KINDERVERHAAL
T\uimtt
im ons.
NIHILISME
£tuher
PANTOMIME
onnie 'JÜcicjpipe
Dagdroom
Er uit gelicht
r
ZATERDAG 5 NOVEMBER 1%
want e«n experiment blijft het, verhalen, gedichten, foto's
en tekeningen zomaar bij elkaar op een „open pagina" te plaatsen. De
oude dame hiernaast bekijkt het resultaat vergoelijkend, niet
enthousiast. Trouwens, de blik die de pagina van de andere kant
bekijkt is ook al terughoudend. Helaas. We gaan toch door, ons
eigen enthousiasme moet voldoende zijn
„Wat heb je daar achter je rug?
Is het dat mes wat je kocht drie weken geleden toen je boos op me was.
En heb je het weer opgezocht nu je weet dat je me niet bedriegen kunt.
Ik heb mijn brood met je gedeeld, en je hebt het niet geweigerd, maar
brood van mij kan je woede niet bedaren.
Blues
Ik ben een zwarte wolk
niemand weet dat ik niet
ben wat ik lijk to be
als de muziek speelt
lach ik bitter
gelukzalige bitterheid van
careless love.
HANS KREUZEN.
Kunstkring
Je bent nog zo jong. De wereld is zo groot en
dat mes zo gevaarlijk. Ik jveet dat je het niet
durft gebruiken als ik straks naar buiten kijk.
Kom, leg het mes op tafel en vergeet het, want
mijn brood kun je niet missen.
Sta daar niet met dat mes op je rug. Je kijkt
als een kat die toe wil slaan, maar een kleine
kat die op een veel te grote rat loert. Je wilt
indruk maken, je steekt je hoofd te ver vooruit,
uit je schamele schouders, maar dat kun je niet.
Je ziet eruit als een dronken soldaat, maar die
zal in de lucht schieten.
Kijk naar buiten, de zon gaat bijna onder. Zou
je willen dat het mijn bloed was dat in zee vloei
de. Dan zou je me nooit meer kunnen vergeten,
maar altijd eenzaam zijn, want nu heb je mij,
maar dan iedere avond een bloedrode zee, een
trein die over een brug gaat en de wind van wel
eer.
LEO FAASSE
DN aan het einde der dagen vlucht ik de yan-
hoop van dit bloedeigen vlees Beadem de ruit
en teken met gepijnigde vingers de moeizame lij
nen des levens in een legendarisch landschap.
TIKT de regen een blue march op m'n lippen.
Befluister ik mijn handen, steeds klapwiekend,
steenvoetend, doodvallend op uw leestekens in
ademloosheid.
LfORRELT een doofstomme klank in de maag
Opspringend, rondschietend. angstbrakend. de
vleugels lamslaand en beschadigd stuiptrekkend
tn de kooi tussen strottenhoofd en verhemelte.
\JET de bezeerde albasten vingertoppen diep
weg in de aarde, waar heelmeesters afscha-
duwen. bedekken.
yiELTOGLND luisterend naar de roerloosheid in
de huig van de zanger, waar een trein zojuist
BH een liedje heeft gereden.
Foto: HARRY WEITERING
KEES VAN DER VELDEN.
AWW
's Ochtends
het ontwaken
het gevecht
heeft hij weer verloren
de zigeuner met de rode laarzen
met het vuur achter zijn ogen
en in zijn stem het lachen
van de nachtvogel
tussen de takken ja
het gevecht is afgelopen
hij is op de vlucht gejaagd
de zigeuner
door de geachte goede-morgen-heren
die onder hun grijze jassen
gulzige messen verbergen
fel op het rood van zijn laarzen
fel op het rood van zijn bloed
fel op de rade lach van de vogel
nu moet hij schoenen dragen
de zigeuner
zwarte puntige schoenen
nu kan hij niet meer dansen
de stampende dans van de poesta
maar het vuur brandt achter zijn ogen
en zijn stem verraadt het lachen
van de nachtvogel tussen de takken
THEO VAN ROON
De Pantomime
speler
Zwijgend glijdt zijn
geroutineerde lichaam
uit de vorige huid
in de volgende huid
terwijl zijn
tien
soepele
vingers
uit het lichtzinnige licht
vlammend purperen
gevoeligheid
boetseren
Zijn gehele gelaat
vloeit gedwee uit
in sierlijke lijnen
alleen zijn pupillen
verraden dat hij
zichzelf nog is
CEES VAN DOP
Vele mode-
accenten voor
dit seizoen kom
je tegen in dit
ontwerp van
Magda Stemer-
dink (twintig
jaar en leer-
linge van de
mode-afdeling
der Rotterdam-
se Academie).
