CWISTFl NOORDSTER! CETAI.AC Voorgestelde opheffing niet door V.C.O. gaat Meer gehuwde vrouwen in arbeidsproces? Een woord voor vandaag Kanttekening de grootóte Baptistenjongeren hielden geslaagde manifestatie 2 Maatregelen ter stimulering Actuele, sociale vraagstukken Nederland kent op het ogenblik weer werkgelegen heid voor iedereen. De werk loosheidscijfers zijn weer tot een minimum gedaald en be perken zich voornamelijk tot categorieën werknemers, die moeilijk geplaatst kunnen worden. In verschillende be drijfstakken doet zich zelfs al weer een gebrek aan personeel gevoelen. In het licht van deze ontwikkeling is het niet zo verwonderlijk, dat er steeds meer stemmen opgaan de vrouw en ook de gehuwde vrouw meer in het arbeidsproces in te schakelen. Een invloed, die hier nog bij komt, is die van de Europese Economische Gemeenschap. In verschillende andere lan den van de E.E.G. neemt de vrouw in het arbeidsproces een veel belangrijker plaats in. Uit deze landen komt bo vendien het streven naar ge lijke betaling voor mannen en vrouwen voor gelijkwaar dige arbeid. Op de 100 vrouwen, die in Nederland een werkkring bui tenshuis hebben, telt Denemar ken er naar verhouding 173, West-Duitsland 178 en Frankrijk 149. In Nederland heeft slechts 10% van de gehuwde vrouwen een andere werkkring, in Frank rijk echter 48% en in Duitsland 25%. Hiervan uitgaande vraagt de redactie van De Onderneming, het orgaan van het Centraal So ciaal Werkgevers Verbond, zich af, welke factoren in Nederland belemmerend werken voor de vrouw om een functie in het be drijfsleven te aanvaarden, j In de eerste plaats wordt ge noemd herziening van de belastingwetgeving. Gehoopt wordt, dat de nota van wijzi gingen, die binnenkort ingediend wordt met betrekking tot het aanhangige ontwerp van Wet op de inkomstenbelasting 1958, een aanvaardbare voorziening zal be vatten. uitbreiding van het aantal be trekkingen die slechts een deel van de normale arbeidsdag in beslag nemen. Gehuwde vrouwen zullen ge makkelijker te vinden zijn voor werk, dat vier tot vijf uur duurt dan voor een volle werkdag. Vrijwel ieder werk leent zich voor een indeling in kortere pe rioden, al zal de reorganisatie van taken in vele gevallen in grijpend zijn. De arbeidsbemiddeling zou zich er meer op moeten in stellen, wat eveneens voor som mige werkgevers geldt. Extra zorg besteed aan de inrichting van de werkplaats en de sfeer van het werkmilieu zou ook meer gehuwde vrouwen ertoe kunnen brengen, haar huiskamers ge durende een deel van de dag voor de omgeving van het be drijf te verwisselen. Voor moeders van grotere kinderen, die echter nog niet naar school gaan. zou aan de werkplaats een kleuterschooltje verbonden kunnen worden. Met name in Engeland heeft men hiermee uitstekende ervaringen opgedaan. Tijdens de oorlogs jaren heeft men hier op grote schaal van vrouwelijke arbeids krachten gebruik moeten maken. wegingen. Voor velen speelt ook het samenzijn in de groep een belangrijke rol. Anderen beleven het grootste genoegen aan het werk zelf. Een nadere studie Een groep van acht functio narissen uit werkgeverskringen heeft enkele maanden geleden aan de vier werkgeversverbon den al voorgesteld een nadere studie te maken van de aspec ten, welke aan de arbeid van de gehuwde vrouw verbonden zijn. Enerzijds moet onderzocht wor den, hoe de gehuwde vrouw met nog jonge kinderen beschermd kan worden tegen de arbeid die onverenigbaar moet worden ge acht met haar taak in het gezin. Anderzijds zal het bedrijfs leven aanpassingsmaatregelen moeten treffen teneinde voor de gehuwde vrouwen het combi neren van