ZONDAGSBLAD Ghana, een land met een bont en kleurrijk leven Het zwakke geslacht PUZZEL VAN DE WEEK gedachten blijven opstandig ZATERDAG 28 MEI 1960 Ghana, de jon ge zelfstandige staat aan de kust van West-Afrika, Hfel LEVEN is voor ons Ne derlanders „terra Incognita"1. Wij hebben allen wel eens ge hoord over dit land onder de tropenzon, maar zo heel veel is er hier te lande toch niet over bekend. Daarom hebben we onze rubriek van vandaag voor het grootste gedeelte gewijd aan Ghana. We ontvingen namelijk een serie kortere artikelen van een Nederlandse dame. die met haar gezin nu al weer geruime tijd in I.®" bonoU^ Accra, de hoofdstad van dit land. woonachtig is. Haar ervaringen hebben we in deze rubriek sa mengesmolten en wij zijn er van overtuigd, dat ook onze lezers er met interesse kennis van zul len nemen. Ervaringen van een Hollandse White man's grave" wordt dit gebied van Afrika wel wri genoemd, omdat het klimaat voor een blanke niet uit te houden zou zijn. Maar hier in Accra is dat allemaal wel „other Massa eat plenty tongue Bordeaux. verontwaardigd mede gedeeld dat hij dit „natuurlijk" wist, koken en vel er af halen. Het is op zichzelf al lelijk ge noeg, als ze je auto stelen. Maar als je een vrouw bent En het is zes uur in de mor gen En je staat voor je huis met de papillotten nog in je haar En vlak voor je is een lege parkeerplaats, waar de gezins wagen had moeten staan Nou, dan word je spinnijdig. Zo was het ook met mevrouw Marcelle Manizan in het Franse heel erg meegevallen. We hebben het trouwens wel ge- "kerkelijk elke" dag' troffen, want Accra ligt aan zee en de wind zorgt altijd waagde ik te betwijfelen maar wel voor enige verkoeling. Onze Engelse kennissen pro- wen'en^we "verhef denVnnsVnntr°"r beren ons nu al schrik aan te jagen met de verheugende heerlijke maaltijd, mededeling: .Wacht maar, straks aan het eind van het j| j tfj" jaar, als de Harmatan waait, die komt uit de Sahara, dan zal je wel eens voelen hoe warm het is." hadden gehoord dat ..tVMt, beetje in. Accra kan Elmina een oud fort staat dat flink stuk touw grote stad worden door de Hollanders op de Portu- L gezen werd veroverd en tot 1872 Deze mededeling houdt de span ning er ee met recht genoemd. Deze hoofdstad Ghana telt 200.000 inwoners en wij in ons bezit wonen in een flatgebouw in een een reden te van de zgn. ..Residential Areas", kant op te gaan. aan de buitenkant van de stad. Zodra u"" Hier staan vele bungalows en flats kregen het gouvernement en parti- werkelijk in Afrika te zijn. Je culiere firma's in royale tuinen, komt dan door de z.g. Accra- maruK n Tenminste, de bungalows hebben plains, het landschap dat je al- minstens tuin kunt tijd ziet op de Afrikaanse safari- de Master. „Ik heb het vel nog iets wat je En toen ze dan ook later haar zag rijden, sprong ze in een andere auto en zette de achtervol ging in. Na een wilde jacht, waaraan ook de politie kwam deelnemen, slaagde zij erin, de vltLchtende auto klem te rijden, greep de ter dief, toen hij probeerde weg te een lopen, stak haar vingers in zijn strik op- ogen. smeet hem met een judo- **r\ j j - worp op de grond, rukte de deur De Master deed met en.ge veel- van"ha^r ope„ schopte een gekozen woorden Kofi plus tong tweede dief. die daar neerge- verdwijnen in de keuken, at als hurkt zat. in de armen van een martelaar zijn lunch zonder verbijsterde gendarme, klom in vertrok diep onder de haar herwonnen wagen en reed ir zijn werk. Kofi was' naar huis. verontwaardigd als Op de vraag, hoe zij de moed Vol