OUWE JELLE |otoVe^ TIPS ió mió, Hoe Johannes n held werd om hei nog beier ie doen ZATERDAG 29 OKTOBER 1960 KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERH ZONDAGSBLAD VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JE IN h®t eeuwenoud® kerkje was ouwe Jelle koster-voorlezer, ledereen kende hem en iedereen wist, dat hij als het ware een stuk van dat kerkje was. Zonder ouwe Jelle geen kerkje en zonder kerkje geen ouwe Jelle. Jarenlang ging hij 't zondagsmorgens al heel vroeg op pad met twee lange turven waarmee hij de kachel aanmaakte. TN zijn jonge jaren liep hy flink met vlugge passen en later toen hij oud geworden was schreed hij waardig en bedachtzaam naar het met klimop be groeide kerkje dat bijna geheel door grasveld en grazende schapen omringd Hij was een kleine wat gedrongen man en zo min als zijn kerkje daar aan de uiterste hoek van het dorp di- rekt in het oog liep, zo min was ouwe Jelle de man om spoedig de aandacht te trekken. Een stille in de lande was hij die nauwgezet zijn plicht deed. Door de week droeg hij een paar gele klompen aan de korte stevige voeten en zijn hoofd was altijd bedekt door een grij ze platte pet. Maar 's zondags was het anders. Dan was hij de koster-voorlezer, die gekleed in stemmig zwart, op waardige maar klemmende toon de wet voorlas. Rustig en kalm deed hij het werk dat van hem gevraagd werd. Maar gaandeweg werd hij ouder en ook voor hem kwam de ouderdom met gebreken. 'POEN hij tachtig jaar was waren zyn A krachten al een heel eind op retour. Hij kreeg moeite bij het opzoeken van het voor te lezen bijbelgedeelte. Zijn stem was niet meer helder en ging langzamerhand over in een onver staanbare dreun. Het was bepaald grappig te horen hoe ouwe Jelle met een „mis Jelle" zich zelf corrigeerde wanneer hij tijdens het voorlezen in de war was. Soms las hij nog een heel eind verder dan het opge geven gedeelte. ,,'t Is uut," merkte hij droogjes op als hij eindelijk tot het inzicht kwam dat hij te ver was gegaan. In verlegen heid kwam ouwe Jelle nooit. Daarvoor deed hij het werk al veel te lang. „Men moet mij maar wat toegeven," scheen hij te denken wanneer hij op zijn gemak de goede draad weer op zocht. Dat toegeven was er dan ook in ruime mate. Ouwe Jelle begon, zonder dat hij het wilde, voor een vrolijke noot te zorgen. De jeugd gniffelde zodra hij naar de katheder sjokte. Er gebeurde altijd wat met de oude. De jongeren wachtten Het ontzag dat in vroeger jaren van hem uit ging verdween als sneeuw voor De leiding van het kerkje had er oog voor en zij kwam voor een dilemma te Ouwe Jelle moest vervangen worden. Het was hard nodig. Iedereen kende de koppigheid en vasthoudendheid van de oude en het was werkelijk geen kleinig heid een voor de koster-voorlezer bevre digende oplossing te vinden. Uit zichzelf zou hij het werk nooit op geven. Hij voelde zich onmisbaar, ook al stonden er minstens tien anderen gereed hem op te volgen. VIJN hoofd bleef helder. Alleen bij het voorlezen sloeg hij meer en meer de plank mis. Dan weer las hij een ver keerd gedeelte en mompelde hij tot ver maak van de jeugd „mis, Jelle" en een andere keer las hij meer dan nodig was om dan plotséling met een ,,'t is uut" te besluiten. Alleen een reorganisatie van de orde van dienst zou uitkomst kunnen bren- Dat dacht men. Jelle vond alles goed Flits niet in een berookte ruim te; het benadeelt de kwaliteit van uw foto's. Zet liever even een raam open% Laat geen lampje in de flitser zitten, wanneer u het apparaat opbergt. De batterij van de flit ser loopt dan langzaam leeg. Steek eerst het stekkertje van de flitser in de camera; doe pas daarna een lampje in de flitser. Dat voorkomt voortijdige ont branding van het lampje. •K Geef bij geposeerde foto's het slachtoffer iets te doen; hij of zij reageert daardoor natuurlijker, levendiger. U voorkomt het be ruchte staren in de lens en het vertrekken van de mondhoeken. Laat kinderen nooit poseren; laat ze hun gang gaan en wacht met de camera „in de aanslag" rustig het goede moment af. Houdt wel de afstand in de gaten !