SINT fta n.o# tyxL om Cats te maken. r m Blad Kamerorchidee &pen briel TIP-PARADE EEN PAAR IDEETJES VOOR 5 DECEMBER Daar is een breimachine voor nodig ZONDAG ZATERDAG 12 NOVEMBER 1960 y 'k Geloof, dat Ik het u al eens eerder heb verteld, maarik houd van december. Die laatste maand vind ik een van de fijnste van het hele jaar. M'n hart hoopt dan ook, dat u precies hetzelfde kunt zeggen; dat ook voor u allemaal december die bijzondere, warme toon heeft, 't Begint al zo gezellig te worden in november, 't lijkt dan vaak of iedereen ineens veel vriendelijker is geworden, of je veel meer van elkaar kunt hebben dan in die elf andere maanden van het hele jaar. Misschien, omdat we dan een heel klein beetje gevoeliger (zo u wilt sentimenteler) zijn dan in bijvoorbeeld februari Wie zal 't zeggen, ik houd het op het feestelijke begin van de maand, die het jaar vol maakt: op de vijfde december en zegt u nu alstublieft niet „dat u er dit jaar eens een keer helemaal niet aan doet", want op de 2e krijgt het je toch ineens te pakken en ga je hals over kop nog van alles ondernemen om het op die vijfde toch zo gezellig mogelijk te hebben, hoe en in welke vorm dan ook. Wacht echter niet tot dat laat ste nippertje, maar begin er nu vast mee. Als „sint" nu al ver schillende inkopen doet, komt de „financiële klap" in december ten minste niet zo hard aan! Een wijsheid, die we al weer tijden geleden hebben opgestoken bij het Gezins Begrotings Instituut, maar die vooral deze dagen zeer actueel is. Tenslotte kan niet ie dereen een prijs winnen in onze wedstrijd op „Blad-ZIJ", hoe graag we ook in dit opzicht een gulle Zwarte Piet hadden willen zijn. Voelt „sint" er iets voor de komende dagen al het een of an der te „organiseren" en heeft hij tijd én een paar handige han den om zelf iets te maken, dan kan hij misschien een paar idee tjes putten uit de sinterklaas-tips die nu volgen gaan. Die handen hoeven overigens niet eens zó „bij de hand" te zijn want de tips zijn heel eenvoudig en ge makkelijk te realiseren. Plak-plastic Het eerste advies voor sinten en pieten is: vergeet vooral niet wat plak-plastic te kopen, u weet wel, dat zelf-klevende ma teriaal in alle mogelijke effen tinten en dessins. Want daar kan men ontzettend veel mee doen. Heeft sint ook het stukje, dat onlangs in ons Zondagsblad werd meegenomen over dat plak- plastic gelezen? Er werd in dat artikeltje het idee aan de hand gedaan, de kinderkamer fleurig te maken met behulp van uit plak-plastic geknipte figuren. Ook op nachtkastjes, schemerlampjes en noem maar op kan men met dit materiaal decoreren om van kale plekken op het behang van „jeugdige kamers" maar niet te spreken. Voor de vijfde decem ber kan men bijvoorbeeld voor opgroeiende dochters, nichtjes of kleinkinderen een gewone, sim pel houten doos (een tekendoos) kopen, die beslist niet in de pa- Eenvoudighouten kistjei bieden lijkheden. VAN BLOEM EN PLANT GEMAKKELIJK TE VERZORGEN Het doet je als plantenliefhebber altijd goed in een huis kamer te midden van welverzorgde kamerplanten ook een orchidee, die. het heel goed doet, aan te treffen. En in de laatste jaren ziet men steeds meer orchideeën in de huiskamers staan. Dit is een goed teken. Een bewijs dat het kweken van bloemen door particulieren al een hele vlucht genomen heeft en vele dames niet voor wat extra zorg terugschrikken. Daarom heeft ook de orchidee een plaats onder de kamerplanten ingenomen. Er zijn enkele orchideeënsoorten, die het heel goed doen in de huiskamer. Goede soorten Van de enkele