GEVECHT OP LEVEN EN DOOD
op de Citu af QteMas.
r
C
Hoe Johannes 'n held werd
KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERH
ZATERDAG 22 OKTOBER 1960
ZONDAGSBLAD
VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JE
fpim Hardy had die dag vrtf genomen om in het
meertje bij Greenoak te gaan vissen. Maar de
avond tevoren, toen hij bezig was zijn visspullen in
te pakken, kwam er bericht van kantoor, dat hij
moest invallen voor Johnny Vanquer, de meester van
da Blue Angel, die een been had gebroken. Hij stak
zijn misnoegen daarover niet onder stoelen of ban
ken, maar zijn woede over het verspelen van een
vrije dag werd groter, toen hij hoorde, dat Jim
O'Brien, de roodharige Ier zijn gezel op de zesen
dertig uur lange tocht zou zqn. Toen hq 's avonds zyn
biertje dronk, liet hjj zich wel wat te ver gaan. Die
Jim O'Brien, zei hij, terwijl hij zijn ogen tot smalle
spleetjes samenkneep, zal morgen heel erg moeten
oppassen. Als het aan mij ligt wordt het een
TIM HARDY is een aardige jongen, maar hij moest niet zo driftig zijn,
zeiden ze bij de Railway Company, en daarmee bedoelden ze te
zeggen, dat ze hem wel mochten. Ze hadden veel meer met hem op, dan
met Jim O'Brien, die op zekere dag uit Ierland was komen overwaaien en
dacht, dat hij de lakens kon uitdelen. Nee, die Jim lag hun niet zo best.
En toen hij voor de neus van Tim Hardy het liefste meisje uit Greenoak
met zijn mooie praatjes wist weg te pikken, had hij het helemaal gehad.
Het medeleven met hem, toen bekend
werd dat Lizzy Dales hem de bons had ge-
ge^even, was groot. Goed, ze waren nog niet
officieel verloofd, maar iedereen wist toch
drommels goed, dat het met Tim en Lizzy
wel wat zou worden. Tim was meester op
•en van de grote karren van de Company
hoewel hij nog zeer jong was met zijn
achtentwintig jaren en had een goede
toekomst voor zich. Hij was, wat men
noemt, een oppassende jongen. Altijd be
reid iemand te helpen, vrolijk van aard en
door en door eerlijk. Goed, tot in alle ve
zels van zijn lichaam.
Maar dia Jim O'Brien, nee, dat zat niet
lekker, 'n Onderkruipertje, noemden ze
hem. Ze wisten niet wat ze aan hem had
den. Er waren een paar rare dingen voor-
Sevallen, waarvan ze dachten, dat hij er
e hand in had gehad. En dat vermoeden
werd haast zekerheid, toen hij op een keer
werd betrapt bij het verhalen van een wis
sel net op het ogenblik, dat een zware kar
op een ander spoor werd gereden. Hij had
daarover zijn verontschuldigingen aangebo
den en gezegd, dat hij een vergissing had
gemaakt, maar die van de Company dach
ten er echt het hunne van.
T\E storm brak eerst goed los, toen Lizzy
Lt Tim liet weten, dat ze op een avond
verhinderd was met hem uit te gaan om
dat ze al een afspraak had met Jim O'Brien
Eerlijk, heel Greenoak sprak er schande
van. Tim Hardy had het niet op zich laten
zitten en Jim O'Brien ter verantwoording
geroepen. Maar Jim O'Brien had hem
vierkant in het gezicht uitgelachen en het
was maar goed, dat er anderen in de buurt
waren, anders was er een geweldige klop
partij ontstaan.
Later vertelden ze, dat ze Tim Hardy
nog nooit zo kwaad hadden gezien.
Hij was vuurrood geworden, de aderen op
zijn voorhoofd en in zijn hals zwollen
tot ze op springen stonden. Met zijn
grot* handen tot vuisten gebald, stond hij
op het punt op Jim O'Brien toe te stormen,
toen ze hem nog wisten te grijpen. En Liz
zy was, zo werd tenminste beweerd, be
slist boos geweest op Tim. Zij zou hem
hebben laten weten, dat ze niets moest heb
ben van een man, die jaloers was, dat het
toch helefnaal niet erg was als ze eens een
avondje met Jim O'Brien uitging, dat hij
er maar rekening mee moest houden, dat
dit meer zou kunnen gebeuren en als hem
dat niet beviel, dat hij dan maar naar een
ander meisje moest omzien.