werk in loondienst en het verrichten van de huiselijke werkzaamheden mogelijk te ma ken. De redactie van het orgaan De Onderneming vraagt zich daarbij nog af, of ook aan de Sociaal-Economische Raad niet gevraagd zou moeten worden een onderzoek in te stellen. In dit geval zou dan in de commis sie van voorbereiding het vrou welijke element (bij uitzonde ring!) ruim vertegenwoordigd moeten zijn. Hoewel nog ontelbare huis moeders in haar gezinsleven vol ledige voldoening vinden, zouden er in ons land ook nog tiendui zenden getrouwde vrouwen zijn, die wel anders willen. Zij zouden echter leven onder de druk van bepaalde traditionele opvattin gen, waarmee zij zijn grootge bracht en nog altijd worden om geven. Zij zouden voor zichzelf niet eens durven beseffen, dat zij haar bestaan in het kringetje van fornuis, verstelmand en was machine eigenlijk grenzeloos saai en onbevredigend vinden. ■PBiil Algemene vergadering P.C.O.V. en V.C.O. (Yan een onzer verslaggevers) T"\INSDAG en woensdag heeft de Protestants Christelijke Onder- wijzers Vereniging te Rotterdam haar zevende algemene ver gadering gehouden. De P.C.O.V. is de voortzetting van de vroegere „Grote" en „Unie', de twee organisaties van christelijke onder wijzers, die in 1955 fuseerden. Er ontstond toen echter toch weer een aparte organisatie, de Vereniging van Christelijke Onderwij zers (200 leden, tegenover 15.000 P.C.O.V.), die in haar statuten bepaalde, dat geen leden van een niet-christelijke politieke partij tot de V.C.O. konden toetreden, een bepaling, die de P.C.O.V. niet kent. Voorstel van bestuur werd verworpen Geen behoefte aan rel tegen de minister Met instemming citeerde hij een woord in dr. W. P. Berghuis, dat het drama tisch zou wezen, indien uitgerekend op het punt van het onderwijs de christe lijke partijen uit elkaar zouden vallen, welker samengaan niet alleen voor dit ogenblik, maar voor de langere duur als wezenlijk element in de Nederlandse po litieke verhoudingen moet worden gezien. Cultuuropdracht Tweede spreker was de oud-voorzit ter der vereniging drs. J. W. van Hulst te Amsterdam. Hij sprak over „de cul tuuropdracht van de christelijke school en onze levensbeschouwing". De heer Van Hulst zette eerst uiteen wat de Westeuropese en de Nederlandse cultuur is. Hij ging vervolgens na welke houding men tegenover die cultuur in neemt: passiviteit, activiteit en creativi teit Hij tekende daarna het optimistisch perspectief, gaf de pessimistische opvat ting weer en integreerde tenslotte het De apostel Petrus zal waarschijnlijk niet de illusie hebben gekoesterd met zijn redevoering al die duizenden op de Pinksterdag in Jeruzalem te hebben overtuigd. De lieden, die na de opvallende verschijnselen, waarmee de Heilige Geest neerdaalt, te hebben gezien en gehoord, niet méér weten te zeggen dan dat het een dronkemansvertoning is, zullen beslist niet allen tot andere gedachten zijn gebracht na Petrus' rede voering. Dat ligt dan niet aan de apostel, maar aan de mensen zelf. Een preek kan nog zo goed zijn, maar als u niet met het hart luistertheeft zij geen effect. Dat is de ene kant. Maar er is ook een andere kant. Er wordt nl. gesproken van degenen, die Petrus' woord aanvaarden. Let u er wèl op, dat hier sprake is van een geestelijke activiteit. Natuurlijk: het wordt gegeven, maar de nadruk ligt hier op het aanvaarden. En dat is wel waard te worden opgemerkt! En het tweede is, dat hier zeer concreet de aanvaarding wordt gebonden aan het woord laten we het maar gerust met een hoofdletter schrijven. Het lijkt wel, of nu al, terwijl de kerk nauwelijks op mars is, wordt afgerekend met die onzalige scheiding tussen Geest en Woord. U hebt gelijk, als u zegt, dat zonder de Geest het Woord leeg is, maar vergeet u, met Pinksteren nog in uw gedachten, vooral niet, dat de Geest zich altijd bindt aan het Woord en dat u alleen daarin kunt vinden de weg door het leven. Benoemd tot hoofd van de W. C. van Munster-school te Leeuwarden: A. de Boer te Emmeloord; van de Geref. School voor g.l.o.