d
ledereen, die
wordt uitgenodigd te komen
"Ruimte
voor ons....
IVJj 94V&k de fteefc J J^apaea dc KuCmtc ONS KENT ONS
Toppers voor Tieners van goed tot slecht
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1960
maar jullie kent ons nog niet zo goed
En dat, dachten we zo, dient verholpen te worden. Het Is
niet zo, dat met de naamsverandering Ruimte voor jullie
werd Ruimte voor ons ook het karakter van de Ruimte
veranderde. Zeker, er kwam méér ruimte; er kwam een
redactie, samengesteld uit vaste medewerkers aan Ruimte
voor jullie maar deze redactie is beslist niet Ons, die
alleen maar de gelegenheid krijgt tot publiceren. Ook jullie
hebben nog steeds de beschikking over onze Ruimte. En ook
jullie kunnen nog steeds kritiseren, wat Ons of Jullie
schrijven.
nog niet oud is (laten we zeggen zo tussen de 17 en 241
gelooft in de heer S. Kapoentje (geboren op 5 december)
„ruimte" leest (mét enthousiasme of met minder aanhankelijke
gevoelens) èn
onderdehand wel eens achter de „ruimte-schermen" wil kijken
vrijdag 25 november 's avonds niets beters te doen heeft (of des
noods een heleboel te doen heeft)
Want we gaan een feest houden, het feest van S. Kapoentje en wie maar
wil is welkom. Meer dan welkom. Entree heffen we niet, we hopen alleen
maar, dat je er zult zijn.
TVA deze (we geven het toe)
nogal hooggestemde woor
den zullen we het verhaal
maar gewoon vertellen en vol
gens goed gebruik met het be
gin beginnen.
Dat begin is een betonnen
zaal, een zee van ruimte op
de vierde verdieping in het
gebouw van „De Rotterdam
mer". Witte de Withstraat
25, Rotterdam. Op alle etages
van de krant kom je dagelijks
alle mogelijke mensen van al-
Een eersfe schuchter* poging orti
**n kale, betonnen ruimte bewoon
baar te maken
Ie mogelijke afdelingen tegen.
Alleen op die vierde verdie
ping is er niets. Wat we daar
wél hebben zijn vier kale mu
ren, ramen en een centrale
verwarming. Wat we er niet
hebben: licht, stoelen, tafels,
kortom 't is een volkomen kale
vlakte met beton boven je, on
der je en naast je.
KN daar gaan we nu dat feest
houden, omdat wij van
..Ruimte" het nogal spannend
vinden iedereen tussen de 17 en
24, die wel eens onze pagina
leest of er desnoods alleen maar
naar kijkt, te kunnen ontmoe
ten. Om eens over die pagina te
praten en over wat ons betreft
honderd-en-één andere zaken.
Ik ben niet roet
D onke r e avond,
de straten en de grachten zijn verlaten,
zoete geuren glippen door de naden van de deur
c» de kieren uan slecht-sluitende ramen
naar buiten,
peuren van chocolade uit een wonderlijk-warme keuken,
en ran broos gebak onder ecu hoog-oplaaiende kachel.
Gordijnen dempen verrukkelijk-wilde kreten
van opgetogen reodg uvangde jeugd.
En ik die eenzaam langs de wegen ga
hoor het getik van opspringende pepernoten
tegen glas.
Ik huiver, als ik een kind hoor ztnpen,
hoor zinprn met bevende stem.
Wie zoet is krijg lekkers, toie stout is de aard.
Ik huil.
Ik huil u'ild,
en ik vraag me af:
Waaraan heb ik da pard verdiend?
METNueRT fijter
Daarnaast vinden Jullie het
(misschien?) ergens wel leuk om
.de stallen te komen bezichti
gen", met andere woorden eens
met ons te praten én met al die
anderen, wier naam je in het
verleden of de laatste weken in
„Ruimte voor jullie, resp. ons"
bent tegengekomen.
