Prinses Margriet
deed belijdenis
Evangelisatie-
Landdag te
Velsen
Uw Kunstgebit
Waarom heb ik mij wel
of niet vrijgemaakt
Een woord voor vandaag
Kanttekening
beva'
ES BEVA
bevalt
KKj
u beter v
Eh*
L,1
1
De vrijgemaakte meisjesbond
geeft organisatie niet prijs
Chr. Geref. jeugdbonden
vierden bruiloft
de qrootóte
Achter elk lesrooster de
biddende onderwijzer
Speciale commissie voor
iiiet-r.katholieken
2
PINKSTERMORGEN is prinses Margriet in de oude hervorm-
de kerk te Soest in aanwezigheid van koningin Juliana en
de prinsessen Beatrix, Irene en Marijke door ds. D. M. Jalink
bevestigd tot lidmaat der Ned. Herv. Kerk.
Tezamen met prinses Margriet deden ook Charlotte Bentinck, dochter
van de burgemeester van Soest en Christine Berghauser Pont, dochter
van de directeur-geneesheer van Zonnegloren belijdenis.
Ds. Jalink bepaalde zijn gehoor bij de tekst uit Romeinen 8-15: Want
Gij heb niet ontvangen een Geest van slavernij om opnieuw te vrezen,
maar Gü hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij
roepen: Abba, Vader.
Na de preek, waarin ds. Jalink de betekenis van het pinksterfeest ge
schetst had, gaf hij prinses Margriet, nadat zij met zachte stem Ja"
had geantwoord op de vragen uit het belijdenisformulier, de volgende
tekst mede:
Jezus zegt: Zie ik ben met u dl de dagen tot aan de voleinding der
wereld".
De gemeente zong tenslotte de drie lidmaten staande toe gezang 257 5
„Gedenk aan onze nieuwe leden".
Dr. A. A. Koolhaas, praeses der generale synode van de Hervormde
Kerk, alsmede prinses Armgard woonden de dienst by.
Prins Bernhard heeft de dienst, die op de band was opgenomen, later
in het ziekenhuis beluisterd.
■HHjjl
'n Goede
fiets wordt
'n betere
fiets
met een
Sturmey
Archer
naaf
De vijfde evangelisatie-landdag is
gisteren gehouden in het park Velse-
beek in Velsen (NH). Deze landdag,
die interkerkelijk is, werd bijgewoond
door 4500 belangstellenden uit alle de
len van het land.
Het motto van de landdag was „Door
braak van het nieuwe leven." De dag
was georganiseerd door het „landdag
comité" dat bestaat uit leden van di
verse kerkelijke groeperingen.
Sprekers waren ds. G. Toornvliet uit
Bloeraendaal. die in zijn rede verband
legde tussen Kerstfeest en Pinksteren:
Kerst de nederdaling van de vleesgewo:-
den Christus en Pinksteren de nedcrda-
prak i
directeur v
zending tc
het geloof door de Heilige Geest
Ook werd het woord gevoerd door do
minee/dichter Okke Jager uit Haarlem,
die sprak van de verwondering over het
Pinksterfeest die thans zo vaak gemist
wordt
Ds. J. Visser uit Amsterdam kreeg
volgens het woord, over de vernieuwing
van de mens door het geloof.
Evangelist Theo Dikkes uit Leiden
sprak over de doorbraak van het leven
door de aanvaarding van het geloof, en
tot besluit sprak evangelist Jacob Klein-,
haneveld uit Bodegraven die Christus
zag als de Weg tot het Leven.
De landdag werd gehouden in een
tent. die 2200 bezoekers kon herbergen.
Toen echter een bui losbrak bleken er
3500 mensen in de tent te kunnen.
Hoe bond! U de gehele dag
stevig op tijo plaatst
Hel U aiet nodig, del U angst heelt, del Uw
gebil losirhiet bij bet eten. lachen of niezenl
Een weinig DENTOF1X morgens op de
OebiUplaet gestrooid houdt Uw gebit on
wrikbaar op u)o plaats en doet U alle vroe
gere ongemakken vergelen Verkrijgbaar la
discrete, neutrale plastic flacons, pnjs t. 2,35.
M| apotheken en drogisterijen.
