ven;
Vluchten of blij
getuigen of zwijgen?
Kerk: Vervul
uw opdracht
Kerkdag op Paron in teken
van de Europese eenheid
Missionaris naar Japan
als zendeling
Blijde Boodschap voor
jeugd en industrie
Een woord voor vandaag
Kanttekening
de c/rootóte
cjave
Mens voor dilemma
in atoomtijdperk
2
I Protestanten in Oost-Duitsland vragen:
(Van een onzer verslaggevers)
1~\RIE vragen zijn er, waar-
mee de protestanten in
Oost-Duitsland bijna dagelijks
te maken hebben. De eerste:
Moeten wij gaan of blijven?"
De tweede: „Als wij blijven,
moeten we dan zwijgen of ge
tuigen?" De derde: „Als wij ge
tuigen, moeten we dan tégen of
vóór getuigen?" De kerk heeft
in Oost-Duitsland deze vragen
aldus beantwoord: „Blijf in dit
land; zwijg niet maar getuig;
getuig niet tégen het communis
me, maar vóór het evangelie."
Dit vertelde da. B. Ruys, predikante
van de Nederlandse gemeente in Ber
lijn, waar zij nu tien jaar werkzaam
is. Da. Ruys deed dit in de Gerefor
meerde Kerk te Oosterbeek op de
Vrouwen-ontmoetingsdag der vrije
evangelische gemeenten.
Ruim zeshonderd vrouwen uit bijna
alle vTije evangelische gemeenten in
Nederland waren naar Oosterbeek ge-
komen „om gesterkt te worden door
de Heer en door elkaar", zoals de pre
sidente. mevrouw J. van Vliet-de Lange
te Amsterdam, het aanduidde. Maar
toen zij naar da. Ruys hadden geluis
terd. was de gedachte aan het ..eigen
belang" sterk naar de achtergrond ge
drongen.
DWANGARBEIDERS
Da. Ruys deed eerst enige mededelin
gen over haar gemeente, die onge
veer tweeduizend leden telt. waarvan
een groot deel in Oost-Berlijn woont.
Dit zijn veelal vroegere dwangarbeiders
uit Nederland, die na de oorlog in Ber
lijn bleven hangen.
De gemeente van ds. Ruys 2I
oecumenische gemeente. In de kerke-
raad hebben zitting twee hervormden,
een gereformeerde, een chr. gerefor
meerde, een lutheraan en een voorma
lig rooms-katholiek. Het is een echt le
vende gemeente geworden, na tien jaar
van voorzichtige opbouw.
De spanning tussen oost en wesl
doet zich ook in de gemeente voelen,
want de Nederlanders in Oost-Duitsland
.ijn geest had." De ouderen, die geen
ut meer hebben om een heel nieuw le-
•en te beginnen, worden voortdurend
geplaagd door heimwee. Maar ook de
jongens van zeventien jaar, die deze ra
dicale verandering moeten verwerken.
Bovendien worden allen teleurgesteld,
omdat zij veel te mooie inbeeldingen
het westen hebben gemaakt, terwijl
zich in het vermaterialiseerde
West-Duitsland in feite maar weinig van
de vluchtelingen aantrekt. Velen voe
len zich overbodige mensen. Waarvoor
leven wij eigenlijk? Wat betekent het
om mens te zijn? Dit zijn de vragen,
waarop zij geen antwoord krijgen.
OPDRACHT
Intussen zijn de moeilijkheden bij
hen, die in Oost-Duitsland blijven, voor
al niet kleiner. Speciaal voor de ware
belijders van het christelijk geloof. Zij
willen graag weg, al was het alleen
maar terwille van hun kinderen, die
opgroeien temidden van een omgeving
welke zich doelbewust richt tegen het
westen, tegen de kerk. tegen het geloof.
Zij vragen zich echter af: Mógen
wij gaan? De opdracht van Christus,
om het evangelie te prediken aan alle
creaturen, houdt toch zeker niet bij de
Russische grens op". De kerk ant
woordt: „Blijf en vervul uw opdracht!"
dan als zwijgende kerk ach
terblijven? Dat kan. Da. Ruys vertel-
het bezoek dat zij aan Rusland
bracht, waar ze met de orthodoxe kerk
die desondanks door haar bestèan ge-
contact kwam. Een zwijgende kerk,
be!'" -
tuigenis geeft.
Protestanten kunnen echter niet zwij
gen; het geloof wil getuigen. De kerk
dringt daar op aan. Maar de moeilijk
heid is. dat een positief getuigenis ont
zaglijke zelfverloochening vraagt.
Het is veel gemakkelijker om te
gen het communisme in te gaan. dan
om met het communisme te spreken
de opdracht te vervullen
dit stuk wereld en de mensen,
daar zHn. lief te h«hhen. fWi*'~en
vóór het evangelie valt zwaarder dan
getuigen tegen een systeem.