En dat had wel helemaal de deur dicht
gedaan. Die van Greenoak gingen Lizzy
met een scheef gezicht aankijken, hoewel ze
deschuld toch helemaal op die nare Jim
O'Brien wierpen. En ook Tim Hardy nam
het nog op voor Lizzy. Ze is op een of an
dere manier betoverd, zei hij, het gaat wel
over. Het ging niet over. Er liepen zelfs al
geruchten, dat Lizzy en Jim O'Brien zich
zouden gaan verloven en kort daarna in
het huwelijk zouden treden. En toen Tim
Hardy dit vernam, zei hij en zijn woor
den klonken onheilspellend kort en krach
tig! Er is er hier een te veel in Greenoak,
en ik ben dat niet.
GREENOAK is een klein plaatsje, er wo
nen maar een paar honderd mensen,
maar het is een belangrijk plaatsje, omdat
het kantoor van de Railway Company er
is gevestigd. En hoe gaat dat met kleine
gemeenten. Er kan niets gebeuren of ieder
een weet in de kortst mogelijke tijd alles.
De woorden van Tim Hardy werden van
mond tot mond doorgegeven, en bereikten
tenslotte ook de chef van de Company, die
wel aan Tims kant stond, maar zijn uit
lating erg gevaarlijk vond. Hij liet hem
beurd wis en zeker je zal moeite heb
ben om te bewijzen, dat je er buiten staat.
Wees verstandig, laat Lizzy schieten. Er
zijn nog een paar aardige meisjes in de om
trek hier, probeer ze te vinden. Tim Hardy
had hem lang en zwijgend aangekeken, en
toen herhaald: Er is er een te veel hier in
Greenoak, en dat ben ik niet.
De Railway Company was van die tijd
af zo voorzichtig geweest Tim en Jim
O'Brien nooit op dezelfde kar te laten rij
den, en dat werd soms een moeilijk passen
en meten, want Jim O'Brien was nog maar
een gezel en moest op alle karren leren rij
den. Een jaar was het goed gegaan, en toen
op een avond brak Johnny Vanquer een
been, en moest Tim Hardy de beroemde
City of Glencoe rijden, waarvan iedereen
zei. dat het de mooiste en snelste locomo
tief van heel de wereld was.
DIE avond, waarop het bekend werd,
kreeg Tim Hardy een laatste waar
schuwing van kantoor. Een kort kattebel
letje van zijn chef. Tim Hardy, las hij, de
Company heeft alle vertrouwen in jou. Stel
dat vertrouwen niet teleur. Breng de kar
veilig thuis en zorg, dat je als vrij man
iedereen in de ogen kunt zien.
Tim Hardy gromde. Hij had die waar
schuwing wel verwacht, want hij had al
ken en nogmaals beduid, dat de City of
Glencoe sneller moest gaan rijden, maar
toen Jim O'Brien op zijn plaats bleef staan
zonder een vin te verroeren, had hij zelf
de handen uit de mouwen gestoken. Toen
hij naar de vuren liep en Jim O'Brien pas
seerde, kon hij zich niet meer inhouden, en
voor hij het zelf wist ontglipte het hem.
Hij zei en nooit had een stem zo min
achtend geklonken ,,Jim O'Brien, jij
bent de misselijkste lafaard, die ik ken. Je
bent sterk in het praatjes maken tegen
Harold Anderson
meisjes.
op t
i kar zo bang als t
horen verluiden, dat Jim O'Brien zijn ge-
zijn. Maar 's avonds, toen hij zijn
dat dan van dat ge-
biertje dronk,
vecht op leven en c
iedereen het hoorde.
ZEVEN uur de volgende morgen
liep Tim Hardy naar het stationnetje
van Greenoak, waar de City of Glencoe
gereed stond, en iedereen uit Grenoak zag
hem gaan, want er was geen man en geen
vrouw, die hem, zij het ook van achter de
gordijnen en in gedachten, niet de beste
op deze tocht wilde meegeven.
O'Brien J-
i en te
dy arriveerde.
