STRIJD TUSSEN BLANKEN
Nederland staat voor
moeilijke keus
verscheurt en verdeelt
VIR JOU,
IID-AFRIKA"
Handelsbank
zoekt werk
ZATERDAG 25 JUNI 1960
Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen
Na Britse discontoverhoging:
Boerenkamp
VAN VREES VIA ONRECHT NAAR EXTREMISME
heeft diepe kloven j
wordt bij historische tegenstellingen grootgebracht,
apartheid tussen blanken en blanken is welhaast van de zelfde tra
als de Verwoerdiaanse apartheid tussen blanken en zwarten. Zij
ook volgens het zelfde patroon. Gebaseerd op vrees, die meestal
is, kweekt zij onrecht en extremisme, die op hun beurt weer
onrecht en extremisme bestreden worden. De cirkel, de vicieuze, is
gesloten. Niet groepsnationalisme, maar een gemeenschappelijk
bewustzijn zal hem vermogen te verbreken.
Pretoria, juni
TVE Boerenkommando's galopperen nog door Zuid-Afrika.
En de Britten, de „rooineks", beantwoorden het won
dende geweervuur, hoewel ze liever op de golfbaan dan
op de schietbaan vertoeven. De betekenis hiervan is, dat de
Boerenoorlog waarin de sympathie terecht bij de Trans-
valers en de Vrijstaters lag zestig jaar na het sluiten van
de vrede nog steeds wordt voortgezet. Britten noch Boeren
zijn er in ge
slaagd de „klip
pies", de „kop
pies" en de
dum-dum kogels
te vergeten, de
concentratie
kampen en het
„seepkissie",
waarin Klein Jannie begraven werd. De Unie van broeders,
waarvoor Smuts zo gestreden heeft, is vijftig jaar na haar
grondvesting, nog altijd een Unie van broedertwist en
broederhaat. De aanpassing heeft zowel bij de ene als bij
de andere groep ontbroken. Fel nationalisme vooral uit
zelfs de jongste
aaanssprekende wèreld
i openlik van die vyamde
volk, en hiulle diwk
ld aan ,m vyamd buite
jvait dn drie huis langs ons
se van diieselfde kleur en ge-
En die Engelse groep maak
dlieselfde saak skuldig,"
schrijft ddt, oud-reehiber H.
hamert op het zelfde aam-
evenals Jan Burger, de gezag-
;nde kolomschrijver van de „Star"
„Cape Argus".
Afrikaners echter, die zich moei
de greep van de groepsgeest
kunnen ontworstelen, zijn nog
roependen in dé woestijn. En erger:
wonen ook in de woestijn! Ze zijn
r het Afrikaans sprekende volksdeel
Relingen, uitgestotenen, geworden,
eem de Afrikaans- en de Engelsta-
i kranten op: „Die Transvaler" en
l Vaderland" aan de ene kant; de
en de „Rand Daily Mail" aan de
fere kant. Zie hoe de ene groep de
(ere besmeurt, hoe de feiten ver
bid worden, hoe de commentaar
gekleurd. De ingezonden stukken
van haat, van antagonisme als
g. als geloof. Twee maanden na
Eville bedroeg het koersverlies op
rs vele miljoenen guldens. Maar
vooraanstaande Afrikaner, een eco-
m, wist in een van de spreekbuizen
iVerwoerds Nationale Party te mel-
dat de schade volkomen denkbeel-
ls. Men verloor toch niets, als men
B aandelen verkocht! Was het bo-
dlen niet zo. dat Zuid-Afrika ein-
jk eens een keer van de alleen maar
winstbejag uitzonde, buitenlandse
tilanten af was gekomen?
