CHRISTELIJK
CETALAC
Dr. Albeda wijst weg
naar een betere
loonvorming
Algemene regel
zondag niet te
voor viering
formuleren
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Grieks-Orthodoxe Kerk
vormt zendingscommissie
cle c/rootóte
gave
Hervormde kerkvoogdijen
hebben 40 jaar contact
2
In een opmerkelijk artikel
r
Actuele, sociale
vraagstukken
In e«n opmerkelijk artikel ln
Patrimonium, bet officiële orgaan
van het gelijknamige verbond,
heeft dr. W. Albeda, than» verbon
den aan de sociaal-economische
afdeling van Philips Eindhoven,
voorheen economisch medewerker
van de Ned. Chr. Bond van werk
nemers in de hout- en bouwnijver
heid, constructieve kritiek geleverd
op de huidige loonvorming in
Nederland. Dr. Albeda, die enkele
jaren geleden promoveerde op het
proefschrift getiteld: De rol van de
vakbeweging (binnenkort ver
schijnt een tweede druk), wijst in
genoemd artikel de weg naar een
betere loonvorming.
Dr. Albeda stelt, dat zonder
twijfel de gedifferentieerde loon
vorming als overgangssysteem wel
acceptabel was, voorn 1 omdat hier
bij een begin gemaakt werd met
het herstellen van verantwoorde
lijkheid en vrijheid in de bedrijfs
takken.
Toch meent hij dat op den duur
dit systeem moeilijk te handhaven
zal zijn, omdat:
1 Anders een uiteenrukking dreigt
van de loonstructuur;
9 bovendien helemaal niet vast
staat of produktiviteit en ren
tabiliteit d.w.z. de garantie van
niet-doorberekening in de prijzen,
de enige geldige argumenten ziin
voor loonsverhoging.
Herstel van vrijheid en verant
woordelijkheid voor de bedrijfs-
genoten houdt volgens dr. Albeda
in, dat er vrijheid is ten aanzien
van de keuze der argumenten voor
de loonsverhoging.
Men kan uiteraard tegenwerpen,
dat zodoende loonvorming een in
gewikkelde zaak wordt. Dat is
juist. Wat onder de geleide loon
politiek en onder de huidige ge
differentieerde loonvorming plaats
vond en vindt, was dan ook een
ongeoorloofde simplificatie van het
probleem der loonvaststelling. Dr.
Albeda vervolgt, dat iedereen die
weieens in enige bedrijfstak met
„richtlijnen" en „aanwijzingen"
Vijf argumenten
Dr. Albeda onderscheidt vijf be
langrijke argumenten voor loons
verhogingen. die hij het overwegen
waard vindt:
1 De kosten van levensonderhoud
der lonen "noodzakelijk i
anders de werknemers de dupe
van de ontwikkeling worden.
9 De produktiviteit in een be
paalde bedrijfstak is zo sterk
gestegen, dat ook de arbeiders er.
o De rentabiliteit van de onder
neming is zo goed, dat er wel
iets voor de arbeider af kan.
A Het personeel voor de betrokken
bedrijftak is zo schaars, dat de
lonen omhoog moeten, om nog te
kunnen expanderen.
5 De lonen van bedrijven, die op
de arbeidsmarkt concurreren,
zijn dermate gestegen, dat een
bedrijfstak leeg dreigt te lopen.
Wie zal beweren, zo voegt dr.
Albeda eraan toe. dat men zich
altijd tot de onder 2 en 3 genoemde
argumenten zal moeten beperken?
Mits vaststaat, dat de gemiddel
de loonstijging niet boven de ont
wikkeling van de nationale pro-
duktle per hoofd uitgaat, kan men
die vrijheid aan de bedrijfsgeno-
ten laten.
Wat betekent dit „mits"? Dit
„mits" betekent, dat er een in
stantie moet zijn, die niet elke
loonsverhoging beknibbelt, maar
die alle loonstijgingen die boven
de gemiddelde produktiviteitsver-
hoglng uitgaan, met argusogen be
ziet. Bijzondere aandacht vragen
in dit opzicht uiteraard de be
drijfstakken, die de neiging heb
ben om vóór te lopen, door hun
goede rentabiliteit en/of sterke
expansie. Wanneer deze bedrijfs
takken enigszins in toom gehou
den worden (en dat behoeft niet
altijd via regels en voorschriften
te gebeuren) is het probleem gro
tendeels opgelost.
beelde zich dat
(of liever inflatit
ming te realisere.. I
inflatiegolven vanuit het buiten
land over ons heen slaan en ook
in het binnenland de inflatiehaar
den blijven bestaan, mag niet ver
wacht worden dat de loonvorming
alleen die inflatie tegenhoudt.
