Prinses Margriet deed belijdenis Evangelisatie- Landdag te Velsen Uw Kunstgebit Waarom heb ik mij wel of niet vrijgemaakt Een woord voor vandaag Kanttekening beva' ES BEVA bevalt KKj u beter v Eh* L,1 1 De vrijgemaakte meisjesbond geeft organisatie niet prijs Chr. Geref. jeugdbonden vierden bruiloft de qrootóte Achter elk lesrooster de biddende onderwijzer Speciale commissie voor iiiet-r.katholieken 2 PINKSTERMORGEN is prinses Margriet in de oude hervorm- de kerk te Soest in aanwezigheid van koningin Juliana en de prinsessen Beatrix, Irene en Marijke door ds. D. M. Jalink bevestigd tot lidmaat der Ned. Herv. Kerk. Tezamen met prinses Margriet deden ook Charlotte Bentinck, dochter van de burgemeester van Soest en Christine Berghauser Pont, dochter van de directeur-geneesheer van Zonnegloren belijdenis. Ds. Jalink bepaalde zijn gehoor bij de tekst uit Romeinen 8-15: Want Gij heb niet ontvangen een Geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar Gü hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. Na de preek, waarin ds. Jalink de betekenis van het pinksterfeest ge schetst had, gaf hij prinses Margriet, nadat zij met zachte stem Ja" had geantwoord op de vragen uit het belijdenisformulier, de volgende tekst mede: Jezus zegt: Zie ik ben met u dl de dagen tot aan de voleinding der wereld". De gemeente zong tenslotte de drie lidmaten staande toe gezang 257 5 „Gedenk aan onze nieuwe leden". Dr. A. A. Koolhaas, praeses der generale synode van de Hervormde Kerk, alsmede prinses Armgard woonden de dienst by. Prins Bernhard heeft de dienst, die op de band was opgenomen, later in het ziekenhuis beluisterd. ■HHjjl 'n Goede fiets wordt 'n betere fiets met een Sturmey Archer naaf De vijfde evangelisatie-landdag is gisteren gehouden in het park Velse- beek in Velsen (NH). Deze landdag, die interkerkelijk is, werd bijgewoond door 4500 belangstellenden uit alle de len van het land. Het motto van de landdag was „Door braak van het nieuwe leven." De dag was georganiseerd door het „landdag comité" dat bestaat uit leden van di verse kerkelijke groeperingen. Sprekers waren ds. G. Toornvliet uit Bloeraendaal. die in zijn rede verband legde tussen Kerstfeest en Pinksteren: Kerst de nederdaling van de vleesgewo:- den Christus en Pinksteren de nedcrda- prak i directeur v zending tc het geloof door de Heilige Geest Ook werd het woord gevoerd door do minee/dichter Okke Jager uit Haarlem, die sprak van de verwondering over het Pinksterfeest die thans zo vaak gemist wordt Ds. J. Visser uit Amsterdam kreeg volgens het woord, over de vernieuwing van de mens door het geloof. Evangelist Theo Dikkes uit Leiden sprak over de doorbraak van het leven door de aanvaarding van het geloof, en tot besluit sprak evangelist Jacob Klein-, haneveld uit Bodegraven die Christus zag als de Weg tot het Leven. De landdag werd gehouden in een tent. die 2200 bezoekers kon herbergen. Toen echter een bui losbrak bleken er 3500 mensen in de tent te kunnen. Hoe bond! U de gehele dag stevig op tijo plaatst Hel U aiet nodig, del U angst heelt, del Uw gebil losirhiet bij bet eten. lachen of niezenl Een weinig DENTOF1X morgens op de OebiUplaet gestrooid houdt Uw gebit on wrikbaar op u)o plaats en doet U alle vroe gere ongemakken vergelen Verkrijgbaar la discrete, neutrale plastic flacons, pnjs t. 2,35. M| apotheken en drogisterijen. Bondsdag van Lutherse Jeugdbeweging De Bussumse afdeling van de Ne derlandse Lutherse Jeugdbeweging heeft de Bondsdag weer achter de rug. In de afgelopen