Normandië: alleen de kaas al...
Interlaken TANTE EMILIE
charmant ongekroonde koningin
Zolang Rome bestaat
bestaat de wereld
van Tuebingen
Vrolijk België
j De stad Interlaken zorgt ervoor, dut overal het gezicht op de Jungfrau vrij blijft.
Eeuwige stad blijft altijd jong
ROME is een begrip geworden. Toeristisch gespro
ken neemt deze stad een voorname plaats in
onder de Europese hoofdsteden. Om verscheidene
redenen. Want o.m. in Rome stond de wieg van de
westerse cultuur. Veie bewijzen zijn daarvan in de
stad nog te vinden. Maar Rome gaat met zijn tijd mee
en dus is er ook een modern Rome' met prachtige
plantsoenen en parken, met brede lanen en ruime
verkeersaders. Rome is eigenlijk een verzameling van
steden, die samen bijna twee miljoen inwoners heb
ben en een uitstekende eenheid vormen. Want be-
Het Colosseum is wel het bekendste
Romeinse bouwwerk uit de oudheid.
Keizer Vespasianus begon in 72 na
Christus met de bouw; onder zijn zoön
is het in 80 gereed gekomen. Het feest
der ingebruikneming heeft 100 dagen
geduurd. Het amfitheater kon 50.000 be
zoekers herbergen. In het midden van
de 18e eeuw werden maatregelen ge-
nomen om verdere verwoestingen to
gen te gaan, waarna het bouwwerk ge-
i leidelijk zoveel mogelijk werd geres
taureerd. Rome is trobs en zuinig tege-
I lijk op 2ijn Colosseum, waarvan om
streeks 700 is gezegd: „Zo lang het Co-
j losseum bestaat, bestaat Rome; zolang
Rome bestaat, bestaat de wereld
Vrolijk België, het vermaakcentrum
van de Expo 1958 zal als folkloristisch
hoekje een plaats krUgen In een vtff
ha groot attractiepark, dat aan de voet
I van het Atomlum zal worden ingericht.
Voor Pasen hoopt men het te kunnen
openen. Enkele paviljoens krijgen een
andere bestemming, terwijl een vijver
zal worden aangelegd voor een zeehon-
i denfamilie.
Het speelplein zal gelegenheid bieden
voor miniatuurgolf, balspel en rol
schaatsen.
Geheel nieuw zal een grote vijver zijn,
aan de oevers waarvan gelegenheid Is
I om te zonnebaden.
1 Er komt ook een vogelpark, waarin
exotische vogels zullen worden onder
gebracht, terwijl er ten slotte plannen
zijn om een kabelbaan boven het park
I aan te leggen.
PER ROTTERDAM
NAAR OSEO
I Het nieuwste en gnoot®be passagiers
schip van de Ned. koopvaardijvloot zal
var 2 bot 7 augustus een vijfdaagse
vakantiereis naar Oslo maken. Het
schip vertrekt op 2 augustus var Rot
tendam en zal als eerste haven Londen
aandoen. Daarna gaat de reis naar Oslo,
de bekoorlijke hoofdstad van Noor
wegen, het lard van fjorden en bossen.
Voor vele Nederlanders een mooie ge
legenheid met de Rotterdam kennis te
maken. Gedurende het verblijf in Lan
den on Oslo dient het schip terven6 als
hotel.
Nieuwe Santis-baan
Na 25 jaar trouwe dienst heeft de
jzweefbaan naar de Santis, de hoogste
iberg in Noordoost Zwitserland, zijn
[laatste rit gemaakt. De zweefbaan, die
Iper rit hoogstens 35 personen kon ver
voeren, zal medio mei geheel ver-
inieuwd weer iq gebruik kunnen wor-
jden gesteld, nadat een nieuwe draag-
kabel is aangebracht en nieuwe cabines
imet plaats voor 45 passagiers zijn aan
gekomen.
Verspreid over de gehele stad, die op
zeven (heuvels met een hoogte tussen 13
en 83 meter is gebouwd, vindt men ..-1
Rome de bezienswaardigheden. Vele
kerken, het mausoleum, de tempel van
Vespasianus, de Titusbogen, de Traja-
nuszuil en nog veel meer oude bouw
werken vragen de aandacht. Het Fo
rum Romanum bij het Colosseüm be
wijst, dat er een antiek-Rome is ge
weest: doe niet als, ,die dame. die al
zuurtjes snoepènde de gids volgde 011
zich toen plotseling liet ontvallen, dat
ze het daar maar eep kapotte boei
vond.