- Zorg voor een rustige achter grond: een muur. een deur of deur opening. enz. Geen bloempotten die uit hoofden „groeien", geen schil derijlijst die op het hoofd van uw slachtoffer „leunt". Arrangeer groepen mensen een beetje natuurlijk. Ga bij het kieken van een groep stoe1 staan. Door J. DE BOER en het was opmerkelijk hoeveel begrip hij toonde voor de nieuwe gang van za ken. Tegen eén ding echter bleef hij zich halsstarrig verzetten. De opheffing van de functie koster-voorlezer. Zo kwam men dus ondanks alle moei te geen stap verder. Veel van wat had kunnen blijven ver dween maar juist datgene wat ieder zo graag zag opgeheven bleef gehand haafd als gevolg van ouwe Jelle's kop pigheid. Het probleem bleef slepen. Zonder de oude man te kwetsen was niemand bij machte een verandering ten gunste aan te brengen. En tochhet ging op die manier de verkeerde kant uit. Jelle had met zijn meer dan vijftig dienstjaren ruim schoots zijn tijd gehad. De vergissin gen die hij bij het voorlezen maakte werden talrijker. Dikwijls liet hij zijn boek vallen om het daarna met veel moeite en luid ruchtig gestommel weer op zijn plaats terug te brengen. Het werkte alles sto rend op de gewijde sfeer. Slechts met strenge blikken uit de ouderlingenbank was de jeugd achter in het kerkje rustig te houden. Maar wie er ook oog voor had, ouwe Jelle bleef er blind voor. Verknocht aan het kerkje en zijn werk ging hij zijn gang en wilde van geen heengaan weten. Alleen door een drastisch besluit door te voeren was Jelle van zijn post te halen. dere keus. Na het besluit van de kerkeraad mocht de oude het jaar nog uit dienen. Het einde was dus in zicht, maar heel anders dan verwacht werd kwam dit Op een zondagmorgen luidde de klok van het kerkje niet. Er hing een be klemmende stilte. Vergat hij nu ook al de klok te luiden? Daar was hij tot het laatste pienter in gebleven en meestal was hij omringd door een menigte van kinderen die hem bij dit werk gaarne assisteerden. Er moest iets aan de hand zijn. Wel dra ging men kijken. De deur van het oude kerkje stond op een kier. Het was nog ver voor kerktijd en weinig, op hun gemak betraden een paar mannen het heiligdom van ouwe Jelle. Zij schuifelden voorzichtig door de nauwe gang. Boven hun hoofden hing de zwijgende kerkklok. Een kille lucht om gaf hen. De kachel brandde nog niet en ijsbloemen bedekten de ramen. Zij liepen langs de lege banken en keken op naar de verlaten kansel. Plotseling bleven ze staan en luister den aandachtig. Achter de katheder hoorden ze geluid. Het was een bekend gemompel. „Mis Jellemis Jelle," klonk het bij korte tussenpozen. Snel liepen de mannen naar de ka theder. Daar zagen ze ouwe Jelle in half zittende houding op" de vloer. Zijn gezicht was pijnlijk vertrokken. Hulpe loos keek hij naar de mannen en tracht te op te staan. Het lukte niet en het veroorzaakte veel pijn. „Mis Jelle," was het enige wat hij zeggen kon. Het ijzeren brille tje was van zijn neus gegleden en lag zielig naast hem op de vloer. TYE tachtigjarige