Mannen in de keuken
„BARBECUEN"
(£)pen brie^
n„lenomeen"om niet zo verbaaócl over te zijn
ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1960
LESSEN IN DE
EDELE KOOKKUNST
't Schijnt door de heren ge- volkomen vanzelfsprekend ge
waardeerd te worden....Want aecepteerd.
iet eerste bericht over een
lookcursus voor mannen is
log niet verschenen, of men
loort weer van andere, derge-
ijke cursussen, die nu eens
dan eens daar
Maar. vraag een vrouw
man zich zo op gezette
graag aan het beoefenen
edele kookkunst overgeeft, hoe
zij denkt over die keuken-activi
teiten. dan hoor je meestal een an-
and worden gegeven. Mannen der geluid. De kok in de keuken.
n de keuken....eigenlijk is het dat 's gewoon,
liets om je over te verbazen de keuken,
want echte beroemde koks zijn
ïog altijd mannen geweest en
de kokscholen in ons land tel
er 't algemeen uitslui-
annelijke leerlingen. Dat
liever niet!
..Ach. hij kookt wel lekker, maar
hij maakt zoveel spullen vuil.
Een aanrecht vol gebruikte pan
nen en schalen laat hij achter en
dan zit ik met de rommel" is
wel de meest bekende reactie,
allemaal als iets Een veel gehoorde variant op de
ze klacht is de
Wél kan het gebeuren, dat een man naar het
verkeerde materiaal grijpt. Bijvoorbeeld naar de
theedoek om er het fornuis mee schoon te maken.
zuchting, dat de
kokende echtgenoot
het liefst dure
schotels bereidt:
exquise slaatjes bi
zarre bitterhapjes,
of ingewikkelde,
overigens verruk
kelijk smakende
desserts. Dat kan
een kunst zijn,
maar 't is nog veel
meer een kunst da-
1 gelijks met veel
minder geld toch
iets aparts op tafel
te zetten.
Wie zelf door het
leven gaat met een
echtgenoot, die de
keuken alleen In
treedt als hij/'s
morgens naar de
badkamer gaat,
omdat de badka
mer toevallig aan
de keuken grenst,
is uiteraard dubbei
nieuwsgierig naar
dat „fenomeen"
man in de keu
ken. want eerlijk
gezegd 't heeft
ondanks al die
hier bovengenoem
de klachten en ver
zuchtingen toch
ook wel zijn aan
trekkelijke kanten.
Als je zelf eens
geen zin hebt om te koken, bij
voorbeeld... Laten we daarom eens
gaan kijken naar zo'n groepje „ko
kende mannen", dat ergens in een
huishoudschool in een middelgrote
provincieplaats zo'n cursus volgt.
Over één ding zijn ze het eens,
ze hebben een prettige; om niet te
zeggen charmante lerares, ofschoon
ze er direkt bij vertellen, dat het
daarom heus niet is begonnen!
Allerlei redenen
Nee, de meesten hebben zich
in dit culinaire avontuur gestort,
teneinde zich in de kookkunst al
thans zover te bekwamen, dat zij
bij voorkomende gelegenheden
een „eigen potje" zullen kunnen
koken. Als de vrouw des huizes
bijvoorbeeld door ziekte wordt
uitgeschakeld, of wanneer drin
gende familie-aangelegenheden
haar aanwezigheid elders verei
sen, wil de man niet met twee
linkse handen in de keuken
staan, noch elke dag »,op brood
leven", 't Spreekt vanzelf, dat de
ze overweging alleen geldt voor
de getrouwde deelnemers aan de
cursus. De vrijgezellen van het
groepje hoopten het geleerde op
zeker ogenblik in de praktijk te
kunnen brengen ter opfleuring
van het „kostgangers-bestaan" in
een pension. Weer andere deelne
mers zijn adspirant-kampeerders,
een enkeling doet het zo maar
puur voor zijn genoegen. Tegen
over al die uiteenlopende beweeg
redenen staan echter wel una
niem enthousiasme voor en toe
wijding aan het ongewone werk
van het koken.
Voorschoten
Want een toegewijde indruk ma-
hun pot-
het verkeerde materiaal door bij
voorbeeld de theedoek te gebrui
ken voor het schoonmaken van
het fornuis.
