Uw probleem is het onze
S.S.R.-Utreclit opende
nieuwe sociëteit
Meningen van anderen
ABASIN
Gesprek regering en
aannemers mislukt
Een woord voor vandaag
Camping-evangelisatie
sloeg goed in
CETAFLE
TE
2
Enkele kanttekeningen
COLUMNIST TE GAST
gTILSTAND is achteruitgang. Dat geldt voor ieder, het geldt ook voor
de krant. Vandaar ons nimmer aflatend streven naar verbeteringen, als
hoedanig stellig ook de nieuwe rubrieken mogen gelden, waarmede onze
krant in deze dagen de lezers en lezeressen, ouderen zowel als jongeren,
doet kennis maken.
Die kennismaking betreft óók de vermaarde Amerikaanse journalist Alsop,
van wiens periodiek door ons te publiceren beschouwingen onze lezerskring
in de krant van vandaag de eerste aantreft.
Onder de journalisten behoort Alsop tot de dusgenaamde „columnisten", en
onder dezen weer neemt hij sinds lang een vooraanstaande plaats in.
Een columnist is een journalist, die een speciale kolom in de krant ter be
schikking krijgt om dc lezers méé te laten profiteren van zijn omvangrijke er
tevens persoonlijke bekendheid met de politieke situatie in het land waarin
hij werkzaam is.
In het geheel van de krant is de kolom van de „columnist" dus als het ware
iets aparts. Die kolom is geschreven in een wat persoonlijke en eigen toets,
en grote en vaak zelfs opmerkelijke kennis van de feiten pleegt in zulk een
kolom gepaard te gaan met een weldadige onbevangenheid en onafhanke
lijkheid in het oordeel.
Zeker, het is als regel een eigen, persoonlijke mening, waarvan een „colum
nist" blijk geeft, en men kan zich er als lezer dan ook toe bepalen,
aan deze persoonlijke mening een betrekkelijke waarde toe te kennen.
Blijft intussen het feit, dat ook een persoonlijke mening, niet het minst
in een tijd als de onze, een onmiskenbare waarde hebben kan. In het bijzon
der wanneer zij de vrucht is van brede steeds bijblijvende informatie en van
bovendien een helder en scherp inzicht.
Tot zulke begenadigden mag ook de journalist Alsop worden gerekend, en
het is ons een voorrecht, ook hem als regelmatige gast in onze krant te mogen
begroeten. Alsop schrijft in een eigen stijl. Men heeft van hem wel gezegd
wat men eigenlijk van alle journalisten en van heel de pers zou kunnen
zeggen, namelijk dat hij de stroom der gebeurtenissen, zoals deze over de
wereld golft, met zijn commentaren begeleidt zoals eens in de oudheid de
Griekse koren de dramatische gebeurtenissen op de schouwtonelen verge
zeld deden gaan van hun reacties.
Toegegeven moet worden dat Alsop een zwaar accent pleegt te leggen op de
ernst der dingen. Men heeft hem een pessimist genoemd, wat hij overigens
zelf bestreden heeft te zijn. Men heeft hem betiteld als een onheilsprofeet, en
iemand heeft zelfs eens beweerd, dat hij, zij het van verre, gedachten opriep
als aan een Jeremia.
Wat daarvan zij, wie zal willen betwisten, dat, in het tijdsgewricht waarin
wij leven, in de beoordeling van al hetgeen geschiedt de ernst te overheersen
dient? Ons dunkt, Alsop zit met zijn informaties te dicht bij het vuur, dan
dat wij, ook in zijn ernstige beoordeling der gebeurtenissen, niet naar hem
zouden luisteren met de oplettendheid, waarop hij, krachtens zijn gezag,
aanspraak mag doen gelden. En voor het overige, wij mogen weten, dat ook
aan een man als Alsop niet het laatste woord behoeft te zijn. Waarin hij
ons helpen kan en mag, is om onze eigen eeuw met haar eigen „tekenen"
te onderkennen èn te doorzien. Wij beloven hem een nauwlettend oor.