goede soorten voor kamergebruik hebben wij enkele maanden geleden eerst de Odontoglossum grande be handeld en wat later de Mil- tonia. Thans menen wij goed te doen de aandacht van onze lezeressen te vestigen op een derde soort, die heel goed in de kamer gehouden kan wor den, nl. de Coelogyne. Net zo min als van de andere orchi deeën bestaat er van deze een Hollandse naam, wat wel jam mer is. Andere voor de kamer bruik bare soorten krijgen misschien nog wel eens een beurt. Een orchidee is over het al gemeen nog al duur. De Coelo gyne is echter wel een van de goedkoopste soorten. Toch nog al prijzig. Bloei De Coelogyne bloeit in de eerste maanden van het jaar. Januari of februari, als ze zeer laat is wordt het maart. De bloemen zijn van het zui verste wit met een licht-oranje lip. Opvallend mooi. Ze ver schijnen in trosjes van 3, 4 of 5. soms zelfs 6 bloemen. Af gesneden duren ze maar heel kort. Dat moet men dus niet doen. Aan de plant echter blij ven ze wel een week of wat mooi. Een plant, die enkele ja ren oud is kan vele trosjes voortbrengen en heel lang bloeien. De groeitijd van de Coelogy ne, waarin ze tot volle ontwik keling moet komen om krach tig te zijn voor een flinke bloei, valt in de zomermaan den. In die tijd moet ze heel veel water hebben (natuurlijk lauw). En om de twee weken een slap koegiertje. Een oplos sing van kamerplantenmest durven wij niet aanraden. Vei liger is een slap koegiertje. Tot in de eerste week van november houdt men dit vol. Daarna stopt men de water- gift geheel. Zo nu en dan een héél klein beetje kan nog. Maar mest is beslist verboden. De onderste stengeldelen, de bul ben, zullen iets gaan rimpelen. Dat is niets. Het reservevoed- sel, dat daarin zit, wordt aan gesproken voor de vorming van de bloem. In december zal de bloemstengel verschijnen, tenminste bij een gezonde, goedverzorgde plant. Niet over matig. Maar voorzichtig aan. De bloemen verschijnen pas in januari of februari, soms pas in maart. Wees dus niet ongeduldig en wacht af. Ze komen wel. De bloemen smet ten licht. Daarom in de bloei tijd nooit sproeien. Geen voch tige omgeving. Verpotten is niet vaak nodig. Potgrond is het best van een goed bekend staande bloemist te betrekken. Zorg voor goede afwatering door een laagje potscherven in de pot (laag en wijd moet die zijn) of het orchideeën- mandje te doen. pieren loopt. Sint tekent wat bloe metjes, of zo hij een „artistieke in slag" heeft andere, desnoods abstracte ontwerpjes op het plastic en daarna worden deze uitgeknipt. Men haalt het beschermende velletje aan de achterkant weg en in een wip zit al dat fleurigs op zo'n simpele doos. Wie goed letters kan teke nen kan zelfs de naam van de gene. die zo'n doos in de zak zal vinden, er op plakken. Desnoods zou men het doosje ook aan de binnenkant geheel met plak-plas tic kunnen „voeren." Als een charmante opbergplaats voor bijou's, kousen, zakdoekjes, snuis terijtjes, enfin een reeks van din gen kan een geschenk als dit worden gebruikt- Voor rokers is Sint met dit zelfde fleurige materiaal al heel weinig geld kwijt. In vele hui zen zal wel een glas of desnoods een monsterglaas je te vinden zijn, dat prima als siga- rettenbekertje kan fungeren. Sigaren- liefhebbers kan men verrassen met een royaler glas. Al naar gelang de fantasie kan men het glas een heel aardig effekt ge ven met het plak papier en zij die een beetje met de penseel kunnen omgaan kunnen voor de verande ring zo'n glas eens beschilderen. Heeft sint tussen twee haakjes al ontdekt dat een héél simpel