MEN GENEZE GELIJK MET GELIJK
DUITSE JEUGD
NOBELPRIJZEN:
Geluid kan electronische
apparaten storen
PUZZEL VAN DE WEEN
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 29 OKTOBER 1960
Als u denkt, dat
u een Nobelprijs
verdient, kunt u upt i pi/pii
er toch beter maar flbl LEV til
niet om vragen,
want hier geldt meer dan waar
ook: Zij, die vragen worden
overgeslagen. Laat uw vrouw
of uw beste vriend het ook niet
doen. want het bederft alleen
maar uw kansen. In de regel worden elk jaar vijf prijzen gegeven,
waarvan vier op 10 december in het Concertgebouw te Stock
holm door de koning van Zweden en de vijfde de Vredesprijs
te Oslo in Noorwegen. De Prijzen van dit jaar bedragen elk
225.987 Zweedse kronen (ongeveer 165.780 gulden). En dan is er
de grote eer!
Vraag er nooit om
eer meestal belangrijker
dan grote geldsom
Prof. Th. Swedberg, die in 1926 de prijs voor scheikunde heeft
ontvangen, zei hierover: ,flet geld kan veel betekenen voor een
wetenschappelijke onderzoeker, maar de grootste waarde van de
pr\js ligt niet in het financiële vlak. De Nobelprijs is de hoogste
onderscheiding, die een geleerde of schrijver kan ontvangen. Hij,
aan wie deze prijs wordt toegekend, komt in het brandpunt van
de aandacht van jeugdige studenten te staan op het arbeidsterrein,
waarop de prijs wordt verworven en ik geloof, dat hier zijn
grootste waarde ligt."
IB- bondig
Maar hoe krijgt men dan een
Nobelprijs, als er niet om ge
vraagd kan worden?
De Nobelprijsautoriteiten zeg
gen. dat men maar rustig moet
doorwerken en afwachten.
Er zijn vier instanties, die de
prijzen toekennen. De Zweedse
Koninklijke Academie van We
tenschappen bepaalt, aan wie de
prijzen voor schei- en natuurkun
de worden toegekend, het Ko
ninklijke Caroline-Instituut voor
Geneeskunde en Chirurgie kiest
de persoon, aan wie de prijs voor
geneeskunde wordt toebedeeld en
de literatuurprijs wordt toegewe
zen door de Zweedse Academie
der Letteren. De Nobelcommissie
van het Noorse Storting (parle
ment) ten slotte kent de Vredes
prijs toe.
De drie Stockholmse instituten
benoemen speciale Nobelprijscom-
Elke herfst gaat van deze com
missies over de wereld een stroom
van strikt vertrouwelijke en per
soonlijke brieven nlt naar „perso
nen van erkende competentie", die
worden uitgenodigd geschikte can-
didaten voor te stellen en daar
mee begint de grote „geheime"
operatic.
Want geheim is zij. nog gehei-
mer dan de Britse Geheime
Dienst of de Centrale Geheime
Vragers
de Zweedse Academie, heeft
daar al eens. zonder namen te noe
men. enkele vermakelijke voor
beelden van gegeven. Een Indisch
schrijver b.v. stuurde de Acade
mie zilveren lepeltjes als een
„symbolisch geschenk". Verder
vertelde Oesterling. dat hij diep in
de archieven van de Nobelstich-
ting een boek had gevonden van
een heer uit San Francisco, die aan
de Academie schreef, dat zijn werk
over „De gang van het Ameri
kaanse renpaard" van grote mo
rele waarde was. Vele jaren gele
den stuurde een Amerikaanse
schoonheidsspecialiste de uit 18
oudere, geleerde heren bestaande
Academie een boekje, getiteld:
„Hoe word ik mannequin?" en
schreef daarbij, dat zij toch zo
graag een Nobelprijs zou willen
hebben
Een groep Amerikaanse geluidsdeskundigen heeft ontdekt, dat
sommige electronische instrumenten, evenals menselijke wezens,
kunnen falen in het op de juiste wijze verrichten van hun taak
als gevolg van geluid.