weken hebben alle leden zich beziggehouden met de organisatie van de Bondsdag die tij dens het afgelopen Pinksterfeest werd gehouden. Met veel genoegen hebben de deel nemers gekeken naar het toneelspel „Gieren op het veilig nest", dat door de leden van de Bussumse afdeling over het voetlicht werd gebracht „Oom" Jan Oosterwelder sprak over het bondsmotto van het komende ver enigingsjaar. Hij vertelde de geschie denis van Nehemia. waarvan de woor den „Om daar Mün naam te doen wonen" tot motto werden gekozen. De eerste dag van de bijeenkomst werd besloten met een gevarieerd pro gramma door het Bussumse „Concor dia". De tweede Pinksterdag werd begon nen met een kerkdienst in de Grote Kerk van Naarden, waar ds. C. Schro der voorging. De deelnemers wandel den naar Huizen, waar een lekespel werd opgevoerd, afgestemd op het nieuwe bondsmotto. dat uitvoerig werd belicht In Oud-Valkeveen tenslotte werd de bondsvergadering gesloten. Na Zwolle bijeenkomst te Utrecht Waarom herstel van de breuk Zaterdag 18 juni wordt in de grote zaal van „Tivoli" in Utrecht een bij eenkomst gehouden van leden van de Gereformeerde Kerken (Syn.) en van de Gereformeerde Kerken (Vrijge maakt). Ds. C. van Ommen te Hattera spreekt over „Waarom heb ik mij vrijgemaakt?" en ds. C. H. Appelo •an 's-Gravenhage-Loosdninen over Waarom heb ik mij niet vrijge maakt?". Verder spreekt dr. G. van Omme, arts te Bennekom, over het onderwerp: „Waarom begeer ik her stel van de kerkelijke breuk?". De bijeenkomst zal worden geopend door drs O. Jager te Haarlem. Deze bijeenkomst is georganiseerd, omdat na de indrukwekkende en drukbezochte vergadering in Zwolle op 12 maart j.l. van vele kanten de wens is geuit, dat ook in het westen des lands een dergelijke vergade ring zal worden gehouden, die dienstbaar kan zyn aan het tot standkomen van een voor God ver antwoorde kerkelijke vereniging van de sinds 1944 gescheiden levende kerken. Het comité, dat achter de bijeen komst in Utrecht staat, is van oordeel, dat de Gereformeerde Kerken (Syn.) in confessioneel opzicht zijn terugge keerd tot voor 1905 en is van overtui ging, dat de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) door de terzijdestelling van de Vervangingsformule geroepen zijn tot samenspreking met de Gerefor meerde Kerken (Syn.) HET COMITÉ Het comité bestaat uit: ds. C. H. Appelo, 's-Gravenhage-Loosduinen; drs D. J. Coumou, Heemstede; ir. H. van Harten, Ede; mr. P. J. v. d. Hout, Rijswijk; Y. Jacobs, Schevenin- gen; drs O. Jager, Haarlem; C. G. Karssen, Bodegraven; dr. E. Masselink, Rotterdam; P. M. Mekkes, Voorburg; dr. A G. van Omme, Bennekom; ds. C. van Ommen, Hattem; C. A van Oord, Haamstede; drs S. van Popta, Beverwyk; P. Sanders, 's-Gravenhage; ds. K. J. Schaafsma, Rotterdam; dr. J. Schelhaas Hzn., Amsterdam; dr. A. E. Schouten, Scheveningen, de J. P. v. d. Stoel, Amsterdam, mr. H. Veleman, Amsterdam, en ds. P. Wulffraath, Amsterdam. BEROEPINGSWERK NED. HERVORMDE KERK Beroepen te Schoonhoven H. N. Hens- bergen tc Renkum. Benoemd tot voorganger van de afd. Dinxperlo van de N.P.B. H. J. Vedder te Terborg. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Ulrum D. Passchier te Oos-' terzee; te Zwijndrecht/Grote Lindt P. L. Smilde te Nieuwleusen. Aangenomen naar Epe H. J. Bouwhuis te Coevorden; naar Ridderkerk A. C. Mooy te Gorinchem; naar Werkendam H. Moll te Berkel en Rodenrijs. Examens: Aan de V.U. is geslaagd voor het doctoraal examen theologie ds. B. van Oeveren te Drachten. GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT Beroepen te Capelle a.d. IJssel J. Rijne- .veld te Bunschoten-Spakenburg. Examens: De classis Noord-Brabant/ Limburg heeft praep. geëxamineerd en beroepbaar verklaard de heer J. Douma, Hogepolder 1 te Nieuwendijk (NB.). CHR.GEREF. KERKEN Tweetal te Haamstede/Kerkwerve J. H. Carlier te Zutpben en J. van Doom te! Tholen. Beroepen te Rotterdam-Kralingen P. N. Ribbers te Noordseschut De vraag: „Wat wil dit toch zeggen?", zoals die in Jeruzalem na de komst van de Heilige Geest wordt gesteld, is beslist niet zo'n vreemde vraag. TJ moet zich dat even indenkenu bent laten we zeggen ergens in de binnenlanden van Zuid-Amerika en u hoort plotseling in vloeiend Nederlands een geestdriftige toespraak, die, als u goed luistert, één loflied is op de werken van God. Ongeveer zo moet het al die vreemdelingen en buiten landers in de metropool Jeruzalem zijn vergaan op de Pinkster dag. „Wat wil dit toch zeggen?" Als u nog even de moeite wilt nemen om verder te luisteren, krijgt u een toelichting van Petrus, met heel veel citaten,- ontleend aan het Oude Testa ment. En dan is er misschien een antwoord mogelijk op uw vraag, héél persoonlijk èn van wereldbetekenis: de Heilige Geest is Gods laatste geschenk en tegelijk het teken, dat Hij wonen wil bij de mensen. Onzichtbare draden zijn gespannen tussen hemel en aarde. Zij overbruggen tijd en afstand en zij breken nooit. Als zij er niet waren, dan zou alles zinloos en tevergeefs zijn en dan zou de beste oplossing bestaan in een snelle dood. Dit wil Pinksteren zeggen, tot u en tot mij, tot alle mensen op de wereld: God gaat Zijn plan afwerken, vol tooien. In de eeuwen, die zijn geweest en die nog komen, volvoert Hij Zijn vredesoffensief en wie zich overgeeft mag het predikaat „Gods kind" dragen. Beva, betere vakkleding voor alle beroepen blijft in de maat door krimpyrij Sanfor GED.MERK Spelen op het kerkplei, em >Jten meisjesbondsdag is een vreem de figuur, nu zo langzamerhand alle meisjesbonden opgelost zijn in ge mengde jeugdorganisaties. Er is moed voor nodig te blijven verdedigen, dat we een eigen bond behoeven. We zijn echter blij met onze bond". Met die woorden opende mej. T. Kunnen uit Assen op pinkstermaandag de bonds dag te Hattem van de Bond van Ge reformeerde Meisjesverenigingen (vrij gemaakt). Nadrukkelijk gebruikte mej. Kunnen de aanspraak „bondsvriendin- nen die zij wel ouderwets noemde maar toch passend bij het eigen karak ter van de organisatie. Zoals men zich zal herinneren, is staan, toen bet samenvergaderen van ,jer£>"|21psen aaD de orde werd ge- rufi ni5 £af ZJ^n de verh°udingen nog niet verbeterd, want op de bonds dagen, waar vele organisaties zich lie ten vertegenwoordigen, ontbraken de ™oncL respectievelii|t de jongelings- Te Hattem macht mej. Kunnen aU gasten o.m. begroeten de heer A. Zijl stra te Groningen, voorheen een be kende figuur in het gereformeerde jeugdwerk en mej. M. Parmentier, oud-presidente van de meisjesbond. Er waren ook jongens aanwezig. .JJaar zvn wy echt wel blij om", verklaarde mej. Kunnen. Overigens was de bonds dag niet druk bezocht; men kon het Kerkgebouw niet vullen. Naar aanleiding van psalm 93 sprak ^,e,J^Kunnfn over het werk van de jeugdverenigingen, dat de heiligheid van het huis des Heren bevordert en dat huis sierlijk maakt. hiEi G. Zomer te Spakenburg voerde hierna het woord. Zijn onderwerp „Spe len op het kerkplein", betrof het pro bleem van de vrijetijdsbesteding en ont spanning waarmee de verenigingen in de praktijk voortdurend in