L
'1
wm isn
Ml
Bouwen: wachtwoord
der Vrije Universiteit
Klassieke opleiding op
christelijke school
Een woord voor vandaag
Politie doet inval
in schuilkelder
cle cjrootóte
gave
Kanttekening
2
r
En onderwijs in de
Verenigde Staten
In Ad Fontes, het cultureel
maandblad voor het christelijk
onderwijs, schrijft prof. dr. J. J.
Thierry over „Didactische over
wegingen by het onderwijs in de
klassieke talen". Na een uitvoe
rige uiteenzetting tuydt ook hy
enkele gedachten aan de klas
geschreven kunnen zijn in een
maandblad voor neutraal onder
wijs. Zal ik er dan nu nog een
christelijk sausje over gieten?
Geen sprake van, want wat ik
schreef, raakte naar mijn bedoe
ling slechts de techniek van het
iemand iets leren. En deze is neu
traal. De onderwijzer leert op de
openbare lagere school de kinde
ren, dat dertien plus zeven twin
tig is en dat een bloem een stam
per en meeldraden heeft, tech
nisch op precies dezelfde wijze
als die op de christelijke.
In deze zin bestaat er geen
christelijk rekenen, geen christe
lijke gymnastiek, die op een apar
te wijze zou leren bepaalde bewe
gingen te beheersen, geen christe
lijke plantkunde. Men kan dit
laatste niet bestrijden door te zeg
gen: „voor de onderwijzer op een
openbare school is een bloem
slechts de optelsom van meeldra
den plus stamper, de christelijke
onderwijzer ziet hem daarentegen
als een kunstwerk uit de handen
des Scheppers."
Want afgezien van de vraag of
men in het persoonlijke vlak de
rollen zo absoluut mag verdelen,
wanneer men zo spreekt, heeft
men het niet meer over de tech
niek van het leren, maar is de
beschouwingswijze in het geding
gekomen. En daar ligt inderdaad
het bestaansrecht met alleen,
maar ook de noodzaak van alle
christelijk onderwijs, daar, waar
het gaat om het bepalen van de
waarde of onwaa-de der dingen.
Deze beschouwingswijze kan niet
neutraal zijn, daar zij geschiedt
vanuit het Evangelie of niet.
Op het christelijk gymnasium,
waaraan ik het laatst, als leraar
werkzaam was, kon ik op geen
andere manier mijn leerlingen de
verbuiging van mensa en de ver
voeging van paideuoo bijbrengen
dan ik vroeger op een openbaar
had gedaan. Ik ga mij niet in al
lerlei bochten wringen om aan te
tonen, dat cr toch een christelijke
techniek van het iemand ook de
ze dingen leren zou bestaan. Ik
ben bang, dat ik dan eerder in het
gezelschap der sofisten erecht zou
komen dan in dat der apostelen!
Maar waar het de beschouwing
der oudheid betreft, komen de za
ken anders te liggen. Dan moet
men, zelf discipel geworden, po
gen een oordeel te geven vanuit
het Evangelie.
Uit deze zienswijze volgt, dat
een gymnasium helemaal niet
christelijker wordt door aan het
programma nog enkele werken
verplicht. Wanneer een school Ho-
ratius ongelezen laat liggen, maar
in plaats daarvan een apologie
voor het christendom als de Oc-
tavinus van Minucius Felix op het
programma zou zetten, zie ik
daarin niets bijzonder verdienste
lijks. Het gaat er immers alleen
maar om, of men in de beschou
wing van de gedachten van Pla-
to, dc opvattingen van de Stoa of
andere uitingen van de antieke
cultuur iets van de heerlijkheid
van het evangelie heeft kunnen
doorgeven. D:t neemt natuurlijk
niet weg, dat men vanuit alge
meen cultureel oogpunt zeker kan
pleiten voor de lectuur van iemand
als Augustinus. Ik heb inderdaad
eens met een zesde klas uit zijn
Confessiones gelezen, maar kreeg
toch de indruk, dat leerlingen van
deze leeftijd voor die typische
vorm van vroomheid no« niet ge
heel rijp zijn. Deze lectuur werd
althans door de klas weinig ge
waardeerd.
Amerikaans onderu ijs
In hetzelfde blad schrijft de
heer L. Kranenborg een Kroniek
van pedagogische en psychologi
sche lectuur. Daarin wordt ook
aandacht gewijd aan het boekje
van prof. dr. H. Af. H. A. van der
Valk over het Amerikaanse on
derwijs en zijn betekenis voor
Nederland. De schrijver zegt dan
onder meer:
lander opvalt zijn de mense
lijke verhoudingen in Amerika In
dit verban*. interesseert ons het
verschijnsel van de ontwikkeling
van de persoonlijkheid en zelfstan
digheid van het kind. Hieraan
wordt veel meer aandacht be
steed dan in ons land. Het kind
wordt in de scholen opgeleid niet
alleen voor het leren van een vak
of beroep, maar ook om met men
sen om te gaan.