DOODZWIJGEN
beren tegenover Britten Afri
ts sprekenden (55 pet.) tegenover
|els sprekenden (45 pot.)! De te-
^telLingen zij diep en gaan ver te-
i Verwoerd zelf heeft dit meerde-
ma Ion op spectaculaire wijze ge-
Bd. Toen hij in 1947 hoofdredaoteui
I „Die Transvaler" was en het
Imalige Engelse koningspaar voor
lenst een officieel bezoek aan Zuad-
Ika bracht, gaf hij de leden van
i redactie opdracht de gebeurberois-
I volledig dood te zwijgen. Tegen de
ferwachten verkeersdrukte mochten
lezers vam zijn kramt gewaarschuwd
Wen, doch de oorzaak hiervan moest
I onthouden worden,
je Afrikaner kan eigenlijk niet met
Britse landgenoot omgaan, zonder
elf in een isolement te plaatsen
tussen Afrikaners en Britten
vrijwel alleen op ambtelijk ni-
Een Afrikaner, die zijn huis
Britten openstelt, moet er reke-
C mee houden, dat de extremisten
zijn volksgroep hem niet meer zul-
uitnodigen 'en zich zijn gast vrij-
langer zullen laten sma-
Mest is het voornaamste be
standdeel van de vloer in ne
gerhutten. Een meisje van de
kende Mapoch-stam deco
ratieve kunst en gevlochten
kraalwerk heeft de leden er
van een grote naam gegeven
is met dit onwelriekende
karweitje bezig.
achtergrond, die geheel op de Afrika
ner is gericht.
De ondergrond van deze onverzoen
lijke houding is zelfhandhaving alsme
de uitbreiding van de invloed en de
madht van de groep Bij de rechter
lijke inacht moeten tenminste net zo
veel Afrikaans als En>gels sprekende
magistrale n geplaatst worden. Het
zelfde geldt voor de departementen,
voor de semd-overheidsbedrijven, voor
de rad!o-organisatie televisie kamt
er voorlopig niet, want ook op ddt ter
rein wordt Britse overheersing ge
vreesd voor (ijdele hoop!) de
handel, het mijnwezen en de industrie.
Het gaat de Afrikaner om de belang
rijkste posten voor de eigen mensen.
Alleen dit kam volgens hen de toe
komst van degroep veilig stellen.
„DOOD STEM MEN"
Het Immigratiebeleid is hier een ne-
venfacetje van Smuts' uitspraak:
.iMün land heeft mensen nodig", is In
Als het parlement in Kaap
stad vergadert, is de „Croote
Schuurhet vroegere huis
van Cecil Rhodes, de residen
tie van Zuid Afrika's premier.
Dit is het uitzicht uit de werk
kamer van Verwoerd, met op
de achtergrond de „Duivels-
piek", die onderdeel van het
Tafelberg-massief is.
1948. toen de nationalisten aan de
macht kwamen, overboord gezet, hoe
logisch het ook voor deze zelfde na
tionalisten zou zyn geweest de positie
van de blanken numeriek tegenover
die van de zwarten te versterken.
Hertzog zowel als Malan, Strijdom
en Verwoerd hebben gezegd, dat im
migranten de Afrikaners „doodstem-
men". Meer dan eens zyn dan sugges
ties gedaan om de toelating van emi
granten „in direkte verhouding tot
die getalsterkte van die verschillende
groepe te plaas".
De Engels sprekenden zijm als ©roep
■minder hecht en sterk en daarom ook
minder fanatiek. Ze behoeven ook niet
famaitiek te zijm. Ze weten zich deel
vam de „onwrikbare Britse beschaving"
diie door een handjevol Afrikaners (het
zijm er nog geen twee miljoen) nooit
bedreigd kam worden. Bovendien zijm
ze vem mening, dat de Afrikaners als
volk uitsluitend bij de gratie vam de
„ede taal" leven, diie dam ook „due
Wonder vam Afrikaans" wordt ge
noemd.
Een fel nationalist, ds. Boshoff, due
in Linden (Johannesburg) staat, heeft
diit nog onlangs volmondig toegegeven.
Ook aam de uiterlijkheden in de Unie
merkt de bezoeker op, dat het Afrike-
nerd'om in onvolwaardige cultuurgrond
wortelt. Dragen niet alle Afrikaansta-
lige kinderen typisch Britse schooluni
formen? Geldt niet de regel vam links
verkeer, zoals deze ook in „Good old
England" in ere wondt gehouden? Zijn
nationale sporten als rugby en cricket
geen Engelse sporten en komt het
„jukskei" dat de Voortrekkers in hun
vrije tjjd beoefenden, niet oorspronke
lijk van Schotland? Zelfs hun clubs heb
ben de Afrikaners van de Londen6e
clubwijk St. James' gecopieerd. De
„Here Sewetien" in Kaapstad is opge
richt door Afrikaners, die niet de En
gelse club, maar wel de club als insti
tuut konden waarderen
Het hooghartige en het onverstoor
bare in de Brit, zomede de superio
riteit van diens instellingen, kan de
Afrikaner tot vertwijfeling brengen.