Kopschuw"
De
vraagt veel ruimte en veel licht
Volgens de legende stond
aan de voet van het kruis van
Jezus een plant, die heel snel
groeiend zich om de kruis
paal slingerde en met haar
koele bladeren Jezus' voeten
en lichaam verfriste, terwijl
juist voor de mond van de
Heiland een bloem zich open
de en zijn versmachtende lip
pen verkoeling gaf.
Men zag in de stamper van
deze bloem de drie spijkers,
die Jezus' handen en voeten
doorboorden en ook de hamer
omgeven door de doornen
kroon. Rondom dit alles de
zeventig discipelen en de 12
Apostelen. Om deze dingen
er in te zien heeft men wel
veel verbeeldingskracht no
dig die niet ieder (ook ik
niet) kan opbrengen.
Rijkbloeiend
De vrij grote bloemen zijn
van een opvallende schoonheid.
Vooral de meest voorkomen
de blauwe soort. Maar ook de
witte en de bijzonder groot-
bloemige violette zijn zeer
En van midden zomer tot
eind oktober soms wel tot be
gin November kan men van die
schoonheid genieten.
Veel ruimte
Maar wil men er goed van
genieten dan moet men zorg
dragen dat ze zich goed kan
ontwikkelen, want het is een
snelle groeier, deze klimplant.
En een klimplant heeft nu een
maal veel ruimte nodig.
Zet daarom langs de rand
van de pot of kuip een aantal
dunne tonkinstokjes, ijzerdraad
kan ook. Boven verbindt men
die met elkaar.
Om deze pyramide leidt men
de ranken en al spoedig is alles
afsteken.
Wordt het een te wilde boel
snijdt ze dan maar wat bij. Dat
Veel licht
Om een goed tierende en rijk
bloeiende plant te krijgen en te
behouden is het beslist nodig
dat ze vlak voor het raam staat
en veel zonlicht kan opvangen.
Daarom moet ze van alle kan
ten vrij staan.
Veel water behoeft ze in de
winter niet. Ze overwintert ge
makkelijk in een koele, maar
vorstvrije kamer en bij veel
licht.
Tegen wat bedompte kamer
lucht kan ze slecht: veel frisse
lucht is nodig.
In de groeitijd moet ze vrij
veel water hebben, dat men
op de aarde, dus niet op de
schotel, moet geven.
Minstens om de 2 weken wat
korrelmest, In de winter niet.
Verpotten en stekken
Verpotten doet men de Pas
siebloem alleen als dit dringend
nodig is. En het is alleen dan
dringend nodig als de wortels
uit de pot groeien.
Men moet altijd zorgen, dat
ze in een grote pot of kuip met
zeer voedzame aarde staat. En
op de bodem van de pot of kuip
moet een flink laagje potscher-
Als men de plant wegens
al te weelderige groei wat in
kort dan kunnen de afgesneden
toppen voor stekken dienen.
Men neemt deze ongeveer 12 tot
15 cm lang, zet ze in een meng
sel van bladaarde en metsel-
zand op een warme plaats en
niet in de zon. Als ze goed is
is gaan groeien zet men ze in
daarvoor bestemde potten of
kuipen met zeer voedselrijke
luchtige aarde.
Herinnering aan Holland
Aardige souvenirs als u er
wat voor over hebt
Vooral in deze tijd wordt er nogal eens gejammerd over de
vaak lelijke, soms zelfs smakeloze souvenirs, waaraan buiten
landse toeristen toch steeds weer grif handenvol geld uitgeven.
Zo men zelf eens iemand een Hollands souvenir cadeau wil doen,
is de keus vaak extra moeilijk, want al dat „typical Dutch"
is in onze eigen ogen vaak niet te aanvaarden, laat staan ten
geschenke te geven. Wilt u toch eens iemand verrassen en...
heeft u daar wat voor over, denk dan eens aan toch „typische
Hollandse" zaken, die er op souvenir-gebied ook te koop zijn.
Namelijk de bekende molentjes, klompjes, schelpjes en nog meer
van dit soort fragiele zaken uit zuiver goud! Kostbare souvenirs
weliswaar, maar ze zijn dan ook duurzamer én fraaier dan vele
gangbare produkten van onze vaderlandse „herinnerings-indus-
trie". Soms zijn ze er ook in zilver en dat maakt het ca
deautje natuurlijk direct al een stuk goedkoper.
in het kooklokaal
Tfes en pannetjes
gebogen staan.