De kerken, oude bouwwerken en ca
tacomben zijn eohter niet voldoende om
Rome te leren kennen. Een tocht ln de
nacht met paard en wagen naar net
Spaanse plein is niet te versmaden.
Daar gaat men de Spaanse trap op en
komt dan op het Piazza Trinita dei
Monti, een der mooiste pleinen van
Rome, waar de kerk Trinita dei Monti
staat, die Frans eigendom is èn op be
vel van Lode Wijk XVIII is gerestau
reerd. En wil men het zuiverste re-
naissance-bouwwerk zien, dan moet
men naar het Paleis Farnese bij de
Sistobrug over de Tiber.
Musea en opera mag men evenmin
vergeten en dan-natuurlijk moet ook
een bezoek gebracht worden aan hel
Vatlcaan,. waar de Paus zijn zetel heeft.
Rome is de enige stad ter wereld, die
een onafhankelijk staatje (440.01)0 m2)
binnen zijn stadsgrenzen heeft. Daar
staat onder meer de beroemde Petrus-
kérk, de grootste kerk ter Wereld,
waaraan van 1506 tot 1626 is gebouwd.
Deze grootste kerk heeft ook de groot
ste koepel ter wereld, die naar ëen Ont
werp van Michelangelo werd opgericht
TRASTÉVERE
Wat óók trekt In Rome is de wijk
Trastéverè, die, zoals de naarti al aan
duidt, aan de andere zijde van de Tè-
vere, zoals de Tiber bok wordt ge
noemd, ligt. Daar zijn de nauwe steeg
jes met dé beroemde eethuisjes, waai
men zo heerlijk spaghetti mét carbo-
nade eet en vino dei Castelli, de wijn
uit de omgeving van Rome, drinkt.
Dwaal dan ook eens Over de fruit- en
groentenmarkten van Rome en weet
dan ook, dat in de Via Sistina en de
Via Condotti de mooiste winkels, in de
Via del Babbuino de antiquiteitszakeu
en in de Via Véneto de grootste hotels
cn de elegantste café's zijn te vinden,
Wellioht is het aardig eens door deze
straten te wandelen. Maar vergeet dan
ook de Via Appia Antica met zijn
ruïnes niet. De Via Appia Nuova komt
men vanzelf tegen, als men in de rich
ting van Napels zou gaan. En die kans
is groot, want in de omgeving van Ro
me is ook veel te beleven. Daarom
moet men van Rome uit beslist eens
enkele uitstapjes maken.
En ten slotte: vergeet niet vlak voor
het vertrek nog even een wandeling te
maken naar de Trevi-fontetn en daar
in over uw schouder een geldstuk te
werpenmen zegt, dat daarmede de
zekerheid wordt verkregen, dat men
nog eens in Rome terugkomt. Het
schijnt dlkwjjls bewaarheid te worden...
1 het
stad. Het ontleent
zijn naam aan het latijnse „inter lacus",
tussen de meren. Inderdaad ligt Interla
ken tussen de Thunersee en de Brlenzèr
cn dat wijst er al op, dat de stad niet
zo heel veel gelegenheid heeft zich uit
te breiden, temeer niet, omdat zowel ten
noorden als ten zuiden het hoge Alpen
bergland ligt. Het is van Interlaken
daarom des te charmanter, dat het in
zijn centrum een prachtig groot stuk
grond, de Höhe Matte onbebouwd laat.
De reden? Interlaken wil een vrij uit
zicht houden op de Jungfrau, de ma
jestueuze berg van het Beroer Ober
land, diè ln bekendheid alle Zwitserse
her -tonnen over jFctt, ntet het minst
omdat naar de top eeh beroemde en
gedurfde bergbaan voert, die zijn eind
punt vindt in het hoogste station van
Europa, terwijl op de top het hoogste
meteorologisch instituut van Europa
wordt gevonden.
Klooster
Over de Höhe Matte zou nog heel veel
rijn te vertellen. Maar dan moeten we
even in de geschiedenis van Interlaken
terug. In 1133 bouwden de Augustijner
monniken op de grond tussen de meren
een klooster, dat zij aan de „Jungfrau
Maria" wijdden. In die tijd bestond de
stad nog niet, doch had het gebied tus
sen de meren dezelfde naam als de stad
thans. Het klooster verloor bij de Refor
matie zijn functie en is thans al lang!
verdwenen, doch de traditie, dat Inter-1
laken en de Jungfrau aan elkaar ge
koppeld waren, bleef.
