Smeltovens van Salomo
in Sukkoth gevonden?
[(etalacj
EEG-commissie voerde
beleid zonder lijn
Kolym
Kanttekening
Tien nieuwe gemeenten
in twee jaar tijds
de c/rootóte
ciave
2
C.B.T.B. over weinig verheffend schouwspel
r
Actuele, sociale
vraagstukken
Het levensgrote en acute ge
vaar, dat de land- en tuinbouw
onder Duitse druk buiten de ver
snelde uitvoering van het E.E.G.-
verdrag zou worden gehouden, is
voorshands bezworen. Principieel
gezien heeft het Nederlandse
standpunt gezegevierd. Een
woord van erkentelijkheid jegens
de ministers Marijnen, De Pous
en Luns is stellig op zijn plaats.
Minister Luns heeft na afloop
van de conferentie in Brussel
verklaard: Dit was een van de
zwaarste conferenties, die ik ooit
heb meegemaakt. Ons Platteland,
orgaan van de Christelijke Boe
ren- en Tuindersbond zou hier
aan echter willen toevoegen
(stellig niet ter vertroosting van
onze sympathieke minister van
buitenlandse zaken): Excellentie,
dit is nog slechts het begin van
de lange en moeilijke weg naar
de agrarische eenwording van de
zes E.E.G.-landen.
Het uiteindelijke resultaat,
dat thans uit de bus is geko
men, bevat niet meer dan de
minimale concrete Nederlandse
verlangens. Voorts zijn in het
stuk ook verschillende Duitse
elementen terug te vinden. Het
komt er nu op aan, dat het
verkregen resultaat snel en
loyaal in daden wordt omgezet.
De enorme tegenstand, die de
Nederlandse delegatie bij de
Duitsers heeft moeten overwin
nen is een ernstfge waarschu
wing, dat Nederland bijzonder
waakzaam moet blijven bij de
vele E.E.G.-besprekingen die
ons nog te wachten staan.
Het meeste
spektakel
De C.B.T.B. hoopt, dat de
Europese commissie en vooral
haar voorzitter, de Duitse prof.
Hallstein, de nodige lering zal
trekken uit hetgeen zich rond
haar eigen versnellingsvoorstel
heeft afgespeeld vóór de minis
tersconferentie.
Het was de laatste weken
voor de buitenwereld vaak erg
moeilijk om te weten wat
het voorstel van de commissie
precies behelsde. Het ene ogen
blik was de landbouw er wel
bij betrokken, maar even la
ter was het versnellingsvoorstel
voor de landbouw weer onder
tafel verdwenen (in afwezigheid
van de heer Mansholt.)
De commissie heeft al met al
een erg opportunistisch beleid
gevoerd, waarin geen lijn meer
te ontdekken viel. Af en toe
leek het er op, alsof de hoofd
stad, die het meeste spektakel
maakte, zijn zin kreeg bij de
commissie, althans voor enke
le dagen, want daarna kwam
weer een andere hoofdstad aan
de beurt. Wc vonden dat een
weinig verheffend schouwspel,
aldus de C.B.T.B.
De commissie zal meer on
afhankelijkheid en vastheid van
lijn in haar beleid aan de dag
moeten leggen. Alleen dan zal
zij in de partnerlanden gezag
en vertrouwen krijgen.
Als belangrijke punten van
kritiek op het bereikte resul
taat worden nog genoemd, dat
de E.E.G.-ministerraad elk
voorstel van de Europese Com
missie met een gekwalificeerde
meerderheid kan tegenhouden;
er is wel een afspraak ge
maakt voor de niet-geliberali-
seerde landbouwprodukten,
maar in het geheel niet voor
de geliberaliseerde produkten in
de agrarische sector, zoals kaas
en eieren; voorts is er niets ge
regeld voor na 1961 en wordt
met geen woord gerept over
instelling en beheersing van
minimumprijzen.
Een staking is meestal niet
alleen voor de betrokkenen van
belang. Doorgaans heeft een
conflict, dat als uiterste mid
del wordt toegepast een bre
dere betekenis. Daarom kan en
mag ook een beroep worden
gedaan op de werknemers, die
niet bij de staking zijn betrok
ken. En meestal niet tever
geefs. Dit is bij de bouwsta-
king nog weer eens gebleken.