Bondsdag van
Lutherse
Jeugdbeweging
De Bussumse afdeling van de Ne
derlandse Lutherse Jeugdbeweging
heeft de Bondsdag weer achter de
rug. In de afgelopen weken hebben
alle leden zich beziggehouden met de
organisatie van de Bondsdag die tij
dens het afgelopen Pinksterfeest werd
gehouden.
Met veel genoegen hebben de deel
nemers gekeken naar het toneelspel
„Gieren op het veilig nest", dat door
de leden van de Bussumse afdeling
over het voetlicht werd gebracht
„Oom" Jan Oosterwelder sprak over
het bondsmotto van het komende ver
enigingsjaar. Hij vertelde de geschie
denis van Nehemia. waarvan de woor
den „Om daar Mün naam te doen
wonen" tot motto werden gekozen.
De eerste dag van de bijeenkomst
werd besloten met een gevarieerd pro
gramma door het Bussumse „Concor
dia".
De tweede Pinksterdag werd begon
nen met een kerkdienst in de Grote
Kerk van Naarden, waar ds. C. Schro
der voorging. De deelnemers wandel
den naar Huizen, waar een lekespel
werd opgevoerd, afgestemd op het
nieuwe bondsmotto. dat uitvoerig werd
belicht In Oud-Valkeveen tenslotte
werd de bondsvergadering gesloten.
Na Zwolle bijeenkomst te Utrecht
Waarom herstel
van de breuk
Zaterdag 18 juni wordt in de grote
zaal van „Tivoli" in Utrecht een bij
eenkomst gehouden van leden van de
Gereformeerde Kerken (Syn.) en van
de Gereformeerde Kerken (Vrijge
maakt). Ds. C. van Ommen te Hattera
spreekt over „Waarom heb ik mij
vrijgemaakt?" en ds. C. H. Appelo
•an 's-Gravenhage-Loosdninen over
Waarom heb ik mij niet vrijge
maakt?". Verder spreekt dr. G. van
Omme, arts te Bennekom, over het
onderwerp: „Waarom begeer ik her
stel van de kerkelijke breuk?". De
bijeenkomst zal worden geopend door
drs O. Jager te Haarlem.
Deze bijeenkomst is georganiseerd,
omdat na de indrukwekkende en
drukbezochte vergadering in Zwolle
op 12 maart j.l. van vele kanten de
wens is geuit, dat ook in het westen
des lands een dergelijke vergade
ring zal worden gehouden, die
dienstbaar kan zyn aan het tot
standkomen van een voor God ver
antwoorde kerkelijke vereniging
van de sinds 1944 gescheiden levende
kerken.
Het comité, dat achter de bijeen
komst in Utrecht staat, is van oordeel,
dat de Gereformeerde Kerken (Syn.)
in confessioneel opzicht zijn terugge
keerd tot voor 1905 en is van overtui
ging, dat de Gereformeerde Kerken
(vrijgemaakt) door de terzijdestelling
van de Vervangingsformule geroepen
zijn tot samenspreking met de Gerefor
meerde Kerken (Syn.)
HET COMITÉ
Het comité bestaat uit: ds. C. H.
Appelo, 's-Gravenhage-Loosduinen;
drs D. J. Coumou, Heemstede; ir. H.
van Harten, Ede; mr. P. J. v. d.
Hout, Rijswijk; Y. Jacobs, Schevenin-
gen; drs O. Jager, Haarlem; C. G.
Karssen, Bodegraven; dr. E. Masselink,
Rotterdam; P. M. Mekkes, Voorburg;
dr. A G. van Omme, Bennekom; ds.
C. van Ommen, Hattem; C. A van
Oord, Haamstede; drs S. van Popta,
Beverwyk; P. Sanders, 's-Gravenhage;
ds. K. J. Schaafsma, Rotterdam; dr. J.
Schelhaas Hzn., Amsterdam; dr. A. E.
Schouten, Scheveningen, de J. P. v.
d. Stoel, Amsterdam, mr. H. Veleman,
Amsterdam, en ds. P. Wulffraath,
Amsterdam.
BEROEPINGSWERK
NED. HERVORMDE KERK
Beroepen te Schoonhoven H. N. Hens-
bergen tc Renkum.
Benoemd tot voorganger van de afd.
Dinxperlo van de N.P.B. H. J. Vedder te
Terborg.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Ulrum D. Passchier te Oos-'
terzee; te Zwijndrecht/Grote Lindt P. L.