verwachting zetten we ons de volgende dag aan tafel, maai wat werd er opgediend de broodplank, met daarop de tong. volledig met griezelig zwart-i gespikkeld vel, opgerold en opluistering omwonden met de grasvlakten films. Grote grasvlakten met hier Moestuintjes gehaald, kijk gerommel in de vuilnisbak kreeg ik een klein vies propje onder die komen he- nüjn neus gehouden. Als het vel de buurt met meer daar groepjes struiken. Ge dachtig aan de films zou je er giraffes en neushoorns willen rondhollen, laas hier had gehad, alleen twee man t enig tp Vflllen- antwoordde mevrouw Manizan eenvoudig: „Ik had de dat niet het 1 er te Aangezien gemoedereerd het armzali- lende dorpjes met de tjyisch^rood Ashanti toch nooit toegeeft dat <■- aarden hutten, waar lederen ons ge gras - tuintjes aan te leggen. Nu hebben vrolijk toewuifde. Toen wij het uitzicht op mais. aardno- buiten Saltpond royaal. De huishoudelijke staf be staat uit een cook-steward twee dagen per week nog niet van gehoord, stapten uit de auto klimmen hij iets fout gedaan heeft, wat hij, gekomen naar men zegt, gemeen heeft met bordjvele leden van zijn stam, hebben verder maar niet over ge- dé heuvel praat. het fort te be- lk ..uitkwam" en met hem afge- Jeugd. sproken, dat hij op proef dat de uiteindelijke beslissing beide zijden zou vallen, als ik was. Naarmate de datum mijn aankomst naderde, raakte (een Kofi in grotere spanning en stel de mijn man tal van vragen, of ik van dezelfde stam wai de Master en of ik veel „pala vers" maakte. Een palaver is een luidruchtige ruzie en men is daar dol op als publieke vermakelijk heid, maar het wordt minder ge- jammer genoeg het niet alleen belangstelling de „white men". Alle handji werden uitgestoken ny please Master" en „aasn dash" is een fooitje, naar men mij vertelde ).a, bastering als woord) v De volgende dag kregen we een beeldig pannekoekje toe, opgerold met jam er tussen, poedersuiker er op en een schijfje citroen naast. Dit was zijn schuldbeken- Vijf broden en twee vissen Vijf broden en twee vissen, door ds. H. A. Visser. Uitgave Boekencentrum N.V. 's-Graven- hage. Ongewoon zijn is geen kunst. Maar ongewoon gewoon zijn is dat wel. Het vraagt veel inspanning. tenis, want altijd als nekoekje op tafel komt is Portugees n,et» verke«d gedaan, hetgeen niet van de lucht, volgens Kofl na een lekker des sert waarschijnlijk niet Rllïne za' worden beoordeeld. We beklommen de heuvel zelf bij tP het fort ligt ontdekten dat groot deel slechts de van een fort is, oude ka- n liggen er om heen in het Sras. De vroegere bewakers had- en vanaf deze kaap wel een „,v prachtig uitzicht op de zee en honiehouten vloeren. Koken doet mogelijke aanvallers. waardeerd. zodra betrokken is. De wederzijdse kennismaking ruine viel mee. Ik houd niet van pala- nonne vers en Kofi is een redelijk goe de bediende, met een ware pas- het wrijven En het is gave tegelijk. Deze toe spraken, gehouden in de Wester- kerk te Amsterdam, zijn onge woon gewoon. Een daarom zijn ze zo goed. Wat niet inhoudt dat nie mand er iets op kan aanmerken. En misschien soms een beetje te recht. Doe het dan maar eens be ter. Dat velen van deze toespra ken mogen genieten en door het lezen ervan steun voor hun jonge (of ook reeds oude) leven mogen vinden. goed. "Als je in Elmina aankomt Je al uit de verte het fort aan zee liggen en even er vandaan, meer het land in. Fort St. Jago dat ook een rol heeft gespeeld Boodschappen doen Is hier be- in de geschiedenis van de Hollan- plezierig werk. Er zijn ders op de Goudkust. Ondanks