ANTI-CLIMAX IN PARIJS
De rede van generaal De Gaulle heeft helaas weinig nieuws opgeleverd. Er
was dagenlang met spanning op gewacht. In Algerije waren reeds speciale
veiligheidsmaatregelen getroffen. Niemand twijfelde er aan, of De Gaulle zou
een nieuwe stap doen op de weg, die naar een definitieve regeling van het
Algerijnse probleem kan leiden.
Dit is helaas niet gebeurd. Over een volksstemming in Algerije, heeft hij niet
gesproken. Wel sprak hij over een referendum in West-Europa, dat wellicht
bij nadere bestudering verdienstelijke kanten zal blijken te hebben. Maar
het Algerijnse vraagstuk bleef vrijwel onaangeroerd.
Dat is een teleurstellende ontwikkeling. Het gesprek met de vertegenwoor
digers van de nationalisten is vastgelopen. Binnenkort komt de Algemene Ver
gadering van de Verenigde Naties weer bijeen en ongetwijfeld zal de Algerijnse
crisis daar ter sprake worden gebracht. En er is weinig verbeeldingskracht
voor nodig om te beseffen, dat het debat hierover Frankrijk zijn bondgenoten
in grote moeilijkheden kan brengen.
Voor de afdeling Utrecht van de
Societas Studiosorum Reformato-
rum en eigenlijk voor heel S.S.R.
was het maandag een bijzondere
dag. Toen werd namelijk aan de
Bemuurde Weerd te Utrecht een
nieuw sociëteitsgebouw in gebruik
genomen. Er is jarenlang hard
voor gewerkt om het zover te krij
gen, want de oude behuizing aan
de Nieuwe Gracht was veel te
klein om het steeds toenemend le
dental der afdeling te bergen.
Om de verbouwing van het thans ver-
orven grote pand mogelijk te maken,
ontbrak het de afdeling aan voldoende
inkomsten. Men riep toen een speciale „A.
Noordtzij-stichting" in het leven, die tal
lozen wist te bewegen een steentje bij te
dragen voor de financiering van deze
Naar de afdelingspraeses bij de ope
ning vertelde, had men precies dertig
jaar geleden eveneens een belangrijk jaar
beleefd. Niet alleen kon de voordien zeer
kleine afdeling toen haar eerste sociëteit
in de Muntstraat betrekken, maar ook
werd zij door de academische senaat of
ficieel erkend. Bovendien mocht men
prof. dr. A. Noordtzij tot erepraeses der
afdeling benoemen en mr. dr. J. Donner
tot erelid.
De laatstgenoemde was ook thans aan
wezig. En wel om in het nieuwe gebouw
plaquette te onthullen, die de herin
nering aan prof. Noordtzij bewaart.
Noordtzij, indertijd onder veel tegenstand
als gereformeerde aan de Rijks Univer
siteit te Utrecht benoemd, heeft niet al
leen met ere aan deze academie zijn ambt
bekleed, maar was ook een gewaardeerd
mentor van de leden van S.S.R. Hij werd
ook erelid van de Unie van S.S.R.-afdelin-
en erevoorzitter van de reünisten
vereniging van S.S.R.
De heer Donner herinnerde aan de
komst van prof. Noordtzij te Utrecht en
diens merkwaardige persoonlijkheid;
was een nuchter man. maar hij had
een mystieke trek. Zo kon hij we
zenlijk een raadsman van de studenten
Voordat mr. Donner sprak had onder
voortdurende bijval der aanwezigen een
ander erelid der afdeling, ds. D. J. Cou-
emeritus-predikant te Bennekom, een
speech gehouden. Hij schetste het beeld
S.S.R.-Utrecht in de jaren vóór 1914.