Langzaam ontwikkelde zich een dorps-
kern, het huidige Interlaken-west aanl
de Thüncrsce, doch toen de stad nog
meer ruimte nodig had, begon men een'
wijk aan de Brienzcrsee te bouwen, In-
tcrlaken-oost. Beide delen werden door
een weg verbonden, de Höheweg. Van
deze weg af, die evenwijdig aan de Aare
loopt, had men tussen twee nabij Inter
laken gelegen bergen door een prachtig
vrij uitzicht op de Jungfrau.
Aanvankelijk was het onbebouwde ge-
halve een antiek en ëèn vroeg-christelijk Rome, ken
nen we ook het Rome uit de renaissancetijd en het
Rome tfit de baroktijd. En dan nu ook het moderne
Rome, aangepast aan de moderne tijd met zijn nood
zakelijke verkeersvoorzieningen en een stad, die zich
opmaakt dé Olympische Spelen te ontvangen en daar
voor de modernste accommodaties weet te scheppen.
Ia Rome moge men dan in de ban van dê oudheid
komen, een bezoek aan het Rome uit de twintigste
eeuw mag men daarbij niet vergeten
stad uit baksteen
Veten gaan bij hun bezoek aan
Rome een kijkje nemen bij de
Trevi-fontein en werpen dan
een geldstuk over hun schou
der in het water. Tijdens het
toeristenseizoen wordt de fo,n-
tein zo vol gegooid, dat het
noodzakelijk is gebleken, het
bassin tedere week droog te
zetten en de „Oogst" te verza
melen. Met bezems worden de
duizenden muntstukken bij-
eengeveegd. De opbrengst
komt de stad/ ten goede.
IN velerlei opzichten heeft de stad
Tubingen van zich doen horen
en heus niet alleen door de mooie,
door toeristen Veel bezochte om
geving, waarin zij ligt of door het
prachtige bos met uitsluitend
wandelwegen, dat aan de noord
zijde begint en doorloopt tot het
40 km verder gelegen Stuttgart.
Deze dingen zijn voor toeristen be
langrijk, maar Tiibingen biedt
meer en daarom zal bijna iedereen,
die in de buurt is, de gelegenheid
dankbaar aangrijpen een bezoek
aan de stad te brengen, omdat daar
veel is te zien en te beleven, dat
uniek mag worden genoemd.
In deze universiteitsstad spreekt het
verleden. En het is een interessant ver
leden. Was het niet dfe burgerij van
Tubingen beu van de hoge belas
tingen die de hertog van Württen-
berg op 8 juli 1514 het eerste demo-
oratisohe verdrag afdwong en daar
mede voor de eerste maal de macht
van een soeverein brak? En bouwde
hertog Friedrich van WUrttenberg er
niet zijn beroemde slot. dat than* nog
ln oude luister op een heuvel prijkt
doch inmiddels al voor alle mogelijke
doeleinden is gébruikt.
En bezit Tübingèn soms gèen kerk.
de toren aan de burgèlSjke
gemeente, het sohip aan de kerkelijke
femeente en het resterende déél aan
e staat behoort? Het zou allemaal
niet zo erg zijn, wanneer de kerk niet
gerestaureerd moest worden. Dat moet
echter wel. maar niemand wèèt. Wie
nu voor de kosten moet opdraaien.
En is Tübiïigen niet een uit 1435 da
terend stadhuis rijk, dat als een voor
beeld van Züidduitse bouwkunst uit de
middeleeuwen op het Marktplein
prijkt? En kan men soms niet in Tii
bingen dwalen door die uiterst nauwe
straatjes tussen dè huizen, terwijl men
soms niet weet, of men op de openbare
Weg of op particuliere grond loopt en
men zich afvraagt waar plotseling het
stroompje is gebleven, dat zich door de
stad kronkelt?
Tübingen is een universiteitsstad: de
gebouwen voor de theoretische weten
schappen liggen in het dal; die voor
de praktische wetenschappen tegen de
berghellingen. Melanehton studeerde
bied tussen beide stadsdelen staatsbezit,
doch toen Interlaken zich als toeristen-
oord ging ontwikkelen, gaven dc hotel
houders van de stad er blijk van een
vooruitziende blik te hebben; zij koch
ten in 1864 het grote terrein, de Höba
Matte onder voorwaarde, dat daarop
een bouwverbod zou rusten.