-Stromenwijk te Mid delburg: J. Veerman te Middelburg; van de Vierde Chr. School te Aalsmeer: N. D. Huizinga te Aalsmeer; van de v.g.l.o.- school te Zoetermeer: J. ten Have te Rijssen; aan de Herv. school te Appel- tern: R. J. Plantenga te Harderwijk. FtlNSDAG heeft ook de V.C.O. ver- gaderd te Amersfoort en wel over het voorstel om de ver eniging op te heffen en toe te treden tot de P.C.O.V. Dit voorstel kwam van de zijde van het bestuur (9 leden) met één stem tegen, van de heer Y. Jacobs te Scheveningen. Het bestuursvoorstel werd door de vergadering (50 aanwezigen) echter verworpen, zodat de V.C.O. blijft be staan. Het bestuur trad af, met uitzonde ring van de heer Jacobs. Er is een commissie van vier personen be noemd, die zich zal beraden over de voortzetting van de V.O.C. Verwacht wordt, dat de afgetreden bestuurs leden zich bij de P.C.O.V. zullen aan sluiten. Intussen was men aan het eind van de vergadering der P.C.O.V., dinsdag, van het verloop der zaken nog niet op de hoogte. Desgevraagd deelde de voorzitter, de heer D. H. Dutmer mede, dat de samenspreking der be sturen zeer bevredigend was ver lopen. Bij opheffing der V.C.O. zou in de statuten van de P.C.O.V. niets veranderd worden. De hoofdbestuurs leden van de V.C.O. hadden gecon stateerddat van een afbuiging der beginselen bij de P.C.O.V. geen sprake was. Ct.i Fantastisch lekker! Fantastisch voordeUg'.\ T")E HEER DUTMER stelde ln zijn openingsrede te Rotterdam voorop, dat de school met de bijbel meer dan ooit een aanvullende taak te verrich ten heeft op hetgeen in het gezin als fundament is gelegd. Terwijl zij bovendien leiding moet geven aan kinderen, die nergens anders horen dat God de wereld regeert. In totaal ontvangt meer dan een half miljoen kinderen christelijk lager onderwijs. ..Laten we de kinderen nog iets be grijpen", vroeg de heer Dutmer, „van de zin der genade door de vergeving zonden en van de belofte van een eeuwig leven in een technische be schaving, die ons in dit leven al zoveel beloofd?" Het gaat hier om hoogst ernstige din gen. De christelijke onderwijzer heeft mee te rekenen, dat er bij de duivel e methodisch afbraakplan is om de m» te vernielen naar ziel en lichaam, wa, bij alle middelen van schone schijn, angst en bedreiging, met scherpe intel ligentie worden te baat genomen. Convent Terugziende op het vervlogen ver enigingsjaar maakte de heer Dutmer gewag van de goede verstandhouding met andere organisaties. Dit manifes teerde zich in de totstandkoming het convent van organisaties op het gebied van het christelijk onderwijs. Dit gesprekscentrum is niet bedoeld jm met veel tam-tam naar buiten op te treden; het zal zijn kracht moeten vin den in het samen spreken over de be langen van het onderwijs". Met dat tam tam doelde de heer Dutmer op het ap pèl van het convent op 7 mei te Amster dam. waar een gemeenschappelijk getui genis inzake de mammoetwet werd ge geven. Over deze geslaagde bijeenkomst is van verschillende zijden niet gunstig geschreven. Scherp veroordeelde de heer Dutmer een publïkatie in De Tijd- De Maasbode van pater dr. Pelosie, leider van het Katholiek Paedagogisch Centrum voor het v.h.m.o., die de samenkomst zag als