Allen zonder uit
zondering voor-
schort, dat de kle
ding moet be
schermen tijdens
onverhoedse „uit
schieters" bij de
kokerij. Schorten
met rode rozen,
of een biesje,
witte verpleeg-
stersschortenje
onderdrukt bij het
moeite een glim
lach, maar de
heren valt deze
heterogene ver
zameling voor
schoten zelf blijk-
diept als zij zijn
in een karweitje,
dat zeker niet
makkelijk ishet
pannetje rijst. En
wat kan een schort
met bloemen of
een hartje je dan
schelen? Gelijk
hebben ze! Wane
die rijst is veel
belangrijker, kurk
droog moet ze worden om straks
het eenpans-gerecht nasi goreng
zo lekker als 't maar kan te doen
smaken.
Aardappelen
moeilijker
Met die rijstkokerij valt het nog
al mee, de diverse porties zijn
redelijk droog...aardappelen ko
ken is veel moeilijker, vonden ze.
De nasi blijkt overigens toch wei
nig problemen op te leveren en
ze hebben er dan ook een bijzon
der plezier in. De andere menu's
van deze cursus mogen er trou
wens ook zijn, dit zowel wat het
„dagelijkse keukenwerk" als
meer andere zaken betreft. Een
stamppot van rauwe spinazie
met uitgebakken spek, Deense
rijstsoep met gebakken aardap
pels en sla; aardappels met ra
barber en een varkenslapje, ge
volgd door custardvla met yog
hurt; worteltjes met runderlap
pen, bloemkool met gehakt en
flensjes; groentesoep.... voor de
geroutineerde huisvrouw klinkt
het allemaal nogal simpel, maar
als je voordien nog nooit ge
kookt hebt en het wordt toch al
lemaal erg smakelijk....wel, dan
mag je best een beetje trots
zijn. Vooral als je kans ziet ook
nog lekkere koekjes en een pri
ma geslaagde cake uit de oven
te halen!
Rommel? Nee
Wat wel een zeer belangrijke
vraag is: blijkt het nu inderdaad
waar te zijn, dat kokende man
nen nu zo'n onvoorstelbare rom
mel maken? De kooklerares ont
kent het met klem! Ze ruimen
alles keurig op, netter vaak dan
de dames-cursisten dat doen,
vindt ze. Gauw gauw afdrogen,
denken de dames en dan gaan de
spulletjes vaak nog half vochtig
dc kastjes in. Mannen zijn op dit
punt veel precieser....En daar
kunnen wij vrouwen het dan
Wat daarnaast opvalt is, dat de
kokende mannen er veel meer
„in" zijn dan vrouwen. Wat de
vrouw min of meer gedachteloos
als routine-bezigheid aan gasfor
nuis en aanrecht verricht, wordt
door de kokende man met bijzon
der veel aandacht gedaan. Hij
houdt zich angstvallig aan het
recept, één mespuntje blijft één
mespuntje, 20 gram wordt meest
al nooit 22 gram. Veel keuken
gerei vuil maken doen ze ook
niet, althans, niet zo gek veel
meer dan vrouwen, zo heeft de
lerares ook ondervonden. Alleen
grijpen de heren nogal eens naar
in de keuken,Van
je vrouw kun je niet leren ko
ken" zo vat een der heren met
instemming van zijn gehuwde me
de-leerlingen zijn mening samen.
Waarom niet....? Ja, dat is moei
lijk te zeggen. Maar als je na af
loop van de laatste kookles de
respectievelijke vrouwen en ver
loofden hoort, die het kooksel van
de amateur-koks mogen komen
proeven, ga je er iets van begrij
pen. Want ze worden allemaal
wat „kopschuw" als de mannen
enthousiast verklaren nu ook
thuis de maaltijd wel eens te zul
len verzorgen. In het week-end
b.v. „We zullen wel zien...." zegt
een van de dames voorzichtig en
haar gezicht verraadt duidelijk,
dat ze het allemaal wel aardig
vindt, maar dat ze er in haar
hart niets voor voelt haar plaats
aan fornuis en aanrecht zo op ge
zette tijden aan haar heer ge
maal af te staan. Dat een man
van zijn vrouw het koken niet
zou kunnen leren komt eigenlijk
neer op: ze wil het hem eenvou
dig niet leren! Gelukkig dus
maar dat er voor de geïnteres
seerde mannen thans in verschil
lende plaatsen kookcursussen
worden gegeven.