Toch breekt zich in Oost-Duitsland
..leer en meer de gedachte baan, dat
alleen het positief getuigenis bij de kerk
past. De protestanten moeten zó leven,
dat zij daardoor de anderen tot jaloers
heid verwekken.
Ds. Ruys drong er ten zeerste op
(Van een onzer medewerkers)
Was de Tweede Pinksterdag
oorspronkelijk de dag van de
meisjestoogdagen, sedert de fu
sies van verschillende bonden
van jongens- en meisjesvereni-
gingen is deze dag steeds meer
en meer een dag van de kerk ge
worden. In verschillende delen
van ons land werden dan ook re
gionale kerkedagen belegd. De
verste Nederlandse kerkdag
werd echter in Frankrijk gehou
den. Pinkstermaandag was de
dag van Paron, de school voor
Nederlandse kinderen in Frank
rijk.
viel een enkele maal een druppel
:n, het was een volop zomerse dag
dé zon won het overdag weer in
mildheid van stralen, zodat de koel
te onder de brede schaduwen der bo
men voor alle gasten welkom was.
Tussen 11 en 12 uur in de morgen
kwamen de auto's van alle kanten bin
nenrollen en werden de parken rond het
chateau veranderd in een grote par
keerplaats. Uit Tours was een hele tou
ringcar vol jongeren, waaronder Fran
se. gekomen.
Tegen de middag opende ds. N. J.
Hommes van Rotterdam de bijeenkomst
met een korte pinkstermeditatie. Toen
begon de gezelligheid van de casse-
croute, waarbij de deelnemers wijd er
zijd verspreid in groepen op de gazons
van Paron neergezeten waren.
ten" kwam aan de orde. Er is een
Duits-evangelische predikant, terwijl om
de twee weken uit Nederland een pre
dikant voorgaat.
Geschenk
Na de pauze stond de vergadering
onder leiding van ds. H. J. Winter van
Sens. Hij gaf allereerst het woord aan
pasteur Charpiot van Never6. Deze
bracht als geschenk mede voor de bi
bliotheek van de school van Paron een
aantal exemplaren van een boekje van
de hand van de Straatsburgse hoogle
raar Clavier van leven, arbeid en per
soonlijkheid van Beza.
Dit boekje, niet in de handel, is een
uitwerking van een grote rede, die de
ze bekende Straatsburgse theoloog het
vorig jaar bij de Calvijn-herdenking ge
houden heeft in de geboorteplaats van
Beza, in het beroemde Vezelay waar
een Bernard van Clairvaux in 1146 de
tweede kruistocht predikte.
Ds. Winter sloot tevens deze zeer ge
slaagde zesde kerkdag op Paron. Temid-
J"i van alle menselijke misere wordt
door onze landgenoten in Frankrijk
met krachtige hulp uit het vaderland
op het gebied van kerk en school iets
loois en groots verricht.
De hulp uit het vaderland concen
treert zich in de bekende stichting
.Vrienden van Paron" met haar maand
blad „Lettres de Paron", dat
5000 abonnees telt.
Europa-gedachte
Prof. Donner gaf 's middags ee
teressant exposé van de groei va
Europa-gedachte, zoals die o.a. in Lu
xemburg gestalte heeft gekregen in tal
van activiteiten, waaronder het Hof van
Justitie, waarvan hij president is. Hij
deelde allerlei wetenswaardigheden over
weerstanden en moeilijkheden, rondom
aanT'dat" men* in "Nederland meeleelt dt' e""' van de Europa-gemeenschap,
m./ vineKtniinrnn Hat met ,i» Imede als ook over de tastbare resul-
met de vluchtelingen«"dat "j*4 taten en concretisering daarvan. Ook de
daad toont. Maar nog meer is het viertalige schoolgemeenschap zowel als
nodig, dat er wordt meegeleefd met het kerkelijk leven van de nu in Lu-
hen die niet vluchtten. 'xemburg wonende „Europese protestan-
kelijker naar het westen. Daardoor is
het mogelijk, dat deze zomer vijfenzes
tig Nederlandse kinderen van 612 jaar
en tien huisvrouwen enige tijd naar Ne
derland komen om aan te sterken en uit
te rusten.
TROOSTELOZER
Het leven in Oost-Duit«land is na
melijk veel grauwer en troostelozer
dan men veronderstelt. Vooral voor
huisvrouwen.
Er was deze hele winter vrijwel geen
groente te krijgen. Pas heeft men alle
ledsel gerantsoeneerd. Dat betekent:
dagelijks in de rij voor een winkel
staan, soms uren lang.
Dit alles is echter nog niets, verge
leken bij de geestelijke druk. Vandaar
dat velen moedeloos worden en plannen
tot vertrekken maken.