Smilde te Nieuwleusen.
Aangenomen naar Epe H. J. Bouwhuis
te Coevorden; naar Ridderkerk A. C.
Mooy te Gorinchem; naar Werkendam
H. Moll te Berkel en Rodenrijs.
Examens: Aan de V.U. is geslaagd
voor het doctoraal examen theologie ds.
B. van Oeveren te Drachten.
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT
Beroepen te Capelle a.d. IJssel J. Rijne-
.veld te Bunschoten-Spakenburg.
Examens: De classis Noord-Brabant/
Limburg heeft praep. geëxamineerd en
beroepbaar verklaard de heer J. Douma,
Hogepolder 1 te Nieuwendijk (NB.).
CHR.GEREF. KERKEN
Tweetal te Haamstede/Kerkwerve J. H.
Carlier te Zutpben en J. van Doom te!
Tholen.
Beroepen te Rotterdam-Kralingen P. N.
Ribbers te Noordseschut
De vraag: „Wat wil dit toch zeggen?", zoals die in Jeruzalem
na de komst van de Heilige Geest wordt gesteld, is beslist niet
zo'n vreemde vraag. TJ moet zich dat even indenkenu bent
laten we zeggen ergens in de binnenlanden van Zuid-Amerika
en u hoort plotseling in vloeiend Nederlands een geestdriftige
toespraak, die, als u goed luistert, één loflied is op de werken
van God. Ongeveer zo moet het al die vreemdelingen en buiten
landers in de metropool Jeruzalem zijn vergaan op de Pinkster
dag. „Wat wil dit toch zeggen?" Als u nog even de moeite wilt
nemen om verder te luisteren, krijgt u een toelichting van
Petrus, met heel veel citaten,- ontleend aan het Oude Testa
ment. En dan is er misschien een antwoord mogelijk op uw
vraag, héél persoonlijk èn van wereldbetekenis: de Heilige
Geest is Gods laatste geschenk en tegelijk het teken, dat Hij
wonen wil bij de mensen. Onzichtbare draden zijn gespannen
tussen hemel en aarde. Zij overbruggen tijd en afstand en zij
breken nooit. Als zij er niet waren, dan zou alles zinloos en
tevergeefs zijn en dan zou de beste oplossing bestaan in een
snelle dood. Dit wil Pinksteren zeggen, tot u en tot mij, tot
alle mensen op de wereld: God gaat Zijn plan afwerken, vol
tooien. In de eeuwen, die zijn geweest en die nog komen,
volvoert Hij Zijn vredesoffensief en wie zich overgeeft
mag het predikaat „Gods kind" dragen.
Beva, betere vakkleding
voor alle beroepen
blijft in de maat door krimpyrij Sanfor
GED.MERK
Spelen op het
kerkplei,
em
>Jten meisjesbondsdag is een vreem
de figuur, nu zo langzamerhand alle
meisjesbonden opgelost zijn in ge
mengde jeugdorganisaties. Er is moed
voor nodig te blijven verdedigen, dat
we een eigen bond behoeven. We zijn
echter blij met onze bond". Met die
woorden opende mej. T. Kunnen uit
Assen op pinkstermaandag de bonds
dag te Hattem van de Bond van Ge
reformeerde Meisjesverenigingen (vrij
gemaakt). Nadrukkelijk gebruikte mej.
Kunnen de aanspraak „bondsvriendin-
nen die zij wel ouderwets noemde
maar toch passend bij het eigen karak
ter van de organisatie.
Zoals men zich zal herinneren, is
staan, toen bet samenvergaderen van
,jer£>"|21psen aaD de orde werd ge-
rufi ni5 £af ZJ^n de verh°udingen
nog niet verbeterd, want op de bonds
dagen, waar vele organisaties zich lie
ten vertegenwoordigen, ontbraken de
™oncL respectievelii|t de jongelings-
Te Hattem macht mej. Kunnen aU
gasten o.m. begroeten de heer A. Zijl
stra te Groningen, voorheen een be
kende figuur in het gereformeerde
jeugdwerk en mej. M. Parmentier,
oud-presidente van de meisjesbond. Er
waren ook jongens aanwezig. .JJaar
zvn wy echt wel blij om", verklaarde
mej. Kunnen. Overigens was de bonds
dag niet druk bezocht; men kon het
Kerkgebouw niet vullen.