Het gebrek aan waardering der
huisvrouwen zal wellicht gaan
verdwijnen, wanneer de echtge
noot tijdens ziekte, of afwezigheid
haar keukentaak prima blijkt te
kunnen overnemen. Alleen....is
dat dan niet een beetje aan de
late kant? Tenslotte moet iedere
vrouw zo op haar tijd de man
ook eens een plezier gunnen, al
is haar „eigen" keuken er dan
mee gemoeid!
Mannen zijn veel nauwkeuriger bij het afwegen dan de meeste darnes plegen te zijn, althans volgens dc lerares.
ALS AMERIKA TE VEEL KIPPEN HEEFT!
aimiiiiiiifflmiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiminMg
TIP VAN U!
2,50 waard
Eerst maar weer even inha-
ken op in deze hoek van de =j
krant verschenen tips. Herin- EE
nert u zich nog het advies de s
„zondagse" room 's zaterdags
al te kloppen als u niet in het
bezit van een koelkast bent?
Een lezeres schrijft nu, dat
room sneller stijf wordt, indien
de suiker pas wordt toege-
EE voegd als de room stevig is.
EE Ook nog een aanvulling op het EE
buiten te drogen hangen van EE
overhemden e.d. aan een han-
gertje. Gebruik eens een gum- EEE
mi weck ring, die u met een 2
lus aan de lijn knoopt en de
kans van schuiven en afwaai- SE
en van hangertje plus over-
hemd is praktisch uitgesloten, EE
EE aldus een brief uit Voorscho-
ten. Dan wil ik tegen mevrouw
J. van V.-V. uit Wassenaar EE
zeggen, dat die „kaarsentip" s
EE niet werd beloond met een EE
rijksdaalder, maar geplaatst
EE werd onder het kopje „U zult EE
EE het wel weten, maar...." daar
EE deze tip nogal bekend was.
Uw tips met betrekking tot
de brilleglazen hebben al eens
op „Blad-Zij" gestaan; de eer-
ste in een gewoon berichtje, de
tweede in deze rubriek. En
dan tenslotte als antwoord op
de „klacht" van twee dames, j=
die vroegen „waar blijft
m ij n tip nu?" even dit: mag
ik herinneren aan mijn vraag
paar weken geleden
Trek er op uit om te gaan
„Laat ons een barbecue houden".... aldus de opwekkende uit
nodiging, waarmee een boekje begint, dat dezer dagen bij ons
binnenkwam. En omdat we tot nu toe echt niet wisten wat nu
precies een barbecueis, laat staan hoe we zo iets moesten gaan
houden, zijn we het eens uitvoerig gaan lezen. Temeer, daar er
direct bij wordt verteld, dat zo'n barbecue voor Nederlanders iets
is, waarbij zij aan allerlei romantische grappige én lekkere dingen
kunnen denken en zegt u nu zelf, wje wil dat niet in deze kille,
regenachtige augustusmaand
plaatsen, waar het soms een ge
drang van jewelste kan zijn, om
dat er tijdens de weekends hor
den mensen blijkbaar met kippen
en kuikens op pad gaan om het
„barbecue-feest" intens te gaan
beleven.
Puur Amerikaans
Wat u nu moet doen om al
thans volgens dit boekje die ro
mantiek en die lekkere dingen
van heel dicht bij te kunnen proe
ven, is er op uit trekken met een
metalen rooster uit een bakoven,
een partij droog hout of houts
koolbriketten, een fles spiritus,
lucifers eneen paar geslach
te kippen, een kalkoen of kuikens.
O, en vergeet u ook niet een lan
ge roostervork, een paar be
schermende wanten, een bont
voorschoot en een hoge koksmuts
In 't vrije veld
Aldus uitgerust gaat u op stap
om te barbecuen (spreek uit bar-
bekjoéén), waarbij u, dunkt ons,
toch wel een wagentje nodig hebt
om dit alles te vervoeren. Maar
goed, in het vrije veld gekomen
gaat u op zoek naar een viertal
grote stenen, die op hun smalle
kant worden gezet, u legt het
rooster er op en maakt een vuur
tje, zó dat u een niet te dikke, ge
lijkmatige gloeiende laag brand
stof krijgt en dan kan het feest
beginnen, als u uw schort' hebt
voorgedaan en de muts opgezet.