Het ergert hem, dat hij wat zijn positie
ook wezen mag, geen lid van de ex
clusieve Rand Club te Johannesburg
kan worden (het inschrijfgeld bedraagt
liefst achthonderd gulden!), waar, zo
als men fluistert, de politiek van de op
positie wordt gemaakt. Het zit hem
dwars, dat 99 procent van het mijnwe
zen, 94 procent van de industrie, 88 pro
cent van het bankbedrijf, 84 procent
van de assurantiezaken en 75 procent
van de gehele handel in handen van
Engels sprekenden is. Hij voelt zich
diep gegriefd, als de ene „jingo" spot
tend tegen de andere „jingo" zegt, dat
Engels een taal voor blanken en Afri
kaans een taal voor zwarten is. Het
maakt hem wild, dat zijn Britse landge
noot zelden openhartig praat, zich
graag van „understatements" bedient
en liever de golfstick dan het argu
ment hanteert. Het bijt hem, dat deze
lezerskring van de Engelse pers bijna
zeven keer zo groot is als die van de
Afrikaanse. Het doet hem pijn, dat de
gedenkschriften van Paul Kruger
slechts een oplage van twaalfhonderd
halen, terwijl van Alan Patons boek
„Tranen over Johannesburg" vijfen
twintigduizend exemplaren moesten
worden gedrukt.
RAPPORTRYERSKLVB
Ook daarom niet alleen uit over
wegingen van zelfhandhaving dus
keert hij zich vaker van zijn Britse
landgenoot af dan voor de nationale
eenheid in de Unie verantwoord is. Hij
wordt dan ook geen lid van de Ro
tary, maar van de Rapportryersklub.
Hij organiseert zich in Afrikaanstalige
„Sakekamers" en „Nywerheidskamers"
in plaats van in de veel langer be
staande, maar Engelstalige „Chambers
of Commerce" en „Chambers of In
dustries". Hij steunt niet het Rode
Kruis of de St. John's Ambulance, doch
de Noodhulpliga.
Vrees is opnieuw de belangrijkste
oorzaak van dc diepe kloof, die tussen
beide bevolkingsgroepen is gegroeid.
Vrees voor overheersing, voor vertrap
ping van rechten, voor verlies van taal
en cultuur voor de duistere in het ge
heim werkende Broederbond. Daarom
hebben de tegenstellingen onder de
blanken onaangenaam scherpe kanten
gekregen. Daarom overdrijft men, zo
wel van Afrikaanse als van Britse zij
de. Daarom is de nu toch al vijftig
jaar bestaande Unie nog altijd op zand
De unievlag oranje blanje, bleu
met de symbolen van de oude Boeren
republieken en Groot-Britannië erop
is een zuiver ambtelijke vlag, die alleen
bij officiële gelegenheden wordt gehe
sen. De Afrikaans sprekenden bedie
nen zich op vergaderingen nog dikwijls
van de Vierkleur van Transvaal,
wijl de Engels sprekenden van het uit
rollen van de „Union Jack" houden.
Als de Afrikaners van natie spreken,
bedoelen ze niet de Zuid-Afrikaanse
natie, maar het „eie volk" eigenlijk de
„Boerenasie". En het nationaliteitsbe
sef van de Britten ligt in het ruime ver
band van het Gemenebest verankerd,
waarbij Engeland als moederland geldt
en Zuid-Afrika misschien als vaderland,
De scherpslijpers hebben een veelheid
van leuzen over het land uitgestrooid,
die gretig voedsel vinden aan de haat
tegen en de vrees voor elkaar g«
„Een stem voor de Verenigde Partij",
zeggen de nationalisten, „is een stem
voor de kafferboeties" (de Verenigde
Partij is de grootste, onder Britse in
vloed staande oppositie-partij, waar
Smuts eens de leider van is geweest;
kafferboetie is de naam van een man
of vrouw, die voor het recht van de
neger opkomt). „Stem nationalistisch
en blijf blank" luidt een andere kreet,
terwijl van de oppositiepartijen met
enige aanhang toch zeker niet gezegd
kan worden, dat ze Zuid-Afrika aan de
zwarten willen overleveren.