een vorm van fanatisme. Indertijd ondertekende ook pater Pe losie de verklaring, dat het ontwerp- mammoetwet slechts aanvaardbaar is. in dien de systematiek wordt gebaseerd op de fundamentele onderscheiding tussen openbaar en bijzonder onderwijs; indien de mogelijkheid van regelingen krach tens algemene maatregel van bestuur wordt geschrapt, en indien voor de te treffen maatregelen van bestuur een dui delijke begrenzing van de bevoegdheid van de kroon wordt gegeven. Deze bezwaren mede dus van pater Pelosie onderschrijven de christelijke onderwijsorganisaties nu nog en daarom betreuren zij de smadelijke uitlatingen van pater Pelosie. Geen rel „We hebben niet de minste behoef te aan een rel tegen minister Cals, die wc om meer dan één reden hogelijk waarderen; nog minder tegen het hui dige kabinet, dat om vele redenen on ze volle steun verdient", verklaarde de heer Dutmer. Onder cultuur verstond de heer Van Hulst al datgene wat het leven leefbaar maakt. Elk volk kent deze cultuur. De bronnen van de Westeuropese cultuur liggen in Jeruzalem, Hellas en Rome In Nederland hebben we te maken met een rooms-katholieke, een humanisti sche en een protestantse cultuur. In den brede maakte de spreker duide- delyk wat het eigene van elk dezer cul turen was. Hij achtte de Westeuropese cultuur nog alleszins de moeite waard. Daarom waarschuwde hij tegen het steeds sterker opdringen van de Amerikaanse de Marxistische culturen. Het werken aan de cultuuroverdracht is een eerste opgave voor de christen onderwijzer. Mits hij ook het allereen voudigste werk daartoe rekent. Een andere oud-voorzitter der P.C.O.V. de heer P. van Aalten, zei in de discussie: de spreker heeft ons laten zien, dat ons dagelijks stofdoekenwerk geheiligd is. EEN NEDERLANDSE GEDACHTE TYTEDERLAND heeft in de voorbije landse zenders meestal doen horen. maand het bevrijdingsfeest Deze vrijheden moeten vooral de met dankeaarheid gevierd. God de gelovige christenen waarderen. Er Heer heeft ons gered uit de macht 's oas land een tijd geweest, van een goddeloae tyrannie. Het wa"'n me° "aa™ van d? heeft ook ons volk grote offers ge- „volkseenheid'- ijverde voor de ene kost. Wij mogen degenen die hun ..neutrale- school voor heel de na leven over gehad hebben voor de *ie, waarln ov" df en!Reh^la1,n vriiheid van ons volk wel nooit d00r de bemel tot zaligheid is ge- vnjheia van ons volk wei noon gtytD: moes, geIwesen „orden. Een 1Tin», vnnrdtibiipn 4iJd, waarin modernisme en libera- Men kan zich bijna üet voorstellen u zetten om het wat er padiled zou .UaIndien chrijte|ijk tnl te doen Duitsland de oorlog eens radicaal had gewonnen. Veel materiële nood zou ons deel zijn geweest. Wellicht niets .ouden vete Nederlander, rij, ge- m 0,(iciele stuk- Maar vooraf wij "ouden in feite ?a« con" Maar vooral: wij onze nationale zelfstandigheid heb ben verloren en eveneens onze gees telijke vrijheden. Dat zou het ergste zijn geweest. flict komen met de hooggeroemde „neutraliteit". Er is tegen dit streven allengs van christelijke zijde met kracht weer stand geboden. De voorstanders van .11. „_I_ siaiiu geuoueii. uk vuuisiauucis vat» ürc.hMon hS j christelijk onderwijs over de gehele vïd WH denken van een christelijk politieke i- i „na J n„,,,r en christelijk-sociale actie worden kèlijlf. po^lü^k. soclaal^en cnHnreei ?iet meer als tweedeklas burgers terrein. Maar wij voelen ons, rond- beschouwd, als een "atdla om de troon van Oranje, één in dle rich zoveel mogelijk behoort te. waardering van het vele goede dat Wij kiumerf oj^alle^rebieden in vrij- eenheid- heeft daaronder niet gele heid onze beginselen