We hebben ons voorgenomen
góede gastheren en dito vrouwen
te zijn. Daarom hebben we de
afgelopen weken in die zaal ge
timmerd, geschilderd, geplakt,
een podium gebouwd, een soort
(alcoholvrije bar ingericht,
enfin vraag alsjeblieft niet wat
we allemaal gedaan hebben. Véél,
soms met moeite en pijn, maar
altijd met het idee, dat ,,het iets
moest worden" of het nu ging
om een abstracte wandversiering
of om een podium, waar je in
ieder geval niet doorzakt. De
meer technische geesten onder
ons nemen op zich via ingewik
kelde snoeren enzo voor verlich
ting te zorgen eil over tafels en
stoelen zijn we aan het onder
handelen
TNTUSSEN laat de heer S. Ka-
A poentje weten, dat hij hoogst
persoonlijk. zij het in een enigs
zins experimentele vorm aanwe
zig zal zijn, terwijl er ook een
soort zwarte piet zal komen op
draven. Beiden nemen zich
voor tussen de hopelijk talrij
ke aanwezigen een bepaald soort
koeken én garden te verdelen.
GEZWOEGD (waarom het niet
toegegeven?) hebben we ook
op een cabaret. Op dit moment
zijn we klaar met de teksten en
beginnen we onze „rollen" te le
ren. Zelf vinden we het „wel
aardig" en we hopen nu maar,
dat jullie na afloop van het feest
hetzelfde zeggen. In ieder ge
val 't kan wat worden. Het
punt is alleen, dat de zaal nog
al groot is en dat je echt wel
met een behoorlijk stel mensen
moet zijn om samen iets van de
acoustiek terecht te brengen.
En dit was ons verhaal
Andere zaken over het feest kom
je op deze pagina (ook nog)
tegen. Wat wij tenslotte willen
dit:
ALS je er wat voor voelt vrij
dagavond 25 november as.
naar Rotterdam te komen (je
zult begrijpen dat dit ook geldt
voor jonge Nieuwe Haagsche-,
Nieuwe Leidsche- en Dordtsch
Dagbladlezers) vul dan de
bon in (Doe het vandaag nog.
om met een bekende schriftelij
ke cursus te spreken. Gelieve
deze bon ook niet te verwarren
met die op de voorpagina, daar
krijg je alleen het boek Tip-
Parade voorWij bieden
meer!) Doe ons een plezier en
stuur deze bon (sorry, maar ad
ministratief is het zo makkelijk
vóór de 19e november in
Vergeet de postzegel niet, want
we zitten al zo krap. Nog even:
introducés zijn toegestaan, als
je begrijpt wat wij bedoelen. Ook
voor die hem of haar kim je •-
ven de naam op dit invulformu-
liertje zetten.
De schilders en tekenaars komen
er uel uil: zij houden ran ruimte.
De behangers, plakkers, elektriciens
en timmerlieden zitten nog met
schijnbaar onoplosbare problemen.
Maar voor de 25ste november zijn
ook zij er wel uit....
Een voorbeeld:
Th. J. A. Minck uit Dor
drecht 23 jaar daagt
ons uit. Durft u dit te
plaatsen, vraagt hij. Na
tuurlijk. Hier:
Volgens mij en volgens
het merendeel uwer lezers
is het zo, dat in „Ruimte
voor ons" alle zgn. intellec
tuelen de kans krijgen hun
zwoele, waanzinnige geest
te luchten door het schrijven
van tegen elke vorm van
normaliteit indruisende „ge
dichten".
„Het bevreemdt mij dat een
christelijk dagblad dergelijke
nonsens een plaats geejt; of
het moet zo zijn, dat kost
wat het kost, die bladzijde
vol moet komen.
„Het is namelijk zo, dat het
merendeel dezer bebaarde en
besnorde lieden persé uit de
toon willen vallen, en hier
wordt hun dan de kans ge
geven om hun opvallend
heid ook schriftelijk tot
uiting te doen komen.