Deze apparaten kunnen mechanisch zelfs volkomen onklaar ge-
raken, als zij worden blootgesteld aan bepaalde soorten van ge
luidstrillingen.
De donkere bril
De donkere bril, door Fran
cis King. Vertaling J. Tadema
Sporry. Uitgave Ad. M. C.
Stok, Zuid Hollandsche Uitge
versmij, Den Haag.
De jonge Zwitserse schrijver
Francis King heeft met zijn op
het eiland Korfoe spelende ro
man De donkere bril, de literai
re Somerset Maughamprijs ge
wonnen. Met meer dein gewone
belangstelling slaat men daarom
het boek open om te zien, of de
warme aanbeveling op de flap
inderdaad door de inhoud van de
roman en de wijze, waarop de
stof is behandeld, wordt bewaar-
Het kost even moeite te wennen
aan de schrijftrant van King,
klaarblijkelijk een zeer introvert
mens, maar toch begiftigd met
een scherp ontwikkelde opmer
kingsgave.
Hoofdpersonen zijn een rijke
Brit, natuurliefhebber, en zijn
Griekse vrouw, die in hun grote
huis een polikliniek drijven, waar
bij de vrouw actief bezig is en
de man zich aan bespiegelingen
over het leven van de eenvoudi
ge eilandbewoners kan overge-
Oppervlakkige lezers zullen de
ware schoonheid van deze roman
niet ontdekken. Stukje bij beetje
legt King het innerlijke leven van
zijn romanfiguren bloot. Wij zijn
door deze introverte beschrijving
uitermate geboeid, waartoe niet
weinig de voortreffelijke verta
ling heeft bijgedragen. De cul
tuurserie bevestigt hiermee haar
Onbekende schoonheidsspecialiste
vroeg prijs, kreeg niets!
Inlichtingendienst van Allen Dul
les te Washington.
De uiterste datum, waarop voor
stellen inzake de toekenning van
de prijzen voor het lopende jaar
worden aanvaard, is 31 januari.
Tot degenen, die behalve de le
den der commissies van de prijzen
toekennende instituten een stem
in het kapittel hebben, behoren
alle vorige prijswinnaars.
Niet zelf
Zelfs als men zo'n formulier
voor het doen van een voorstel
ontvangt, moet men niet zijn eigen
naam opschrijven. Dat is tegen de
regels van het spel, want een
korte alinea in de statuten van
de Nobelstichting luidt: „Persoon
lijke verzoeken om toekenning
van een prijs zullen niet in be
handeling worden genomen."
Begin september van elk jaar
sturen de Nobelcommissies haar
aanbevelingen naar de instanties,
die de prijzen toekennen een
jaar. nadat de uitnodigingen om
candidaten te stellen, zijn uitge-
De regels ten spijt worden de
Nobelcommissies elk jaar over
stroomd met brieven van aanma
tigende lieden, die er op uit zjjn,
een Nobelprijs en de daaraan ver
bonden eer deelachtig te worden.
Gelukkig vo»>r hen, bespaart de
discrete geheimhouding, die de
procedure der toekenning om
geeft, hun een beschamende ver
nedering.
De bevindingen van de des
kundigen doen vermoeden, dat
enkele mislukkingen met Ame
rikaanse raketten te wijten kun
nen zijn aan schokken in het
electronisch instrumentarium
veroorzaakt door de hevige ge
luidstrillingen van hun raketmo
toren.
Bij laboratoriumproeven is
volgens de onderzoekers geble
ken, dat gcluidstrillingen drie
soorten van storingen teweeg
kunnen brengen.
Een ervan is het trillen van
metalen delen in de aanwezig
heid van een magnetisch veld.
Dit kan ongewenste zwakke
electrische stromen veroorza
ken, die de stromen, welke zij
(de metalen delen) moeten ge
leiden, storen.
Een tweede is de stoot- en
trekkracht, door de trillingen
uitgeoefend op de delen van het
instrument. Deze drukverande
ringen kunnen de prestatie na
delig beïnvloeden.