het Boodschappen is. Zelfs winterjassen en wollen is nu een opleidingsschool jurken ten gerieve van de verlof- polUie), werden we door gangers, Afrikanen, die delljke Afrikaanse sergeant rond- Europa gaan. gele'id. Als je over de ophaalbrug gaat zie je in de wal het wapen De levensmiddelenafdelingen van Johan Maurits van Nassau, zijn „zelf-bediening", evenals do met een inscriptie herinnerende zgn. „cold-stores", waar je in de aan de verovering van het fort i de air-conditioning be- op de Portugezen. Op de binnen plaats is een steen ingemetseld met een grafschrift voor „Van Veere" een van de vroegere Ne- ,t derlandse „Bewlnthebbers". De „Mammies arme man heeft het maar twee maanden uitgehouden in „white Een wandeling over de markt man's grave". De kerkers waar is ook de moeite waard. Die de slaven gevangen werden ge- vordt voornamelijk bevolkt door houden, zien er nog steeds grie- 3c „Mammies", de Afrikaanse zelig en duister uit, maar op de rouwen, die een groot deel van binnenplaats waar ze elke dag een handen hebben. Je poosje werden gelucht staan nu Mammie witgekalkte potten met planten j te hebben weer een. die de vorige wicht overtreft. Ze zijn allemaal praat tegen, de kinderen, even vriendelijk en goedlachs. Ook de kleine kinderen die er rondzwermen, zijn helemaal niet bang of verlegen. Af en toe komt er een voorzichtig met zijn of haar vinger langs je arm strijken Prins Philip, of „the Duke" om te kijken of er wit afkomt, als hij hier wordt_ genoemd. Dat doen trouw» ook wel. Een bijzondere kraam op de markt is die. The Duke" Enige tijd geleden arriveerde volwassenen heel Ghana was in feeststemming. Accra werd versierd met vlaggen gekleurde lampjes. _>laatsen zij opgericht om zoveel mogelijk r sen in staat te stellen een biuc op de prinselijke bezoeker te wer- cook-steward. deelde enige dagen voor de grote aag met een glunder gezicht me de. dat hij langs de weg zou gaan tochten ont- staan om de intocht en de daar op volgende rijtoer te aanschou wen. waaruit wij concludeerden dat de „Massa" en de „Madam" deau naar familieleden In Neder- werden verwacht die avond zelf Kralen Op één dekten we een uitstalling snoeren beschilderde kralen kochten er drie sturen. De marktbevol- r hun boterham te zorgen. Dat king vond dat kennelijk bijzonder bleek ook de bedoeling te zijn. En het bleef niet bij die keer. Ons huishouden verkeerde gedurende het bezoek in een staat van verwarring en vervuiling. Zo- Mammies Informeerden dra hadden de Madam en de Mas sa zich 's ochtends naar hun werk reemd. Iedereen die ie verdere wandeling tegenk' men, schoot in de lach, als dc kralen In mijn hand zagen. ging doen aan Kofi, die ..no good uiteindelijk vertelde, dat de vre wen in het Noorden van Ghai deze kralensnoeren ala enig kle dingstuk plegen te grepen we de hl! markt ook beter. matle bleek hij altijd hoog nodig naar de markt te moeten om fruit voor ons te kopen. maaltijden hadden er Elmina Ossentong We zijn onlangs ook een dag naar Elmina geweest, welke plaats ongeveer 180 kilometer ten Westen de Griekse slager van Accra aan de kust ligt. We sentong gekocht. - die dagen had ik v toen ik infor- i iets meer meerde of Kofi de toebereiding dan de hoofdstad, van dit pronkstuk bekend was KRUISWOORDRAADSEL Horizontaal: 1. een der Gr. Sporaden, 6. troep ongeordende krijgers, 11. tussenzetsel. 12. waterkering, 14 vermoeid, 16. emeritus (afk.), 18. dorp in Gelderland onder Gorssel. 20. tot nader order 'afk. Lat.), 21. stad in Zwitserland, 22. gem. in N.H., 23. voedsel, 24. meisjesnaam, 26. afkorting van item. 27. welaan, 28. huisdieren, 30. voegwoord. 