.Goeden morgen", bromde hij, en ter
wijl hij met een schuin oog naar zijn baas
op volgen: ,,Dan kan ge-
beiden in dat kleine
keek, liet hij i
zellig worden met "c
Tim Hardy stond met een ruk stil. Met
ogen, dichtgeknepen tot spleetjes keek hij
Jim O'Brien aan.
Hij antwoordde langzaam met de klem
toon op bijna elk woord: „Of het gezellig
wordt hangt helemaal van mij af, maar
dit kan ik je verzekeren: als iets in je
stem of in je houding mij niet bevalt, sla
ik er ineens op. Houd je dus gedekt, zes
endertig uur lang".
Jim O'Brien wilde nog iets zeggen, maar
de blik, die Tim Hardy op hem wierp deed
hem besluiten daarvan
Hij klom op de kar er
poetsen en te wrijven.
Tim Hardy keek op zijn horloge. De wij
zers wezen zestien minuten over zeven. De
stationschef kwam op hem toelopen. Hij
zei: „Het is tijd, Tim. Je moet gaan. 't
Beste".
Tim Hardy knikte. Hij nam zijn plaats
op de locomotief in, en zette de kar in be
weging. Maar voordat ze het stationnetje
verlieten, trok hij aan de fluit, en die van
Greenoak vertelden elkaar die morgen, dat
ze nog nooit van hun leven een locomotief
zo naargeestig hadden horen fluiten.
/~)P het eerste traject, dat zij hadden af
V/ te leggen, deden zich geen moeilijkhe
den voor. Jim O'Brien en Tim Hardy zwe
gen beiden. Tim Hardy gaf zijn orders met
een enkele handbeweging en het leek wel
of Jim O'Brien zich inspande om ze niet
De snelheid van de City of Glencoe werd
langzaam opgevoerd. Toen ze de vlakte
van Auckshire binnenreden wees de naald
al een snelheid van 130 kilometer aan, en
nog week hij verder uit. Halverwege de
vlakte stond hij op 140 kilometer per uur.
Jim O'Brien wees er firn Hardy op door
driftig met zijn vinger tegen het glas te
tikken. Maar Tim Hardy deed of hij niets
begreep. Hij haalde de schouders op en
beduidde Jim O'Brien de vuren harder op
te stoken, en Jim O'Brien deed het, maar
Tim Hardy zag, dat er angst in zijn ogen
was en hij had er plezier om. Hij zag in
een flits, dat de wachters bij de overwegen
verbaasd naar hem keken, toen hij hen
passeerde, en hij wist dat de City of Glen
coe nog nooit zo snel over de vlakte had
gedenderd.
Hij voelde zich sterk. Hij voelde zich in
de ware zin van het woord de meester, de
man, die dat machtig en geweldig brok
staal en ijzer, dat locomotief heet, in zijn
macht had en er mee kon spelen, mee kon
doen wat hij wilde. En zijn hart begon te
zingen van vreugde, en in die zang begon
hij zichzelf te prijzen als een man, voor
wie iedereen moest bukken en buigen, een
man, die in alles onoverwinnelijk was.
IVEE, op dat eerste traject gebeurde nog
-niets. Ze reden op tijd de stations bin
nen en verlieten ze op tijd. Ze namen pas
sagiers in en lieten passagiers uit. Waar
daarvoor tijd en gelegenheid was dronken
ze een kopje koffie, en om twaalf uur in de
middag aten ze tijdens een stop van drie
kwartier hun boterham.
Ze zaten in de kamer van de machinisten
en praatten en schertsten met collega's,
maar tegen elkaar zwegen ze. Jim O'Brien
had eenmaal geprobeerd contact met Tim
Hardy te krijgen door hem langs zijn neus
weg een vraag te stellen over de City of
Glencoe, maar Tim Hardy had hem alleen
maar even, heel kort, aangekeken zonder
wat te zeggen.
Nee. tot twee uur in de middag was er
feitelijk geen centje pijn geweest. De moei
lijkheden kwamen pas daarna toen ze
Denverhood net achter zich hadden gelaten.
Tim Hardy had Jim O'Brien te kennen ge
geven, dat de snelheid moest worden opge
voerd en Jim O'Brien had daarop krach
tig: nee, geschud.
het begin. Eerst had Tim Hardy
opgetrok-
ZE grepen elkaar bijna gelijktijdig beet.