Naar aanleiding van psalm 93 sprak
^,e,J^Kunnfn over het werk van de
jeugdverenigingen, dat de heiligheid van
het huis des Heren bevordert en dat
huis sierlijk maakt.
hiEi G. Zomer te Spakenburg voerde
hierna het woord. Zijn onderwerp „Spe
len op het kerkplein", betrof het pro
bleem van de vrijetijdsbesteding en ont
spanning waarmee de verenigingen in
de praktijk voortdurend in aanraking
komen.
De titel was ontleend aan Zacharia
8:4, waar geprofeteerd wordt: „Er zul
len weer oude mannen en vrouwen op
de pleinen van Jeruzalem zitten. ied°r
[net een stok in de hand vanwege zijn
hogen leeftijd. Ook zullen de pleinen
der stad vol zijn van jongens en meis
jes. die daar spelen".
In deze spelende jeugd, ln de buurt
van de oude garde, die niet meer wer
ken en spelen kan, zag ds. Zomer de
jeugd der kerk. die straks ln het volle
leven zal staan. Ontspanning is dar
nog mogelijk en gewenst, mits zij ge
zocht wordt op het kerkplein, dwz
rummer los van de dienst van God.
Wanneer men ook voor zijn ontspan
ning licht zoekt in het Woord van God
is er van een eigenlijk probleem geen
sprake meer.
DE MENS
In de middagvergadering had men
gelegenheid om te luisteren naar een
rede van de heer P. Jongeling, hoofd
redacteur van het Geref. Gezinsblad tc
Groningen, over „het evangelie
mens"
De heer Jongeling herinnerde aan de
Jaren van bezetting en druk, toen Hit-
Ier als een incarnatie van de duivelse
leer van het natlonaal-socialisme. zijn
evangelie aan de volken wilde opleggen
God gaf verlossing, maar daarmee was
het evangelie van de mens niet terzijde
geschoven Velen wilden na de bevrij-
ÏCls-uering .ding niet weten van het Woord van
die zaterdags tevoren was gehouden'God Zii luisterd€n liever naar het evan-
eveneens te Hattem. Zij roemde de goe^ sclie van de mens. De heer Jongeling,
doc!? betreurde het, dat zoveel meende, dat dit evangelie ten grond- - «-
wemgingen ln gebreke waren gebleven gag ligt aan de Inmiddels verdwenen, richten, ucsloot de heer Jongeling zijn
afgevaardigde te sturen. I Nederlandse volksbeweging, aan de Par-1 rede
Fusie thans een feit
Christelijke Gereformeerde
jeugd op Tweede Pinksterdag in
het prachtige park „Berg en bos'"
te Apeldoorn bijeen geweest. In
1958 had de verloving tussen de
beide jeugdbonden plaats. Dit
jaar traden ze in het huwelijk. En
zo bestaat er voortaan één Bond
van Chr. Geref. Jongerenvereni
gingen. Als symbool hiervan
prijkte op het podium een em
bleem: twee. trouwringen en.een|
bijbel, uitgevoerd in bloemen. Het
podium was .trouwens één blöe-|
menpracht. Daar hadden de ver
enigingen te Aalsmeer wel voor
gezorgd. Ook kregen de ongeveer
2500 bondsdagbezoekers allemaal
een bloemetje opgespeld. Dat
hoort zo op een bruiloft
De morgenbijeenkomst was gewijd
aan het afscheid van de aftredende be
stuursleden en de installatie van het
nieuwe bestuur. Zowel mej. T. Boersema
te Amsterdam, oud-presidente van de
Meisjesbond, als ds. M. W. Nieuwenhuy-
ze te Amsterdam, oud-voorzitter van de
Jongelingsbond, ontvingen evenals de
anderen alle dank voor het vele werk
dat zy voor de jeugd hebben verricht.
Allen ontvingen een cadeau en de dames
bovendien nog een bloemetje. Ds. Nieu-
wenhuyze, die de laatste twee jaar fede
ratievoorzitter was, droeg het presidium
rer aan ds. J. H. Velema te Apeldoorn.