De voordelen van deze aanpak
moeten we niet onderschatten. Het
komt b.v. het creatief vermogen
van het kind ten goede. Het kind
kan zichzelf zijn, kan eigen idee-
en uiten zonder rekening te hou
den met wat andere er van den
ken.
Een onderzoek in de V.S. heeft
aangetoond, dat het aantal uit
vindingen van hen, die niet op een
hoger-onderwijsinstelling hebben
gestudeerd, zelfs groter is dan
van academici. De schrijver stelt
in dit verband de vraag, of ook
in ons land niet een instituut in
het leven kan worden geroepen in
navolging van de Amerikaanse
Science Fair-gedachte, ten einde
het creatief vermogen van de Ne
derlandse jeugd op technisch ge
bied te helpen bevorderen. Een
dergelijk plan past geheel in de
verdere industrialisatie van ons
land.
Een ander gevolg van deze aan
pak fs het nauwe contact tussen
hoogleraar en student in Ameri
ka. Het vloeit voort uit het aan
passingsvermogen en de zelfstan
digheid die de student als kind
op school heeft geleerd. Daardoor
zit hij bij de behandeling van een
onderwerp direct vol vragen en
geneert zich niet als ze niet goed
van inhoud zijn.
VERSCHILLENDE Nederlandse
hoogleraren, die in Amerika
rondreisden of doceerden, waren
onder de indruk van de grote be
langstelling van de Amerikaanse
student met over het algemeen ge
ringere kennis in Nederlandse
ogen van het onderwerp. Het
onderwijs in ons land is over het
algemeen te receptief.
Van der Valk wijst op het hier
mee in verband staande verschijn
sel van teamwork, wat wel eens
zover kan leiden, dat de eenzame
werker niet gewaardeerd wordt en
vaak moeilijk in een Amerikaanse
organisatie is in te passen. Het is
ook een aspect van de tendens tot
conformiteit De Nederlanders
zijn wel eens te individualistisch
in omstandigheden, waarin samen
werking noodzakelijk is
Een goed onderwijssysteem
moet altijd rekening houden met
de toekomst en zeker in deze tijd,
nu vele landen zich bevinden in
een proces van voortdurende ver
anderingen.
De differentiatie van het Ame
rikaanse onderwijs is daarom een
verschijnsel dat ook in Nederland
de nodige aandacht verdient. Het
is wenselijk na te gaan of ons on
derwijs Wel voldoende rekening
heeft gehouden met de steeds toe
nemende differentiatie van bet
maatschappelijk leven.
V.U.-dagen in Deventer
Aanvraag om Caritasgelden
zal nooit worden gedaan
Wordt U gekweld
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen, neemt dan Uw toevlucht
tot Togal. Het middel dat kan baten, waar
andere falen. Laat U dus niet langer kwel
len, maar gebruik Togal. Togal zuivert de
nieten en is veilig voor hart en maag. BIJ
apotheek en drogist 0.95, 2.40 en 8.88.
Aartsbisschop van Kazan
veroordeeld
Het Hooggerechtshof van de Tartaarse
autonome sowjet-republiek te Kazan
heeft aartsbisschop Wladimir Kresowitsj
tot drie laar gevangenisstraf en onteige
ning van bezittingen veroordeeld wegens
onregelmatigheden op fiscaal terrein, al
dus heeft Radio-Moskou donderdag ge
meld
Volgens het blad „Izwestia" heeft de
aartsbisschop in de zeven jaar waarin
hij aartsbisschop van Kazan is, door on-
j- bedrag
(Van een onzer verslaggevers)
OP de te Deventer gehouden alge
mene vergadering van de Ver
eniging voor Hoger Onderwijs op
gereformeerde grondslag, waar
van de Vrije Universiteit uitgaat,
heeft ir. C. A. Doets lid van het
college van directeuren uiteen
gezet, dat de V.U. een snelle ont
wikkeling doormaakt. Dit blijkt
uit de stand van zaken met de
nieuwbouwplannen in Amster-
dam-Buitenveldert.
V erpleegstersopleiding
Omdat reeds is gebleken, dat het ter
rein aan de Amstelveenseweg te klein
wordt, heeft men van de gemeente Am
sterdam toezegging gekregen, dat dit
terrein met 5% ha wordt uitgebreid,
dat het dan 18 ha beslaat.
