Mode-ontwerpers
CAMELLIA
0pen briel
Elke dag'n nieuwe jurk en dan
naar de prullenbak er mee
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1960
We mochten even
om een hoekje kijken denken aan uw vrije tijd
"TYE vijfdaagse-werkweek is allang geen verre toekomstmuziek
meer. Nog even en half Nederland slaapt 's zaterdagsmorgens
heerlijk lang uit ofis al extra vroeg op pad om maar uit die
vrije tijd te halen, wat erin zit. En dan zullen misschien alleen heel
wat huisvrouwen nog eens verlangen naar de tijd, waarin zij op
die „rustige zaterdagmorgen" flink konden opschieten, zonder al te
veel huisgenoten om zich heen te hebben Maar goed als het
zich allemaal zo ontwikkelt als het er uit ziet, zal het aantal vrije
uren aanzienlijk gaan toenemen. Misschien komt het zelfs nog
eens zo ver, dat u vrijdagsavonds een extra dik exemplaar van uw
lijfblad in de bus vindt voor het lange week-end, dat u te wachten
staat, zodat ook „de krant" op die zaterdagmorgen eens niet op
de wekker behoeft te letten! Een heerlijk idee
AANTREKKELIJKE WEDSTRIJD
VAN NED. KATOEN INSTITUUT
Ook dit model biedt vele mogelijkheden. Het besluiit uit een short en
een mouwloos bloesje, maar trekt men de rok aan, dan heeft men een
hoog-zomer jurkje gekregen. Voor een wandeling 's avonds als op He
boulevard de lampen branden, is er de zwierige cape, die een opval
lend accent heeft gekregen door de met de hand geschilderde pastel-
kleurige bloemen. Er horen een tas van dezelfde stof, ook al beschil
derd, en een hoofddoekje bij.
Scherpe Italiaanse kritiek
op vrouwelijke toeristen
Je wordt, als je zelf wel eens met vakantie in Italië bent
geweest toch wel eventjes stil bij het lezen van een artikel
dat dezer dagen verscheen in een in Vaticaanstad uitgegeven
weekblad.... In scherpe kritische woorden wordt hier namelijk
zo het een en ander gezegd over de buitenlandse vrouwelijke
toeristen, wier houding en uiterlijk flink aan de kaak wordt
gesteld. „Deze vrouwelijke toeristen kleden zich vaak buiten
gewoon belachelijk en opzichtig teneinde de aandacht
Italiaanse
te trekken", staat er zwart op wit te lezen.
„Maar" zo gaat het artikel ver
der „die vrouwen beschermen
zichzelf echter ongewild tegen
eventuele avances van onderne
mende mannen door haar on-ele-
gante verschijning, haar lomp
heid en gebrek aan beschaving.
Zij klagen graag over die op
dringerigheid van onze Italiaanse
mannen, maar juist door hun
houding stoten zij deze mannen
af".
Vuile jurken
En dan wordt er een loflied
afgestoken op de Italiaanse scho
ne zelf, die zich „nooit zo zou op
dirken als veel buitenlandse vrou
welijke toeristen doen; zij heeft
misschien de naam ijdel en zelfs
uitdagend te zijn, maar zij is
nooit lachwekkend zoals de vrou
welijke vreemdelingen. Want
naast die opgedirkte toeristen,
zie je daarnaast ook nog vrou
wen die gekleed in antieke ver
schoten, verkreukelde en vaak
zelfs vuile japonnen ons land tij
dens de zomermaanden overstro
men. Zij komen naar de wieg
van de beschaving zonder de
meest elementaire begrippen van
de estetica en de goede smaak
te kennen", zo besluit de schrij
ver van het artikel zijn in felle
bewoordingen gestelde aanval....
't Is allemaal nog al wat en
als je dan denkt, dat ook in Ro
me het spreekwoord wel zal op
gaan dat men geen koe bont
noemt, zónder dat er een vlek
je aan is, kun je er inderdaad
wel evenstil van worden. Alleen
vragen we ons af of al degenen,
die in Italië jaarlijks goed geld
verdienen aan al die buitenlan
ders, nu zo gelukkig zullen zijn
met een artikel als dit.Want
dit land kan al die buitenlandse
deviezen best gebruiken. Maar,
daarover wordt in dit stuk Cuiter-
aard) in alle talen gezwegen.