Daar het niet vol te houden is,
dat geen loonsverhoging ooit tot
prijsverhoging leiden mag (mei.
denke slechts aan mijnwerkers en
broodbezorgers) zal de absolute
waarde van „alleen loonsverho-
zonder doorberekening" niet ge-
gehandhaafd kunnen blijven.
De prijspolitiek blljve zich voor
al richten op die gevallen, waar-
In onnodig produktivlteitsstijging
aan het publiek onthouden wordt
en loonsverhogingen zonder nood
zaak worden doorberekend.
Voordelen
Als voordelen van de thans
reeds geldende gedifferentieerde
loonvorming noemt dr. Albeda
het feitdat er weer onder
handeld wordt in de bedrijfs
takken. In de tweede plaats
bleek in de aanwijzingen van
het College van Rijksbemidde
laars nog wel enige ruimte voor
beleid te zitten. Voor het eerst
speelde de situatie in de eigen
bedrijfstak weer een rol bij de
bepaling van het loonniveau
Een vergelijking van de vrijere
loonvorming van nu met die van
1956 moet in het voordeel van
eerstgenoemde uitvallen. Het
maakt dus blijkbaar wel ver
schil uit, zo concludeert dr.
Albeda, of het ministerie van
sociale zaken geleid wordt door
mannen die warm lopen voor
de vrijere loonvorming, of dat
er mannen aan het roer staan,
die er zelf niet in geloven.
Juist met het oog op zijn ge
dachten voor de toekomstige loon
vorming merkt dr. Albeda nog op,
dat op het ogenblik de produktivi
teit in de bedrijfstak al niet de
doorslag geeft Bij de loonsverho
ging groeperen de bedrijfstakken
zich rond het gemiddelde per pro
duktivlteitsstijging voor de gehele
economie. In principe gaat men in
doorsnee daar nog iets bovenuit.
De positie onder en boven het ge
middelde wordt dan aangegeven
door de
heeft om BH
lonen te verhogen'
Achtergrond
Wie de ontwikkeling van het
loonpeil vergelijkt met die van de
kosten van levensonderhoud en
met de ontwikkeling van de pro-
duktie per hoofd van de gehele
economie, kan constateren dat de
ontwikkeling van het reële loon
peil in het algemeen niet sterk
afwijkt van die van de produktie
per hoofd. Met andere woorden,
wanneer men de lonen meer ver
laagd, dat loonpeil en produktie
doogt. wordt het reële loon door
prijsstijgingen toch zo zeer ver
laagd. dat loonpeil en produktie
per hoofd weer ongeveer met el
kaar in evenwicht zijn.
De geleide loonpolitiek trok hier
uit de conclusie, dat men het ge
middelde loonpeil moest koppelen
aan de gemiddelde produktie per
hoofd. De huidige gedifferentieer
de loonpolitiek tracht hetzelfde te
bereiken door het Joon in iedere
bedrijfstak te koppelen aan de
ontwikkeling van de produktie per
hoofd in de eigen bedrijfstak.
De geleide loonpolitiek kon niet
bevredigen, omdat zij de verant
woordelijkheid en vrijheid aan de
bedrijfstakken ontnam en boven
dien door de gelijktijdigheid van
de loonsverhogingen het juiste kli
maat schiep voor doorberekening
der loonsverhogingen. De kritiek,
die dr. Albeda bovendien heeft op
de huidige gedifferentieerde loon
vorming, heeft, zoals wij reeds ci
teerden, hem aanleiding gegeven
tot het doen van een aantal po
sitieve suggesties.
In een volgend artikel hoopt dr.
Albeda de formele kant van deze
zaak. namelijk het ..institutionele
kader", aan de orde te stellen.
Hij hoopt dan ook te beschikken
over het aangekondigde ontwerp
van een loonwet.
Predikantenconferentie zondagsarbeid
Hoe komen vakbeweging en kerk
tot gesprek over deze zaak?
(Van onze sociaal-economische redactie)
TVE predikanten, die de afgelopen dagen onder auspiciën van het
Convent van Chr. Sociale Organisaties, in het conferentieoord
Woudschoten geconfereerd hebben over het vraagstuk van de zon
dagsarbeid, zijn er niet uitgekomen. Dat was ook niet te verwach
ten. In zijn slotwoord, waarin hij enkele lijnen trachtte te trekken,
verklaarde de voorzitter van de conferentie, de heer C. J. van
Mastrigt, dat men nog wel een week nodig zou hebben om met
elkaar te komen tot een Bijbelse, Evangelisch verantwoorde visie
op de zondagsviering. Er is nu eenmaal geen algemene leefregel te
formuleren, die geldt voor alle tijden, ook niet als het gaat om de
zondagsviering, aldus de heer Van Mastrigt.