Voorts is aan de aangrenzende ge
meente Nieuwer Amstel verzocht om
een terrein, groot 10 ha, waar men een
verpleegstersschool. een studentencen
trum enz. wil bouwen.
Met die verpleegstersschool is haast,
want wil men vasthouden aan de da
tum 1 september 1963, waarop het zie
kenhuis wordt geopend, dan zal een vol
ledige „bemanning" aanwezig moeten
zijn.
Daar een academisch ziekenhuis
gespecialiseerd verpleegsterscorps no
dig heeft, wil men uiterlijk 1 septem
ber 1961 starten met de opleiding der
leerling-verpleegsters. Op de school
wordt dus gewacht.
Intussen gaat ook de bouw of i
bereiding tot de bouw van andere
ziekenhuisonderdelen voort, evenals de
stichting van gebouwen voor andere fa
culteiten. Heden heeft de aanbesteding
plaats van het heiwerk voor het gebouw
van de wis- en natuurkundige faculteit.
Voorts wordt serieus gedacht aan eer
ontwerp voor een nieuw hoofdgebouw
der V.Ü., waarin tekens de alpha-facul-
teiten worden ondergebracht.
De afwerking van deze en andere
plannen zal twintig jaar vergen, onge
acht wat er intussen nog voor nieuwe
plannen komen. De V.U., die thans
tachtig jaar oud is. zal dus bij haar
eeuwfeest in 1980 een moderne, goed
geoutilleerde universiteit zijn.
Lankmoedigheid
Voor dit alles is nodig, dat *U. die de
bloei van de V.U. voorstaan, zich be
wust aan haar welzijn blijven geven.
Hierop wees de president-directeur,
de heer J. Wilschut te Rotterdam, die
de vergadering voorzat. Hij deed ook
een beroep op do lankmoedigheid der
geestverwanten.
„Wij weten, dat aan de Vrije Univer
siteit wel eens misstanden zijn", aldus
de heer Wilschut. ..Maar laat men toch
niet vergeten, dat zoals de gelovigen
slechts een klein beginsel der gehoor
zaamheid hebben, ook een christelijke
vereniging en een christelijke universi
teit op geen stukken na aan de vol
maaktheid toekomen. Daarom tone
zich lankmoedig in zijn kritiek".
Speciaal betreurde de heer Wilschut
het. wanneer soms contribuanten hun
bijdrage voor de V.U. intrekken, om
dat zij het oneens zijn met een uitlating
van de een of andere professor.
„Wie dit doet, geeft eigenlijk te ken
den. Zou het bedanken algemeen zijn,
dan ware het voortbestaan der V.U. on
mogelijk. Dit moet men bij het intrek
ken van zijn bijdrage wel bedenken",
zei de heer Wilschut. „Het is een on
houdbaar standpunt. En voor alle krl-
geldt deze waarschuwing: „Ver-
het
sinaasappel
citroen
vruchtenlimonade
derf 1
niet,
zit zegen
Desgevraagd verklaarde de heer
Wilschut prof. dr. D. Nauta wilde
hier klaarheid over hebben dat de
V.U. op geen enkele manier getracht
heeft om in aanmerking te komen
voor gelden alt de caritaspool. Het
Rotterdams Parool heeft dat geschre
ven. Directeuren der V.U. hebben het
bericht gelogenstraft, doch het R.P.
bleef totnogtoe in gebreke met het
plaatsen van een rectificatie. Men zal
zeker in de toekomst ook niet gaan
vragen om gelden uit de caritaspool.
Op een vraag wanneer aan de V.U.
een leerstoel in de homoeopathie zal
worden gevestigd (waarvoor Kuyper in
dertijd zeer geporteerd was) antwoord
de mr. dr. J. Donner als voorzitter van
het college van curatoren dat de Ver.
tot bevordering der Homoeopathie ge
vraagd heeft een privaatdocentschap in
de homoeopathie te mogen instellen.
Hiertegen bestaat in beginsel geen be
zwaar. Het wachten is op de voor
dracht van iemand, die het beginsel der
V.U. onderschrijft en die wetenschap
pelijk gekwalificeerd is.
God, natuur cn mens
Over het onderwerp „De natuur en
de grootheid Gods", sprak prof. dr. P.
Groen, buitengewoon hoogleraar in de
wis- en natuurkunde.
Prof. Groen onderscheidde de natuur
als „vrije natuur" eL de natuur als ver-
schijnsel, dat aan gesloten wetten on
derhevig is. Anders gezegd: de natuur
der dichters en de natuur der denkers.
Inzonderheid de natuur der denkers
is vaak in het geding, omdat zij
als een zelfstandigheid naast God wordt
beschouwd. Men efrkent God wel als
Schepper, maar meent desondanks dat
de natuur volgens-Jiaar eigen wetten
voortgaat. Prof. Groen - herinnerde in
dit verband aan de discussie over het
bidden om regen, die vorig jaar ge
voerd is.
