CHRISTF
VELPON
Albert Einstein wilde
assistent worden
Pinksterboodschap van
voorzitters Wereldraad
Een woord voor vandaag
Geen vrijstelling belasting
internationale ambtenaren
cle cjreetóte
cf ave
Kanttekening
Gebed om vrede en rust
in tie Minahassa
Briefkaart met betaald
antwoord in Leiden
Uit het zojuist verschenen
„Correspondentieblad De Chris
telijke Onderwijzer" kozen wij
een artikel over de banden van
een van de grootste geleerden
van onze eeuw prof. dr. Albert
Einstein met de Leidse univer
siteit
jebeurte-
uit vroeger tijd Afmeet
naar het heden en daarbij speelt
met de gedachte hoe alles inder
tijd geheel anders zou zijn verlo
pen, wanneer men toen de ken
nis van nu had bezeten. Een duide
lijk voorbeeld hiervan troften wij
dezer dagen aan in het Rijksmu
seum voor de Geschiedenis der
Natuurwetenschappen te Leiden.
In het archief namelijk bevindt
zich een briefkaart, die ons bo
venstaande overweging in de pen
gaf.
Het la een briefkaart uit 1001
en afkomstig uit Milaan. De af
zender is een zekere Albert Ein
stein, de adressant de vermaar
de Leidse natuurkundige Heike
Kamerlingh Onnes, direkteur van
het natuurkundig laboratorium,
dat later naar deze grote geleer
de genoemd zou worden en we
reldvermaardheid zou krijgen als
kryogeen-laboratorlum: werk
plaats met uiterst lage tempera-
Een zekere Albert Einstein.
Die graag een baantje als assis
tent zou hebben aan dat Leidse
laboratorium. Natuurlijk heeft hij
al eens gehoord van de beroem
de Kamerlingh Onnes, die daar al
bijna twintig jaar hoogleraar is.
Hij trekt de stoute schoenen aan
en schrijft een nederige sollicita
tie uit Milaan, waar hij op dat
ogenblik vertoeft. Hij vertelt dat
hij van een studievriend heeft
vernomen dat bij Kamerlingh On
nes een plaats als assistent va-
seert. ..Ik heb vier jaar wis- en
natuurkunde in Zurich gestu
deerd," zo schrijft hij, „en me
daarbij aespecialiseerd op natuur
kunde. vorige zomer heb ik er
mijn diploma behaald.." Ach ja.
wie had er ooit gehoord van die
22-jarige Albert Einstein? Die
naam zei niets, toen. Daarom
schrijft hij er ook bij: „Getuig
schriften staan u uiteraard gaarne
ter beschikking", want hij had
een behoorlijk examen afgelegd.
Maar ja. zulke zijn er meer.
Kan hij er -nog niet iets bijzet
ten dat 'n aanbeveling temeer is?
Ja! Hij heeft eens een verhande
ling in het vakblad geschreven.
En dus „Ik ben zo vrij u met
deze post een afdruk te zenden
TTJ hebben deze briefkaart in
de hand gehad, eergisteren.
Het handschrift van een- nauwge-
W'
zet. jong geleerde, wiens hart vol
verwachting klopt. Maar zijn
nauwgezetheid is toch niet zo
groot, dat hij de lurara van de
Leidse geleerde goed spelt. Hij
heeft het vermoedelijk ook niet
breed, want ook toen was het
geen gewoonte om op een open
briefkaart te solliciteren. En dan
nog wel naar eèn befaamde uni
versitaire instelling. Deze Jonge
geleerde, wiens hart vol verwach
ting klopte, heeft alles gedaan wat
hij kon. Hij stuurde een brief
kaart met betaald antwoord, waar
op hij eigen naam en adres vast
heeft ingevuld. Dan moet die
Leise professor wel antwoorden.
En dan komt het merkwaardige.
Kamerlingh Onnes heeft vermoe
delijk nooit op deze sollicitatie
geantwoord, want het betaalde
antwoord met de ingevulde adres
zijde en de blanco achterkant ligt
eveneens in het archief van het
Rijksmuseum, voor de geschiede
nis der Natuurwetenschappen. Het
is natuurlijk mogelijk dat Kamer
lingh Onnes op eigen papier een
afwijzend antwoord heeft gegeven,
maar voor de hand ligt dit niet.