32. telwoord, 34. West-Afrika (afk.), 35. voorzetsel, 37. godsdienst <fcfk.), 38. bijwoord, 40. arbeid. 41. krijgsmacht. 42. bijb. figuur, 43. munt in China, 44. maanstand. 45. koning van Basan, 47. water in Friesland, 49. rund, 51. gem. in N.-Brab„ 53. duinvallei, 56. scheikundig element (afk.), 58. voegwoord, 59. muzieknoot, 61. dat is (afk. Lat.), 62. gem. in Over., 64. jongensnaam, 65. lengtemaat (afk 66. materiaal voor koffers, 69. voornaamw., 70. onbep. voornaamw., 72. achterdeel van de hals, 73. dwaas, 75. gem. in Over., 76. adellijke titel. Verticaal: 2. telwoord. 3. zeemacht. 4. rund. 5. juffrouw, 7. voor zetsel, 8. boel die overhoop is, 9. lidwoord, 10. makker, 12. inhouds maat (afk.), 13. voornaamw., 15. gem. in Gelderl., 17. diepte tussen twee banken waardoor bij eb een sterke stroom zeewaarts gaat. 18. uitroep. 19. keurig, 20. meisjesnaam, 25. voorzetsel 26. vervoeging van een hulpwerkw.. 28. gem. in Gelderl.. 29. voegwoord. 31. rede (Gr.32. landbouwwerktuig. 33. verdichtsel. 34. bron. 36. zwem vogel, 37. voor, 39. tovergodin. 44. lidwoord (Fr.). 46 scheikundig element (afk.). 48 hoofdstad der Balcaren op Majorca, 50. schaal dier. 51. voorvoegsel, 52. sus loco <afk.54. hetzelfde, 55. gem. in Gelderl., 57. kleefmiddel, 58. grono die bij een hoeve behoort, 60. rivier in Zwitserland. 61. zijtak Saaie, 63. kelner, 67. voorzetsel, 68. maanstand. 70. soort onderwijs (afk.), 71. onbekende, 73. gebod. 74. term bij het boksen (afk.) om, 9. Lenin, 10. stee, 11. wet, 12. ar. 13. daar. 15. Don. 18. sas. 20. palet. 21. keper. 23. reu, 25. rob, 27 leg. 28. sol. 29 pat, 31, mefisto, 34. porfier, 35 akker. 37. de, 39. veder. 40. Po. 41. manie, 43. alm, 45 zon, 47. duw, 48. aha, 55. os, 56. netto. 57 storm, 59. eg. 61. erf, 62. vee, 63. ooi, 65. mik. 66. pen, 67. melig, 69. gemak, 71. bas. 72. Bach, 73. mede, 74. bos, 75. fijne, 77. page, 79. pol. 82. Tom, 84. R.L., OPLOSSING VAN DE. VÓRIGE PUZZEL Horizontaal: 1 Dwingelo, 7. Bolsward, 14. Marne, 16 metei, 17. is 19. pak, 20. pok, 22 net 23. ra, 24. nar. 26 Melanesië. 29. per 30. som, 32. lel. 33. pon, 34. Pau, 36. bed, 38 gevel. 40. pot, 42. ka, 44. fez, 46. ter, 47. dor, 48 Aa, 49. klei, 50. of, 51. nu, 52. föhn, 53. Era, 54. Son, 66. Nes. 58 wei, 60. ai., 61. ets, 62. verto, 64. gem., 66. pro, 67. met. 68. oog. 70 rib. 72 bef, 73. meetbrief, 76. kap 78. An. 79. pel, 80. oom. 81. mijt. 83. sa. 84 Rodin. 86. kanon, 88. Hille- gom, 89. Alkemade. Verticaal: 1. duin. 2. i.m., 3. nap, 4. gram, 5. enkel, 6. Ie, 8. kl.. 87. INZENDINGEN Inzendingen worden vóór donder dag a.s. op ons bureau verwacht Oplossingen mogen uitsluitend op een briefkaart worden geschre ven. In de linkerbovenhoek ver melden: .Puzzeloplossing". Er zijn drie prijzen- een van 5.en twee van 2,50. Hans Kreuzen (Den Haag) begon. BaaU (Rotterdam) reageerde. Bink (Leiden) wilde het er ook niet b(j laten zitten. „Opstandige gedachtenje zult het je vast nog wel herinneren, dat stuk van Hans (I). enkele weken geleden in „Ruimte" verschenen. Nadat Hans (II) er ook iets over had gezegd, ontving ik thans een nogal uitvoerig artikel van Hans (III), dat ik zeker graag meeneem. Alleen heb ik het nogal aanzienlijk moeten bekorten, daar anders onze hoek in één keer volkomen vol zou zijn geweest. Ik hoop echter de schrijver niet te kort te hebben gedaan en tevens dat hU het eens Is met de vorm van: Het jongetje en de waterplas A. Een jongetje speelde langs de weg. Het