LIEFDADIGHEID
Zo sinister is deze onwaardige broe
derstrijd geworden, dat de Britse be
volkingsgroep de Afrikaners zelfs nog
met haar liefdadigheid op de tenen
trapt. Heft de Engels sprekende bur
gemeester van Vereeniging niet een
noodfonds ingesteld voor de 677 mensen
in de 177 huizen van wie de kostwin
ner tijdens de geruchtmakende schiet
partij te Sharpeville werd gedood of
gewond? En hebben de tegenstanders
van Verwoerd hier niet al tweehon
derdduizend gulden in gestort? Worden
de verpauperde gezinnen van mannen,
die onder de bepalingen van de nood
toestand gevangen zijn gezet, verder
niet door het door Britten geleide Rode
Kruis gesteund?
Al deze haat en strijd heeft welden
kende Zuid-Afrikaners Boeren en
Britten gelijk reeds tot individuele
actie aangezet, hetzij in woord, hetzij
in geschrift, hetzij in houding. Sinds
enkele weken is ook de zgn. Zuidafri-
kaanse Bond opgericht, die betere ver
houdingen tussen de blanke bevolkings
groepen wil bevorderen. Charles Retief
een bekende beursmakelaar in Johan
nesburg, en Raymond Joubert. direc
teur van de Anglo-Vaal, zijn hier de
initiatiefnemers van. Als secretaris
treedt de heer Ch. Laubscher op, dié
zijn baan van dertigduizend gulden bij
de Witwatersrand Agricultural Society
eraan heeft gegeven om zich geheel aan
deze moeilijke taak te kunnen wijden.
De doelstelling van de Zuidafrikaan-
se Bond is edel, maar het is de vraag,
of men er veel van moet verwachten.
Buiten de tegenstellingen, welke his
torisch vaak zo diep geworteld zijn,
dat ze al scheuren veroorzaakt hebben,
zal zich dit jaar nog ccn ander schisma
openbaren. Het is de republikeinse
staatsvorm, die de nationalisten door
middel van een referendum willen in
voeren het stokpaardje van Malan,
Strijdom en thans ook Verwoerd, dat
eindelijk op de renbaan lijkt te ver
schijnen.
Een nieuwe Van Speyk
Hr. Ms. fregat Van Speyk zal van de
sterkte worden afgevoerd en Hr. Ms.
wachtschip Flores te Vlissingen zaf dan
de naam Hr. Ms. Van Speyk dragen tot
een der nieuw te bouwen bovenwater
schepen de naam Van Speyk zal dragen.
Bij Koninklijk Besluit van 11 februari
1831 is namelijk bepaald, dat steeds een
schip van oorlog de naam zal dragen
van luitenant ter zee der tweede klasse
Jan Carel Josephus van Speyk, die op
5 februari 1831 als commandant van Zr.
Ms. kanonneerboot no. 2 bij Antwerpen
dit schip in de lucht deed vliegen om te
voorkomen dat het in handen van een
manie* Belgen viel.
(Door onze economische medewerker.)
ÜE LAATSTE WEKEN zijn de koersen van de Engelse staatsfondsen
op de Londense beurs aan het dalen gegaan. Het gevolg was o.a. dat
de bekende 3Vz °/o oorlogslening zakte tot 60 3/16 op 20 juni, het laagste
peil dat tot dien werd bereikt. Ook de 2Vz ®/o Consols kwamen op een on
gekend laagtepunt, nl. 44'4.
Deze druk op de Engelse staatsfondsen kan echter niet met staatsleningen blij
ven komen.