De heer Van Mastrigt concretiseerde
het resultaat van de besprekingen in de
volgende punten:
1 God stelde ons als mensen om deze
wereld te beheersen en deze wereld
dienstbaar te maken. Dit dienstbaar ma
ken. deze arbeid behoort typisch bij het
menszijn als beelddrager Gods.
9 In Zijn genade heeft God de mens
ook een rustdag gegeven, opdat de
mens niet helemaal zou opgaan in de
arbeid, deze niet voor zichzelf zou
opeisen, maar steeds weer opnieuw zijn
arbeid als dienst aan God zou zien.
3 Spreker was het eens met de opvatting
van de eerste referent, de heer W.
Bakker, dat het bij de arbeid gaat om
een beheersing van de natuur, die echter
zelf het ritme van de zeven dagen niet
kent. Direct bij de cultivering van de
natuur ontstond reeds de continu-arbeid.
Melkgift van dieren, eieren rapen etc. De
bijbel aanvaardt deze verzorging op de
sabbath van de dingen, die de mens in
zijn dienst genomen heeft.
Er is een grotere afhankelijkheid ge
komen in elk land van wat er elders
in de wereld gebeurt. Afzet en aanvoer,
en daarbij de ontwikkeling van de tech
niek en het fabriekmatige continu-bedrijf.
5 Daarbij moet onderscheiden worden
het gevaar, dat de materiële welvaart
te zwaar wordt geaccentueerd, ten koste
van het welzijn van de mens. Een te
gemakkelijk overgaan tot een continu
produktieproces. Alle factoren zullen
tegen elkaar afgewogen moeten worden.
van de beide inleiders, kregen de heren
W. Bakker en ds. E. de Vries in twee
de instantie gelegenheid hun standpunt
toe te lichten
De heer Bakker wees erop, dat ook
bij continuwerkende bedrijven vrijwel
nooit de hele zondag van een arbeider
in beslag wordt genomen. De tijden
riëren veelal van 6 tot 2 uur of vs
tot .10 uur. Bij inschakeling van n
mensen zouden deze tijden nog verkort
kunnen worden. Door het inrichten van
kinderbewaarplaatsen en het organise
ren van oppasdiensten zou de vrouw
toch naar de kerk kunnen.
De extra betaling voor de zondags
dienst achtte de heer Bakker een sociale
verworvenheid die moeilijk meer losge
laten kan worden.
Inderdaad zou er een mogelijkheid
zijn op den duur de zondagsarbeid te
beperken ten gevolge van mechanisatie
en automatisering. Dit kan echter niet
in één slag en ook niet alleen
zondag. De bedrijfsresearch zou wel
f. Deze afweging is een verantwoorde- met name ln deze richting kunnen zoe-
Itjkheid voor «Urn. Voor de onder-fg^.I¥1,lSrkBjt?e.r
nemers, de maatschappelijke organisaties, I K J JV '1 v''
de kerk en de overheid. De moeilijkheid !!"d- ,om?'" d'k?s,tl,",c ^odagsdlen-
hlerbU ts, dat men niet te maken heeft S™.ook mftrekkeltjk mn. De heer
met organen van gelijk, orde. Ho. vindt taT"/ Hchtog
stappen zouden ondernemen bij het be
drijfsleven, er ook inderdaad iets be
reikt zou worden.
Misschien keert u zich met afgrijzen af van wat daar gebeurde
aan de voet van de berg Sinaï, waar het volk Israël kort na
zijn uittocht uit Egypte was gelegerd en waar, omdat zijn
leider Mozes zo lang uitbleef, een gouden kalf was gemaakt,
dat als een god werd aangebeden. Dat afgrijzen zal dan niet
in de eerste plaats die afgoderij gelden, maar veel meer de op
bevel van God-zelf aangerichte slachtpartij onder de Joden,
die nog zo kort daarvoor volkomen waren opgegaan in het
feest voor het kalf en die naar Mozes zelf moest constateren
teugelloos bleven. Drieduizend mannen worden op die dag
door het zwaard omgebracht. Dat is de tol, die het volk Israël
moet betalen voor zijn ontrouw en zijn verloochenen van God,.