De heer K. Geleynsc te Wildervank,
sprekende namens de deputaten voor de
jeugdbonden, bood een bedrag van 1000
an de Arbeid en aan de UNO. Men
vindt het uitgewerkt in de welvaarts
staat, in de zondagsviering, in de be
oordeling van delinquenten en misdadi
gers, in het huwelijks- en gezinsleven
De triomf van het evangelie vai.
mens is, dat het schepsel niet langer
onderkoning van de schepping is, maar
opperheer; men leert de krachten der
natuur beheersen, men dringt de dood
terug. Er wordt veel ondernomen om
het verval, de misdaad en de ellende te
keren, maar de wereld zal hier nooit
uitkomen, zolang zij het evangelie van
de mens niet afzweert.
-- ernstig beroep op de jeugd
der kerk om te leven bij het Woord
God en zich daarnaar uitsluitend
35
Haar moeder zat naast het bed en las met haar
vriendelijke stem het sprookje van Doornroosje voor.
Maar zij kon er niet naar luisteren, ze keek naar het
glas water op het nachtkastje, en naar het grote bed
van haar ouders, dat zo koud leek onder de helder
witte sprei. Ach waar was die lachte, vriende
lijke stem gebleven en alles, wat daarbij behoorde,
de gestalte, hei gezicht, de hartelijkheid en de zor
gen. Zoals moeder was weggevaagd, zo zou ook Paul-
tje verdwijnen en niets, niets zou ze van hem over
houden. Maar wat zou er dan van haar worden,
waarom was het dan nog nodig te leven?
Gelukkig voor Anne begon het kind opnieuw te
snikken en Anne haastte zicb hem te troosten, voor
zover dit mogelijk was
„Moeder." hij greep neftlg naar hand. „Moeder,
alles draait, u moei me dragen, moeder!"
Het waren bijna altijd dezelfde woorden, die hij bij
het begin van zijn ziekte had gezegd Als bij einde
lijk weer rustig tegen de kussens lag. kwamen an
dere herinneringen in haar op Ze zat op school en
keek door het raam in de wuivende populierentop-
pen, waar een oaar mussen heftig zaten te piepen
Rondom hen was de doorzonde blauwe zomerhemel
waarin heel hoog -en paar zwarte vogels vlogen
Het heimwee, dat zij toen had gevoeld, zonder het
te verstaan, vervulde ook nu weer haai hart Ach
wat! Een fata morgana was die toekomst van vrij
held en geluk' Als Paultje stierf, behoefde hij r.ooit
tot de werkelijkheid te ontwaken Maar zij dan
wat moest er van haar worden
Eens, toen ze nog niet 10 Amsterdam woonde, had
ze met Paultje ln de kinderwagen op een bank ln hel
dorpsplantsoen gezeten en was een oude heer een ge
sprek met haai begonnen Kinderen hebben." had
hij langzaam gezegd, .is een grote verantwoordelijk
heid. Ik ben nooit getrouwd, want tk heb het leven
altijd een tranendal gevonden en ik durfde het niet
aan. e-n ander m«ns In diezelfde ellende te brengen."
„Ik houd ook niet van het leven," had Anne geant
woord.
STRIJT
„En toch hebt u een kind?" De oude heer had
haar verwijtend aangekeken. „Hoe kon u dat doenl"
Het leek me prettig er een te hebben." had Anne
gezegd.
„Dus egoisme
„Dat zal dan wel," had Anne toegegeven; „daar
om zal ik later ook nooit van mijn kind verlangen,
dat hij me dankbaarheid zal betonen, omdat ik hem
het leven heb geschonken, zoals andere mensen dat
eisen
Bezorgd boog Anne zich voor de zoveelste maal
over het bedje heen. om naar bet bijgen te luisteren
Tegen tien uur maakte ze voor zichzelf een kermis
bed op de grond in de huiskamer, waarheen Paul-
tje's ledikantje ook was overgebracht De nachten
waren lang en afmattend, want als hij haar niet riep.
werd ze toch telkens wakker door zijn gehijg en ge
kreun
De tiende dag kwam 's avonds de crisis. Ze had er
opvallend bleek en moe uitgezien op kantoor en Van
t Hof had tevergeefs getracht haar wat op te mon
teren. Ternauwernood was het haar opgevallen, hoe
zijn stem bijna teder klonk en boe warm hij haar
aanzag. Het liefst zou hij haar in de armen hebben
gesloten en haar wat hebben gekoesterd als een klein
vroeg hij
verwaarloosd kind. Hij dacht aan den man. die bij
dit alles betrokken was, over wien Anne nooit sprak,
maar die toch. schoon onzichtbaar, deel uitmaakte
van haar leven.