Men telde destijds vijfentwintig leden,
waaronder zes novieten „die hun mond
moesten houden". Maar in die kleine
groep, welke geen eigen sociëteit had,
zaten er nogal wat die het Nederlandse
volk op belangrijke posten hebben ge-
Ds. Couvée noemde óók de naam van
;n geliefd hoogleraar in de S.S.R.-lering
i die dagen, prof. Hugo Visscher. Deze
later geheel andere wegen gegaan, maar
dit neemt niet weg dat de studenten des
tijds veel geestelijke steun van hem ont
vingen. De hoogleraren waren in die tijd
goden, doch prof. Visscher achtte
..KAREL DOORMAN"
Dc Japanse regering heeft onder Indone
sische druk het bezoek van de „Karei
Doorman" geweigerd. Minister Lnns heeft
zaterdagavond voor de televisie het misnoe
gen van de Nederlandse regering hierover
tol uitdrukking gebracht. Zowel op dc wei
gering zelf als op de houding van de Ne
derlandse regering in deze kwestie wordt
door enkele ochtendbladen kritiek geleverd.
Zo zegt De Volkskrant: „Dc ver
klaring van Zijne Excellentie heeft echter
niet duidelijk gemaakt waarom Nederland
het zover heeft laten komen. We waren
reeds te ver gegaan met goed te vinden
dat het Nederlandse smaldeel, hoewel niet
harte welkom, mocht binnenkomen als
dit dun maar in alle stilte gebeurde. Op
dat ogenblik hadden we resoluut af moe
ten kappen, onder betuiging van oprechte
spijt aan Japan. De vlag gedoogt nu een
maal geen gesjacher. Waarom is Neder
land tot het luatst, laten we maar zeggen
zo lankmoedig geweest? Was het omdat de
marine zo graag vaart en deze reis beslist
wilde laten doorgaan of verwachtte de re
gering door hardnekkig vasthouden politie
ke winst jegens de dwinger Soekarno? De
gezagvoerders hebben in ieder geval dc
koers verkeerd begrepen. Japan heeft ons
vierkant de toegang geweigerd. In de oos
terse wereld verliest altijd de man „ge
zicht" die deze vernedering ondergaat. Met
Japan komt Nederland met geschonden
prestige uit dit mislukte vlagvertoon.
De Telegraaf vindt het Japanse
besluit van weinig moed en karakter getui
gen en meent dat uit het gebeurde een les
kan worden getrokken, want: „In de eerste
plaats kan worden geconcludeerd, dat het
Indonesië
„Karei Do.
'nï e u w Aïubu*a
Japanse
komen, had Nederland toegezegd, d.it onze
oorlogsbodem niet naar dit gebiedsdeel zou
terugkeren, hoezeer dit ook door de Indo
nesische artics gerechtvaardigd zou zyn.
Het ligt dus voor de hand, dat aan het Ne
derlandse besluit, dat de „Karei Doorman"
niet naar Nicuw-Guinea terugkeert, elke
grond is komen te ontvallen. In de tweede
plaats is nogeens aangetoond, dat landen,
die nog niet het stadium van de puberteit
hebben bereikt, dien tengevolge «onder de
geringste gewetensbezwaren chantage ple
gen op het internationale vlak, met deze
chantagepolitiek in de wereld van vandaag
ook succes hebben, zeker tegen een klein
land als Nederland.
Als de noodzaak van politieke samenwer
king in Europa, prachtig nagestreefd d.
IN ALLE STILTE
DS L. H. Ruitenberg signaleert
in „Tijd en Taak" het ver
schijnsel, dat men steeds vaker
in overlijdensadvertenties of -be
richten kan lezen: de overledene
is in alle stilte ter aarde besteld.
De predikant vraagt zich af, of
hier sprake is van een verande
ring van zede en gewoonte. Er
vanuit gaande, dat het beleven
van gemeenschap een sterk ac
cent pleegt te krijgen bij een be
grafenis, schrijft hij verder:
Zowel het bewust reageren op het
feit van het sterven (in welke
vorm dan ook) als het beleven van
een stukje gemeenschap bij een uit
vaart heeft zin. De dood immers
blijft in alle omstandigheden voor
de natuurlijke mens, die wij allen
zijn, onverteerbaar. Wij kennen
hem als verschijnsel erg goed, wij
leggen met de zin ervan veelal
overhoop. Bovendien; al is sterven
iets onvervreemdbaar persoonlijks,
dat wij met grote schroom als
laatste levensdaad benaderen, het
begraven (cremeren) is duidelijk
een zaak, waarbij de gemeenschap
betrokken is. Er komt een leegte
in de levenskring. Er vaart huiver
door die levenskring. De behoefte
om dit in een stukje gemeenschap
te beleven, zit diep. In het beleven
van het sterven ervaart een le
venskring op intense wijze, dat er
inderdaad gemeenschap is.