was tijdens zijn och- tendwerk in de kerk duizelig gewor den en bij zijn val zo ongelukkig te recht gekomen dat hij de rechter heup Weldra lag hij op een brancard en maakte hij als koster-voorlezer zijn laatste gang naar huis. Het bleef de leiding van het kerkje bespaard zijn besluit aan Jelle mee te De oude had nu zelf het einde nog be spoedigd, want terwijl hij op de bran card het kerkje werd uitgedragen kwam het nog eenmaal haast fluisterend van zijn lippen: ,,'t Is uut". MURR, DE KATER EN ZIJN VRIENDEN 43. Hé, ezel, niet tegen onze voedsel voorraad schoppen. Dat eten hoeft de lucht niet in, roept Leo. De wildeman voelt in tussen verwonderd aan zijn hoofd. „Wat was dat?" vraagt hij. „Dat is een fles si naasappellimonade uit onze proviand", zegt Murr. „Wat een buil, wat een buil" klaagt de wilde, m r Murr en Leo maken zich al uit de voeten, voordat de zijn benen staat en echt kwaad wordt Murr gooit de kurketrekker weg, waar mee hij de fles had willen openen. 44. Ze lopen verder. En daar zien ze tot hun verwondering toch Benjamin Konijn weer terug. Maar die beduidt hen dat ze heel stil moeten zijn en hem naar die gro te dikke boom moeten volgen. „Is daar dan wat leuks te beleven?" vraagt Leo. lijkt. Maar het is weer een andere oer- .Stil nou, joh", antwoordt Benjamin, „kijk woudloper, die grommend roept: „Wat maar eens omlaag..." En daar zit iemand, hoor ik daar? Willen jullie soms opgege- die heel uit de verte wel wat op Zwijntje ten worden?" 45. „Die man heeft geen goede bedoelin gen, jongens", bibbert Leo angstig ei zegt dan: „Hij heeft precies zo'n hoedje als Zwijntje. Dat is toch wel merkwaardig. Hij zal Zwijntje niet opgegeten hebben." „Stilte", buldert de man nu, maar begint hem nog meer te plagen en in overmoed gaat hij ook nog wat op de dik ke tak heen en weer wippen, die evei ter natuurlijk krakend afbreekt. Wat Een goede foto van uw kinderen? Heus, moeilijk is het niet, als u de regels maar (Vervolg) Het was er ongelooflijk smerig. Kisten met goud en Juwelen, gestolen ko ningskronen en parelsnoe- den. Alleen bergen rotte bladeren, stukken stinkend vlees en gekraakte takken lagen op de harde vloer verspreid. In het uiterste hoeKje van de spelonk vond Johannes eindelijk de prin ses. Ze droeg een lange grijze sluier over het hoofd, zodat hij haar ge zicht niet kon zien en ze zat angstig ineengedoken te schreien. „Huil niet .'nnger, lieve prinses", zei Johannes. „Ik ben uw redder. De draak ligt dood op het bergweitje en ik ben gekomen om u naar de koning, uw vader terug te brengen." De prinses sloeg haar sluier terug en Johannes zag, dat ze een mooi, maar trots gezichtje bad Ze bekeek hem lang zaam van top tot teen. In het flakkerende licht van de toorts, met zijn wonden en verscheurde kleren zag de jonge houthakker eruit als een vogelverschrikker. De prinses trok minachtend haar fijne heusje op. „Jij mijn redder?", vroeg ze hooghartig „Poeh, had mijn vader niet iets beters kunnen sturen om de draak te doden? Je bent maar n boerenpummel, je bent niet eens een ridder." „Ik ben houthakker", zei Johannes, weinig op zijn gemak. „Als je dan maar niet denkt", zei de prinses, „dat ik met je wil trouwen, al heb je dan ook de draak gedood. Ik weet wel, dat dit nu van mij verwacht wordt, maar het kan toch heus niet. Stel je voor: een prinses die trouwt met een houthakker." Met opgeheven hoofd liep ze hem voorbij en wéér trek ze de neus op. „Ik was ntt zo lief de gevangene van de draak gebleven", zei ze nog. Jo hannes verborg zijn te leurstelling, maakte een diepe