De derde is het mechanisch
onklaar raken van het apparaat,
d.w.z. dat het stuk gaat of uit
zijn juiste vorm wordt gewron
gen.
De roep
van liet veen
De roep van het veen, door
Georges Montforez, uitgave In
d'Eglantier, Boekencentrum
N.V., 's-Gravenhage.
Een echt charmant Frans boek,
vol kleine, speelse geestigheidjes,
verweven in de geschiedenis van
een aantal mensen, wier levens
door allerlei omstandigheden op
eenzelfde kruispunt samenkomen.
Gewone mensen, die zich met el
kaar verbonden wetèn door de
eenzaamheid, die in ieders leven
is gekomen. De oorspronkelijke
titel luidt: Les enfants du Marais
De kinderen van Marais, en
die titel dekt iets meer de inhoud
van het boek dan de Nederlandse.
Marais is een gefingeerde plaats
aan de oevers van de Loire, met
nog een uitgestrekt veengebied,
waar niemand meer komt en
waar de dromers en de dichters
zich gelukkig voelen, welke plaats
in de maatschappij zij ook hebben
verworven. De roep van het veen,
vertelt van het dagelijks leven van
enkelen hunner, hoe dat reilt en
zeilt. En van het heimwee, dat
hen telkens opnieuw naar die
plaats terugdrijft. Mevrouw A.
C. M. Spijkerboer-Mons verzorg
de de goede vertaling, Gerrit
Noordzij de aardig getroffen boek
omslag.
Marleen
Marleen, door Jan Mens. Uit
gave Kosmos N-V., te Amstcr-
Bij de lange rij boeken, geschre
ven door Jan Mens, is weer een
nieuwe aanwinst gevoegd. En ook
ditmaal is hij er weer in geslaagd
een goede karakterschets te schrij
ven over het Amsterdamse gezin
Spaargaren en in 't bijzonder over
Marleen, de dochter. Het kind
dat opgroeit in het burgerlijk mi
lieu aan de Brederodestraat
wordt opgevoed door een vader
die graag boven z'n stand zou wil
len leven en een moeder die al
haar aandacht en liefde geeft aan
het nakomertje Eppo. Het meisje
Marleen tracht haar eigen weg te
vinden, een weg die afwijkt van
liet eng burgerlijk ouderhuis. Een
vast doel heeft zij daarbij niet
voor ogen, het is een aftasten van
de toekomst die nog wazig in 't
verschiet ligt.
Dit onderzoeken van de wereld
is mede bepalend voor de vor
ming van haar karakter.
Vergissen we ons als we veron
derstellen dat er nog een vervolg
komt op dit boek?
Legerpaard Albino overleden
Albino, een Italiaans legerpaard, dat deelgenomen heeft
aan de laatste cayaleriecharge in Rusland tijdens de twee
de wereldoorlog, is in Merano, in de ouderdom van 28 jaar,
overleden.
Het paard zal gebalsemd worden en een ereplaats krij
gen in een stal van het Italiaanse Savoia-regiment, dat de
charge uitvoerde.
Albino nam in 1942 deel aan de slag bij Insboestsjenski,
aan de Don, toen 600 leden van bet Savoiaregiment drie
Russische bataljons met een gezamenlijke sterkte van 3.000
man, aanvielen. De berijder van Albino werd doodgescho
ten en Albino zwierf een week lang over de steppen met
een blind oog en een diepe wond in de rechtervoorpoot, voor
dat hij door de terugtrekkende Italianen aan het oostelijke
front opgevangen en naar Italia teruggebracht werd.
Albino werd verkocht aan een boer in Sommalombarda,
bij Milaan, waar hij enige jaren bleef, totdat een voorma
lig officier van het Savoiaregiment het dier herkende en
het bij zijn naam noemde. Albino kwam naar de officier
toe. Hij werd naar Milaan gebracht en op de kosten van
het leger verzorgd. Vorig jaar nog nam hij deel aan een,
militaire parade tijdens het bezoek van de Franse president,
generaal de Gaulle.