Zo staat de zaak.
En nu lezen wij dan: „in alle
stilte begraven".
Vroeger, van de middeleeuwen
uit, was het in stilte begraven wor
den de straf van zelfmoordenaars,
naamloze zwerver3, geëxecuteer
den. Voor de outcasts. Voor hen
buiten de gemeenschap waren
komen te leven.
Thans, teken
tijd, begeren steeds
de moderne
breken met het oude. Geen ma-
giebezwering; geen troost of ge
tuigenis. maar vooral ook geen ge
meenschap. Neen: „stilte". Ik kan
mij deze neiging voorstellen als
protest. De mening leeft.nl., dat
de begrafenisgewoonten onoprecht
zijn, geforceerd. De volksmond
zegt, dat nergens zoveel gelogen
wordt als aan een graf. Hetgeen
niet waar is overigens. Men voelt
vaak alle gebruiken als geforceerd,
omdat men er innerlijk geen deel
meer aan heeft. En daarom neigt
men ertoe, zelf néén te zeggen.
Ben ik nu ver mis, als ik stel:
het verschijnsel van in alle stilte
begraven (gecremeerd) willen wor
den wijst op ontbinding van de ge
meenschap; wijst op overaccentue
ring van het individuele. Het is een
crisisverschijnsel, duidend op het
feit, dat wij in overgangstijden le
ven, waarin de overgeleverde vor
men niet meer aanvaard worden
en men nog geen nieuwe vormen
heeft. Het is een teken van verma
gering van gemeenschapsbesef,
waar wij ernstig rekening mee moe
ten houden. Het zij mij verre te zeg
gen dat met niet mag. Ieder hebbe
de vrijheid te handelen naar eigen
inzicht. Maar men mene niet, dat
men door zó te handelen zich we
zenlijk onttrekt aan de kerkelijke
of burgerlijke gewoonten op dit
punt. Integendeel: men maakt cr
een kwestie van en accentueert dit
daardoor juist.
Wellicht is dit nu juist de sociale
functie van het „in stilte begra
ven". Namelijk het geconfronteerd
worden met de vraag wat men
eigenlijk doet. wanneer men niet
„de stilte" kiest, maar het uit
vaartritueel, in welke kerkelijke,
burgerlijke of zelfs primitieve vorm
dan ook aanvaardt. Ik voor mij
houd het ervoor dat het denken
over de vormen, die onze gemeen
schap constitueren en daar ho
ren de uitvaartvormen zeker toe
een goed ding is. Wij mogen ons
daaf niet buiten stellen. Het is een
misverstand te menen dat men
zich er buiten stelt door „in alle
stilte" te verdwijnen van het le
venstoneel. Dit waren een paar
overwegingen die bij mij opkwa
men toen ik in de afgelopen we
ken enige malen las hoe het over
lijden van mij overigens onbeken
den gecamoufleerd werd.
Eerlijk gezegd: bij alle reser
ves die men dient te hebben bij
zijn oordeel voel ik een lichte pijn
om dit woord „in alle stilte". Aan
het eind van deze zede ligt de
ontbinding der samenleving zelf.
verkeren.
Bij de openingsplechtigheid viel ten
slotte de naam van een derde hoogleraar,
die eens geestes met S.S.R. was: prof. dr.
F. C. Gerretson. Het was drs. G. Puchin-
ger, die deze naam naar voren bracht,
toen hij namens de Bataafsche Petro
leum Maatschappij een deel van wijlen
Gerretsons bibliotheek ten geschenke
aanbood.