jongetje bezat de hele wereld. Een waterplas en een papieren boot. Verre reizen maakte hij. Overal naar toe. Soms ging het bootje snel, prach tig dat; haven in zicht, dan voer het wat langzamer. Soms sloegen er ook hoge zeeën over zijn bootje. Maar hij hield het goed vast. Toen kwam zijn moeder en nam hem mee. Het jongetje stampvoette en schreeuwde: „ik wil varen". „Morgen", zei z'n moeder, maar... de andere morgen was de waterplas weg. Zee en landen waren verdwe nen, alles was opgedroogd. Het jongetje huilde en was verdrie tig. Tot hij van zijn moeder een teiltje met water kreeg en het er op leek, dat hij weer geluk kig kon zijn. Alleen: de randen waren zo steil, het water was helder en lang niet zo geheim zinnig donker. Ging het maar weer regenen. En het ging regenen, de echte waterplas kwam weer, de echte zee, de echte landen, de echte havens. En het jongetje rende verheugd naar de weg en zette zijn bootje in de waterplas. B. Bent u moe geworden, moe van het lezen? Moe van het wa ter, dat er is en niet is? Van het geluk, dat u denkt te heb ben, maar dat er toch niet is? Ga er dan even bij zitten, leg een kussen onder uw hoofd en een stoel onder uw benen. Neem een sigaar of sigaret en steek eens op. Pas opde nicoti ne! Ach wat, die nicotine, u ziet haar toch niet. Nee, u ziet haar inderdaad niet, maar daarom is zij er toch wel, dat weet u best. Inhaleer nog eens, zo, ja, een beetje dieper. Lekker hè? Allemaal nicotine, zomaar voor een gulden. Je ziet er niks van, u merkt het zelfs niet direkt. Verveel ik u soms? Wel, lees dan morgen nog eens verder en zet een streepje, waar u geble ven bent. Morgenmaar dat kan wel eens te laat zijn, dan hebt u kans, dat die waterplas is verdwenenToch maar verder lezen? Dat jongetje, wel, dat bent u zelf en uw vrouw, uw kinde ren. uw buurman, precies zoals u daar zit op uw stoel. Dbar hoeft u niks vreemd van op te kijken? U kent uzelf toch wel? Die moe der is wel aardig, u mag zo maar met een bootje spelen aan een waterplas. U mag zelfs ge lukkig zijn met dat bootje, uw bromfiets, uw auto, uw televisie, uw huis, uw gezin. Alleen als het donker wordt, moet u weg. Om te gaan slapen. Want dat is Maar morgen is het water verdwenen, uw gezin kapot, uw huis en uw meubels. Alles. Weg. En u wordt verdrietig, u huilt en stampvoet tot uw moeder komt en u een -nieuw teiltje geeft. Dan kunt u tenminste weer gelukkig zijn. Een beetje gelukkig, want misschien gaat het wel regenen en zal die waterplas verschijnen. C. Dag en nacht, donker en licht, altijd maar door, een on eindige kringloop. Tot er men sen kwamen, die er moe van werden, doodmoe. „Weg met die nacht", schreeuwden ze, en er kwamen oorlogen, honger en el lende. Maar daar werden de mensen nog vermoeider van en ze staken een sigaret op, on danks de nicotine. Ze gingen naar films, hoewel die soms niet het bekijken waard waren, ze gin gen dansen en sommigen zoch ten ook troost in de kleine din gen, in een ballonnetje. Want^ze water en het bootje. Van het don ker en de ellende, 't Zou wel altijd nacht blijven en nooit meer licht worden, dat geloof den bijna alle mensen. Het wa ter is op. Het bootje weg. Het is donker. Het is nacht. Nu. Maarfl morgen komt het licht weer. En elke keer kan het voor eeuwig zijn. en daarom: werk, want morgen kan het licht worden, of is het licht er al? Schreeuw dan niet als een gek tegen de nacht. Er zit nicotine in uw sigaret. Er is radio-acti viteit, er zijn atoombommen. Ontloop ze niet, pak het beet, vecht er mee, overwin. Mis schien