Onze monetaire autoriteiten staan nu
voor een moeilijke beslissing. Het hand
haven van de rentetarieven heeft de nei
ging de hausse te prikkelen. In verhou
ding tot het buitenland zijn de kredieten
goedkoop, hetgeen het opnemen van geld
aanmoedigt. Dit zou overigens nog erger
worden als de rentetarieven door de Ne-
derlandsche Bank zouden worden ver
laagd, alleen om het aanhouden van de
banktegoeden in de V.S. aantrekkelijk
te houden.
Een verhoging van de tarieven heeft
weliswaar een temperende invloed, maar
anderzijds zuigt zij juist de buitenlandse
tegoeden aan, mede gezien het verbod
van rentevergoeding in Duitsland. Door
die toestroming worden evenwel de in
flatoire krachten danig versterkt, tenzij
de Nederlandsche Bank voor de krediet
verlening door de banken een grens gaat
invoeren. In principe is over deze kwan
titatieve kredietbeperking reeds overeen
stemming met de banken verkregen, in
een vrije economie zyn dergelijke bin
dingen echter nooit aangenaam.
Van verschillende kanten is als an
dere oplossing al gesuggereerd weer
buitenlandse leningen op onze kapitaal
markt toe te laten, waardoor de geld
stroom een ultwUkmogeiykheid kan
De juiste weg in het monetaire laby
rint Is echter niet gemakkelijk te vinden.
Toch zal vandaag of morgen beslist moe
ten worden welke weg wfl inslaan.
Wallstreet iets
omhoog
Na een verdeelde opening boekte de
New Yorkse effectenbeurs gisteren een
bescheiden winst met een matig levendige
handel. De markt bleef tot het begin van
de namiddag binnen enge grenzen ver
deeld, daarna daalde zij licht, doch in
het laatste uUr verbeterde zij onder lei
ding van staal. Enige farmaceutische
waarden en een koux van favorieten daal
de scherp op winsbnemingen, terwijl de
meeste andere groepen een verdeeld beeld
vertoonden.
Van de 1179 verhandelde fondeen waren
304 hoger. 462 lager en 231 onveranderd.
Het gem iddelde van Standard and Poor
voor 500 fondsen steeg 0.09 tot 57,68,
van A.P. voor 60 waarden steeg 0.40 tot
224,10, van Dow Jones daalde o,40 tot
647,01 punten.
loeide voort uit de voortdurende ge
ruchten over een verhoging van de rente
tarieven door de Engelse bank .ten einde
de hausse te kunnen afremmen
9 In Engeland gaat het nl. met de
junctuur steil bergopwaarts. De ir
loopt sterker op dan de uitvoer, hetgeen
een druk op de betalingsbalans moet uit
oefenen. Verder worden de bankkredie
ten voortdurend groter, waardoor zich
flatoire krachten ontwikkelen Maar ook
de financiering van de afbetaling neemt
steeds grotere vormen aan. Wel is eind
april reeds een rem op de afbetalings
verkopen gezet hetgeen de Hoover-
maatschappij, een belangrijke fabrikan!
van artikelen die op afbetaling worden
verkocht, de vorige week dwong, wegens
het teruglopen van haar orders, eer
deel van het personeel te ontslaan -
maar het totaal van de afbetalingsfinan
ciering blijft toch stijgen.
De Engelse regering zag het gevaar
van deze ontwikkeling kennelijk in, want
donderdag 23 juni. een week later dan
men verwachtte, werd het disconto
5 tot 6 pet verhoogd.
Duitsland was begin juni reeds v
gegaan door het disconto van 4 op 5 pet
te verhogen en een verbod uit te vaar
digen om op deposito's van het buiten
land bij Westduitse banken rente te ver
goeden. De opzet hiervan was paal er
perk te stellen aan het toestromen var
buitenlands geld, aan de grote krediet
verlening en aan de prijsstijging. Deze
laatste vooral werkt arbeidsconflicten en
loonsverhogingen in de hand.
In de Ver. Staten hebben wij begin
juni juist een tegenovergestelde ontwik
keling gezien: de geldtarieven zyn daar
verlaagd. Wilde Duitsland de conjunc
tuur afremmen, de V. S. wilde haar eer
der stimuleren .omdat de produktie en
het bedrag aan ontvangen orders geen
stijging van betekenis meer lieten zien
de uitgaven in de bouwnijverheid waren
zelfs iets teruggelopen.