aanraking komen. De titel was ontleend aan Zacharia 8:4, waar geprofeteerd wordt: „Er zul len weer oude mannen en vrouwen op de pleinen van Jeruzalem zitten. ied°r [net een stok in de hand vanwege zijn hogen leeftijd. Ook zullen de pleinen der stad vol zijn van jongens en meis jes. die daar spelen". In deze spelende jeugd, ln de buurt van de oude garde, die niet meer wer ken en spelen kan, zag ds. Zomer de jeugd der kerk. die straks ln het volle leven zal staan. Ontspanning is dar nog mogelijk en gewenst, mits zij ge zocht wordt op het kerkplein, dwz rummer los van de dienst van God. Wanneer men ook voor zijn ontspan ning licht zoekt in het Woord van God is er van een eigenlijk probleem geen sprake meer. DE MENS In de middagvergadering had men gelegenheid om te luisteren naar een rede van de heer P. Jongeling, hoofd redacteur van het Geref. Gezinsblad tc Groningen, over „het evangelie mens" De heer Jongeling herinnerde aan de Jaren van bezetting en druk, toen Hit- Ier als een incarnatie van de duivelse leer van het natlonaal-socialisme. zijn evangelie aan de volken wilde opleggen God gaf verlossing, maar daarmee was het evangelie van de mens niet terzijde geschoven Velen wilden na de bevrij- ÏCls-uering .ding niet weten van het Woord van die zaterdags tevoren was gehouden'God Zii luisterd€n liever naar het evan- eveneens te Hattem. Zij roemde de goe^ sclie van de mens. De heer Jongeling, doc!? betreurde het, dat zoveel meende, dat dit evangelie ten grond- - «- wemgingen ln gebreke waren gebleven gag ligt aan de Inmiddels verdwenen, richten, ucsloot de heer Jongeling zijn afgevaardigde te sturen. I Nederlandse volksbeweging, aan de Par-1 rede Fusie thans een feit Christelijke Gereformeerde jeugd op Tweede Pinksterdag in het prachtige park „Berg en bos'" te Apeldoorn bijeen geweest. In 1958 had de verloving tussen de beide jeugdbonden plaats. Dit jaar traden ze in het huwelijk. En zo bestaat er voortaan één Bond van Chr. Geref. Jongerenvereni gingen. Als symbool hiervan prijkte op het podium een em bleem: twee. trouwringen en.een| bijbel, uitgevoerd in bloemen. Het podium was .trouwens één blöe-| menpracht. Daar hadden de ver enigingen te Aalsmeer wel voor gezorgd. Ook kregen de ongeveer 2500 bondsdagbezoekers allemaal een bloemetje opgespeld. Dat hoort zo op een bruiloft De morgenbijeenkomst was gewijd aan het afscheid van de aftredende be stuursleden en de installatie van het nieuwe bestuur. Zowel mej. T. Boersema te Amsterdam, oud-presidente van de Meisjesbond, als ds. M. W. Nieuwenhuy- ze te Amsterdam, oud-voorzitter van de Jongelingsbond, ontvingen evenals de anderen alle dank voor het vele werk dat zy voor de jeugd hebben verricht. Allen ontvingen een cadeau en de dames bovendien nog een bloemetje. Ds. Nieu- wenhuyze, die de laatste twee jaar fede ratievoorzitter was, droeg het presidium rer aan ds. J. H. Velema te Apeldoorn. De heer K. Geleynsc te Wildervank, sprekende namens de deputaten voor de jeugdbonden, bood een bedrag van 1000 an de Arbeid en aan de UNO. Men vindt het uitgewerkt in de welvaarts staat, in de zondagsviering, in de be oordeling van delinquenten en misdadi gers, in het huwelijks- en gezinsleven De triomf van het evangelie vai. mens is, dat het schepsel niet langer onderkoning van de schepping is, maar opperheer; men leert de krachten der natuur beheersen, men dringt de dood terug. Er wordt veel ondernomen om het verval, de misdaad en de ellende te keren, maar de wereld zal hier nooit uitkomen, zolang zij het