Na de dood van de hoogleraar heeft
de B.P.M. deze bibliotheek aangekocht,
omdat prof. Gerretson als geschiedschrij
ver der maatschappij over belangrijke
werken inzake de historie der B.P.M.
beschikte. Het vele in dit boekenbezit,
dat niet van direct belang voor de B.P.M.
was, is geschonken aan instellingen, die
in de geest van prof. Gerretson werken:
de Vrije Universiteit, het Kuyperhuis en
de Lohmanstichting. Er bleef voor de
S S.R.-sociëteit in Utrecht waar prof.
Gerretson als erelid zo vaak het woord
voerde nog een flinke collectie boeken
over. Deze collectie vormt het uitgangs
punt van de bibliotheek in de nieuwe
sociëteit.
kalmeert
zonder slaap te verwekken
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Aangenomen (toezegging) naar Nieuw-
veen A. S. Klusener, cand. te Delft; naar
Workum (toezegging) G. van Zeben te
Windesheim; naar Koudekerke't Zandt
(toezegging) H. A. van Herwaarden, voor
heen zendingspredikant, wonende te
Hilversum.
Beroepen te Drachten als vicaris T.
Tijsma te Workum.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Grijpskerk G. van
den Berg te Wetsinge-Sauerd.
Beroepen te Lekkerkerk, cand. G. Cle
ments te Rotterdam.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Schiedam M. S. Roos te
Alphen aan de Rijn.
GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Rijsen (2e predikantsplaats)
Chr. van Dam te Rotterdam-Zuid en J.
van Haaren te Kampen.
Beroepen te Paterson (Ver. Staten) A.
Vergunst te Rotterdam-Centrum.
Europese stages
in Brussel
Jonge mensen die belangstelling in
het werk van de Europese Economi
sche Gemeenschap kunnen de gelegen
heid krijgen hun kennis aan te vullen
tijdens een leerperiode in Brussel,
waar de commissie van de E.E.G. ze
telt.
Om
moi
jaar en hetzij drie jaar universitaire
studie hebben voltooid of twee jaar er
varing hebben opgedaan als ambtenaar,
employé of in een vrij beroep.
De stages kunnen ten hoogste zes
maanden duren. Zij gelden niet als
proeftijd en geven recht op aanstelling
in Europese dienst. De stagiaires kun
nen voorts in aanmerking komen voor
een verblijfsvergoeding.
Prijzenbeschikking
gehandhaafd
en een delegatie van de Raad
van Bestuur van het bouwbedrijf
is mislukt. Dit betekent, dat de
prijzenbeschikking bouwbedrijf
I960 niet zal worden ingetrokken.
Tijdens de besprekingen toonde de
regering zich bereid de beschikking in
te trekken, onder voorwaarde, dat de
aannemers de garantie wilden geven,
dat zij de verhogingen van lonen en
andere arbeidsvoorwaarden, ingegaan
op 1 maart of later, niet zouden door
berekenen in de prijzen van de bouw
werken, die op die datum onder han
den waren.
De delegatie van de Raad van Be
stuur kon deze garantie echter niet
geven.
Een delegatie van de Nederlandse
Christelijke Aannemers- en Patroons
bond heeft gisteren later op de dag
nog een gesprek gehad met de mi
nisters van economische zaken en van
volkshuisvesting.
Over dit onderhoud kon nog niets
worden meegedeeld.
Op 3 en 27 augustus hebben de eerste
gesprekken plaats gehad tussen de bei
de ministers en de Raad van Bestuur.
Het zag er toen wel naar uit, zo werd
van de zijde van de regering meege
deeld, dat de partijen tot een akkoord
zouden komen. Het mislukken van het worden onverminderd voortgezet."
overleg betekent voor de regering dan
ook een teleurstelling.
De Raad van Bestuur Bouwbedrijf
heeft op het mislukken van de bespre
kingen gisteren het volgende commen
taar gegeven:
„Op 22 juni heeft de Raad van Be
stuur Bouwbedrijf aan de minister van
economische zaken een brief gezonden,
waarin antwoord werft gevraagd op een
vijftal concrete vragen over de toe
passing van de prijzenbeschikking
bouwbedrijf 1960. Het antwoord op die
vragen werd noodzakelijk geacht, wil
de het bouwbedrijf met de prijzenbe
schikking kunnen werken. Op deze
brief is nimmer schriftelijk antwoord
gekregen. Wel heeft de minister de
Raad van Bestuur Bouwbedrijf uitge
nodigd voor een bespreking op 3 aug.
j.l. Tijdens deze bespreking bleek, dat
de minister deze had belegd teneinde
met het bouwbedrijf te overleggen op
welke wijze het mogelijk zou zijn de
prijzenbeschikking in te trekken.