Hoewel wegens beëindiging van
het conflict nog maar een of
anderhalve dag met de steun-
lijsten gewerkt was en de or
ganisatie daarvan nog lang
niet overal behoorlijk op gang
was gekomen, werd reeds ruim
41.000 gulden bijeengebracht.
Het Metaalbedrijf, orgaan
van de Christelijke Bedrijfs-
bond voor de metaalnijverheid
en electrótechnische industrie
erkent deze feiten, maar onmid
dellijk waarschuwt het blad
tegen de gedachte, dat alle
vakorganisaties ter financiering
van een staking haar miljoe
nen maar ter beschikking zou
den moeten stellen. De ogen
schijnlijk zo grote bedragen
zijn in wezen niet zo groot.
De bij het N.V.V., de K.A.B.
en het C.N.V. aangesloten bon
den telden op 1 januari 1958
gezamenlijk ruim één miljoen
leden (1.099.970). Zij beschikten
met elkaar op diezelfde datum
over een vermogen van ruim
81 miljoen gulden. Dit betekent
dat per lid niet meer dan 74
beschikbaar was. Hiervan moe
ten dan eigenlijk nog afgetrok
ken worden de fondsen, die bij
de meeste vakorganisaties be
staan, voor bijv. uitkeringen bij
bijzondere nood, ouderdom,
overlijden enz. 81 miljoen is
te weinig om hiervan bij grote
re stakingen zeer langdurig ho
ge uitkeringen te kunnen ver
strekken.
Bij vele bonden is de uitke
ring vastgesteld op 40 maal de
weekcontributie. Hoewel dit al
een aanmerkelijke verbetering
is vergeleken bij vroeger, toch
zal het wel altijd zo blijven, al
dus Het Metaalbedrijf, dat bij
een arbeidsconflict van de sta
kers een offer wordt gevraagd.
De redactie meent, dat dit goed
is. Een staking moet het ele
ment van de strijd houden,
en niet een soort* extra, volle
dig betaalde vakantie beteke
nen. Het besef moet levendig
blijven dat het gaat om een
rechtvaardige zaak, die het
brengen van een offer waard
is. Dat zal de vakbeweging bo
vendien behoeden voor een al
te lichtvaardige beslissing om
tot staking over te gaan.
Dr. H. J. Franken terug uit Jordanië
Expeditie zocht
ezer dagen is in Nederland 7 7
archeologische expeditie van 1XO.dl CtXl OIXOXOQ^XQ
dr. H. J. Franken uit Jordanië j
teruggekeerd. De expeditie stond LCltC OVOlXStXlCl
onder toezicht van de theolosi-
Advertentie
Evangelische landdag
Voor de vijfde achtereenvolgende
maal zal dit jaar in Velsen op Tweede
Pinksterdag een grote evangelisatie
landdag worden gehouden in het wan
delpark „Velserbeek".
In een grote tent zullen om half elf,
half 3 en half 6 bijeenkomsten worden
gehouden, waarop zullen spreken: ds.
Okke Jager, gereformeerd predikant te
Haarlem; ds. G. Toornvliet, gerei pre
dikant van Bloemendaal; ds. J. Visser,
baptistenpredikant uit Amsterdam; de
Canadese prediker, rev. G. Brucks, di
recteur van de Europese Evangelische
Zending en de evangelisten Th. Dikkes
uit Leiden en J. Klein Haneveld
Bodegraven.
onder toezicht van de theologi-
sche faculteit van de Rijksuni
versiteit van Leiden en werd
vrijwel geheel gesubsidieerd door
de Nederlandse Organisatie voor
Zuiver Wetenschappelijk Onder
zoek (ZWO). Tijdens het onder
zoek werden smeltovens gevon
den, die in de dagen van Salomo
gebruikt kunnen zijn om de vaten
voor de tempel te gieten. Er kon
evenwel niet met zekerheid wor
den vastgesteld of de afgegraven
heuvel inderdaad het bijbelse
dorp Sukkoth was.
Haar doel was de bestudering van
de chronologie van de late bronstijd
en de vroege ijzertijd, een periode, die
van ongeveer 1600 tot 700 voor Chris
tus' geboorte loopt. Het onderzoek
werd verricht aan de hand van aarde
werk-vondsten in de ruïne-heuvel (de
zogenaamde „teil") van Deir-Alla en
omgeving. Deze teil ligt ten oosten van
de Jordaan, dicht bij de plaats,
de Zerqa (de Jabbok) in het Jordaan-
dal stroomt.