„Ik heb, door mijn werk,
enige tijd omgang gehad met
dergelijke Impressiebe
schrijvende lieden en in hun
„kunstkringen" vertoefd
maar aan het eind van een
„kunstavond" kwam meest
al een bacchanaal, waarbij
met de „kunstlievende"
vrouwen en meisjes de
grootst mogelijke zedenloze
vertoningen werden gede
monstreerd."
Wel, dit ls het dan.
Het vergt wat aanpassings
vermogen, deze kritiek te com
bineren met de hardwerkende
scholieren en studenten, die een
deel van hun weinige vrije tijd
beschikbaar stellen voor „Ruim
te voor ons". Hun enthousiasme,
het blijkt uit de „ontmoetings
avond", (zie de uitnodiging
links), is alleen maar eerlijk.
Enja, wat en: De „bebaarde
en besnorde intellectuelen" van
Ruimte voor ons laten zich op
de „ontmoetingsavond" gratis
voor niets bekijken: Kom eens
langs.
Nog even dit: Eén blik op de
laatste ruimte-pagina's maakt
duidelijk, dat beslist met alleen
gedichten normaal of niet
voor publicatie in aanmerking
komen. Er waren ook verhalen,
artikelen over „brandende"
problemen en proza-zonder-
meer. Schrijf ook, geef ook eens
een idee, of, als je onderwerp
te omvangrijk is, vraag hulp.
Tientallen ruimte-mensen (jour
nalisten, fotografen, tekenaars
en vrolijke-stukjes-schrijvers)
staan gereed om bij te springen.
Je zou 't ook zo
kunnen zeggen
Wij vieren onze sinter-
klaas-complexen bot
opvulling der ruimte
kan geschieden
door hen
die
ouder dan zeventien
jonger dan vierentwintig en
lezers van ruimte zijn
het vacuüm wordt voort gevuld
met
visnetten
ontmoedigde ruimte-
redakteuren
aankomende artisten
zij die hiervoor doorgaan
jazz-band(s)
cabaretten
en languisante vrouwen (uit
't woordenboek)
een feest met
mijtertjes
mietertjes
vrouwen
en
fakkels.
(WERKGROEP LEIDEN)
4 WlTTVWVVTVVVTVVVVVVWVVTTVTVTTTTVf
f~* EZIEN de reacties zijn er onder ons enkelen, die inderdaad de raad
van de publicaties van de verenigde grammofoonplatenhandelaren
opvolgen: Er zijn werkelijk mensen, die regelmatig langs lopen om do
laatste nieuwtjes op platengcbied te gaan horen.
Zo ook jullie Discofiel. Hij zit er elke week zo'n paar uurtjes en hoort
dan een heleboel wetenswaardigs. Aangezien juist nü de HJst van veel
gevraagde platen nogal veranderd is, zal ik me aan de kwelling
onderwerpen om degenen onder ons die van de zogenaamde Top-Hits
houden, op nieuwe verschijningen attent te maken. Zoals enkele brief-
schrijvertjes zo heel juist opmerkten: ik ben inderdaad geen voorstander
van de doorsnee-ontspannlngsmuziek. Het wóórd zegt het al, ontspan-
ningsmuziek op-zich-zelf is helemaal niet erg, maar dat doorsnee doet
nu juist de deur dicht. Ik kan me niet van de indruk ontdoen, dat die
muziek speciaal gericht Is op geestelijk onvolwaardigen. Wat de fabrikant
tenminste van zijn afnemers denkt is niet vleiend. Als lk in zo'n winkel
sta, denk ik wel eens: „Mensen, waarom koop je dat toch!" Het mag
tijdelijk op lets ln je zelf aanspreken, maar dat is in enkele dagen
bekeken. Weggegooid geld dus. Maar goed, we wenden ons dus tot de
platenrekkcn en wat daaruit komt valt nogal mee, op enkele uitzonde
ringen na, uiteraard.