„Moet Je zijn vader niet waarschuwen' vi
haar, voor ze die middag het kantoor verliet
Gekweld keek ze hem aan. In de wanhopige lange
avonden en nachten hadden haar gedachten zich her
haaldelijk met deze vraag bezig gehouden Moest ze
Mare bericht sturen, was ze dat verplicht Maar
dan zou alle ellende van de laatste jaren tevergeefs
zijn geweestMarc in haar huis, Mare bij Paul
tje s bedje, en dat nu. terwijl ze zo moe en zo ane
stig was
Van 't Hof had spijt van zijn opmerking. „Het hoeft
nateurlyk niet," zei hij. „ten slotte is hij niet de
wettige vader en bovendien erg veel belang
schijnt hij niet ln Paultje te stellen."
Zijn schampere toon hinderde Anne; niemand had
het recht zich een oordeel over Mare aan te mati
gen. „U weet niets." zei ze koel. „eigenaardig, dat
mensen altijd zo gretig eerste steenwerpers wor-
De avond verging en de nacht verging: Anne zat
bij het kind en lette op iedere beweging, iedere zucht
uur volgde op uur. langzaam, ondraaglijk langzaam
de stilte scheen steeds meer gespannen, een dreiging
scheen rond te waren door de schemerig verlichte
kamer „God laat hem bij me." Een kort gebed zon
dér beloften, zonder vertrouwen of liefde, niets dan
een bezwering van den dood God Anne was hem
kwijt geraakt ln haar leven, waarover het onrech'
had gezegevierd: eerst had ze zijn spoor nog trach
het opgegeven, hij
ten terug te vinden, later had
was er niet. Maar als hij toch, ondanks alles, mocht
bestaan, dan wilde ze hem niet vertoornen door hem
.Ik heb niets dan hem. o God. laat hem
aar eerlijk gebed, waarover bij
maken, typerend voor Anne's
bij mij." Een koud.
zich geen ülusies z<
oprechte natuur.
aan als bijdrage in de kosten van hel
stichten van een Chr. Geref. jeugdcen
trum. Hjj deelde mee, dat er ook plan
nen bestaan voor het benoemen van eet
vrijgestelde voor het jeugdwerk. Ver
volgens overhandigde ds. J. P. v. d.
Boomgaard te Thesinge een enveloppe
met 85,50 aan de bondsvoorzitter als!
eerste bijdrage van de verenigingen voor
het jeugdcentrum. De meisjesbond had
al 1100 voor dit doel bijeen gebracht.
De eerste spreker des middags was
ds. P. N. Ribbers te Hoogeveen, over
„De jeugd in de Pinksterkerk".
Het Pinksterfeest is het feest van de
kerk. En in die kerk heeft de jeugd
plaats gekregen. In de doop is zij kan
didaat gesteld voor het ambt dér gelo
vigen, als persoon, als mens, niet als
nummer. Laten wij; ook. niet een num
mer worden, dan is de kerk geen kerk
meer, maar een verzorgingsbureau. Dat
gevaar dreigt, want we staan midden
de wereld, waar de massamens meer
meer domineert. Gelukkig, dat velen
hun plaats in de kerk bewust willen ii
nemen.
De mens heeft voedsel nodig. Ook ln
het geestelijke. Het is dan ook een veeg
teken, dat de honger naar Gods woord
minder wordt.
Christenjongeren, jullie leven niet in;
:n gemakkelijke tijd, zo zei de tweede;
spreker, ds. S. Wijnsma te Bussum. Hij
had tot onderwerp: „De jeugd aan het
Pinksterwerk". Jullie pinksteropdracht
getuige van Christus te zijn. Er is
werk in overvloed.
Kapitalen aan advertenties worden uit
gegeven om personeel te krijgen voor]
ziekenhuizen c.d. Duizenden Jonge men-]
sen blijven rustig zitten omdat ze geen
vuile handen willen krijgen.
God vraagt niet om allemaal zende
ling of predikant te worden. Achter alle
werk staat Christus. Hij komt ons tegen
In allen die ons pad kruisen.
De rede van de nieuwe bondsvoorzit-j
ter werd uitgezonden door de N.CJLV.
Allereerst vertelde ds. Velema iets uit de
historie van de thans gefuseerde bonden.