Aan de expeditie namen behalve dr.
Franken, die docent in de Palestijnse
archeologie aan de Rijksuniversiteit te
Leiden is, deel: prof. dr. H. Brunsting,
hoogleraar in de algemene archeologie
aan de Vrije Universiteit te Amsterdam
en conservator aan het Rijksmuseum
Oudheden te Leiden, de archeologe
vrouw C. A. Franken-Battershill, pater
L. Grollenberg, de heer en mevrouw N.
C. L. Schmidt en een drietal Leidse stu
denten.
Dr. Franken vertelde, dat de expeditie
in elk opzicht een voorspoedig verloop
had gehad. De archeologische situatie
in Deir-Alla was precies zoals men ver
wacht had. In het begin wachtte de
expeditie een verrassing, namelijk
ontdekking van een oud-middeleeutws-
Arabisch kerkhof, dat opgeruimd moest
worden voor men dieper kon graven. Dit
kerkhof behoorde bij een middeleeuws
dorpje.
Wat de teil zelf betreft, deze werd
uitgegraven aan de noordzijde van de
ruïneheuvel en wel in drie aan een
sluitende vakken. Een van de eerste
merkwaardigheden, die ontdekt werden,
was, dat de huizen niet op fundamenten
gebouwd. De huizen waren opge
trokken van kleitichels en er bleken geen
stenen bij te zijn gebruikt. De expeditie
vond vele sporen van aardschokken,
de huizen nog al te lijden had
den gehad en die grote spleten in de
ruïne-heuvel hadden achtergelaten.
Een andere bijzonderheid was, dat de
huizen van tijd tot tijd vernieuwd moes
ten worden, omdat het niveau van de
straat steeg. In de loop van de jaren
spoelden de winterregens namelijk zo
veel klei van de daken en de muren naar
de straat, dat de vloeren der huizen be
neden het niveau van de straat kwamen
te liggen. Zo vond men een straat, die
minstens anderhalve meter hoger was in
haar laatste periode dan oorspronkelijk
het geval was.
Diepe put
In het midden van het uitgegraven vak
trof men een grote put aan met een
doorsnede van 8 meter. De bodem daar
van kon bij lange na niet bereikt wor
den en men verkeert in het onzekere over
het doel van de put. Het is moeilijk om
in de put een gewone cisterne te zien,
wanneer men bedenkt dat de klei zo'n
hoeveelheid water onmogelijk zou heb
ben kunnen houden. Daarom is de ver
klaring ook waarschijnlijker dat in een
periode, waarin de stad belegerd werd
en de bewoners geen water uit de Zerqa
konden halen, zij hiermee een poging
hebben gedaan om het grondwater te be
reiken.
de bewoners daartoe huizen hebben
ten afbreken en dat de put minstens een
maal opnieuw is uitgediept. Toen de put
niet meer gebruikt werd, heeft zij als
afvalplaats gediend. Ten slotte dekte men
haar af met een kleilaag, waar opnieuw
een huis op werd gebouwd. Onder het
gewicht van dit huis werd de putvulling
samengeperst en kwamen de wanden van
het huis scheef te staan, zodat dit na ver
loop van tijd geheel instortte.
Verder heeft de expeditie een sleuf
gegraven om een inzicht te krijgen in
de opbouw van de ruïne-heuvel als
geheel. Hierbij werden allereerst de
stadsmuren gevonden en de overblijf
selen van een ronde toren, die aan de
bestaande stadsmuur was toegevoegd
en zowel aan de binnen- als aan de
buitenkant uitstak. Op een dieper ni
veau ontdekte men smeltovens voor
metaal.
Moderne geografen van het Heilige
Land identificeren op grond van lite
raire gegevens Deir-Alla met het bij
belse Sukkoth (de naam betekent
„tenten"), de plaats waat Salomo de
ornamenten voor de Jeruzalemse tem
pel liet vervaardigen. Over deze iden
tificatie, aldus dr. Franken, kan niets
positiefs gezegd worden. Verschillende
plaatsen in de omtrek zouden hier
voor in aanmerking kunnen komen,
omdat overal in de omtrek van Deir-
Alla metaalindustrie werd gevonden.