De mouwen
van deze win-
termantel zijn
laag ingezet
en ook de zak
valt een be-
hoorlijk eindje
onder de taille.
Een muts, zo
als Magda hier
tekende, is
voor de komen-
de winter wat
je noemt „ge-
wild" en als je
die muts zou
kunnen maken
van bont, dat
ook als garne-
ring voor de
mantel werd
gebruikt, vol;
je de mode, zo
als o.m. Pa
rijs die voor
schrijft On
der deze man
tel kun je een
Jersey blouse
en een plooi
rok dragen.
Een cartoon van
COR DEN DULK
Jr xrrbaxing i* begrijpelijk, Henk
J. H.; je reactie de moeile van
her lezen stellig waard, maar we
hebben de disru»»ie gesloten
..Schoonmaak" komt voor plaat
sing in aanmerking. Wanneer?
Dat i« ook voor on§ een vraag.
Du», Dick van Noort, als je er
geen bezwaar tegen hebt, „schoon
maak" blijft nog even in de map.
Hel ia nog geen maart.
Samen delen, Rudie Dero? Jij Ne
gro Spiritual terug, dan houden
wij Razernij De -Amerikanen zeg
gen wel, dat iedereen liier Engels
'preekt, maar dat valt tegen.
F. B. in Maasland. Twee van dc
drie „zeer korte verhalen" krijg
je terug Het zijn maar brieven
l hoewel brieven interessant kun
nen zijn) waarin we tevergeefs-
zochten naar de geadresseerde.
O Rida Nada, we moeten je „beachei-
den stukje proza" terugsturen. De
herdenkingsdatum zou lang ver
leden tijd zjjn al* we het plaats
ten. En, om eerlijk te zijn, ori
gineel is de uitwerking beslist niet.
Natuurlijk overwegen wij het voor
stel Cor de Ven wel ernstig.
In ieder geval is het een onder
werp voor gesprek in de jeugd-
redactie.
Vrienden,
laten wij letters verzamelen
en een woord bouwen.
Laten we een schutting op
trekken
wan uitgeknepen verftubes.
De Impressie
De zee was vloeibaar Cu
onrustig als een slapend dier
en evenwichtig als een schi-
zophreen.
For a girl
Why not this poem
Though written by tears
and loneliness.
It's too true, darling.
You
Among the many, many
voices
of men and other animals,
your voice is the one
knowing 'bout the blues.
Foto: ANTOINETTE WINKELMs
Muziek
Bij deze droeve klanken
huiver ik
en huilt mijn hart;
jij vreemde liefde,
vreemd stil, strakke
ornamenten
in mijn ziel,
uw zeldzaam werkelijk pad
is niet te bewandelen;
laat een droeve illusie
in my branden.
C. H.
Een granaat
Een granaat
explodeerde in
één helwit moment
een kréét
daarna alleen
een over de stilte
heenzwevend geruis
komende uit een verre nis
opgebouwd uit
spiralen, vulkanen en zonnen
Nu alleen
een begrijpen met
de vingertoppen
en steeds oude foto's
tot dc horizon
leegdrinken
Altijd alleen
zijn met je omgeving
en kijken naar
het zwarte licht...
CEES VAN DOP
Tussen de vele horden
krijsend om gehoord te wor
den
heeft alleen jouw stem
zich gegeven.