Was die tol te hoog? Als u deze vraag bevestigend beant
woordt, dan betekent dat tegelijk, dat u God beschuldigt van
wreedheid. Hier was God, Die nota bene zelf als door Zijn
eigen arm dit volk had verlost van de tirannie, op zó ernstige
wijze beledigd, dat slechts het bloed van de overtreders Hem
genoegdoening kon verschaffen. En dan komen wij direct in
de buurt van dat andere bloed, van Gods eigen Zoon, de schul
deloze. Dat was veel erger, dat was het allerergste, dat Hij,
Jezus Christus, Zijn leven moest geven voor schuldige mensen.
Of vindt u dait minder erg? Bedenk dan, dat zonder dat offer
Gods toorn nog over uw en mijn eigen leven zou liggen en
wees blij, dat God dit offer heeft willen aannemen!
DE GELOOFSRUST MAG BLIJVEN
TVE topconferentie van Parijs is mis- wist althans: zij spreken nog met el-
lukt. Dat is het harde feit en de kaar, er is nog het contact, de com-
harde waarheid. De oorzaken? De municatie van het gesprek. En zo-
'dè mogelijkheden zijn vele, en dus ook lang zij spraken, mocht worden ver
eronderstellingen.
Ts ze werkelijk mislukt om het vlieg-
uigincident? Nauwelijks valt het aan
wacht dat er geen erger dingen zou
den gebeuren.
Het gesprek is er niet meer. Het
aan te tasten?
7 Tenslotte Is de zondagsviering niet
alleen een persoonlijke zaak, maar een
zaak van de gemeenschap. Technisch,
economisch en sociaal zal gebouwd moe
ten worden aan de bevordering van de
zondagsviering in de samenleving. Ter
plaatse, in iedere kerkelijke gemeente
zal men zich opnieuw moeten bezinnen
op de verhouding tot de mensen, die
reeds zondagsarbeid verrichten. Deze
zondagswerkers zullen niet geïsoleerd
mogen worden, omdat de kerk deze men
sen anders zal verliezen.
Niet hele zondag
Nadat de secties tijdens de conferen
tie gistermiddag gelegenheid hadden ge
had zich uit te spreken over het rapport
van de studiecommissie en de referaten
Verf met gemak en.«.~
van Ceta Bever
Actie van de
jeugd werkt
door naar boven
T ANGZAAM begint in Grieks-
-■-J Orthodoxe Kerken de zen
dingsvisie te ontwaken. Toen en
kele jaren geleden de internatio
nale jongerenorganisatie Syndes-
mos voor het eerst een oproep
richtte tot de jeugd om zich te ge
ven voor zendingswerk, was dit
een geheel nieuw geluid voor deze
kerken. In de bijna negentien
eeuwen geschiedenis was de zen
ding steeds meer en meer op de
achtergrond geraakt.
Er is nu een comité gevormd dat uit drie
'i Nachts pijn
overdag niet fit:
neem vlug
Akkertjes
AKKERTJES
personen bestaat Drie geestelijken, de
metropolieten van Salonica. Demetrias
en Sparta, vormden deze commissie toen
archimandriet Reuben Moekasa Sparta
van de onlangs geïnstitueerde Ortho
doxe Kerk van Oeganda een bezoek
aan Griekenland bracht
Deze geestelijke is het hoofd van het
Orthoxe zendingswerk in Oost-Afrika,
dat verricht wordt onder toezicht van
het Orthodoxe Patriarchaat van Alexan-
déië. Hij hield besprekingen met poli
tieke en geestelijke leiders van Grieken
land om nun medewerking te vragen.
Vorig jaar had de jeugdorganisatie
Syndesmos reeds een appèl gericht op
de jeugd om dit zendingswerk finan
cieel en practisch te steunen.
Koningin Frederika van Griekenland
heeft reeds gehoor gegeven aan deze
oproep en vier studiebeurzen beschik
baar gesteld voor studenten uit Oegan
da om in Athene theologie te studeren.
Ook het Griekse Rode Kruis heeft
beurs beschikbaar gesteld voor een
pleegster, terwijl de universiteit
Salonica, de burgemeester van die stad
en de synode van de monniken van
Athos samen acht beurzen aanboden.
Griekse kerken en Orthodoxe kerken in
andere delen van Europa hebben reeds
gelden bijeen gebracht om de Orthodoxe
kerken van Oeganda in te richten.
De geestelijke, archimandriet Sparta die
hoofd is van de ongeveer 20.000 ortho
doxen in zijn zendingsgebied is tevens
een politieke leider. Hij is namelijk
adviseur van de Kabaka van Boeganda
en vertegenwoordigt hem in de wet
gevende vergadering.