evangelie van de mens niet afzweert. -- ernstig beroep op de jeugd der kerk om te leven bij het Woord God en zich daarnaar uitsluitend 35 Haar moeder zat naast het bed en las met haar vriendelijke stem het sprookje van Doornroosje voor. Maar zij kon er niet naar luisteren, ze keek naar het glas water op het nachtkastje, en naar het grote bed van haar ouders, dat zo koud leek onder de helder witte sprei. Ach waar was die lachte, vriende lijke stem gebleven en alles, wat daarbij behoorde, de gestalte, hei gezicht, de hartelijkheid en de zor gen. Zoals moeder was weggevaagd, zo zou ook Paul- tje verdwijnen en niets, niets zou ze van hem over houden. Maar wat zou er dan van haar worden, waarom was het dan nog nodig te leven? Gelukkig voor Anne begon het kind opnieuw te snikken en Anne haastte zicb hem te troosten, voor zover dit mogelijk was „Moeder." hij greep neftlg naar hand. „Moeder, alles draait, u moei me dragen, moeder!" Het waren bijna altijd dezelfde woorden, die hij bij het begin van zijn ziekte had gezegd Als bij einde lijk weer rustig tegen de kussens lag. kwamen an dere herinneringen in haar op Ze zat op school en keek door het raam in de wuivende populierentop- pen, waar een oaar mussen heftig zaten te piepen Rondom hen was de doorzonde blauwe zomerhemel waarin heel hoog -en paar zwarte vogels vlogen Het heimwee, dat zij toen had gevoeld, zonder het te verstaan, vervulde ook nu weer haai hart Ach wat! Een fata morgana was die toekomst van vrij held en geluk' Als Paultje stierf, behoefde hij r.ooit tot de werkelijkheid te ontwaken Maar zij dan wat moest er van haar worden Eens, toen ze nog niet 10 Amsterdam woonde, had ze met Paultje ln de kinderwagen op een bank ln hel dorpsplantsoen gezeten en was een oude heer een ge sprek met haai begonnen Kinderen hebben." had hij langzaam gezegd, .is een grote verantwoordelijk heid. Ik ben nooit getrouwd, want tk heb het leven altijd een tranendal gevonden en ik durfde het niet aan. e-n ander m«ns In diezelfde ellende te brengen." „Ik houd ook niet van het leven," had Anne geant woord. STRIJT „En toch hebt u een kind?" De oude heer had haar verwijtend aangekeken. „Hoe kon u dat doenl" Het leek me prettig er een te hebben." had Anne gezegd. „Dus egoisme „Dat zal dan wel," had Anne toegegeven; „daar om zal ik later ook nooit van mijn kind verlangen, dat hij me dankbaarheid zal betonen, omdat ik hem het leven heb geschonken, zoals andere mensen dat eisen Bezorgd boog Anne zich voor de zoveelste maal over het bedje heen. om naar bet bijgen te luisteren Tegen tien uur maakte ze voor zichzelf een kermis bed op de grond in de huiskamer, waarheen Paul- tje's ledikantje ook was overgebracht De nachten waren lang en afmattend, want als hij haar niet riep. werd ze toch telkens wakker door zijn gehijg en ge kreun De tiende dag kwam 's avonds de crisis. Ze had er opvallend bleek en moe uitgezien op kantoor en Van t Hof had tevergeefs getracht haar wat op te mon teren. Ternauwernood was het haar opgevallen, hoe zijn stem bijna teder klonk en boe warm hij haar aanzag. Het liefst zou hij haar in de armen hebben gesloten en haar wat hebben gekoesterd als een klein vroeg hij verwaarloosd kind. Hij dacht aan den man. die bij dit alles betrokken was, over wien Anne nooit sprak, maar die toch. schoon onzichtbaar, deel uitmaakte van haar leven. „Moet Je zijn vader niet waarschuwen' vi haar, voor ze die middag het kantoor verliet Gekweld keek ze hem aan. In de wanhopige lange avonden en nachten hadden haar