U legt dan de kippen, kuikens,
kalkoen of wat u maar hebt mee
genomen op het rooster, met de
lange vork keert u ze op een
veilige afstand van het vuur zo
nu en dan om net zo lang tot ze
goed gaar, dus lekker zijn 'denk
er aan, schroei de dieren niet. dat
is niet zo smakelijk) en dan eet
u het op deze manier klaar ge
maakte gevogelte op. En dat is nu
op zijn eenvoudigst „barbe-
Nog gezelliger
U kunt het nog veel gezelliger
en uitgebreider maken,, door bij
voorbeeld in uw tuin een soort
stookplaats voor dit doel te laten
metselen met een schoorsteentje
erop en vlak bij deze roosterplek
wat vaste banken en tafels te
plaatsen. In Amerika en Canada
doen ze dit allang en er zijn zelfs
zulke gemetselde stookplaatse
En daarmee zijn we nu precies
gekomen bij de bedoeling van de-
van romantiek en gezelligheid
door middel van lekkere dingen....
Want dit boekje, waarin wij al
lemaal worden opgewekt te gaan
„barcecuen" heeft een puur Ame
rikaanse achtergrond.» We willen
het nog niet eens hebben over het
klimaat in ons land, dat vaak het
gewone picknicken met boterham
men uit een plastic zakje en limo
nade uit de veldfles vaak al tot
een kille aangelegenheid maakt.
Ook niet over het gevaar, dat
aan dat vuurtje stoken kan zijn
verbonden. We geloven, dat dit
roosteren van kippen en dergelij
ke inderdaad wel zijn genoegelij-
ke kanten kan hebben, al komt
het ons voor, dat slechts een be
paalde categorie mensen hiervoor
zullen voelen. Met name zij, die
soms niet meer weten, wat ze nu
eens tijdens hun vrije week-end
zullen gaan doen
Rommel maken in de keuken.
't Valt mee én de heren wassen
drogen heel keurig af!
6tincuciuc oLuimiJiaciiacii woicu georuiKt, ae
gemaakt op openbare picknick- worden de kansen
Die overschotten
Maar goed. het punt waarom
eigenlijk alles draait is het over
schot aan pluimvee, dat Amerika
al enkele jaren kent. De regering
doet daar in de Verenigde Staten
o.m. door middel van subsidies
behoorlijk wat aan en heeft nu
een jaar of wat geleden in ver
schillende landen van Europa bu
reau's 'geopend, die onder de
naam „Institute of American
Poultry Industries" proberen de
interesse voor pluimvee van het
kopende publiek te krijgen. Of be
ter. het nuttigen van kippen, kui
kens, kalkoenen enz. te stimule
ren. Wanthoe meer ervan
wordt gebruikt, des te gunstiger
Amerika
de overschotten meestal in be
vroren toestand te exporteren.
Nu is de kwaliteit van het Neder
landse pluimvee uitstekend en
bovendien kan men in ons eigen
land zeker in de behoefte aan ge
vogelte voldoen. Daarnaast heb
ben wij een redelijke export naar
verschillende landen. Dus dat zit
generaliserend gezegd wel goed.
Maar in Amerika zit het niet zo
goed en vandaar deze indirecte
reclame, ook al zijn die Institu
tes dan niet direct commerciële
organisaties.
Ook binnenshuis
Enfin, hoe het ook zij, dank zij
het instituut, dat in Nederland is
gevestigd, weten wij nu wat
„barcecuen" is. Wie er voor voelt
en er de gelegenheid voor heeft,
-kan het zeker eens proberen.
Ook binnenshuis gelukkig, want
in dit boekje wordt ook verteld,
hoe je een barbecue binnen kunt
houden, iets, dat ons vooral dit
jaar niet overbodig lijkt. Wie het
boekje graag wil hebben, hoeft al
leen maar even een kaart te stu
ren naar genoemd bureau, dat is
gevestigd aan de Aert van Nes
straat 3 in Rotterdam. Voor de
lekkerbekken staan er nog heerlij
ke recepten voor barbecuesauzen
Weinig tijd
Geen zoom, maar
een rafelrand
Voor wie nog gauw een mouw
loos bloesje wil maken voor de
ze laatste zomerweken, maar aan
zo'n kledingstukje niet al te veel
tijd wil spenderen, dit ideetje:
maak aan de onderzijde van de
blouse géén zoom, maar rafel
zo de stof er zich toe leent tot
een breedte van enkele centime
ters de stof uit. Zo'n franjerand
bespaart niet alleen werk, maar
staat bovendien vaak heel aardig.