Jim O'Brien was iets vlugger en Tim
Hardy kreeg de eerste klap. die meteen
raak was. Het bloed spoot uit zijn neus. Hij
proefde ook een weeë smaak in zijn mond.
Hij kreeg een tweede klap. Toen schoof er
een rood gordijn voor zijn ogen, en het was
alsof hij geen baas meer was over zijn
handelingen. Hij merkte, dat hij als een
bezetene om zich héén sloeg, dat hij pro
beerde iets ,te grijpen, wat ongrijpbaar
was, hij hoorde zichzelf razen en tieren.
Ze vochten verbeten terwijl de City of
Glencoe met twaalf wagons achter zich op
topsnelheid langs de dorpen en de steden
raasde. Ze vochten tot Tim Hardy Jim
O'Brien in een armg'reep kreeg, en hij dat
gehate gezicht wurgend hield omkneld. Hij
gend, het gezicht vol bloed, dat nog uit
open wonden boven een oog en bij de mond
liep, keek hij Jim O'Brien aan", en met
schorre stem zei hij bijna fluisterend: Nou
is het gebeurd met je, nou is het uit. Ik
smijt je van de kar.
Hij liep met Jim O'Brien stevig in de
arm naar de zijkant van de kar, waar de
klapdeur was. Hij trok hem met de benen
over de ijzeren vloer, en hij zei intussen
niets anders dan: ..Nog een paar minuten,
nog een paar minuten, en dan breek je je
Jim O'Brien bood geen tegenstand meer.
Tim Hardy hield met een voet de klap
deur open en trok en rukte aan het lichaam
tot het ongeveer voor de helft buiten de
kar hing. Hij stond op het punt een laatste
duw te geven, toen eensklaps het beeld
geen moordenaar. Hij kon ook nog tijdig
de trein op het station, dat hij moest aan
doen, tot stilstand brengen. En er zou
nooit iets van het voorval zijn uitgelekt
als Tim Hardy niet zelf de stationschef
had gewaarschuwd. En hij deed dit om
Jim O'Brien te redden. Die lag bewuste
loos in de kar, en bood de aanblik van een
dode. Maar nog voordat een dokter bij
hem was geroepen, sloeg hij al de ogen
open. Achteraf viel alles nog al mee.
Na telefonisch overleg tussen de stations
chef en het hoofdkantoor in Greenoak werd
besloten, dat Tim Hardy met een andere
gezel de tocht zou voortzetten. Jim O'Brien
werd voor een paar dagen met verlof naar
huis gezonden.
zelf. Toen Tim Hardy met de City of Glen
coe Greenoak binnenreed stond zijn chef
hem op te wachten. Hij werd ontboden op
het kantoor. Een commissie van onderzoek
had niet veel moeite om de schuldvraag
vast te stellen. Tim Hardy gaf toe, dat de
oorzaak bij hem lag. En hij nam ontslag
als machinist, voordat het hem werd ge
geven. Toen hij het kantoor verliet kwam
zijn chef hem achterop. „Beroerd voor je,
Tim", zei hij hartelijk, „maar het kan niet
anders. Als ik iets voor je kan doen, zeg
het dan maar. Ik zal je dezer dagen in het
kosthuis komen opzoeken".
Tim Hardy glimlachte wrang. Hij zei:
MURR, DE KATER EN ZIJN VRIENDEN
40. Murr is zenuwachtig als hij ziet, lijke diepte in. Murr en Leo denken, dat pakken. Het is een heerschap, dat er i
hoe gevaarlijk Benjamin Konijn daar op ze hem nog juist kunnen grijpen, maar niet zo vriendelijk uitziet. Kennelijk e<
die rots balanceert en jawel, daar dui- wc4: is dat? Ze hebben iemand anders te halve of een hele wilde,
kelt de arme Benjamin omlaag de gevaar-
41. „Ik ben Murr en dat is Leo", zegt de
kat schuchter, „bent u misschien Benja
min Konijn onderweg tegengekomen? U
kunt gerust uw speer neerleggen, meneer
ehDe ander zegt niets. „Wat zou u
ervan zeggen om helemaal gratis gefilmd gint zelfs te grinneken. Leo probeert in-
te worden?" vraagt Murr nu. Hij haalt tmsm de ezel zmer te kHj om achter
een filmcamera uit de grote zak en wijst
er naar. De wildeman kijkt nieuwsgierig de inboorling te gaan staan en'hem een
als Murr het toestel op hem richt. Hij be- schop te geven.