De vraag: zal ik gaan of zal ik
blijven?, leeft tan dag tot dag in
de hoofden van hen, die in Oost-
Duitsland wonen, juist omdat zij
zo gemakkelijk deze wereld kun
nen ontvluchten. Telkens zijn er
weer mensen, die het niet langer
uithouden. Gemiddeld driehonderd
personen molden zich per dia op
het vluchtelingenbureau in West-
Berlijn. In totaal zijn reeds drie
miljoen Oost-Duitsers gevlucht.
OVERBODIG
Het vluchtelingenprobleem geeft niet
alleen zoveel moeite omdat al deze men
sen materieel voortgeholpen moeten
worden, maar vooral omdat elke vluch
teling de schok van zijn leven heeft ge-
DAMPO-MASSAGE
verdrijft pijnen en stijfheid uit
ledematen,spieren en gewrichten
j^n^naakt^erejveerjenigji
Priesters werden protestant
Secretaris van
Spaans kardinaal
iverd anglicaan
Michiel de Berdt een rooms-katho
liek missionaris in Japan, die enige
tijd geleden zijn kerk de rug heeft
toegekeerd om protestant te wor
den, zal zeer binnenkort als zende
ling naar zijn oude zendingsveld te
rugkeren. Hij wordt uitgezonden door
de Christian Reformed Church
Amerika. In de Episcopaalse Kerk van
de Canadese stad Woodstock werd
enige dagen geleden de ex-priester Ra
fael Jiminez de la Sota tot anglicaans
geestelijke gewijd. De la Sota was
enige jaren lang de secretaris van
ardinaal Seguro van Sevilla in Spanje.
Pater De Berdt kwam als missionaris
„j Japan in aanraking met de boedis-
tische godsdienst. Hierdoor kwam zijn
geloof aan het wankelen. Het gevolg was
dat zijn overste het beter oordeelde dat
hij enige tijd naar zijn geboorteland Bel
gië terugkeerde. Hij bracht enige tijd
door in een Trappistenklooster.
Door de protestantse radiouitzendin
gen kwam hij tot een bewust persoon
lijk geloofsleven. Ondanks het feit dat
hij een nieuwe benoeming kreeg per 1
februari besloot hij op 29 januari de
Rooms-Katholieke Kerk te verlaten. Hij
werd bij zijn overgang geholpen door het
Ex-priesterfonds, dat uitgaat
stichting „In de Recht Straat".
gaan dragen. In Nederland is echter geen
kerk die Japan als zendingsterrein heeft.
Hij is nu door de Christian Reformed
Church aangenomen. Met ingang
september a.s. zal hij naar Grand Ra
pids vertrekken om daar kandidaatsexa-
n in de theologie af te leggen. Daar-
zal hij worden uitgezonden naar Ja-
Naar Canada
In de Canadese stad Woodstock werd
pater De la Sota tot anglicaans pries
ter gewijd door bisschop Luxton. De
pater had opdracht van zijn kardinaal
gekregen om deze geestelijke te be-
naderen, omdat de kardinaal inlichtin
gen wilde hebben over de Anglicaanse
Kerk. Dat geschiedde vijf jaar geleden
toen bisschop Luxton een bezoek
bracht aan Spanje. Met behulp van
een tolk volgde er een langdurig on
derhoud.
Hoewel de pater deze anglicaan voor
al benaderde in verband met een bezoek
dat een anglicaans diplomaat zou bren
gen aan de kardinaal van Sevilla kwam
natuurlijk het gesprek ook terecht op
het anglicaanse geloof. Pater De la Sota
werd hierdoor aan het denken gezet.
Enige tijd later hield De la Sota de
bisschop opnieuw op straat aan. Opnieuw
volgde er een gesprek dat toen een veel
persoonlijker karakter droeg. Het duurde
evenwel nog jaren voor De la Sota be
sloot om anglicaan te worden. Enige tijd
geleden vluchtte hij weg in de bergen
en slaagde hü er in passage te boeken
naar Canada, waar h(j vorig jaar in de
zomer aankwam.
De la Sota is nog steeds bezig met de
studie van de Engelse taal. Voorlopig zal
hij optreden als assistent-bibliothecaris
van het Huron College. Daarna zal hij
een gemeente dienen van de Episcopaal
se Kerk in Amerika.
Beroepingswerk
d. Pol
te Veenendaal.
Bedankt voor Oostwoud-Midwoud
(toez.) J. G. Beerthuis, kand. te Hilver
sum; voor Bruinisse: J. C. van Nieu-
kerken te Hattem.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Zwartebroek: A. I. Koffe-
man te Nijkerk.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te St. Jansklooster: J. M.
Visser te Dokkum.