buiging en sprak: „Wees gerust, pr;nses. Ik zal niet met u trouwen." De trotse prinses wilde beslist niet in gezelschap van de „vieze houthakker" zoals ze Johannes noemde, naar de hoofdslad reizen. Johannes vond het best, want hij kon met zijn zere tafel op - —8 komen alleen de voorste twee personen op de foto. s- Een fotograf en-trucje: wanneer iemand per sé doodsbenauwd in de lens blijft staren, doe dan alsof u de foto al gemaakt h®bt, zeg „dank u wel" en laat de camera zakken. Het slachtoffer zal een zucht van verlichting slaken en weer gewoon doen. Schiet nu bliksemsnel d# goede foto! Verwijder storende stoelen e.d., ineer u op de grond spelende kinderen wilt kieken. Kijk door de zoeker, wat er allemaal op het plaatje komt, dat er niet op hoort. Als u goéd kijkt, zult u verbaasd staan hoe véél er niet ophoort: brei werkjes, rondslingerende kranten en tijdschriften, stoelpoten, vreem de schaduwen van planten in de vensterbank, enz. Bedenk, dat wanneer u staande een kind wilt kieken, het kinder hoofd het dichtst bij de camera is. Hierdoor krijgt het beeld verteke ning, d.w.z.: het hoofdje zal on natuurlijk groot lijken. Hetzelfde geldt voor een vooruitgestoken been of arm. En tot slot: kijk door de zoe ker, kijk er nog eens goed door en kijk ten slotte of u wel goed gekeken hebt Druk pas daarna op de knop! Enkele vragen Vraag: Ik bezit een box en maak daarmee vaak flitsfoto's. Jammer genoeg zijn mijn foto's nogal eens overbelicht en erg hard, wat is daaraan te doen? ANTWOORD: Probeer eens te flitsen metde zg. reflektieflitsme- thode. U richt de reflector ü.m.v. een flitsbeugeltje omhoog naar het plafond. Bij deze oiamer ver spreidt het licht zich mooi zacht door het vertrek en geeft fijne, goed belichte foto's. Het juiste re cept luidt: Film van 21 Din. slui ter 1-25 (dus precies goed voor uw box) bij normale plafondhoog te geldt dit recept voor afstanden van 25 meter, juist de afmeting van de doorsnee huiskamer. U zult versteld staan van het resul taat! Vraag: Mijn dia's zijn to bleek ANTWOORD: OverbelichtingU moet korter belichten, dus een snellere sluitertijd of een kleine re lensopening gebruiken. Ge bruikt u een belichtingsmeter, dan wijst uw meter lichtingsüjd Vraag: Ik wil foto's van bloe men gaan maken op korte afstand met mijn 6x6 reflexcamera. Hoe gaat dat in zijn werk? ANTWOORD: U moet eenvoor- zetlens gebruiken. Dit is een soort „leesbril" voor het toestel, waardoor u op korte afstand toch scherpe foto's kunt maken. Voor bloemen dient u een voorzetlens van minstens dat is 4 diop- trie, te gebruiken, hiermede kunt u op afstanden van ca. 25 cm fo tograferen. Vraag: Ik bezit een camera van het formaat 6x9 om cn wil hier mee kleurenfoto's maken, Is dat mogelijk? Kan ik ook dia's ma- ANTWOORD: Natuurlijk kunt u kleurenfoto's maken, maar we zouden u aanraden een zg. nega tieffilm te gebruiken, waarvan u later afdrukjes (voor het album) in kleuren krijgt. Een dia van het formaat 6x9 cm is nl. niet te pro- jekteren. Het grootste gangbare ter de titel groot in uw beeld krijgt. In dit korte bestek is ech ter een volledige toelichting niet mogelijk, waarom wij u aanra den in de fotohandel een boekje over dit onderwerp aan te schaf- formaat a 5 6x6. Vraag: lk heb een paar smal films opgenomen en wil daar ti tels bij maken, hoe gaat dat? Post vlucht naar Dakar Postvlucht naar Dakar, door Antoine de Saint-Exupéry. Uitgave Ad. Donker, Rotter- Courrier Sud is het eerste boek van de vlieger-schrijver De Saint Exupéry en wordt ingeleid door zijn collega A. Viruly. Hij