Dit geldt vooral bij een effen stof
met weinig garnering. Overigens:
nog niet zo lang geleden zagen we
een jong meisje,, dat een rok
droeg van een fleurig geruite stof.
ür zat geen zoom, maar..., u
raadt het al, een rafelrand onder
aan. Voor jonge meisjes zeker
geen mal idee.
1 klein beetje geduld te heb-
TAEGENEN die mij de ene
maal dat de Open Brief uit
bleef per kaart of brief hun bes
te wensen zonden, wil ik harte
lijk danken. U ziet: het bleef
maar bij één keertje. En ziek
was ik niet dit voor de bezorg
de briefschrijfsters alleen een
paar streepjes verhoging. Daar
men mij deze in het gewone le
ven al toeschrijft, leek het me
beter ze de lezeressen te bespa
ren nu ze wérkelijk aanwezig wa
ren. Alles goed en wel, maar
geen koortsachtige Open Brief!
Aan haar die me tegelijkertijd
schreef dat zij een heerlijke va-
cantie had, juist de beste week
van deze zomer, moet ik even
zeggen dat ik blij was dit te ho-
rTOEN ik uw brief zag. en het
al bekende handschrift, dacht
ik: o, laat haar alsjeblieft niet
verregend zijn! Dat zou in letter
lijke zin de laatste druppel van
de emmer betekenen. Maar geluk
kig! een blijde brief. En nu ook
vol moed september in, denk er
aan. Dat laatste mag ik wel tegen
allen zeggen, want vrijwel over
al is het leven weer op orde, in
de zaak en op kantoor, op bijna
alle lagere scholen, en nog even,
dan gaan ook onze middelba-
re-schoolkinderen (kinderen??)
en onze studenten weer de boe
ken op tafel leggen, en zal heel
deze natte zomer tot het verle
den behoren. Niet echter de plan
nen die wij smeedden. En dat
zijn er zo al wat, als ik mijn sta
peltje post inzie. Veel van die
brieven gaan over de opvoeding
van schoolkinderen, vooral van
oudere schoolkinderen. „Ik ga het
dit jaar eens anders doen",
schrijft mij een vader, „want tot
nu toe bemoeiden mijn vrouw en
ik ons veel te veel met onze jon
gens. Ze werden er vaak driftig
en ongezeglijk en brutaal door.
Nu willen wij ze wat meer zélf
laten schuiven en scharrelen, zélf
de dingen uit de knoop laten ha
len, en af en toe net doen of on
ze neus bloedt. Wel in de gaten
houden natuurlijk. Maar niet meer
zo bemoeierig." Deze vader ver
volgt dan dat hij steeds vaker tot
het inzicht komt: ik begrijp mo
menteel niets van mijn kind.
Eerst verontrustte hem dat.
school op zijn kop heeft gehad of het leven
in een andere situatie zichzelf bit- gezin heeft zijn eigen behoeften
ter is tegengevallen, is het een er is van buiten-af geen strakke
rust voor hem dat hij thuis al regel te geven. En ieder mens
dat beter - willen - maar - niet- heeft een eigen leven en een per-
kunnen eens even kan afleggen soonlijk antwoord op dat leven Zo
en voor zijn ouders niet iets hoeft is er iemand die zich gestoten
presteren om hun liefde te bezit- heeft haér woorden aan
hij kan rustig - - -
„Christine, mag dit of dat wel"'
maar die me vroeg eens aan an
deren te zeggen hoe heerlijk het
samen bespreekt
je zijn
poosje, ze houden
tóch van hem. Deze
vader vraagt me of
ik het daar mee eens
ben en hij knoopt
dan aan wat ik eens
in een vorige brief
zei: liefde gaat vóór
begrijpen.
Wel, u weet dat je
nooit iets uit het oor
spronkelijk verband
moet lichten, en ze
ker mijn woorden
niet, want die zijn
heus niet zo gevleu
geld dat ze het al
leen-staan verdragen
kunnen maar in
het geheel van uw
brief (per slot zes kantjes met een
goed weergegeven probleem) be
keken kan ik zeggen: ja, dat be
doelde ik wel ongeveer, en beslist:
ja, voorzover het een antwoord is
op de vraag of ik meen dat u op
de goede weg bent naar de op
lossing van uw getob met de jon
gens. Als u maar niet direct re
sultaten wilt zien. Denkt u maar
veel aan die rust in huis, en wei
nig aan de proef op de som
opvoeden is nu eenmaal niet zo
logisch als algebra.