Concurrentie
Het argument, dat een bedrijf op zon
dag moet doordraaien omdat het anders
de concurrentie met het buitenland niet
kan doorstaan, vond de heer Bakker
weinig steekhoudend. Andere factoren
als dubbel loon en hoge sociale voor-
zieningskosten achtte hij belangrijker.
Hij vond het hoopgevend, dat ook
het Europese parlement is aangedron
gen op beperking van de zondagsarbeid.
Over het algemen kan gezegd worden,
dat verhoging van de levensstandaard
de animo om op zondag te werken doet
afnemen. Men heeft hier wel een finan
cieel offer
Ten slotte stelde de heer Bakker nog
met nadruk, dat beïnvloeding van de
tljdroosters voor de ploegenwerkers
door de kerk wel degelijk mogelijk is.
De kerk zou hier een teken kunnen stel
len. De heer Bakker hoopte, dat dit ini
tiatief nu eens ondernomen zou worden.
De tijd is voorbij dat het bedrijf alles
zonder meer afwijst, als het zich niet
betaalt. Hij vroeg in dit verband ook
n wat ze
Uitgangspunt
Op de vraag aan ds. E. de Vries of
ten bij het sabbathsgebod ook te ma
ken heeft met een scheppingsordinantie,
verklaarde ds. De Vries, dat hij liever
uitging van de verlossing. In het schep
pingsverhaal staat dat God gerust heeft,
met de mens. Dit was een ander rus
ten dan van de mens op de sabbath.
Elk wetsgebod zou hij evenals de zon
dagsheiliging willen zien vanuit de wet
het Koninkrijk der hemelen. De zon-
is de viering van de opstanding
Christus. Hij zou hier geen ver
band willen leggen met de sabbath onder
Israel Wat betreft het punt van de re
creatie bleef zowel de discussie als het
standpunt van de referenten weinig con
creet. De mening overheerste, dat hier
rich zal moeten beslissen in
jje Heer bij het spe-
20
„De kleur is ook zo besmettelijk." zuchtte Tine,
„dom van me. dat ik ze heb aangedaan, het weer
hier in Holland is nooit een volle dag te vertrou-
„Nee," gaf Anne toe. ze dacht bezorgd aan Paul-
tje. ze was eigenlijk altijd angstig, dat hij ziek zou
worden. Een kind hoorde ook thuis, in een warme
lichte huiskamer, bij zijn moeder en zijn eigen speel
goed. „Nu moet ik linksaf." verontschuldigde ze
zich, en toen Tine haar vragend aankeek: ..Paultje
..Vind je 't goed als ik meeloop?", vroeg Tine wat
verlegen, „ik wil hem zo graag weer eens zien.'
„Best," zei Anne. ze keek tersluiks naar de ge
wichtige schoenen en vandaar naar Tine's niet meer
heel jonge gezicht.
Tine Bijleveld liep naar de veertig. Ze was al
twintig jaar lang op hetzelfde kantoor. Ze.zou ge
makkelijk in staat zijn geweest om een, eigen af
deling te leiden, maar het strookte niet met de za-
kenopvattingen van meneer Bolnes om een vrouw
zo geheel onafhankelijk te laten werken. Zo was ze
dus nog altijd stenotypiste tegen een salaris, dat op
den duur zeer hoog was geworden en -haar dus
min of meer dwong, niet naar een andere betrek
king uit te kijken. Ze stond alleen op de wereld en
daar ze heel weinig kennissen had, bracht ze haar
avonden meestal op haar eigen kamer door. In
een van de stille, brede straten achter het Rijks
museum had ze een gemeubileerde zit- en slaapka
mer met pension, voor zeventig gulden per
maand. Uit verveling las ze, behalve de krant en
enkele tijdschriften, waar ze op geabonneerd was,
luchtige romannetjes over liefde en veel zonderlin
ge avonturen van held en heldin. Voor andere lec
tuur voelde ze zich te moe: ze was niet sterk, de
kantoordagen waren lang en er werd tamelijk veel
van haar gevergd.
Terwijl ze naast Anne voortliep, rekende ze uit.
of ze door dit oponthoud veel te laat zou komen
Mevrouw hield er niet van, met het middagmaal
WILLY
STRUT
te moeten zitten wachten en ze zou wel een strak,
verongelijkt gezicht zetten.
„Nu hierheen." wees Anne. „daar waar dat licht
naar buiten valt. is het."
Ze liepen de stoep op, en traden door de open
staande deur de verlichte vestibule binnen. Een jong
meisje in een witte mouwschort kwam naar hen toe.
maar toen ze Anne herkende, keerde ze zich met
een glimlach om en ging Paultje halen. In de lange
gang hingen aan weerszijden de jasjes en hoedjes
van de kinderen; de meeste kinderen werden ech
ter vroeger gehaald. Het meisje in de mouwschort
verscheen weer met Paultje aan de hand.