Uw ficus en de stofdoek
Nieuwe preparaten voor
hardbladige planten
Heel wat lezeressen zullen
planten in huis hebben, die
schooni of beter stofvrij ge
houden moeten worden met eèn
vochtige spons of met een stof
doek. We hoeven alleen maar de
sansevieria's en de ficussen te
noemen, slechts twee van de
„hardloof"-kamerplanten, die
men tegenwoordig in bijna elk
huis tegenkomt. Voor deze plan
ten nu heeft een Zwitserse firma
een nieuw preparaat op de markt
gebracht, dat „bladvernieuwer"
wordt genoemd. Het geeft de bla
deren van alle mogelijke hard
bladige planten niet alleen een
stof-werende oppervlaktebehande
ling, maar voedt de planten ook
en voorkomt voortijdig blad-af
val, Dezelfde Zwitserse zaak
brengt „mest-kegeltjes" N voor
bloeiende planten in de handel,
die eenvoudig in de pot met aar
de gestopt kunnen worden.
VAN BLOEM EN PLANT
een planf met nukken
"E'EN kamerplant, die in de
winter zeer fraaie bloe
men kan voortbrengen, wel
ke tussen het prachtige loof
van groene leerachtige bla
den heel mooi afsteken, is de
Camellia. Ze heeft er een
poosje als kamerplant uitge
legen, doch gelukkig zien wij
ze weer meer dan enkele ja
ren geleden in de winkels en
in de kamers verschijnen.
Als men weet met haar om
te' gaan dan kan men veel
van haar schoonheid genie-
Nukkig
Ze is namelijk nogal nukkig
van aard, want ze stelt bij
zondere voorwaarden om het
goed te doen'. Voldoet'men aan
die eisen, dan toont ze haar
dankbaarheid op bijzonder
gulle manier met glanzend
blad en prachtige bloemen.
Onaangenaam vindt ze het
als ze onderhevig is aan gro
te temperatuurverschillen. Dus
niet nu eens koud en dan weer
Warm. In een kamer waar 's
nachts geen verwarming is en
overdag wel zal ze het niet
doen. Ook niet als de aarde
nu eens droog en dan weer
nat is. Geef nooit water als
de aarde nog donker ziet.
Verandering van plaats,
zelfs omdraaien van de pot
verdraagt ze niet, evenmin als
de zonnestralen. De beste
op
Verzorging
Zeer dankbaar is de Camel
lia voor het geregeld afspon-
sen van' de leerachtige blade
ren. Ook doet men goed de
plant vaak met een fijne ne
velspuit een douche te geven.
Maar dit moet men niet doen
als de bloemen open zijn' ge
gaan. In elk geval moet men
het dan zo doen, dat de bloem
niet geraakt wordt.
Soms openen de bloem
knoppen zich zeer moeilijk.
Als men dat merkt groet men
maar vaak. desnoods een paar
keer per dag, de knop be
sproeien. Let er wel op, dat
men' altijd spuit met lauw wa
ter (dit geldt voor alle plan-
Rust
Na de bloei moet men de
plant een poosje rust gunnen,
door heel weinig water en heel
geen mest te geven. In april
krijgt ze weer wat meer wa
ter cn om de 3 weken een
beetje kamperplantenmest.
Maar in augustus moet men
heel karig zijn met mest en
weinig water gevvn. Hierdoor
wordt de vorming van bloem
knoppen bevorderd. Wat ar
moe bevordert het knopzetten.
Zodra men die ziet moet men
weer normaal water en' mest
toedienen.
Laat ze in een koele kamer.
Eind december kan men ze in
de warme kamer zetten, maar
ver van de warmtebron. Ze zal
dan spoedig haar zeer mooie
bloemen vertonen'.
Vrije tijd, waarin u kunt doen
(of nog liever) laten wat u maar
wenst. Ook uren, waarin u .mis
schien eens wat anders wilt aan
trekken, een gemakkelijk geval,
dat u prettig zit en waarin u zich
thuis voelt. Daarom is het van'
het Nederlands Katoen Instituut
zeker geen onaantrekkelijke ge
dachte geweest die vrije-tijds-kle-
ding eens in het middelpunt van
de belangstelling te plaatsen. Na
tuurlijk, het ging dit instituut toen
het in die richting een wedstrijd
uitschreef primair om katoen, in
welke kwaliteit of tint dan ook,
maar daarnaast wilde het alle
mode-ontwerpersistersi in ons
land de mogelijkheid geven de
aandacht op zich te vestigen.