In elk geval is het antwoord
afwijzend geweest, want Albert
Einstein werd geen assistent in
Leiden. Och, waarom ook? Er
kwamen zo vele van dergelijke
aanvragen op dit laboratorium,
binnen welks beroemde muren
wel iedereen wilde werken, dat
Kamerlingh Onnes keus genoeg
had. Wat zei die naam Albert
Einstein?
zijn op 27 oktober 1020.
werd deze zelfde Einstein van we-
ge het Universiteits-Fonds be
noemd tot bijzonder hoogleraar
in de theoretische natuurkunde
aan de Leidse universiteit om als
gasthoogleraar enkele malen per
jaar bepaalde onderwerpen voor
de studenten te behandelen. De
collegezalen van het laboratorium
puilden uit, als hij les gaf. En vele
malen hield hij voor de studen
tendisputen belangwekkende ver
handelingen. Vier jaar na zijn
benoeming trof hij in Leiden een
oude bekende aan: Wander Jo
hannes de Haas, die toen aan het
laboratorium verbonden was en
natuurkunde doceerde. Deze De
Haas had bij hem in Berlijn in
dertijd als assistent gewerkt
Hij trof de Leidse natuurkundi
ge wetenschap in haar glorietijd
aan. Daar was Kamerlingh On
nes. die als eerste ter wereld
helium vloeibaar maakte. Daar
was nog de naglans van Lorentz,
de grondlegger van de theorie
der optische en elektrische ver
schijnselen in bewegende stelsels
en van de elektronentheorie, daar
was Zeeman, die de invloed van
het magnetisch veld op straling
ontdekte, daar was De Haas, die
het absolute nulpunt tot op een
fractie wist te benaderen, daar
was Keesom, die als eerste ter
wereld helium in vaste toestand
wist te brengen, kortom, het
krioelde in die tijd te Leiden van
grote natuurkundigen.
Maar de grootste vriendschap
sloot Einstein met Ehrenfest, die
in 1912 Lorentz was opgevolgd en
veel onderzoekingen verrichtte op
het gebied van ae kwantumtheo
rie en Einsteins relativiteitstheo
rie. Het was bij deze Ehrenfest
dan ook waar hij logeerde, als
hij in Leiden was. Ehrenfest is
reeds jaren overleden, maar zijn
echtgenote, mevrouw Ehrenfest-
Afanassjewa, woont nog steeds in
hetzelfde grote huis. achterin de
Witterozenstraat, dat zo dikwijls
aan de grootste natuurkundige
aller tijden onderdak en gastvrij
heid heeft verleend. „Hij hield al
tijd erg veel van muziek, vooral
van viool, vertelde ze ons, „en
wij vonden het altijd prettig als
hij kwam. Hij was erg hoffelijk
en gezellig. Zijn vrouw maakte
zich altijd bezorgd over hem.
Nauwelijks was hij weer eens in
Leiden gearriveerd of ze belde op
uit Berlijn of haar man goed
aangekomen was."
raar. Dit woord „bijzonder"
de uitgebreidste betekenis. Hij
bleef dit tot 1040, toen de Duitse
bezetting hem als Jood zonder
meer uit dit ambt onstloeg Ein
stein was toen reeds zeven jaar
in Amerika, omdat zijn leven in
Duitsland onder het nazisme ge-
v vaar liep. Zo reëel was dit ge
vaar, dat zijn vrienden hem ver
boden om ook maar één voet in
Nederland te zetten. Maar men
hoopte op betere tijden, en daar
om hield men in Leiden zijn bij
zondere leerstoel aan.
Helaas, wat velen hoopten, giqg
niet in vervulling. De oorlóg
kwam, en toen in 1945 de wa
pens neergelegd waren, was Ein
stein te oud om ook maar enkele
van zijn beroemde colleges in
Leiden te geven.
Maar zijn brieven zijn er nog.
En de briefkaart met betaald ant-
Ook dit jaar weer een
Romeinen 8:5 en 6:
„Want zij die naar het vlees zijn. hebben de gezindheid van het
vlees, en zij, die naar den Geest zijn, hebben de gezindheid van den
Geest. Want de gezindheid van het vlees is de dood, maar de
gezindheid van den Geest is leven en vrede."
A LS voorzitters van de Wereldraad van Kerken groeten wij met
Pinksteren onze broeders en zusters in alle aangesloten kerken.