Hij meende, dat christenen zich
moeten verzetten tegen het denkbeeld
van de zelfstandigheid der natuur. Zo
leert de bijbel het ook. Niet: de na
tuur dondert, maar: de God der ere
dondert (Ps. 29).
Natuurwetten zijn slechts verstan
delijke formuleringen, waardoor het
ons gegeven wordt iets van Gods
grootheid te
ethiek aan de Vrije Universiteit, sprak
in aansluiting hierop over „De natuur
en de schuld van de mens".
Hij schetste eerst het verband tussen
de mens en de natuur als zodanig. Door
de zondeval is het rechte verband tus
sen mens en natuur verbroken. Men
kan niet zonder meer naast de geval
len mens de gevallen schepping stel
len. Ook na de zondeval bloeien de
bloemen en zingen de vogels.
Toch zijn de gevolgen van de zonde
val ook in de natuur zichtbaar, hoewel
nen met het aanwijzen daarvan voor
achtig moet zijn. Zo wilde dr. Van den
Berg de biologische dood in de natuur
(zoals het verwelken van bloemen en
het sterven van eendagsvlinders) niet
zonder meer als een gevolg van de
deval zien.
Paulus zegt dat de hele schepping
zucht. Omdat de mens door de zonde
val niet meer de plaats in de natuur
heeft die hij aanvankelijk bezat,
schepping mede onderworpen aa
vruchteloosheid.
Door Jezus Christus wordt het geheim
van de wedergeboorte der natuur open
baar. Er zal weer een paradijs zijn; de
boom der kennis komt terug. Christus
zal alle dingen nieuw maken.
Zelfkennis is meestal niet onze sterkste kant. Wij denken dat
vaak wel, maar er gaan niet veel dagen voorbij, of wij moeten
erkennen, dat we onszelf weer lelijk zijn tegengevallen en
dat we dingen hebben gezegd of gedaan, waarvan we misschien
nog een uur daarvoor hadden gedacht, dat wij ons daaraan
niet schuldig zouden maken. In het christelijk leven is het
niet anders: we geloven al vlug van onszelf, dat we het er
niet zo slecht afbrengen en als we wel eens zuchten, dat we
toch zo slecht zijn, dan weten we zelf vaak niet, of het alleen
maar woorden zijn of dat we het ook werkelijk menen. En
dan staat daar midden in Psalm 25 een vraag, gesteld door
David: „Wie is de man, die de Here vreest?". Het lijkt, of
David radicaal wil afrekenen met alle dierbare dooddoeners.
Het lijkt, of hij zeggen wil: „Houd op met praten over uw
christelijk leven en erken, dat er niets van overblijft". Wie
zo ver is, dat hij of zij zich in de nood en de ernst van zijn
leven afvraagt hoe het werkelijk staat met het dienen van
God, die zal zich wel honderdmaal bedenken voordat hij of
zij zegt, dat alles tussen hem of haar en God in orde is!
Maar (en dat is de andere kant) dan mag, met grote schuch
terheid, op de vraag of u God vreest, Hem dienttoch ook
het antwoord luiden: „Ik probeer elke dag opnieuw mijzelf
weg te cijferen en alleen maar te vragen naar wat God wil
van mij in elke situatie, waarin Hij mij plaatst".
J.
NA HET TOTODEBAT
Personalia
i den Berg, lector in de de Heilige Geest".
Daar dr. J. Schouten verhinderd
het slotwoord te spreken, bracht ds. J.
J. C. Westera uit Brisbane de groeten
over van de reformed churches in
Australië.
Aan het begin van de vergadering
had de heer Wilschut een woord ter na
gedachtenis gesproken in verband met
het overlijden van prof. dr. A. Kuypers
van de V.U., en van prof. dr. J. Rid
derbos te Kampen, oud-leerling der
universiteit.
In het college van directeuren werd
burgemeester H. M. Oldenhof te Ede
benoemd, in de vacature ontstaan door
damaftreden VaD C' A' D06tS teLeer"
Burgemeester G. Bramer van Den
Ham deelde mee, dat dc kerkcollecte
voor de Vrije Universiteit, in de pro
vincie Overijssel gehouden, 4.272,32
heeft opgebracht.
De vergadering werd gedeeltelijk bij
gewoond door de commissaris der ko
ningin in Overijssel ir. J. B. ridder de
r»er S^hu"en en de burgemeester
va" Deventer dr. N. Bolkestein.