rood stenen bloempotje, een zogenaamd uinnenpotje er ook volkomen anders uitziet met wat verf? Niet te dik smeren (zo is sints ervaring an ders gaat de verf druipen en dat kan wel eens een enkel keertje artistiek uitvallen als die kleurtjes door el kaar gaan heen lopen, maar het maakt soms ook wel een wat bonte indruk. Begin maar met wat sim pele balletjes, b.v. in twee har moniërende, fleurige tinten en lukt dat een beetje' dan kunt u wel eens wat anders proberen. De pot mag niet helemaal „vol verf zitten." want anders is ze niet po reus meer. Hier en daar een stukje rood openlaten. Als surprise kan men in zo'n zelfbeschilderde bloempot van alles stoppen, zodat men een twéé-in-één-cadeautje heeft. zodat men voor bijna hetzelfde geld twee in plaats van een ge schenk kan geven. In dit verband willen we nog even herinneren aan een onlangs geplaatste tip: als by het rUgen nylon-garen wordt gebruikt, dan kan men het knoopje, van het garen dat aan het slotje zit, even vastzetten met een druppeltje lijm uit een tube. Anders wil het garen nog wel eens wegglijden, de lijm voor komt dit. Eenvoudige kistjes Zoëven hebben we het over houten dozen gehad, die zelf aardig gedecoreerd kunnen wor den Wist Sint daarnaast, dat de meeste kinderen dol zijn op een allereenvoudigst stuk speelgoed: ren of beplakken. Wat een kind met zo'n kistje moet doen, zal sint zich afvragen? Met één kan het inderdaad niet altijd veel be ginnen, maar met verschillende van die kistjes kan een kind ja ren blijven spelen. Op een rijtje naast elkaar zijn het opbergkast- jes of een bank. Twéé naast el kaar en nog twee er boven op en ze vormen een prachtig pop penhuis, een hele rij op elkaar en je hebt een magnifieke toren. Voor wat grotere kleuters is er een speeltafeltje van te bou wen, voor een nog groter kind zelfs een miniatuur-bureautje of dito boekenkastje. Een jongetje zal er een garage van maken, een meisje misschien een winkel tje. Twee rijen boven elkaar van drie of vier kistjes, van de wand af de kamer binnenkomend, zul len een heerlijk beschutte, eigen speelhoek kunnen vormen met bergruimte voor de speelgoedjes erbij. Sint ziet: de mogelijkhe den zijn legio. Men kan ze ma ken, zo ongeveer veertig centi meter in het vierkant, maar na tuurlijk ook groter of kleiner. Heus ...sint moet beslist eens aan die simpele kistjes denken, ze zijn voordelig, kunnen zelf worden gemaakt en versierd en zullen heel wat kinderen echt blij maken. Praktische Sint Nu er toch getimmerd wordt wet denkt een praktische sint van een schoenenkastje, dat ge lijk als bankje dienst kan doen? In de kinderkamer kan zo'n kastje handig zijn, in de ou derlijke slaapkamer zou het als „zitje" voor de toilettafel dienst kunnen doen. Voor zo'n schoe nenkastje kunnen bijvoorbeeld prima een paar si naasappelkistjes worden gebruikt, als het hout ervan ten minste een beetje stevig is. Twee van die kistjes worden naast elkaar gezet en met de korte zij kanten aan elkaar bevestigd. Bovenop komt een plaatje triplex, daarop een lap schuimplastic. Daarna be kleedt men de bovenkant met een gezellig stukje stof, waarvan ook een strook rondom het kistje moet worden geplooid. De schoe nen gaan. netjes op een rij, ach ter die strook en staan zo „uit het gezicht". Poef-wasketel Het maken van een poef lijkt wel een beetje op dit idee. „Sint" vond deze suggestie bij de „tlp-post" en het leek hem aardig deze tip als 5-december- ideetje mee te nemen. De inzend ster boft dus, want traditiege trouw krijgt zij nu ons boek „Tip-Parade". Een