42. Ben je al klaar met filmen? vraagt
de wildeman bars. Nog een ogenblik, goe
de vriend. Vooruit Leo, schiet op. zegt
Murr. Waarmee moet Leo opschieten? Je
kunc met mij geen streken uithalen, zegt de ezel zo ver gekregen dat hij wil schop-
de man boos en hij maakt zich zo kwaad, pen. Hij doet dat en trapt de hele film-
dat hij Murr aanvalt. Intussen heeft Leo camera in elkaar.
„Dank u, ik zal daar niet terugkeren. Ik
heb eens gezegd: Er is er hier een te veel
in Greenoak en dat ben ik dus. Ik ga."
Hij liep de Stationsstraat uit, de lange
weg op naar de vlakte van Auckshire. De
middag ging naar zijn einde, en de sche
mering begon al te dalen. Het motregen
de. Zijn kleren werden kleffig nat, maar
hij merkte het niet. Zijn hoofd was dof en
hij kon niet denken. Hij wilde ook niet
denken, hij wilde alleen maar lopen.
Toen hij een mijl of tien van Greenoak
was verwijderd, werd hij ingehaald door
een auto. Hij ging een paar passen opzij
om de wagen te laten passeren. Maar die
stopte. En wat toen gebeurde, wist hij zich
later niet meer zo precies te herinneren.
Hij voelde een paar armen om zijn hals
en een meisjesgezicht, nat van tranen, te
gen zijn wang, en hij hoorde: „Tim lieverd,
kom terug. Het spijt me zo verschrikkelijk.
Maar ik houd van je en ik wil
Hij maakte zich zachtjes los uit haar om
arming. „Nee, Lizzy", zei hij. „ik ga niet
meer terug naar Greenoak, dat is voorbij"
en hij liep verder.
Dc man die Lizzy had gereden, zag ze
gaan. Hij keerde terug naar Greenoak en
vertelde zijn verhaal in geuren en kleuren,
en vandaag de dag moet je daar nog geen
kwaad woord zeggen over Tim Hardy.
d.UklJJ-MJd.miLA
Dag i
i nichten.
Genieten jullie al fijn van de herfstvakantie? Het is nu wel erg mooi in de
tuur met al die verschillende kleuren van bomen en bladeren. Jongens
meisjes die dichtbij een bos of park wonen hebben jullie al veel eikenbladeren
gezocht? Tante Jos heeft zondag in een bos gewandeld waar het prachtig
van al die mooie herfstkleuren.
Wat gaan jullie allemaal doen in de herfstvakantie? Fietsen, knikkeren of
touwtje springen?
Vergeten jullie niet je naam op de brief of envelop te schrijveii? En natuurlijk
ook niet jullie geboortedatum! De oplossing van de puzzel is: 1 cn 10, 2 i
3 en 5, 4 en 7, 6 en 8 horen bij elkaar
De hoofdprijs krijgt Lenie Bergwerff.
De troostprijzen krijgen thuisgestuurd Inge v. d. Bljj, Arie Boelhouwe
Corrie Goes.
Hiep-hiep-hoera.
Wc hebben deze week veel jarigen in ons midden.
Hl Het zijn: Inge v. d. Blij, Ada Bos, Ineke Brussé, Lidy van Dorp, Arjan
III Leeuw van Weenen, Jannie Monteny, Hennie Ramaker, Karin de Roo, Leny
Roodenburg, Corrie Stecnks, Piet Stok en Willie Tjjsen.
nog vragend zijn wenkbrauw
(Vervolg)
Johannes dacht lang over
die woorden na. Toen
knikte hij.
„Je hebt gelijk, oompje.
Ik ben een grote dwaas
geweest. Ik geloof, dat je
mij nu pas iets hebt ge
geven, waarmee ik de
draak kan overwinnen.
Zelfvertrouwen!"
