wil graag Nederlandse zendelingen DE STAF GEESTELIJK LEVEN. KLOOF ROME-REFORMATIE ZONDAGSBLAD ZATERDAG 12 NOVEMBER 1960 Kneusjes goed genoeg Het Zendingsblad van de Nederlands Hervormde Kerk heeft een stuk overgenomen uit een kerkbode, dat geschreven werd bij het afscheid van een lid, dat als zendingspredikant het land ging verlaten. Met weglating v»n de namen staat er: „In alle stilte vertrekt uit onze gemeente de heer... Zondag zal hij bevestigd worden tot predikant in bij zondere dienst van onze Hervormde Kerk, om in overzeeHet spijt velen uit de gemeente en mij persoonlijk evenzeer, dat hij zo ver weg gaat. In de jaren dat ik de heer.... heb leren ken nen is er een hechte vriendschap gegroeid tussen ons." „Het is jammer dat zo'n goed theoloog de Heer gaat dienen ver van ons vaderland, waar wij zulke krach ten goed kunnen gebruiken. Wij vertrouwen er ech ter op, dat de Heer beter weet wat goed is voor Zijn Kerk dan wij. Wij wensen hem Gods zegen toe en zullen hem in onze gebeden gedenken." Uit deze brief spreekt een geest, die niet vaak onder woorden wordt gebracht, maar er maar al te vaak is. Wij willen de eerste keus voor ons zelf behouden. Het zendingsveld kan d^n wel met de kneusjes volstaan. Kinderlijke mentaliteit- Van de week mocht mijn vijfjarig dochtertje petit fourtjes presenteren. Ze jongleerde op de alleraf grijselijkste manier met het schaaltje, draaide het herhaaldelijk een slag rond en bedekte met haar ene hand angstvallig een bepaalde kant van de schaal. En iedere hand die een koekje wilde pakken volgde ze met een angstige blik, die even zo vaak weer opklaarde. Toen ze klaar was en zelf haar koekje kon nemen, zuchtte ze hoorbaar opgelucht. „Vond je het zo moeilijk" vroeg ik argeloos. Met volle mond ant woordde ze: „Nee', maar ik was zo bang dat ze die lekkere zouden pakken." Een kind heeft nog niet geleerd om zelfzucht onder een charitatieve dekmantel te verbergen. Hoe vaak moet ons hart zich niet verschuilen achter mooie woorden. Dat is menselijk, zeggen we dan maar al te gauw. Maar de kerk mag niet menselijk spreken en handelen. Waar zij dat wel doet staat zij zichzelf en het evangelie in de weg. Wij zeggen als kerk en persoonlijk zo gemakkelijk: „Ik heb alles voor de Heer over". Inderdaad we geven: We geven soms met gulle hand! Maar ge ven we nog zo graag als het gaat om „die lekke re?" Moeten we niet vaak van dat woordje „alles" juist dat ene aftrekken, dat we zo graag voor ons zelf willen houden? „Zo'n goed theoloog" en „die lekkere" zijn woorden die bewijzen dat we nog niet alles op het altaar van Gods liefde hebben durven leggen. Het vele dat we wel willen geven is echter net te weinig om het „alles van God", zijn Zoon, Zijn genade Zijn kracht en Zijn leiding te ontvangen. if Gesprek met moderator van de Ghanese kerk TT IJ LEEK nog zwarter toen h\j tegenover my zat in een grote, met lichte stof beklede stoel, deze ds. Odjidja, de moderator, wij zou den zeggen de voorzitter van de synode der Presbyteriaanse Kerk van Ghana. Goedlachs en geestig is deze Afrikaan, wiens overgrootvader christen werd en wiens grootvader en vader evenals hij de kerk van Ghana dienden als predikant. Maar hij is niet alleen gevat, zijn hele wijze van spreken en optreden toont dat dit een man is die leiding weet te geven. Ik kan begrijpen dat de kerk hem koos als haar mo derator. Het is niet de eerste keer dat hij in Europa vertoeft. De eerste keer was in 1944 en '45. Toen woonde hij in Londen. Hij zegt er niet veel van, alleen: „Dat was daar toen geen pretje". Nu kwam hij weer naar ons werelddeel