be schrijft het leven van zijn vriend Jacques Bernis, die steeds achter alle gebeurtenissen de werkelijke zin van het leven zoekt. Door dit thema wordt het boek beschou wend en poëtisch. Als Bernis van één van zijn vluchten terugge keerd is. zoekt hij hun beider jeugdvriendinnetje Généviève op. Hij vindt haar in een mislukt hu welijk met een kindje dat ster vende is. Hij neemt haar met zich mee, doch dit blijkt een vergis sing te zijn. Généviève gaat naar Parijs terug. Nu Bernis ait geluk ontsnapt is, gaat hij^ zijn heel ziek is, hem niet herkent en sterft. Dan begint zijn moeizame vlucht naar Dakar. Tij dens de laatste etappe moer bij een noodlanding maken en wordt dan door vijandige Moren-stam men gedood. Bernis, altijd op zoek naar iets. dat ergens voor hem weggelegd is, heeft dan rust gevonden. Een boek waarin de schrijver zijn enigszins sombere kijk op de mensheid weergeeft. voet bijna niet lopen. Dus bracht hij de koningsdoch ter naar de herberg in het dichtbijzijnde dorp en stuurde een boodschapper naar de koning. Deze liet onmiddellijk een koets voorkomen en reed naar het bergdorp, waar zijn dochter op hem wachtte. Daar hoorde hij hoe Johan nes de draak bad versla gen en dat hij oij die ge legenheid gewond was ge- ,,Ik wil de held zien", sprak de koning en Johan nes verscheen dik in hei verband in de gelagkamer van de herberg. Hij boog diep voor de koning. „Zo zo, dus jij bent de drakendoder en de redder van mijn dochter", zei de koning. „HmJe moet nodig een nieuwe jas ko pen. Evengoed ben je een held." Johannes schudde net hoofd, maar durfde toch niet tegenspreken. Niette min dacht hij eraan, hoe hard hij de eerste maal voor de draak op de loop was gegaan en daar schaamde hij zich nu nog „Als beloning voor je heldendaad wil je zeker mijn dochter tot vrouw hebben" vroeg de koning ongerust. Want hij dacht ook al: stel je voor, een houthakker! „Neen Sire", zei Johan nes. „Ik geloof niet dat ik mij gelukkig zou voelen in een paleis tussen goud en zilver en zijden lakens. Laat mij liever tot mijn dood toe een eerzaam hout hakker blijven. Ik vraag slechts één ding: een huis te mogen bouwen in het bos aan de voet van de Drakenberg en vergunning om daar mijn beroep te mogen uitoefenen." De koning was zó opge lucht dat de houthakker zijn schoonzoon niet wilde worden, dat hij meteen in het verzoek toestemde. Zo kwam het, dat Johannes in het prachtige bos mocht wonen en werken. Hij liet zijn ouders komen en sa men met zijn vader hakte hij menige woudreus om en verkocht het hout voor goed geld. Later trouwde hij met een aardig meisje uit het dorp en ze leefden lang en gelukkig. Nog éénmaal ontmoette hij de oude man, wiens le ven hij driemaal had ge red. Johannes nam hem mee naar huis, liet hem een lekker stuk vlees voor zetten en zei toen: „Je bent een wijs man, oompje. Er is op de hele wereld maar één echt sprookje, en dat zegt: hard werken en tevreden zijn. Een mens heeft geen to- verdingen nodig om een held te worden. Ik heb mijn geluk te danken aan een doodgewone bijl, waarmede mijn vader me al vroeg heeft leren om gaan. Zo zie je maar weer: er gaat niets boven een goed vakman." En daarmede w een het roerend e EINDE Dag nichten. Anneke Domburg, Onno EI- zlnga, Jan Kees van Kleef, An nie v. d. Schee, Gerda Schelle- vis, Sjanie Snel, Ellie Tuit en Ria Verdoes allemaal hartelijk gefeliciteerd van de nevei nichten. Wat heb jij wel een fijne va kantie gehad Nclla de Jong. Heb jij de koeien ook mogen melken? De kuikentjes zijn nu zeker allemaal groot gewor den? Hoe gaat het met jou Teun de Jong? Weer helemaal beter? Teken jij graag? dankt voor je mooie tekening Ria de Jong. Wat hebben jul lie veel feesten gehad. Zijn jullie 's woensdags altijd vrij? Ga jij ook wel eens in de schommelschuitjes? Ga jij vaak met je broertje wandelen Betsie de Jong? Hoe gaat het op school? Krijg jij al gauw herfstvakantie? Het is een leuk rijmpje wat je mij stuur de Corrie de Jong. Hartelijk dank! Verpleegster is een mooi beroep. Wanneer ga jij naar de V.G.L.O.