Wij verheugen ons in het geschenk van het een-zijn in Christus, dat
Zijn discipelen gegeven werd, toen zij, op de eerste pinksterdag,
met de Heilige Geest werden vervuld. Als wij de eerste vergadering
in de geschiedenis van de christelijke kerk in onze herinnering
terugroepen, zijn wij verblijd door de zichtbare tekenen van deze
eenheid die zich in de geschiedenis van onze tijd vernieuwt. Als
leden van één lichaam over de gehele aarde hebben wij ons ver
bonden bij elkander te blijven en tezamen te groeien naar vernieu
wing en volheid van het leven.
niT jaar zien wij ons voor de geeste-
lijke taak gesteld om de weg te
effenen voor een grote bijeenkomst,
de eerste Assemblee die de Wereld
raad van Kerken in Azië, in 1961,
zal houden. Terwijl nieuwe en oude
godsdiensten en wijsgerige stelsels
in Azië en andere werelddelen op
leven, hebben wij ons vaste funda
ment in de belofte door onze Heer
gegeven op de dag van Zijn hemel
vaart. Waar Zijn volk ook moge
zijn, zal het kracht ontvangen om de
wereld te overwinnen.
VERTROUWENDE op deze heerlijke
belofte, roepen wij met de
Motieven bij
het kiezen van
een beroep
Aan de Vrije Universiteit te Amster
dam is vanmiddag de luitenant-ter-zee
P. J. D. Drenth onder grote belangstel
ling met name van de zijde der ma
rine gepromoveerd tot doctor in de let
teren en wijsbegeerte op een proef
schrift getiteld „Een onderzoek
de motieven bij het kiezen van
beroep". Promotor was prof. dr
Waterink, hoogleraar in de theoritische
en toegepaste psychologie.
De heer Drenth is sinds 12 december
1959 met groot verlof. Voordien was hij
werkzaam als selectie-officier bij het
marineopkomstcentrum te Voorschoten.
Bij het beroepskeuzeproces spelen zo
vele factoren een rol. dat zowel een
beperking tot het gebied van de be
wuste beweegredenen (hetgeen veelal
gebeurt) als een reductie tot de onbe
wuste motieven een onvolledig beeld
verschaft. Niet alleen de bewuste, maar
ook de meer onbewuste motieven dient
men in een empririsch onderzoek te b<
trekken.
In dit proefschrift is een proeve va
een onderzoek naar de keuze van ee
carrière in de Kon. Marine. Naast de
informatieve waarde, is ook de predic
tiemogelijkheid ten aanzien van toe
komstig gedrag onderzocht
Een inzicht in het bedoelde motieven-
patroon is niet alleen theoretisch zinvol,
maar heeft ook practisch (in casu voor
werving, selectie en opleidingen), zijn
waarde, aldus de promovendus
apostel Paulus alle christenen overal
ter wereld op, te beseffen wat de
Geest van Hem die alle dingen
nieuw maakt, voor hen heeft ge
daan.
Als de Heilige Geest in ons midden
komt, zijn wij nieuwe mensen. Ons
opgaan in ons zelf en onze
angsten worden weggenomen. Onze
tevredenheid met iets minder dan
de ware eenheid in de kerk maakt
plaats voor een diepere en vollere
visie op Gods plan. Wij worden ge
roepen allen met elkander deel te
hebben in Gods scheppende werk.
Wij zoeken elkander op een nieuwe
wijze, omdat God ons op een
nieuwe wijze geyonden heeft. Want
allen die door de Geest Gods geleid
worden, zijn zonen Gods.
A LS zonen en mede-arbeiders
God worden wij in waarheid
broeders, die elkanders lasten
dragen. De Kerk, die de belofte van
de overwinning heeft, is geroepen,
één van geest en hart, uit te gaan
naar de miljoenen mannen en vrou
wen, die worstelen om te komen
tot een leven, vrij van angst, kom
mer, honger, onrecht, beroving, ver
volging, en politieke of geestelijke
onderdrukking.
Met het oog op die grote taak
klaren wij, die voor de grotere
eenheid en kracht van de kerk wer
ken, in alle deemoed, Pinksteren
van dit jaar tot een dag van gebed.
Beroepingswerk
NED. HERVORMDE KERK
Beroepen tc Hoevelaken: P. J. F. La-
iens te Kamerik, te Wijk bij Heusden:
J. den Hoed te Tholen, te Spijkennisse:
(2e pred pl.): M. G. L. den Boer te
Chaam.
Bedankt voor Veen: J. C. Schuurman'
te Bleskensgraaf, voor Lunteren: Joh.
d. Velden te Dordrecht.
Beroepen te Valthermond B. Koekoek,
»nd. te Zwijndrecht.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Bowness-Montgomery
(Alb. Canada): Chr. Ref. Church: C.
