Verhalen welkom
Tekeningen ook!
CLIMAX:
De eerste Alpenvlucht
PUZZEL VAN DE WEEK
fl
ft ft
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1960
„Nieuwe" ertsen
hebben
de
laatste decennia UCT I C\/CM
hun moderne toe- HEI LEV EN
passing gevon
den. Het meest bekend werd
wel het uraniumerts, maar ook
andere mineralen hebben hun
aandeel geleverd in de verbluf
fende technische vooruitgang
van de jaren vijftig. Ergens in de Rocky Mountains, in de Ameri
kaanse staat Colorado, ongeveer 160 kilometer ten westen van de
stad Denver ligt Climax, het centrum van de molybdenum-win
ning.
Molybdenum-stad in de Rockies
IB" bondig
De Rockies, die de wel bijzon
der schilderachtige ruggegraat
vormen van het Amerikaanse
continent, hebben op tientallen
plaatsen hun rijkdom aan mine
ralen prijsgegeven. Er is goud
en zilver gevonden en de ura-
nium-rush begon tijdens de oor
log. Beroeps- en amateur-geolo
gen trokken met geigertellers
het gebergte in op zoek naar net
mysterieuze mineraal.
Tegen het einde van de 19de
eeuw. toen de goudzoekerij vele
avonturiers met koortsachtige
ogen naar stukken steen deed kij
ken. werd in Climax voor het
eerst molybdenite ontdekt, een
zilvergrijs metaal, bijna zo zwaar
als lood, maar met een zeer hoog
smeltpunt van bijna 4800 graden
Fahrenheit.
Grootste mijn
In 1916 werd de Climax Molyb
denum Company opgericht, die
zich tot taak stelde het molybde
num naar de aardoppervlakte te
brengen en in de 44 jaren die se
dert die stichting voorbijgingen,
is de mijn van Climax uitge
groeid tot de grootste ondergrond
se mineralenwinplaats van geheel
Amerika.
Want „moly", zoals de bewo
ners van Climax het erts noemen,
dat hun een goede broodwinning
verschaft, bleek uitstekend ge
schikt te zijn als een alliage-ele
ment bij de vervaardiging van
staal, was bovendien onmisbaar
bij de voortschrijding op het ter
rein van de electronlca, geleide
projectielen, raketten en in de
landbouw.
1700 mensen
De „Company" investeerde 40
miljoen harde dollars in de mijn
en 1700 mensen vinden er een dik
ke boterham. Per jaar wordt 12
miljoen ton erts naar boven ge
bracht en de deskundigen weten,
dat de voorraad in de rotsen nog
lang niet uitgeput is. Ze denken,
dat er nog 463 miljoen ton in de
bodem moet schuilen en die rijke
,,moly"-ader zal voor een halve
eeuw voldoende zijn.
Per dag rijden uit Climax 165
treinen met ieder 20 zwaarbeladen
wagons weg en om dat mogelijk
te maken hebben de mijnwerkers
oer jaar meer dan 2% miljoen
oond dynamiet nodig.
Poeder
Het erts komt in grote stukken
uit de mijn en wordt dan boven
gronds tot poeder verpulverd,
want „moly" heeft de hebbelijk
heid om slechts in heel dunne
adertjes aanwezig te zijn. Met
water (per dag 70 miljoen liter)
wordt het metaal van de rest van
het poeder gescheiden en in de af
deling der nevenprodukten wordt
ook nog tungsteen, tin en pyriet
gewonnen, maar „moly" blijft
het voornaamste.
De maatschappij heeft in de
loop der jaren ;n deze pittoreske
omgeving van Colorado een mo
derne stad opgebouwd voor het
personeel en hun gezinnen. Er
zijn ruime en riante huizen verre
zen, die door de „company" ge
meubileerd aan de werknemers
worden verhuurd en in Climax,
dat ruim 3000 meter boven de zee
spiegel ligt, is een hechte gemeen
schap ontstaan. De mensen kun
nen in de streek rondom hun mijn
genieten van het prachtigste na
tuurschoon, waaraan deze Rocky
Mountains zo intens rijk zijn. En
als de winter in november met
zware sneeuwval inzet, dan wordt
Climax tot begin mei een witte
wereld, die volop gelegenheid
biedt voor de wintersoort.
Eenzaam
Niet iedereen zal tegen de be
trekkelijke isolatie bestand zijn,
maar het natuurschoon, het vrije
leven en de nabijheid van talloze
beroemde recreatiegebieden ver
goeden veel.