gezellige sur prise. naar Sint hoopt Maar goed, die poef dus- Er moet een oude wasketel voor worden opge duikeld. die misschien nog wel op een hoekje van de zolder of ergens in de kelder staat. In de bodem en In het deksel worden gaatjes geboord, met een Ijzer zaagje. gaan vervolgens de hand vaten er af. Daarna bekleedt men de buitenkant met een oude de ken, terwijl men b.v. de binnen kant een gezelliger aanblik kan geven met ja, goed geraden: plak-plastic. Door middel van de gaatjes in de bodem kan de oude deken goed worden vastgezet en boven aan zou men elastiek kunnen ge bruiken. De deksel, die het on derste boven los op de ketel gaat. wordt opgevuld met een oud kussentje of een stukje schuim rubber dan wel schuimplastic. Het geheel overtrekt men met een leuk lapje. Het hele geval kan voor de toilettafel worden neergezet of zo maar voor een spiegel worden gepoot, terwijl men de poef uitstekend kan ge- Illllllllllllllllllllllll!= van u en vóór u Een goede reinigingscrèmesekrr een schikt cadeautje om in de zak te l inden. bruiken als opbergruimte. Er gaat heel wat in zo'n ketel. Sint heeft er nog over gedacht iets te gaan vertellen over het bedrukken van kleedjes en het maken van leuke schaaltjes met behulp van serpentine, maar vond het naderhand toch aardig om een ander idee aan de hand te doen! Want wat denkt u van een geschenkje in de vorm van een fles lanoline-reinigingscrème of amandelreinigingscrème. Die zijn vaak aan de prijzige kant en met véél minder geld kunnen ze vrij eenvoudig zelf worden ge maakt. Heel wat jonge en oude re dames zullen zo'n heerlijke fles of pot met crème best op prijs weten te stellen. Misschien is er thuis nog wel een aardig potje of desnoods een kleine, ge sloten bonbonnière te vinden, waarin die crème het ook uitste kend kan doen. Wat is er nodig Voor de lanoline crème zijn nodig: twee eetlepels zuivere la noline, twee eetlepels olijfolie, twee eetlepels zuivere glycerine, twee eetlepels rozenwater en één théélepel geschaafde toiletzeep. De lanoline en de zeep worden in een waterbadje gesmolten en daarna voegt men er de olie en het rozenwater druppel na drup pel bij. Denk er om: goed klop pen. Als alles is samengesmolten dan kan het pannetje van het vuur worden genomen en blijft men in de massa roeren tot de ze helemaal koud is. Dan gaat de crème de pot of het kristal len gevalletje in en men is een aardig geschenkje rijker. Voor hel maken van amandel crème om de huid te reinigen zijn no dig: zes eetlepels amandelolie, een theelepeltje cacaoboter, een halve theelepel witte was. een theelepel rozenwater en een thee lepel toiletzeep. De bereidingswijze is precies dezelfde als voor de lanoline crème Een andere verrassing, liggend op dit gebied, kan een lekkere bad zout zijn. Lavendel is een geurtje, dat velen ligt, dus daarom een recept je voor iaycpdel- badzout. Nodig zijn tien gram lavendel olie. 1200 gram grof zout en 100 gram borax. U doet ge woon het zout en de borax in een pot. overgiet het met de la vendel- olie. sluit de pot goed af en na een tijdje „doortrek- fe ken" is het heerlijk ruikende badzout klaar! Ten slotte nog een ideetje voor sinten, die graag een enkele dag vóór het sinter klaasfeest iemand willen verrassen met iets uit ..eigen oven". Want hoe gezellig kan het niet zyn Iets sma kelijks. met zorg en liefde bereid, van geschenk uit „eigen Iemand te ontvangen? Daarom, bakkende sinterklazen, hier een smakelijk recept voor gevulde speculaas, want het is bekend, die kan prijzig zijn als de kwali teit