KONING - RICHARD De jeugd hoort meer dan u denkt Nieuwe taak voor twee zendingsziisters Rooms-katholiek pleit voor godsdienst vrijheid Een woord voor vandaag C.N.V. zal binnenkort spaarbank oprichten 2 Een enquête over de preek Uit een enquête van het En gelse blad ,JDaily Mail" blijkt dat de kerk niet langer op haar retour is. Als we ds. Th. Fer- werda, gereformeerd predikant te Noordwijk aan Zee moeten geloven, dan geldt dat ook voor Nederland. In de laatste maanden is de preek in de discussie geweest. Er zijn boeken over geschreven, conferenties over gehouden, fo rums hebben hun mening er over gezegd en ds. Ferwerda heeft een enquête onder zijn jeugd gehouden om te weten te komen wat de jonge mensen, die wij in goed-Engels teenagers noemen van de preek opsteken. Hem viel het resultaat erg mee Hij schrijft dan ook in het Kerknieuwsvan de Geref. Kerk van Noordwijk aan Zee: TA, wat zullen ze opsteken van al die preken, die de jeugd soms draaierig en ongeduldig aanhoort? Je zou er wel eens meer van willen weten, maar ze laten het niet los. Daarom heb ik het eens geprobeerd met een steekproef. Zondag 20 maart preekte ik 's morgens over Matth. 27 24 en 25, 's middags over het 3e ge bod. De dinsdag daaropvolgend, dus twee dagen later, heb ik op de catechisatie de jongelui ge vraagd schriftelijk de preek eens na te vertellen. Het resultaat is de moeite waard. Ik moet u zeggen, het is me 100% meegevallen. En om te bewijzen dat de titel van dit 6tukje terecht is, geef ik u wat voorbeelden door. Een meisje van 15 jaar schrijft: „Pilatus vond dat Jezus niets gedaan had, waarvoor Hij ge kruisigd moest worden. Daarom waste hij zijn handen en zei: Ik ben onschuldig aan Zijn bloed. Vroeger waren er mensen, die als er in de buurt van hun huis een vermoord mens werd gevon den, een dier slachtten en daar boven hun handen wasten. Toen Pilatus zijn handen gewassen had en zo dus onschuldig was aan het bloed van Jezus, riep het volk uit: „Zijn bloed kome over ons en onze kinderen". Ze riepen dit niet eenstemmig maar riepen het ieder voor zichzelf. Wij moeten ook willen dat het bloed van Jezus over ons komt. Rembrandt heeft eens een schil derij gemaakt, waarop hij ook zelf voorkomt, midden onder de mensen (op Golgotha). Hij wil de daarmee zeggen dat hij ook schuldig was aan het bloed van Jezus". "WIND u dit niet knap? En dit is nog niet eens het beste verslag, ik kan u nog betere laten zien. Natuurlijk zijn er ook heel wat mindere. Een jon gen van 15 schrijft eerlijk: „ik weet er niets meer van". Een jongen van 16 is bijzonder eer lijk en werpt een apart licht over de galerij als hij schrijft: „Ik heb op de galerij gezeten en heb dus niet geluisterd, maar heb de preek goed ter harte genomen" Het woordje „dus" spreekt hier boekdelen, en dat kan door de laatste vrome opmerking niet worden goedgemaakt Dat de jeugd ook critisch luistert ge tuigt de volgende opmerking: (18 jaar): „Het symbool van handen wassen werd vroeger gebruikt als er iemand ver moord was en de dader was zoek! Er werd dan een Kalf ge offerd, en de omwonenden wie sen hun handen daarboven ten teken, dat ze er niets van wis ten. Dit laatste klopt volgens mij niet omdat je gemakkelijk genoeg kon zeggen, dat je er niets van wist. Ze vertrouwden vroeger veel te veel op de goed heid van de mensen". Ja, dat is een opmerking waar zelfs een psycholoog iets aan zou hebben in deze tijd! IAAT de