10 voor alle rassen Handelaren willen uitbreiding van het bloembollenareaal met procent voorstellen tien NIEUWE LEIDSCHE COURANT ZATERDAG 16 JULI 1960 Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen TE VEEL GEVAREN IN MAATSCHAPPELIJK VERKEER Kaapstad, juli. TAE AFRIKANER vraagt zich niet af, hoe het komt, dat de VA hem omringende niet-blanken nog geen noemenswaar dige trap van ontwikkeling hebben bereikt. Wel spreekt hij van hen als „onbeskaafd" en ver staand? beneden het blanke beschavingspeil. Hierin vindt hij zijn argumenten om twaalf miljoen negers, kleurlingen en Indiërs onder de duim te houden en hen in hun eigen land als vreemdelingen, als on- g?wen?te vreemd-"1 ineen zelfs, te behandelen. Het „Terug ar de Natuur" ONS VIR JOU, SUID-AFRIKA" van Rousseau heeft in het „Terug naar de Stam" van Ver woerd en zijn iigs.UK gekregen. De blanke in rechten uit het verleden J Afrika zeggen, zonder dat er blijkba; mening is, dat de blanke stinkt.Hij heeft tuberculose of een veneri sche ziekte, klinkt het even vaak, waarbij de ogen gesloten worden voor het feit, dat er ook blanken zijn, die aan deze kwalen lijden, en voor het even grote feit, dat er tegenwoordig veel tegen kan worden gedaan. Wanneer men de politieke redenen nagaat, waarom de Afrikaner op het standpunt staat, dat er een scheidslijn tussen hem en de niet-blanke moet blijven in het vorige artikel zijn de godsdienstige achtergronden al be licht dan komt men al gauw tot de conclusie, dat deze voor elk ras verschillend zijn. De Indiër, de Aziaat, wordt als een bodemvreemd individu beschouwd, die liefst zo snel mogelijk naar zijn land van herkomst dient terug te keren. In de dertiger jaren zijn hier inderdSad pogingen toe aangewend. De repatriëring naar India kon op kosten van de staat geschieden, met zelfs nog vierhonderd gulden als bonus na. Slechts enkelen uit de Indische gemeen schap thans een half miljoen heb ben van dit aanbod gebruik gemaakt. De nakomelingen van de koelies, die hon derd jaar geleden naar Natal zijn ge bracht om daar op de suikerplantages te werken, gaven er de voorkeur aan in Zuid- Afrika te blijven, daar de honger aan de overkant van de Indische Oceaan jaar lijks tienduizenden dachtoffers maakte Alleen vrouwen, die geen kinderen kon den krijgen, werden maar dat is een geheel ander verhaal. De Afrikaner (met deze term wordt in dit artikel in de eerste plaats be doeld een blanke met een nationalisti sche inslag) beschouwt India tot op zekere hoogte als een bedreiging voor Afrika. Met lede ogen ziet hij aan, hoe de Indiërs in groten getale het Donke re Continent penetreren. Zijn vrees is, dat ook Zuid-Afrika eens zal worden gebruikt als lozingsplaats voor India's overtollige miljoenen. De gespannen verhouding tussen Zuid-Afrika en In dia, die vooral in de Verenigde Naties tot uiting komt, heeft dan ook niet alleen de apartheid tot achtergrond. Zuid-Afrika vertrouwt India niet, noch ten aanzien van de koers die het vaart, noch ten opzichte van zijn bedoelingen. Zegt de Afrikaner aan de ene kant dat de democratie alleen tot haar recht kan komen in handen van een volk dat zichzelf weet te besturen, aan de andere kant is hij de mening toegedaan, dat de verlening van poli tieke rechten vergezeld moet gaan van de aanvaarding van zekere plichten- Wie b.v. het kiesrecht wil verwerven, moet eerst kunnen aantonen, dat hij een degelijk begrip heeft van wat hem als volwaardig staatsburger te wachten staat. Dit beginsel gebruikt de blanke a!s een van de voornaamste redenen, waarom het kiesrecht met de plichten, welke daaraan verbonden zijn. niet aan de gekleurde rassen verleend kan won vooi gangers een w -cm; dient in het volle bezit te blijven het „baasskap" moet, desnoods met geweld, ge handhaafd worden. Bijkomstige, helaas vulgaire argumen ten worden er ook nog bijgehaald om de barrières te doen blijven siaan. De neger stinkt, hoort men overal in Zuid- beseft wordt, dat de neger van Kleurling- en negerarbeiders stromen de poort van een si- garettenfabriek in Johannes- sondering in hul eie lokasie gehuisves moet word om