Padmos te Geesteren-Gelselaar, te Schie
dam (vak. E, J. Oomkes): G. Heijer-
ian te Nijverdal.
Examens: De classis Amsterdam heeft
praep. geëxamineerd en beroepbaar ver
klaard de heer H. Weijmans. kandidaat
te Amsterdam, die echter in verband met
de voortzetting van zijn studie het eerste
Jaar nog geen beroep in overweging ne-
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Sint Thomas (Ontario. Ca
nada) (Free Chr. Ref. Church) G. Bilkes
te Amsterdam Zuid.
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT
Beroepen te Vlaardingen: P. Lok te
IJmuiden.
BAPTISTEN GEMEENTEN
Beroepen te Almelo: P. van der Werf.
kandidaat te 's-Gravenhage.
VRIJE EVANG. GEMEENTEN
Beroepen te Meppel C. Zijlstra te I
„En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest". Na heeft
God het plan van Zijn heil in beginsel voltooid. Monden, die
vloekten, gaan bidden en zingen, juichen en spreken van Zijn
grote daden. Dat kan alleen, doordat God zelf ingrijpt. Er is
alle reden tot de grootste verwondering, dat dit gebeurt. De
Geest van boven zet de geesten op aarde radicaal om. Dat kan,
omdat er zoveel aan vooraf is gegaan: op een heuvel aan
vaardde God het offer, in een hof stond een Man op uit de
dood, van een berg voer diezelfde Man ten hemel. En nu
komt dan het goddelijk fiat: Ik zend Mijn Geest als uw
Trooster, uw Begeleider. Dan gaat de stroom bruisen en het
zal niet lang duren, of hij stroomt naar alle windstreken totdat
de gehele aarde vol zal zijn van de lof en de kennis des Heren.
Stromen van kracht vloeien uit en zij veranderen ingrij
pend het gezicht van de aarde. „Door Mijn Geest zal het
geschieden", zegt God en Hij houdt Zijn woord. Pinksteren
is geschiedenis, maar de Geest blijft, omdat zonder Hem de
mensen levend dood zouden zijn. Pinksteren geeft zin en
inhoud aan al ons gezwoeg onder de zon en zegt ons, elke dag,
dat wij, overal, leven onder een geopende hemel.
Advertentie
HHAMEAH
Excellent voorhuid en handen
I Het is de Hamamelis die het'm doet I
opdat God Zijn Geest moge geven
„aan u, die veraf waart, en aan
hen die dichtbij waren"
(Epheziërs 2 17).
TVTIJ doen met hernieuwd geloof,
liefde en erbarming, een beroep
op alle kerken van Christus en
christenen om hun taak wederom
te bezien in het licht van de Geest
die ons gegeven is en om zich op
nieuw aan Christus toe te wijden,
als Zijn getuigen.
„Wij nu hebben niet den geest
der wereld ontvangen, maar den
Geest uit God, opdat wij zouden
weten, wat ons door God in ge
nade geschonken is." (1 Corin-
thiërs 2:12).
Deze boodschap was ondertekend
door de voorzitters van de Wereldraad
van Kerken: dr. John Baillie, Edin
burgh, bisschop Santé Uberto Barbieri
Buenos Aires, bisschop Otto Dibelius.
Berlijn, aartsbisschop Iakovos, New
York, metropoliet Juhanon Mar Tho-
ma, Tiruvella, bisschop Henry Knox,
Sherrill, Boxford, Mass.
Conclusie van proefschrift
Geen geknoei!
met de nieuwe dop
Mr. J. H. Christiaanse
promoveerde aan
Vrije Universiteit
yRIJSTELLING van betaling
van inkomstenbelasting voor
de zg. internationale ambtenaren
is uit den boze, omdat zij in strijd
is met een belangrijk beginsel van
het belastingrecht, nl. dat van ge
lijkheid. Het verdient verreweg
de voorkeur, dat de belasting
wordt geheven door de interna
tionale organisatie zelf, waar
tegen noch volkenrechtelijke noch
fiscaalrechtelijke bezwaren zijn
in te brengen. Tot deze conclusies
komt mr. J. H. Christiaanse uit
Voorburg, inspecteur van 's rijks
belastingen, in zijn proefschrift,
waarop hij gistermiddag aan de
Vrije Universiteit is gepromo
veerd tot doctor in de rechtsge
leerdheid. Promotor was prof. H
J. Hellema, buitengewoon hoog
leraar in belastingrecht en leer
der openbare financiën aan de
V.U.