-klas? Heb jij je nieuwe mantel al aangehad Ria Keiler? Fijn dat je nu weer beter bent. Heb je al heerlijk buiten gespeeld? Wat een pech hadden jullie Anie van Kleef. Gelukkig dat het euvel weer gauw verholpen was. Wonen jullie ver van Slie- drecht? Fietsen is toch ge zond, Jan Kees van Kleef? Is Koos jouw broer? Moet jij zelf dat handvat aan de zaag ma ken? Hoe heet jij eigenlijk A. Kleijn? Wist jij niets te schrijven? Leuk dat ik weer eens een brief van je kreeg Ietje Knipscheer. Hoe is het nu met Leo? Is Blekkie z'n poot weer beter? Jan Kort krijg ik van jou de volgende keer een lange brief? Dat is nogal wat een heel varken slachten Liza Melissant. Mag jij ook meehelpen? Wat een boffert dat jullie de hele dag vrij kregen! Wat maken jullie op de handwerkles? Is de bouwplaat al helemaal klaar Hebben jullie heerlijk van de herfstvakantie genoten? Het was gelukkig niet zulk erg slecht weer. Jullie zyn nu natuurlijk weer heerlijk uitgerust om hard te werken voor het kerstrapport. Zou het wel mooi zijn? Als jullie goed je best doen valt het allemaal best mee. We hebben in ieder geval nog eerst het Sinterklaasfeest, waar we toch al een klein beetje aan beginnen te denken. Jullie hebben goed om de verjaardag van tante Lies gedacht hoor! Allemaal hartelyk dank voor de felicitaties die jullie my hebben gestuurd. Vergeten jullie niet je geboortedatum in de brief te schrijven? De oplossing van de vorige puzzel ls: hond, olifant, leeuw, varken, tijger, kameel, aap, beer, paard en zebra. Verticaal krijgen we dus het woord „dierentuin". De hoofdprijs krijgt thuisgestuurd Liza Melissant. De troostprijzen gaan naar Dineke Koen, Jannii Lang zal die leven Marijke Klerkx? Lees jij aan de beurt is. Heb je al veel graag? Is dat Snabbeltje met TP.rncit .Tan nn iouw nostDaüier? Klement Notenboom. Ernst Jan op jouw postpapier' Kan je daar 's winters ook zwemmen, Dineke Koen? Woon jij op Vrederust? Oefen je al voor het diploma? Hartelijk welkom Aja Koster. Heb jij nog meer broertjes en zusjes? Hoe is het met oom Arie, Jan Kraak? Wat ga jij in de vakantie doen? Was de cake lekker, Connie Kranen donk? Hoe heet dat mooie boek? Hartelijk welkom hoor! Kan jouw zusje al praten, Francien Kroon? Wanneer heb jij je zwemdiploma behaald? Heb jij helemaal geen broers? Bedankt voor de leuke foto Nellie Lambinon. Ik vind het erg leuk ook van jou een foto te hebben. Hartelijk dank hoor! Ik weet nu een klein beetje wie je bent. Ben je nu weer beter? Wat heb je aan je vin ger? Adriaan van Langcvel- de, wanneer schrijf jij eens een lange brief? En jij Kees v. d. Lee? Jij bent dus al aan het logeren geweest Ad van Leeuwen. Jij ook Leo van Leeuwen? Hoe gaat het op school? Wat is jouw broer-v tje hard gegroeid Arjan de Leeuw van Weenen. Knap hoor dat je de brief al zelf hebt getypt. Jij hebt grootse plan nen hoor! Hartelijk dank voor jullie gedicht Thea en Cor Leijdens. Waarom hebben jullie zolang gewacht met schrijven? Jij bent ook har telijk welkom Johan v. d. Lin den. Schrijf je de volgende keer wat meer? Jij ook Theo