hulle daar te verwijder." Wat de economische scheidslijnen betreft, wordt door de blanke naar vo ren gebracht, dat mensen, die maar enkele schreden van het barbarendom moderne, economische samenleving kunnen worden opgenomen. Dat deze stelling onhoudbaar is, omdat de in dustrialisatie kleurlingen, Indiërs en •el Ier gelijk, al de lutie heeft opgeleid, betwist de Af-; kaner. De niet-blanke, vooral de neger, blijft voor hem de barbaar of de halve barbaar. Hij mag christen zijn, z'n huis Europees inrichten cn Europese bescha- VOOR DE FILATELISTEN Post met vluchtelingen-zegels taboe achter IJzeren Gordijn D UNIE VAN ZUID-AFRIKA vierde het gouden feest van haar bestaan. Een van de feeste lijke uitingen was een herden kingszegel waarop de presidenten, die de Unie sinds 1910 dienden, naast elkaar afgebeeld worden: van links naar rechts: Louis Botha. Jan Smuts, Hertzog. Malan, S'.rij- dom en Verwoerd (afb. 1). ie: is niet toevallig, dat :k naast dit zes tal blanke minister-presiden'en. een tweetal zwarte presidenten afdruk, van pas zelfstandig geworden Franse ge- b.eden in Afrika: Philibert i'sirana van Madagascar (Republiek Malgache) en president Muarice Yameogo var Opper Volta (afb. 2 en 3). iet gaat verbijsterend snel met de ont voogd ng van het Afrikaanse wereld deel. Waren het een paar jaar geleden nog maar enkele lander, binnenkort zullen er 27 zelfstandige S'atcn zijn, di alle een paar jaar geleden nog maar kr loniën of mandaatsgebieden waren. H< gaat zelfs zo snel. dat Ethiopië en L berfa. die hun vrijheid allang kennen hij Dit dei uggesti Het arbeidsritme van de weg werker is zo eetitonig als bet geluid van een heimachine Houweel op en houweel neer langzaam stap voor stop echter in 1948 aan het bewind kwamen, aan de apartheid gebonden. Fanatiek jagen ze de scheiding van de rassen na. zowel in als buiten de steden. Het belang der blanken is hun enige uit gangspunt, hoewel ze graag schermen met de gedachte, dat de scheidslijnen ook in het belang van de niet-blanken worden getrokken' Over datgene wat beoogd wordt, heeft dr. E. G. Jansen, voormalig mi nister van naturellenzaken, niemand in het ongewisse gelaten. „Die bpleid van die Regering.verklaarde hij in 1950, „sluit in territoriale apartheid, maar gaan baie verder. In die hui dige omstandighede is daar wel natu- rellereservate en in die stedlike ge- biede is daar wel naturellokasies. Maar benewens dit is daar in sekere stedike en andere gebiede 'n mengel moes wat opgeruimd moet worden Daar heers ontsettende toestande in die achterbuurtes van die meeste van ons groot stede waar daar 'n deurmekaar- kleure alle Verschil In de benadering van het probleem van de verlening van gelijke, politieke rechten aan de twee gekleurde rassen, die inheems aan Zuid-Afrika zijn, wordt verschil gemaakt tussen de kleur ling en de naturel. De meerderheid van de kleurlingen totaal anderhalf miljoen staat vol gens de Afrikaner een sportje hoger op de ladder der beschaving dan do naturellen. Daarom is hij eerder bereid iets aan de kleurling te gunnen dan aan de neger. Zijn mening is echter, dat het in het belang van de blanke is de kleurling, die in de Kaapprovincie altijd dezelfde politieke rechten als de blanke heeft genoten, op een aparte kieslijst te plaatsen. In 1956 is hem dit gelukt, na een lange worsteling in de Volksraad en in de Senaat en zelfs in het Hoogge rechtshof. Hij heeft nu geen hinder meer van de kleurlingen aan de Kaan. die nooit bepaald met de Nationale Partij zijn weggelopen. Met de naturellen is het heel anders gesteld. Door hun grote aantal op het ogenblik al tien miljoen is gpon Afrikaner bereid hun politieke rechten te verlenen. Volgens hem zou dit niet alleen de ondergang van het blanke ras in Zuid-Afrika betekenen, maar ook de verdwijning van de blanke bescha ving. Daarom hebben de blanken in Zuid-Afrika het beleid van de sche- dingen uitgedacht, dat door de ene segregatie, door de andere apartheid, door de derde „baasskap" en door de vierde „eiensoortige ontwikkeling" wordt genoemd, doch waarvan de noe mer dezelfde is. Onder Smuts, die ook