Tot nu toe is er nog geen enkele
De expeditie-leden konden nagaan dat scriptie ontdekt, UJimrmt
DEFENSIE ALS DIENST
betoon betekent aan de zaak reeds door zijn aanwezigheid, moe
van vrijheid en recht, is iets wat ten dienen om een oorlog te voor
de vandaag gepubliceerde defen- komen. Een vijand, die weet dat
sienota niet in het onzekere laat. hij bij een aanval op een krachtig i
Er staan in onze dagen ook grote schild stuiten zal, zal tot zulk een
goederen op het spel, goederen aanval minder geneigd zijn.
waard om door een krachtige de- in de tweede plaats zal, een vijan-
fensie te worden beschermd. delijke aanval niettemin ingezet
Voor wat daartoe wordt vereist, is zijnde, het schild moeten dienen tot
i de gepubliceerde
het opvangen daarvan. Die tweede
ta al veelzeggend: zij heet „nota functie van het schild is eveneens
inzake de defensie-inspanning
een belangrijke. Door de aard
de jaren 1961 tot en met 1963". En van dc strijdmiddelen waarover
het verlangt inderdaad de nodige het onze tijd beschikt zal de
inspanning, wil men tegen de hantering van het zwaard zelf ter-
dreiging van eén vijandelijke aan- stond een fataal karakter kunnen
val die tevens een wezenlijke dragen. Hantering van het schild
bedreiging zal zijn van onze vrij- echter draagt een beperkter ka-
heid en van alles wat ons als men- rakter, localiseert als het ware
dierbaar moet zijn zijn op- de vijandigheden, en is deswege
des te belangrijker.
Maar dan moet het schild ook sterk
Sukkoth zou blijken.
Op archeologische gronden blijft
deze identificatie dus onbeslist. On
danks een uitgebreid onderzoek zijn
de graven uit de periode, waarin Deir-
Alla bewoond werd nog niet gevonden.
Het zoeken naar deze graven heeft
belangrijke gegevens opgeleverd over
de geschiedenis van de streek. Zo wer
den in de onmiddellijke omgeving van
Deir-Alla een groot chalcolitisch dorp,
een grote byzantijnse nederzetting met
bijbehorend kerkhof en het reeds ge
noemde middeleeuwse dorp aange
troffen.
Advertentie
Nare dagen
zijn geen
verloren dagen
dank zij
Akkertjes
AKKERTJES
flitsen uw klachten weg
Baptisten in Emmen bijeen
GISTERMIDDAG opende bur- Vervolgens stond spreker stil bij
gemeester E. de Haan van het feestelijk karakter van deze 80-
Beerta, voorzitter van de Unie
commissie te Emmen, in het
christelijk Cultureel Centrum
„Ichthus" de 80ste algemene ver
gadering van de Unie van Baptis
ten Gemeenten in Nederland. Het
was de eerste keer in de geschie
denis van de Unie, dat een niet-
predikant deze vergadering open
de en leidde, want kort na de ope
ning werd de heer De Haan bij
acclamatie ook tot leider dezer
jaarlijkse vergadering gekozen.
Uit vrijwel alle Gemeenten overal in
het land werden de afgevaardigden ver
welkomd, die vandaag en morgen zul
len confereren over de uitvoerige agen
da. Naast voorstellen van de verschil
lende commissies op het terrein van
evangelisatie, opleiding en zending be
vat deze agenda ook voorstellen van
gemeenten, die alle .betrekking hebben
op de taken, waarin de plaatselijke ge
meenten via de Unie samenwerken.
Verkiezingen vinden plaats, terwijl te
vens de diverse verslagen ter discus
sie zijn gesteld.
Met elkander
De voorzitter der Unie hield een op
warme toon uitgesproken openingsrede
over „Wij reizen met elkander", een
motto, dat door de activeringscommis
sie der Unie is gekozen voor een serie
folders over de verschillende takken
van Unie-arbeid. De heer De Haan
digde de afgevaardigden uit op deze
vergadering „even stil te staan en ach
terom te zien" temidden van de vloed
van activiteiten en de sterke uitbrei
ding van het werk. We bevinden
als het ware in een Stroomversnelling
en velen, ook onder ons, zijn onzeker,
Wie zou op de drempel van een nieu
we tijd niet onzeker staan?
gewassen en ingespannen.