En zoals gezegd: de „Compa
ny" doet alles om het de mensen
naar de zin te maken. Dat moet
ook wel, want mannen hebben
doorgaans meer avonturiersbloed
in him aderen dan de vrouwen,
die toch ook de tocht naar Climax
hebben meegemaakt, maar die
(vaak terecht) toch altijd op wat
meer zekerheid gesteld zijn. Tot
hun verbazing vinden ze dat in
het Climax van de Molybdenum-
mijn precies zoals in Chicago, in
Tallahassee of ergens anders in
welvarend Amerika.
Tegenwoordig vliegen iedere
24 uur ongeveer tweehonderd
verkeersvliegtuigen over de Al
pen. Zo maken dagelijks enke
le duizenden passagiers een Al-
pcnvlucht, maar weinigen on
der hen zullen weten, dat het
slechts 50 jaar geleden is, dat
een vermetele piloot dit voor
de eerste maal presteerde.
Ter gelegenheid van de grote
vliegmeeting te Milaan in septem
ber 1910 werd een wedstrijd voor
vliegtuigen uitgeschreven van
Brig iq Zwitserland over de Sim-
plon naar Domodossola en Mi
laan. De winnaar wachtte een
prijs van 70.000 Zwitserse francs.
Tien piloten meldden zich aan,
vier verschenen er niet aan de
start, vier trokken zich op het
laatste ogenblik terug en slechts
twee startten. Een van hen ge
lukte het de hachelijke tocht te
volbrengen, maar deze betaalde
de overwinning met zijn leven.
Het was de 23-jarige, te Parijs
geboren Peruaan, Geo Chavez.
In ééndekker
Op 19 september, 's morgens
om 6 uur 16, ondernam Chavez
met zijn 50-pk Blériot-eendekker
zijn eerste poging vanaf de start
plaats Brig-Ried. Na 21 minuten
keerde hij terug. Vlak voor de
pashoogtc, toen hij reeds een
hoogte van bijna 2000 m had be
reikt, wees een hevige, van de
gletsjers omlaagkomende bui hem
terug. Zijn enige concurrent, de
Amerikaan Weymann, was die
dag met zijn zware Farman-twee-
dekker slechts tot nauwelijks 1400
m gekomen. Daarna was het drie
dagen lang ongunstig weer.
Op de 23e september 1910 brak
een koude, stralende herfstdag
aan. zoals dat plotseling in het
Wallis het geval kan zijn. Chavez
weet, dat nu het ogenblik geko
men is. Nu of nooit. Er zijn
slechts weinigen getuige van zijn
gedenkwaardige tweede start, die
om 1 uur 29 's middags plaats
vond. Zonder moeite steeg Chavez
ditmaal in enkele spiralen boven
het Riederwald en het Saltinatal
tot 2400 m. Om 1 uur 49 vliegt
hij reeds over het hoogste punt
van de pas, geestdriftig toege
juicht door een kleine schare van
trouwe en enthousiaste vrienden.
Hij zet koers naar het Hospiz,
waar dc monniken het overvlie
gende toestel gadeslaan. Hier zou
nog een laatste mogelijkheid voor
een noodlanding zijn geweest,
maar Chavze vliegt vastberaden
verder over de Bergalp, langs het
oude Stockalper-Spittel en over de
dorpen Niederalp, Eggen en Sim-
plon.
Valwinden
berge en de Moncerapas recht
streeks naar Domodossola vlie
gen, om de huiveringwekkende
PfccSt,
'V -
%AfSi
C i
Hugo Hooftman schreef over
raketten en -vliegtuigen
Hugo Hooftman heeft zich als
journalist op één facet van het
vak gespecialiseerd; hij schrijft
(en hij doet dat boeiend)
over alles wat met de vliegerij
te maken heeft. Naast een
groot aantal artikelen zijn van
zijn hand ook reeds 16 boeken
verschenen over de luchtvaart.
„Alles over raketten en raket
vliegtuigen" is de titel van het
pas-verschenen zestiende werk
van deze met grote kennis van
zaken schrijvende auteur en het
werd door de uitgeverij La Ri-
vière en Voorhoeve te Zwolle
in een aantrekkelijk pakje ge
stoken.