op uitnodiging van de Synode der Schotse Kerk, die hem uitnodigde de viering bij te wonen van het 400-jarig bestaan dezer kerk. Van de gelegenheid maakte hij ge bruik om ook naar Zwitserland en Zuid-Duitsland te gaan om ken nis te maken met de gemeenten, die achter de Bazelse Zending staan. Want vanuit Bazel zijn in 1828 de eerste zendelingen uitge zonden naar zijn land. „Wat heb ben die mensen het moeilijk ge had", zegt hij ernstig. Sommigen stierven al na twee dagen, slechts een heel enkele hield het in die eerste decennia langer uit dan twee jaar!" In 1918 moesten de Bazelse zen delingen, die Duitsers waren, na de nederlaag van Duitsland in Ghana verdwijnen. Toen moesten de Afrikaners zelf zorgen voor de leiding van hun kerk en voor de voortgang van het werk. Later kwamen Schotse zendelingen hel pen en in 1928, toen de door de oorlog geslagen wonden wat ge heeld waren, kwamen de Zwitsers weer terug. Maar toen was deze kerk al twee jaar zelfstandig. „Nu zorgt zij zelf voor haar eigen zaken. Dat is niet altijd eenvoudig", zegt deze moderator. Terwijl hij dat zegt krabt hij eens over zijn kale schedel, alleen aan de zijkant groeit nog grijzend haar. „Ja", zegt hij lachend, „sinds ik moderator ben heb ik mijn haren verloren, dat is door de zorgen". Maar hij is niet mis moedig. integendeel. In zijn kerk met 200.000 leden werken 90 Afri kaanse dominees, 80 catechisten en evangelisten en 50 Europese zendelingen met hun vrouwen, sinds kort ook een Nederlander. Ds. C. B. Bot. Nederlanders gewenst- „Het zou goed zijn als er nog meer Nederlanders zouden ko men", zegt ds. Odjidja. „Twee is beter dan één en drie nog beter dan twee". Als hij verder spreekt blijkt het dat deze Europese zen delingen om in Ghana te werken bereid moeten zijn om te gaan staan in de kerk, met precies de zelfde rechten en plichten als de Afrikaanse predikanten. Rassen discriminatie kent men in Ghana niet. Men gaat er daar vanuit dat de zending het werk moet zijn van de hele Kerk van Christus en niet van één nationaliteit. „Dat betekent echter niet", en hier spreekt de bedachtzame kerkleider, „dat wij met al die kerken, die ons zendelingen wil len sturen, betrekkingen kunnen gaan onderhouden. Wij hebben contact met Bazel en met Schot land en wij zouden graag zien dat andere kerken, die ons wil len komen helpen, komen door een van deze beide landen". „Ziet u", glimlacht hij, „wij zijn nog maar een jonge kerk. Onze leden brengen per jaar 700.000 gulden bijeen. Dat hebben we nodig om onze predikanten en evangelisten te betalen en voor onze beide theologische scholen, die we sa men hebben met de methodisten. )de moet Wij kun nen dat bureau niet uitbreiden met meerdere krachten, die nodig zouden zijn als wij met meerdere kerken contacten moeten gaan on derhouden". De secretaris van de Hervormde Raad voor de Zending ds. P. J. Mackaay heeft voor onze krant een interview gehad met de voorzitter van de gene rale synode van de Pres byteriaanse Kerk in Gha na, ds. Odjidja. Duidelijk blijkt dat ook in Ghana, evenals in Kameroen (zie pagina Christelijk-natio- naal in de krant van 8 november) de christenen maar moeilijk hun politie ke houding kunnen bepa len. Maar het werk gaat door en ook Ghana vraagt om Nederlandse zendelin gen. Duidelijk blijkt dat het zendingswerk in een nieuwe fase is gekomen. Na de gesloten deuren in Azië, gaan nu de deuren in Afrika voor de Neder landse zendelingen weer open. Jonge volken en don kere christenen vragen om hulp. Er is echter een ver schil met vroeger: Toen ging het om de verkondi ging van het evangelie aan de heidenen, nu om de opbouw van de ge lovigen. De Afrikaanse stalen foekeii hun eigen weg, maar ontkomen niet aan de invloeden van het westen. Niet slechts de christelijke cultuur drukt door ~de zendelingen een stempel op het Afrikaanse leven. Afrika staat ook open voor andere westelijke zegeningen?'