MM
Wat nog steeds vréselijk goed
verkocht wordt, en niet alleen
aan volwassenen, is de muziek
uit Nooit op Zondag. Vooral Ta
pedia ton pirea van MELINA
MERCOURI op BARCLAY 60232
vliegt de deur uit en waarom
niet. Het is een onderhoudend
muziekje.
FATS DOMINO op IMPERIAL
AI 5675. „Walking to New-Or
leans" vind ik een fijn plaatje.
Onze „vette" Domino doet het
best! Jammer genoeg horen we
niet zo heel veel meer van hem.
Hij schijnt dat zelf ook wel te
voelen, want hij poogt bij het
publiek meer in het gevlei te
komen door wat zoete vioolklan
ken er bij te voegen en dat is
zonde, het maakt het geheel
iets tè commercieel.
De BLUE DIAMONDS (Rudie
cn Riem de Wolf. resp. 19 en
17 jaar) staan nog steeds mid
den in de belangstelling: zij ver-
kochten in de afgelopen 8 weken
liefst 65.000 van hun RAMONA!
Het is dan ook niet zo gek. dit
plaatje. Je vindt het op Decca
FM 264.346. Help maar de 7.000
volmaken! Tussen haakjes, wist
je dat de plaat kans maakt in
Amerika op de Hitparade te ko
men? En dat ze op dit ogenblik
in het warme Singapore zitten?
Onze brave ex-militair ELVIS
(THE PELVIS) PRESLEY duikt
weer op. Op RCA 479314 vind
je zijn versie van O, sole mio!
Voor de liefhebbers.
Houd je van een lief meisje met
«en lief stemmetje en begeleid
door een lief muziekje? Let dan
eens op BRENDA LEE. Op
Brunswick 12220 zingt ze met
een spijtig stemmetje „I'm sor
ry." Ook dit voor de liefheb
ber dus.
Ik vond een erg gemakkelijk
muziekje op de lijst. The Ty
phoons veroorzaken, ondanks
hun angstaanjagende naam,
geen zenuwslopende dingen met
hun ..PARISIAN HEIRESS"!
Werkelijk een pracht naam voor
dit stuk, waarin we schaatsende
gitaren in onze fantasie zien
gaan, voortgejaagd door mach
tige zweepslagen. Waar die Har-
ry-Lime-thema invloeden van
daan komen? Je vindt het op
HELIODOR 453084,
ABC PARAMOUNT AP 22.085
laat Lloyd Price horen met zijn
FOR LOVE. Deze man mist
iets: een manlijke stem. Waar
om weer de gewone dreun en
waaérom verdwijnt die zoge
naamde Rock niet?
Freddy Canon doet zijn naam
op TOP RANK HTR 502/18
geen eer aan. Met zijn OKE-
NENOKEEt!) klinkt zijn stem
meer als een ondermaats klap
perpistooltje. Het handgeklap-
ritme en de kreten doen het
hier toch ook maar weer.
Ook op TOP RANK AR 419
vinden we weer iemand die iets
mist: Jack Scott met zijn ,,It
happened only yesterday". Hij
mist humor!
Ook over „THAT'S WHEN I
CRIED" van Jimmy Jones op
MGM HK 5018 kan ik kort
zijn: He's still crying strong!
CAPITOL F 4168 Telephone
baby gezongen door Johnny O-
tis en Marei Lee. Dit plaatje
begint zo, dat men zegt: Héééc.
Men hoort dan namelijk een
leuk grapje: iemand belt op,
nog nóóit vertoond. We kun
nen gerust zijn, verderop wordt
het plaatje al net even preten
tievol als de rest.
Ziet er niet best uit, hè? Dit
rijtje is natuurlijk lang niet
compleet, o nee! En natuurlijk
zijn er massa's die het weer
niet met me eens zijn, maar
dat mag. Gelukkig zijn er, voor
al onder de 18- tot 24-jarigen
waarvoor we eigenlijk onze pa
gina maken, lieden die veel ver
der kijken dan de tophit. Maar
daarover een volgende keer,
vrienden, om het eens met de
gewone man te zeggen.
DISCOFIEL