Hooftman heeft uit zijn ar
chief (van meer dan 30.000
lucht- en ruimtevaartfoto's)
ruim honderd platen gekozen,
die betrekking hadden op het on
derwerp en die vullen de tekst
van zijn „geschiedenis en toe
komst van de raketvoorstu-
wing" op uitstekende wijze
We lezen, hoe de Chinezen
meer 700 jaar geleden al oorlog
voerden met (primitieve) raket
ten, we zien hoe Fritz von Opel
op 23 mei 1928 op de Berlijnse
Avusbaan met zijn raketauto
RAK 2 een snelheid van 230 km.
per uur wist te bereiken, hoe
ver de Duitsers reeds gevorderd
waren met hun toestellen met
straalaandrijving (in 1941 vloog
een Messerschmit al sneller dan
1000 km. per uur), over het ne
men van de geluidsbarrière met
nog hogere snelheden en uitvoe
rig behandelt de schrijver dan
de stormachtige ontwikkeling de
laatste jaren. Hij neemt de ra
ketten en geleide projectielen
van Amerika en Rusland onder
de loep en de lezer krijgt daar
door een duidelijk inzicht in de
stand van zaken op dit ogenblik.
Hooftman is er van overtuigd,
dat hij een terrein beschrijft,
waarvan het wel heel moeilijk
is om „up-to-date" te zijn, want
hij heeft zijn instructieve boek
opgedragen aan Eelco Douglas,
die kort voordat het op de pers
ging het levenslicht aanschoude
en die straks in zijn leven wel
het nodige over raketten te zien
en te horen zal krijgen".
Wie een dudelijk inzicht wil
krijgen in deze moderne mate
rie, zal er goed aan doen, zich
door Hugo Hooftman via zijn
nieuwste boek te laten voorlich
ten.
Vijftig jaar geleden:
Gondakloof te vermijden. Maar
de van de Weissmiesgletsjer ko
mende valwinden weerhouden
hem ervan nogmaals tot meer dan
2000 m te stijgen. Zo wordt Cha
vez gedwongen zijn weg met een
grote boog door het Val Diverdo
en de Gondokloof met aan beide
zijden hemelhoge rotswanden te
kiezen. Bij Varzo, het eerste groe
ne vlekje in het landschap, daalt
hij tot 1000 m, in de veronder
stelling zijn doel te hebben be
reikt. Zijn vergissing bemerkende,
richt hij zijn toestel weer omhoog,
strijdt nogmaals met de wervel
winden langs de bergwanden van
de Pizzo d'Albione en dan opent
zich het brede Val d'Ossola. De
overwinning scheen behaald. Luid
beieren de kerkklokken van alle
dorpen, waar Chavez overheen
vliegt. Overal staan mensen op
de wegen. Een triomftocht zonder
weerga.
Omlaag
Domodossola tegemoet. Dit werd
echter zijn noodlot, want tegen het
plotselinge opvangen van het toe
stel uit zijn glijvlucht, terwijl de
piloot vermoedelijk tegelijkertijd
vol gas heeft gegeven, is de zeer
licht gebouwde eendekker niet
bestand. Op slechts 10 m van de
grond klappen de vleugels, gelijk
een vlinder, omhoog, breken af en
als een steen stort het toestel
ter aarde. Het is 2 uur 11, 42 mi
nuten na de start.
Dc verwondingen van Chavez
belde benen op meerdere plaat
sen gebroken, wonden aan het
gezicht en een shock waren
ernstig, maar niet dodelijk. De
beste artsen van Italië doen hun
uiterste best, maar ondanks zijn
sterke gestel, gaat Chavez iedere
dag snel achteruit. De artsen
staan voor een medisch raadsel.
Men spreekt van een zenuw
schok, verlammingsverschijnse-
schijnselen, van 'n dodelijke uit
putting. Een beroemd fysioloog
zei van Chavez: „Hij overwon al
le moeilijkheden, maar ten koste
van zijn leven, welks krachten in
de 40 minuten van zijn vlucht
even volledig werden verbruikt
als in vele jaren van een normaal
leven". Nog als stervende vloog
Chavez verder: „Wat een wind,
wat een vreselijke wind...." zo
.hoorde men heni op zijn ziekbed
zuchten. Ilij voerde nog steeds
een gigantische strijd met de ele
menten: „Hoger, hoger....", „de
motor.... ik moet omlaag....",
schreeuwt hij in doodsangst. En
eindelijk als een laatste verzet
tegen het onverbiddelijke noodlot:
„Nee, nee, ik ga niet dood....".