De heer Wilschut ontkende, dat de
keus van Deventer als vergaderplaats
iets te maken zou hebben met een
voorkeur van de V.U. (boven Ensche
de, Zwolle, Arnhem) voor vestiging van
een umversiteit te: Deventer.
„Wij hebben -ons. daar niet mee in
gelaten verklaarde hij. ..Want we zijn
over die spreiding van het hoger onder
wijs niet enthousiast. Elke spreiding
kan immers weer afbreuk doen aan dt
geconcentreerde Vrije Universiteit".
Na de behandeling van de onderwer
pen, die op de natuur betrekking heb
ben, had de heer Wilschut nog eens ge
wezen op het eigen karakter der V.U.
„Zonder geloof is het universum niet te
verstaan. Daarom kan de V.U. niet
maar een universiteit zijn, die er bij
komt, maar zij is voor een christen de
échte universiteit, omdat zij uitgaat
het geloof in de Vader, de Zoon en
Sekte wacht op atoomoorlog
Profetieslaat
niet op eindtijd
Na de sekte van de Milanese
arts Bianco komt nu ook de Ame
rikaanse sekte, die zich in kel
ders heeft verschanst, in het
nieuws. Zelfs de politie is zich er
mee gaan bemoeien. Met een be
vel tot huiszoeking zijn agenten
het huis binnengedrongen van
een paar leden van deze Verga
dering van het Volle Evangelie,
62
Anne keek naar dat gebogen hoofd; donkerblond,
krullend haar, met een zilverige glans er over. „Een
vader hebben maar Paultje had een vader, kon
je een vader zo maar vervingen.... Nee, nee, ze
wilde niet. natuurlijk niet „Jij hebt nu lang genoeg
alleen gestaanze sloot een ogenblik de ogen.
Toen ze ze weer cpende, keek ze in die van Van
't Hof.
„Anne", zei hij dringend, „verlang Je dan nooit
naar wat liefde, naar de innigheid, die een man in
je leven kan brengen, verlang je nooit om in iemands
armen te slapen, met je hoofd aan zijn borst Anne,
je kunt mij niet wijsmaken, dat Je daar niet naar
verlangt, je bent een echte vrouw je hebt warm
bloed in je en een hart. dat nog jong is
Ze staarde hem aan. Heel lang geleden, op een
zomeravond aan zee, had hij op dezelfde wijze tot
haar gesproken, was er diezelfde lokkende bekoring
van zijn woorden naar haar uitgegaan. Toen had ze
kalm en verzekeid geweigerd Toenmaar waar
om zou ze nu nog weigeren was dat andere,
het vuur, dat zolang tevergeefs in haar had ge
brand, dan nog niet gedoofd Waaróm zou ze de
strijd om het bestaan niet opgeven en gaan uitrus
ten bij deze man, die ze toch zo graag mocht lijden
en in wie ze vertrouwen had
„Anne!" Over de tafel heen, had hl) zijn handen
over de hare gelegd, eenvoudige goede handen, waar
ze geen afkeer van had En plotseling wist ze,
waaróm ze het niet kon. dit aanbod, dat tocb zo
veel aanlokkelijks had. aanvaarden Ze zag zijn
mond, sympathiek, goedgevormd, daarboven de flin
ke rechte neus: ze zag zijn ogen, vol verlangen en
spanning, het brede, oprechte voorhoofd Waarom
moest ze hem nu verdriet doen. ze kón zich Im
mers aan hem geven, ze huiverde niet voor zijn
aanraking, ze zou hem blij kunnen maken en zij
zelf zou eindelijk een veilige haven hebben gevon
den Maar dan zou ze gekomen zijn tot dat, wat
ze In anderen had veracht. „Henri", zei ze zacht,
„wees niet boos. ik vind je sympathiek nee. ik houd
van je, alleen dat ene, dat wat liefde pas tot lief-
WILLY
STRUT
dc maakt, dat voel ik niet voor je. En ik kan
geen compromis aangaan. Ik kan niet tien, twintig
ia ar zó mijn wezen verkrachten. Ik wil niet in de
armen van een man liggen uit plichtsgevoel, ik wil
dat ene niet verlagen, tot een aalmoes, die ik een
man schenk. Vrouwen, die zo kunnen leven, heb ik
altijd tot in het diepst van mijn ziel veracht. Als ik
zo werd. zou ik mezelf gaan verachten en jou ook.
want een man, die zich door zulk een aalmoes niet
beledigd voelt, die er telkens opnieuw om vragen
kan. is verachtelijk. Daarom, daarom kan het
niet
tig: „Henrl, je moet mijn vriend blijven, ik heb
niemand op de hele wereld, hoor Je me, Henri?"