ervan tenminste goed Is. Zélf maken komt dus ook hier voordeliger uit. De ingrediënten zijn: 100 gram amandelen, 100 gram suiker, wat geraspte citroen schil, het sap van een kwart citroen, één ei, 75 gr. zelfrijzend bakmeel, 75 gr. bloem, 100 gr. boter of marga rine, 50 gr. licht bruine basterd suiker, een mes punt zout, twee eetlepels specu- p laaskruiden, en enige amande len. Zo gaat dat Eerst maakt u amandelpers (zo dat te bewerkelijk is: sint kan het in menige winkel ook kant en klaar kopen). Maakt men het zelf, dan gaat dit als volgt: de amandelen worden ge peld en gemalen, daarna ver mengd met de suiker, het ei, de geraspte citroenschil en het ci troensap. De massa zo fijn mo gelijk maken en een tijdje rust gunnen. U kunt de amandelpers best een paar weken laten staan, dus dat komt goed uit. Gaat u bakken, dan het zelfrijzend bakmeel, de bloem, de boter, de suiker, het zout en de kruiden in een kom doen. De boter met twee messen in kleine stukjes snijden en de massa met een zo koel mogelijke hand snel tot een bal kneden. Als het nodig is er een of twee eetlepels melk door heen doen. Het deeg uitrollen in een vierkante lap, deze over dwars doorsnijden en één van de deeglappen op een beboterd bak blik leggen De amandelpers vormen tot ze iets kleiner is dan de deeglap en het daarna op het deeg leggen. Vervolgens gaat de andere deeglap er op, de randen worden op elkaar gedrukt en met een vork garneert men de bo venkant. Hier en daar steekt men een gebelde amandel in het deeg. waarna de bovenkant met losgeklopt ei wordt bestreken. De blik gaat in een warme oven en kan er na ongeveer veertig minuten worden uitgehaald. De gevulde speculaas pas van het blik afnemen, als het gebak goed bekoeld is. En hierbij zullen we de zak van Zwarte Piet maar weer slui ten. Misschien is er voor meni ge sint een suggestie bij, die hem op een idee heeft gebracht, dus ..laat nu de maan maar door de bomen schijnen! Er valt vandaag niets tc g babbelen aan het begin van onze tlp-rubriek, dus steken we maar meteen van wal met de brieven. Zoveel temeer gelukkigen zullen het boek ont- vangen VIS „ONTSCHUBRE.V Dit keer gaan de heren eens voor en we beginnen met het advies van de heer D. J. s Koster uit Streefkerk. Vaak is h het een werkje voor de heer des huizes om een vis van de schubben te ontdoen. Deze le- j| zer heeft er iets op gevonden, j| om dat vaak minder prettige j| werkje zo snel mogelijk te doen. Hij neemt een dop van een bierflesje, spijkert die dop s met de bovenkant vast aan een stokje en heeft een pri- ma apparaat bij de hand om de vis te „ontschubben". Door de kartels van de dop vliegen ze er als 't ware af. DRAAGT U EF.V IIIIII Draagt u een bril en is het er eentje met een doublé mon tuur? Dan heeft u misschien wel eens ontdekt, dat uw bril zwart kan afgeven op de huid. Penseelt u echter een dun laagje kleurloze nagellak op het doublé, dan hoeft u nooit meer voor Zwarte Piet te spe len, aldus mevrouw M. A. de Zoeten-Beekman uit Den Haag. STOP ZE ER WARM UV Hoeveel er al verzonnen is om kleine kinderen 's winters een „warme" nachtrust te be zorgen, weet ik niet. maar 't is vaak een probleem. Me vrouw A. van Harskamp-Po- peljus uit Koudekerk aan de Rijn, heeft radicaal een eind aan die zorgen gemaakt met behulp van knoopsgatenelas tiek. Per bedje heeft u twee meter nodig, dat u om het héle bed heen haalt. Door twee benen knoopjes op het elastiek te zetten, kunt u de uiteinden het stevigst vastma ken. Willen de kinderen zich omdraaien, dan rekt het elas- tiel