. Ghana dingt dan ook al enige jaren lang mee met een eigen schoonheidskoningin naar de miss Wereld titel. Monica Amekofia beet de spits af. Zij was de eerste miss Ghana die gekozen werd. Nu is zij al enige jaren mevrouw Marrah C. B. Bot op de synode der Gha- neese Kerk werd voorgesteld werd meegedeeld, dat hij een predikant was van de Dutch Reformed Church. Op deze mededeling ging er een schok door de vergadering. De Dutch Reformed Church, kent iedere christen in Afrika. Dat is de Nederduitse Hervormde Kerk van Zuid-Afrika, waarvan alge meen bekend is, dat zij volledig staat achter de apart heidspolitiek van Ver woerd. De Synode van de Presbyteriaanse Kerk van Ghana duidelijk was ge maakt dat deze nieuwe zendeling niet uit Zuid-Afrika maar uit Nederland kwam en uit een kerk waarin de Zuidafrikaanse apartheidsideologie zonder meer ver worpen wordt. Geen vernis Ghana is sinds 3(2 jaar een onaf hankelijk land, sinds juli van dit jaar niet meer onder de Britse kroon, maar een republiek bin nen het Gemene best. De bevolking bedraagt SJ4 mil joen, waarvan een vierde deel christen is en de rest heiden of islamiet. land zouden moeten verlaten, zul len de christelijke gemeenten dan terugvallen in het heidendom?" Dat is een vraag die in Zwitser land aan ds. Odjidja was gesteld. Als een man die volkomen zeker is van zijn zaak antwoordde hij: „Het leven van onze kerk is niet Twee jaar geleden bezocht een Ghanese handelsdelegatie ons land om economische betrek kingen aan te knopen; vorige week de moderator van de Pres byteriaanse Kerk van Ghana, om te vragen om zendelingen. nog onoverbrugbaar Afrikanen vragen gratis bijbels om te roken Afrika is in beweging gekomen. Jonge volkeren, die nog maar nauwelijks de vrijheid hebben verkregen, zoeken elkanders steun. Een zeer groot percentage van de jonge leiders zijn pro- testant of hebben aan christelijke scholen hun opleiding genoten. Zullen zij Afrika ook een chris telijke weg wijzen? Argwaan En dan opeens ernstig: „Wan neer er meerdere zendelingen ko men uit de Nederlandse Her vormde Kerk laten ze dan in Ghana zeggen, dat ze komen uit de Netherlands Reformed Church en niet uit de Dutch Reformed Church. Onmiddellijk legt hij uit waarom hij dit zegt en wat het verschil is. Toen de hervormde predikant Het Hervormlngsnummer van het blad „Dc Protestant" is een brochure geworden, die zeker niet na lezing in de prullebak zal verdwijnen. I)it overzichtelijk geschriftje van 52 pagina's geeft een zeer actuele situatietekening van de Rooms Katholieke Kerk. De redacteuren zijn niet al te op timistisch, als het gaat om de mogelijkheid van het gesprek „Rome-Reformatie." Ondanks dc veranderingen die zich in de af gelopen jaren hebben voltrokken in deze kerk blijkt, dat de tegen stellingen met de protestanten toch nog zo overweldigend groot zijn, hoewel beiden ook geweldig veel gemeen hebben, dat de verhouding een „onontwarbaar raadsel blijft." De brochure gaat in hele korte inleidingen, die zich prachtig le nen voor een gesprekskring of mannenvereniging, in op de meest markante problemen, zo als de theologie van de kerk, Christus of Maria, Schrift en tra ditie, avondmaal en mis, het hiernamaals, het ambt van de ge lovigen. het huwelijk, de biecht en de verhouding van