jeugd de preek ook op zichzelf toepast bewijst de ze opmerking (jongen van 19 jaar): „Wat Pilatus zei was na tuurlijk verkeerd. Iedereen is schuldig aan Jezus bloed. Als wij hiervan doordrongen zijn, zullen we gelukkig zijn. Ook wij zijn hieraan schuldig. dan worden we niet (hoewel dat voor de hand ligt) verteerd door afschuw over onszelf, maar dan komt er een innerlijke rust over ons". Deze jongen heeft voor zichzelf geluisterd. Een voor beeld voor velen! Dat je op de galerij toch wel naar een preek kunt luisteren toont een jongen van 16 jaar: „Vloeken is de ergste zonde, maar toch wordt iemand die vloekt niet met de vinger nage wezen. Wel de mensen, die ge zondigd hebben tegen andere ge boden. In de preek werd door de dominee een tragisch voorval als voorbeeld gebruikt. Een pa^ gehuwde vrouw kreeg het doodsbericht van haar man te horen (die in militaire dienst was). De vrouw die aan tafel zat met haar ouders wilde God vervloeken. Maar de moeder leg de haar hand op de mond om haar het vloeken te beletten. Voor de vrouw (moeder) was het vloeken n.l. het ergste wat er bestond. Ook een vorm van vloe ken is het onnauwkeurig lezen van Gods Woord. Er zijn men sen die zich aan een paar teksten houden en daarnaar leven. De bijbel moet in z'n geheel gele zen worden en men moet leven naar het geheel. Daar heeft God de bijbel voor bestemd". Een uitstekend preekverslag over zondag 36, vind u niet? Men heeft de zaak heel goed gesnapt, zoals u ziet. Dat bewijst ook een ander van 15 jaar die schrijft: „De Naam van God mag niet al leen op de kerkdeur geschreven staan, maar ook op de potten en pannen van m'n moeder in de keuken. Als we God uit een deel van ons leven houden, misbrui ken we de Naam van God, want Hy wil over ons hele leven heersen". Na deze opstellen is het geen wonder dat ds. Ferwerda schrijft: U merkt het dus wel dat er heel wat meer omgaat dan wij denken. De jeugd luistert inder daad en ik ben erg dankbaar voor wat ik op nl die blaadjes gelezen heb. Jongelui hartelijk bedankt voor je medewerking en tenslottezoü het mis schien ook eens een idee voor de ouderen zijn? Vereniging Gemeenschappelijke Zending .Hakahana' -maak snel voort .Hakahana" „Maak snel voort!" Dit roepen de Christenen in het dunbevolkte land van ZW- Afrika elkander toe. „Hakahana" is de leuze van de werkers, de zendelingen, de evangelisten en de zusters van het Rheinische Missions-Gesellschaft, waarbij ook Nederlanders het Evangelie en de boodschap van de Christe lijke naastenliefde brengen aan het zwarte volk in dit deel van Afrika, dat zo groot is als het vooroorlogse Duitsland. „Hakahana" was feitelijk ook het motto bij de negenentwintigste zen dingsconferentie van de vereniging Gemeenschappelijke Zending van'de Vrije Evangelische Gemeenten in Ne derland, welke dit weekeinde te Bus- sum werd gehouden en waarbij de heruitzending plaats had van de zen- dingszusters Henny Polstra en Hetty Fokkema door die Vrije Evangelische Gemeenten. Beiden bezochten de afgelopen weken dc verbonden gemeenten, voor hun vertrek naar hun nieuw arbeidsterrein, de steenachtige bodem van ZW-Afrika, waar zij met blijdschap en in vertrou wen op God een taak van voorlt zes jaar aanvaarden. Uiteraard is land voor beiden nog vrijwel terra cognita. Het is het land van o.a. Bosjesmannen en de Bantoes waar verschillende volken zes talen spreken en waar ook de gekleurde bevolking zelfs onderlinge