Of die beroeps-ontwerpers nu
een klinkende naam hebben of
meer in stilte en zonder al te
veel tam-tam hun werk doen: het
principe bleef hetzelfde. Maak
eens een model van geschikte
ontspanningskleding voor jonge
mensen tot twintig jaar of dames
en heren boven die leeftijd. De
tegenprestaties van het instituut
zijn een gouden, zilveren en bron
zen katoenbol voor de vier uitge
schreven categorieën én de kans
de soms zo nodige contacten te
kunnen leggen, met hen die iets
te „vergeven" hebben.
Want als op donderdag 15 sep
tember in het Carltonhotel de be
slissing zal vallen, zullen ook vele
vertegenwoordigers van de Neder
landse kledingindustrie aanwezig
zijn om met een geoefend oog
„hét talent" te gaan' ontdekken.
er veel op dit gebied gepresteerd;
We hoeven echter alleen maar
naar de bijna achter ons liggen
de zomer te kijken om. te kunnen
constateren, dat het nu niet direkt
„shorts-met-losse-hemden" - weer
is geweest. Niettemin waren er in
deze categorie toch nog aantrekke
lijke dingen te zien. Twee goed
zittende colberts bijvoorbeeld,
luchtige jasjes van een aparte
allure, zoals het colbert in een
streepdessin en de blauw-witte
visgraat, afgewerkt met een witte
bies en gedragen op een blauwe
pantalon. Aantrekkelijk zal voor
heel wat mannen ook het „vrije-
tijds-pak" zijn, waarvan u via
een tekening hiernaast een indruk
krijgt.
Voor „luxe" tuinfeest-
Kwamen de heren er dus wat
magertjes ?f, aan de vrouwelijke
teenager en iedere vrouw boven
de twintig was ruimschoots ge
dacht. Naast de voor de hand lig
gende modellen', die we nu al
weer een tijdje in de winkels kun
nen kopen, waren er aparte din
gen te zien. Wie ooit eens een'
„luxe"tuinfeest geeft zal een on
vergetelijke indruk maken in een
wit ensemble van een dunné, soe
pele katoen, bestaande uit een'
pantalon met blouse, waarop een
zeven-achtste los vallende mantel.
Het was met name de garnering
die het hem bij het wit deed, na
melijk een versiering van oran
jekleurige kraaltjes en al dan' niet
glinsterende steentjes. De scooter
bleek voor verschillende ontwer
pers (ster si een dankbaar uit
gangspunt. Een leuk voorbeeld
daarvan vonden we het blauwe
pak met de geruite kniekousen
bij de goed afsluitende drie-kwart
pantalon, het weer-en-wind tegen
houdende jack én het grappige
petje. Voor de pikante noot zorgde
een rode voering. Iets anders-dan-
anders was ook het mosgroene
scooter- of après-skipak met de
beige gebreide boord en de drie
kwart mouwen. Uit die mouwen
staken twee gebreide, warm af
sluitende „armstukken" in de
zelfde tint als het boord. En
het
Een koket ensembli
meisje. Er was een
geweven streepje.
De kniebroek heeft
evenals de wat
ouderwets aandoen-
de, maar grappige
muls. Een wijde
rok er over en dit
strand-ensemble is
een aardig wandel
pakje geworden.
De jury
Hoe nu denken de ontwerpers,
die aan de2e wedstrijd meedoen,
zich deze vrije-tijds-kleding voor,
een vraag, waarop wij vorige
week zaterdag in grote trekken
antwoord kregen, omdat We in
het Amsterdamse Minerva-pavil-
joen even om een' hoekje konden
kijken toen de jury bezig was
met de voorselectie. Ongetwijfeld
zult u de opmerking „en de jury
had geen gemakkelijke taak...
al vele malen zijn tegengekomen,
want jury's hebben het vaak bij
zonder lastig, ongeacht de zaak,
waarvoor zij rond de tafel gaan
zitten. Wie echter deze vele uren
durende uitkiezerij had kunnen
meemaken, zou direkt instemmen
met deze bekende uitdrukking. De
twee moderedactrices mevrouw
E. Pennink en mevrouw C. Wi-
baut, de studente mejuffrouw Ro
berta Don'gers, de directeur van
de Nederlandse Comedie de heer
Guus Oster en de heer E. Peiger,
directeur van een Haagse heren
modezaak, moesten letten op heel
wat dingen zoals originaliteit, de
verwerking en keuze van de stof,
de uitwerking van het idee en
vooral: de draagbaarheid. Het is
vaak geen kunst om zo maar iets
mals op het papier t e zetten,
maar wat begin je ermee, als
eigenlijk niemand het met goed
fatsoen kan aantrekken.