Dat waren de laatste woorden,
die hij sprak op 28 september
1910, 's middags om 3 uur. „Dc
ereprijs is de dood", zou hij
negen dagen tevoren, na zijn eer
ste mislukte poging in een som
ber voorgevoel gezegd heb
ben....!
KRUISWOORDRAADSEL
Horizontaal: 1. schrander, 4. ooievaar (gewestelijk), 8. aanteke
ning, 12. lichaamsdeel, 13. zuil met grafschrift, 14. zuivelprodukt,
15. voegwoord (Fr), 16. hevige wind, 17. deel van een schoen, 18.
hangt aan de mast, 19. doodgoed mens, 21. achting, 22. kookt men op,
24. optelling, 26. omgeslagen voorbovenrand van een jas, vest, man
tel enz., 28 hijswerktuig, 31. kreet, 33. zoon van Noach, 34. een der
zeven wijzen van Griekenland. 36. landbouwwerktuig, 38. zware
zoete wijn, 40. de maangodin, 41. baan voor balspel, 43. knaagdier,
44. keurig, 45. jongensnaam, 47. horizon. 49. scheikundig element
lafk.50. nauwer, 51. duinvallei, 53. telwoord, 55. gem. in N. Brab.,
56. was een Nederl. staatsman; in de 2de wereldoorlog door de
Duitsers geïnterneerd, 58. voorzetsel, 61. meertje. 62. oude Spaanse
munt, 64. kleefmiddel. 66. in het jaar onzes Heren (afk. Lat.),
68. danspartij, 69. thans, 70. scheikundig element (afk), 71. aard
appel, 73. de heilige schrift der Moslims, 74. als 55 hor., 75. oor
logsgod, 76. oorlogshaven in Bretagne, 77. meisjesnaam.
Verticaal: 1. soort gebakje, 2. waterlelie, 3. titel (afk.), 4. kan
men op zitten, 5. oplopende vlakte, 6. boom, 7. muzieknoot, 8. de
opperste rand van een dak, 9. jongensnaam, 10. aardsoort, 11.
schop, 13. sociëteit (afk.), 14. zangstem, 17. hardbevroren aard
korst, 20. plomp, 22. gesneden steen, 23. land in Europa, 25. ver
keerd, 27. kwastje, 28. bekend Nederl. schilder, 29. wangen, 30. wa
ter in België; zijtak Rupel, 32. Hongaars componist van operettes,
34. aaneensluitende reeks, 35. plant, 37. scheidingslijn, 39. oude be
naming voor liter, 40. als 38 hor., 42. dieventaal, 46. onbep. voor-
naamw, 48. voorzetsel, 51. rivier in Rusland, 52. deel van Gelder
land, 54. bijwoord, 56. afgesloten hokje, 57. voegwoord, 59. volbloed
Hollander (Ind.l, 60. familielid, 61. vochtmaat, 63. voorzetsel, 65.
meisjesnaam, 67. honingbij, 68. zangstem, 69. bijwoord, 72. voor
zetsel, 73. vreemde munt (afk.), 74. muzieknoot.
3. rat, 4. dras. 5. eik, 6. sesam,
7. speer, 8. dek, 9. Isar, 10. ets,
11. na, 12. Toledo, 16. solide, 19.
trui, 21. elegie, 23. tap, 24. me
mel, 25. nevel, 26. are, 28. lok,
29. nek, 32. halster, 34. Nemesis
36. baard. 37. leven, 38. Pérak,
39. leges, 40. tas, 41, glu, 43. per,
45. rei, 46. Lee, 51. Pontus, 52.
model, 53. nadir, 55. Nomen, 57.
mas, 59. los, 60. aardig, 61. som,
63. rage, 65. Ain, 66. matras, 69.
rente, 70. peper, 73. Deli, 75.
Adda, 78. pat, 79. nes, 81. erg,
82. een, 84. Ta, 86. Rg.
OPLOSSING VAN DE
VORIGE PUZZEL
Horizontaal: 1. kaarde, 6. sas,
8. dienst, 13. marine, 14. poesta,
15. m.s., 17. tak, 18. sté, 20. kas,
21. el, 22. pot, 24. Maren. 26.
ale, 27. elan, 28. lemuren, 30.
tred, 31. lip, 32. hom, 33. ven,
35. ego, 36. Bakel, 38. pekel, 40.