In zijn proefschrift, uitgegeven door
de N.V. Uitgeversmij AE. E. Kluwer
te Deventer en dat ook in de boekhan
del verkrijgbaar is, constateert dr.
Christiaanse, dat de huidige belasting-
34
..Maar u moet mee. u moet naast me zitten."
„Goed hoor! Maar nu moet jij met mij mee, jij
mag in de lunchroom naast me zitten en thee drin
ken met iets heel lekkers."
Paultje was vol animo, hij liep hard en trok aan
Anne's hand. Toen echter de lekkernijen voor hem
waren neergezet, schudde hij het hoofd.
..Ik wil geen taartje." zei hij, eensklaps weer lij
zig pratend, en hij schoof het schoteltje met tegen
zin van zich af.
Anne keek hem verbaasd en onderzoekend aan.
„Maar Jongen, hoe komt dat?"
Als antwoord verschenen de tranen. „Ik weet
niet." snikte hij, „ik ik heb zon pijn...."
„Pijn?!" Anne schrok. „Waar dan?"
Hij wees naar zijn rug, ergens onder de schouder
bladen.
„Heb je het al lang?"
ja."
„Vanmorgen al?
„Nee. vanmorgen nog niet."
„Toen we van huis gingen al?"
„Nee. toen nog niet."
Anne staakte haar ondervraging: ze dronk haar
thee vlug uit. at zonder veel smaak het gebakje,
betaalde en ging met Paultje weg Nog eens voelde
ze aan zijn gloeiende wangetjes, het kon best, dat
hij koorts had. Ze sloot het jasje, zette de kraag
hoog op en trok de muts ver over zijn oren.
Buiten kneep hij eensklaps hard in haar arm en
greep zich met zijn vrije hand angstig vast aan
haar mantel.
„Wat is er?" vroeg Anne, bij hem neerknielend,
„lieverd, wat is er?"
„O moeder, alles draait, ik ben *o bang. u moet
me dragen."
Anne was b!
bij Paultje kon blljve
waar een publieke telefoon was, had ze de dokter
opgebeld en hem gezegd, dat het haar speet, maar
TROOSTER EN LEIDSMAN
piN:
'KSTERFEEST! Het feest waar- toevoorzicht wij ons mogen toever-
op de kerk van alle tijden en trouwen.
alle landen meer nog dan anders Echter, dan moet ook met de passi-
verkondigen, dat viteit worden gebroken. De Leids
man is er om gevolgd te worden. Op
Aan troost bestaat ook in de wereld wordt dan afgelegd. De mens staat
vandaag wel bijzondere behoef
te. Welk een leed en welk een ont
reddering zijn er niet. Hoe groot is
op tot zijn arbeid. En het staan wordt
een staan in de kracht van de Geest.
Wat zal die arbeid in feite anders
de groten van deze aarde elkaar te- den zijn? En wat anders dan een op-
vergeefs trachten te benaderen, of wekking, die tot heel de wereld uit
gaat, om op haar beurt in deze wel-
ïs daarvan, steeds daden te delen?
s kunnen brengen Het Pinksterfeest is het zendingsfeest,
is het feest van mannen en vrouwen
die uitgezonden worden. In feite is
dien niet zijn mocht de verkondiging dit laatste met ons allen het geval,
van de aanwezigheid, op deze zelfde Wij zullen allen getuigen hebben te
aarde, van de Geest. zijn, of het
Geschonken als Trooster. Daaraan de, of ook
hadden de discipelen behoefte, toen zij Getuigen v;
het afscheid van hun Heer ver- geworden.
de einden der t
i onze naaste omgeving.
i de rijkdom die ons is
weesd schenen achter te blijven. Met het Pinksterfeest wordt heel de
Maar die behoefte is e
En kan men zich groter vertroosting
indenken dan dat, zoals de kerk van
de Geest belijdt, Hij ons Christus
aarde ons arbeidsveld. En wanneer
de krant aan de mensen bericht doet
1 op de aarde gebeurt, daar
over haar dagverslag uitbrengt, dan
mag zij niet verzwijgen, dat achter
al Zijn weldaden deelachtig maakt? al het nieuws een nog veel groter
Hetgeen al dadelijk hierin mag uit- nieuws ligt, dat alle andere nieuws
komen, dat wij, indien wij gedoopt overschaduwt, ja daaraan zin en in-
zijn, ons, behalve in de naam van de houd en betekenis geeft.