apartheid kent. Zuster Henny Polstra, die zich eerst in de hoofdstad Windhoek zal vestigen, is Diacones. Zij heeft, voordat zij van 1952 tot 1958 zendingsarbeid ging ver richten op het eiland Samosir (Suma tra), gewerkt in het Haagse Diacones- senhuis Bronovo. Zuster Hetty Fokke ma gaat waarschijnlijk naar Karibib. Zij vertoefde 24 jaar, van 1936 tot 1959, in het vroegere Indië en het latere Indonesië. Waarschijnlijk komen Duits parlement over Spaanse situatie zich beziggehouden met de godsdienstvrijheid die de pro testanten in Spanje wordt ont houden. Tijdens een debat over de verhouding van de Duitse Bondsrepubliek tot Spanje be treurden een rooms-katholiek en een socialist het feit dat de pro testanten niet in alle vrijheid hun geloof kunnen belijden. Vooral de rede van de rooms-katholieke afgevaardigde, dr. Richard Jaeger (CSU) trok de aandacht. Hij zei het te betreuren dat de vrijheid van gods dienstige overtuiging in Spanje wordf ingeperkt. Hij meende dit tot op ze kere hoogte uit het karakter van het Spaanse volk te kunnen verklaren, om dat men daar de moderne tolerantie gedachte niet kent. Dr. Jaeger vond het als rooms-katho liek bijzonder pijnlijk dat de Spaanse Erotestanten onder deze druk moeten :ven. Men stelt in Duitsland altijd de rooms-katholieken medeverantwoorde lijk voor de Spaanse situatie, verzucht te hij. Ook de socialist dr. Heinemann sprak zich uit voor vrijheid van godsdienst. Hij erkende echter niet het onder scheid dat dr. Jaeger had gemaakt tussen totalitaire en autoritaire mach ten. Het lot van de Spaanse protes tanten is een goed voorbeeld van het feit dat ook onder een autoritaire macht de godsdienstvrijheid kan wor den ingekrompen. Hij vroeg zich af wat erger was, de verdrukking van de gewetensvrijheid in naam van het christendom, zoals in Spanje of door het atheisme, zoals achter het ijzeren gordijn. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Aangenomen het beroep van de gene rale synode tot predikant voor bijzondere werkzaamheden, als secretaris van de Raad voor de Arbeid der Verbreding van het Evangelie en directeur van „Kerk en Wereld": dr. A. Th. van Leeuwen voorheen zendingspredikant, wonend te Driebergen; het beroep van de generale synode tot predikant voor bijzondere uiiigacuuciu uoui wcnveia va„ werkzaamheden, geestelijk verzorger van de vereniging Gemeenschappelijke Zen-*eSer: Greive, kand. te Bergen ding van de Vrije Evangelische Ge-p„Z?on?-, T meenten. In ZW-Afrika ligt thans een L Beda^t Y°°r. J- nieuwe taak Men hoopt, dat kan worden uitgezonden. In het kerkgebouw het medisch team. den te Dordrecht, spoedig ook een arts GEREFORMEERDE KERKEN der Vel de gemeente Beroepen te Oegstgeest: J. H. G. J. van den Pol kand. te Nljkerk. BedanKt voor Zwartebroek; T. Kam per te Scharendijke. Benoemd tot hulpprediker te Breskens: G. J. Grafe, laatst, pred. te Epe. te Bussum begon zaterdagavond de te st. Jacobi-Parochie; te' w'estêremden: jaarlijkse landelijke ledenraadsvergade- - - - - - - ring, geleid door ds. P. van Vliet, waarbij van een veertigtal gemeenten uit het gehele land afgevaardigden wa re Bij deze samenkomst van het al gemeen bestuur bleek, dat voor de nieuwe arbeid in ZW-Afrika natuurlijk GEREFORMEERDE GEMEENTEN ook weer nieuwe middelen vereist zijn. Beroepen te Amsterdam-Centrum Chr. van Dam tet Rotterdam-Zuid; te Dor drecht: A. Vergunst te Rotterdam-Cen trum. UNIE VAN