gedachten zich her haaldelijk met deze vraag bezig gehouden Moest ze Mare bericht sturen, was ze dat verplicht Maar dan zou alle ellende van de laatste jaren tevergeefs zijn geweestMarc in haar huis, Mare bij Paul tje s bedje, en dat nu. terwijl ze zo moe en zo ane stig was Van 't Hof had spijt van zijn opmerking. „Het hoeft nateurlyk niet," zei hij. „ten slotte is hij niet de wettige vader en bovendien erg veel belang schijnt hij niet ln Paultje te stellen." Zijn schampere toon hinderde Anne; niemand had het recht zich een oordeel over Mare aan te mati gen. „U weet niets." zei ze koel. „eigenaardig, dat mensen altijd zo gretig eerste steenwerpers wor- De avond verging en de nacht verging: Anne zat bij het kind en lette op iedere beweging, iedere zucht uur volgde op uur. langzaam, ondraaglijk langzaam de stilte scheen steeds meer gespannen, een dreiging scheen rond te waren door de schemerig verlichte kamer „God laat hem bij me." Een kort gebed zon dér beloften, zonder vertrouwen of liefde, niets dan een bezwering van den dood God Anne was hem kwijt geraakt ln haar leven, waarover het onrech' had gezegevierd: eerst had ze zijn spoor nog trach het opgegeven, hij ten terug te vinden, later had was er niet. Maar als hij toch, ondanks alles, mocht bestaan, dan wilde ze hem niet vertoornen door hem .Ik heb niets dan hem. o God. laat hem aar eerlijk gebed, waarover bij maken, typerend voor Anne's bij mij." Een koud. zich geen ülusies z< oprechte natuur. aan als bijdrage in de kosten van hel stichten van een Chr. Geref. jeugdcen trum. Hjj deelde mee, dat er ook plan nen bestaan voor het benoemen van eet vrijgestelde voor het jeugdwerk. Ver volgens overhandigde ds. J. P. v. d. Boomgaard te Thesinge een enveloppe met 85,50 aan de bondsvoorzitter als! eerste bijdrage van de verenigingen voor het jeugdcentrum. De meisjesbond had al 1100 voor dit doel bijeen gebracht. De eerste spreker des middags was ds. P. N. Ribbers te Hoogeveen, over „De jeugd in de Pinksterkerk". Het Pinksterfeest is het feest van de kerk. En in die kerk heeft de jeugd plaats gekregen. In de doop is zij kan didaat gesteld voor het ambt dér gelo vigen, als persoon, als mens, niet als nummer. Laten wij; ook. niet een num mer worden, dan is de kerk geen kerk meer, maar een verzorgingsbureau. Dat gevaar dreigt, want we staan midden de wereld, waar de massamens meer meer domineert. Gelukkig, dat velen hun plaats in de kerk bewust willen ii nemen. De mens heeft voedsel nodig. Ook ln het geestelijke. Het is dan ook een veeg teken, dat de honger naar Gods woord minder wordt. Christenjongeren, jullie leven niet in; :n gemakkelijke tijd, zo zei de tweede; spreker, ds. S. Wijnsma te Bussum. Hij had tot onderwerp: „De jeugd aan het Pinksterwerk". Jullie pinksteropdracht getuige van Christus te zijn. Er is werk in overvloed. Kapitalen aan advertenties worden uit gegeven om personeel te krijgen voor] ziekenhuizen c.d. Duizenden Jonge men-] sen blijven rustig zitten omdat ze geen vuile handen willen krijgen. God vraagt niet om allemaal zende ling of predikant te worden. Achter alle werk staat Christus. Hij komt ons tegen In allen die ons pad kruisen. De rede van de nieuwe bondsvoorzit-j ter werd uitgezonden door de N.CJLV. Allereerst vertelde ds. Velema iets uit de historie van de thans gefuseerde bonden. De jongelingsbond werd in 1904 opga- richt en de meisjesbond in 1930. Nu zijn ze één. Dit is geen modegril. We kun-| ons niet permitteren om afzonderlijk igen te bezini i te pakken. Vervolgens