Vader en van de Zoon, ook in Zijn Dan mag zij dit niet verzwijgen, en
naam gedoopt mogen weten. dan behoeft zij dit niet te verzwij-
Onze Trooster geworden, mogen wij gen. Want ook de mens van vandaag,
Hem ook onze Leidsman
r weg of dicht bij, hij mag zich nog
Daarmee is voor ons de verwarrring zozeer verlamd gevoelen door
deze wereld niet ongedaan ge- warring en ontreddering, door onver-
maakt.
Daarmee zijn niet alle wegen geëf
fend en alle bochten weggenomen.
Maar er is een Leidsman, aan Wiens
schilligheid en neerslachtigheid,
wezen is ook voor hem gereed de
vertroosting van het uitzicht en het
perspectief.
het kind had
i in de rug.
longen te
WILLY
STRIJT
dat ze het niet langer aan durfde
hoge koorts, hoestte en klaagde over p
De dokter kwam en begon dadelijk
beluisteren.
„Net zoals ik dacht, longontsteking."
Anne's gezicht verstijfde, maar hij praatte kalm
door, alsof hij haar schrik niet zag. „Tja, ik heb op
het ogenblik verschillende gevallen. De winter heeft
onze lichamelijke weerstand verzwakt en het blijft
gemeen guur weer." Als terloops voegde hij er aan
toe: „Tot nog toe blijft het bij lichte gevallen, deze
jongeman is er ook nog niet zo erg aan toe. Maar
hij moet natuurlijk met alle voorzichtigheid worden
verzorgd, dat spreekt vanzelf. U bent de hele dag
weg niet waar, als u niemand hebt om voor hem te
zorgen, zult u hem naar een ziekenhuis moeten stu
ren, of een verpleegster moeten nemen."
Anne dacht aan juffrouw Jos, die nauwelijks een
kopje thee kon zetten en wie het aan alle handigheid
ontbrak. Het was een best kind. maar er stak geen
huishoudster en nog veel minder een verpleegster in
haar.
..Hoe kom ik aan een verpleegster?" vroeg ze,
vastbesloten Paultje de beste verzorging te ver
schaffen, die mogelijk was.
„Dat maak ik wel even voor u in orde," beloofi
de dokter, terwijl hij een recept schreef en aanw
zingen gaf, hoe de kleine zieke te behandelen.
De volgende morgen ging Anne met een bezwaard
gemoed naar kantoor; naast Paultje's bed zat een
vriendelijk, jong verpleegstertje, terwijl juffrouw
Jos, niet goed wetend wat ze doen zou, begonnen
Paultje's speelgoedkast schoon te maken.
De weken, die volgden, waren uiterst vermoeiend
voor Anne Weliswaar deed juffrouw Jos het huishou
delijk werk en stond het middagmaal op tafel, als
Anne 's avonds thuiskwum, maar overdag maakte ze
zich zenuwachtig, ieder telefoongerinkel deed haar
opschrikken en de spanning werd groter, naarmate
het einde van de kantoortijd naderde. Bovenaien nam
ze, zodra ze thuis was, de taak van de verpleegster
over; ze vond het prettig zoveel mogelijk zelf voor
Paultje te zorgen en ook hield ze daardoor de ver-
pleegkosten zo laag mogelijk. Er was iets beangsti
gends in, dat zij, met haar geringe middelen, twee
mensen in loondienst had. Maar daaraan dacht ze
slechts vluchtig. Het leek haar plotseling vanzelfspre
kend. dat Paultje zou sterven, het léven was altijd
zo wreed, het was wreder dan de wreedste verbeel
ding. Ook dit laatste bezit zou haar ontnomen worden.
De lange, zwijgende avonden, alleen met het zwaar-
hijgende kind. dat onrustig heen en weer woelde, de
dekens wegtrapte en telkens omhoog trachtte te ko
men, vergden het uiterste van Anne's zenuwen. Tel
kens weer dekte ze hem toe en verfriste ze de voch
tige doek op zijn voorhoofd, of liet hem wat sinaas
appelsap opzuigen. Als ze zijn temperatuur had op
genomen. moest ze zich dwingen, dadelijk de gra
den af te lezen, zo angstig was ze. dat het weer ho
ger zou blijken te zijn aan de vorige avond. Met zach
te stem praatte ze tegen Paultje. als hij al te onrus
tig werd. of zachtjes lag te schreien, met korte snik
ken tussen het hijgen door. Terwijl de uren vergle
den. gingen ontelbare herinneringen aan haar geest
voorbij Ze zag zichzelf ziek liggen als klein meisje,
haar ogen brandden en in haar oren zoer ém
positie van de internationale ambtena-
ren (in dienst van Navo, EGKS, EEG,
Raad van Europa. OEES, Ver. Naties
enz met name op het terrein vn
inkomstenbelasting, zeer onbevredigend
is. Velen betalen in geen enkel land
komstenbelasting, terwijl zij ook v
hun eventuele overige inkomsten
i de regel fiscaal goed afkomen.