KRUISWOORDRAADSEL
Horizontaal: 1. dorp in N. Brab., 5. bars, 9. gem. in Zeeland,
14. schrijfkosten, 16. meisjesnaam, 18. maal, 19. Indisch bouw
werk, 21. knaagdier, 22. over, langs, 23. en omstreken (afk.), 24.
teken dat in de psalmen voorkomt. 26. klein kind, 27. mogelijk
heid tot een gelukje, 29. soort sleutel, 31. gindse, 32. projectiel
met ontplofbare lading. 34. insektenetend zoogdier. 35. oud Nederl.
muntstuk van twee duiten, 37. verstoteling, 39. slingerplanten der
keerkringswouden. 41. lidwoord (Fr.). 42. voedsel om te lokken,
43. deel van het oor, 45. schel, 46. mandje, 47. telwoord, 48. altijd,
50. tegenstelling van chronisch, 52. haarlok (Z.N.), 53. boom, 55.
verkeerd, 56. kwaad, 57. hooggebergte in Eng. Oost-Afrika, 60. sa
laris (Vlaams), 61. radio omroep (afk.), 62. afstammeling, 64. ga
(Eng.), 65. latwerk, 66. japon, 68. toethoorn, 70. lusthof, 72. vogel
in oud-Egypte vereerd, 74. gemeenschappelijke weide, 75. stok bij
't kaartspel, 76. onbep. voornaamw., 77. als 60 hor.
Verticaal: 1. een plant met bittere blaren en bloemen, 2, myth,
figuur, 3. ik (Lat.), 4. vogel, 6. rivier in Siberië, 7. deel van een
auto, 8. deel van een fiets, 10. klein kind. 11. het oosten, 12. ri
vier in Frankrijk, 13. metselspecie, 15. bezigheid tot ontspanning,
17. geit. 20. overal, 25. god van de dichtkunst en snarenspel. (Gr.
Myth.i, 27. grondbestanddeel, 28. vinkachtige vogel, 30. hogepries
ter te Silo. 31. suiker (Mal.), 32. papiermaat, 33. muzieknoot, 35.
telwoord (Eng.), 36. kraam. 37. tweetal, 38. de gezamenlijke hoe
veelheid. 40. afwezig, 41. devies, 44. gravure, 46. veroverd goed, 48.
lelieachtig gewas. 49. lied. 51. lengtemaat (afk.), 52. gem. in N.
Brab.. 54. klinknageltje, 56. gem. in N. Brab., 57. spin (Z.N.). 58.
als 20 vert.. 59. tegenstelling van lange, 60. lol, 61. koning (Fr.),
63. zeevis. 64. gindse. 67. telwoord (Duits), 69. voorzetsel, 71 ont
kenning (Eng.), 73. muzieknoot.
8. ere. 9. namens, 11. te. 14.
Rama, 15. er, 16. N.S., 17. Lien,
19. ant, 21. pro. 24. de, 27-
kat. 28. ten, 29. top, 30. gat, 33.
Betuwe, 35. rein, 36. ège, 37.
si, 38. ork., 39. raap, 40. ko
miek, 45. teer, 46. no, 47. A.M.,
48. lava, 50- Dee, 52. la, 54.
lel, 56. Ne, 57. p.c.
Horizontaal: 1. moeras, 5.
Kampen, 10. oor, 12. ora, 13.
nier. 15. een, 17. leem. 18-
naar, 20. spin, 22. en 23. Mn.,
25. re. 26. in. 27. kattetong, 31.
ha, 32. as, 34. transport, 41-
ei, 42. cg. 43. ra. 44. do, 45.
tien, 47. akal, 49. Uden, 51. olm.
53. pali, 55. wee. 58. vee, 59.
eerder, 60. schalk.
2. ooi.
INZENDINGEN
Inzendingen worden vóór don
derdag a.s. op ons bureau ver
wacht. Oplossingen mogen uit
sluitend op een briefkaart wor
den geschreven. In de linker
bovenhoek vermelden„Puzzel
oplossing". Er zijn drie prijzen
een van 5.— en twee van 2.50.