Zowel tijdens deze bespreking als
in die welke hierna op 27 augustus en
heden werden belegd, kon geen over
eenstemming worden bereikt. Inmid
dels heeft het georganiseerde bouwbe
drijf nog steeds geen antwoord op de
door de Raad van Bestuur Bouwbedrijf
dd. 22 juni j.l. gestelde vragen.
Er staat niet in de Bijbel hoezeer Abram zich geschaamd
heeft toen, na de verwikkelingen rond Sarai, die heidense
koning hem toevoegde: „Gij hebt tegenover mij dingen ge
daan die niet gedaan mochten worden!" Het verweer van
de aartsvader is dan ook maar heel armzalig: „Ik dacht:
wellicht is er geen vreze Gods in deze plaats; zij zullen mij
doden om mijn vrouw!" Nota bene: hier geeft dus een chris
ten als oorzaak voor zijn leugens en bedrog op dat de men
sen tussen wie hij verkeert geen christenen zijn en er dus
wel niet zo'n beste moraal op na zullen houden!
Er staat niet te lezen hoezeer Abram zich geschaamd heeft
maar dat pleit de christen van vandaag niet vrij als hij
op dezelfde manier handelt. En heus, dat gaat ons heel ge
makkelijk af in het gewone „wereldse" leven zijn we
echt niet bang voor een leugentje, kunnen we in het bezigen
van niet zo fraaie krachttermen heus goed meekomen en
van een amoureus avontuurtje zijn de meesten ook al niet
afkerig!
Hóe beschamend als men dan een mens tegenkomt die niet in
God gelooft maar wiens leven toch heel wat meer in over
eenstemming is met Gods geboden dan het onze. Abram
kwam zo'n man tegen misschien is het voor menige chris
ten al even hard nodig!
Kampgemeenten
in Duitsland
F)E evangelisatie-campagne op
de campings in West-Duits-
land, waarover we reeds enige
tijd geleden schreven, is een suc
ces geworden. De grote trailer,
die ,,De kerk onderweg" is ge
noemd, bezocht in de vakantie
maanden juni, juli en augustus in
Westfalen en Slees wij k-Holstein
geregeld de campings. Voor vele
vakantiegangers is ,,De kerk on
derweg" een vertrouwd ver
schijnsel geworden.
Een verheugend resultaat van deze
camping-zielzorg was, dat er goede
contacten werden gelegd met de
jeugd.
Meer dan eens bleven de jongens
en meisjes tot diep in de nacht ir
de „kerkauto" praten.
Het bleek, dat zij tegen vrome cli-
ché's waren en zich wel voor de Bij
bel interesseerden, voorzover hier
voor dan eerlijk en nuchter werd ge-
Congres Europese
protestantse
journalisten
Van 16 tot 19 september zullen de le-
»n van de „Werkgemeenschap
Protestantse Informatie in Europa"
hun jaarvergadering in nederland bij
eengekomen.
Deze werkgemeenschap werd in 1954
opgericht in Parijs. Vrijwel alle Europe
se landen, waarbij ook Polen en Oost-
Duistland, zijn in de werkgemeenschap
vertegenwoordigd. De leden zijn allen
werkzaam op publicietisch terrein.
De jaarvergadering wordt vrijdag 16
september geopend in de Engelse kerk
op het Amsterdamse Begijnhof, waai
prof. dr. H. Berkhof een rede zal hou
den over „actuele oecumenische pro
blemen".
Daarna zullen de congresganger
het rijksmuseum worden ontvangen
door vertegenwoordigers van de regering
en het stadsbestuur van Amsterdam.