mee, dus de kleinen komen niet strak en klem tussen de dekens te liggen. PERS WAT MLNDFH Plooirokken en pantalons hoeft u niet steeds een pers- beurt te geven, als u inplaats van gewoon water een stijfsel- oplossing gebruikt, aldus mc- vrouw W. J. KoolhaasPotuyt uit Den Haag. Op twee liter 5 water neemt u één eetlepel stijfsel, van het soort dat in koud water kan worden opge- S lost. De perslap goed nat ge- bruiken, geheel droog strij ken en u bespaart u heel wat persbeurten. De stijfseloplos- sing laat geen sporen op het kledingstuk na. KALEADERS Krullen uw kalenderbla den ook zo om? Plak eens twee fotohoekjes op het schut- of laatste blad, steek de los se bladen er in en uw kalen der hangt er weer keurig bij, een tip, die u doorkrijgt van mevrouw A. Bink-Snel uit Den Haag. ZO VERGEET U HET !VIET Twee lezeressen, die een nogal uitgebreide familie- en kennissenkring hebben, willen toch niet de verjaardagen van al deze mensen vergeten. Bei den te weten mevrouw Z. Wel bedacht-van Loon uit Den Haag en mejuffrouw M. van Vliet uit Bergambacht zonden in verband hiermee een soort- Rijg de mode na Met het kopen van een voor raad kralen komt sint ook een heel eind. Kettingen zijn op het ogenblik hoogmode en men ziet ze zowel in hout als in glas, lang en kort. Door de kralen zelf te rijgen, bespaart men zich heel wat op het sinterklaas-budget, GRAAG wil ik mevr. B.-d. D. danken voor haar blijde brief: die deed me goed en ik ben het geheel met u eens. En ook mevr. P. (als ik het goed lees) uit G. en mevr. P. L. uit R. wil ik dan ken voor hun brieven over de tweede vraag van de Opvoedlngs- groep. Vindt u het goed dat we met verder praten even wachten tot de uitspraak van de jury in de krant heeft gestaan? Anders begeven we ons op een terrein dat anderen tot arbeidsveld Is ge geven. Dit was ook de reden dat ik met andere voorbeelden kwam dan de eigenlijke van de prijs vraag. Eerst zij, dan wij. En dus: tot horens. DAN BEN ik mevr. B. nog dank verschuldigd voor haar brief over het plastic broekje. U hebt ondertussen gezien dat dat geval letje in de vorige Open Brief nog eens onder de loupe is genomen. Maar zoals het altijd gaat: een brief is nooit alleen een antwoord over een materieel iets. Het is vooral, en allereerst (al lijkt dat soms wel het laatst te komen) een brief van iemand. En zo ging het met uw brief: sprekend over het plastic broekje, vertelde u over uzelf, over de drukte over dag, over de moeheid 's avonds. Er rees een beeld op achter de woorden: ik zie u nu een beetje. En nu word Ik nieuwsgierig: hoe kan dat zo, dat moe-worden? Ik heb evenveel kinderen na mijn dertigste gekregen als u. En nog zo'n stelletje vóór Toch ben ik 's avonds nooit moe. mijn dertigste. Van een oude wasketel is zo'n aardige poete maken, die nog een behoorlijke berg ruimte biedt ook. en als ik eens moe ben. dan nog niet te moe voor een brief. Ik weet wel dat in deze rubriek niet ik begin met vragen maar mijn lezeressen, maar voor deze keer zou ik willen zeggen: toe, als het er nog eens af kan, hoor ik dan een keertje van u? En hartelijk dank voor uw goede wensen aan De ongetwijfeld langste shawl ter wereld is onlangs ge breid door een wolfabriek in Denemarken. Die opzienbarend- lange shawl was dan ook niet bedoeld voor enigerlei mense lijk wezen.... Een bewoner van de Kopcnhaagse dierentuin had namelijk die shawl nodig. In deze Deense zoo werd een gi raffe namelijk steeds snipver kouden zodra het nat of kond weer was. Tot iemand op het idee kwam het met een shawl te proberen. Sinds