besprak ds. Velema de op dracht van de nieuwe bond. Hij deed dit naar aanleiding van het onderwerp „Kerkjeugd hier en nu", en zei ..Van de kerk worden drie dingen wacht, maar ook van de jongeren! He» zijn: geloof, gemeenschap en getuigen Zie het verenigingswerk als een geeste lijke taak. een goddelijke opdracht Wees| trouw in de kerk en op je werk. voor vereniging en bond. Het lid zijn is niet alleen het met anderen omgaan hoe be-j langrijk ook. Het is bouwen aan Je le ven. aan de kerk. het ls werken in eeu- wieheidslicht!" De sprekers werden afgewisseld door samenzang, declamatie van Rinus Som- mer uit Utrecht en muziek van .Soli Deo Gloria" te Apeldoorn. TE KORTE VOORBEREIDING LIET blijkt in deze tijd steeds dul- ten een roeping heeft te vervullen delijker, dat het verre van ge- op staatknndig en sociaal terrein. eeuwenlang slechts een regiem van Vele schrijvers hebben erkend, dat stamhoofden of van absolute vor- het Calvinisme reeds door de orga- sten heeft gekend, in een klein aan- nisatie van het kerkelijke leven weer in Turkije, neemt in menig opzicht nog een re- Inderdaad heeft de presbyteriale mende gang van zaken onder zelf- cratische volksontwikkeling. De bestuur. gemeente werd mondig geacht om De democratie eist een lange tijd haar ambtsdragers te kiezen. Een worden. Dit land had bovendien nog dragen, zal ook zijn roeping als het ongeluk, dat het In handen viel stemhebbend burger goed pogen te wat het land werkelijk behoeft. gevoed en stond In West-Europa, met name in Ne- strijd voor de vrijheden des volks, derland, Engeland, en Zwitserland, Aan een dergelijke opvoeding heeft rechtsgeleerde Stahi schreef in zijn stellig beter geweest, wanneer de „Die Lntherische Kirche und die' banden tassen de Europese landen Union": „De Gereformeerde (Her- en hun koloniën meer geleidelijk vormde) kerk heeft een wezenlijk waren losgemaakt. Misschien ge- aandeel in het tot stand komen van lukt hier nog iets van in de Kon- de echte burgerlijke en politieke go, al is dat twijfelachtig. Maar in vrijheid van de nieuwere tijd. Maar Indonesië is de mogelijkheid daar in niet mindere mate heeft zij het van in elk geval afgesneden, gezag hooggehouden. Uit het „Pu- Het gebeuren moet ten dele gewe- ritanismus" heeft zich de^ constitu- ten worden aan het gebrekkig in- tionele monarchie van Engeland en zicht van de machtige Verenigde de democratie van Noord-Amerika Staten in de modepie stand Tan ontwikkeld, die de politieke bewe- zaken, die niet te vergelijken is ging in Europa sterk hebben be ïnvloed". Stahi zelf was Lutheraan. Maar hij in de tijd toen zij tegen Engeland wilde niet ontkennen dat het Ln- in verzet kwamen. Hun vorming theranisme te vel geneigd was om was beter geweest dan die van ve- de publieke zaak maar geheel aan Ie Aziatische en Afrikaanse volken, de overheden over te laten. Nn ligt het communisme overal op nu heel duidelijk in. dat de chris- doeleinden. Wijdingsdienst van Prot. Chr. Onderwij zersver. Aan de vooravond van de Algemene Vergadering van de Prot. Chr. Onder- wijzersvereniging, die vandaag en morgen in Rotterdam wordt gehouden zijn de deelnemers bijeen geweest in de Sint Laurenskerk. In een speciale wijdingsdienst is de arbeid van de on derwijzer vanuit het Evangelie, en het bijzonder vanuit het Pinksterevan gelie belicht Voorgangers in deze dienst waren, ds. M J C. Visser Ned. Herv. predikant, en ds. G. N. Lam mens, geref. predikant, beiden te Rot terdam. Ds. Visser sprak over „Volharden bij het onderwijs der Apostelen' merkte