HANS KREUZEN
Voor mijn
harlekijn
AAN N.S.
Pirouettes
Harlekijn
met je geruite broek
ik lach
je maakt
de wereld
een zeepbel
kleurig
en licht
toe draai
pirouettes
voor mij
harlekijn
MARIANNE VAN RAAIJ
Ik raapte hem op en zette
hem in de hoek, omdat mijn
zoon een nieuwe liefde had op
gevat.
,,'t Is wreed", klonk het plot
seling brommerig.
„Pardon", zei ik verbaasd.
„Ja zeker, wreed en typisch
een mensenstreek"bromde de
beer en keek fel uit zijn over
gebleven oog.
„Hoor 's even", zei ik, in
mijn wiek geschoten, „moet ik
je soms op schoot nemen."
„Nee, dank je feestelijk",
snauwde hij terug, „als ik dit
geweten had. was ik net zo lief
winkeldochter gebleven. En als
je tegen me praat, doet het dan
wat harder; mijn oren hangen
er los bij."
„Kan ik misschien wat voor
je doen", vroeg ik toeschiete
lijk, want ik heb een hekel aan
ruzie'.
„Ja, je moet je zoon precies
zo mishandelen als hij mij heeft
gedaan", gromde de beer wraak
zuchtig.
„Kom nou. dat meen je niet."
Natuurlijk meen ik het. Met
z'n achterhoofd moet ]e hem j
de grond slaan, een oog er i
peuteren, aan z'n poten gal
hangen en ook een paar dag)
in de regen in de tuin zetten
„Zeg, houd je er rekenij
mee dat hij pas drie jaar il
protesteerde ik. „Je kunt ha
nog niet verantwoordelijk stj
len voor al zijn daden."
„Nou wordtie helemaal moo
schreeuwde de beer. „Weet
wel hoe oud ik ben: een hi
jaar en geen dag ouder." V
kwaadheid spuwde hij een fli
bos houtwol uit.
„Rotzooi maken kunnen u
allemaal", schreeuwde ik tod
dend terug. „Als je nou je kj
niet houdt, zal ik je eens eul
mishandelen."
„Huh", grijnsde de beer wal
„hij heeft het toch van niemaj
vreemd." Toen had ik er genoj
van en trapte hem onder zij
brede kin.
lafaard", brulde de bei
„dat moet je bij een ecW
doen", en hij gaf mij een d
weldige peut in de maag.
Maurice
Tekening: WIM ROUW
Jazzmusicus
I Alleen een nieuw geluid
I kan mij nog redden
want niet de sax
van sonny
noch het koper
van het ongevormd orkest
der treurenden
en opstandigen
noch ook de woest oplaaiende I
vlammen van hun fantasie
niemand
alleen
een nieuw geluid.
Een zeer bekend en weinig geliefd muziekinstrument is de doedel
zak. Vroeger, en daarbij denk ik aan de zeventiende eeuw, was dit
anders. Toen was het instrument bekend en geliefd. Zó zeer zelfs,
dat vele virtuozen er concerten op gaven. Daarvóór, in zestiende en
vijftiende eeuw, was het meer het middel van bestaan voor rondtrek
kende muzikanten, die op partijen en bruiloften acte de présente
gaven en waar men onder het genot van wildbraad en slemp, onder
klinkende klappen en klappende zoenen, onder getier en gebral poog
de mee te hossen op de tonen van doedelzak en trom. Of 'dit de juiste
sfeer voor muzikaal genot was, moet ik ernstig betwijfelen!
De afstamming van het ap
paraat is niet zo bekend. Ik
zelf speel altijd met het idee.
dat het uitgevonden is door
een grenzeloze luiwammes, die
het in de grijze oudheid zich
reeds gemakkelijk wilde ma
ken. Hij lijkt me iemand, die
zelf niet op jacht naar vrouw
of groot wild ging, maar zijn
hobby tot dagvulling verhief,
kortom iemand, die de ganse
dag verlummelde in de scha-
wat is heerlijker dan muziek
te maken Alras werd hij ook
daar te lui voor, stel ik me
voor en vond hij een methode
uit om op zijn fluit te spelen
zonder zich veel in te spannen.