de giraffe die wollen das om zijn lange hals draagt, is zijn gezondheid aanmerkelijk verbeterd. het eind van uw brief; de mijnp terug. O ja, en nog iets: u schrijft dat u niet weet of er in deze ru briek nu huishoudelijke of levens moeilijkheden behandeld worden. Het „probleem" van luierbroekje zus of zo verwonderde u daarom. Wel, mij ook. Maar dat was dom van mij, en daarom heb ik ook gezegd: waar om zou ik me ver beelden dat deze rubriek alleen LE- VENSvragen beant woordt en geen luiervragen! De ru briek is helemaal niet voor een of an der doel opgezet. Ieder mag er alles en nog wat. in vra gen. En ik zal luis teren. Daarvoor zal ik tenminste mijn uiterste best doen. Want luisteren is het moeilijkst. Wat komt er bij luiste ren al niet te pas: eerbied, grote aandacht, ootmoed (want het is direct hoogmoed als je het pro bleem van de ander onnozel vindt), bereidheid je in eens an ders leven in te denken. ALS HET luisteren zo gebeurt, is het meteen al een antwoord. Net als met vriendschap. Mis schien hebt u wel eens met een goede vriendin lopen wandelen en gesproken over uw zorgen. Ging het dan om haar antwoord'' Nee. maar zij was uw vriendin. Wat u zei, was bij haar geborgen. Zij luisterde, zij stelde belang in uw moeilijkheden, zij was als het wa re een haven waarin uw schip even ankeren kon. Wat daar op de verre zee van uw onrust, uw verlangen, uw ongeduld en uw misrekenen gebeurde, dat kon zij en ook u nauwelijks begrij pen, maar de uren in dc haven waren u tot een troost en haar tot een vreugde. Zo bedient God Zich van mensen om ons te helpen. Zo zijn wijzélf het soms die in Zijn Naam tot anderen gaan, of wij er ons van bewust zijn of niet. Al tijd. overal waar dit gebeurt, wordt Gods Heerlijkheid open baar. En nu ben ik zelf de eerste die zegt; och kom, en dat zou ln de Open Brief gebeuren? Maar mijnsondanks zie ik het voor me! Nog even wil ik de goede aan komst berichten van de kaart van J. en de brief van M. Wil deze laatste mij even schrijven of er van mijn kant nog tijd is voor een brief? Slaat er al een datum vast? En dan mijn laat ste briefschrijfster van deze week, en zeker niet de min ste, mevr. J. D.-D., als volgt: „We ho ren nogal eens spre ken over de werken de vrouw. In de der de serie van de prijs vragen was er ook een vraag over, ik bedoel dan, over de gehuwde werkende vrouw. Ik wil het niet over die vraag hebben, en ben ook niet zo geleerd dat ik erover kan pra ten als dat Forum laatst, maar ik wou eenvoudig uw mening weten of u niet vindt dat al dat verdienen van gehuwde vrouwen de hebzucht in de hand werkt." Tot zover de briefschrijf ster. IK ZOU er heel kort op kunnen 1 antwoorden: „Nee. mevrouw, want in sommige gevallen IS die er al." Maar daar ben ik er tocb niet mee. Men kan dan hoogstens zeggen: zie je wel! of: ho, ho even! al naar gelang men ge huwde werkende vrouwen kent. Mevr. D., wij hebben allen, ge huwd of niet. werkend buitenshuis bij het gehuwd-zijn of niet. maar één vijand: onszelf, ons eigen bo ze hart. Hebzucht, jaloersheid, nijd, wantrouwen, begeerte naar luxe. drang naar zelfhandhaving, zij begeleiden ons dag aan dag Als wij besluiten op visite te gaan, kan één van deze ..bozen" ons daartoe aan porren, ja, wij kunnen met het liefste gezicht iemand om de hals vliegen en van binnen in-gemeen zijn. Zo kunnen wij dus ook gaan werken, dat is dan: geld verdienen, uit hebzucht, en zeker wordt door zulk wer ken de hebzucht nog eens aan gewakkerd. Maar dat heeft niets te maken met WERK dat som mige vrouwen onder ons