voorstander van een vorm van aparte ontwikkeling was evenals trouwens de kern van de tegenwoordige oppositie is de segregatie als leer niet consequent doorgevoerd. Toen de nationalisten De Regering is vas van voorneme om aan daardie toestand 'n einde te' maak. Waar hy dus territo riale apartheid voorstaan, wil die Regering sien dat dit konsekwent en doeltreffend toegepas sa! word In ste dlike gebiede sal naturelle wat gereg- ees, met sekere uit- ken, zelfs niet als hij gevormden behoort. Een tweede stelling Is, dat de hlanke arbeider met zijn bescliavingsbehoeften tegen de niet-blanke arbeider met zijn primitieve behoeften beschermd moet worden. Hiervoor wordt aangevoerd, dat de gekleurde het met veel minder loon kan doen en dat hij daarom een aantrekkelijker object voor een werk gever kan worden dan een blanke. Wanneer de ongeschoolde blanke tot een lager levenspeil moet dalen dan de ongeschoolde gekleurde, zo wordt hier nog aan toegevoegd, dan is daarmee de eerste schrede gezet op (1e weg naar de uitwissing van de scheidslijn en bij gevolg ook naar de verdwijning vain de. blanke beschaving. ,-Arme blanke" Een van He vele problemen van Zuid- Arika wordt hiermee aangeroerd, nl. het probleem van de arme blanke Om hem tegen de gevaren, welke hem be dreigen. af te schermen, is men bereid de welvaartsstaat op de kop te zetten. Niet de economisch zwakken, maar de economisch sterken moeten beschermd worden De Afrikaner zoekt de oplossing in een afgebakend terrein voor elke ras- Dat hij hierbij consequent moet zijn. is ook al een probleem geworden. De apartheid is nl. strijdig met het eigen belang, waar het de inzet van niet- blanke arbeidskrachten in blanke ge bieden betreft. Die strijdigheid is be slist meer dan theorie Ongeveer twee derde van de tien miljoen naturellen een-derde in de steden en een-derde op het platteland wordt in blanke gebieden voornamelijk als ongeschoolde arbeidskrachten gebruikt. Daarom trachten de meer principiële apart heidsaanhangers niet de politici, want die verliezen er stemmen door de gedachte in te voeren, dat de blan ke het in de toekomst zonder de ar beid van de niet-blanke zal moeten stellen. Een aantal docenten van de universi teit van Stellenbosch heeft dit stand punt. zij het indirect, duidelijk in een manifest gesteund. „Het komt ons als kortzichtig voor," verklaarden zij. „eco nomische overwegingen tot de enige of de hoofdoverwegingen le maken van het lockomstbeleid Onze eigen geschie denis levert het afdoende bewijs, Hat er soms omstandigheden kunnen zijn, die van een volk 'vereisen, dat het eco nomische overwegingen niet als hoofd zaak beschouwt." Ook de drie Afrikaanse kerken heb- hen zich op een congres over het na- turellenvraagstuk in dit verband uit gelaten Het gebruik van ongeschoolde, niet-blanke arbeidskrachten, zo is daar o.m gezegd, heeft tot gevolg gehad, dat de vestiging van blanke immigran ten in Zuid-Afrika er schade dooi ge leden heeft, dat de mechanisatie als hoofdkenmerk geen vermenging wensen. In feite be tekent dit dus dat de Afrikaner niet al leen als rassenbewaker van z'n eigen groep optreedt, maar ook van de groep die hij uit overweging vai zelfbehoud en eigenbelang heeft gekneveld. Daarom heft het Malan, die tien jaar geleden Verwoerd al tot minister van naturellenzaken benoemde, goedge- dacht de conventies op het gebied van het maatschappelijk verkeer in wetten leggen, „aangezien er aan beide i bekt nkeli niek tegeni i dus! - thans" ekt, dat kw kwaliteit van belang is en dat de me ning heeft postgevat dat goedkope ar beidskrachten economische arbeids krachten zijn. Als laatste gevolg werd ook nog beslist gesteld, dat de verar ming en de verachterlijking van een deel van de blanke bevolking erdoor in de hand is gewerkt. Maatschappelijk verkeer De grootste bedreiging voor de be schaving in Zuid-Afrika ligt volgens de Afrikaner op het gebied van het maat schappelijk verkeer. Generaal Smuts heeft eens voor het curatorium van de universiteit van Oxford verklaard, dat de scheiding tussen blanken en zwarten gebiedend is. zowel in het belang