Zendeling in Kameroen
vermoord
De Duitse zendeling Bernard Kopp uit
de Elzas is in de afgelopen week in
Douala. de hoofdstad van Kameroen in
Afrika door terroristen vermoord. De 31-
jarige zendeling zou de leiding overne
men van het predikantenseminarium van
de Evangelische Kerk van Kameroen.
Hij woonde reeds twee jaar in dit land.
Samen met nog drie andere Europeanen
werd hij midden op de dag in een win
kel overvallen. Zendeling Kopp overleed
aan een hoofdwond, de andere drie Euro
peanen werden zwaar gewond.
Benoemd tot hoofd van de Derde Herv.
School te Ermelo: M. G. Schouten te
Rijswijk N.B.; van de Klaas_ Kater-
Geref. evangelisatieconferentie
Voor de 21ste maal belegde het
Verband van Evangelisatie-
commissies in de Gereformeerde
Kerken een pinksterconferentie
die geheel gewijd is aan het
evangelisatiewerk. Uit de jaar
verslagen bleek dat een geheel
nieuwe opzet van het blad Hori
zon gewenst is, en dat een com
missie is benoemd om het evan
gelisatieblad Witte Velden om te
zetten tot een instructieblad.
Uit het jaarverslag van de secretaris,
ds. H. Vollenhoven bleek o.m. dat het
bestuur zich heeft bezonnen op de taak
i plaats van het Verband in het Evan-
disatlewerk. Gaarne wil het als "op
vang- en doorgeefcentrum van wat er
in gewone commissies leeft, blijven fun
geren. In de brochure: „Gemeenschaps
vorming in en door de Kerk" zijn nieuwe
wegen aangewezen. Een commissie van
vijf bezint zich op een nieuwe opzet van
Witte Velden. Men acht een meer alge
meen instructieblad in de geest van het
Zendingsblad. zeer gewenst.
Ds. Wiersinga bracht het werk van
Zonneglans en het maandblad Horizon
extra onder de aandacht. Voor Horizon
bestaan grootse plannen. Maar het aan
tal abonnees zal tot ten minste 5000
moeten oplopen wil het exploitabel zijn.
In september komt een proefnummer
van de nieuwe opzet, waarmee men
januari wil starten.
Dit staat óók in het Pinksterverhaal: „Uw zonen en uw doch-
ters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten
zien." Dat is allemaal een gevolg van de komst van de Heilige I
Geest. Profeteren is geen privilege van de ouderen: de Geest i
is het deel van oud ènjong. Maar het is misschien opvallender,
als de jeugd profeteert. En het vraagt waarschijnlijk ook meer
moed. Voor zeer velen geldt namelijk nog altijd de opvatting,
dat wie jong is wel andere interessen en belangen heeft dan
„het godsdienstige". De jeugd wil niet graag van stichtelijk
heid beschuldigd kunnen wordenEn toch: wat daar staat
in het Pinksterverhaal is geen fabeltje en geen toekomst-,
muziek. Want de Heilige Geest zorgt voor de feiten: er is een
gegrepen jeugd, die Gods Boodschap uitdraagt, op school, op
het werk, op de straat. De Boodschap van redding voor de
wereld en voor alle mensen, die in zichzelf zijn vastgelopen.
Er is een profetie met woord en met daad, in leer èn leven, i
En dit is de ware profetie van de jeugd dwars tegenover de
valse profetie, waarvan de wereld vol is: de schijn, die mis
schien o zo lang schoon blijft, maar die vroeg of laat ónder-
vonden wordt als hol en zonder inhoud.
INKONSEKWENT
TIJDENS de jubileumbijeenkomst bond, het C.S.W.V., waarbij de Jjj
van de Nederlandse Christelij- N.A.P.B. was aangesloten, reeds in
ke Bond van Werknemers in de de S.E.R. zitting had, geeft te den-
Hout- en Bouwnijverheid is vorige ken. Was de heer Dura wellicht w
week met name één zaak goed toen reeds bereid de aansluiting
naar voren gekomen, namelijk de van zijn bond bij het C.S.W.V. er ki
Instelling van een bedrijfschap voor aan te wagen? Indien dit zo mocht jlii
de bouwnijverheid.
De minister van sociale zaken, mr. ook niet te
zijn, dan zal men op het ogenblik
moeten tillen v
dr. C. J. M. A. van Rooy, ver- aan het feit, dat de heer Dura nu
klaarde te betrenren, dat dit be- inderdaad het lidmaatschap bij het1*
drijfschap er nog steeds niet is. De C.S.W.V. heeft opgezegd. De hou-^
voorzitter van het C.N.V., de heer ding van het verbond tijdens de
C. J. van Mastrigt, achtte het een staking, welke als reden wordt op-'mi
eis van christelijke verantwoorde- gegeven, is dan ook niet veel
lijkheid, dat dit bedrijfschap er meer dan de bekende stok om de
komt en ook de voorzitter van de hond te slaan.
jubilerende N.C.B., de heer J. van De heer Dura zou zelfs een nieuwe03
Eibergen, legde bijzondere nadruk
op een verdergaande verbetering
van de verhoudingen binnen de be- met meer recht van spreken bij defy
drijfstak en een voortgaande
menwerking.