de kerk tot de sociale en politieke vragen. De artikelen zijrr geschreven door de redactieleden ds. C. A. de Eendelijk weten de Amerikaan se lutheranen nu waarom zoveel Afrikanen naar Amerika schrij ven om bijbels. Er spreekt hele maal geen verlangen uit naar de openbaring van God, maar naar de sigaret. Dc meeste Ameri kaanse bijbels zijn namelijk op seer dun rijstpapier gedrukt, dat gebruikt wordt om shagjes te draaien. De nieuwsdienst van de Natio nale Luthetse Raad in Amerika berichtte vanuit Amerika enige tijd geleden dat de V.S. op het Kraaien-collecte Herstelwerkzaamheden aan dc toren van het Engelse dorpskerkje te Repton hebben een nieuw kraaien- record uitgewezen. Eer de werk zaamheden aan de 620 jaar oude toren begonnen konden worden, moesten 54 zakken vol takjes, stenen, kroonkurken en ander afval naar beneden gebracht worden. Vijfender tig jaar geleden werd de toren voor het laatst gerepareerd. In de afgelo pen 35 jaar slaagden de kraaien er dus in al deze rommel naar de toren te slepen. Het is waarschijnlijk dc grootste kraaicn-collccte van dc afge lopen jaren. ogenblik overstroomd worden door bedelbrieven, vooral uit Ghana en Nigeria, die zowel aan lutherse verenigingen als aan pri vé personen vragen om gratis bijbels. Het Amerikaanse Bijbelgenoot schap heeft op hun verzoek een onderzoek ingesteld, dat heeft uit gewezen, dat de meeste aanvra gen afkomstig schijnen te zijn van oplichters. De tekst van de brieven is nagenoeg gelijk. Be weerd wordt dat de brief afkom stig is van iemand die spreekt namens een groep, die vurig ver langt de Bijbel te bestuderen, maar geen geld of middelen heeft het boek aan te schaffen. Van de kant van vertegenwoor digers van het bijbelgenootschap in Afrika wordt gerapporteerd, dat de oplichters, die de bijbels uit Amerika ontvangen, deze in hun geheel verkopen, of de band stuk maken en het dunne papier verkopen als sigarettenpapier. Het Amerikaanse bijbelgenoot schap heeft nu het dringend ver zoek gericht tot het Amerikaan se publiek om de bedelbrieven, die zij ontvangen, direct door te sturen naar het bijbelgenootschap in New York. dat ze dan zal zen den naar het Afrikaanse bijbelge nootschap, teneinde een onder zoek in te stellen, of de aanvra ge werkelijk voortkomt uit een verlangen naar de boodschap vai het evangelie. Men overweegt bo vendien voortaan de bijbels al leen te laten uitdelen door de plaatselijke predikant of zen- dingspost, die de mensen in hun eigen gebied door en door kennen. Ds. J. Ricger in het „Berliner Sonntagsblatt", naar aanleiding van de samenkomsten van Billy Graham in Duitsland: Ook vele trouwe gemeenteleden, ar geen kern is kan torli ook niets Velen kwamen Dat was juist. W kristalliseren. BELIJDENIS Prof. dr. K. Dijk in het blad „School en be lijden, nu" in een artikel over belijdenis en be lijden: Trouwens de band aan dc confessie is nimmer dwang. Deze binding is nooit een gebondenheid van dc consciëntie. Het geweten wordt alleen gebonden door liet Woord van God. De confessie heeft alleen gezag binnen dc grenzen van de kerken, die haar aanvaarden, en zij is daarin een formulier van enigheid. ECHT GEREFORMEERD J. E. Kok in hetzelfde blad: En weet u wanneer we nu echt gereformeerd zijn? Als we door Gods verkiezende genade geleerd heb ben Ie jagen naar de oorspronkelijke vorm, de vol maakte staat van het paradijs- Daarom mag de ge reformeerde school nooit rusten voor ze kan zeggen: Ik hen er! ook al weet ze, dat ze daartoe nooit geraakt. STEUN AAN ZWAKKEN G. A. de Bruijne in het blad van de S.S.R. studentenverenigingen „Libertas