Zo kwam het, dat Jo
hannes, de zoon van een
arme houthakker, ten twee
den male de draak tegemoet
trok. Hij liep het bos door,
besteeg het pad, kwam aan
de bergweide, waar de
draak hem al stond op te
wachten, maar ditmaal
bleef de jongeman niet on
der de laatste bomen staan
doch trad onbevreesd het
ondier tegemoex. De draak,
woedend gemaakt door zo
veel. brutaliteit, stormde ep
Johannes af, die echter
bliksemsnel opzij sprong en
tegelijk één van de zeven
vuurspuwende koppen af
hakte. De draak wendde
zich om, sprong wéér op
Johannes af, die echter op
nieuw uitweek en weer een
kop afhakte. Zo ging het
de hele middag door. Tel
kens deed de draak een
uitval en dat kostte hem
dan één van zijn koppen.
De gloeiende adem van het
heest verschroeide Johan
nes de kleren, er zaten
brandwonden op zijn ar
men en benen. Eén van
de grote klauwen van de
draak had de jongen de
voet opengescheurd. Maar
Johannes gaf het niet op,
hij bleef om het afgrijse
lijke beest springen, tot
hij eindelijk kans zag de
laatste kop af te slaan en
de draak dood neerviel.
langzamerhand het gevoel
gekregen dat er aan dit
vreselijke gevecht nooit een
einde zou komen. En op
eens bewoog de draak zich
niet meer en was Johannes
Nu pas voelde hij hoe
pijnlijk zijn gewonde voet
was. Zijn armen en benen
waren bedekt met blaren,
zijn schouder bloedde en
de kleren hingen als vod
den om zijn lijf. Hij was
zó moe, dat hij wel een
kwartier lang hijgend in
een hoopt sneeuw bleef zit-
Maar hij had geen tijc!
om op zichzelf te letten...
hij moest de prinses zoe
ken en haar vertellen dat
dat ze zonder gevaar kon
terugkeren naar het ko
ninklijk paleis. Moeizaam
beklom hij de laatste stei
le helling en toen stond hij
voor het hol «n de draak.
Johannes nam een dikke
tak. stak het uiteinde in
brand om licht te hebben
en betrad de donkere spe
lonk.
(wordt vervolgd)
Lange avonden „PROJECTIEFEESTEN''
Ja, nu wordt het toch echt
tijd, dat u die dia's die van
de zomer zijn gemaakt, gaat
inramen. U kunt dat op twee
manieren doen, nl. met dek-
glaasjes en plakband en met
de speciale klapraampjes,
waarin u het dia op een
handige manier bevestigt.
Wat het beste is, daarover
*ijn de vaklui het tot op de
huidige dag niet eens, maar
maakt u rich daarover geen
al te zware zorg. De hoofd
zaak is, dat u uw dia's netjes
en zonder stof in een raamp
je hebt zitten.
Zonder stof, want stof laat
zich op het scherm zien als
hinderlijk zwarte stippen en
dat is uiv bedoeling niet. Ge
bruik daartoe een zacht pen
seeltje. waarmee elk dia
voorzichtig wordt afgestoft
voor het tussen de glaasjes
wordt geklemd. Heel handig
werkt een z.g. blaaskwastje,
dat tegelijk blaast en stof op
neemt. Bewaar de dia's in
een goed sluitende doos, ge
vrijwaard tegen stof en dag
licht en tegenvocht. Vocht
is de grote vijand van uw
dia. het doet de gelatinelaag
schimmelen! Plaats uw dia's
zo in de doos, dat ze zonder
meer geprojekteerd kunnen
worden, wat dus wil zeggen,
dat het beeld omgekeerd in
de doos gaat en rechtop op
het scherm komt. Zet de se
rie meteen op de goede volg
orde achter elkaar. Het is
immers belangrijk uw plaat
jes zo te vertonen, dat ook
uw kennissen een goed beeld
van het verloop van uw va
kantie krijgen.