]?N dat ben ik volkomen met
haar eens. Heb ik daarom nu
aan ieder aanbevolen met een
vroegere verloofde „aan te pap-
Pen Kom, kom. Ik heb gezegd
ar goedkeuren dat dat goede vriendschap een waar-
een getrouwde devol bezit is. Als het eens op de-
vrouw weer vriend- ,ze manier tot stand komt, omdat
schap aanknoopt het leven situaties kent (b.v. dit
haar vroegere bij elkaar wonen) die je met
zoiets ^e neus °P een oplossing druk-
goed ket1, nu' ^an houdt deze vriend-
Ik vind dat ?chaP misschien een groter risico
^„_m zich dan elke willekeurige
endschap, misschien. Want,
risico in zich heb- "evrouw, welke menselijke ver
ben, ver moeten houding is nu géén waagstuk. En
houden, en zo ook zouden we moeten meten
geen aanleiding risico nu groter, en welk
moeten geven dat Kiemer is. Laat ik het met een
wij of anderen tot v°orbeeld zeggen: gisteravond
zonde komen". ~as llc °P ee,n verjaardagsvisite.
mensen daar kenden elkaar
TK heb de brief twintig jaar of langer. Ze za-
j- en het. Ktnkie in g bijeen te praten. Mis-
moe, de ander
zal het zeggen,
verloofde;
kan nooit
dingen
gezocht. Een jonge
enige jaren getrouwd, ewukl.,UCUCI.
vol blijdschap hoe Maar allen waren
de leeftijden varieerden
grootmoeder tot kleinkind.
u Y'-T^ 7 '""^r allen waren ze zich zelf
op het oog moeilyk geval Ziekte en dood waren over hun
oplossing is gekomen: levens gegaan ze hadden zich
~n met wie zu vroeger met geschaamd de ander daarin
had, is, gehuwd te laten Helen Mn t,a-1.i...'~
die niet uit de
tegenover haar
natuurlijk wordt zeker! Want straks kan de
de ander zeggen: „Nou, hij
of: „Zij zat er
onbenullig bij"
Na deze lange, maar noodza
kelijke inleiding gauw de
nieuwtjes van deze week. Of
schoon er nogal wat adviezen
met betrekking tot de inmaak
zijn ingestuurd, gaat alleen de-
WECKRINGEiV
Wie nog gaat wecken en
misschien last heeft van open
gaande glazen, moet de ringen
eens in suikerwater opkoken.
Daardoor worden ze wat kle
verig, hetgeen opengaan voor
komt, aldus mevrouw J. R. W.
Geers uit Boskoop.
EIV DE ZIEKE....
EN HET EI....
O In een bijzonder aardige
brief van een oudere lezeres
uit Gorinchem, mevrouw S.,
wordt een idee aan de hand
gedaan zieken, die geklopte ei-
eren nodig hebben, maar daar
niet zó van houden, dit ei ge-
lijk met de koffie of de choco-
lade te geven. Men klopt het
ei zeer schuimig op, vult een
beker voor een kwart met war-
me koffie of chocolade en doet EE
daar al loerende het ei door.
'Dit smakelijke resultaat bracht
haar tevens op de gedachte
haar huisgenoten eens te ver
rassen met een kop koffie, ver
sierd met een lepel geklopt ei.
Eén ei is voldoende voor 15
feestelijke kopjes, zo schrijft
ze. Deze mevrouw had trou
wens nog een paar aardige
ideeën. Als haar kleinkinderen
op bezoek komen en de zon
schijnt, dan kunnen ze in de
tuin in een zandbak spelen.
Een gewone zandbak wordt
met tegels bedekt, rondom ko
men ook wat tegels en als de
kleinkinderen nu oma komen
opzoeken, dan hoeven alleen de
tegels maar even te worden
weggehaald om zo een ideale
speelplek te hebben, terwijl de
tuin nó het spelen er weer nor
maal uitziet. Tenslotte maakt
deze attente grootmoeder er
een gewoonte van als zij een
paar dagen bij getrouwde kin
deren logeert haar ogen goed
de kost te geven. Alle leuke
dingên, die zij ziet, schrijft zij
in haar „geheimen-boekje" en
is er nu iemand jarig of zo,
aan hoeft zij maar in het boek-
je te kijken om altijd weer een
gezellig presentje te vinden.