Het klimaat
heel met badstof gevoerde jurk
aan willen schieten, die nu eens
niét met knopen aan de voorkant
sluit, maar met knopen aan beide
zijkanten. De vrouw met meer ge
matigder, dus minder opvallende
wensen kreeg ook ruime aandacht
door middel van alle mogelijke
charmante en vooral draagbare
combinaties. Modellen en ideeën
genoeg dus, teveel om in een ar
tikel als dit op te noemen.
Voor het congres
De meer dan tweehonderd ver
tegenwoordigers van de katoenin
dustrie uit zestien landen die bin
nenkort het grote congres van de
„International Federation of Cot
ton and Allied Textile Industries"
in Amsterdam gaan bijwonen,
zullen dan ook een goede indruk
kunnen krijgen van wat mode
ontwerpers in ons land alzo kun
nen doen met het produkt. dat de
JAPONNEN VAN PAPIER
het hart
ligt.
Dit overigens tot grote voldoe
ning van de heren drs. W. Strik
oud-directeur van het Ned. Ka
toen Instituut en drs. A. Bos
die pas als zodanig is benoemd.
Ze waren er die zaterdag alle twee
in het Minerva-paviljoen; de eer
ste omdat hij een groot aandeel
heeft gehad in' de organisatie van
deze wedstrijd de laatste om
zich een zo goed mogelijk beeld
te verwerven van wat de deel
nemers (sters) hebben gepres
teerd. Gaat de heer Strik, die
sinds de oprichting van het in
stituut in 1956 er in geslaagd is
deze instelling alom in het land
een goede naam te geven1, weer
naar het bedrijfsleven terug als
directeur van een textielbedrijf in
Groenlo. de heer Bos komt vanuit
het bedrijfsleven de open stoel
bezetten. Om u een indruk te ge-
die o.m. in het om industrialisa
tie schreeuwende Ierland de lei
ding had bij het stichten van een
fabriek van plastic buizen. Plas
tic en katoen.. twee heel ver
schillende zaken, maar al$ het
gaat om organisatie en leiding,
dan vindt men in de heer Bos
een ter zake kundig man.
In ieder geval kan het Ned.
Katoen Instituut met deze aardige
wedstrijd op een aandacht-trek
kende manier acte de présence
geven. Hoe de uitslag zal zijn:
wij zijn er even benieuwd naar
als de mededingers (sters) om de
katoenbollen. Enfin, eind deze
week zult u de resultaten wel in
de krant tegenkomen.
hoefde men niet al te veel
tijd uit te trekken, want eerlijk
gezegd viel het aantal inzendingen
in deze twee afdelingen wat te
gen. Als men weet, dat er slechts
een paar kleding-mdustrieën in
ons land zich toeleggen op het
maken van wat lossere, tijdens
weekends en vakantie te dragen
kleding voor heren, kan men zich
ïleurgesteldi
Een „vrije-tijds-pak" voor dl
man, die het prettig vindt eei
heleboel spullen in zijn sakker
te kunnen stoppen. Daarom zit
#ten er op dit mos-groene var
corduroy gemaakte pak dan ooi
zakken op de pantalon, op dt
loze jasje én nog een stel aan dt
voorkant van dit makkelijk sit
A LSi DE nieuwe „mode" die
op het ogenblik in Engeland
en Amerika aan de gang is, zich
nog sterker gaat ontwikkelen,
ziet het er naar uit, dat wij over
enige tijd elke dag een andere,
nieuwe jurk kunnen aantrekken
om die na het dragen inde
prutlebak te gooien. Want deze
jurken zullen dan gemaakt zijn
van nylonpapier en omdat ze
niet aan de dure kant zijn, kan
bijna iedereen zich plotseling
een uitgebreide garderobe gaan
aanschaffen!
Die eerste papieren jurken nu
zijn in Engeland al te koop. Men
gebruikte deze „stof" voor het
maken van avondjaponnen, die
niet meer dan zes tot twaalf gul
den kosten, en dat voor een avond
jurk Wie denkt er zich nogal
ritselend in te moeten voortbewe
gen, heeft het mis, want de japon
nen zijn kraakvrij en kunnen
(kreukloos) worden opgevouwen
om in een handtasje te worden
meegenomen. Vrouwen, die dus
van verandering houden hebben
ongedachte mogelijkheden gekre
gen door dit nieuwe produkt. Het
is zelfs zo, dat Londense theater
exploitanten dit alras hebben inge
zien en papiermanden hebben
neergezet in toiletten en foyers.