verkondigen d«m Het volksleven is er veeleer Afscheid De P.C.O.V. nam afscheid van haar bestuurslid P. Jouwsma te Enschede, die zeventig jaar werd en daarom moest af treden. De heer Dutmer typeerde hem als een belijdend en belijnd man. Als op volger is aangewezen de heer D. Roosjen te Hardenberg. Voorts richtte de heer Dutmer een woord vm afsche'd tot de secretaris, de heer D. P. Bothof, die sedert 1933 in vaste dienst van de vereniging stond en als zodrnic opgevolgd wordt door de heer G. J. Wenting. tiet offi ciële afscheid komt in september, maar het was nu toch de laatste keer dat de heer Bothof achter de bestuurs tafel zat. Beide scheidende bestuursleden spraken een woord van dank. De heer Bothof herinnerde eraan, dat de 27 jaren van zijn dienst niet zonder strijd voorbij- Eerst was er het kwekelingenprobleem, daarna de bezettingstijd, de strijd voor het opheffen van de maatschappelijke positie van de onderwijzer; en nu worstelt men met het tekort aan onderwijzers en aan de overbelasting der leerkrachten. Uiteraard met inachtneming van de vrijde Nederland verloren ga, wat rnime grenzen, in grondwet en wet in ®en kloeke worsteling, met gees- getrokken. telijke wapens, werd verkregen. 36 Toen om half zes de morgen aanbrak, legde Anne met een hart, dat bijna openbarstte van geluk, de deken nog eens warm rondom het rustig sluimerend kind. Er mocht voortaan aan moeilijkheden komen, wat er wilde, zij zou kunnen lachen in de grootste zorgen. Nu Paultje zou blijven leven, was alles ver der onbelangrijk en te klein, dan dat het ooit haar gemoedsrust zou kunnen verstoren. Ze had niet ge weten. dat haar leven zozeer afhankelijk was van dat van het kind. Voorzichtig draaide ze de schemerlanp, waar ze de hele nacht bij had zitten waken, uit, en verliet de kamer. Een kwartiertje kon hij wel alleen blijven, haar vreugde en dankbaarheid waren te groot voor liet kleine huisje, ze moest zich kunnen bewegen, haar borst wijd maken, haar longen vullen met de frisse morgenlucht. Grauw lag de verlaten straat onder de grijswitte hemel, in dc goot. waar de vorige avond blijkbaar een hoop afval was gedeponeerd, scharrelde een lichtbruine, magere straathond, en ging schuw opzij, toen Anne voorbijliep. Het geluid van haar voetstap pen weerkaatste tegen de hoge huizenmuren. Aan dc Amstel was het eveneens nog rustig; op een van de vastgemeerde schepen stond een brede, blozende schippersvrouw aan een dampende wastobbe, het Amstelwater was grauw en rimpelde vrolijk in dc kille ochtendwind. Anne bewonderde zonder critiek; ze aanbad deze grauwe, kille wereld, want ze was vclkomen gelukkig. Ze ademde diep en ontdek te de geuren van lente en aarde. Ze keek omhoog en zag een allereerste, aarzelend groen, zo teer. dat het bijna gezichtsbedrog leek. over de donkere boom twijgen gesponnen. Het was lente. Ze had er niet aan kunnen denken, dc dagen, die vooraf waren gegaan, maar over haar hoofd heen had hij zijn intrede ge daan en door niets was zijn zegetocht te stuiten. Anne's mond beefde in haar bleke, afgematte ge richt; haar rug leek gebroken, maar ze merkte het niet. ze voelde zich sterk, ze had overwonnen, nooit zou ze meer enig onheil duchten. Een eindwecgs liep ze langs het water, keerde toen 0IIn het Oosten was de zon gerezen, een oranjerode gloed doortrok de hemel en vervloeide tot romig geel; het water weerspiegelde het oranje en goud. het rose en geel, het rimpelde en speelde langs de „u, STRUT scheepswanden. Een paar meeuwen, die op een duc- dalf hadden gezeten, vlogen eensgezind omhoog en cirkelden langs de gouden lucht, waarin witte, over- bloosde