Een doeltreffende weerbaarheid, zo
zet de nota eveneens duidelijk uit- s >ijn. Weino, uit de nota
een, zal tweeerlei karakter moeten bujkt wp| „at de bljdrage Tan
una™" moeten zijn zowe \e(ier|;imi ter versterking van de A
schild als zwaard. verdediging der vrije wereld in het
Het zwaard d.ent om de aanval- bijzonder aan het schiId ten goede
lende vijand m zijn levensbronnen d
te treffen en zo zijn oorlogswil en
zijn oorlogsmiddelen te vernietigen. Een schild kan uit zichzelf sterk
De functie van het schild is al zijn. Het zal nog ongemeen ster-
DIENSTNEMING AANTREKKELIJKER
E'EN sterke defensie is een toetreding tot de defensie aantrek-
kwestie van sterk materieel, keiijker gemaakt.
Ook dat blijkt uit de defensienota. Zo achten wij van grote waarde
Dat materieel is duur en moet bo- de aankondiging, dat uitmuntende
vendien telkens worden vernieuwd.
Er is op defensiegebied een nim
mer rustende ontwikkeling gaande.
jonge onderofficieren straks
mogelijkheid zullen komen te ver-
keren om een normale loopbaan
Wie hier goed „uitgerust" wil zijn, als beroepsofficier te gaan volgen.
raakt nimmer uitgerust.
Maar defensie is evengoed
het algemeen reeds zal de
bevordering voor officieren en on- V
®en derofficieren worden verbeterd.
kwestie van behoorlijke voorziening 0nder Ju]ke ï00rui,zichten kan de
aan personeel. En dat er aan voor- wervin
zieningen in deze sector nog het s|ra^s
en ander te doen was,
in „contractanten"
te duiden als „kortver-
band-vrijwilligers" ook meer zin
lengs wel tot een ieder doorge- krijfen Nog yoor de ,oop
drongen. Hoe anders te verklaren
het grote verloop onder het
dit jaar wordt ons dan ook in de d
nota een breed opgezette voorlich-
ste Algemene Vergadering: nooit eer
der in het bestaan van de Unie
den meer nieuwe gemeenten opgeno
men in de Unie-gemeenschap. Samen
met verleden jaar het respectabele
aantal van tien. Nooit eerder werd
een groter aantal studenten aan de
vergadering voorgesteld, die voor
predikant wensen te worden opgeleid.
Ook nooit eerder had de Unie zoveel
zendelingen actief op het zenrtings-
veld. Daarom is er toch alle reden
tot bezinning en moet er op deze ver
gadering diepgaand gesproken wor
den over taak, mogelijkheden en
moeilijkheden.
Problemen
Daarbij ondèrsCheidde de heer De
Haan drie problemen:
1. De verhouding van de autonomie der
plaatselijke Gemeenten tot de plaats
en taak van de samenwerking in de
Unie. Hoe functioneert in onze be
weging de „democratie?" vroeg spre
ker. Hoe komt daarin de enkele
roepspersoneel en hoe te verklaren (in en „ervingscampagne i„ het
de gebrekkige bereidheid tot aan- nit£ichl gesleld,
waarvoor zelfs een r
meldmgparticulier adviesbureau op het ge- N
Over dit laatste heeft onlangs de bied van de „public relations" zal
Commissie Werkelijke Diensttijd WOrden ingeschakeld. k
Dienstplichtigen (de commissie-Van \ye gaan metterdaad ook op het {j
Voorst) het hare reeds gezegd, en gcbied van de defensie wel met on- b
over de regering ze tijd mee. Waarom ook niet? F
dovemansoren ge- Opmerkelijk doch begrijpelijk, dat
de regering voor wat betreft de
diensttijdver-
t slag om de
in de primaire als in de secundaire arm houdt. Maar dat bij een ge-
dienstvoorwaarden, in het uitzicht slaagde werving die diensttijdver- -V
wordt gesteld. En dat niet alleen, korting „er in zit", is ook wel^'
Ook in andere opzichten wordt de duidelijk.
het blijkt tegenover
niet geheel
sproken.
Vandaar dat in deze defensienota mogelijkheid van
belangrijke verbetering, zowel korting nog even
OM FORSE BEDRAGEN
Advertentie
F 1 Verf 1
met glans en
met gemak
V Verf het zelf met 1
V de superieure
plasticverf van
lCETA-BEVER
26
Gedrieën wandelden ze naar het strand, waar
Paultje al gauw de beide volwassenen in de steek
liet voor zijn eigen kornuitjes.