Hij bond er, namelijk de huid
van een of ander dier aan, die
hij maar af en toe hoefde op
te blazen onder het fluiten.
Speelde hij meestal alleen,
dan verveelde hij zich wel een
beetje, dus kwamen er wat
vrienden mee, maar helaas,
waar méér mensen zijn komt
ruzie; in een plotselinge op
welling van vlijt sloeg hij zijn
vrienden dood. Hij behield hun
fluiten, waarmee zij hem be
geleidden, en op zekere dag:
„Eureka!" Ook die fluiten
bond hij aan dezelfde zak
waar zijn eigen instrument
aan vast zat. Zo was hij zijn
eigen éénmansorkestje en
amuseerde zich van dag tot
dag in het lommer tot de dood
hem de les leerde van uiterste
luiheid. Deze geschiedenis
moet zich ergens in India af
gespeeld hebben. De doedelzak
werd later met de diverse
volksverhuizingen getranspor
teerd naar verscheidene
streken. Zo is ze bekend in
Italië onder de naam „Corna-
muse", in Frankrijk is ze be
kend onder de naam „Muset
te". in Duitsland onder de
naam „Dudelsack" (ook wel
„Sackpfeife") en tenslotte,
last but not least, zoals onze
westerburen dat zo treffend in
hun taal weten uit te drukken,
in het Engels heet het „Bag
pipe". Deze veelnamige be
staat dus uit een leren zak
waarop meerdere pijpen zijn
bevestigd: een met zeven ga
ten erin voor de melodie en
een, twee öf drie voor de
Dreun, die je altijd op de ach
tergrond van de melodie
hoort. (Als je je het artikel
van verleden keer herinnert
zul je je wel, mét mij, afvra
gen: wijst dit nu inderdaad op
Indiase afkomst?) Als je op
het ding wilt spelen, klem je
het onder je arm, blaast de zak
op door het mondstuk en be
gint te spelen op de melodie-
fluit. Door de zak met je arm
meer of minder in te knijpen
kun je de toon zuiver houden
of helemaal verknoeien, al-
naar je het vak verstaat.
Op het ogenblik is het geen
volksinstrument meer, maar
vinden we het uitsluitend in
Schotland, waar het nu ook
vaak bespeeld wordt. maar
dan speciaal door Pijpersregi
menten en officiële organen
voor de publieke orde, zoals
politie, brandweer etc.. dus
zo'n beetje in onze stijl van
harmonieorkesten. De brave
borsten, in hun kleurige kilts
met hun clanonderscheidingen,
op mars. waarbij ze een geluid
veroorzaken alsof er tien
slachthuizen voor varkens aan
een grote exportopdracht be
zig zijn, maken altijd diepe in
druk op onze ongeoefende oren
gelijke gebeurtenissen illu
streert het feit, dat er vrij re
gelmatig platen verschijnen op
het gespecialiseerde merk Bel-
tona. Voor de geïnteresseerde
is er een vijf-en-veertig-toer-
der: The Edinburgh Police
Pipe Band (SEP69) en voor
de ware liefhebber is er een
grote LP verschenen (LBA24)
Scottish Pipes for Dancing,
ideaal ook voor volksdansgroe
pen. Achterop dc plaat staat
een wijdlopige uitleg van de
diverse schotse dansen, die er
door de Pipe Major Robertson
op gespeeld worden. De grote
LP bevat dus een kleine be
zetting: één man. De opname
is zeer redelijk. De 45-toerder
bevat een gróte groep met
drums incluis. Dit is een
voortreffelijke opname. Be
langrijk is ook de voortreffe
lijke prijs: om en nabij de
zes gulden.
Amuseer je met Bonnie
Scotlands Pipes. Groeten!