wolkjes dreven. Rammelend reed een melk- auto voorbij en een langzaam voortwandelende agent geeuwde. Voordat Anne haar woninkje binnenging, was de zon door de nevelen heengedrongen en straal de haar licht over de ontwakende stad; een nieuwe dag was begonnen. HOOFDSTUK XII Had Anne gedacht, dat niets haar ooit meer zou kunnen ontmoedigen, dat de ergste zorgen haar blij moedigheid niet meer zouden kunnen overstemmen, al gauw ontdekte ze, dat de werkelijkheid anders was. Paultje ging maar langzaam vooruit, hij at wei nig en sterkte dientengevolge niet aan. De dokter was van mening, dat hij eens een flinke tijd naar buiten moest, vooral waar hij in September naar school zou gaan. Een flinke tijdwat noemt u een flinke tijd?" vroeg Anne. ..Een maand of drie om te beginnen," meende de dokter. ..en dan eens zien, of hij weer helemaal de oude is." Anne schudde het hoofd. „Daar zie ik geen kans toe," zei ze gelaten. „Hebt u ook geen familie ergens buiten?' „Nee dokter." ,.U zoudt kunnen proberen hem uitgezonden te krij gen," opperde de dokter, „maar dat zal niet zo ge makkelijk gaan, hoofdzakelijk de werkende stand komt daarvoor in aanmerking." „Als we hem met mooi weer eens in het tuintje legden," bedacht Anne, ,,'s middags is er veel zon." De dokter keek een ogenblik naar het kleine lapje grond, waarover Anne steeds zoveel voldoening had gevoeld. Ik denk, dat er meer stof van de buren in valt, dan zon," zei hij minachtend. Anne dacht aan alle kosten, die Paultje's ziekte mee had gebracht. Drie weken was de verpleegster geweest, de dokter kwam nog regelmatig en Paultje moest versterkende middelen gebruiken. Zijzelf had absoluut een nieuwe zomermantel nodig, ze had haar oude vier zomers gedragen, hij was kaal en verscho ten, ze kon er niet meer mee op kantoor verschijnen. Hoe anders was alles vroeger geweest! Als ze geble ven was, waar ze wasplotseling stelde zich een nieuw denkbeeld voor het oude. Als ze weer eens bui ten kon gaan wonen .Ze verwierp deze gedachte dadelijk weec als absurd. Ze had een behoorlijke be trekking, waar zij en het kind van leefden; ze was nog niet vergeten, hoelang ze had moeten sollicite ren, voor ze die had gevonden. Nee natuurlijk moest ze blijven, waar ze was. En toch, hoewel ze de nut teloosheid er van inzag, bleef ze fantaseren over buiten wonen; een vriendelijk huisje, verscholen een grote tuin, een stil, schilderachtig dorp, waar Paultje op school was en zij om vier uur thuis op hem wachtte met de thee. Terwijl ze die dronken, luisterde ze naar zijn verhalen; zo hoorde het Im mers. Waarom zou zij zich de weelde van zulk ge- droom niet toestaan, het stemde haar gelukkig, al riepen die dromen opnieuw een heimwee in haar wakker naar de aarde zelf met al zijn schoonheid en zijn rust; een heimwee, dat er vroeger ook was geweest, maar dat tenslotte was verstomd in de strijd om het bestaan. Weg zijn uit de grijsgeplavei- dc straten met hun aaneengesloten rijen winkels, weg uit de naamloze mensenmassa, waarin zij niet meer telde, dan een bij in een korf. Ze glimlachte om zichzelf, als ze haar fantasie de vrije loop liet, terwijl ze zich naar kantoor haastte, temidden van duizenden andere, haastige kantoorbediendes. Ze glimlachte niet, als ze 's avonds moe van haar werk thuis kwam en Paultje even mat als altijd tegen de kussens ln zijn bedje geleund vond; heel bleek onder zijn donkere haar met al te grote, holle ogen in het vermagerde gezichtje. (Wordt vervolgd) Advertentie Verf met gemat en. van Ceta Bever Men meent in ons land weieens, De „zuilen" moeten heel wat horen, dat de dusgenaamde „verzuiling" Thans vooral op het gebied van ra- h aan onze volkseenheid schade toe- dio en televisie. Maar men kome brengt. Niets is echter minder er niet van onder de indruk, waar. De vrijheid van menlngs- Wij verlangen geen bevoorrechting. uiting, van diverse organisaties op Wel geestelijke vrijheid, die in de- - ze tijd ook omvat het gebruik ma- U ken voor het christelijk doel van de moderne communicatiemiddelen. Dat is waarlijk nationaal. 