Anne liep hem tegemoet en tilde het kind op.
„Dag jongen, ga je gauw mee met moeder?"
Hij knikte en trok aan het lint, dat om haar hoed
i Paultje heeft geen
zat.
„Het regent," zei hij,
pc."
Anne kuste hem. zette hem neer en hielp hem
in zijn jasje. Het blauw vilten hoedje zette ze hem
zo voordelig mogelijk op, in verband met Tine's
aanwezigheid. Er was lets van kinderlijke blijdschap
over Anne gekomen, een klein meisje, dat verheugd
is. als het een verloren stuk speelgoed terugvindt.
Het was een triomf voor haar. als ze 's avonds,
met Paultje's kleine hand in de hare, naar hun
stapte. Overdag was hij van anderen, beïnvloedden
anderen hem. dat was helaas niet te veranderen,
maar 's avonds werd hij haar eigendom en nie
mand had het recht hem aan haar te ontnemen.
„Dag Paultje", zei Tine, bij hem neerhurkend.
Hij gaf haar vrijmoedig een hand, gewoon als hij
was met vreemden .om te gaan. De warme blijd
schap van zijn moeder stemde hem gelukkig en te
vreden en hij glimlachte vriendelijk tegen Tine. On
danks zijn minder blozend uiterlijk was Paultje nog
steeds een zeer aantrekkelijk kind. wat in de be
waarplaats veel voordelen had. Schoon hij zich van
deze bevoorrechting nog helemaal niet bewust was.
verleende het hem een sterk gevoel van zelfver
trouwen en eigenwaarde, waardoof er in zijn hou
ding iets parmantigs was.
Tussen de beide vrouwen huppelde het kind door
de natte, donkere avond. De duisternis en de regen
deerden hem niet en ook Anne was voor het ogen
blik haar hunkering naar wat glans vergeten. Ze
praatte tegen Paultje en lachte over zijn hoofd heen
tegen Tine om zijn grappige antwoorden. In een
speelgoedwinkel kocht Tine een trompet voor hem
en hij vond het maar half goed. toen het glimmen
de instrument met de kleurige koorden in een kar
tonnen doosje werd gepakt.
Nog een klein eindje vergezelde Tine hen. toen
nam ze afscheid. Het kostte Anne veel moeite
Paultje tot verder gaan te bewegen. Hij bleef de
goedgeefse tante nazwaaien, tot ze om een straathoek
was verdwenen.
Toen begon Tine er de pas in te zetten. Koud eten
was verre van aangenaam en bovendien was het
zonde van haar schoenen. Onder het lopen bekeek
ze ze onderzoekend; op de linkerschoen zat een ge
schaafde plek. daar had Paultje met zijn onvoor
zichtige kleine voet langs geschampt. Het was een
schat van een jongen en Anne was heel trots op
hem. Zou het werkelijk de moeite waard zijn om te
hebbch. een kind., ze had wel eens over een hond
gedacht, maar mevrouw had er niets van willen
weten. Stel je voor, dat ze met de mededeling aan
kwam. dat ze een kind aan had genomen
(Wordt vervolgd)
nemen. Op het gebied van de heeft plaats moeten maken voor een
spionage heeft Rusland de anderen verwijdering en verkoeling. Plaats
liet zoveel te verwijten. Waarom moeten maken voor een nieuwe ver
hoging van de spanningen.
Of er acute gevaren dreigen? Och,
ieder der leiders blijft weten wat
hij reeds wist, dat de vernietiging
dan wel?
Daar is de mogelijkheid, dat de con
ferentie niet slagen mocht om oor
zaken, binnen Rusland zelf gelegen.
ieder
gebondenheid
len voor Zijn aangezicht
Berwpin etswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Rotterdam, wijkgemeente
..De Samaritaan", vac. W. L. Tukker:
N.^Kleermaker te Nunspeet.
Bodegraven: P. M. van
Rijssen: T.
Bedankt -
Galen te Gorinchem;
Langerak te Vinkeveen.
H. M. Dercksen te Barneveid
Leeuwen te IJmuiden.
Beroepen te Epe: H. J. Bouwhuis te
Coevorden.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te De Krim: A. W. Drechsler
te Vlissingen.
UNIE VAN BAPT. GEM.
Bedankt voor Groningen-Zuid: H. van
der Werf te Emmen.
CHRIST. GEREF. GEM. IN NED.
Beroepen te Gouderak: H.'van Kooten
te Werkendam.