„Ach kind!" Glimlachend oezag hij haar kleine
handen, het viel hem op, dat ze niet meer zo zacht
aanvoelden en zo ongeschonden ware als in haar
kantoortijd. „Lieve kind, ik zal mijn best doen. Maar
ik begrijp niet, wat het leven toch van de mensen
wil, waarom het hen altijd laat verlangen naar de
dingen, die ze niet kunnen krijgen
Paultje groeide voorspoedig op. Toen hij met zijn
!r..a.?!fde *aa.Y v,a,n de, lagere school kwam. als de
£eed zonder moeite toela
tingsexamen voor de H.B.S. en Anne kon met recht
jn r.-°f was lang vo°- ziin leeftijd
harf^ilir^er^a i dl£',™aar zii" ogen. die op de
wrlilt ïïi stonden helder in zijn smal, gebruind
•ffnn£r donkere haar golfde dik boven het ver-
no pn 'i,de m?nd was rust'g- ernstig bij-
na en de stevige kin vol vastberadenheid. Hij kon
littems°n?i£»r j Zi3n hij hield nog van kinder-
lijke spelletjes, maar daarnaast kon hii urenlani?
z™)gend en in zichzelf besloten bezig zijn ïïrtïSf
tertrek Ch 11°' dfi *end?karak-
Yan Z1l° vader had meegekregen en
n,Üet hfim rHsti* aan zichzelf over, aln het stille
werken van zijn jonge geest.
h.tT°e° ZL?em iak-"ek' d® dag in september, dat
hV°°' het eerst naar de H.B.S. ging. voelde ze
w:s j voldoening. Het was mooi, warm weer
df°e? een donkerbruine, korte broek met een'
res^ZiinTh^SÏ116 ^ousen en stevig?™SS
L e£D oieuwe, die hij van dokter
Uk Huïtmf b""8eld.e 1«S °p Z'in rug. Vro-
TOA 'tend, zo nu en dan schoppend raar een steen
zag Anne hem in de richting van de stadsbus ver-
fit pad' dat volgde, was nog breed en
Sfel1* "j. «ij alleen had hen, dit pad ge-
ErIen°LZeH.eVhe?Jai,eI Le!)e's kamer
w£or«§? u",."'1 haar laP°°- ki»t «O blij
A ben «o in m'n «chik om Paultje. Het
had toch even goed kunnen zijn, dat hij niet kon
Nue1sehHn(£ ln d? Vijfdf of zesde Was omhing.
eerste mijlpaal gepasseerd, dat is
Lette kn^ tu 6?D belangrijke gebeurtenis."
Letje knikte glimlachend. „Ja, ja," zei ze pn
zich erg voelen! Hij heeft me al verbo-
zppcrpn h«em PauIt)e te noemen, ik moest Paul
zeggen, hij was geen klein kind meer."
lijk helft hi"gaeUt"AnnC sedachtbb'
(Wordt vervolgd)
omdat twee huisvaders, die geen
lid zijn, zich zorgen maakten om
hun andersdenkend gezin dat in
de schuilkelder gekropen was.
Na de voordeur van het huis van een
sektelid te hebben geforceerd, ontdekten
de agenten op de vloer van een slaap-
camer een valdeur, waaronder zich een
tweede deur bleek te bevinden, die van
binnen was afgesloten. Na langdurig
kloppen kwam er antwoord van de heer
des huizes, de 37-jarige Glenn Scott. „Ik
zal je vertellen waarom we hier zitten",
zei dit sektelid humeurig vanuit zijn drie
meter diepe schuilkelder, „we doen wat
iedereen van de regering moet doen
we nemen actief deel aan de voorberei
ding voor burgerlijke verdediging."
Op de vraag waar hij zich op voorbe
reidde, antwoordde Scott, dat hij en zijn
vrienden een atoomaanval van de Sow-
jet-Unie verwachtten die hun voorspeld
was door „een heilige profetie".
Scott was verontwaardigd over de
onderstelling, dat zijn sekte, die uit on
geveer 100 mensen bestaat, zich zou voor
bereiden op het einde van de wereld. „Als
jij dacht, dat de wereld ten einde liep,
zou je dan zoals ik een nienw huls laten
bouwen, het vol met eten stouwen ei
alles dichtplakkcn tegen radio-actiev
straling?", riep hü-
Profetie
Reeds vaker in de geschiedenis
hebben gelovigen de bergen opgezocht,
we denken bijvoorbeeld aan het begin
van de geschiedenis van de Zevende
Dagadventisten die in het midden van
de vorige eeuw uit bijbelse getallen
dé conclusie hadden getrokken dat
Christus' wederkomst nabij was. Vooral
voor de eerste wereldoorlog werden
dergelijke berekeningen nogal eens
opgezet en tussen de beide wereld
oorlogen zijn Mussolini en Hitier nogal
eens aangezien voor de anti-christ.