Tegal, 42. lepel, 44. merel, 47.
last, 43. ver, 49. lege, 50. spurt,
52. Meran, 54. Seine. 56. de
mon, 58. kalis, 60. Ans, 62. rad.
64. dos, 65. arm. 67. atol, 68. se-
rapis, 71. Dina, 72. rum. 74. le
ger, 76. net, 77. d.s., 78. pen, 80.
nep, 81. Ede, 83. nr, 84 talent,
85. eerder, 87. gratis, 88. eer,
89. Ganges.
Verticaal: 1. kompel, 2. A.M.,
derdag a.s. op ons bureau
wacht. Oplossingen mogen uit
sluitend op een briefkaart wor
den geschreven- In de linker
bovenhoek vermelden: „Puzzel-
NOGMAALS:
Op m'n vraag van een paar weken geleden: „waar blijven de verhalen?" is
een aarzelend antwoord gekomen. Helaas waren enkele stukken niet zó geschikt,
zodat die weer terug moesten. De keus uit wat ik nog heb is niet direkt uitgeput,
maar ik zou toch graag over een wat royalere „sortering" beschikken. En dat geldt
ook de tekeningen, maar vooral goede foto's. Wie dus iets wil sturen, weet, dat
dit met een „hartelijk welkom" zal worden begroet!
Wat de opening van deze week betreft: ik ontving dit ver
haal van E. van Zuidam student20 en uit Rotterdam), die zijn
Poème Electronique" niet graag gekwalificeerd zou willen
zien .in de hoek van goedkope sensatie- annex griezelverhalen.
Hijmeent, nu de grote storm over dit onderwerp wat geluwd
is, dat het wel eens goed is als we ons realiseren, dat „het" nogi
altijd bestaat! 'k Wilde niet nalaten jullie dit even te vertellen!
als je nu gaat lezen:
Poème Electronique
Ze was een gewoon meisje.
Ze had kort donkerblond haar
met een watergolf. Het was 'n
meisje, zoals er veel zijn. Ze
was aardig. Tien tegen één zelfs
was ze lief. Maar opvallend was
ze niet; ze was 'n gewoon meis-
Ze liep over het Expoterrein.
En was diep onder de indruk.
Een dergelijke opeenstapeling
van techniek en artistiek ver
nuft was haar onbekend, 't Was
allemaal zo ongewoon; ze was
er een beetje van geschrokken.
Nu het tegen zessen liep, wil
de ze alleen nog naar dat
vreemde. Het toppont van het
ongewone. Zo hadden haar
vriendinnen het genoemd. Dood
eng. Ze had het warm. De zon
had de hele dag boven deze
brok „wereld alliage" staan
branden. Het meisje ging de
meesterlijke constructie van Le
Corbusier binnen.
Ze huiverde. Het was hier kil
vergeleken met buiten. Weer
huiverde ze. De donkere en de
klamme stilte, die zich onge
merkt aan haar vastklampte,
herinnerde haar aan een graf
tombe bij een oude kerk, die ze
daags tevoren had bezocht. Ze
vond het griezelig. Ze werd bang.
Plotseling begon het. Ze
schrok. Vanuit de verte grijns
de 'n doodshoofd (de dood?)
haar aan. Het kwam naderbij.
Ze wist niet wat. De angst
maakte zich van haar mees
ter. Ze week achteruit voor de
Blues
YVei
Ik ben een zwarte wolk
niemand weet dat ik niet
ben wat ik lijk to be
als de muziek speelt
lach ik bitter
gelukzalige bitterheid van
careless love
Eveneens van Aad:
Poëzie of niet
Ik wil enkel
de situatie vormen
naar de woorden die
ontstaan als ik in
een rillend schuwe hand
een pen druk en daarmee
ritmisch seinen tik
op een gekreukt papier
de seinen zijn toch enkel dada
op het ritme van een jazz
die opklinkt uit de basis
van de sigarettenrook
Rook-jazz-seinen-niets
maar als schijnbaar onbelang-
bijprodukt ontstaan
de woorden. Ik wil enkel
de situatie vormen
naar de woorden omdat ik niet
de woorden ken voor deze situ-
Dit is een droom
Gelukkig.
AAD VAN DER WEES.