„Een flinke, knappe jongen", zei Van 't Hof. het
kind. dat met een leeg emmertje gewapend naar zee
draafde, nakijkend. „Een hele gezelligheid voor u.
Kunt u hem nog baas?"
Anne glimlachte. „Stel Je voor!"
Van 't Hof stak een cigaret op. „Toch zal het
u op den duur niet meevallen, een jongen heeft
manlijke leiding nodig."
Anne haalde luchtig de schouders op. „Laten we
daar niet over praten," zei ze. „als het zover is,
zal ik het wel merken. Wat helpt het, of ik me
vooruit al zorgen maak."
De woorden kwamen Anne uit het hart: ze had
vacantie.het was een prachtige zomerdag en om
haar te zien. had deze aardige man met het pret-
voorgekomen, het bracht haar eensklaps tot
het besef, dat ze nog meetelde onder de vrouwen,
dat ze nog jong was en aardig werd geyonden.
Het was een goed ding, dat te ontdekken, het
was. alsof ze een kostbaar muziekinstrument dat
ze lang geleden had bezeten terugvond en mei
ontroerde verwondering op de snaren begon te tok
kelen. Ze was Van "t Hof dankbaar voor zijn
komst, en die dankbaarheid gaf warmte en gloed
aan haar stem en was zicht&aar ln haar ogen.
In Amsterdam had ze zich geen enkele vriend
verworven, ze had het zelfs welbewust vermeden,
'maar deze man. die wist. dat ze alleen stond, kwam
naar haar toe.
Van 't Hof. die haar overdenkingen niet kende,
legde haar blijdschap en hartelijkheid anders uit.
Hij was niet verbaasd. Alle liefde, die hij ooit had
willen veroveren, was hem toegevallen, waarom
dan ook niet die van Ann»». Hij begon geanimeerd
te praten over ziin liefhebberij schilderen, vertelde
baar bijzonderheden over het mengen
WILLY 4/
STRIJT
zijh voorkeur voor bepaalde onderwerpen. Hij groef
samen met Paultje een diepe kuil en leerde de
jongen op zijn handen te staan
Latei dronken zij met hun drieën thee en Van
't Hof nodigde haar uit om in de nabij gelegen
stad te gaan dineren.
Anne aarzelde even. Ze tag ztch samen met Van
't Hof aan een keurig gedekt tafeltje zitten, te mid
den van andere, feestelijk gestemde mensen. In
hoeveel jaren was zoiets al niet voorgekomen...
„Én Paultje dan," zei ze, „hij moet immers ook
eten en hij moet om zeven uur in bed liggen. Nee,
het spijt me heel erg Maar ik weet iets anders,
ik nodig u hierbij uit in mijn pension; er is daar
een heel gezellige eetkamer en het gebeurt we)
eens meer. dat er onverwachts een gast is."
„Ik neem uw uitnodiging aan," antwoordde Van
't Hof. „op voorwaarde, dat u de avond voor mij
reserveert, tenminste, als u geen bezoek krijgt."
„Bezoek," zei Anne vrolijk. ..De mensen, die in
m'n Amsterdamse tijd bij mij op bezoek zijn ge
weest, kan ik tellen Ik heb totaal geen kennissen
in Amsterdam, trouwens ze haalde licht de
schouders op. „ik heb er nooit veel bezeten, en die
ik had, heb ik met voorbedachten rade laten schie
ten." Ze hield bruusk op, boos op zichzelf, omdat
ze het gesprek ln een richting had gestuurd, die ge
vaarlijk was. Maar Van 't Hof was blijkbaar zo
verdiept in het bestuderen van de opkomende vloed
dat hij haar laatste opmerking niet gehoord scheen
te hebben.
Die avond, toen Paultje sliep, wandelden ze in
Noordelijke richting langs het strand. Het was eb
en zo windstil, dat de zee van blinkend metaal
scheen. Zodra zij de bewoonde wereld achter zich
hadden, lag het strand bijna geheel verlaten, hier
en daar slechts liepen enkele wandelaars. De zon,
laag in het Westen, zond een rossrggouden glans
over het roerloze water, een plechtige vrede daalde
vanuit de hemelen neer en heiligde de aarde.