Een rode japon voor de eerste ak
te en een zwarte tijdens het tries
te deel van het stuk na de pauze
dat kan nu iets heel gewoons wor
den dank zij de papier- en mode
industrie. Wat nu echter nog als
een grap klinkt, kan morgen heel
goed als iets vanzelfsprekends aan
de orde komen, want we weten
het allemaal, op het gebied van
al die synthetische stoffen zijn ze
tegenwoordig héél knap.
Niet te lien
In Amerika is de ontwikkeling
van dit nylonpapier ongeveer ge
lijk. Daar zijn reeds japonnen en
mantels van geweven papier aan
de markt. Het zijn modeljurken
die met een metaaldraad door
schoten zijn en de indruk wekken,
dat mei> met brocaat te doen
heeft. De met kunstharsen ver
sterkte papieren weefsels kunnen
normaal genaaid en zelfs ge
streken worden. Zij zijn vaak ge
voerd, zitten voortreffelijk en zijn
héél vaak niet te onderscheiden
van de tot nu toe voor kleding ge
bruikte „echte" stoffen.
Voor de heren
Voor wie het interesseert: niet
alleen voor de dames, maar ook
voor de heren zijn er aantrekke
lijke mogelijkheden. De smoking
van papier is er weliswaar nog
niet, maar hij is wel op komst
en daarmee zal een zorg voor
heel wat mannen uit de weg ge
ruimd zijn, want de kosten van
avondkleding zijn nog altijd zo
hoog, dat de meeste mannen lie
ver zo'n gelegenheidscostuum hu
ren. Enfin, we zullen het allemaal
maar afwachten. Maar het is ze
ker aantrekkelijk om eens met de
gedachte te spelen, dat we mis
schien over niet al te lange tijd
een garderobe kunnen hebben, die
je kans biedt er steeds weer an
ders uit te zien
HillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÜ
TIP VAN U!
f 2,50 waard
Omdat er weinig brieven
zijn binnengekomen, die in- E
haakten op een reeds geplaat-
ste tip, kunnen wij gelijk
met de tips van deze week
starten. Zo zullen zij, die zelf
nogal veel maken, wel gein-
teresseerd zijn ln een handig E
idee toegepast bij het naaien
ovfiii.oiii>i.i.m:>
Bii het naaien van overgor-
dijnen kan het volgens me-
vrouw B. C. van Essen-van E
Mullem uit Rotterdam wel
eens moeilijk zijn die gordij-
nen overal even lang te ma-
ken, temeer daar niet altijd E
de ramen precies recht zijn.
Een prima oplossing voor dit
probleemtpje' is, als de gor-
dijnen aan de bovenkant hele- r
maal klaar zijn, ze op te han-
gen en dan de rokspuit te ne-
men. Met behulp van dit ap-
paraatje kunt u precies de
juiste lengte afspuiten en
krijgt u keurige recht han-
gende gordijnen.
Dat men soms diefstallen
wel eens uit kan lokken door
een touwtje uit de brievenbus i
te laten hangen, waarmee de
deur kan worden openge-
maakt, zal menig politieman
u kunnen vertellen. Prakti-
scher en veel onopvallender
vindt mevrouw I. Dotman-
Birkhoff uit Rotterdam het om e
aan de binnenkant van de
deur, naast de brievenbus, een
electrisch drukknopje te la-1
ten maken, zoals vaak boven
aan een trap zit. De kinderen
steken even de hand door de 1
brievenbus, drukken op dit E
knopje en de deur springt van-
i.ekker en niet dl i ii
Niet iedereen kan flessen
met lekkere drankjes in huis
E halen tijdens een verjaardag
E of een ander gezellig avondje.
Wilt u toch „advocaat" pre-
senteren neem dan in zo'n ge-
val eens een flesje gele vla,
E doe dat in een weckfles en giet
er wat brandewijn of cognac
bij. Wat basterdsuiker in de
fles strooien, goed roeren, een
E poosje laten staan en u heeft
E een smakelijke advocaat gekre-
gen, die veel minder kost, al-
E dus de tip van mevrouw Hoog-
E moed uit Zaltbommel.
ee>' kous oteh
Heeft u van verschillende
paren nylonkousen één exem-
plaar over. dat niet bij de an-
dere kousen kleurt? Als de hiel
dan gelijk is kunt u zo heeft
mejuffrouw J. A. Taal uit
Den Haag ontdekt de kou-
sen eender van kleur maken
?oor ze flink te laten koken
Jn sodawater. Van die verschil-
EE lende gekleurde kousen heeft
™en dan weer paren gekregen,
die gedragen kunnen worden.