Wolkje van mij
alleen
een van dc vele gedichten, die
ik van Marianne van Raay (ly
ceum en uit Den Haag) kreeg:
radius van mijn gedachten
door de kleine kring van dingen
zwevend
als veren op de wind
kind van vlinders
dat op grazige vijvers
van leliebladeren loopt
dat lacht
omdat ik zulke gekke dingen zag
omdat ik grote mensen hoofd
pijn heb
MARIANNE VAN RAAY.
doodskop. Hij was nu veel dich
terbij geweest. De angst loeide
als een vuur door haar heen.
Het geluid van het Poème Elec
tronique scheurde en trok aan
haar zenuwen. Plotseling, na
een climax van onwezenlijke
tooncombinatiesstilte.
En dan ineens die doodskop
weer. Het stond naast haar, ze
voelde het. Het greep haar bij
de keel. Ze probeerde zich ervan
te bevrijden. Nee! Eéndoor
dringende kreet ontsnapte nog
uit haar mond. Daarna was alle
leven uit haar lichaam verdwe
nen. Niemand hoorde en be
greep, hoewel iedereen hoorde.
Die kreet maakte toch deel uit
van het Poème? Het Poème
van de grote gevierde toonkun
stenaar? Haar lichaam lag in de
schaduw van een betonnen bank.
Na de voorstelling werd het ge
vonden. Dood.
En hij? 'n Verwezen glimlach
lag op z'n gezicht. Toen hij haar
binnenkomen -
Zo maar wat van Ton
de Bruyn (uit Werken
dam).
de poet
eet
harten
woorden
niet mistige
mystieken
klare
klaterende
zingen
ztingen
zing-zang
zie zo
TON DE BRUYN
Mannen met een
uitbouw
Ofschoon beide platen volko
men verschillend zijn, hebben
ze één ding met elkaar gemeen,
namelijk „de uitbouw". Maar
zowel Jan van Loon als Cor
den Duik zijn deze mensen
goed gezind en vandaar dat zij,
ieder op hun manier, voor een
oplossing zorgden.
i Den Haag) lees je van-
De mistmens (een impressie)
nu vooral in deze droeve dagen
zie ik de mensen dwalen
langs de lege perken
van het verkild fatsoen
paars Jiggen
de smalle paden in hun eigen
schemering verzonken
star grijs
de vage silhouetten
komen doemend op
doelloos dolend langs de
perkenpaden
gaan schoffelschuivend mij voorbij
toch niet de schimmen uit lidice?
vervagen langzaam in de
trage namiddagmist
de nevelige sleur van liun
persoonlijkheid
ach ik sta op
en loop de figuranten
van het schimmenspel
ook maar achterna
om juist nog te ontdekken
dat ik de laatste ben van deze dwaze rij.
CEES WATTEL
Heb nogal lang getwijfeld of
ik deze inzending van „Barbro"
uit Goudriaan mee zou nemen.
Vond het nogal wat moeilijk al
lemaal. 't Komt dus wat stof
fig uit de map. Maar, dat komt
wel eens een enkel meer voor.
dus.... (schaam je niet!) het
woordenöoek gepakt en gelezen:
Overgang
de lucht is een monohybride
kruising
van zwart en blauw
bomen rijen zich tot
een dreigende reeks van pilaren
met talloze triglyphen
daartussen: het individu
een gen tussen duizenden cellen
voortijlend
om rust 'te vinden in het licht
dat nergens is.
als er nergens hoop meer bloeit
stijgt langs de krommende ho-
de glans van de komende mor
gen
opkruipend langs het hemelbed
na haast de enkeling
a prima vista met het komende
zich nog meer om
in dit licht tot een nieuw leven
gevormd te worden
BARBRO.
ER UIT GELICHT
Eerst maar even de fifty-fifty-za-
kcn. Zo houd ik van Johan van
Oosten uit Leiden dc tekeningen
en een drietal gedichten. De an
dere verzen krijgt hij terug.
Henk Bovenkerk uit Noordeloos
zal over een dag of wat èèn van
zijn ingezonden gedichten in de
brievenbus vinden. De rest blijft
Wat eveneens teruggaat is het ge
dicht van Christina van der N.
uit Alphen aan de Rijn. Ben eer
lijk gezegd van jou meer „diep
gang" gewend; dit thema is wel
wat aan de afgesleten kant. Nick
de Lange uit Rotterdam is wel
zeer positief in zijn werk en of
schoon ik volkomen achter jouw
gedachten sta, vind ik de manier
waarop jij deze gedachten vorm
hebt gegeven, niet acceptabel. Te
weinig zeggend en ritmisch ook
niet kloppend.