In dit geval betreffen het echter
extreme pinkstergroepen die geloven
in de gave van de profetie, die vol
gens hen een van de negen gaven van
de Heilige Geest is, zoals ze door
Paulus worden opgesomd in de brief
aan de gemeente van Korinthe. Ook
in Nederlandse kringen komen deze
profetieën wel voor. Zo heeft de naar
de pinkstergemeenten overgegane ge
reformeerde predikant ds. Leenhouts
aan de voorgangers van de pinkster
gemeenten een profetie voorgelegd.
/AVER het resultaat van het toto- van een Kamerlid niet geheel gelijk
debat in de Tweede Kamer zal liggen. Beiden kunnen in feiten de
niemand tevreden zijn. De tegen- zelfde opvattingen zijn toegedaan,
er is verschil in mogelijkheid
ook voor die opvattingen te
standers betrenren het, dat de toto
toch een wettelijke vorm gekregen
heeft, de voorstanders, vooral die staan. Wij voor ons menen althans
van een onbeperkte toto, zijn teleur
gesteld over de beperkende
schriften.
Deze laatste teleurstelling is in on
verheugd te mogen zijn hierover, dat
de toto niet tot een kabinetscrisis
heeft geleid en niettemin aan beper
kende banden gelegd kon worden.
ze ogen bij uitstek kenmerkend. Een Waarmee niet gezegd is, dat wij met
prijs zelfs van vijftig duizend gulden de toto gelukkig zijn. Men weet be-
achten velen te gering om wezenlijk ter. Afwezigheid van de toto ver-
interessant te zijn en wezenlijk be- kiezen wij nog altijd verre boven een
langstelling te wekken. Waarmede foto, ook zoals deze nu als het ware
dan, dunkt ons, wel bewezen wordt, is „gewettigd". Kritiek onzerzijds op
gekomen zijn.
Ons standpunt is bekend. Met de to
to dreigt ons volk in een bedenke-
Zo blijven wij ons verbazen over de
houding der socialisten. Het woord
der kerken, waarnaar men daar an-
lijk klimaat te komen. De massale dors heet te luisteren, heeft men nu
opzet betekent een gevaar te
omdat hieruit blijkt hoevelen uit ons
volk hierbij betrokken zijn. De voor-
wel gelaten voor wat het is of
wellicht heeft men dat juist niet ge
daan. In het socialistische drijven
standers hebben steeds geschermd naar een onbeperkte prijs lag iets
met de bewering, dat de meerder- van een onvermoede drang naar het
heid van ons volk ervóór zou zijn. kapitalisme. Van de liberalen was
Wij weten dat niet. Gelukkig pleegt dit standpunt nog iets gemakkelij-
nog lang niet de meerderheid van ker ie verwachten; deze immers ple-
ons volk actief aan de toto deel te gen zich te laten leiden door een
nemen. Maar wanneer het metter- vaak overtrokken optimisme in de
daad zo zou zijn, dat de toto bij de mens.
meerderheid van ons volk instem- Wij voor ons- blijven er, voor wat de
ming vindt, moest bedachtzaamheid sport betreft (waarom het alles dan
te meer geboden zijn. begonnen heet), bij, dat deze op
Vandaar dat de overheid wel moest andere wijze heel wat verkieslijker
laten blijken, dat heel deze aangele- geholpen kan worden. Zoals men nu
genheid haar niet. onverschillig Ia- in christelijke kring bezig is te be
ten kon zoals, naast en achter wijzen. De sport achten wij voor de
haar, ook de kerken, met al de toto nog altijd te goed.
kracht van haar overtuiging, dit En voor het overige blijft het ver-
hebben beklemtoond; schijnsel van de toto een teken ter
Het was begrijpelijk, dat in het bij- waarschuwing. Reeds hebben dé ker-
zonder de protestants-christelijke mi- ken tot waakzaamheid opgeroepen,
nisters in deze hun verantwoorde- in een adres waaruit de bezorgdheid
lijkheid beseften. Aan de christelijk- voor het welzijn van ons volk sprak,
historische bewindsman komt lof toe In eerste aanleg is het resultaat van
voor de wijze waarop hü in de Twee- deze oproep een bescheiden geweest,
de Kamer het regeringsvoorstel ver- Reden te meer om bij de waakzaam-
dedigd heeft. Bepaalde concessies heid te volharden, ja ook om hier,
bleken ten slotte onvermijdelijk, bij de beoefening van deze waak-
maar hiervan valt moeilijk aan de
protestants-christelijke ministers een
verwijt te maken.