ex Veritate" naar aanleiding van dc discussie die er geweest is over het beruchte artikel 60 van het wets ontwerp voor het wetenschappelijk onderwijs dat werd weggestemd en de verlaging van de eettafelsubsidie: Het komt ons voor, dat een verdediging van de eettafelsubsidie en een bestrijding van art. 60 niet wel samengaat. Beide malen is de verantwoordelijk heid van de student in geding. Dc verlaging van de eettafelsubsidie moet door ons, mede in het kader van de eonsumpticsuhsidie-poliliek van onze rcünisl- Excellentie, dan ook gesteund worden. Wanneer een student, in deze tijd van voorspoed, niet bereid is om op verantwoorde wijze voor zichzelf tc zorgen, dan is dat primair zijn eigen zaak. Hjj bewijst daar dan mee geen goed student te zijn rn mogelijk niet geschikt voor een leidende functie later in de maat schappij. De staat doet er niet verstandig aan zulkcn nu in hun zwakheid te steunen. OPnOEP VAN DERTIG Ds. B. Wetscl te Ridderkerk in de „Gerefor meerde Kerkbode voor de classes Barendrecht en Dordrecht" over de oproep van de dertig ge reformeerden in verband met Indonesië: Ts het dan heus een zendingshelang om hem (Soekamo) papoealand in handen te spelen? Ik meen van niet. Te veel volken uit Indonesië zijn reeds onder de dictatuur geraakt en zitten danig in de klem. Een oproep tot vrijmaking dezer volken, nok een voortdurende gebedsoproep, ware duidelijker en nodiger dan wat nu gevraagd wordt. Deze zou ook meer instemming verkrijgen dan de eenzijdig ge richte der dertigen, in de zendelingen gefundeerd. Het christelijk geloof in Ghana is geen vernis. Wilt u het bewijs? Toen in 1918 de zendelingen weg moes ten gaan is mijn lterk toch ook niet ten onder gegaan! Het werk ging voort. De Afrikaanse predi kanten hebben daar toen voor ge zorgd. Nu zou hiet niet anders zijn!" Het gesprek gaat van de ker kelijke vragen over op politieke en maatschappelijke problemen. Maar ook dan blijkt het dat we spreken met een leider der kerk. Hij weet dat er allerlei spannin gen in Ghana zijn, waar de men sen dankbaar zijn voor de vrij heid, die ze verwierven, maar waar ze tegelijkertijd merken hoezeer ze nog afhankelijk zijn van de technische en wetenschap pelijke hulp van het westen. „In deze spanningen heeft de kerk een pastorale taak", zegt ds. Odjidja. „maar niet alleen een pastorale: de kerk moet leiding trachten te geven ook in de poli tieke vragen waarvoor onze jon ge natie zich ziet gesteld". De moderator krabt weer eens over zijn kale schedel. „Dat is moeilijk, want ook de christenen in mijn land hebben in deze zaken nog weinig ervaring. Er wordt in de leiding der kerk over deze vragen veel gedacht en gesproken. Nodig is dat we meer jonge mensen uit onze kerk voor studie sturen naar Schotland of naar Zwitserland. Zij zullen ons in de toekomst moeten helpen om Afrika wil vooruit als kerk ook in deze politieke vragen het iuiste woord te spre ken in ons land". Grotere macht „Is het communisme iets dat in Ghana ingang zal vinden?" Het antwoord luidt: „Ik weet het niet. Wel verbaas ik me er telkens over dat christenen hier in Euro pa zo bang zijn voor het commu nisme en voor zijn atoombewape ning. Waarom moeten we bang zijn? Achter ons staat een grote re macht, de Heilige Geest! Wij kunnen de toekomst niet voorspellen, maar als gelovigen weten we dat we daar uitkomen waarheen de Heilige Geest naar Zijn bedoelingen ons leidt. Daar bij weet ik dat de Presbyteriaan se Kerk van Ghana in de wereld vele vrienden heeft. Dat is een troost en geeft ons hoop. Deze vrienden zullen ons helpen In de moeilijkheden