BAPT. GEM. beroeD worden ge daan op de leden van de Vrije Evange lische Gemeenten, terwijl men zal trachten, uitb eiding van de belangstel ling voor dit werk te verkiiigen. In eerste aanleg zal voor het ZW-Afrika- olan 6.000 nodig ziin. Dan zijn er 1 lasten voor het werk in Nederland Indonesië. De Nederlandse zendelingen in Indonesië werken als adviseurs met speciale opdrachten. Na afloop van de ledenraadsvergade ring werd een voorstelling van de cul tuurfilm „Hakahana" gegeven, welke druk bezocht was. De film toon< dat de zusters op het arbeidsterrein van ZW-Afrika bij hun bezoeken af- veraf wonende stammen of famili wel als dokters moeten optreden, dat uitgestrekte land wonen slechts ei half miljoen mensen. De inheemse be volking leeft voor een groot deel nog in stamverband. Toch hebben de tenschap en de techniek ook daar intrede gedaan en beginnen ze het le ven te wijzigen. De zending probeert, dat ten goede te leiden, wat een zwa re taak en een moeilijke opdacht is! Ds. W. E. van Petegem te Bussum predikte in de godsdienstoefening op zon dagmorgen. Zendingsnood Zeer toepasselijk klor.ke- zondagavond in hetzelfde kerkgebouw de door een groot koor gezongen woorden Zendt het Evangelie over land en zee. Ds. H. Postma van Nijverdal, spre kende over het onderwerp Zendingsnood en Zendingskans, memoreerde d" ♦wee- de zendingsreis van Paulus in Klein- Azië: „Het Evangelie van Christus spoedt heerlijk voort en overwint." Tot op een zeker ogenblik Gods bedoelingen weer achter mysterieën verborgen gin gen, toen Hij verdere voortgang niet toeliet. Het behoeft gepn uitweiding, wat dit in die tijd voor Paulus en Silas betekende, aldus ds. Postma. Dit was zendingsnood. Tenslotte bleek God Pau lus en Silas de weg naar Europa te wijzen, waarop Paulus en Silas geen vragen meer stelden. Dit was zpndings- kans. Gods antwoord „Daarom!" op het .Waarom""" Spreker vergeleek de nood van Pau lus en Silas met de nood van de zen ding op Samosir. De zusters Polstra Fokkema en de zendingsdokter en mevrouw Scheurkogel moesten daar hun arbeid beëindigen. Volkomen verwacht kwam echter de roep van de zending in ZW-Afrika wat deze zendingsconferentie tot feestelijke da gen maakte. Deze nieuwe kans vraagt nieuwe gehoorzaamheid, toewijding en overgave en wordt alle gemeenten geboden om verantwoordelijkheid te tonen door een offer aan dc zending. LW F wil vrouwen in commissies Het Uitvoerend Comité van de Lutherse Wereldfederatie heeft er bij de aangesloten kerken op aangedrongen, dat de kerken afvaardigen. Ook zullen in alle sies van de federatie waarin dit „zakelijk te rechtvaardigen is" vrouwen worden benoemd. 97 Gaarne, edele Saladin, antwoordde Richard, om zich heen kijkend om een doelwit te zoeken. Hij wenkte een der wachters en ontnam hem een stalen knots, met een steel van hetzelfde metaal met een doorsnee van ongeveer anderhalve duim. Deze steel legde hij op een houten blok. De Vaux fluisterde in het Engels. Haal toch geen gekheid uit, Mylord. Dit kan niet lukken en gij stelt u bloot aan spot Maar Richard antwoordde niet. Met beide handen omklemde hij het gevest van zijn wapen, liet het boven zijn hoofd door de lucht suizen en gaf dan een dreunende slag. De stalen steel brak in twee stukken, als had een houthakker met zijn bijl een boomtakje gebroken. Bij het hoofd van de Profeet, riep Saladin waarderend, dit is een meesterslag. Nooit zag ik een man. die met