Ds. Van Willenswaard
overleden
GOUDRIAAN. In zijn woning te
Apeldoorn is overleden ds. A. G. Gra
ves van Willenswaard. ementus predi
kant der Ned. Herv. kerk. Ds. Van Wil
lenswaard woonde sinds 1951 in Apel-
84 jaar oud geworden. Hij
Wat moest de aanwezigheid van de van de ander tevens zijn eigen ver-
Russische legerleiding op deze top- nietiging betekenen moet. Ook dat
conferentie betekenen? Moest het feit blijft, of men nu met elkaar
Chroesjtsjefs kracht beklemtonen? spreekt of dat men dit nalaat.
Of was de leiding daar om ook op Er is gelukkig méér dat blijft. Nau-
Chroesjtsjef zelf een oogje te hou- welijks twee dagen nadat in de kerk
den? over het rond der aarde om een
Had Chroesjtsjef gehoopt op onenig- welslagen van deze conferentie ge
heid tussen de bondgenoten van het beden werd, moest haar mislukking
Westen, en had de topconferentie reeds worden vastgesteld. Het heeft
haar aantrekkelijkheid voor hem ver- niet mogen zijn, dat dit gebed is
loren, nn er van onenigheid geen verhoord in de zin als waarin het
sprake bleek te zijn?
door miljoenen, overal ter wereld,
Wie kent de achtergronden van deze *Ün gestameld en opgezonden,
mislukking? Duidelijk is vooralsnog Maar daar blijft de overtuiging van
het harde feit zélf van de misluk- het geloof, die dit gebed had inge-
king. Zij is door Chroesjtsjef wel op seven. De overtuiging namelijk, dat
bijzonder brute wijze bewerkstelligd. een God is, die het lot van de we-
De president van Amerika, de minis- re,d in Zijn handen houdt, omdat die
ter-president van Engeland, zij heb- wereld Zijn schepping is en Hij bo-
ben zich naar Parijs moeten bege- vendien op wel uitzonderlijk ver
ven, de president van Frankrijk heeft troostende wijze heeft laten blijken
zijn dagen moeten vrijmaken, dit al
les slechts om te vernemen, dat de
hoezeer haar lot Hem ter harte gaat,
hoezeer Hij haar liefheeft.
Russische leider niettemin op een Bii a,les wat over de mislukte con-
gesprek geen prijs stelde. ferentie van Parijs wordt geschre-
Geen gesprek meer. Kijk, dit is voor- ven behoeft een herinnering aan dit
alsnog de kern van de zaak. Niet dat troostrijke feit, dat alle harde feiten
vorige ontmoetingen zoveel hadden zoals zij zich aan ons voordoen be-
opgeleverd. Maar de wereld rondom heerst, niet te ontbreken.
Geen feestelijke
viering, wel een
jubileumnummer
JUBILEA zijn dit jaar niet van
de lucht. Nauwelijks heeft de
Federatie van Hervormde Diako-
nieën haar feest gevierd of de
Vereniging van Kerkvoogdijen
in de Ned. Herv. Kerk maakt
zich op om in stilte het .feit te
Postzegelprotest
in Israël
deed in 1903 zijn intrede "als predikant
in de hervormde gemeente van Goudri
aan (toen nog een zelfstandige kerkelij
kegemeente), waarbij hij in het pre- „.BB ewn.
dikambt werd bevestigd door zijn oude-heeft geweigerd
re broer. Tot 1911 is hij predikant in gestie de zegel
Goudriaan geweest. In zijn ambtsperio
de was hij o.a. de oprichter van de
Herv. J.V. .Samuel" op G.G. Deze ver
eniging bestaat nu nog steeds. Ook had
hij een groot aandeel in het oprichten
van de herv. zondagsschool welke ook
nu nog bestaat. Na Goudriaan diende
ds. Van Willenswaard Nieuwolda. Sou
burg en Rhenen, waar hij zich bekend
maakte door de publicatie over de be
kende Cunera-kerk en de herbouw daar
in 1943 ging ds. Van Willenswaard met
emeritaat, waarna hij nog 8 jaren als
hulpprediker werkzaam was geweest te
Apeldoorn. Het stoffelijk overschot van
ds. A: G. Graves van Willenswaard is
bijgezet op de begraafplaats Heidehof te
Naar verwachting zal de oplage van
de serie Israëlische postzegels die wordt
uitgegeven ter gelegenheid, van het a.s.
Joodse nieuwjaar niet zo hoog behoeven
te zijn als andere jaren het geval is.