waarvoor wij als jonge kerk ons zien gesteld". baar van de gezelligheid van een Hollands huls. Dan staat hij op. „Ik kwam vanmorgen uit Londen. Morgen wachten mij veel bespre kingen en overmorgen moet Ik al weer terug. Nog deze week vaar Ik naar Ghana. Wij rekenen daar op de hulp van zendingsarbeiders uit Nederland". Al is het gesprek nu wel mogelijk Ridder, die volgende maand hoopt te promoveren, ds. H. B. Mey- boom. dr. J. Riemens, ds. J. van Rossum, wika Jac. Roos, ds. Chr. W. J. Teeuwen en ds. J. P. Boen dermaker. Veranderingen Volgens deze brochure gaan er aan beide kanten stemmen op die de kloof trachten te overbruggen. Er zijn bij Rome onmiskenbaar veranderingen te bespeuren. Het blad noemt onder meer de poging van de liturgische beweging in de R.K. Kerk om de gelovigen weer net sacrament te leren zien als viering van gemeenschap. Voorts poogt de r.k. theologie weer iets te verstaan van de protestantse bezwaren tegen de mis en zijn er theologen die onderscheid wil len maken tussen het dogma der transsubstantiatie zelf en de theo logische argumentatie, waarbij het volgens de schrijver zelfs de vraag is of daarbij het dogna wel gehandhaafd blijft. Ook op het gebied van het zo genaamde „lekcnapostolaat" Is er een verandering tc bespeuren. Het is duidelijk dat op dit punt liet appèl van dc reformatie op Rome niet verloren is geraakt. Verschillen De verandering hebben er ech ter nog niet toe bijgedragen om de geweldige kloof te overbrug gen. De schrijvers noemen nog eens weer de bezwaren, die on danks de veranderingen overblij ven, en dat zijn er meer dan ge noeg. We hebben beide de bijbel, zegt de schrijver, maar hebben we hem gemeen? Niet alleen de taal, maar ook de uitleg en de functie ervan in onze kerk en in ons ge loof, verschillen wezenlijk van die in de R.K. Kerk. We Hebben bel de de doop, maar.... We hebben belde de eucharistie, maar.... We hebben belde de geloofsbelijdenis, maar hoezeer verschilt de visie daarop. Toch zijn de schrijvers van me ning, dat er een grotere moge lijkheid voor gesprek bestaat, die zal moeten worden aangegrepen, vooral in de richting van het ge tuigen Ieder hoofdstuk geeft in de tekst soldoende vragen om tot een wer kelijk gesprek te komen. Boven dien zijn aan de hoofdstukken nog korte bibliografieën toegevoegd, die voldoende materiaal bevatten om een dieper gaande studie te maken. De leden en abonnees van „De Protestant" hebben de ze brochure reeds gratis ontvan- ren. maar er zullen ongetwijfeld >ele anderen zijn die 1.25 over ïebben voor dit geschrift. Duizendpoten en kippen zonder kop JA. dat samen praten. Het is gevaarlijk dat in de eerste J plaats. Maar het is noodzakelijk in meer dan één opzicht, en het kan een weldaad zijn. Dat het gevaarlijk is, wel, waarschijnlijk weet ik beter dan wie ook dat de nadelen de voordelen volledig kunnen wegvagen. In de loop der jaren heb ik met zoveel uitwassen van het doorpraten kennis gemaakt, dat ik zeg praat me er niet van! En desondanks.... Uit de praktijk van een MAATSCHAPPELIJK WERKSTER TAAAR heb je de problemati- cus, of eventueel zijn vrou welijke partner, de problematica. Die kan van z'n levensdagen geen verschijnsel ontmoeten of hij moet er eerst diep over na- denken. Laten we zeggen dat Jantje op zijn club zit en dat Jantje 'n ondragelijk vervelend ventje is. dat de hele groep aan diggelen treitert. Doortastende mensen weten wèt hen in dergelijke gevallen te doen staat. Ze geven, al naar hun geaardheid. Jantje een trap voor z'n eigen gereide achterwerk zodat hij vierkant de straat opvliegt; ze nemen 'm