zullen er nog vele nach ten komen, zéker is, dat het licht sterker is. En denkt u, dat er dan nog een schrijver V. is? Natuurlijk het is goed, dat V. er op ge wezen heeft, alleen maar gewe zen. Maar wij zullen het moeten doen. Niet zeggen: „ik zie die nicotine toch niet. Ik lees liever Plato en Shakespeare en ik voel het zachte vel van de poes en van mijn geliefde. Ik wil niets met V. te maken hebben". Spot niet met V. Want dan spot u met de nicotine, de radio-activi teit, het inslapen, de ondergang. Waak, word niet moe van de nacht, lees V. met geduld. Schrijf zelf het laatste hoofd stuk. Want het 25e uur gaat voorbij. De muizen zijn dood. Nog is er tijd om de nacht te vinden, het laatste hoofdstuk van het 25e uur, van de tijd, af te maken. Het hoofdstuk van de tijdloze eeuwigheid. Het hoofd stuk. dat de£Aveg zal vrijma ken voor het licht. Het licht. Dag, licht. HANS BINK Vit de vele cartoons, die v geregelde medewerkers mijn m bevolken, koos ik er eentje t Jan van Loon Den Haag). ER UIT GELICHT Zondagavond .1 de lente Ontvangen van Bert Crielaard (uit het Brabantse Andel) Nog zijn de luchten blauw de zon blaast traag haar laat- ste adem over d« zeer stille wereld sen appelboom gloeit rood en^ 1 over een paarse stam de wincf waalt langzaam en voorzichtig om tere groene planten statig gaan achter de rode zon grijze wolken in de ruimte de vogels staken hun geluiden in een verre gloeiend groene weide sterft een koe holt loeiend door het gras staat stil nog een laatste lichtstraal sid dert door de ruimte naar de aarde dan nemen wolken de overhand alles is stil God gaat iets groots beginnen stil Voor Ik inga op de ontvan gen post, wil ik Gert Gelder blom even vragen mij zijn adres te sturen. Kan het niet terugvinden, terwijl er een post- wisseltje op je ligt te wachten. BIUEVEN En dan nu: de brieven. Jullie kennen het recept. Dus terug gaan gedichten en tekeningen van Marnaud de G. en Stefan B. uit Leiden. Alleen nicotine (met plaat) blijft hier. L. K. ontvangt ook zijn werk weerom. Nogal gezwol len als ik het zo zeggen mag. Foto's waren niet hard genoeg." André H. uit Oegstgeest bedoelt het bijzonder goed, alleen zijn vorm kon ik niet appreciëren. Het gedieht van Martin A. nit Maasland deed wat „antiek" aan, terwijl ik zijn artikel nogal ver ward vond. Jan H. uit Gorinchem zou ik willen adviseren zich wat meer op het werk te bezinnen en Jannie S. uit Nieuwkoop om véél Niemand 'n inzending van Rudte Dero (17, u.l.o. en uit Leiden) van de jonge ochtend tot de oude nacht zwerft hij een koude brug ls zijn hotel en een steen zijn kussen hij eet met de honden van één homp droog brood slechts het meelij der mensen voedt zijn dode leven en hij zwerft want hij is niemand RUDIE DERO Bloesem véél I S. uit Den Haag ten slotte zond een tekening, die ik (vind je liet erg?) in praktisch geen enkel op zicht goed vond. Onderwerp nog al dramatisch, vormgeving niet juist qua compositie cn idee voor al voor onze rubriek wat uit de Een misschien wat zet" maar toch niet on stelijk gedicht van B. C. van G. uit Leerdam. *t Past wel in onze gedeeltelijke voorjaarssfeer en vandaar, dat Je kunt lezen: ontpoppende bloesem kloppend achter gesloten deuren gezwollen knoppen eerst moet ge scheuren voor we uw schoonheid zien we wachten tot openspringend zachte muziek te horen is die witte tonen duwt uit hun cocon gedachten warrelen vlinderlicht gedragen op bloesemblaadjes als een roze kind met handjes naar de zon. Niet helemaal origineel, maar tc wel aardig getekend, dit grapje t