Maar in Anne was de onrust ontwaakt. Iets in de
ogen van Van 't Hof had haar gewaarschuwd. Ze
kon niet meer argeloos praten en blij en onbezorgd
naast hem voortwandelen. Ze herhaalde bij zichzelf
dat ze het zich maar verbeeldde, iemand met v
ze twee jaar lang kameraadschappelijk had same
gewerkt, kon niet op eenmaal veranderen. Van
Hof sprak over een reis door Joego-Slavië, die h;
gemaakt had. Hij kon vlot, kernachtig vertellen _J
zijn enthousiasme over het natuurschoon, zijn ge
voel voor humor en zijn onbekrompen menselijkheid
maakten het verhaal zo boeiend dat Anne allengs
haar argwaan vergat en met grote aandacht luister
de. Met haar vader had ze als meisje ook regelma
tig gereisd en onder het luisteren naar Van 't Hof
rezen de vervaagde beelden scherp in haar herinne
ring omhoog, een ver, voor altijd verloren toverland
Toen Van *t Hof zijn verhaal beëindigde, waren
ze dichtbij een aardig café-restaurant, dat bovenop
een duin lag. Anne wendde zich om en keek terug
over de afgelegde weg. In het Westen lag de zon
als een rode bal op de zee cn zonk snel omlaag,
meer naar het zuiden tekende de kustlijn zich don
ker en duidelijk af.
Ze bestegen het duin en zochten zich een tafeltje
uit op het terras.
„Hé," zei Anne verbaasd, toen ze een blik op de
klok had geworpen, „wat zijn. we al lang van buis.
had u dat gedacht?" (Wordt vervolgd)
sluitvorming mogelijk moet zijn?
2. De groéi der fniddelen blijft achter
bij de groei van het werk, waarover
een ernstige bezinning moet komen.
3. De in de Unie aanvaarde vrijwillig
heid in de ondersteuning der ver
schillende taken is al te vaak vrij
blijvend. Een in het geloof aan
vaarde vrijwilligheid brengt een in
liefde gefundeerde verplichting met
zich. Het begrip eigendom moeten
we weer opnieuw doordenken en
daarbij vanuit de Bijbel handelen.
Het rentmeesterschap van de gelo
vige móet gepredikt en beoefend wor
den. Geven is een vanzelfsprekend
bestanddeel van ons christelijk be
lijden en beleven. Dat voert tot het
feest van de tienden en van de eer
stelingen, die voor de Here zijn.
In het bijzonder schonk de Unie-voor
zitter aandacht aan het werk van de
nog nieuwe activeringscommissie, dit
op dit terrein werkzaam ïs èn vóórlich
ting geeft. Tevens riep hij de meer stu-
wenden op de pas wat in te houden,
om het contact met de gehele gemeen
schap niet te verliezen. Het met el
kander reizen voorkomt het uit elkan
der groeien.
Met een oproep tot alle gemeenten
lidmaten tot hernieuwde en verhoogde
inspanning besloot de heer De Haan
zijn openingsrede, die met grote aan
dacht door de afgevaardigden werd be
luisterd.
De verschillende verslagen op finan
cieel en ander terrein werden goedge
keurd. In het jaarverslag van de Unie
over 1959 schonk de Unie-secretaris ds.
T. Jansma vooral aandacht aan de her
denking van het 350 jaar geleden ont
staan Van het wereldbaptïsmè, dat vo
rig jaar te Amsterdam hefdacht Werd.
De evangelisatiecommissie der Unie me
moreerde de activiteit van de evange
lisatie-studiecommissie in 1959. welk
jaar indertijd door de Europese Bap
tisten was uitgeroepen als „Evangeli-
satiejaar". Deze studiecommissie heeft
vooral de evangelisatie door middel van
huisbezoek aan de orde gesteld.