JJ
zinspreuk der homoeopathie
Men schrijft ons van medische zijde: „Similia similibus
curentur". Dit betekent „men geneze gelijk met gelijk"
ofwel „men passé een middel toe dat in zijn werking
op de gezonde mens gelijkt op het te behandelen
ziektebeeld". Op het eerste gezicht een wonderlijke ge
dachte: men maakt de zieke dus nog zieker? Toch is het
zo dat het hartmiddel bij uitstek, digitalis, een gezond
hart zodanig beschadigen kan, dat men denkt een echte
hartziekte waar te nemen, waarvoor digitalis aangewezen
is. Een stof als LSD (afkorting voor een ingewikkelde
organische verbinding) kan krankzinnigheid sterk ver
beteren en soms genezen, terwijl een grote sterke man
in korte tijd een hulpeloze krankzinnige wordt door
minimale doses van LSD. Arbeiders in kininefabrieken
worden wel geplaagd door kinakoortsen, die lijken op
malaria, waarvoor kinine het klassieke geneesmiddel is.
Wanneer de arts bij een ziekte
geval zo'n middel toepast,
gaat hij tewerk volgens de ho-
moeopathische methode Oho-
moios gelijkend; pathein
lijden), een der vele genees
wijzen welke hem ten dienste
staan. De ervaring leert, aldus
de homoeopathische artsen,
dat de gelijkenis zo volledig
mogelijk moet zijn. Daarom
wordt de gewone diagnose,
rheuma b.v., uitgebreid met
gegevens over de bewuste pa
tient: huid, haar, nagels, li
chamelijke functies, koudege-
voeligheid, weergevoeligheid,
reactie op warmte, koude, rust,
beweging, dag, nacht; li
chaamsbouw, type, ja zelfs de
geestelijke structuur (prikkel
baarheid. onevenwichtigheid e.
d.).
hij niets aanvangen als hij een
geneesmiddel moet kiezen. Of
een patient b.v. 's nachts ang
stig en onrustig is, zal bij een
huidafwijking niet van invloed
zijn op de middelkeuze; hoog
stens geeft men apart een kal
merend middel. De homoeopa
thie kent deze scheiding met,
tenzij men te doen heeft met
een oppervlakkige schimmel
infectie e.d.
Kleine dosis
Een minder belangrijk, hoewel
niet gering tweede struikel
blok is de beroemde kleine do
sis, door velen ten onrechte
als het schibboleth der ho-
moeopattiie beschouwd. Want
niet de dosis, maar de simi-
liaregel kenmerkt haar, en de
dosis is daarvan slechts een
noodwendig gevolg. Hahne
mann (1755-1843) die het reeds
eerder bekende similiaprinci-
pe tot een bruikbare methode
ontwikkelde, gebruikte eerst
vrij forse doses, maar nam
waar dat de kwaal vererger
de. Al experimenterende, is
hij tenslotte tot soms zeer klei
ne doseringen gekomen en dit
is verklaarbaar. Stel dat een
patient geplaagd wordt door
de gevreesde aangezichtspijn
(trigeminusneuralgie) en wel
zodanig dat het ziektebeeld
doet denken aan belladonna-
vergiftiging, dan is deze pa
tient in staat zonder bezwaar
allerlei stoffen in gewone do
ses te slikken, maar niet bel
ladonna.
Met zijn „gelijkgerichte" ver
schijnselen blijkt hij voor bel
ladonna enorm gevoelig te zijn
en wie hem toch een grote do
sis geeft welke bij andere
kwalen juist kan zijn, zal dit
niet licht een tweede keer pro
beren. Een en ander is het
beste te vergelijken met de
overgevoeligheid die sommige
mensen van nature hebben,
voor jodium of stuifmeel b.v.