De Höhe Matte lag aan de zuidzijde
van de Hclheweg. Aan dc noordzijde er
van was toen juist een Kurzaal ge-
bouwd en verschillende hotels verrezen
daar tevens en dank zij het initiatief
vjtn de hotelhouders uit dc vorige eeuw,
hebben thans alle daar staande hotels,
alsmede de Kurzaal een vrij uitzicht op
de berg, die bij het prille begin van In
terlaken al een belangrijke rol heeft
vervuld.
Faciliteiten
Maar Interlaken heeft meer schoons
dan de Höheweg met zijh prachtige
wandelpromenade temidden van fleu
rige bloemenperken, alsmede zijn unieke
Höhe Matte. De stadsdelen zijn gemoe
delijk, doch meestal komt de toerist niet
naar Interlaken om in de stad tc toeven.
Dat lokt niet. Iedere bezoeker van Inter
laken krijgt een Kurkaart, waarmede hij
allerlei faciliteiten krijgt en onder meer
ook toegang heert tot het prachtige, des
avonds verlichte park rond de Kurzaal.
In het park vindt men de beroemde
bloemcnklok. een klok. waarvan dc wij
zerplaat geheel uit bloemen bestaat. Hij
kan voorts wandelen langs de rivier dc
Aare, gebruik maken van het fraaie
strandbad daaraan, alsmede van de goe
de accommodaties voor vele takken van
sport. En in de winkels bewondert hij
het fraaie hout- en ivoorsnijwerk, dat
nergens ter wereld In zo'n grote ver
scheidenheid wordt' gevonden.
Omgeving
Interlaken bezoeken en de omgeving
niet intrekken, is echter onvoorstelbaar,
Om dit te animeren zijn er regionale
vakantieabonncmentcn verkrijgbaar die
keuze bieden uit meer dan twintig dag
uitstapjes. In dc kw
bedrijvigheid
bergbaantjes en daarmede was de naam
van Interlaken, dat tussen 1835 en 1840
al verscheidene bootverbindingen over
belde meren had verkregen, als uitgangs.
punt voor trips in het Berner Oberland
compleet geworden. Men kan nu per
boot naar allerlei plaatsen aan de meren
1 en dan verder per bergbaantje naar
schier elke top. Men kan ook met de
Berner-Oberland-Bahn naar het gebied
van de vlerduizenders, de welbekende
drie bergtoppen: Eigcr, Münch en Jung
frau. Een tochtje naar de Schynlge
Platte is al een belevenis, maar iets
verder van Interlaken af liggen plaatsen,
waarvan iedereen wel heeft gehoord:
WildersWil, Grindclwald, Lauterbrun-
nen, Mtiren en Wctigcn. Al deze plaatsen
bieden de toerist veêl schoonheid en
vakantie vreugde in velerlei vorm. Van
Interlaken uit is men er zó en dal is
waarschijnlijk de oorzaak, dat Interla
ken steeds 4000 bedden in 70 hotels voor
de toerist in gereedheid houdt.
Aan de noordzijde van de
Neckarbrug in Tiibingen staat
aan de drukste verkeersader
door de Stad een restaurant.
Langè de toren ervan leidt een
betonnen trap naar beneden,
naar de bierkelder van Tante
Emilie. Geen reclameborden
wijzen er de weg heen; deson
danks weet men deze unieke
kelder met zijn aparte Sfeer
toch wel te vinden.