1 verlaging van het geestelijk niveau. Het is de toepassing van een echt i Men vergelijke, om een voorbeeld Nederlandse gedachte. Zij vindt ookI i. „n.n rifUnnrAtrrimmii'c huiten onze crcnzen bij velen in-]. maatschappelijk en cultureel ter rein, verrijkt ons volksleven. Er is geen kleurloze „neutraliteit". Deze leidt steeds tot nivellering, tot te noemen, onze radioprogramma's buiten onze grenzen bij velen maar eens met hetgeen de buiten- stemming en waardering. Beroepinsswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Schoonhoven: H. N. van Hensbergen te Renkum. Bedankt voor Genemuiden: P. de Jong te Kootwijkerbroek. GEREFORMÈERDE KERKEN Beroepen te Zwijndrecht-Grote Lindt: P. L. Smilde te Nieuwleusen; te Berli- kum: W. J. de Ruiter te Idskenshuizen; te Donkerbroek: L. Eleveld te Hijum en Finkum. Aangenomen naar Werkendam (2de pred.pt) H Moll te Berkel en Rodenrijs. Bedankt voor Bennekom (vac. H. v. d. Elskamp): J. Wiersema te Amsterdam- West; voor 's-Gravenzande (vac. L. J. Beroepbaarstelling: De classis Ómmen te Tweede Exloërmond. heeft prep. geëx. en beroepbaar ver- klaard de heer K. Kuiper te Daarle, Ov, die echter in verband met het voortzetten Ik van zijn studie nog geen beroep in 1, overweging kan nemen. CHRIST. GEREF. KERKEN u Tweetal te Rotterdam-Charlois: J. P. van de Boomgaard te Thesinge en A. H. t Schippers te Hillegom; te Zeist: G. J. Buys te Papendrecht en W. F. Lamana te Hamilton, Ont. Canada. BOND VAN VRIJE EV. GEM. L Bedankt voor Rotterdam-Zuid: P. J. Mietes te Amsterdam-centrum. UNIE VAN BAPT. GEM. - Bedankt voor Muntendam: J. BoutUiuSl te Tweede Exloërmond. BAPTISTEN GEMEENTEN Aangenomen naar Almelo (I) P. v. d, Twee dagen in Hengelo Toespraken, zang en muziek (Van onze correspondent) Op de Pinksterdagen hebben vele honderden Baptistenjonge ren in Hengelo (O.) een mani festatie gehouden, welke zowel naar binnen als naar buiten was gericht. Tijdens de bijeenkom sten hebben de leden van de Ne derlandse Baptisten Jeugdbewe ging uit heel Nederland getuigd in woord, samenspraak, zang en muziek van hun blijdschap in Jezus Christus. Aan de tweedaagse bijeenkomst was de titel „conferentie" maar er waren geen grote re< gen, geen verslagen of overzichten, maar korte, kernachtige toespraken, welke ten doel hadden de aanwezigen in hun werk de nodige stimulans te ge ven en hen te sterken voor de arbeid van het komende jaar. Zondag werden de bijeenkomsten gehouden in de Geref. Kerk Bankastraat. Na het openings- komstwoord van voorzitter ds. H. P. de Boer volgde een wijdingsdienst, waar aan medewerking werd verleend door het zangkoor „Immanuel", het orkest „Elad" uit Hengelo en de Gospelsin- gers uit Eindhoven. Ds. Ph. Linde man uit Stavoren sprak over „Kracht uit de hoge", waarbij hij wees op de nietigheid van de mens en de afhanke lijkheid van God, doch een afhankelijk heid die niets angstwekkends heeft om dat God zijn Heilige Geest heeft uitge stort. Middags voerden leden van de af deling Hengelo (O) een soort samen spraak op, dat zij semi-socio-drama noemden. Het bleek een samenspraak te zijn, waarbij men de tekst niet had ingestudeerd, doch waarvoor algemene richtlijnen waren gegeven. Het gesprek in het gezin ontwikkelde zich op de nor male manier waarbij allerlei levensvra gen naar voren kwamen. Hierop wees ds. H. Ploeger uit Borne in zijn na af loop gehouden beschouwing over deze vragen, waarbij hij vooral de nadruk erop legde, dat het er minder op aan komt wat een christen in het leven doet als wel hoe hij het doet. Getuigenissen Het middagprogramma werd besloten met enkele korte getuigenissen op de Markt in Hengelo. Dit deel van de con ferentie was bedoeld als een soort open lucht evangelisatie. 