toegewijd over de knie en laten 'm voelen wie de baas is; ze babbelen eens ernstig met 'm en doen 'm beseffen dat ie te kiezen heeft: zoet zijn of van de club af; ze zetten 'm volmaakt beheerst de deur uit; of ze gaan met z'n ouders spreken en al naar dat gesprek valt, delen ze die mee of ze op Jantjes aan wezigheid wel, dan niet, of onder zeer duidelijke voorwaarden prijs stellen. Dat zijn allemaal aardige, vlotte methoden om Jantje te temmen, en nu laat ik de psychiaters maar thuis en ga van de veronderstelling uit dat Jantje weliswaar 'n vervelend kereltje is, doch dat hem verder niets mankeert. TV IET aldus de problematicus. Die ziet Jantje als een vraag stuk, hem ter versnapering voorgeschoteld, want hij is dol op problemen. En deze leider gaat zich derhalve beraden wat hem te doen staat. Hij overweegt: geef ik hem een schop, dan is t mogelijk dat Jantje daardoor 1) lichamelijk. 2) geeste lijk. 3) onderbewust letsel wordt toegebracht. Zou ik 'm licha melijk letsel toebrengen, dan is het mogelijk dat dit letsel van 1) onschuldige, 2» zichtbare. 3) ernstige aard is. Gebeurt dat eerste dan is het opnieuw mogelijk dat 1) Jantje er zijn ouders toch bijhaalt en mij de wonden toedicht die hij van na ture steeds in voorraad heeft, 2) deze ouders op komen dra ven om mij daarover ter verantwoording tc roepen. 3) en bo- verdicn de justitie in dit drama zullen betrokken. Doen zij dit laatste, dan zijn er opnieuw vele mogelijkheden jVu Ja, laat ik er maar mee ophouden, want het begint me 2 n" "If te duizelen Het is alleen jammer dat de problema- i j gaten heeft dat hij door al maar te overwegen wat hij al dan niet moet doen vergeet dat Jantje constant doortreitert waardoor het voor de variatie dankbaar wordt dat D Jantjes groepsmakkertjes lichamelijk, dan wel 2) gees telijk, of ook 3) onbewust of onderbewust geknakt worden i£L ri1 ver\ele"de ventje, wat natuurlijk minstens zo Inge wikkeld is als het geval waaraan hij wél denkt. Of liever twaalf maal zo ingewikkeld, want elke groep is 'n dozijn kin deren groot. en ook Jantje zelf kan er best bekaaid afkomen als hij maar door blijft treiteren. Weet u: de problematicus is die duizendpoot, die stokstijf staan blijft omdat ie zich af vraagt welk voetje voorgezet moet worden en die dan na verloop van tijd met alle duizend pootjes omhoog op z'n rug- getje hgl. aangezien zelfs deze diertjes bij langdurige stagna- I tie van honger omkomen. Waar gaat het om? Hervor- mlnganummer 1960 van De Pro testant. Uitgave van de „Evange lische Maatschappijl" te Utrecht, te Utrecht. pLEIT ik dan voor 'n probleemloos bestaan, voor 'n experl- 2 mentoren in 't wilde weg, voor 'n nu een zus en dan weer zo reageren op situaties, al naar dat men gemutst is? Vr.aag ^T.1 stelLerV Wflnt het k*n z'in dat «en ras- 2 echt problematicus dit artikeltie per ongeluk leest en hij zal 2 zich diep gekwetst 1 geestelijk in dit eeval, niet lichamelijk en niet onderbewust) voelen door mijn luchtige tirades over een zo serieus onderwerp, en hij zal me bovendien verdenken dat 2 meen dat je al dit werk maar aan de inspiratie van 't 2 ogenblik moet overlaten zonder je ergens over te winden 2 Maar tussen het èiterste van het al maar piekeren en het an- dere uiterste van rondrennen en handelen als 'n kip zonder 2 kop ligt nog wel n middenweg waarbij grzond verstand èn 2 tx fantasie èn geloof richtlijnen wijzen. Dat de twee eerste je 2 J daarbij nog al eens fouten laten maken het zij zo. Maar die tr 5 maak Je in ons werk toch! 2 WIJKPREDIKANT. 2

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 19