Totezover deZ6 sympathieke 1
VLEKVRIJ TAFELKLEED 1
Wilt u uw mooie tafel-
kleed vrijwaren tegen vlekken,
vraagt mevrouw Van Ooster-
houdt uit Rotterdam? Maak
het dan „waterproof" met een
middel, dat u bij de drogist
kunt kopen als u regenjassen
waterdicht wilt maken. De
meeste vlekken zullen dan niet
in het kleed dringen, maar er B
„op blijven staan" en gemak-
kelijk weg te halen zijn»
OUDERWETSE
STRIJKBOUT
Een ouderwetse strijkbout
heeft mevrouw G. van Bogge-
leii-dc Fockert (goed geschre-
ven?) uit Herwijnen al heel
wat plezier bezorgd. Toen haar
kinderen klein waren stond de
bout vaak op de kachel. Als
dan het kindergoed (truitjes, j§
luiers enz.) gestreken moesten
worden, haalde zij altijd die
bout erover, hetgeen haar heel
wat stroom heeft bespaard. Nu
de kinderen evenwel groot zijn,
wordt diezelfde ouderwetse
bout gebruikt alsboeken-
steun. Een aardig verfje er op
en men heeft een wel zeer ori-
gmele steun gekregen. Tenslot-
tc: kunt u niet tegen reizen in
bus of trein? Zet dan uw zon-
nebril eens op en je hebt kans
dat je er totaal geen last meer
van hebt, zo luidt de laatste
tip in deze brief.
NOGMAALS
PETROLEUMSTELLETJES fj
We hebben al heel wat
tips voor petroleumstellen ge-
had. Dit wordt beslist de laat-
ste. Wist u, aldus mevrouw
Brussé uit Dordt, dat u van
een oude vilten hoed prima pit-
n „v??r een oliestel kunt ma-
ken? Goed op maat knippen en
u hebt lang plezier van uw vil-
ten pit, die prima de olie op-
zuigt en doorgeeft.
AFSLUITEN OYER-
GORDIJNEN
Zeer onlangs heeft er op
„Blad-Zij" een berichtje ge-
staan over het sluiten van gor-
dijnen. In aansluiting hierop
koos ik een tip uit var mo.
komen
daar in de buurt
Om de dingen
ïyTAAR als ik nu tegen deze
-*-der zeg: prima, dan moet verlopen, zó, dat het
ik toch wel direct zeggen dat dit
voor déze vader geldt en als ant
woord op zijn brief. Want ik zou
me ook heel goed kunnen voor- 0yêr
stellen dat ik precies het omge- gr js
keerde prima zou vinden: dat vriendschap
ouders zich eens wat méér met vrouw uit
hun kinderen bemoeien, niet al- blijdschap tegen mij. Ik
tijd 's avonds weg zijn, ook eens
bereid zijn te helpen met lessen,
of te overhoren, ook eens de boe
te maken, heeft de schrijfster ook
of niet soms? Vriendschap
zelf uitleveren, jezelf in handen
geven van de ander, geborgen
gesprek met haar
het jonge stelletje voor
zondagavondvisite uitgenodigd, 0ecuuisclI
dit bezoek is bijzonder prettig zijn bij de ander. En maakt juist
haar hart i
zelf alleen maar ook voor
haar man en voor de jonge
vrouw die vreemd tegen-
deze situatie stond,
basis gelegd voor
ip en de jonge
uit daarover haar
ip tegen mij. Ik
ben de eerste die met deze
vreugde wil instemmen.
„Zo maar goedkeuren"
koos ik ecu E1JJ uil vail me-
vrouw C. Schaafsma-Stilma
uit Den Haag. Overgordijnen
die aan de zijkanten niet goed
afsluiten, zo schrijft zij, kunnen
aan die kanten aan dc muren
worden gevestigd met grote
mantel-drukknopen. De ene
helft wordt met kleine spij-
kertjes in de muur geslagen
de andere helft aan de gordij-
nen genaaid. Een ander Idee-
tje van mevrouw Schaafsma
is: vochtig en in rolletjes ge-
vouwen wasgoed, dat niet di- 1
rekt wordt gestreken, kan zeer
goed worden opgeborgen in
een schone wasmachine. Als
men het goed later strijkt,
hoeft men het niet meer in
te vochten, terwijl het tevens
een zeer geschikte tijdelij-
ke bergplaats heeft gekre-
gen.
immuunmini