De volgende dag zal de heer A. Borst
lap, hoofdbestuurslid van het Christe
lijk Nationaal Vakverbond een referaat
houden over „het sociale leven in Ne
derland".
Na diverse ontvangsten en excursies,
'a. bij de protestants-christelijke radio
omroepen in Hilversum, zal de laatste
congresdag in Rotterdam worden ge
houden. In het gebouw van het dagblad
„De christelijke pers in Nederland". De
congresleden worden op deze dag ook
ontvangen door het gemeentebestuur van
Rotterdam,
praat. Zij zongen naar hartelust mee
en waren de leden van de evange-
lisatieploeg zelf behulpzaam bij het
inrichten van hun „Kerk".
Jongelui, die na hun belijdenis de
kerk niet meer van binnen hadden ge
zien, waren de trouwste bezoekers van
de wydings- en kerkdiensten.
Op sommige plaatsen ontstonden
„camping-gemeenten", gevormd door
stamgasten.
Als concreet resultaat van de actie
„De kerk onderweg" werd nog ge
noemd, dat de sfeer op enkele kam
peerplaatsen beslist beter was gewor-
Dr. Golterman neemt
afscheid van de
Oecumenische Raad
De Oecumenische Raad van ker
ken in Nederland heeft zaterdag af
scheid genomen van zijn secretaris,
dr. W. F. Golterman.
Dr. Goltc-man is sedert 1946 lec
tor aan de Doopsgezind Seminarium,
dat deel uitmaakt van de theologi
sche faculteit van de universiteit te
Amsterdam. Thans is aan de gemeen
telijke universiteit bovendien een nieuw
lectoraat gesticht, waar dr. Golterman
als lector is benoemd om onderwijs te
geven in de geschiedenis van het chris
tendom in de 20e eeuw, inzonderheid be
treffende de verhouding der kerken.
De voorzitter van de Oecumenische
Raad. prof dr. W.F. Dankbaar heeft
dr. Golterman dank gebracht voor
zijn arbeid in dienst van de Raad.
In zijn dankwoord memoreerde de
scheidende secretaris zijn gang door
de oecumenische beweging. Zijn be
langstelling ontvonkte na de bestude
ring van de rapporten van de con
ferentie van Edinburgh in 1937. Sinds
1953 is dr. Golterman secretaris van
de Raad, na het terugtrekken van dr.
H. van der Linde.
(Advertentie)
Lijm koud alle hout met
van Ceta-Bever
Bijbelse tekeningen
van Mart Kempers
Prof. dr. M.A. Beek zal vrijdag a.s.
kunstzaal Magdalene Sothmann te
Amsterdam een expositie openen van
tekeningen van Mart Kempers.
Mart Kempers heeft deze tekeningen
gemaakt in opdracht van het Neder-
landsch Bijbelgenootschap voor een ge-
illustreerde uitgave van de Bijbel.
Haarcrème! Aii..n
prr.i.lei
»ln ht»
Or Gaulle
telen»! he,
dom
Nedet
behoclda, dan it dit be»ijt than» geleverd."
Bovengemeentelijk orgaan
Bedrijfsleven in
;tdvieseommis«ie
voorbereiding
het Bovengen*
weggebied. De minister i
t binnenland-
Vraag: Wat betekenen de cijfers die
voorkomen op prismakijkers?
Antwoord: Cijfers op een prismakijker
geven de vergroting en lichtsterkte aan.
Het is niet zo maar te zeggen welke kij
ker beter is een en ander zal afhan
gen van het gebruik dat men van de kij
ker wil maken en uiteraard ook van de
prijsklasse. Een vergroting van zeven
maal is voor algemeen gebruik
schoots voldoende. Wordt de ver_
belangrijker groter dan wordt het ge'
zichtsveld ook zoveel kleiner, dat het
onderwerp moeilijk meer te vinden is
en ook moeilijk in het beeldveld
de kijker is t<
re lichtsterkte is wel prettig, voor
al in de avond- of ochtendschemering,
maakt de kijker onevenredig duur-
Vragen op elk gebied kunnen worden ingezonden aan het bureau
van ons blad. Iedere vraag afzonderlijk op een velletje papier, duidelijk
ondertekend met naam en adres. De antwoorden worden per brief
verstrekt. Deze service is gratis voor onze abonnee's.