nog naast hun gehuwd-zijn en het (soms) hebben van een gezin aan vaarden. Werk immers is een ze gen, een troost. Wij moeten er dus iets in zien. We moeten er iets van maken. Als we kanto ren schoonmaken, moet het ons een genoegen zijn dat alle prop pen en as verdwenen zijn en de vloeren en deuren weer glanzen. ALS WE kinderen les teven, moet het ons boeien, want het werk krijgt inhoud. Als we Twee de Kamerlid zijn maar daar is de moeite al groter dan er geld voor ontvangen wordt en móet je er dus al geïnteresseerd voor zijn, móet je je zelf al in je werk uitdrukken. Daar hebben we het woord: je zelf al in je werk uitdrukken. Daar hebben we het woord: je in je werk uitdrukken. Dat doet een vrouw thuis die de koffietafel gezellig dekt, die de bedden zo lekker stijf (zeggen de kinderen) opmaakt, en dat doet zij. als ze dat kan en er de tijd voor heeft, in haar werk. Als zij geld verdient, dan zal zij voor dat geld zich allereerst dat moe ten verschaffen wat zij in de tijd die zij werkt, niet kan maken. Een vrouw met kleine kinderen zal stof kopen en 's middags ge zellig de naaimachine laten snor ren voor een jurkje terwijl haar kleine meid naast haar met de pop speelt. Maar diezelfde vrouw zal, wanneer haar dochter groot is en zijzelf werk vindt dat haar boeit en levendig en fris houdt, liever een japonnetje voor doch ter-lief kopen dan eenzame mid dagen achter de naaimachine zit ten. Als. ik zeg het nogmaals, zij werken kan en wil. waarin zij zich kan uitdrukken Ia dit er niet. wel dan naait ze thuis en ontvangt er een vriendin bij. Maar dat uit werken gaan op zichzelf behoeft oiet te betekenen, dat zij van al les en nog wat bezitten wil. Mag ik het hierbij voorlopig laten? per maand of een keer per jaar bijv., aan de hand van de verjaardagskalender, een hele stapel kaarten of enve loppen post-klaar. Op de plaats waar de postzegel komt, zet u de datum van verzending en u doet hierna die stapel in een doorschijnend plastic zakje. Als u dat zakje vol felicitaties naast de telefoon of op een andere veel geziene plaats in huis neerlegt, slaat u niemand over die u geluk wil wensen. Nog een ander ideetje van mejuffrouw Van Vliet is: maak eens een bloemvaasje of plan tenbakje van een gewone bloempot, gemaakt van ruwe. donkerrode steen. Het gaatje in de bodem maakt u dicht met een kurk en zo hebt u een bakje gekregen, dat het vooral met herfstbloemen er in prima doet. KRAAM.CADF.AITJ ES Als we bij de geboorte van een baby een cadeautje moe ten geven, vervallen, we meest al in een jasje, jurkje of over- gooiertje, om maar een paar „klassieke" voorbeelden tc noemen. Mevrouw A. C. Mar- quart-SchuIze uit Rotterdam doet het allemaal op een veel gezelliger manier. Zij maakt zeven pakjes klaar (dus voor elke dag één) en elk pakje bevat een aardigheidje, dat heus niet zo duur hoeft te zijn en die samen evenveel kunnen kosten als één ge schenk. De kraamvrouw kan nu elke dag een pakje open maken cn dat is een feest op zichzelf. Wat u alzo in die pak jes kunt sloppen: een lekker stuk babyzeep. een geborduur de slab. een speelgoedje, een dekcnklem. iets lekkers voor de jonge moeder, sokjes, een paar mooie lintjes enfin, u Kunt heel wal kanten uit met deze aantrekkelijke tip. V ZI LT HET WEL WETEN. MAAR Een ingevochte was kan rustig een paar dagen blijven liggen, als u het wasgoed in een plastic zak doet. Het knel len van nieuwe schoenen voor komt u door voor het aantrek ken er eerst een scheutje spi ritus in te gieten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 17