Het zou bij het zestigjarig bestaan
S.E.R. om een zetel te kunnen aan
kloppen. Hij behoeft er echter air.
niet op te rekenen, dat de bond,
het Verband van Geref. Evan
gelisatiecommissies op Woud-
schoten was een jeugddag, waar
voor velen een extra reis hadden
gemaakt om in de morgenuren
te luisteren naar het referaat van
mej. dra. W. F. van Stegeren ge
titeld: Hoe brengen we het evan
gelie aan de jeugd in haar ont
wikkelingsgang?
Op overzichtelijke wijze ging zij na
hoe de belevings- en fantasiewereld zich
op de onderscheiden leeftijden laat gel
den en op welke manier leiders en leid
sters daarmee rekening dienen te hou
den. Het beeld van de ouders b.v. heeft
tot circa het 9e jaar een grote invloed
op de voorstelling welke het kind zich
maakt van God. Helaas is dat beeld
vaak negatief geladen.
Na het 9e jaar gaan de dingen die
„echt gebeurd zijn" een steeds grotere
rol spelen. Hier zijn de verhalen over
grote figuren uit de Bijbel uitermate ge-
I schikt Met nadruk verklaart spr. dat
bepaalde leeftijdsgroepen nooit als „te
moeilijk" voor het evangelie mogen wor
den geacht. Wel zoeke men naar de juis
te vorm.
Gemengde groepen geven vaak de
moeilijkheid dat de kinderen voor elkaar
niet willen weten dat zij geboeid zijn
door het evangelie. Voor elke leeftijds
groep zijn 3 punten uitermate belang
rijk. Zelf geloven in de kracht van het
Evangelie. Het wonder zien dat men het
Evangelie kan en mag brengen en het
zoeken in besef van eigen verantwoorde
lijkheid naar die vormen van Evangelie
verkondiging die rekening houden met
leeftijd, omstandigheden en mentaliteit
clubjeugd.
Industrie
Op de avond van de eerste confe
rentiedag sprak drs. G. H. Homans
over „Evangelie en Industrie", na in
geleid te zijn door dr. D. van Swlg-
chem als praeses dezer conferentie,
die drs. Homans typeerde als de
„captain of industry", daar deze met
bijzondere opdracht werkzaam is als
industriepredikant in de IJmond.
Elke piëtistische benadering is bij
voorbaat machteloos en ook de indivi
dualistische moet worden afgewezen.
Men dient zich immers niet te richten
tot de enkele mens maar tot zijn gezin
de groep waartoe hij een groot deel
zijn tijd behoort. Momenteel werkt
n met 20 gesprekskrlngen waarvan
de meesten enigermate zijn afgestemd
op het sociaal milieu terwijl anderen
wat gemengd zijn.
Een waagstuk, maar zeer interessant
is het af en toe bijeen brengen van deze
groepen. Het is duidelijk dat niemand
hier „vrijblijvend" vrome woorden kan
zeggen omdat hij spreekt in een kring
van collega's en hij zijn eigen woorden
moet betalen in zijn werk. Kenmerkend
is dat de uitgangspunten voor een ge
sprek steeds weer liggen in de vragen
die de industrie stelt, omgekeerd derhal
ve met wat in Bijbelkringen geschiedt.
Hoewel men niet kan spreken van een
aparte industriemens spelen toch bepaal,
de faktoren een grote rol. Door het ra
tioneel technisch denken heeft men
weinig oog voor de „imponderabilia".
38
„Laat iedereen maar getuigen wat hij wil" ver
volgde Van 't Hof met donderende stem. niets zal
mij weerhouden om je een ploert te vinden. Wat
heeft deze vrouw je gedaan enkel dat ze zich
niet door je geflikflooi om de tuin heeft laten lei
den en een hand legde zich op de schouder van
Van 't Hof. een stem aan zijn oor zei: „pas op de
baas!"
Hij rweeg; in de deuropening stond roerloos met
een uitdrukking van diepe afkering op zijn gezicht
meneer Bolnes met een vreemde heer.
■s Avonds kwam Van 't Hof Anne ln haar woning
opzoeken. Hij drukte haar zwijgend de hand en nam
haar opmerkzaam op. Ze zag er kalm uit. wat
bleekjes, maar dat had ze gehouden na Paultje's
Hoe is hot met de jongen?" vroeg hij terwijl hij
zijn jas uittrok en een stoel nam.
Hetzelfde, slap en witjes, geen eetlust, geen zin
®m op te staan."