De jongelingsbond werd in 1904 opga-
richt en de meisjesbond in 1930. Nu zijn
ze één. Dit is geen modegril. We kun-|
ons niet permitteren om afzonderlijk
igen te bezini
i te pakken.
Vervolgens besprak ds. Velema de op
dracht van de nieuwe bond. Hij deed dit
naar aanleiding van het onderwerp
„Kerkjeugd hier en nu", en zei
..Van de kerk worden drie dingen
wacht, maar ook van de jongeren! He»
zijn: geloof, gemeenschap en getuigen
Zie het verenigingswerk als een geeste
lijke taak. een goddelijke opdracht Wees|
trouw in de kerk en op je werk. voor
vereniging en bond. Het lid zijn is niet
alleen het met anderen omgaan hoe be-j
langrijk ook. Het is bouwen aan Je le
ven. aan de kerk. het ls werken in eeu-
wieheidslicht!"
De sprekers werden afgewisseld door
samenzang, declamatie van Rinus Som-
mer uit Utrecht en muziek van .Soli Deo
Gloria" te Apeldoorn.
TE KORTE VOORBEREIDING
LIET blijkt in deze tijd steeds dul- ten een roeping heeft te vervullen
delijker, dat het verre van ge- op staatknndig en sociaal terrein.
eeuwenlang slechts een regiem van Vele schrijvers hebben erkend, dat
stamhoofden of van absolute vor- het Calvinisme reeds door de orga-
sten heeft gekend, in een klein aan- nisatie van het kerkelijke leven
weer in Turkije,
neemt in menig opzicht nog een re- Inderdaad heeft de presbyteriale
mende gang van zaken onder zelf- cratische volksontwikkeling. De
bestuur. gemeente werd mondig geacht om
De democratie eist een lange tijd haar ambtsdragers te kiezen. Een
worden. Dit land had bovendien nog dragen, zal ook zijn roeping als
het ongeluk, dat het In handen viel stemhebbend burger goed pogen te
wat het land werkelijk behoeft. gevoed en stond
In West-Europa, met name in Ne- strijd voor de vrijheden des volks,
derland, Engeland, en Zwitserland, Aan een dergelijke opvoeding heeft
rechtsgeleerde Stahi schreef in zijn stellig beter geweest, wanneer de
„Die Lntherische Kirche und die' banden tassen de Europese landen
Union": „De Gereformeerde (Her- en hun koloniën meer geleidelijk
vormde) kerk heeft een wezenlijk waren losgemaakt. Misschien ge-
aandeel in het tot stand komen van lukt hier nog iets van in de Kon-
de echte burgerlijke en politieke go, al is dat twijfelachtig. Maar in
vrijheid van de nieuwere tijd. Maar Indonesië is de mogelijkheid daar
in niet mindere mate heeft zij het van in elk geval afgesneden,
gezag hooggehouden. Uit het „Pu- Het gebeuren moet ten dele gewe-
ritanismus" heeft zich de^ constitu- ten worden aan het gebrekkig in-
tionele monarchie van Engeland en zicht van de machtige Verenigde
de democratie van Noord-Amerika Staten in de modepie stand Tan
ontwikkeld, die de politieke bewe- zaken, die niet te vergelijken is
ging in Europa sterk hebben be
ïnvloed".
Stahi zelf was Lutheraan. Maar hij in de tijd toen zij tegen Engeland
wilde niet ontkennen dat het Ln- in verzet kwamen. Hun vorming
theranisme te vel geneigd was om was beter geweest dan die van ve-
de publieke zaak maar geheel aan Ie Aziatische en Afrikaanse volken,
de overheden over te laten. Nn ligt het communisme overal op
nu heel duidelijk in. dat de chris- doeleinden.
Wijdingsdienst
van Prot. Chr.
Onderwij zersver.
Aan de vooravond van de Algemene
Vergadering van de Prot. Chr. Onder-
wijzersvereniging, die vandaag en
morgen in Rotterdam wordt gehouden
zijn de deelnemers bijeen geweest in
de Sint Laurenskerk. In een speciale
wijdingsdienst is de arbeid van de on
derwijzer vanuit het Evangelie, en
het bijzonder vanuit het Pinksterevan
gelie belicht Voorgangers in deze
dienst waren, ds. M J C. Visser Ned.