Klemmend
De oplossing van het vraagstuk wordt
steeds klemmender door de toeneming
het aantal internationale organisa
ties. Het aantal staten bedraagt thans
ongeveer 90, maar het aantal Interna-
ionale organisaties beloopt al meer dar
150. Alleen reeds bij de Ver. Naties er
daaronder ressorterende organen wer
dan 10.000 ambtenaren. Voor
de EEG is dit aantal ongeveer 2.000.
Een enigszins volledige documentatie
/er de vrijstelling van inkomstenbelas
ting, die de belangrijkste groepen inter
nationale ambtenaren daadwerkelijk ge
nieten, ontbreekt. In deze leemte wil de
studie in de eerste plaats voorzien. Dank
stipendium van Z.W.O. is de
heer Christiaanse in staat geweest het
materiaal voor zijn proefschrift te ver
werven. o.m. door gesprekken met fis
cale autoriteiten en functionarissen van
verschillende internationale organisaties.
Onvoldoende
Drie theorieën, die worden opgezet ter
verdediging van de vrijstelling, worden
door de promovendus als zijnde abso
luut onvoldoende verworpen. Het zijn de
functietheorie (de functie van de inter
nationale ambtenaren brengt mee, dat
zij vrijstelling nodig hebben), de theorie
van de gelijkheid der staten (welke zou
worden aangetast bij belastingheffing.
nmHnf feUe aljeen de Wfl
gevestigd en waar de
de belastingop-
omdat dan
de organisatie 0
ambtenaren wonen, „ciai
brengst profiteert), en de theorie »a..
gelijkheid der functionarissen (zonder
fiscale vrijstelling zou er geen gelijkheid
bu één organisatie tussen de internatio
nale ambtenaren van verschillende
tionaliteit kunnen bestaan).
Niet maskeren
j Christ'»i"e vijst er verder op.
da de afwezigheid van een belasting
druk °P het salaris van de internatio-
ambtenaar de werkelijke hoogte
van dat salaris maskeert. Voor eer
huwde zonder kinderen betekent
ISSVyio^i/^d^ianVteTb?
"i /S150 000 Van rCSP f 21 °'00' f 55 000
Door de belastingvrijstelling worden
de salarissen geheel ten onrechte ont
trokken aan elke vergclijkingsmogeliik-
held met wèl belaste Inkomens van an-
dere personen. Bovendien eist een juls-
He«.VeIantkV°?rdine van Poblieke gelden,
k0stcn van het overheidsmc-
bnjkénme '0t d* werke,1Jke bedragen
HER EN DER
De Evangelisch Lutherse Kerk In Par-
tenkirchen, Duitsland, heeft bjj de in
gang twee kerkeraadsleden geplaatst
om als gastheer op te treden. Zij ver
welkomen de kerkgangers cn begelei
den hen naar hun plaats.
IN vele hervormde kerken zal mor
gen, Pinksteren 1960, gebeden wor
den voor de kerk en het volk van de
Minahassa, die in zeer moeilijke om-
standgheden verkeren. In Hervormd
Nederland lezen we, da thet moderam
van de Evangelisch Christelijke Kerk
in de Minahassa een brief heeft ge
schreven aan de Raad van de Zending
in Oegstgeest. In deze brief wordt de
solidariteit van de Hervormde Kerk
gevaagd en wel in deze zin. dat zij
steun geeft aan d« bedoelinqen van de
zynode van de Ev. Chr. Kerk in de
Minahassa om de vrede en rus tte doen
terug keren. Laat, zo verzoekt men de
Ned. Herv. Kerk ook bidden, opdat
de woelingen (de burgeroorlogtot een
einde mogen komen.
De kerk in de Minahassa weet een
bijzondere taak te hebben in verband
met de voortdurende strijd, die in dat
déél van Indonesië heerst Gebed, predi
king, roep om solidariteit van de kerken
i en buiten Indonesi staan voorop.