Overigens is het dosisbezwaar
wejnig indrukwekkend daar el
ke arts reserpine, aconitine,
tuberculine, hormonen etc. toe
past in doses welke van de
orde D3 D6 en „hoger"
Veelzijdig
In de praktijk Is de homoeopa
thie veelzijdig bruikbaar, niet
in het minst bij chronische
ziekten. En die zijn zeer tal
rijk, ook zonder uitgesproken
invaliditeit: steeds weer reci
diverende steenpuisten, hard
nekkige oorontstekingen met
bijbehorende operaties, bijbol-
teontstekingen met tientallen
malen spoelen, leverstoringen,
maagklachten, fistels, rheuma
helaas een lange reeks.
Een uitbreiding van het gewo
ne arsenaal is dan ook geen
luxe, en de homoeopathie kan
de arts uit menige netelige si
tuatie een uitweg bieden, niet
zelden een operatie doen ver
mijden en de ziekenfondsen
veel geld besparen.
Desondanks heeft de homoeopa
thie nimmer te klagen gehad
over gebrek aan kritiek, nfet
zozeer in deze zin dat aange
toond werd dat de methode on
bruikbaar is, maar op theore
tische gronden. Op zichzelf een
vreemd geval eigenlijk: nog
na 150 jaar héél lang in de
geschiedenis der geneeskunde
vliegen fervente aanhangers
en verwoede tegenstanders el
kaar nu en dan in de haren.
Dit is uniek en een afzonder
lijke studie waard! In de tal
rijke polemische geschriften
redeneert men al spoedig
langs elkaar heen en zoekt de
lezer tevergeefs naar een za
kelijke beoordeling welke tot
een negatieve conclusie voer
de. In ons land is intussen
sprake van een zekere kente-
de laatste jaren
wetenschappelijke, zelfs
hier en daar welwillende hou
ding in de universitaire we
reld waar te nemen. Dit me
de beïnvloed door de zeer
merkwaardige ervaringen met
het reeds genoemde LSD e.d.
stoffen; het betreft in dit geval
n.l. homoeopathie van het zui
verste water!
Middelen
Want er zijn middelen die angst
of onrust opwekken, of bij be
paalde typen het beste werken
en het ligt voor de hand dat
een driftige rheumalijder be
ter past bij een „driftig" mid
del dan bij een middel dat
vooral bij langzaam reageren
de, rustige lieden van nut is.
Het komt er dus op neer dat
men niet volstaat met de diag
nose rheuma. welke patient
X. Y. Z enz. allen gemeen heb
ben, maar dat men uitgaat
van de patient X, Y of Z. De
diagnose is individueel, „naar
maat", en het stellen ervan is
tijdrovend en heel wat moei
lijker dan de algemene diag
nose. Een patient is nu een
maal een eenheid, en niet een
persoon plus een ziekte een
inzicht dat men tegenwoordig
weer alom verkondigd vindt,
b.v. in beschouwingen over
psychosomatiek.
Niet altijd
Intussen is deze omslachtige
weg lang niet altijd noodzake
lijk. Soms domineert de ziek-
te zodanig, dat een enkel mid
del voor alle patiënten aange
wezen is, zoals bij epidemi
sche infecties: pest, cholera
e.d. In zo'n situatie zijn anti
biotica als penicilline in het
voordeel; dat in de praktijk
ook hier individuele verschil
len waar te nemen zijn in het
ziektebeloop, doet aan de al
gemene regel weinig af. Maar
het merendeel der ..gewone"
ziektegevallen is wel mjn of
meer individueel gestempeld,
het gestel spreekt een belang
rijk woordje mee! En het is
moeilijk in te zien dat men
wel alle aandacht zou moeten
schenken aan de rheumatische
pijn, stijfheid, bijbehorende
veranderingen in het bloed
etc., maar niet aan de man
of vrouw die met de rheuma
één ondeelbaar geheel vormt.
Het lijdt geen twijfel of de ge
schetste gedachtengang is
voor menige arts ongewoon.