Film
Ja, wat voor dia's geldt,
geldt in nog belangrijker ma
te voor smalfilms. Ook hier
is volgorde nodig. We weten
het maar al te goed. de
films komen projektieklaar
van de fabriek terug, keurig
op een spoeltje. U kunt het
zo afdraaienmaar daar
om is de film beslist nog
niet projektieklaar. De aan-
en afloopstukken, de onder-
of overbelichte stukken zit
ten er nog aan. ue schaar
gaat er in, wees beslist een
beetje cru met dat nuttige in
strument en uw film
wint aan kwaliteit. Met een
plakpersje en een flesje film-
kit is dat „monteren" een
prettig werkje voor de lange
een prettig werkje voor de
avonden. Wilt u uw vakantie
filmpje echt goed maken,
plak dan een titel aan het
begin. U kunt zo'n titel zelf
maken, door op korte af
stand een tekst te filmen,
maar de fotohandelaar ver
koopt- pasklare titels met.
tientallen teksten. Bent u
naar Oostenrijk geweest,
koop dan zo'n titeltje „Onze
vakantie in Oostenrijk"; uw
film heeft meteen chachet!
Projecteren
Voor u kennissen of vrien
den op bezoek krijgt om van
uw dia's of films te genie
ten, zorgt u dat alles klaar
staat. Het scherm is flink
hoog gehangen of opgesteld,
zodat er geen pijnlijke hal
zen kunnen ontstaan. Projek-
teer niet op het behang of
op een laken, maar liefst op
een plastic scherm, dan ko
men de beelden goed tot hun
recht. Leg snoeren bij voor
keur onder vloerkleden door
of zo, dat niemand er over
struikelen kan. Plaats de pro-
jektor op een tafel....niet op
een wiebelige stapel boeken,
het kan u een projektor of
minstens een projektielamp
kosten. Overigens is een
voortdurend zwabberend pro-
jektiebeeld erg vermoeiend!
Praat niet aan èèn stuk tij
dens de vertoning, draai lie
ver passende platen op de
pick-up of geef via een band
recorder geschikte toelich-
Nu gaan we de brieven be
antwoorden.
Is de juffrouw op school
weer teruggekomen. Grieta Al
berts? Waar was de huwelijks
heen? Vind jij het fijn op
beantwoorden, Adrie. Harte
lijk welkom Sjaak Angenent.
Wanneer is de bruiloft? Jij
boft maar hoor, met je nieuwe
pak. Hoeveel konijnen heb jij?
Waarom ben jij getest Koos
van, Baarlen? 'k Zal eens kij
ken of je nu werkelijk vaker
schrijft. Hoegaat het op
school? Alida Barnhoorn,
wist jij niet meer te schrijven?
Hoe oud ben jij precies?
Wat heb jij mooi getekend Le
nie Bergwerff, hartelijk dank.
Gaat de vakantie naar Zeeland
nog door? Is jouw kaartje al
gevonden? Heb je je nieuwe
mantel al aangehad? Schrijf
jij de volgende keer ook wat
meer Wim v. d. Beukei?
Dinsdag is het dus groot feest
Inge v. d. Blij. Komen er veel
vriendinnen? Wat fijn, dat ik
het geheimpje ook mag weten
Inge! Schrijf je me gauw als
het zover is? Ben jij aan
het verven geweest. Kees v. d.
Boogaart? Is de meester weer
beter? Vind jij televisie leuk?
Jouw vorige brief heb ik
niet ontvangen Ina v. d. Boo
gaart. Hoe is het met jouw
kleine nichtje? Is je nieuwe
jurk mooi geworden'' Vind
jij het leuk op de muziek
school, Garrie Boonstra? Waar
moesten jullie een weg zoe
ken? Welk instrument ga jij
bespelen? Wat heb jij goed
je best gedaan Arie Boelhou
wer. Was de film mooi? Kon
den alle kinderen wel in de ka
mer? Hoe heten de boeken?
Zingen de kanaries mooi,
Krijn Pieter de Boer? Ga jij
wel eens naar het Staalduinse-
bos? Hoe oud is jouw broer?
Wat ben jij verschrikkelijk
verwend Corrie Branderhorst.
Fijn dat Jannie nu weer thuis
is. Heb je je rok en schoenen
al aangehad? Zijn Willie en
Jenneke vriendinnetjes van
jou? Van harte beterschap,
Jannie! Heb je het boek al
uitgelezen Ada Brandwijk?
Lees jij graag? vind jij winke
len leuk? Mocht je zomaar
thuisblijven? Wat heb je al
lemaal al op school gemaakt
'k Geloof best dat jullie je heb
ben vermaakt in dat water
Willie Delleman. Wat hebben
jouw broer en zusje geboft.