van de cultuur en de tradities van de na turellen, als in dat van de blnedzuiver- heid, de volksgezondheid en de rust en orde. „De vermenging van twee zulke tegenstrijdige elementen." zo voegde hij er nog aan toe, „leidt tot ongeluk kige sociale toestanden." klaard, hoi ficiecl werden toege» met een kleurling of trouwen, zijn op 't ogenblik dit buiten de Unie te doen. v gekleurde het land m ieder Ie oorlog of Blanken, die verhoudir ïval Ule- liefdes- Bloedvermenging is v maatschappelijk verkeer bloedvermengmg wordt zegt hij, loopt het bla Afr geheel te In dit verband wordt tev gebracht, dat ook de nit e! het voor- Afrikaner in tiet. Wanneer oegestaan. zo Kleurlingen en een negerin voor de ingang van een poli kliniek in Kaapstad '°lg 1 worden geleverd. onder de z.g. Irr half jaar tot twe Kongolese minister contra premier De Kongolese minister van buitenland se zaken. Bomboko, heeft het afbreken van de diplomatieke betrekkingen met België onwettig genoemd. De mededeling van bet verbreken der betrekkingen was afkomstig van de pre mier en de president. Het besluit zou echter niet in een kabinetsvergadering zijn renomen en Bomboko zou er pas la ter van in kennis zijn gesteld. en bewezen hebben die waard te zijn, zich wat verontrust toonden tijdens de Afrikaanse Vrijheidsdag. Zij vragen zich terecht af of voor menig land de In Belgische -zamelaars organen wordt gedachten gewisseld over de filatelistische aspecten van de vrije Kongo. Gaat men de Belgische zegels overdrukken of komt er een geheel eigen type, zoals in Indonesië? Zullen de nieuwe Kongolese autoriteiten uit gifte en verkoop van zegels zelf behar tigen of zullen ze. als zoveel jonge sta ten, in handen vallen van een Ameri kaans concern, dat maar raak laat drukken? Zullen de Belgische verzame laars doorgaan met de Kongo ook nu te verzamelen? La Revue Postale be sluit al deze vragen met de wijze op merking: Men mag niet vergeten, dat de nieuwe natie een logische en nor male ontwikkeling is uit het Belgisch bestuur, dat hen voorthielp op de weg naar zelfstandigheid en een bekroning van een verstandig beheer van 75 jaar. De Olympische Spelen in Rome brengen weer veel leven in de filate listische brouwerij. Polen kwam bij zonder origineel voor den dag met twee blokjes van vier zegels elk (afb. 4), waarop alle Poolse successen op de ver schillende Olympische Spelen sinds Amsterdam 1928 afgebeeld zijn. Op 't tweede blokje dat we afbeelden. Lon- -ro-n^i ,o-n ?Jelbourne 1956. terwijl optimistisch het linker beneden- zegel opengehouden is voor successen in Rome i960! Tezamen vormën die vier zegels telkens een stadion. Een elegant, goed uitgevoerd stuk druk werk. waartegen afb. 5 van Rood- China met zijn zwijnen wel heel schril afsteekt Vroeger kwamen op de Chinese zegels de fijn gegraveerde kop pen van grote wijsgeren als Confucius voor! Nu zijn het grove zwijnen in snoepgoedkleurtjes! Op bevel van de Partijraad moet er propaganda gemaakt worden om meer varkens te fokken (more pig breeding) Nou, dan zetten we ze ook op de postzegels Dan zie ik toch maar liever de beroemde Nefertite-kop. op Egypte (afb. 8) of de tulp van T u r k ij e (afb. 7). dat voor de bloem die daar oorspronkelijk van daan kwam. dank zij de postkoets van de Floriade, een mooie reclame gekre gen heeft. Tot slot. lerwllle van de vele vluchtelin gen jaar-verzamelaars, in afb g van Columbia en afb. 9 van Uruguay de nagekomen uitgaven en de waar schuwing: frankeer uw brieven aan ruilrelaties achter het Ijzeren gordijn niet met de Xedelandse vluchtelingen- zegels. want ze worden daar opzettelijk beschadigd of met Inhoud en al In be slag genomen! Deze uitgave van 70 lan den tegeljjk. schijnt de communisten bijzonder te Irriteren. Misschien uit schuldbesef of een erkenning van hun verantwoordelijkheid voor het grote probleem der duizenden en duizenden politieke vluchtelingen? Zelfs de West- dultse en Zwitserse zegels met alleen maar Het neutrale boom-embleem, wor den op brieven naar het Oosten ver nield of teruggestuurd! Verrekening AOW Thans zijn officieel de juiste bedra gen voor de