Heel concreet wil deze kerk de mili
taire en civiele autoriteiten in de Mi
nahassa en Djakarta met elkaar
binding brengen en hun zeggen, hoe
de kerk de oplossing van het probleem
ziet Deze kerk yil de personen van de
opstandige beweging, de Permesta. be
naderen en met hen spreken over de
mogelijkheden voor het land en het
volk van de Minahassa. De Ev. Chr
Kerk vraagt haar leden zich van alle
daden en handleingcn te onthouden, die
in strijd zijn met de wil van Jezus
Christus Tenslotte wil ze dé familie
leden van de Permesta. die verlangen
terug te keren naar de Minahassische
samenleving tijdelijk opvangen,
GEEN PARTIJ
In een toelichting op dc brief, die het
moderamen van de synode aan de Raad
de zending stuurde, schrijft Her
vormd Nederland, dat in het gebed de
vrede en rust te doen weerkeren, bepaald
geen stelling word tgenomen voor eci
der partijen.
Hervormd Nederland volgt:
Wat het gevolg is van de „woelin
gen", van de burgeroorlog »n de Mina
hassa kunnen wij ons nauwelijks
voorstellen. Er worden geen grote
veldslagen geleverd, maar er heerst
een voortdurende onveiligheid die
velen, ook niet-str\jdenden, het leven
kost, die de landbouw en het verkeer
verlamt en deze voorheen zo welvaren
de streek in armoede dompelt en die
op de maatschappij een ontbindende en
demoraliserende invloed heeft. En nie
mand weet hoe er een eind aan te
maken.
Het is een daad van geloof en van
moed, als de Minahassische kerk aan
de Hervormde kerk vraagt om voor
bede, opdat haar geteisterde land en
volk rust moge krijgen. Het is bepaald
niet een daad, waarmede zij kans loopt
haar populariteit bij een der strijdende
partijen te verhogen. Het ts, door de
verbondenheid met de kerk elders ter
wereld, die daaruit spreekt, een pro
test tegen de verabsolutering van alle
lokaalpatriottische of nationalistische
gevoelens. Het is een getuigenis voor
haar Heer.
Wanneer wij in Nederland aan het
verzoek der Minahassische kerk gevolg
geven, denken wij ook aan het volk
op zovele andere plaatsen in Indone
sië, in zijn onderlinge verdeeld; wij
denken eraan hoe sinds zijn zelfstan
digwording de leiders voor de grote
politieke economische en cul
turele problemen van het land geen
oplossing hebben weten te vinden.
Wanneer wij het gebed bidden, waar
om de Minahassische kerk ons vraagt,
zullen ivij ons ervan bewust moeten
zijn, dat de nijpende noden van de
Minahassa hier in deze, daar in die
l, de problemen zijn van geheel
Indonesië, ook van die gelukkig
uitgestrekte streken, waar geen
burgeroorlog heerst. Wat in de Mina
hassa tot burgeroorlog geleid heeft, de
grote verdeeldheid en het gebrek aan
saamhorigheidsbesefstaat overal aan
een krachtige opbouw van de jonge
staat in de weg. God schenke Indone
sië de overheid, die in deze noodzake
lijke opbouw leiding weet te geven
en een eind weet te ranken aan de
onderlinge strijd. Overal en in het bij
zonder in de Minahassa.
(Advertentie)
Denk aan Uw lijn
de nieuw
ontdekte formule.
Doosjes van 150 tabl. k f. 1.15
500 tabl i. I. 2.95.1000 tabl. k f. 5.50
bij apothekers en drogisten
N.V. H. TEN HERKEU HILVERSUM
Nieuw jaarboek van
Geref. kerken
Het nieuwe jaarboek var. de Gerefor
meerde Kerken in Nederland is ver
schenen cn al weer groter dan vorig
jaar. Het beslaat nu 528 pagina's.
Over het algemeen is het gelijk geble
ven in opzet aan de jaarboeken van
de afgelopen jaren De statistiek laat
zien dat het aantal gereformeerden i
clusief de leden van de gemeenten
Oost-Friesland, Bentheim en Buenos
Aires is toegenomen van 752.006 t<
762 982
Het aantal plaatselijke gemeenten i
gestegen tot 818. dat is drie meer da
voorheen. De jongste gemeente is Di
venter-West die door kcrksplitsing in D<
venter is ontstaan en 290 lidmaten telt.
Voorts zijn er bij gekomen Hardegarijp
in de classis Kollum met 388 lidmaten
en Bakkeveen in de classis Drachten
met 223 lidmaten. Deze beide laatste
gemeenten werden in de zomer van
vorig jaar geïnstitueerd.