allereerst op dat onderwijs hier niet bedoelt te zijn een abstracte wereldbeschouwing, een complex var dogma's, maar een praktische levens Het oecumenisch concilie Paus Joannes XXIII heeft Agostina Kardinaal Bea, die van Dnitse af komst is, benoemd tot voorzitter van de speciale commissie, die de pro testanten en anderen op de hoogte zal houden van het werk van het ko mende oecumenische concilie Paus Joannes zal zelf het concilie presideren. Hij heefl deze een van de grootste assemblees in de geschiede nis van de kerk genoemd Haar doel is uiteindelijk de eenheid te herstel len van de christelijke krachten dezer wereld. Dc paus heeft zaterdag de tien com missies van voorbereiding en het speci ale secretariaat om de andere christe- nen op de hoogte te houden ingesteld (Wordt vervolgd) in een „motu proprio". Alfredo Kardinaal Ottoviani voor de the ologische commissie. Marcello Kardi naal Mlmmi voor de bisschoppen en diocesen. Pietro Kardinaal Ciriaci voor de discipline van de geestelijkheid en de gelovigen. Valerio Kardinaal Valeri voor de orden. Benedetoo Kardinaal Alois! Masella voot de discipline van de sacramenten Gaetano Kardinaal Ci- Cognani voor de liturgie GiuseDDe Kar dinaal Pizzardo voor de studie en se minariums. Amleto Kardinaal Cicoena- ni voor dc oostelijke kerken. Greeorins Peter Kardinaal Aeagianian voor de missies. Fernando Kardinaal Cento voor het lekenapostolaat Verder is er nogf een secretariaat In gesteld. dat zich zal bezig houden met de moderne communicatiemiddelen, zo als pers, radio, televisie en film. De gehoorzaamheid bij dit onderwijs s een geheim; hier ruisen de bronnen •an het eeuwige leven. Ook wij willen bij ons onderwijs de kinderen niet alleen wat bijbelse notie bijbrengen, het Onze Vader en de Tien Geboden. U wilt een nieuwe generatie •voeden die leeft bij de beloften en geboden van de Heer. Dan is het zaak dat wij volharden bij het onder wijs der apostelen. Want dan pas wordt deze uiterlijke kennis een kostbaar be zit. ..Met de gemeente, die waarlijk ge meente wil zijn, zullen wij bij dat dy namisch onderwijs volharden want al leen dan kan men zeggen: en het ge schiedde;.. dan gebeurt er wat. Want alleen waar God werkt, wordt geschie denis gemaakt" aldus ds. Visser. VOLHARDEN „Volharden bij de gebeden", was het thema van de toespraak die ds. Lam- mens daarna hield. Achter de Hande lingen staan de geboden der Aposte- - len, want hel vijfde boek uit het N.T. is hel boek van de continue-biddende kerk. En de. Geest die gekomen is, is de Geest der gebeden. Wij weten im- - mers niel wai wij bidden zullen zoals."' het behoort. Pinksteren heeft voor ons dit grote - gebedsprobleem opgelost, want de Geest ons, dominees en onderwij- zers. Er zouden geen Handelingen ge schreven zijn zonder gebeden. Ook de christelijke school zou zonder gebed niet geweest zijn. Wat is er gebeden in de jaren van de schoolstrijd, in de jaren van de el- lende ls dit gebed er nu nog dage lijks7 Het gebed is immers niet het voornaamste stuk der ellende, maar dei dankbaarheid En wij moeten oppassen dat het stuk der dankbaar heid niet het stuk der acute verwe- reldlijking wordt ..Waarom is de gemeente in Jeruza- i (em slaande gebleven, omdat zjj vol hardden tn de leer der apostelen cn in de gebeden Daarom moet achter elk lesrooster de knielbank van de bid- y Jende onderwijzer staan", aldus ds. '.ammens Behalve de organist van de Sint Lau- renskerk George Stam. verleende aan

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 2