druppels i» eme> 1
Wie wel eens druppels in-
neemt, zal weten, dat men
vaak te veel druppels in het
glas gooit, omdat het schen-
ken uit zo n flesje soms lastig
kan zijn. Mevrouw S. Boer-
Goedvolk uit Den Haag heeft
hier nooit moeite mee, want
ze gebruikt een oogdruppelaar
- ^'aa"nee Je het medicijn uit
het flesje kan opzuigen en met
behulp waarvan je de druppels
EE nauwkeurig kan tellen,
voor plastic 1
lampekappein'
Zij, die in het bezit zijn s
EE van een plastic lampekap en
willen voorkomen, dat deze
geel wordt, moeten er eens een
EE paar gaatjes in prikken. Dan
EE he<jft de warmte van de gloei-
lamp gelegenheid te ontsnap-
pen, wat het geel wqrden sterk
tegengaat. Als die gaatjes in
de plooien worden gemaakt,
is er nog niets van te zien ook.
EE vertelt mevrouw de weduwe
J. van der Slik uit Sommels-
dijk.
restjes rijst
i de i
schien wel indenken. Men had ge
hoopt, dat met name veel jonge
ontwerpers juist op dit gebied
eens ieis zouden ondernemen, te
meer, daar er in ons land toch
heel wat op dit gebied wordt ge
kocht.
De oorzaak van deze vrij gerin
ge animo zal wel wat met ons kli
maat te maken hebben. In het
zonnige Italië bijvoorbeeld wordt
Müesli in kant-
en-klaar-pak
Maaltijd in een enkele
minuut
't Wordt ons steeds gemakke
lijker gemaakt. Als het zo door
tal jaren nog van komen, dat we
praktisch niets meer in de keu
ken hoeven doen cn binnen een
paar minuten via blikjes, pakjes
en plastic zakjes mét inhoud een
maaltijd op tafel kunnen zetten.
Voor het geval u nu eens heel
weinig tijd zoudt hebben: hier
volgt weer zo'n nieuwtje op hel
gebied van „lekker en zó klaar".
Het bekende Zwitserse rauw-
kostgerecht „müesli" is name
lijk tegenwoordig ook al kant en
klaar in pakken te koop. De
müesli hoef alleen maar in een
diep bord met een dubbele hoe
veelheid koude melk te worden
aangemengd om een frisse, maar
bovendien zeer hoogwaardige
maaltijd op te leveren. Voor kam
peerders, kamerbewoners en druk
bezette huisvrouwen kan zo'n ge
zonde weinig tijd vragende maal
tijd dikwijls een uitkomst zijn.
Wie zo'n pak müesli in voorraad
heeft, kan er in ieder geval eens
op „terugvallen" en dat kan
ledereen zo op zijn tijd wel eens
goed uitkomen.
pAAT U AVEL eens wandelen
langs een rivier of kanaal of
haven? Dan ziet u soms op de
stuurhut van schepen die langs de
kade gemeerd liggen, een houten
poppetje, met heldere kleuren be
schilderd. Het heeft dc armen
uitgespreid, en zwikt dan eens
naar links, dan naar rechts, en
als er een flinke bries staat, draait
het vliegensvlug in het rond. Nu,
zo'n poppetje voel ik me deze
week, want de onderwerpen die
zijn aan te snijden lopen zó uit
een dat je er draaierig van zou
worden. Toch leuk, zoveel gedach
ten te zien neergeschreven, met
zo 'cel levens te oiogen mee-le-
WfANT dat wordt hef langza-
merhand nu we tien maanden
in de krant staan en er lezeres
sen zijn dié me vier of zes keer
geschreven hebben. Soms moet ik
er echt eens even voor gaan zit
ten om me zo'n leven in te den
's, i n, soms gaat het maar zó, en
babbelen we er als de beste vrien
dinnen op los. Beide is boeiend:
u moet niet denken dat het me
ooit niet interesseert. Er is nu
eenmaal geen enkel leven onno
zel; dat wil men ons wel eens
wijsmaken met al die tijdschrift
verhalen over bijzondere mensen,
maar dat komt alleen omdat het
zo moeilijk is te^ schrijven ovei
ven is bijzonder en elk mens die
Een naam heeft in deze wereld,
die bekend, zelfs beroemd is, zal
u zeggen dat het naamloze juist
de meeste waarde heeft. Nu zult
u zeggen: wat een preekje, en
moet ik mij dat aantrekken. He
lemaal niet, maar het valt me op
dat er zeer veel briefschrijfsters
zijn die zich als het ware excuse
ren: mijn leven is maar zo ge
woon, neemt u me niet kwalijk dat
ik u lastig val met mijn pro-
terressant leven hebben, net iets
uit een boek. Denkt u? Maar als
ik van uw leven nu eens een boek
kon maken, dan zou u staan kij
ken: ben ik dat? doe ik dit? heb
ik zo liefgehad zonder dat ik het
merkte? was het zo genoeglijk bij
ons 's avonds, om de huiskamer
tafel? ja, mevr. den O., zo is
het.