Herv. predikant, en ds. G. N. Lam
mens, geref. predikant, beiden te Rot
terdam.
Ds. Visser sprak over „Volharden
bij het onderwijs der Apostelen'
merkte allereerst op dat onderwijs
hier niet bedoelt te zijn een abstracte
wereldbeschouwing, een complex var
dogma's, maar een praktische levens
Het oecumenisch concilie
Paus Joannes XXIII heeft Agostina
Kardinaal Bea, die van Dnitse af
komst is, benoemd tot voorzitter van
de speciale commissie, die de pro
testanten en anderen op de hoogte
zal houden van het werk van het ko
mende oecumenische concilie
Paus Joannes zal zelf het concilie
presideren. Hij heefl deze een van de
grootste assemblees in de geschiede
nis van de kerk genoemd Haar doel
is uiteindelijk de eenheid te herstel
len van de christelijke krachten dezer
wereld.
Dc paus heeft zaterdag de tien com
missies van voorbereiding en het speci
ale secretariaat om de andere christe-
nen op de hoogte te houden ingesteld
(Wordt vervolgd) in een „motu proprio".
Alfredo Kardinaal Ottoviani voor de the
ologische commissie. Marcello Kardi
naal Mlmmi voor de bisschoppen en
diocesen. Pietro Kardinaal Ciriaci voor
de discipline van de geestelijkheid en
de gelovigen. Valerio Kardinaal Valeri
voor de orden. Benedetoo Kardinaal
Alois! Masella voot de discipline van
de sacramenten Gaetano Kardinaal Ci-
Cognani voor de liturgie GiuseDDe Kar
dinaal Pizzardo voor de studie en se
minariums. Amleto Kardinaal Cicoena-
ni voor dc oostelijke kerken. Greeorins
Peter Kardinaal Aeagianian voor de
missies. Fernando Kardinaal Cento voor
het lekenapostolaat
Verder is er nogf een secretariaat In
gesteld. dat zich zal bezig houden met
de moderne communicatiemiddelen, zo
als pers, radio, televisie en film.
De gehoorzaamheid bij dit onderwijs
s een geheim; hier ruisen de bronnen
•an het eeuwige leven.
Ook wij willen bij ons onderwijs de
kinderen niet alleen wat bijbelse notie
bijbrengen, het Onze Vader en de Tien
Geboden. U wilt een nieuwe generatie
•voeden die leeft bij de beloften en
geboden van de Heer. Dan is het
zaak dat wij volharden bij het onder
wijs der apostelen. Want dan pas wordt
deze uiterlijke kennis een kostbaar be
zit. ..Met de gemeente, die waarlijk ge
meente wil zijn, zullen wij bij dat dy
namisch onderwijs volharden want al
leen dan kan men zeggen: en het ge
schiedde;.. dan gebeurt er wat. Want
alleen waar God werkt, wordt geschie
denis gemaakt" aldus ds. Visser.
VOLHARDEN
„Volharden bij de gebeden", was het
thema van de toespraak die ds. Lam-
mens daarna hield. Achter de Hande
lingen staan de geboden der Aposte- -
len, want hel vijfde boek uit het N.T.
is hel boek van de continue-biddende
kerk. En de. Geest die gekomen is, is
de Geest der gebeden. Wij weten im- -
mers niel wai wij bidden zullen zoals."'
het behoort.
Pinksteren heeft voor ons dit grote -
gebedsprobleem opgelost, want de Geest
ons, dominees en onderwij-
zers. Er zouden geen Handelingen ge
schreven zijn zonder gebeden.
Ook de christelijke school zou
zonder gebed niet geweest zijn. Wat
is er gebeden in de jaren van de
schoolstrijd, in de jaren van de el-
lende ls dit gebed er nu nog dage
lijks7 Het gebed is immers niet het
voornaamste stuk der ellende, maar
dei dankbaarheid En wij moeten
oppassen dat het stuk der dankbaar
heid niet het stuk der acute verwe-
reldlijking wordt
..Waarom is de gemeente in Jeruza- i
(em slaande gebleven, omdat zjj vol
hardden tn de leer der apostelen cn
in de gebeden Daarom moet achter elk
lesrooster de knielbank van de bid- y
Jende onderwijzer staan", aldus ds.
'.ammens
Behalve de organist van de Sint Lau-
renskerk George Stam. verleende aan