's Avonds had ds. F. E. Huizinga uit Hengelo enkele vraaggesprekken met jongeren, hetgeen weer plaatsvond in de Geref. Kerk. Burgemeester E. de Haan nit Beerta sprak een bezielend woord over „Grijp toch de kansen". De kansen voor het jeugdwerk liggen er nog steeds, ook al neemt de sport een steeds grotere plaats ln. Het is dc taak van de beweging deze kansen te benut ten. Gisteren kwam men bijeen in de Bap- tistenkerk aan de Jacob Catsstraat te Hengelo (O). Des ochtends was er song- en musicfestival. Ook nu weer bleek evenals de eerste dag hoe goed de Baptistenjongeren kunnen zin gen en welk een keur van geestelijke liederen zij hebben. Ook het optreden van de verschillende zang- en muziek groepen was goed verzorgd. Des middags is de bijeenkomst geslo ten door ds. H. P. de Boer nadat ds. J. A Brandsma uit Heerenveen het zij ne had gezegd over „Gave en opgave." Onderivijsbenoemingen Benoemd bij het ulo aan de Chr. Ulon te Oud-Beijerland: de heer G. Knook te Fijnaart; aan de Herv. Ulo-Noord tedi Amsterdam-Noord: de heren J. Nieuw-, kerk en S. Schouw te Amsterdam; aanj>, de C.v.o.-ulo te Bolsward: de heer J.i Bijlsma te Emmerergscheiderveen; aan; de C.v.o.-ulo te Leeuwarden: de heeri Zwart te Leeuwarden; aan de Oranje» Nassau-ulo te Den Haag: de heer A Zandvoort te Nunspeet; aan de Groet van Prinsterer-school te Vlaardingen: de heer J. W. de Jong te Oegstgeest; aanM de Ulo te Hengelo O.: de heer E. Roetyu te Elburg; aan de Bilderdijk-mulo te Den Haag: de heer A. J. P. Dekkérpk te Gouda; aan de Christ. Nat. Ulo t<($ Delfzijl: de heer S. G. Buisman te Delf-' zijl. Benoemd tot onderwijzeres aan de j Rehoboth-school te Leeuwarden: J. Fk Bakkee te Hilversum; aan de Eerste|: Herv. School te Nunspeet (tijd.): mei' vrouw E. E. Visser-Visser te SoestduifJ nen; aan de Dr. W. Nawijn-school I Kampen (tijd.) mevr. E. v. d. Werij Wassenborg te Kampen; aan de Limburg Stirumschool te Heelsum: H. Baadenhuyzen te Zeist; aan de Chl Kleuterschool te Markenesse: Brouwe? te Emmeloord; aan de Prinses Marijki school te Rijswijk N.B.: mevr. C. Postj van Velden en mevr. J. Kant-de Hertigj aan de Christ. Nat. School te Westka' pelle: F. Swennen te Biggekerke. Benoemd tot onderwijzer aan de Chrr Nat. School te Westkapelle: J. de Kej zer te Bergen op Zoom en G. F. v. i Beek te Arnhem; aan de Louise de Cfc lignyschool te Haarlem: H. Dokkum Huizen; aan de De Savornin LohmaDC school te Hengelo, O.: A. W. Burger II Amsterdam; aan de Pr. Ireneschod te Wageningen J. H. M. Pannemans Ij Vriezenveen; aan de Chr. Nat. SchocL te Nijemirdum: K. Zondag te Franekerjj aan de F. Kalsbeek-school te Woerdenl J. in 't Veld te Rotterdam; aan df Groen van Prinsterer-school te Rotten dam: P. U. van 't Hof te Vlaardir_ J. Huizinga te Rotterdam; aan de Hen) School te Doornspijk: L. Cats te Nul speet; aan de Chr. Nat. School te Schi rendijk: B. Jager te Coevorden; aan d Pr. Bernhard-school te Zutphen: I Veldkamp te Aalten; aan de Herv. BuL ger-school te Utrecht: B. Stomps te Ka!'n wijk aan Zee. 11

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 2