70N en regen gaan over onze
levens als over een Holland
se door-de-weekse dag, en kleur
en glans verlenen wij er zélf aan.
Ik ben erg blij met uw brief, met
het nieuws over de beslissing die
gevallen is, een goede beslissing,
lijkt mij. En het meest in mijn
nopjes ben ik over dat éne zin
netje.. raad maar eens. U krijgt
spoedig een brief van mij. En o
ja, nog iets. U kunt twee dingen
góed, wie weet wel meer. Treur
niet omdat het ene
loosd" nu het andere
u geheel in beslag
neemt. Vroeger kreeg
ik ook wei eens zo'n
opmerking van deze
of gene: wat jammer
dat je niet méér dat
en dat kunt doen
baby bij ons was
kreeg ik zo'n stille
wenk: nu maar niet
méér, want je raakt
aan het sloven en je
komt er nooit meer'
onderuit, en WAT
dan met al die ande
re „gaven"? Wel,
voor elke moeder komt een
tijd dat zij geen kinderen meer
krijgt. Als het goed is. zal zij
merken dat al die „gaven"
en wat bedoelt men daarmee?:
die dingen die je persoonlijkheid
uitmaken! niet hebben liggen
sudderen maar verdiept, rijker,
bloeiender geworden zijn, zo
als zijzelf. Dat behóórt tenminste
zo te zijn. Ik merk echter aan
mijn post dat dit lang niet altijd
zo is. Zo was er tijdens het een-
maal-wegblijven van de Open
Brief een lieve briefschrijfster (zij
gaf mij al menige goede raad) die
me schreef: „Nu, ik hoop maar
dat u niet erg naar bent, want
wij vrouwen zijn diep afhankelijk
van onze medemens, een man
wordt verzorgd tot en met, maar
van ons wordt 100 pet. gezond
heid gevraagd.
Op Goede Vrijdag stond de ra
dio aan en hooTde ik over vrou
wen in het heidenland spreken,
daar moeten ze werken met een
kind op hun schouders cn eentje
in een doek en wie weet nog een
derde op komst, en dan kan men
wel zeggen: bij ons is het veel
beter, en ja, dat is ook zo, maar
toch mankeert er wel wat aan.
Als men drie kinderen heeft en
men wil er iets van maken, vind
ik dit al een heel werk. Als er
een geboren is. zeggen de men
sen: waar maak je je blij om.
volgend jaar of over twee jaar
weer eentje er bij, en weer meer
zorgen nee. een
beperkt getal lijkt
POT
de
L schrijfster. Hier
dus niet het accent
op het vrouw-zijn
dat zich altijd rijker
ontplooit naarmate
er een groter beroep
op wordt gedaan,
zuchting: och, het is
allemaal zo gemak
kelijk niet. Nu wil ik
die verzuchting niet
Wij allemaal zuchten
dat we toch maar elke dag vrolijk
presteren vaak gaat het zelfs
weer beter door maar even te
zuchten, en een brief aan mij is
nét zoiets: je lucht ervan op.
Denkt u. als het dan bepaald het
moederschap zou zijn dat te zwaai
wordt boven een zeker aantal kin
deren, dat een gehuwde vrouw
zónder kinderen niet eens moe is.
of een gezinsverzorgster of zaken
vrouw? Die hebben reden te over
om smalend neer te zien op vrou
wen die klagen over één van de
schoonste geschenken in het be
staan van een vrouw: kinderen. Of
maakt het geen verschil om
's avonds, ook al is het met een
moede rug, je kinderen langs tc
warme wangen te drukken,
óf in een lege kamer te ko
men, o, zonder rommel mis
schien, en daar dan je léven
te leiden, en ik zeg: léven,
dat betekent niet: het is nu
eenmaal zo. maar: dit mag
ik en dit wil ik. Ik zou zeg
gen: dat maakt verschil.