Van 't Hof knikte. „Arme meid zei hij.
„Waarom?" Haar stem klonk geïrriteerd. „Ik
ben niet een van die luxe vrouwtjes die bij het
minste of geringste de moed verliezen!"
„Kalm maar, kalm maar",- suste hij zachtmoedig,
„ik weet wel hoe je bent; maar nu wat anders,
wat ben je van plan te doen?"
Anne slikte. „Ik zal geen keus hebben hè, de
baas stond toch al niet bijzonder sympathiek tegen
over me. hij zal me wel ontslaan."
„Inderdaad." Van 't Hof keek haar niet aan. „Ik
ben om zes uur nog naar hem toegegaan om hem
te polsen. Hij had nog nooit zoiets beleefd zei hij.
hij wilde dergelijke scènes voorgoed onmogelijk ma
ken. Ik heb nog gewezen op Overeem's unfaire hou
ding en gezegd dat het toch niet jouw schuld was
als een ander zich zo gedroeg maar Bolnes is be
krompen."
Anne knikte. „Ik weet het" zei ze moe.„hij heeft
het me in zijn hart nooit vergeven dat ik op zijn
kantoor heb durven komen."
„Bovendien", vervolgde Van 't Hof. „heeft hij een
nichtje van een jaar of achttien; het kind van een
zuster waar hij allang een plaatsje voor zoekt. Hij
heeft me dat tijden geleden al eens terloops ver
teld je zult zien dat hij die op jouw plaats gaat
netten. Maar om nu op jou terug te komen, als ik
Jou was zou ik zelf morgenochtend m'n ontslag
WILLY
STRUT
gaan vragen. Dan blijft de eer aan jou en Bolnes
vindt dat waarschijnlijk ook aangenamer. De weer
slag daarvan zal wel merkbaar zijn in je getuig
schrift."
Anne glimlachte treurig. Weer zou ze opnieuw
kunnen beginnen. Al haar harde nauwgezette arbeid,
al haar plichtsbetrachting werd ten slotte zo weinig
gewaardeerd dat de eerste de beste kwaadwillende
man haar brodeloos kon maken.
„Je zult gauw genoeg iets anders vinden", troost
te Van 't Hof. maar Anne schudde beslist het hoofd
„Nee", zei ze. „ik ben zo negen en twintig dat is
al oud voor kantoor en ik heb geen zin om weer
voor zo'n schijntje te werken als in het begin hier
en verder vroeg of laat krijgen we weer hetzelf
de als we nu hebben gehad. Ik denk er over om
buiten te gaan wonen en een zomerpension te be
ginnen. Het is een waag want ik heb niet genoeg
geld om het lang uit te zingen en ik zal een flink
huis moeten huren en het van top tot teen moeten
inrichten. Wat ik hier aan meubels heb is niet
noemenswaard."
Van 't Hof keek critisch om zich heen. Er ston
den de meubelen die Anne indertijd uit de boedel
van haar vader had behouden. „Nee", zei hij, „daar
kom je er niet mee. En ik weet ook niet of het
een goed plan is daar moet ik eerst eens over na
denken."
„Ja",zei Anne ondanks zichzelf geamuseerd, het
is dus mogelijk dat je je veto er over uitspreekt."
HU streek zich glimlachend over het haar. „U
hebt gelijk mevrouw Van Velzen u moet het me
maar vergeven dat ik me met uw zaken bemoei."
Zijn stem werd zacht, „maar er zijn ogenblikken
dat ik je zo'n arm klein meisje vind Anneke en
je zo graag zou willen helpen en beschermen."
Anne's gezicht ontroerde. „Anneke zei ze
peinzend, „zo noemde Marc me ook wel eens
Van 't Hof en Betty voorzagen grote moeilijkhe
den voor Anne als ze zonder de nodige middelen
haar plan zou gaan uitvoeren. Daarom stelden ze
haar voor haar het benodigde geld te lenen en hoe
wel Anne, gewend als ze was op eigen krachten
te drijven, aanvankelijk de geboden hulp niet wilde
aannemen, overtuigde haar gezond verstand er haar
ten laatste van dat ze er zonder deze ruggesteun
niet komen zou. Het plan bleek overigens ook ge
makkelijker te zijn uitgedacht dan uitgevoerd. Wel
ke plaats moest ze kiezen en was daar levensmoge
lijkheid voor een nieuw zomerpension?
Een stuk of wat zondagen besteedde ze met hier
en daar heen te reizen en eens goed poolshoogte te
nemen. Maar dit kostte veel geld en tijd en ze
schoot er niet hard mee op. Toen bedacht ze iets
anders, ze koos een aantal dorpen uit, die in een
mooie streek waren gelegen en die enige bekendheid
hadden als vacantieoord, en schreef toen
V.V.V.'s om inlichtingen.