Te bedenken is hier, dat de verant
woordelijkheden van een minister en
zaamheid, te komen tot een „ver
dubbeling van de inzet".
Want, om het te zeggen in een term
die aan de sport niet vreemd is: er
staat wel iets op het spel.
WANT GIJ WEET NIET.
0P DE HELLINGEN van de andere sekte haar leden opgeroe-
Mont Blanc bivakkeren op het pen eveneens een bergtop te bc«
ogenblik de volgelingen van een ze- klimmen. En ook in Nederland,
kere Giuseppe Bianco, een kinder- zelfs in Nederland zijn er mensen
arts uit Milaan, omdat zij geloven die hun bezittingen beginnen te ver
dat op 14 juli de wereld door een kopen omdat zij vrezen (of hopen)
grote catastrofe zal worden getrof- dat die Italiaanse dokter gelijk heeft
fen. Een zo grote ramp dat slechts en het einde der wereld is gekomen.
12 miljoen mensen het zullen over- Heel duidelijk staat dit in de Bij
leven. Tot die 12 miljoen zullen zij bel: „Doch van die dag en van die
dan óók behoren. De heer Bianco ure weet niemand, ook de engelen
grondt deze veronderstelling op een der hemelen niet, ook de Zoon niet,
voorspelling die volgens zijn zeg- maar de Vader alleen." Het is Gods
gen zijn zuster hem op haar sterf- geheim dat niet aan mensen wordt
bed heeft gedaan. Dat was in 1954. meegedeeld, zelfs niet op hun sterf-
Ook de aard van de catastrofe is bed. Het kan op 14 juli 1960 zijn
voorspeld: er zal een oorlog uit- het kan ook op 14 juli 2160 zijn!
barsten waarbij gebruik zal worden Wie zich daarom door berichten als
gemaakt van een „kwikzilverbom" die van dokter Bianco van de wijs
De uitwerking van die bom zal zo- laat brengen, zelfs zijn bezittingen
danig zijn dat de as van de aarde gaat verkopen, die is bezig God een
45 graden uit haar stand zal wor- geheim te ontfutselen. En erger:
den gerukt, waardoor de oceanen hij begrijpt niet wat God in het ie-
dan over de aarde zonden spoelen, ven van hem vraagt. „Waakt te al-
Vandaar ook dat kamperen op de len tijde, biddende", zegt Jezus,
hoge hellingen van de Mont Blanc. „opdat gij in staat moogt wezen ge-
Merkwaardig is niet dat dokter Bi steld te worden voor het aangezicht
anco tot deze gedachte gekomen is: van de Zoon des mensen." Gewoon
het leven in de angst van en drel- gezegd: leef als een christen, ver-
gende atoomoorlog is voor meer dan wachtend uw Heer en Heiland. Dan
één mens op deze wereld een te gro behoeft niemand zich in de war te
te spanning. Merkwaardig is wel laten brengen door de waandenk-
hoe die gedachte over het „vergaan beelden van een geestelijk gestoor-
volgende week 7.000 mensen op de te laten, want die materiële voor-
hellingen van de Mont Blanc zul- zorgen hebben toch zeker niets met
len bevinden. In Amerika heeft een de komst van de Heiland te maken!
Het grote gevaar van deze pro
fetieën is dat de Heilige Geest los
gemaakt wordt van de openbaring
van God in Zijn Woord. Niemand kan
daarom controleren of de Geest heeft
gesproken of dat dit spreken voort
komt uit de duistere diepten van het
menselijk hart. Door de eeuwen heen
heeft de kerk daarom altijd huiverig
gestaan tegenover dergelijke „pro
fetieën", vooral ook omdat het bijbelse
„profeteren" niet alleen betrokken
mag worden op het voorspellen van
de toekomst zonder meer, maar ons
een blik doet werpen op de heilsdaden
van God.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Thamen a.d. Amstel, toez.:
J. H. J. Hoffman te Koudekerk. Walche
ren: te Schiedam, wijkgemeente 6, toez.
W. J. Gijzel te Gorinchem; te Werken
dam. tweede pred.pl.: J. Smit te Groot-
Ammers.
Bedankt voor Oud-Bijerland: J. van
Rootselaar te Delft
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Siddeburen: H. Willems
te Augustinusga-Surhuizum.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Tweetal te Dordrecht, te Zaandam en
te Slikkerveer: W. C. J. Bosschaart, kand.
te Wolfaartsdijk en H. Ligtenberg, kand.
te Rjjssen.
Beroepen te Elspeet: W. C. J. Bos
schaart, kand. te Wolfaartsdijk: te Krab-
bendijke. te Ridderkerk, te Rilland-Bath
en te Terwolde: H. Ligtenberg, kand.
te Rijssen.