De vraag dringt zich thans op (en na
de discontoverhoging deze week in En
geland nog veel meer) of Nederland moet
volgen. De keuze is echter moeilijk.
Grote tegoeden in
buitenland
De discontoverlaging in de V. S. heeft
tot gevolg gehad, dat het aanhouden van
banktegoeden in New York minder aan
trekkelijk is geworden. Dit gevoegd bij
de Duitse maatregel om geen rente meer
op buitenlandse tegoeden bij de banken
te vergoeden, moest een terugvloeien
van de banktegoeden naar Nederland wel
aanmoedigen.
Inderdaad zien wij dit de laatste weken
ook gebeuren. De banken hadden voor
dit terugtrekken te meer aanleiding, om
dat de verplichte tegoeden bij de Neder
landsche Bank tot een bedenkelijk ni-
de banken kreeg aangeboden
en dat zowel de deviezen- als de goud
voorraad (door een omzetting van dollars
in goud) hierdoor opliep: van 5178 mil
joen op 30 mei tot ƒ5413 miljoen op 21
juni jl.
Toch is dit een ontwikkeling, die oe
Nederlandsche Bank ongaarne ziet; hoe
deviezen er namelijk terugvloeien,
hoe groter weliswaar de deviezenvoor
raad bij de centrale bank wordt, maar
ook de geldcirculatie oploopt.
Met andere woorden, de terugkomst op
grote schaal van banktegoeden werkt In
flatoir. En om een idee te geven van wat
de banken in het buitenland hebben uit
staan: eind april jl. hadden zy 2129 mil
joen aan vorderingen met een deviezen-
karakter, 2/5 van wat de Nederlandsche
Bank zelf heeft.
Daarom heeft de centrale bank haar
geldtarieven tot nu toe bewust beschei
den gehouden om geen zuigkracht op het
in het buitenland liggende geld uit tc
oefenen. Het stabiel houden van de geld
tarieven betekende echter tegelijkertijd,
dat het klassieke wapen van de discon
toverhoging ter beteugeling van de kre
dietuitbreiding, niet gebruikt kon wor
den. Zij dwong hierdoor de regering eind
april andere maatregelen te nemen (het
beperken van de investeringsfaciliteiten).
Staatsleningen niet
altijd mogelijk
Onder tussen werd de stroom geld naar
in ons land steeds groter (ook door de
verkoop van effecten naar het buiten
land), hetgeen op zichzelf al een infla
toire kracht kon uitoefenen. De overheid
te hulp gekomen, dat zij
dit jaar twee grote staatsleningen uit
schreef. die een deel van de overvloed
geld konden vastleggen. De overheid
Dubbele emissie
Dekkers
Op 4 juli openen de Zu-idhollandse
Bank, de Handel-Mij. H. Albert de Bary
en het Zuidhollands Effectenkantoor de
gekondigde inschrijving op ƒ1,4 mil
joen nieuwe aandelen A in Dekkers N.V.
te Dordrecht, voor de helft winstdelend
1960, en 1,4 min. 5 pet in 14-jarige
elen A converteerbare obligaties,
a pari, met inschrijvingsrecht voor
dividendbewijzen op 1 nieuw aan
deel van 1000. en eveneens voor twee
lendbewijzen op één converteerbare
obligatie van 1000 Van 1 juli 1961 tot
uiterlijk 30 juni 1966 zijn de obligaties
•erwisselbaar in aandelen A met een
conversiekoers van 145 pet tegen 100 pet
de aandelen, zodat een obligatie
1000 tegen bijbetaling van 450
recht geeft op een aandeel, behouden»
vijzigdng van de conversiekoers. De
laimhandel begint 24 juni, storting 15
juli. De omzetindex was in 1954 100, in
1959 421. in 1960 731. De omzet was In
1959 12,2 miljoen, in de eerste 5 maan-
van 1960 ƒ5.88 min.
Gunstige vooruitzichten
bij Pletterij Enthoven
De jaarvergadering der N.V. Pletterij
Enthoven te Delft heeft het dividend be
paald op 12"o en de heer H. P Rahusen
herbenoemd tot commissaris. De order
stand is bevredigend en de vooruitzich
ten zijn gunstig. Het bestuur, de staf en
het personeel werden bedankt wegens
het bereikte resultaat.
niet veel afwijken van due in 1958. De
van zaken in Nederland is bevre-
dogend. Een belangrijk deel van het ver-
t deel weer rendabel maken. Men kan
nog niet beslissen of en hoeveel men zal
terugbetalen. Een aandeelhouder noemde
winst van f. 2 miljoen op f. 33 min.
kapitaal en f. 33 min. reserves zeer matig.
Er is volgens het bestuur reeds iets ge
beurd om het bedrijf een betere basis te
ïeven, doch buiten Nederland.
Wie die kopers zijn van grote eande-
enpakketten kan het bestuur slechts ver
goeden, doch het bestuur acht het niet
zerstanddg met hen contact op te nemen,
riet bestuur heeft geen voordeel getrok-
ten van de oplopende koens. Het bestuur
vas nog niet zo zeker of verkoop van het
Vlaagdenhuis verlies zou opleveren.
.Wacht u maar eens af", werd aan aam-
leel houder toegevoegd. Het Canadees be
drijf is de sterkste troef.
Het nieuwe pensioenfonds zal eind 1960
zijn beslag krijgen. De f. 15 miljoen van
het oude zullen waarschijnlijk voldoende
zyn. Mr. A. J. d'Aiily vroeg zelf ontslag
en is bijzonder tevreden over de ontslag-
condities. Over het Indonesisch verlies is
nog geen fiscale regeling getroffen. Het
betreft hier verscheidene miljoenen.
De jaarstukken werden goedgekeurd,
waarbij één aandeelhouder tegenstemde,
en het dividend werd bepaald op 6*/».
Mr. Chr. P. v. Eeghen werd met 129 tegen
00 stemmen herbenoemd tot commissaris,
waarbij kritnek geoefend werd op diens
zeer hoge leeftijd.
Nieuwe internationale
tinovereenkomst
Een door de Verenigde Naties te New
York bijeengeroepen tinconferentae van 24
voortbrengende en verbruikende landen
heeft een tinovereenkomst gesloten ter
vervanging van de huidige overeenkomst,
welke op 1 juh 1961 afloopt, en voor vijf
jaren gelden zal. Ratificatie door 15 lan
den waaronder de negen producerende
landen is nodig, om de overeenkomst
van kracht te doen worden. Nederland
was een van de deelnemers.
In de nieuwe overeenkomst gelden de
zelfde laagste en hoogste prijzen als in
de oude. namelijk 730 en 880 per ton.
De internationale tinraad mag niet ver
klaren, dat uitvoer beperkingen noodza
kelijk zijn, wanneer hy bet niet waar
schijnlijk acht dat er ten minste lOOOO
ton in de buffervoorraad aanwezig is aan
het begin van het tijdvak waarin de uit-
voerbeperkingen van kracht zijn.
Omzetstijging bij
Schuttersveld
Voor de Koninklijke Textielfabrieken
Gebr*. Van Heek N.V. (Schuttersveld)
was 1959 een jaar van opleving en de
netto-winst steeg met bijna een half
miljoen tot ƒ3,37 miljoen, terwijl de
exploitatiewinst toenam tot ƒ8,4 (vorig
jaar 5,4) min. tegenover ƒ2,1 (1,2) min.
afschrijving en 3.3 (2) min. belasting.
Voorgesteld wordt 10 pet dividend over
H-2 min. kapitaal (V. j. 10 pet plus
1214 pet herkapitalisatiedividend). De
geldomzet liep op tot 206 pet van de
omzet in 1948 of bijna weder evenveel
als in 1957. In 1960 is de omzet hoger.
De investeringen vergen veel van de
liquide middelen, doch men hoopt uit
wins tin houding en afschrijvingen het in
vesteringsprogram te betalen, ook voor
de dochters. Bevredigend dividend wordt