Een maand na haar ontslag had ze in een groot
Veluws dorp een ruim aardig huis gehuurd t
ze zelfs al zeker van één blijvende gast. DeJl
taris van de V.V.V. had haar verteld, dat de vader
van de dokter, een oude heer van zeventig jaar.
in het dorp wilde komen wonen. Als zij nu eens
naar de dokter toeging
De besprekingen waren tot wederzijds genoegen
verlopen, de oude heer zou een zit- en slaapkamer
krijgen en apart worden bediend.
In haar nederige woning in de Amsterdamse bin
nenstad begon Anne nu haar berekeningen te maken.
Wat leek de kamer, die zij dikwijls somber had
gevonden, nu eensklaps veilig en wat voelde zij
zich thuis in de straat, waar zij zoveel mensen van
aanzien kende. Maar ze bedwong haar angst voor
de onzekere toekomst en nam Paultje, die zo
stig licht woog, op schoot om hem te vertellen
de grote tuin. waar zij gingen wonen, waar hij de
hele dag in zou mogen spelen. Er stond een hoge.
forse kastanje in met heel stevige takken; daaraan
zouden zij een schommel vastmaken en aan de ap
pel- en pereboom hingen een massa vruchten. Die
waren in de herfst rijp en dan zouden zij die samen
Advertentie
Can goeda wenk
1
voer
vn vaderdag,
geschenk
y v«n Z.7S tot 4.BO
Aanslag op hoogleraar
maandag voor rechter
dr. E. Reinders van het leven te bero
ven door uit een pistool op korte af
stand op het echtpaar te schieten, zal
op maandag 20 juni om tien uur te
recht staan voor de rechtbank te Arn
hem.
Mevrouw Reinders werd slechts licht
gewond, haar bejaarde echtgenoot ln
het geheel niet. Als officier van justitie
treedt op mr. J. van IJsendoorn, als
raadsman van de Bulgaar, mr. N. M.
Muller. Als getuigen k charge zijn
dagvaard mevrouw prof. Reinders
een lid van de examencommissie van
de landbouwhogeschool. Aan de Bul
gaarse student is een tolk in de Slavi-
plukken en opeten. Paultje luisterde aandachtig, 'sche talen toegevoegd.
van de bond een mooi resultaat die hem steeds trouw is gebleven,
van het werk van de vakbeweging namelijk de r.k. aannemersbond^
geweest zijn, indien men had kun- onder leiding van de heer Nelis-
sen, in dit scl
ze naweeën
staand of spoedig in te stellen be- overigens de heer Nelissen nog welL
drijfschap voor de bouwnijverheid, te denken geven.
Helaas is het nog niet zover.
Indien de N.A.P.B.
tegen een dergelijk bedrijfschap een bedrijfschap voor de bouwnij-
gekomen is van de zijde van verheid, dan heeft deze bond inder-
de algemene aannemersbond, de daad een sterke troef in handen. Dt*"1
N.A.P.B., de bond van de heer J. representatieve meerderheid, di<^
Dura Dzn. Bekend is nog wel zijn nodig is om tot een bedrijfschap
uitdrukking over het ruitjespa- te komen, ontbreekt dan namelijk^
troon van de Wet op de P.B.O. Maar de wet kent nog een andere
Ook kan echter bekend zijn, dat de mogelijkheid. In plaats dat de_
heer Dura ln zijn verzet tegen de S.E.R. aan de staatssecretaris ad~
P.B.O. niet consekwent is. Zijn vies uitbrengt, zou de staatssecrc^
wij goed geïnformeerd dan wil de taris aan de S.E.R. om advie
heer Dura wel graag een zetel kunnen vragen over de wenselijk
voor de aannemers claimen in de heid tot instelling van een bcdrijl
Sociaal-Economische Raad. Geheel schap. Het is dan mogelijk zonde
op eigen houtje heeft hij begin 1958 medewerking van de N.A.P.B. tocl
namens de Raad van Bestuur Bouw- tot instelling van een bedrijfsehaj
bedrijf staatssecretaris Schmelzer te komen, indien de overige orga
om een dergelijke zetel verzocht, nisaties in de bouwnijverheid w«J
Dat de heer Dura toen reeds heen bereid zijn haar medewerking tol
kon stappen over de moeilijkheid, te zeggen,
dat het centrale werkgeversver-
CHRISTEN ONDEROFFICIEREN
(Van onze soc.-econ. redactie)
De mens is in het tijdperk van
de atoombewapening voor een
dilemma geplaatst, waaruit hy
niet kan vluchten. Hy accepteert
die bewapening met het risico
zelf vernietigd te worden, of hy
accepteert haar niet met het ri
sico geestelijk gedood te worden
door de vyand.
Zo ongeveeir stelde gisteren dr. B.