Helaas moeten ook weer wat illus
traties naar de resp. afzenders
(sters) worden gestuurd. Jam
mer, kan best wat gebruiken.
Maar de foto's van Henny de R.
uit Rotterdam waren niet zo ori
gineel. En ofschoon ik met name
de zonsondergang kon waarderen
zou daar in de krant „niets van
terecht komen", zoals dat heet.
Hooguit een wat grijzig onbe
stemd vlak. Hans van der J. nit
Slikkerveer wens ik van harte
op de academie, maar hij
zal e
ten tekenen (lijkt mij toe) c
althar
Ada 1
«ja
kan
t Coevorden heb ik wel
eens beter werk gekregen. Vond
er nu niets bij waarvan ik kon
zeggen „dat is het". Werk van
M. K. uit Den Haag kan ik niet
retourneren, daar ik nergens een
adres tegenkwam.
En dan tenslotte de heer Z. L. uit
Sprang. Hartelijk dank voor uw
brief, maar als u deze rubriek
elke week weer doorneemt, zal
het u duidelijk zijn, dat uw in
zending niet mee kan gaan. 'k
Heb zeker waardering voor uw
bedoeling, maar deze hoek is
tenslotte voor de jongeren, zodat
vij gee
kuniK
cendin
gens lijkt he
wat kinderen, die intussen wel
licht zelf weer meisjes en jon
gens op school hebben, aan u
hebt verplicht! Daar getuigt uw
inzending wel van.
Een half punt redden
In het laatstverschenen nummer van het
Engelse Tijdschrift „Chess" treffen we in de
rubriek „Practice from the Masters" een
aantal voorbeelden aan van het „geredde
halve punt". Het gaat hier om stellingen
welke reeds diep in het eindspel gekomen
voor een van beide spelers positief slech
ter staan, misschien wel verloren.
De bedoeling van het vestigen van de aan
dacht op stellingen van dit type is, dat men
altijd maar in het bijzonder indien men
slechter staat erop bedacht moet blijven
een uitweg te vinden uit de moeilijkheden,
en zodoende nog juist een half puntje te
redden, in plaats van te verliezen. Wij laten
nu maar in het midden of die „redding"
toch reeds in de stelling besloten !ag (zodat
de redding eigenlijk een schijnredding is)
dan wel of de sterkere partij inderdaad eerst
een foutje moest maken, waardoor zijn te
genstander de kans kreeg met het bekende
Ul~~e-oog te ontsnappen.
deze voorbeel-
i partij Kotov-Byrne (1954).
I A A
A A
Oplossingen
blauwe i
a b c d e f
Zwart aan zet maakt remise.
partij Ciocaltea-Pachman (Praag
8
I'. '4
7
rtMü 1
i.
1*
P
6
m H ft
lü Uil
ai i
SP w
8
l Wé. m'i
11 s
9
2
lpp pp
B
1
m
Wit
a b c d e
an zet maakt remise.
i z h
abcdefgh
in zet maakt remise.
Hieronder volgen de oplossingen der viel
opgaven, gepubliceerd in onze rubriek van
13 augustus jl.
1. FleissigSchlechter. 16Le3t
17. Lxe3 PI2Ü en mat is niet te vermijden
na 18. Lxf2 Dd2t 19. Kbl Ddlt 20. Kh2
Dxc2 mat.
2. MorphyN.N. Het mat in vier was:
18. Tb5t cxb5 19.Dxb5t Kc7 20. Dc5t Kb8
21. Dd6 mat.
3. MorphyBrunswick Isouard. Zó kwam
het snelle einde: 13. Txd7! Txd7 14. Tdl De6
15. Lxd7t Pxd7 16. Db8t Pxb8 17. Td8 mat.
4. N.N.Abrahams. Zwart had laatstelijk
Te8t gespeeld. Nu zou op 13. Le2 gevolgd
zijn: 13. Txc2t 14. Kxe2 Dxf3t 15. Kxf3
(of gxf3) 15Pxdxt en zwart wint. Wit
speelde evenwel 13. Kfl en toen volgde:
13Dxf3! 14. gxf3 Lh3t 15. Kgl Pxd4
16. Ddl Telt 17. Dxcl Pxf3 mat.
Oplossingen en correspondentie
aan dc heer H. J. J. Slavekoorde,
Goudreinctstraat 125, Den Haag.