er: op 14-jarige leeftijd was bij er stu
dent, op 17-jarige leeftijd professor. Die
universiteit heeft voor iets unieks ge
zorgd, iets, dat geen enkele toerist lil
Tiibingen mag verzuimen te bezoeken:
de bierkelder van Tante Emilie
Bij de Neckarbrug
Tante Emilie was algemeen bekend
en geacht, In Tiibingen, maar ook in
de studentenwereld van heel Duitsland
en ook daarbuiten. In januari 1959 Is
zij op 83-jarige leeftijd overleden. Toen
rouwde heel Tiibingen. De colleges
werden stopgezet tot na haar begrafe
nis. Studenten droegen haar kist
Wat was het geheim van Tante Emi
lie? Bezoek de bierkelder eens, die nog
bestaat en thans door haar vele vrien
den wordt geëxploiteerd. Aan de
A BSOLUUT TEN ONRECHTE denkt men, dat granietrotsen doorspekte en met toefjes heide en
Frankrijk dè toerist niets anders heeft te laaiendgele brem gemarkeerde dal ook goed vis-
bieden dan Parijs cn de Franse Riviera. Al te sen. Een geliefd centrum voor deze Vreedzame
vaak schuift men bijvoorbeeld het groene Nor
mandië bij het maken van vakantieplannen ter
zijde. Dat is jammer, want deze vruchtbare kust
provincie met haar golvende heuvels, haar fiere
kathedralen, haar helwitte stranden cn haar
weelde van appelbomen, die van eind april tot
eind mei het land overtrekken met een tecr-wit
waas, is zeker 7.0 aantrekkelijk als menig andere
streek cn een vakanticbczoek ongetwijfeld waard.
Normandië is een van die zeldzame strekfen.
die welhaast ieder bekoren. Daar zijn de gróte
badplaatsen als Deauvillè en Trouville voor hert.
die de strandgenoegens wensen. Maar ook zijn er
ie kleine vissersplaatsen als St, Valéry-les-Catix
Jn Courseulles. waar de oesters smaken als ner
gens elders, alsmede Barfleur, dat trots is op
zijn vuurtoren, die met zijn 71 meter een der
hoogste is van geheel Frankrijk. Hoog ziin ook
de krijtrotsen, die zich als voorzichtige blanke
baders, waarop de zon geen invloed heeft, laten
neerdalen it- m ki, teatads-bewoner..
Meer in Frankrijk dan
Parijs en de Rivier a
geheimzinnige woud, dan kan men daarvoor naai
het Eorêt d'Ëcouvés ten noorden van Alengon
gaan, waar schichtige herten de wandelaars ga
deslaan of naar het Woud van Lyons, waar Lyons-
ln-Forêt met zijn bescheiden hotelletjes een strikt
rustige vakantie biedt aan de vermoeide grote-
bij Ëtretat.
TVORMANDIË biedt echter meer dan de kust
- nllüón T-iofttohl
NoEmandië is Ook het land voor de romantici,
alléén. Liefhebbers van lange wandeltochten die beslist eens een bezoek moeten brengen aan
zullen zich thuis voelen ih het Dal van de Sarthp. de piepkleine vêStihgStad Gèrbêroy, waar de oude proeven in
waar zij hun krachten zelfs kunnen beproeven verweefde hhizén omkranst zijn door rozestrui- het als een feniks uit zijn as herrezen Stadje Cacn
op de schilderachtige bergjes. Waarvan de hoog- ken en waar zelfs tussen dè hobbelkêien der bij een glaasje 15-jarige Calvados of eén schote1
ste, de Mo'nt des Avaloirs niet weinig trots is bochtige straatjes deze geurigste allèr bloemen Camembert, de kaas. die eigenlijk alleen al een
Normandië heeft ook dé Cóte des Deux Amants,
een grimmige rotspiek, die zich hoog boven dè
samenvloeiing van Seine en Andellè verheft. Daar
vertelt men u de romantische geschiedenis van
een koning, die daar heel lahg geleden met zijn
ene schone dochter Caliste, leefde. Caliste had
vele aanbidders, doch haar vader, die zijn enig
kind liever bij zich hield, stelde als Voorwaarde,
dat hij zijn dochter slechts zou gevên aan hem.
die met Caliste in Zijn armen de steile rotsen
kon beklimmen. Het traject moest bovendien in
snelle vaart worden afgelegd en een rustpauze
werd de verliefde jongeling niet gegund. Raoul,
een jonge graaf, aanvaardde de uitdaging. Hi i
volbracht de tocht, doch boven aangekomen zakte
hij Van uitputting ineen en stierf na enkele mi
nuten. Met hem blies ook Caliste de laatste adem
uit. Beiden werden ter plaatse begraven en bij
gelovige mensen beweren, dat in .sommige nach
ten klaaglijke kreten van de heuveltop opstijgen
Normandië heeft ook een beproefde keuken en
die is er ohder meer ook zo zegt men om
de trieste geschiedenis van Caliste en Raoul tr
vergeten. In deze Normandische keuken kijkt mên
niet op een pondje boter of een halve liter room
meer of minder. Dat kan men vooral ook be-
van de kleine restaurants
noordzijde van de NeCkaCbrug móet
u daartoe een betonnen trap afdalen,
een smalle deur door en dan bent u
er: twee met elkaar verbonden ruim
ten, Waarvan muren en plafond zwart
zijn aangeslagen door het vele róken.