volkomen duister goed dienst konden het toegestaan
groting d°en. Hierdoor was het bij voorbeeld zowel
mogelijk dat een militaire colonne zich vrouw
met een snelheid van rond 70 km per ternaam ontstaat?
uur over kronkelwegen in een bergach-
tig terrein verplaatste in het volkomen
houden. Een grote- donker en de vijand met succes onder
vuur genomen kon worden. De hier toe
gepaste kijker, de zogenaamde „snipers-
scope", bestaat uit een beeldbuis, samen-
gebouwd met een opnamebuis onge-
zoals bij televisie gebruikt wordt.
kind als achternaam het geen
di
geven, zodat
cepteert uw huurder de opzégging ech
ter, dan moet hij vertrekken.
Vraag: Zijn larven van tapijtkevers
schadelijk?
Antwoord: Ja. U kunt ze bestrijden
met DDT-poeder Niet bij één behande
ling laten, maar enige dagen achter el
kaar doorlopend bestuiven; anders heeft
dubbele ach-
Antwoord: U mag uw kind net zoveel
voornamen geven als men zelf wilt. Men
mag echter niet de naam van vader èn
van moeder als achternaam opgeven
alleen de naam van de vader wordt in
geschreven als achternaam. Evenmir
achternaam als
se zaken heeft namelijk op een schrij
ven van de Rotterdamse Kamer van
Koophandel en de Scheepvaart Vereni
ging Zuid geantwoord, dat bij de sa-,
menstelling van de advies-commissies Duitsers (tijdens het Ardennenoffensief
rekening zal worden gehouden met het bij voorbeeld) als ook de geallieerden
verzoek hierbij het bedrijfsleven niet te «in de strijd tegen de Japanners) van kij-
vergeten. kers gebruik gemaakt welke ook in het
Vraag: Is het een fabel dat er nacht- Het te verkennen terrein*wordt onzicht- la*en inschrijven. Naamsverandering
kykers zyn, die in de nacht onverlichte baar „verlicht" met een krachtige infra- moeL indien men dat wenst, aange
touwen en dergelijke op zee kunnen r0de of ultraviolette lamp of met een vraagd worden bij Hare Majesteit de
,™,io r,Q,.t,n„--v dergelijk zoeklicht. Op de beeldbuis ont- Koningin
Se" VESTS maanlicht n'STeldoek iHHlwïHSSeSi
de kan worden waargenomen. Met deze rnV.,o^ w=ek de huur opzeggen?
Vraag: Wanneer is eigenlijk de Bijbel
in zijn huidige vorm samengesteld. Is
dat in één keer geweest of zijn er tel
kens bijbelboeken bijgekomen?
Antwoord: Het Oude Testament da
teert in zijn huidige samenstelling al
lit de tijd van Christus' leven op aarde.
Flavius Josephus, bekend Joods ge-
ichiedschrijver in de eerste eeuw, geeft
^en opsomming van oudtestamentische
hoeken, die overeenkomt met de inde
ling van het huidige Oude Testament.
Uiteraard moest het veel langer du-
het Nieuwe Testament de
duister z Illccl uai uc ,neils UUK
ImSL °"SLÏeïï.e".SÏSL'SXüLS i"»™ donker' nog goed kan
synodes in de oudheid zich beraden had-
de preciese indeling, hebben
Gelasius (492496) en paus Hor-
i kind zoveel voor-
Antwoord: Natuurlijk kunt u per week
vol- de huur opzeggen, maar het is de vraag misdas (514523) de definitieve inde
met of de huurder aan uw verzoek gevolg üng en rangschikking bepaald, zodat
al geven. Doet hij dat niet dan zult u men kan zeggen dat de Bijbel omstreeks
het jaar 500 zijn huidige vorm kreeg. In
:terse kerk heeft dit nog langer ge-
zeli wil? En is gig te maken bij de kantonrechter. Ac- duurd.