ari T. de B. (19 en uit Ermelo). Nog steeds lente Stem Stem door de telefoon dat ben je dag stem dat lieve stem dag meisje dag lief meisje dag lief meisje met de lieve stem dag GUY ANDERMANS CHESSMAN De terechtstelling van Chessman heeft In de gehele wereld talrijke reacties te- veeg gebracht. In onze rubriek laat ik Henk Bovekcrk (uit Noordeloos) aan het woord, die hierover zegt: HIS LAST DAY Schrille klanken pijpen de melodie van de dood. vier kale muren een venster met tralies als wimpers voor een wenkend oog dat lacht naar de vrijheid. Een klarinettist speelt Goodbye Acht maal hebben ze naar hem geluisterd Nu wordt zijn angstige melodie overstemd door het lawaai van grote guitaristen die een Trois contra Quatre spelen, nee. ze horen hem niet. Hij breekt zijn klarinet aan stukken of hij wordt gebroken. roepen, schreeuwen, gillen het rumoer verstomt zijn ogen zoeken de hemel af al wilde hij vluchten. Wilt gij me volgen is het niet alsof gij volgde? Oh, ellendige knop dat gij na twaalf jaren nog wordt bevolen door een wreed individu dat mens heet. Kan genade niet door een mens gebezigd worden? HENK BOVEKERK 't Is nog steeds lente en vandaar dat ik van daag ook weer een paar gedichten meeneem, die op het voorjaar zijn afgestemd. Tilly Hofkes (16, gym. en uit Den Haag) uit zich met een: Er is een fee geweest die je ogen glanzend gewreven heeft om zich te kunnen spiegelen in het roerloos oppervlak. Er is een fee geweest die klokjes aan je stem gehangen heeft om te kunnen dansen als je vrolijk bent. TILLY HOFKES Compositie Voor geroutineerde oplossers Kortgeleden plaatsten we weer eens en kele problemen van de probleemvirtuoos Viergever. Daarbij maakten we de op merking, dat dit de eenvoudigste waren van de serie, die we uit Amersfoort ont vingen. Vanzelfsprekend kwam daarop uit de lezerskring de vraag: hoe moeilijk zullen de overige vraagstukken dan wel zijn? Deze vraag willen we nu beantwoorden of beter gezegd de lezers zelf laten beantwoorden door het opnemen van een ander tweetal composities van deze ex-Barendrechter. Na oplossing als men daarin slaagt zal men het wel met ons eens zijn, dat deze problemen 'nog meer dan de vorige aanspraak maken op de naam van Amersfoortse keien. Om de probleemliefhebbers aan te moe digen stellen we ons voor onder de goede oplossers van deze 2 vraagstukken een prijs van 5,te verloten. No- 582. Ir- J. Viergever. Amersfoort. No. 583 idem. Zwart: 1. 2, 6. 9. 10. 15, 19. 23. 24. 37, 40. Voor het oplossen van deze extra-vraag stukken krijgt u drie weken tijd. Voor de oplossers, aan wie dit kennelijk ont gaan is. delen we nogmaals mede, dat de ladderwedstrijd inmiddels is onderbro ken tot eind september. Oplossingen Opl-: 50—44. 44—40!, 48-42, 49x40, 37— 31, 47—42, 32x34, 34x3, 3x2. Een keurig verborgen Canalejas- No. 572 (M. v. Dijk) Zwart: 4, 7, 10/12, 14. 19. 23. 24, 28/30. 34. 36. 37/39, 41/44, Opl.: 21—16, 37—32. 42x31, 39x28. 26—21, 21—17, 43—38. 48x39. 25x34. 49x38. 31—27, 16x9. 15x4 Van dit eindspel gaven we kortgeleden een volledige oplossing. We zullen dus nu niet in herhaling treden. Wel willen we de auteur complimenteren met deze fraaie constructie, die evenals de voorgaande voor vele oplossers onop losbaar bleek. No- 573. (Ir. J. Viergever) No- 574 (Ir. J. Viergever) Zwart: 7 8. 13, 14. 18, 20, 23, 25, 28, 29. 31, 33, 36. Wit: 15, 24, 26, 32, 37/40, 42/44, 46, 48. Correspondentie betreffende deze rubriek aan de heer W. Jurg, Yredcrustlaan 176, Den Haag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 16