Was de taart lekker? Bedankt
voor de tekening hoor! Heb
ben jullie veel beukenootjes ge
vonden, Lidy van Dorp? Mo
gen al jouw vriendinnen ko
men? Waar ga je op tracte-
ren? Veel plezier donderdag
hoor! Wat wordt Jantje al
groot Elly van Elderen. Kan
hij al een beetje praten? Wat
heb jij mooi getekend! Is
het tafeltje al klaar gekomen
Ada van Es? Jij hebt een
knappe pappa hoor! Wat heb
jij de brief mooi geschreven.
je ge-
Hartelijk dank
Addie Boer? Ga je nog altijd zellige brief Nellie v. v. Eijk.
op de fiets naar school?
Hartelijk .welkom Anneke v. d.
Bruggen. Heb jij nog meer
.broertjes en zusjes? In welke
klas zit jij? Jullie hebben
dus nu zomaar een Canadees
kleurboek Aafke en Willie Bui
telaar. Hartelijk dank voor de
mooie tekening. Leven de jon
ge hondjes nog? Wanneer is
de wedstrijd Lenie Coenradi?
Vind je het leuk op de gym
nastiek? Het postpapier is heel
mooi. Hoe heet jouw broertje?
Wat is een draaiavond, Jen
neke Cornet? Jij gaat maar
weer fijn afin het logeren.
Heerlijk om zo lekker in het
water te knoeien hè. Zijn nu
alle bloemen dood? Bedankt
voor de mooje tekening!
Wat heb jij grappig postpa
pier van de zeven dwergen,
Jolande Croese. Leuk een
blokfluit hoor! Hoeveel suiker
zakjes heb je al? Is het muts
je leuk geworden? Jij bent
ook hartelijk welkom Wilma
van Delft. Ga jij wel eens in
het Zuiderpark wandelen met
je zusje? Jullie hebben natuur
lijk altijd mooie bloemen.
Jongens en meis
jes weten jullie
allemaal welke
namen deze die
ren dragen, die
hier op het plaat
je afgebeeld
staan? Dan is de
puzzel ook hele
maal niet moei
lijk meer. Jullie
moeten de na-
naar rechts invul
len, maar zo, dat
het precies klopt
met de al inge
vulde letters. Een
héél leuke puzzel!
Zenden jullie de
oplossing voor
dinsdag 25 okto-
Jullie moeten zeker nog wel
goed oefenen voor 15 novem
ber? Ben je al «aan het bordu
ren? Feliciteer je de oma',
ook van mij? Heb je je nieu
we mantel al aangehad Corrii
Goes? Wat deftig met eei
„bontje". Fijn dat je broertji
nu weer beter is. Dat is nog
al niets duizend blaadjes rond
brengen Aart van Gorkum. Ze
was zeker wel blij met de pop
penwagen? Heel veel plezier
donderdag hoor! Is jouw
zusje weer beter Gerrit Goud
kamp? In welke klas zit jij?
Maken jouw duiven weieens
een vlucht? Wist jij niet
meer te schrijven Wim v. d.
Graaf? Jij ook niet Jantine
v. d. Graaf? Fijn, dat je al
een paar versjes op de blok
fluit kan spelen Beppie van de
Heuvel. Krijgen alle kinderen
les? r—~ Vind je het wel leuk op
de H.B.S., Tiny Hoedemaker"
Hebben jullie verleden week
zaterdag een leuke dag gehad'
Fiets jij graag? Wat ga ji,
met je vrienden in de herfst
vakantie doen, Adriaan van
Houwelingen? Woont Henk ook
dicht bij jullie? Fijn,
ik weer eens een brief v.
kreeg Gerrit van Houwelingen,
Speel jij zo graag soldaatje,
Gerrit? Krijg je iedere week
een „bos huiswerk" mee naar
huis? Heb jij veel vriendjes?
Geweldig, dat jij zon
orgel hebt gekregen Henny
van Houwelingen. Vind je het
leuk? Je hebt goed je best ge-
ling -
keer een briefje bij?
bent dus wel erg verwend Jo-
pie Huisman. Is de meester
erg streng?
Deze week hebben we weer
een leuke puzzel en hoop ik
dat jullie weer veel brieven
schrijven. De letters I t.m. R
zijn deze week aan de beurt.
Veel plezier in de vakantie cn
tot de volgende week jongens
meisjes.