Ongezellig? Weineen. Er is sfeer en
als u het geluk hebt, dat er in Tu
bingen studenten zijn, die u dan zeker
ook bij Tante Emilie vindt, dan maakt
een avond
heugen. „Bier muss sëin, NATO auch"
staat op een der muren geklad.
De studenten halen zelf hun flesje
bier aan de toonbank en betalen pas,
ook doen. Voor algemeen gebruik,
altijd èen gitaar aanwezig en wie
spelen wil, welnu, hij spele. Studenten
uit andere landen bieden bij hun de
finitief vertrek een vlag van hun land
aan eh dus vindt u bijna alle dundoe
ken van de Europese landen en ook
die van Amerika in de bierkelder bij-
op zijn 417 meter. Overigens is hèt in dit met - bloêit.
Het moge vreemd klinken, toch is
het zo: de bierkelder van tante Emi
lie valt onder de Duitse natuurmo-
nufnentenwet. Toen de stad in 1951
het lokaal wilde sluiten, hebben de
Türinger professoren zich gezamen-
'tijk ingezet en zonder medeweten
Van de stadsregering bij de rijks
overheid bewerkstelligddat zulks
zou geschieden. De stad stond mach
teloos en daardoor bleef de kelder
bestaanen bestaat zij nogook nu
Tante Emilie is overleden. Zij stond
bij de professoren dan ook in hoog
aanzien. Dikwijls kwam zij persoon
lijk een student bij de professor
in de examenkamer afleveren, wan
neer deze zich op het laatste ogen
blik van het examen wilde „druk
ken" en zijn troost bij Tante Emilie
zocht. Kwam er een nieuwe profes*
SOr in Tiibingen, dan kreeg Tante
Emilie een uitnodiging de inaugu
rele rede bij te wonen, ookomdat
zij de „alma mater" van de studen
ten was. Nooit heeft zij permissie
aangevraagd later dan 12 uur
avonds open te zijn. Wanneer het
even voor twaalven naar de polftie.
otrt de „nachtpermissie" tot twee
Uur, die altijd wel klaar lag, te
halen.
Fakkeloptocht
Groots was het feest in 1954, toén
Tante Emilie 80 Jaar werd. Van de se
naat der universiteit kreeg feij een
brief, waarin letterlijk stond: „De uni-
versiteit brengt de studenten kennis
bij; Tante Emilie voedt ze op. Dat is
arbeidsverdeling". En de avond van
de verjaardag trok een kilometer
lange fakkeloptocht door de stad. Aan
het hoofd van de stoet reed een open
landauer met Tante Emilie, terwill
ook alle professoren in de stoet mee
reden. Ter gelegenheid van dit leest
werd een boek over Tante Emilie uit
gegeven, waaraan vele professoren en
studenten hebben meegewerkt.
Gedurende de oorlog is de bierkelder
steeds open gebleven en altijd had Tan
te Emilie nog wel een flesje bier ol
een glaasje wijn voor „haar"' jongens.
Maar ook alleen voor de studenten,
want toen veldmaarschalk Rommel tij
dens zijn verblijf in Tiibingen eens bij
haar binnenliep en een glas wijn eiste,
heeft Zij eigenhandig de veldmaar
schalk de deur uitgezet. Toen spande
het wel even, maar Tante Emilie
heeft men ongemoeid gelaten. Die
avond kregen de studenten een extra
glas. Is het wonder, dat in deze een
voudige, doeh sfeervolle kelder een
grote oorkonde van dè universiteit
hangt: „dank voor de roerende zorgen
aan de studenten besteed."
Ga eens naar Tiibingen in die heer
lijke Xuldduitsc dmgevlng. Toer ln de
omtrek en doe er nieuwe krachten op.
Maar ga ook eens een avond naar
Tante Emilie in de diepte b|) de
Neckarbrug. Tante Is gestorven, doch
de sfeer, die zfj In haar bierkelder
heeft weten te schepp-n, Is behouden
gebleven, omdat professoren en studen
ten dat zo wilden..,.