Lodder? Waar gaan jul lie dan varen Arjan van Loon? Waar is het schip van ge maakt? Waar was die bazaar voor bestemd? Geweldig dat jij op- de boerderij mocht spe len. Jouw zusje mag ook ge rust schrijven hoor Rietje Looyen. Hoe oud ben jij? Krijg ik van jou de volgende keer een lange brief, Govert v. d. Lugt? Rudi Luhrman van jou ook? Wat boften jul lie verleden week vrijdag Co- bie Luijendijk. Jij komt alleen aan de beurt als je letter L Zo'n puzzel heb ben we nog niet gehad, maar hij is erg leuk. We zien op deze plaat ver schillende voor werpen met daar om heen allerlei letters. Nu is het de bedoeling dat jullie al de begin letters van de voorwerpen weg schrappen. Er blijven dan nog 10 letters over die de naam vormen van een héél be kende en grote bloem. Weten jullie die naam? Dan moe ten jullie hem in sturen vóór dins dag 1 november kinderzegels verkocht? Heb jij woensdag een leuke dag ge had Jannie Monteny? Heb jij allemaal verschillende suiker zakjes? Is je trui al bijna klaar? Je hebt het gauw ge daan hoor! Krijg ik de vol gende keer een lange brief van jou, Anneke Mortier? Har telijk welkom Nelleke Munk. Jullie maken met elkaar zeker wel eens muziek? Wat speel jij? Pluis is een leuke naa Jantje Nederveen doe jij de volgende keer ook een brief je bij? En jij ook Cowrie de Niet? Stuur jij de auto maar weer terug Herman No bel. Ik zal dan wel zien wat er nog aan te doen is. Heb jij een meccanodoos? Ada Noordt jij deed er ook geen briefje bij. Wat hebben jul lie je vader wel gefopt Jannie en Klement Notenboom. Jullie hebben dus wel schik op de huishoudschool. Jammer dat de vliegerwedstrijd niet door ging, Klement! Hebben jul lie woensdag een leuke dag ge had Robbie den Ouden? Nog van harte gefeliciteerd, Peter! Paul Overvoorde, waar was jouw brief? Hartelijk wel kom Gerie Overvoorde. Hoe heet dat neefje van jou? Hij kan zeker wel goed bijten? He lena Pelicaan jij deed er ook geen briefje bij. Jij ook niet Henk Post! Mag jij ook wel eens telefoneren Leo Prins? Voor welk doel werd die ba zaar gehouden? Is je broertje weer helemaal beter? Doe jij er de volgende keer een briefje bij Anneke Pronk? Bedankt voor je gezellige brief Henriëtte Pruim. Is het bureautje nu helemaal klaar? Fijn dat je repetities goed wa ren. Kon je al die vragen be antwoorden? Houd jij wel van muziek Jacob Jelle Pruim? Hoe heet jouw vriend? Ge weldig dat jullie ook M-Briga- dier zijn Marian en Pieter v.d. Poort. Je hebt mooi getekend. Wat heb jij wel gefeest Dik- kie van Ravenhorst. Heb jij ook nog een spelletje gedaan? Waar gaat je broer wonen? Leendert Reedijk, waarom deed jij er geen briefje bij? Heb jij donderdag een leuke dag gehad Hennie Ramaker? Was je broertje weer beter? Wanneer ga jij in IJsselmonde logeren? Kan jij helemaal niet tegen plagen Kea de Rid der? Leuk dat jij een geit hebt. Wat heb jij verschrikke lijk veel suikerzakjes. Wat fijn dat je moeder nu wel kon meelopen Margriet Rietveld. Wat heb jij een prachtige man tel gekregen. Zit er een capu chon op? Leuk dat ie een staaltje stuurde. De zebra klopt precies met de vakjes Jolanda de Ru. Hoe heet jouw broertje? De zesde graad is wel heel ver weg hoor! Har telijk dank voor je gezellige brief Helmi de Ru. Jullie bent wel aan het feesten ge weest hoor! Lust jij graag pa tat? Hoe is het met de haren van Josje en Hettie? Heerlijk zure haring, vind je niet? Roelof de Ruyter schrijf jij de volgende keer een lange brief? Deze week zijn de letters S t.m. Z aan de beurt. TANTE JOS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 20