Vele orthodoxe Joden zullen namelijk
weigeren de zegels te gebruiken. Reeds
|H zijn talrijke protesten binnengeko-
i bij de Israëlische posterijen en bij
Premier Ben Goerion als waarnemend
minister van posterijen. Drie van de
zegels zullen namelijk het (gefanta-
sperde) portret vertonen van de Joodse MtSSSJ,
l^r.0;,.^ Kert,voofdU
boitengewoo
den van veertien pagina'
van opmerkelijk korte
ernstige bezwaren gerezen omdat het
gebod betreffende de gesneden beelden,
Leviticus 26 1 vermeld, wordt
overtreden. Protesten zijn ook gerezen
tegen de Israëlische postzegel die een
gezicht geeft op Nazaret. In een hoek
van deze zegel is een kerk met een
kruis te zien. Premier Ben Goerion
te gaan op de sug-
te trekken.
Monument voor Christus
De Jordaanse regering is dinsdag
akkoord gegaan met het plan van de
Amerikaanse beeldhouwer Avard Fair
banks om een „monument voor Jezus"
te bouwen op de Olijfberg.
gedenken dat zij veertig jaar
geleden werd gesticht. Daar in
het afgelopen jaar de secretaris
mr. A. de Jong, burgemeester
van Mijnsheerenland, die jaren
lang het werk van deze vereni
ging heeft geleid is overleden,
zal cr aan dit jubileum geen bij
zondere aandacht worden be
steed.
Ook het zilveren jubileum dat op 9
juni 1945 werd gevierd is vrijwel on
opgemerkt voorbijgegaan. De tijdsom
standigheden waren er toen nog niet
naar om een groots opgezette herden
king op touw te zetten. Daarom gaf
het bestuur vijf jaar later pas in 1950
een gedenkboek uit, waarin de ge
schiedenis der vereniging door ver
schillende personen werd belicht
Oorspronkelijk had het in de bedoe
ling gelegen om dit nieuwe jubileum
feestelijk te vieren, maar door het
overlijden van mr. De Jong heeft het
hoofdbestuur dit plan laten varen.
Ook voor een gedenkboek acht het
bestuur geen aanleiding aanwezig,
maar wel zal op de komende algemene
vergadering met grote dank aan God
herdacht worden wat hij de vereniging
in de loop van die veertig jaar heeft
geschonken.
Wel heeft het bestuur gemeend om een
er van het blad „De
uit te geven. Het is een
mmer gewor-
met een keur
daarom juist
leesbare artikelen. Het blad ls niet
ln het verleden gedoken, maar geeft een
symposium van het heden met de blik
gericht op de toekomst.
Vooral wordt veel aandacht geschon
ken aan de vele regionale problemen en
zo worden het Friese platteland. Gro
ningen, de nieuwe industriegebieden in
Drente, Enschede, de zandgronden in
het Oosten. Utrecht, het platteland van
Noord-Holland. Rotterdam, het Delta
gebied en het Zuiden speciaal belicht.
Dr. A. A. Koolhaas heeft ter inlei
ding een soort van „welkomstwoord"
geschreven. Daarin schrijft h\j onder
meer over de vereniging: Kerkrechte
lijk was (bij de oprichting) de vereni
ging min of meer een crypto-congre-
gationalistische inbouw in een voor
1945 pseudo-synodaal presbyteriale
structuur. Deze vereniging heeft zeer
veel gedaan om in de colleges van
kerkvoogdijen een nieuwe geest wak
ker te roepen, die weet dat de verzor
ging van de stoffelijke belangen der
gemeenten een zeer geestelijke zaak is.
Overeenkomstig deze lijn heeft er na
1945 op plaatselijk vlak een sterke in
tegratie plaats gevonden van het be-
Evangelisatieverbod
in Israëlisch leger
De opperrabbijn voor het Israëlische
leger, Salomo Goren, heeft strenge be
palingen uitgevaardigd waardoor de
activiteiten van zendelingen en mis
sionarissen binnen het Israëlische
leger onmogelijk is geworden. De be
palingen zijn uitgevaardigd omdat de
activiteiten van evangelisatiewerkers
aanmerkelijk zijn toegenomen sedert
de recente tournee van de Ameri
kaanse evangelist Billy Graham. De
legerrabbijnen van de Israëlische
strijdkrachten hebben een onderwijs
stelsel in het leven geroepen om de,
Israëlische soldaten een grote Joodse i heer in de kerkeraden. waardoor öök
kennis bij te brengen, waardoor del vele kerkvoogden hun grote geestelijke
resultaten van de evangelisten ge- verantwoordelijkheid meer z[in gaan
ringer worden geacht. I verstaan.