verhoogde AOW- en AWW- uitkeringen bekend gemaakt. De nieuwe bedragen gelden vanaf 1 april 1960. Ingevolge de AOW zullen de ongehuwden per jaar f1134 gaan ontvangen en de gehuwden f 1794. AWWweduwen zonder kinderen per jaar f 1512, en weduwen met kinderen f2196, wezen tot 10 jaar f 486, wezen van 10 tot 16 jaar f732, wezen van 16 tot 27 jaar f 960. In deze bedragen is de compensatie voor de huur- en melkprijsstijging in begrepen. De nieuwe uitkeringen bete kenen voor de ongehuwden, die AOW- pensioen genieten, een maandelijkse verhoging van f 13.50, voor de gehuw den f 17 50, voor weduwen zonder kin deren f 15,50, weduwen met kinderen f 19, wezen beneden 10 jaar f4 per maand, wezen tussen 10 cn 16 jaar f 6 en wezen tussen 16 en 27 jaar f8. Vanaf 1 april is reeds een voorschot gegevenvoor ongehuwde AOW-trek- kers f7 per maand, gehuwden f 11, we duwen zonder kinderen f9, weduwen met kinderen f 14, wezen tot 10 jaar, 10 tot 16 jaar en 16 tot 27 jaar resp. f 3, f4.50 en f6. De achterstallige bedragen worden in augustus uitbetaald. Rapport uit LISSE Een van de kerngroepen van de Vereniging van Oud-leerlingen van de middelbare tuinbouwschool te Lisse heeft, met het oog op de E.E.G. een economische studie van het bloembollcnvak gemaakt en het daarover uit gebrachte rapport opgedragen aan de Koninklijke algemene vereniging voor Bloembollencultuur en de Bond van Bloembollenhandelaren. Deze jonge kwekers en exporteurs, tussen de 25 en 35 jaar, pleiten voor geleide lijke afschaffing van teelt bep^kende maatregelen en voor gewijzigde af- zetmethoden. Aan de Bond van Bloembollcnhandelaren stellen zij voor, een onderzoek te laten instellen naar de tulpenteelt in Japan. Naar hun mening is het aan de tee beperkende maatregelen toe te schrijv dat sommige jonge Nederlandse kv kers hebben getracht de beschikking krijgen over grond in Duitsland, buur- of koopprijs van teeltrecht is v gens de kerngroep te hoog geword terwijl veel kwekers meer vergunni dan grond of lust tot telen hebben. De kerngroep denkt dat dit te vermijden i« als oogst en export worden geschat door middel van berekeningen volgens het voortschrijdend gemiddelde waarbij men jaarlijks de laatst verstreken zeven jaren in beschouwing neemt en als aan de hand daarvan de te betelen opper vlakte wordt vastgesteld De kweker» zouden dan naar de mogelijkheden in hun eigen bedrijf kunnen inschrijven en de hand da: kostprijs kunn« 1 zouden teeltver- 1 worden uitgereikt. Op volgens de groep d' worden gedrukt. De exporteurs zouden andere afzet- methoden moeten zoeken en de kant van intense samenwerking moeten opgaan Zij zouden niet moeten kunnen steunen op erkenningseisen, omdat deskundige kwekers ook deze verkoop ter hand zou den moeten kunnen nemen. BloemboUenkwekers zullen volgens de groep ook in de gelegenheid moeten worden gesteld te broeien. Dit omda' men de groep Rijnsburgse broeiers bin. nen enkele jaren de uitvoer van afge sneden bolbloemen niet zal kunnen ont houden en deze uitvoer weer de uitvoer In de gisteren gehouden vergadering van de Bond van Bloembollenhandela- ren, so vernemen wij van de zijde van die bond. is waardering uitgesproken voor het rapport van de werkgroep. Zon der het op alle punten met de werk groep eens te zijn wil de bond toch in gaan op enige suggesties, met name die betreffende het verzamelen van gege- \ens omtrent buitenlandse cultures. De bond wil een uitbreiding van het bloem bollenareaal met tien procent voorstel len. Bij de Koninklijke Algemene Vereni ging voor Bloembollencultuur heeft meh onder meer bezwaar legen de opvatting der werkgroep inzake de erkennings eisen. (Zoals bekend heeft het bestuur van het Produktschap voor Siergewassen zich im maart jl. uitgesproken voor de invoering van vestigingsvergunningen voor de groothandel in o.m. bloembol len). De kwekers, zo vernamen wij van deze kwekers en handelaren omvattende vereniging, willen wel een uitbreiding van het teeltareaal, maar vinden dat een uitbreiding met tien procent te groot en marktverstorend kan werken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 7