Rietveld, Gereformeerde predikant te
Den Haag. het op de algemene vergade
ring van de Nationale Christen Onderof
ficieren Vereniging en de Chr. Sociale
Onderofficieren Vereniging in Utrecht.
Dr. Rietveld sprak op de tweede dag
van het drukbezochte congres over de
christen-militair en de atoombewapening.
De Haagse predikant koos duidelijk
voor de atoombewapening, daarbij we
tend dat deze keuze de mogelijkheid in
zich houdt tot zelfvernietiging, dus tot
de biologische dood. Hij wees er echter
op dat het aardse leven wel heel erg
belangrijk is, maar niet absoluut, net
zo mm als aardse vrede belangrijk,
maar volgens het Evangelie niet abso
luut is.
De predikant meende dat de andere
keuze die tot geestelijke dood kan lei
den als de vijand zich ontpopt als de
antichrist, de taak van de overheid ter
zijde stelt. De overheid is van God op
gedragen te beschermen ex. dient da«r-
oto over een apparaat te beschikken om
die taak uit te voeren. Dat dit apparaat
een steeds ingrijpender effect teweeg
kan brengen, zoals de atoombom, moet
de christen niet verbazen. Hij kon we
ten dat het zover zou komen. Zonde leidt
eenmaal tot een catastrophe.
Geestelijk
Dr. Rietveld wees er op dat geestelij
ke dood, die kan ontstaan als de vijand
van chemische en psychologische midde
len gebruik maakt, veel en veel erger
is dan de biologische dood. Voor de
christen moet het einde van de wereld
niet vreemd zijn. Hij kaïj immers reke
nen op een nieuwe hemel en een nieu
we aarde.
De Haagse predikant meende dat de
christen wel degelijk iets kan doen in
het atoomtijdperk. Hij dient vooral als
Individueel mens volkomen ernst te ma
ken met het evangelie. Het ongeloof en
het verzet tegen de wet Gods is immers
de oorzaak van alles. Alleen het ge
loof kan de wereld redden. De overheid
dient voorts met inspanning van alle
krachten haar vredeswil in deze we
reld duidelijk te maken. Doch zij is ge
roepen een schild voor de zwakken te
zijn en daarin moet zij zich gesteund wf,"
ten. p
Onderscheiden
Op deze tweede congresdag behandel
den de afgevaardigden verschillende af
delingsvoorstellen met betrekking tot
sociale positie van het militair beroepf
personeel. Er werd gesproken door gal
tên uit België en Duitsland. Vier gepef
sioneerde leden, allen 50 jaar lid vi
de vereniging, werden onderscheidé
met het C.N.V.-insignc in goud met la;
wertak. Het waren A. T. van Oostero:
(erevoorzitter), G. Korenhof. D. Krox
en O. de Raadt. „Werkers van het ee
ste uur", noemde CNV-secretaris
Schouten, die de onderscheidingen nil
oorkonde uitreikte, deze veteranen.
De afgevaardigden kozèn voorts de 6
ren W. Knobbe, W. Broerse en K.
Jonge in het hoofdbestuur. De heer
Holtrop werd wederom aangewezen ai
voorzitter.
Bondsvergadering j.
Vrije Ev. Gemeenten
De Bond van Vrije Evangeliscl
Gemeenten in Nederland hoopt ft
maandag 27 en dinsdag 28 juni zij.
jaarlijkse algemene vergadcring U
houden op de Ernst Siüem-hoeve I
Lage Vüursche.
Afgevaardigden van de aangesloti
gemeenten zullen dan moeten beslissf
of zij gelden willen voteren voor ei
eigen vakantiecentrum. Er is een voiv.
stel ingediend door de Commissie-vrL.'
wenwerk, die onder andere zorgt v(tf
jaarlijkse vakanties voor chronisch Zi,
ken, bejaarden en huismoeders, om*1
of niet samen met de jeugdorganisal
vejo tot de aankoop van een eigen c<*
trum te mogen overgaan. De Bondsvf*
gaderuig zou voor dit doel gelden
schikbaar moeten stellen. :h
id)
Tevens komt een voorstel aan de oro
ce om het minimum-salaris van de prni
Pikanten te verhogen van 4500
f oOOO. De onlangs geïnstitueerde kc
meente van Zwijndrecht vraagt om tc
lat mg tot de Bond van Vrije EvanC
lisch« Gemeenten.
lal
In aansluiting op de Bondsvergaderife
zal er voor 'teerst sedert jaren weer
theologische school-dag worden gebWj
den te Utrecht. De Goese predikant i
J. Karelse zal spreken over de „w;i
mars van de eerste gemeenten", i
rector van de Theologische School. I
J. v. d. Werfhorst over „Ons dankbi"
voortgaa" nu." Een forum onder 1®
ding van ds. Jac. Lissenberg zal actf®
le vragen beantwoorden.