Hem is geleerd ziekten te on
derkennen en met verschijn
selen die niet bij het (algeme
ne) ziektebeeld behoren, kan
met Ausweis naar bioscoop
(Van onze correspondent in
Bonn)
„Heus, juffrouw, ik ben al
12 jaar!" In de Westduitse
deelstaat Noordrijnland-West-
falen zal deze verklaring van
een schoolmeisje of -jongen
tegenover de bioscoopcassière
niet voldoende meer zijn om
na betaling van het vereiste
entreegeld een theater binnen
te komen om er een film té
zien, die toegankelijkis voor
personen van 12 jaar af. De
schooljeugd in Noordrijnland-
Westfalen krijgt „bioscoop-
passen". Daarmede zal zij
niet alleen kunnen (en moe
ten) bewijzen, dat zij öud ge
noeg is om een voor een be
paalde leeftijd door de film
censuur goedgekeurde film te
zien, maar ook aanspraak
kunnen maken op de ver
laagde entreeprijzen, die vaak
tot een bepaalde leeftijd (b.v.
in musea, bij culturele voor
stellingen, voor tentoonstellin
gen etc.) gelden.
Paragraaf 6 van de wet op
de jeugdbescherming bepaalt
nauwkeurig de leeftijdsgrenzen
voor bezoektijden van bios
copen, voor zover deze betrek
king hebben op jeugdige perso
nen. De controle er op is ten
enenmale onvoldoende en er
wordt met de bepalingen sterk
de hand gelicht. Pas op 16-jari-
ge leeftijd is de Westduitse jon
gen of het meisje verplicht om
een z.g ..Personalausweis" te
hebben. Van die leeftijd af is
controle dus iets gemakkelijker,
wordt echter niet streng doorge
voerd. Dé theater-bezitters we
ten, dat er juist bij de films,
die het minst geschikt zijn ve
le jeugdige personen in de za
len zitten, die er niet horen. Of
ficieel zijn zij daarvoor verant
woordelijk, maar zij kunnen het
ook niet verhinderen. Het is nu
eenmaal zo, dat de moderne
jeugd haar leeftijd vaak niet
meer is aan te zien. En zij is,
als zij voor de bioscoopcassa
staat, natuurlijk net precies zo
oud als de filmcensuur dat voor
een bepaalde film heeft vastge
steld.
De landsregering "an Noord-
vijnland-Westfalen heeft thans
het initiatief genomen tot de
uitreiking van jeugd-passen aan
kinderen tussen de 12 en 16 jaar.
Deze passen bevatten de gebrui
kelijke personalia, een foto, de
handtekening der ouders of op
voeders en een stempel van de
school. Op 3.000 van de 8.000
scholen in Noordrijnland-West-
falen zijn deze passen reeds uit
gedeeld.
Men hoopt, dat de bioscopen
ln zoverre hun medewerking zul
len verlenen, dat zij in twijfel
achtige gevallen van een jongen
of meisje, die of dat een „bios-
coopje wil pikken" en een
film wil zien die eigenlijk nog
„te wijs" is, het vertonen van
deze „bioscoop-pas" zullen eisen
en toegang zullen weigeren wan
neer deze niet kan worden over
gelegd. De landsregering van
Beieren heeft intussen belang
stelling getoond voor het Noord-
rljnland-Westfaiense experiment.
MAAR OP DE VIERDE DAG
SCHIEP GOD ZON, MAAN
EN STERREN
Ver boven ons is weer een licht ontstaan.
Het schoot voorbij, door een raket gedreven.
Geleerde koppen, die op aarde leven,
turen omhoog, berekenen zijn baan.
En ik? Ik tracht scliuinhangend uit mijn raam,
het licht te zien waarover kranten schreven.
Maar duizelend heb ik het opgegeven
Want ik zie sterren tot de einder staan.'
Zo moet de mens Uw Majesteit verstaan.
Uw scheppingswerk is moeilijk te negeren,
't miljardenlicht is door Uw Hand gegaan!.
Ik denk dat Gij, geleerden groot van naam,
de kans hergeeft om Uwe Naam te eren
Nu zij de lucht afzoeken naar hun maan!