TX/TOEDERS zouden van alle vrou-
wen het minst mogen klagen.
Ik denk aan de brief van een ge-
kwam en bijna geen lust meer
had voor zich alleen in haar „vrije
tijd" te gaan eten koken of uit
te gaan. Er was moed voor no
dig naast het werk nog iemand
te zijn, het eigen leven als het
ware beet te pakken en bij de
schouders te schudden, en zo ook
vanuit dat persoonlijk leven het
wérk weer te vullen met bereid
heid, vrolijkheid en werkelijke
liefde tot de medemens. Ziet u,
mevr. Z., het is met alle vrouwen
hetzelfde. Je kunt het met drie
kinderen moeilijk hebben en met
zes en met negen en met een ge
bonden baan en met een vrije
baan, je kunt.het ook heel goed
moeilijk hebben omdat je niet
weet wat je moet doen. Spreek
me niet van de dames die een
morgen door hun huis knoeien,
een middag in de bioscoop zitten
(op een dure plaats, maar alleen),
en 's avonds hun man de oren
van het hoofd klagen! Er is hele
maal geen regel te geven voor
een goed te volbrengen leven: zo
veel kinderen en zoveel geld, zo'n
klimaat en zo'n gezondheid en zo
veel vul-maar-aan. Integendeel: de
zo op het oog moeilijke levens stro-
rtien over van zegen. Het is maar
wat je onder zegen verstaat. En
dus wat je wilt ontvangen. Voor
de een is dat vandaag: een gezel
lig huislijk leven, en morgen:
ziekte en zorgen voor de ander
was het gister: een haast té zwa
re taak, en vandaag: plotselinge
vreugde, wie zal het zeggen. Maar
ieder die het heeft ervaren, zal
zeggen dat alle dingen in haar le
ven haar meer en meer maakten
tot wat ze moest zijn: een bereid,
blijmoedig mens. Mèns-zijn, dat is
het geheim.
Restjes overgeschoten dro-
ge rijst zijn moeilijk op te
warmen: kookt men de kor-
reis opnieuw, dan wordt het
een dikke brij, bakt men ze op
met wat boter, dan krijgt men
te harde rijst. Mevrouw R.
Groesz uit Leiderdorp heeft
hier evenwel een oplossing
voor. Doe de rijst in een fij-
ne zeef en hang deze in een
pan met een bodempje water
Zet de pan op het vuur en de 1!
stoom zal nu de rijst verhitten,
zonder dat er kans op uitdro-
gen bestaat. Als de rijst heet
genoeg is. kan ze gewoon wor-
den opgediend.
•Nu het repareren van schoe-
E nen nog al wat kost, zijn er
heel wat huisvaders toe over-
gegaan zelf schoenen te her-
stellen. Voor hen heeft de heer
P. A. Bot uit Den Haag een
goede tip. Snij. zo schrijft hii, i
zolen en hakken niet op maat
maar gebruik voor dit doel ceri
figuurzaag. De zaag gaat snel
en goed door leer cn rubber.
terwijl het raspen cn schuren
om de randen gelijk te krij- I
gen, overbodig is geworden.
samex oei.e>'
Deze week gaan twee leze- S
ressen de tip-rijksdaalder weer
eens samen delen. Al is hun
idee dan niet precies gelijk.
het komt wel op hetzelfde
neer. Mevrouw J. M. de Pater-
Drooger uit Waddinxveen zo-
wel als mejuffrouw H, J. Eve-
lein uit Rozenburg, maakten
hangende „enveloppes" die
wat op een kousenzak lijken.
Mevrouw De Pater gebruikte
E er stof voor, mejuffrouw Eve-
5 lein naaide een aantal plastic
zakken (waar b.v. kousen in
verpakt worden) onder elkaar
l vast op een lapje stof. Men
Kan die handige opbergers voor
allerlei doeleinden gebruiken. I
z Van alles kan er in worden ge-
stopt en gebruikt men plastic
zakjes, dan kan men ook direkt
E zien wat er in zit. Bovendien
E zijn ze zeer ruimte besparend
i omdat ze aan de binnenkant
van een kastdeur kunnen wor-
den gehangen. Zowel zakdoe-
ken, sokken, handschoenen e z
i doei
in de keuken b.v. capsules'
winkelboekjes, huurkaartcn
dergelijke.
^lllllllllllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllirH
