Pleidooi voor een
AR-kaderschool
Doop van volwassenen in
belang van de gemeenten
Ceref. drankbestrijders
gaan jubileren
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Buitenlandse teenagers
te gast in Loosdrecht
de grootóte
gave
2
Beschouwing in het
Doopsgezind Weekblad
In het Doopsgezind Weekblad
besluit ds. Frits Kuiper zijn serie
artikelen over „Dopen wat mon
dig is" als volgt.
Misschien is de betekenis van
,,onze" opvatting van de doop
mij nog nooit zo duidelijk ge
worden als bij de besprekingen
met de Remonstranten geduren
de deze winter.
Wij zijn beide „kleine" kerk
genootschappen. Beide ook er
kennen wij, dat er buiten onze
kring nog andere zijn, die op
de christennaam „recht" kun
nen doen gelden. Door de om
standigheden en door de loop
der gebeurtenissen in ons volks
leven hebben wij veel met el
kaar te maken gekregen.
Toch is er een duidelijk ver
schil. Zij menen binnen het pro
testantisme een bepaald accent
naar voren te moeten brengen.
Wij daarentegen erkennen gaar
ne, dat wij van anderen onnoe
melijk veel zouden mogen, ja
moeten leren, maar ten aan
zien van de gemeenteopbouw
achten wij elke andere vorm
dan de onze, nl. die welke ge
grond is op het geloof van de
leden, bepaald minder juist. Wij
zijn niet Doopsgezind, omdat
het ons in zulk een kleine ge
meenschap beter bevalt, maar
omdat door bisschoppen gere
geerde dan wel door synoden
bestuurde kerk-gemeenschap-
pen voor ons nu eenmaal niet
aanvaardbaar zijn. De aan hun
kerken ten grondslag liggende
structuur, berust naar onze
overtuiging op een onjuiste ver
onderstelling. Want er bestaat
geen goddelijke sanctie op de
beambten der bisschoppen en
evenmin is de gedachte van een
gekerstend volk, waarvan de
kinderen dus door 'hun geboorte
er wel bij moeten horen, houd
baar. De idee van een Europi-
aans christelijk „lichaam" is
zeker nu niet langer houdbaar.
Nogmaals: er zijn voortreffe
lijke christenen in de meest
verschillende geloofsgemeen
schappen. Maar alléén de doop
van mondigen wijst duidelijk
aan, dat de genade komt zo
als het heet in Johannes 1 vs.
12 tot „allen, die Hem aan
genomen hebben". Wanneer er
geen Doopsgezinde gemeenten
bestonden, dan zouden ze nu in
onze dagen moeten worden ge
sticht. Maar ze bestaan! Dat
betekent, dat wij in onze dagen
er voor veranwoordelijk zijn,
om ze 'naar behoren te doen
functioneren.
Daarvoor is het ernst maken
met de doop van zeer centrale
betekenis. Wij zullen enerzijds
ervoor moeten opkomen, dat
men zich juist in onze ge
meenten niet lichtvaardig
mag laten dopen. Anderzijds
zullen wij er wellicht met nog
sterker nadruk op behoren te
wijzen, dat wie gelóóft niet
goed doet door zich afzijdig te
houden, maar medegeroepen is
om zich bij de gedoopten te
voegen en zich met hen voor
God ter beschikking te stellen.
Andere geloofsgemeenschap
pen met name de Baptisten
staan wat de doop der mon
digen betreft naast ons. Dat
wij van hen gescheiden zouden
moeten blijven, omdat ons gees
telijk klimaat enigszins anders
is, lijkt mij onhoudbaar. Ook
de vorm, waarin de doop in
hun kring wordt toegediend, is
anders. Maar ook dat zou geen
hinderpaal mogen zijn om el
kanders gemeenten als zuster-
gemeenten in engere zin te er
kennen. Dat het tot dusverre
tussen Baptisten en Doopsgezin
den in Nederland nog slechts in
cidenteel tot gesprek gekomen
is, valt daarom wel zeer te be
treuren.
Of wij dan met anderen niet
moeten praten? Stellig wel! Zo
wel aan de vertegenwoordigers
van de nazaten van de vroege
re volkskerk, de Hervormden,
als aan Luthersen en Gerefor
meerden hebben wij met grote
nadruk te vragen: waarom
houdt gij vast aan het niet op
de bijbel noch op de feitelijke
verhoudingen steunende ge
bruik om kinderen te dopen?
Beseft gij niet, dat gij daar
door met name de plaats van
de christelijke gemeente in ons
volksleven onduidelijk maakt?
In het bijzonder bij de ver
schillende gereformeerde groe
peringen in ons land, die in de
vorige eeuw aan den lijve heb
ben moeten ondervinden, dat de
idee van de praktisch allen om
vattende volkskerk op een fic
tie berustte speciaal bij hen
zou het onrechtmatige van het
dopen van niet mondige kinde
ren ingezien moeten kunnen
worden. Dat gebeurt dan ook
wel eens. Maar men ziet daar
onze gemeenten als zó ver van
het bijbelse getuigenis ver
vreemd, dat men veelal meent
dat onze afwijzing van de kin
derdoop daarmee samenhangt.
Het tegendeel is waar: hoe ster
ker onder ons naar het woord
van de bijbel geluisterd zou wor
den, hoe duidelijker het ons
zou worden, dat de doop slechts
bestemd kan zijn voor wie hem
in het geloof aanvaarden.
De doop der bejaarden kan
ons beter dan wat dan ook dui
delijk maken hoezeer het van
belang is onze gemeenten in
stand te houden, op te bouwen
en tot bloei te brengen. Duide
lijker dan ooit te voren is het
nu, in de tweede helft van deze
eeuw, dat wij een taak en een
roeping hebben, welke het een
voorrecht is te mogen vervul-
Of er dan geen gevaar voor
hoogmoed zou zijn? Natuurlijk!
Dat gevaar loopt altijd iedere
eerlijk overtuigde. Veel ernsti
ger is het gevaar van berus
ting in eigen lamlendigheid,
waarbij men zich dan nog laat
voorstaan op bescheidenheid.
Wij staan voor de mogelijkheid
van een spoedige opleving van
onze gemeenten, tenzij wij er
de voorkeur aan zouden geven
ze te laten wegkwijnen. De keu
ze lijkt me niet moeilijk.
Aldus een beschouwing van de
predikant van de Doopsgezinde
Broederschap.
Vereniging bestaat zestig jaar
OP 22 juni
meerde
Op 22 juni a.s.
in Amsterdam
(Van een onzer medewerkers)
s. zal de Gerefor-
Vereniging voor
Drankbestrijding in Amsterdam
haar zestigjarig bestaan herden
ken en tijdens de jubileumviering
een dankdienst in de Keizers-
grachtkerk, een algemene leden
vergadering in een der lokalen
van de kerk en een receptie
zal ongetwijfeld de historie van
deze vereniging in haar niet-afla-
tende strijd tegen het alcoholisme
van vele kanten worden belicht.
Een erecomité in verband met
dit jubileum heeft zich gevormd
(waarin ook minister Van Rooij
zitting heeft willen nemen) en in
het dezer dagen verschijnende
gedenknummer van het orgaan
der vereniging hebben vertegen
woordigers van de meest uiteen
lopende richtingen in de Neder
landse drankbestrijding een bij
drage geschreven.
Het begon in december 1899 met een
advertentie van ds. W. A. Dekker te
Hoogeveen in verschillende kerkelijke
bladen. Daarin kwam een oproep voor
om naar Utrecht te komen teneinde zich
daar als Gereformeerden te beraden
over het vraagstuk van het alcoholisme.
Ds. C. M. W. Plet gewaagde in het
weekblad „De Bazuin" van een con-
sclëntiekreet. Op 8 maart 1900 richtten
25 Gereformeerden, onder wie zeven
predikanten, in Utrecht de vereniging
op. In de commissie van voorbereiding
namen zitting de predikanten Dekker en
Plet, alsmede dr. J. H. A. van Dale te
Veldwijk, ds. W. H. Gispen te Baarn
Beginselverklaring
Op 25 juli 1900 werd in Zwolle de co:
stituerende vergadering gehouden, wa;
ook de beginselverklaring werd vastge
steld (een ontwerp van ds. Gispen), die
altijd het leidend beginsel van de vereni
ging is gebleven. Daarin staat o.a., dai
de zonde nimmer in enige stof zelf ge
legen is, dus ook niet in <le alcoholische
dranken als zodanig. Onder bepaalde
omstandigheden, zo wordt verder ge
zegd, kan het of in het persoonlijk le
ven óf in dat van anderen óf in de al
gemene tijdsomstandigheden niet ge
bruiken van deze dranken tot de ee:
God en het welzijn van de naaste
strekken.
wordt tenslotte gezegd, in de
tegenwoordige tijdsomstandigheden is
het, ter bestrijding van het alcoholisme,
tot de roeping van de christen te reke-
i de drinkgewoonten niet te steunen
daarom zich van het gebruik van de
alcoholische dranken als genotmiddel te
onthouden.
Ds. Gispen heeft de vereniging tot
an zijn dood in 1934 geleid. Hij trad
op als hoofdredacteur van het orgaan,
«waarin zijn „Brieven aan een vriend te
Schiedam" grote bekendheid hebben
«kregen. Na net heengaan van ds. Gispen
«gaf de vereniging een boekwerk uit
met een bloemlezing uit de nagelaten
geschriften van deze predikant onder
•de titel „Merktekenen". Ds. J. van
Herksen volgde ds. Gispen op als hoofd-
Wijlen ds. R. J. W. Rudolph heeft de
vereniging als de eerste propagandist
gediend. Hij werd in 1919 opgevolgd
door de heer W. C. F. Scheps, die tot
1930 als zodanig werkzaam is geweest
"ie in genoemd jaar zitting kreeg
het hoofdbestuur, waarvan hij tot na
bevrijding deel uitmaakte. Na de scheu
ring in 1951 tengevolge van de kerke
lijke moeilijkheden werd de heer Scheps
-tot vice-voorzitter gekozen in de plaats
ds. D. van Dijk te Groningen. Nog
steeds is hij vice-voorzitter.
Van de oude garde is er nog maar
;n in leven en wel de 82-jarige oud-
penningmeester en administrateur, de
heer C. Buitendijk. Hij werd in 1934 op
gevolgd door de heer J. O. Elshout te
Apeldoorn, die de vereniging reeds 26
«jaar in deze functie dient. Secretaris is
sedert 1934 de heer J. Feitsma te IJmui-
den, die wegens zijn hoge leeftijd thans
zal aftreden.
Dr. J. van Herksen
40 jaar predikant
Ds. J. v. Herksen, geref. predikant te
Ermelo, viert vandaag zijn veertigjarig
ambtsjubileum.
De jubilaris werd 8 maart 1894 te
Zwolle geboren en was eerst als onder
wijzer werkzaam. Nadat hij staatsexa
men had gedaan ging hij studeren aan
de Theologische Hogeschool te Kampen.
20 juni 1920 werd hij te Twijzel door
wijlen ds. K. Winkelman in het ambt
bevestigd.
Ds. Van Herksen neemt in het geref.
kerkelijk leven een vooraanstaande
plaats in. Voor de classis Harderwijk
en voor de Particuliere Synode van Gel
derland vervult hij tal van deputaat-
schappen en bij herhaling maakte hij
deel uit van de Generale Synode. Hij is
curator van de Theologische Hogeschool
te Kampen en hoofdredacteur van
Veluws Kerkblad. 12 jaar was hij st
taris en 18 jaar voorzitter van het hoofd
bestuur van de Geref. Vereniging
Drankbestrijding. Ook was hij voorzitter
van Enkrateia, bond van prot. chr.
drankbestrijdersverenigingen. Van zijn
hand verschenen verschillende geschrif-
In rapport aanpak Arjoswerk:
(Van een onzer verslaggevers)
De Antirevolutionaire Partij
dient te beschikken over een kader-
school, die echter niet per se een
dagschool behoeft te zijn. Dit is een
van de conclusies die worden ge
trokken in het thans verschenen
rapport van een „commissie aan
pak Arjoswerk". De commissie was
ingesteld door het provinciaal ver
band Zuid-Holland van A.R. Jon-
gerenstudieclubs.
Ook het bestuur van het provinciaal
verband zou, blijkens een brief bij het
rapport, het tot stand komen van zo'n
kaderschool bijzonder toejuichen. Het
onthoudt zich echter van een oordeel
over de uitvoerbaarheid.
Een andere conclusie van de commls-
Bloeitijd
redacteur en als voorzitter, welke laat- worden uitgezonden.
In de dertiger jaren heeft de ve
ging bij uitstek haar bloeitijd gekend.
Het ledental naderde de vijfduizend, het
aantal afdelingen lag boven de honderd
en in elke provincie was een provinciale
organisatie. Een eigen kalender werd
uitgegeven, alsmede een eigen jaarboek
je, terwijl brochures en traktaten bij
«tienduizenden werden verspreid. In iso
lement heeft de vereniging nooit haar
«kracht gezocht. Waar dat maar enigs
zins kon was zij van de partij en in
velerlei organisaties deed zij zich gei
lden. Daarvan noemen wij: de Nationale
•commissie tegen het alcoholisme, de
iNationale Blauwe Weekcommissie, En
krateia, Prot.-ctir. bond van drankbe-
«strijdingsverenigingen enz. Vooraan
staande figuren in het christelijk leven
hebben in de jubilerende vereniging, die
een interkerkelijk karakter draagt, een
leidinggevende plaats ingenomen.
In de dankdienst, die op 22 juni wordt
gehouden, zullen voorgaan de voorzitter
der vereniging, ds. C. M. v. d. Loo te
Soest, en ds. P. N. Kruyswijk uit Am
sterdam. De dienst zal door de N.C.R.V.
„Is Christus gedeeld?" vraagt Paulus. En: „Is Paulus dan voor
u gekruisigd of zijt gij in de naam van Paulus gedoopt?" Woor
den waarin verontwaardiging doorklinkt woorden ook die
vandaag gesproken konden zijn. En.gesproken worden,
want hoe dikwijls hoort ge het verwijt, dat al die verdeeldheid
onder christenen de boodschap van het Evangelie ontluistert!
Is dat zo? Is die verdeeldheid iets waarover we ons schamen
moeten? Ja en neen! Dat er verschillen zijn is iets volkomen
vanzelfsprekends, omdat het zijn-in-Christus dringt tot een
leven-als-christen en dat laatste zal altijd verschillend zijnt
gezien de verschillen in volksaard, levensstijl, karakter enz., dit
er (gelukkig) zijn in deze wereld.
Als men met ernst zoekt naar dat leven-als-christen, dan zit
er in die verscheidenheid niets verontrustends als wij er ons
maar altijd van bewust zijn, dat wij allen tezamen één Heer
en Heiland hebben en dat ons geen andere Naam onder de
hemel gegeven is door welke wij kunnen zalig worden. Wat
Paulus hier veroordeelt is niet de verscheidenheid, maar de
kunstmatige verscheidenheid en het „kerkisme", het blinde
fanatisme, waardoor men soms schijnt te vergeten, dat wij
allen één Heer hebben en straks allen tezamen als één gemeente
de bruiloft van het Lam zullen mogen vieren.
Deelname uit 35 landen
Y M CA-conferentie
3-13 augustus
NEDERLAND EN ISRAËL
T")E minister-president van Israël, de Mogenden gunstig gelieven te vol-1
heer Ben Goerion zal een be- harden in bescherming en toegene-x
zoek brengen aan Nederland. gen weldadigheid omtrent dat volk"
Hij zal hier hartelijk welkom zijn. Hun wonen hier te lande, gepaardh
En de minister-president zal zich on- met bescherming, zou, naar de fa-1'
getwijfeld thuis gevoelen in een land, culteit hoopte, een middel in des He-
waar de Joden in vele staten ver- ren hand kunnen zijn tot hun
guisd en mishandeld steeds een wenste bekering",
schuilplaats en bescherming hebben De wijze waarop zich eeuwenlangba
gevonden. ook christenvolken tegenover de Jo- T
Tegen het einde der zestiende eeuw den hebben gedragen is, helaas, wei-r,
kwamen hier vele Portugese Joden, nig geschikt geweest om het nakroost^
Zij waren uit Portugal verjaagd door van Abraham voor het Evangelie te p
inquisitie en brandstapel. winnen.
Ook uit vele andere landen, met na- Wij zijn dankbaar, dat althans vat
me uit Duitsland en Polen, kwamen Nederland betere dingen gezegd kun-,,
zich hier te lande Joden vestigen, nen worden. Ook in de jaren 1940 tot
Niet alleen de pogroms en het mili- 1945 hebben Nederlanders hun Jood-
tante antisemitisme deden hen de se medeburgers meermalen, met ge-L.
wijk naar ons land nemen. Econo- vaar voor eigen leven, goede diens- s
mische overwegingen hebben ook in- ten bewezen. u
vloed geoefend. Maar steeds zijn zij Er is ook bij ons volk sympathie"
toegelaten en begunstigd. Erkend voor de staat Israël. De jonge staals
moet worden, dat zij, op hun beurt, heeft nog met grote moeilijkheden te j'
niet weinig hebben bijgedragen tot kampen. Maar wat een energie g
wordt ontplooid! Wij hopen en bid-ei
den, dat de verhoudingen met de
Aan deze gedragslijn lag bij de ge- Arabische landen allengs beter zul
reformeerde vaderen een religieuze 'en ,Vo™ ,hct Pr°»«<"=m
Arabische vluchtelingen
(Van een onzer verslaggevers)
Onder de talrijke conferenties,
die deze zomer in Nederland gehou
den zullen worden, neemt de
Y.M.C.A.-conferentie in het Mari
ne-opleidingskamp te Loosdrecht
stellig een heel aparte plaats in.
sie is dat de financiële en morele steun
van de partij-organen voor het Arjos
werk nog in belangrijke mate voor ver
betering vatbaar is. Slechts 57 procent
van de Zuidhollandse Arjosclubs geniet
financiële steun van kiesverenigingen.
Het rapport zegt voorts dat tussen de
Arjosclubs en de Christelijk-Historische
Jongerengroepen een samenwerking
moet worden tot stand gebracht die
niet beperkt blijft tot alleen maar het
gesprek.
In de grote steden moet de Arjos er
voorts naar streven een bijdrage te mo
gen leveren aan het door kerkelijke
jeugdorganisaties begonnen zgn- open
jeugdwerk. Het gaat hier om de jeugd
die zich niet aan een organisatie met een
werkprogram of methodiek wil binden.
De Zuidhollandse Arjosclubs bestaan
voor 85,4 procent uit gereformeerden,
terwijl dit percentage landelijk 92,2 is.
De commissie meent dat doelbewust
moet worden gewerkt aan het winnen
van jongeren uit andere kerkgenoot
schappen.
B eroepi nQswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Werkendam J. den Hoed
te Tholen; te Waddinxveen G. M. var
Dieren te Ede.
Aangenomen naar Spijkenisse M. G. L.
den Boer te Chaam; naar Leeuwarden
R. Bos te Laagkeppel, laatstelijk predi
kant te Driebergen: naar Zandeweer-Ep-
penhuizen (toez.) G. D. Harmsen, a
ris te Rotterdam Crooswijk.
Bedankt voor Rijssen J. Vermaas te
Veenendaal; voor Hoevelaken P. J. F.
Lamens te Kamerik. Aangenomen be
noeming tot predikant-directeur Zen
dingshuis te Oegstgeest ds H. K. Jonk
man te Nieuw-Beerta.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Appingedam J. P. Kakes
te Makkum; te Grijpskerk A. Corporaal
te Edam; te Wons cand. B. Koekkoek te
Zwijndrecht.
Benoemd tot hulpprediker te Benne-
kom H. v. d. Elskamp, a.s. em. predi
kant te Bennekom.
Bedankt voor Schiedam G. Heijerman
te Nijverdal.
Noordeloos; voor Musselkanaal C. Zijl
stra te Franeker; voor London (Ontario)
Free Chr. Ref. Church: L. Floor te
Almelo.
Beroepen te Zeist W. F. Laman te
Hamilton, Ontario (Canada).
VRIJE EVANG. GEMEENTEN
Bedankt voor Musselkanaal C. Zijlstra
te Franeker.
Van 3 tot 13 augustus komen 750
jongeren, afkomstig uit vijfender
tig landen, daar bijeen. Het zijn al
lemaal jongeren van 16 tot 20 jaar,
nagers" dus; hiertoe behoren
ongeveer 25 meisjes.
De Y.M.C.A., de meer dan honderd
jaar bestaande jongerenorganisatie, die
in alle hoeken van de wereld haar werk
doet, houdt elke vijf jaar een wereld
conferentie. Na het eeuwfeest, dat in
1955 te Parijs werd gevierd, verlangde
:n er naar om eens samen te komen
Nederland, een land dat altijd tot de
verbeelding van vele jongeren spreekt.
De wetenschap, dat in Nederland een
d van de Y.M.C.A. het Christelijk
Jongeren Verbond - gevestigd is, het
geen de organisatie zou vergemakkelij
ken, gaf de doorslag. En zo reizen dan
eind juli uit alle werelddelen jongeren
aar Nederland.
Wie het rogramma oppervlakkig be^
kijkt, krijgt eerder de indruk, dat hij
met een retraite te doen heeft dan met
conferentie van teenagers. Stel u
tien dagen als jongeren bijeen
in een vreemd land en gedurende
de helft van de tijd in de bijbel stude-
en daarover spreken. Alle ochten
den zijn namelijk gewijd aan bijbelstu-
lie en de uitwerking daarvan in discus-
:iegroepen.
De middagen word:n met sport en ex-
:ursies doorgebracht, 's Avonds luistert
nen doorgaans naar sprekers. Dat zijn:
dr. Paul Limbert, algemeen secretaris
der Y.M.C.A.; prof. C. Crespy, hoogle
raar te Montpellier; Pierre Francois,
directeur van Let jeugddepartement van
de Unesco te Parijs; dr. Horst Fild, al
gemeen secretaris der Y.M.C.A. in
West-Duitsland: Arnold W. Fraser, secre
taris der Y.M.C.A. te Genève, en pa
ter Georges Pire, winnaar van de No
belprijs voor de vrede in 1959. De
zitter der Y.M.C.A., Charles D. Sher
man, zal de conferentie sluiten.
47
„Dat weet ik wel," zei hij kalmerend, „maar
je wilde niet geholpen worden. Ik ben een oud
man zonder taak of doel in het leven; je had me
de vreugde moet gunnen om je wat te helpen.
Kom. kind." hij was opgestaan, draaide het licht
op en bracht haar terug naar haar stoel. „Als
je er rustig over na hebt gedacht, zul je het met mij
eens zijn, dat dit de beste oplossing is."
Anne zuchtte. Voor het eerst na alle drukke we
ken voelde ze zich oververmoeid, 's Morgens om
zes uur stond ze op en daarna was ze de hele
dag voortdurend in de weer voor de gasten, tot
's avonds tien uur. Dan moest ze nog de theekop
jes omwassen, omdat die 's morgens bij het ont
bijt weer gebruikt moesten worden. En nu zou ze
het zuur verdiende geld, dat voor Van 't Hof be
stemd was, kunnen uitgeven aan efn verhuizing en
alle bijkomstige kosten, die daarmee gepaard gin
gen. Waarheen moest ze gaan en hoe zou ze ooit
weer een paar mensen vinden, die kamers zochten?
„Ik durf niet." zei ze moedeloos, „toen ik hier
huurde, wist ik. dat u Zou komen, dat was ten
minste een basis: maar om nu weer ergens an
ders heen te trekken, waar ik misschien niemand
krijg, nee.."
Ze plaatste de ellebogen op de tafel en verborg
haar gezicht in de handen. Dokter Mees had zijn
bril afgenomen en wreef de glazen schoon.
„Zei ik straks niet. dat ik geen taak en geen
doel meer had en dat ik je graag had willen hel
pen? Als je een aardig dorp uitzoekt en een huis,
waar het niet tocht 's winters, ga ik met je mee."
Hij zette de bril weer op; zijn schoondochter
zou hem dit nooit vergeven, bedacht hij rustig.
hemel, waaraan men niet ontkomen kan.
Anne richtte de woning met weinig enthousiasme
in. Zou zij hier nu ongestoord kunnen wonen, of
was het onkel een nieuwe pleisterplaats op haar
vlucht voor de hardheid der mensen Ze wilde
WILLY
STRUT
der was zijn dame, voor wie hij zich offers ge
troostte, die hij hielp zoveel hij kon, die hij bewon
derde en aan wie hij zijn hart had verpand.
„Is het lang, moeder, zes jaar?"
„Ja", zei Anne, „nogal. Hoezo?"
„Dus dan duurt het nog heel lang, voordat ik
geld voor u kan gaan verdienen, net als alle r
Anne glimlachte om zijn laatste worden, vroeg
zich toen af, hoe hij aan deze nieuwe wijsheid was
gekomen. Soms verschrikten zijn opmerkingen haar,
ze naderden zo gevaarlijk dicht de tere kwestie,
die ze liefst zo lang mogelijk wilde vermijden, de
kwestie van de man en vader, die er niet w
en wiens liefde en zorgen zij beiden ontbeerden.
„Wat ga je dan doen om geld te verdienen
vroeg ze afleidend.
„Werken," zei hij prompt.
hier graag blijven. Het huis was zonniger, en prac-
tischer gebouwd dan het vorige, een gedeelte van
de achtertuin was moestuin; er stonden nog winter
groentes in van de vorige bewoners: bieten, prei,
boerenkool en wortels.
Anne was van plan deze moestuin aan te houden
en zelf te verzorgen, het zou een groot voordeel
zijn, als ze 's zomers gasten had.
Paultje was verrukt over het duivenslag, dat op
zij van het huis, juist voor zijn kamertje stond.
Dokter Mees had hem een koppel duiven beloofd
en nu was het een moeilijke keus voor de jongen,
of hij witte, of grijze zou nemen.
De eerste dag de beste na de verhuizing, be
gaf Anne zich naar de school. Het nieuwe leerjaar
was al een paar weken aan de gang en Paultje
hunkerde er naar om eindelijk de lokkende deuren
binnen te mogen gaan.
„Moeder, mag ik mee?" vroeg hij, toen Anne
zich klaarmaakte. „Hè, toe!"
„Nee, lieverd, ik moet die meneer alleen spre
ken: heb nog maar één dag geduld, morgen zul
je al wel mogen komen."
Hij keek teleurgesteld, maar drong niet verder
aan. Hij had iets in zich van een ridder en moe-
„Ja,
Hij dacht even diep na en leek daarbij sterk
op zijn vader. „Verdien je overal evenveel mee""
vroeg hij slim.
„Nee, lang niet," antwoordde Anne vermaakt.
„Gek is dat!"
„Ja jongen, er is nog veel meer gek in de
reld, dat zul je later wel merken."
Hij gleed van zijn stoel af, trok met een
woontebeweging zijn bruinfluwelen broekje aan
ceintuurtje omhoog en zei beslist: „Nou maar,
wil later niks doen, wat gek is."
Anne zag op tegen het bezoek aan het school
hoofd. Ze zou de naam van de jongen en J!
van de vader op moeten geven; nauwelijks
ze in dit dorp, of ze moest een vreemde, die
nog nooit had gezien, in vertrouwen nemen
vragen, of ze op zijn stilzwijgen kon rekenen. Ze
had haar beste mantel aangetrokken en haar han
den, die het laatste jaar door alle huishoudelijke
arbeid wel wat van hun verzorgde zachtheid had
den ingeboet, verborgen in haar grijs glacé hand
schoenen. Het uiterlijk deed er veel toe, vooral ir
een geval als het hare.
(Wordt vervolgd)
NIEUW HOOFDSTUK
Ontmoeting
De conferentie wordt gehouden onder
het centrale thema „In Hls hands?",
dat ontleend is aan de bekende negro-
sniritual „He's got the whole world in
His hands".
Er wordt gesproken over het gezag.
En wel lioe dit functioneren moet in de
wereld, in de gezinnen, op school, in de
kerk. Daarnaast komt dan de vraag
over de vrijetijdsbesteding ter sprake.
Aan het eind van de conferentie ko
men de onvermijdelijke resoluties. Maar
wie denken zou, dat de conferentie
daar eigenlijk op rericht is, vergist
zich. Het is de Y.M.C.A. vooral hierom
te doen, dat jongeren elkaar ontmoeten
en samen praten. Het zijn niet eei
lemaal christenjongeren, die elka
Loosdrecht zullen treffen.
De Y.M.C.A. telt vijf miljoen leden
uit 78 landen, maar hoewel
gaat van het evangelie, is de activiteit
toch allereerst gericht op het dienen
van de jeugd in de landen, waar men
gevestigd is. „Waar jongeren zijn, zijn
wij".
Daarin tracht men de opdracht
het evangelie te volgen, echter niet
jongeren uit andere godsdiensten te
„bekeren". Vandaar, dat de Y.M.C.A.
vrijwel overal in de wereld gewaar
deerd wordt door de overheid. De mo
gelijkheid tot de ontmoeting met het
evangelie is er, maar ook de mogelijk
heid om jongeren uit andere volken en
religies te ontmoeten.
In Jeruzalem, waar een schitterend
Y.M.C.A.-gebouw staat, behoort 95 pet.
van de leden r.iet tot het christendom.
In andere oosterse landen evenzo.
In Noord-Amerika is 28 procent van
de leden rooms-katholiek, ln Zuid-Ame-
rika ligt dit percentage nog veel hoger.
Wie zich dit realiseert, ziet ook in
hoe waardevol de ontmoeting te Loos
drecht zijn zal. Te meer omdat het
daar zo nadrukkelijk rondom de bij
bel geschiedt.
Hoofdpunt van de conferentie is de
oecumenische kerkdienst in de Dom
kerk te Utrecht op zondag 7 augustus,
met als voorganger és. A. J. Lamping
te Duivcndrecht.
overweging ten grondslag. Duidelijk
komt deze naar voren ln een sehrij- w.e' een bevredigende oplossing I,
ven, dat de theologische faculteit te ":lde"' lsrael ,s medewerking
bereid.
Deze jonge staat moge een zegen
zijn, ook in sociaal opzicht, voor het
„Ons gebed is dagelijks voor Israëls Midden-Oosten. De Arabische sta.
zaligheid, maar het is ook onze em- ten kunnen er nu reeds veel
stige wens en bede, dat Uwe Groot leren.
JS ER REDEN om verheugd te zijn besloot, het aanbod van De Gaulle te«i
over het besluit van de Alge- aanvaarden. Hij vertegenwoordigt
rijnse nationalisten, het jongste aan- een groep felle nationalisten, die
bod van generaal De Gaulle te aan- slechts tevreden zal zijn met volle- j!
vaarden, het is bepaald niet zo, dat dige onafhankelijkheid van Algerije
nu ook alle moeilijkheden als bij Zijn onderhandelingspositie zal daar Ji
toverslag zullen worden opgelost. door op de lange duur ongunstig
De bezadigde Londense Times vatte worden beïnvloed,
vanochtend haar reactie op de jong- Het grootste probleem, waarvoor men
ste ontwikkelingen samen met de zich op het ogenblik geplaatst ziet is,
woorden: „De vredesvooruitzichten in welk uitgangspunt men bij de ko-
Algerije zijn bijna te mooi om waar mende besprekingen zal innemea
te zijn". En zo is het dan ook werke- Frankrijk wil slechts onderhandelen
lijk. over een staken van het vuren en
Dit neemt niet weg, dat er een nieuw kan zich onder de huidige omstandig-^
hoofdstuk is begonnen in de Frans- heden moeilijk veroorloven, het ge-nü
Algerijnse geschiedenis. De moge- sprek tussen De Gaulle en Abbas een
lijkheid, dat een gesprek zal worden politiek karakter geven,
gevoerd, is nu geopend. Aan de andere kant is het juist deFjj
Dat is een grote vooruitgang, want bedoeling, van de Algerijnse nationa-
alleen in gezamenlijk overleg tussen listen in ballingschap, politieke be-
Frankrijk en alle belangrijkste ver- sprekingen te voeren en aan hui
tegenwoordigers vande Algerijnen verzetsbeweging, de F-L.N. een be
kan een oplossing worden bereikt langrijke rol toe te bedelen in eet^
voor het brandende Algerijnse vraag- te pacificeren Algerije. Abbas kaï is!
stuk. zich eenvoudig niet permitteren, ziel
Van beide zijden is grote politieke volledig bij de wensen en eisen vai96
moed getoond. Generaal De Gaulle Frankrijk neer te leggen en vervol
wist, dat hij ernstig rekening moest gens tot ontbinding van de F.L.N
houden met nieuwe moeilijkheden over te gaan.
met de extremisten. - En hij heeft Of deze moeilijkheden zich reed 4
niet geaarzeld onmiddellijk na aan- voor de reis van Abbas naar Pariji*
vaarding van zijn aanbod krachtige zullen toespitsen, moet worden al
maatregelen te nemen om nieuwe gewacht. Dat zal pas duidelijk zijn
revolutionaire acties de kop te kun- als zijn afgevaardigde naar de Fran-
nen indrukken. se hoofdstad is geweest om
Maar ook Ferhat Abbas heeft het be- Algerijnse zijde de besprekingen vooi
paald niet gemakkelijk gehad, toen hij te bereiden.
Uitvaart van
dr. Gunning
In de Willem de Zwijgerkerk aan de
Olympiaweg te Amsterdam is gisteren
een herdenkingsdienst gehouden voor de
donderdag jl. op 73-jarige leeftijd over
leden bekende Amsterdamse pedagoog,
mede-oprichter en eerste rector van het
Amsterdams lyceum, dr. C. P. Gun
ning. De dienst, waarin dr. S. B. Even
huis voorging, werd o.a. bijgewoond door
de staatssecretaris van O.K. en W. mr.
Y. Scholten. De predikant had tot
schriftlezing gekozen Psalm 103 „Loof
den Heer mijn ziel met alle krachten'
en Rom. 8.
boekje heeft geschreven, luidende
„Wij hebben niet anders gewild dan ce
gouden vrijheid die het midden houdt
tussen slavernij en ongebondenheid"
schetste de predikant de figuur van d«
overledene.
Ds. Talens overleden
In de ouderdom van 86 jaar is vrij
dag te Warnsveld overleden ds. J. J.
Talens, emeritus predikant der Neder
landse hervormde kerk.
Ds. Talens werd op 16 mei 1874 gebo
ren en in 1897 kandidaat in Zuid-Hol
land. Op 24 april 1898 werd hij te Nie-
kerk (Gr.) in het predikambt beves
tigd. Hij diende daarna de gemeenten
van Bierum en Garrels weer. Daar ging
hij op 1 november 1943 met emeritaat.
Ds. Talens was onder meer praeses
en questor van het klassikaal bestuur
van Appingedam en pretor van de ring
Loppersum.
Zijn stoffelijk overschot zal dinsdag
middag om twee uur op de algemene
begraafplaats in Warnsveld ter aarde
worden besteld na een rouwdienst in de
l hervormde kerk, die om een uur begint.
Uitspraak over:
Zware operaties
en ouden van
dagen
den dat het ethisch onjuist is het leve:
van verzwakte ouden van dagen docèei
middel van zware operaties te rekkei
De bisschop van Exgter, dr. R. oe
Mortimer, verklaarde in een toespraa
tot een congres van het Britse Medisch
Genootschap dat de christelijke moraid;
weliswaar voorschrijft alle gebruikelijk
middelen toe te passen om het leve
van de mens in stand te houden, doc j
geen morele verplichting is hi« |[fl
,Jil
tiënt niet aan grote beproevingen bloot d«
stellen er. d:e een redelijke hoop op sue j<
ces wettigen. Als buitengewone midden,
len worden aangemerkt alle middele )e
die gepaard gaan met hoge kosten
groot ongemak of veel pijn, terwijl iJ
geen redelijke kans op genezing biev
den". f*
h
De bisschop betoogde dat het bijvowfcde
beeld moreel onjuist zou zijn zeer oud:tl
mensen te onderwerpen aan de onge er
makken, die voortkomen uit een ernstig
ge operatie of bepaalde vormen va'
kunstmatige voeding. In zulke gevallet ,r
redelijke hoop op herstl