D. VAN BOXEL Jr.
medewerker opnieuw een beurt. Met het
oplossen van deze vraagstukken zullen de
geroutineerde v oplossers weinig moeite
hebben. Qua constructie zullen deze pro
blemen wel voldoen vooral door de inte
ressante slotstellingen.
No. 600 Dick
Waddinxveen.
Correspondentie betreffende deze rubriek
aan de heer VV. Jurg, Vrederustlaan 176
Den Haag.
Uit het werelddamtoernooi
Het werelddamtoernooi, dat thans in ons
land wordt gehouden, heeft het damspel
opnieuw gedurende een aantal weken in
het middelpunt van veler belangstelling
geplaatst. Ongetwijfeld zal deze belangstel
ling toenemen naarmate de kansen van
de Nederlandse deelnemers op één der ere
plaatsen toenemen, want ook dammers
zijn niet geheel van chauvinisme gespeend.
Alleen al met het oog op het propagan
distische effect kunnen we het dan ook
toejuichen, dat de Nederlanders Gordijn,
Bom en Dukel de Nederlandse kleuren tot
op heden met succes verdedigen. Voor
velen was het voor de aanvang van het
toernooi een uitgemaakte zaak, dat de
strijd om de titel zou worden uitgevochten
tussen de Russen Koeperman en Schegolev.
Op het moment, waarop we dit schrijven,
heeft de laatste weliswaar met twee pun
ten voorsprong de leiding, maar in ieder
geval is reeds aangetoond, dat de wereld
kampioen Koeperman niet zo ongenaakbaar
is als men wel eens veronderstelde. En
verder kan wel vastgesteld worden, dat
de Nederlanders zich niet met een figu
rantenrol tevreden stellen. De partij
waarin Koeperman de eerste remise moest
accepteren, ging tegen de Nederlander
Gordijn. Deze partij laten wij hieronder
Wit: I. Koeperman Zwart: F. Gordijn
1. 32—28 18—23
2. 33—29 23x32
3. 37x28 13—18
4. 38—32 20—24
Uit deze zet blijkt duidelijk zwarts voor
keur voor de klassieke partij.
5. 29x20 15x24
6. 39—33 8—13
7. 44—39 10—15
8. 41—37 18—23
9. 43—38 12—18
10. 4943 17—21
11. 31—27 14—20
12. 46—41 2—8
13. 36—31
Wit accepteert de opsluiting en zoekt zc
naar een ontwikkeling via het kerkhof.
13. 7—12
14. 41—36 21—26
15 34—29 23x34
19. 45—40
20. 35—30
21. 30—25
22. 5045
15—20
5—10
10—15
12—18
20—24
153c24
Wit begint enige druk uit te oefenen
op zwarts linkervleugel. De zwarte ver
dediging blijkt echter paraat
25.
26. 25x14
27. 42—38
28. 27—22
29. 31x22
30. 47—42
31. 22x11
34. 38x27
35. 42—38
36. 41—37
37. 37—32
38. 43—39
39. 36—31
40. 32—28
18x27
10—15
11—17
16x7
26x37
23x32
7—12
12—18
No. 601 idem.
Wit beperkt zwart in zijn zettenkeuze,
1823 gaat niet wegens 2722, 22x2 (43—
39, gedw.), 216 met winst.
40.
Gedwongen.
41. 31—26
42. 28—22
43. 33x22
44. 38—33
45. 33x22
46. 22x13
47. 39—33
48. 33x24
Remise.
7—11
18—23
17x28
12—17
17x28
13—18
19x8
24—29
20x29
Nieuwe wedstrijdopgaven
In de vorige rubriek introduceerden wy
de 18-jarige Dick v. d. Berg met een pro
bleem gemaakt in samenwerking met
Scheyen. Kort daarna ontvingen wij van
deze beginnend problemist zelfstandig
werk. Om onze lezers hiermede kennis
te doen maken geven we deze nieuwe
Beide problemen waarvoor geldt: wit
begint en wint tellen voor de ladder
wedstrijd. Oplossingen in te zenden binnen