T^EN verantwoord sterke defensie de besteding van althans een deel"
is in onze tijd onvermijdelijk van dit bedrag de profijten trekt,
tevens een dure defensie. Ook hier- Van de grootte van een jaarlijksv
over laat de defensienota zij het bedrag van 1850 miljoen kan men0,
ten overvloede ons niet in het zich als eenvoudig burger en bur-]{
onzekere. geres nauwelijks meer een voor-fl
Voor de jaren 1961 tot en met 1963 stelling maken. Wij hopen echter, 1'
wordt het „defensieplafond" dat dat dit laatste nog wel het geval
is bij degenen die bij de vaststel-!*:
ling en besteding ervan meer
jaar een verhoging waarin de rechtstreeks betrokken zijn.
minister van financiën kennelijk Het mag niet zo zijn, dat hier al-L
heeft bewilligd. leen de wenselijkheid beslist en dat
Op het punt van de defensie ver- de mogelijkheid niet meer of nau-
keren wij dus, voor wat betreft de welijks aan de orde komt. Wijb
straks uit te komen miljardennota. voor ons zijn wel bereid om met(
al niet meer in het vage.
Het is intussen wel een uitermate
fors bedrag. Bij vorige „plafonds"
hebben wij al doen uitkomen, dat lenen, dat men bovendien enig
hier de volgende probleemstelling 0og behoudt voor hetgeen nog i
aan de orde komt: hoever kan men gelijk is.
gaan met het optrekken van pla
fonds, zonder dat
de erkenning van wat wenselijk
is ver te gaan. Maar daaraan me-^
wij dan ook een recht te ont-°
economie altezeer wordt belast?
tionale stellen niet, dat hetgeen thans]
gevraagd wordt onmogelijk is. Nog-'
Duidelijk is immers, dat tot de maa,s: w« ""f,,er"
doeleinden van een verantwoorde m'aE. van ,walka ho*a,
defensie óók behoort de bescher- °ok m Kccstcl.jk 0»aiaht' onza dar
ming van een gezond en doeltref
fend economisch bestel. Brengt een
te zware defensielast de nationalè
dienen moet. Dan moet zij»
ons allen ook wat waard zijn.
Mits diegenen die hierbij betrok- j
economie in het gedrang, ja ligt ken zijn zich wel bewust blijven,:
zij zelf als een te zware druk op dat zulke bedragen, als thans weer-
ons volk, dan gaat zij op den duur gevraagd, er maar niet „vanzelf"
averechts werken.
Overigens zijn wij
dat ook de nationale
komen. Dit is een gedachte, die
bewust, hen hij het uitgeven ervan immer
van moge vergezellen.
Symbool van honderd jaren vakmanschap
Als "nieuwe gemeenten werden ln
de Unie opgenomen op voorstel van
de Unie-commissie: Almelo II,
Kampen. Scheveningen, Veendam
en IJmniden. Bij acclamatie werd
als lid van de Uniecommissie herko
zen ds. G. W. 'jman te Stadska
naal.
Verdere bijeenkomsten
Gisteravond vond onder leiding van
de plaatselijke predikant ds. H. van
der "Werf een begroetingssarhenkomst
plaats. De besprekingen werden van
daag voortgezet en besloten met een
gemeenschappelijke avondmaalsviering
Op hemelvaartsdag zal er een gro
te toogdag gehouden Worden in het
Openluchttheater te Emmen, waar bo
vendien vele dagbezoekers uit het ge
hele land zullen luisteren naar rede
voeringen van ds. M. G Boeschoten
van Amsterdam, ds. H. P. de Boer
van Sittard en ds. P. E. Huizinga van
Hengelo, O.
SENATOR
SENATOR alleen om de geur al
NED. HERV. KERK
Beroepen te Oudshoorn (vac. A. J. Jo-
rissen): A. Breure te Oud-Vossemeer; te
Bruinisse: J. C. van Nieukerken te
Hattem.
Aangenomen: naar Emmen. 3e pred.pl.:
J. L. Kopper te Hauwert.
Benoemd tot vic te Gouda voor wijk-
gem. 3: B. Csènkv te Amsterdam
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Alkmaar, 3de pred.pl.: G
van Loenen te Moerdijk; te Hilversum
(vac. J. Thomas): J. van Leeuw V
IJmuiden; tc Nieuw-Loosdrecht: W.s Kati]
te Tiel; te Oude- en Nieuwe-Bndtzijl: V/I:
de Vries. kand. te Apeldoorn. 1(
Aangenomen naar Emmeloord N.O.P;
(vac. L. Strijker): J. C. Schouten te,
Tuindorp-Oostzaan.
Bedankt vo
te Pesse Dr.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Bussum: B. Bijleveld te
N~wdeloos én M. W. Nieuwenhuyze te
Muiden: J. D. Perebooni,