zoveel juistheid zo'n zwaard han teerde. Graag wilde ik iets doen om te bewijzen dat ik even sterk ben als gij. maar mijn krach om dit vervaarlijke 6taal te zwaaien schiet natuur lijk te kort Maar wacht misschien weet gij niet wat wij met onze wapens vermogen en misschien kan ik iets doen om u dat te leren. Terwijl hij dat zei nam hij van de vloer een zij den kussen, gevuld met dons, en zette dat op een der zijden rechtop Kan uw wapen dit kussen splijten? vroeg hij beleefd. Neen antwoordde Richard, geen zwaard op aarde kan iets splijten als het geen vast lichaam is Zonder er nog iets aan toe te voegen trok Saladin nu zijn Oosterse kromme sabel uit d^ schede, die In vergelijking met Richard's zwaard slechts een stuk speelgoed geleek, en trok die met een snelle beweging dwars door het kussen heen. Het gebeur de zo behendig en schijnbaar met een zo geringe krachtinspanning, dat het wel leek of het kussen uit elkaar viel in plaats van verscheurd te worden. SIR WALTER SCOTT Dit is een goocheltruk! riep de Vaux, vooruit springend en een stuk van het kussen oprapend om het van nabij te bekijken. Daar is toverij mee gemoeid. De sultan scheen te begrijpen wat hij bedoelde, want direct maakte hij de sluier los die tot nog toe aan zijn tulband had gehangen, wierp de dunni doek door de lucht, hief als in een schicht de sabel en trok die door de sluier heen, zodat de twee stuk ken. zuiver gesneden, naar de hoeken der tent flad- In volle ernst, broeder, zei Richard, nooit zag ik zo iemand met een sabel spelen en het sch' nt gevaarlijk 'met u te vechten. Maar liever hou ik het toch maar bij een goede Engelse slag. Wat wij niet in list vermogen, kunnen wij door onze sterkte. Maar in ieder geval, u schijnt even behendig in het toebrengen van wonden als uw wijze Hakim in het genezen ervan. Ik mag toch hopen de geleer de wijze hier te ontmoeten? Ik ben hem veel dank verschuldigd en dus heb ik enkele kleine geschen ken voor hem meegebracht. Terwijl hij nog sprak verwisselde Saladin zijn sneeuwwi.te tulband voor een ru'ge Tartaarse muts. Nauwelijks had hij dit gedaan of zowel de koning als de Vaux staarden hem met grote ogen verwon derd aan. Glimlachend, doch tegelijk ernstig, sprak de Oosterling: De zieke kent de geneesheer aan zijn stap. doch wanneer hij genezen is kent hij niet eens het gelaat van zijn weldoener! Een wonder! Een wonder! riep Richard luid. De Hakim en de grote Saladin zijn dus maar één en dezelfde persoon en ik wist het niet! Als genees heer stond u in mijn tent én nu staat u voor nv als mijn koninklijke broeder! U bent het die mij het leven hebt gered, maar ook het leven van de ridder van de Luipaard! Gij, Saladin, stond borg voor een verrader? En zelfs hebt u hem vermomd terug naar mijn tent gestuurd? Zo is het, antwoordde Saladin, want ik moest het doen om hem het leven te sparen. Zijn verdriet was zo groot dat ik wist dat hij in onze kampen zou wegkwijnen. Zijn vermomming werd echter door u doorgrond, sneller dan de mijne. Door toeval, gaf Richared toe. Hij werd ge wond en ik zoog hem bloed uit en onder mijn lip pen werd zijn huid blank, zodat ik zag dat hij door een of ander kunstmiddel gekleurd was Toen ik d wist was het niet moeilijk hem aan zijn gestalte te herkennen. Er was ook de hond. Hij wachtte even en vroeg: Ik hoop dat hij morgen voor mij zal strijden? Hij maakt zich voor het gevecht klaar, zei Saladin. en heeft goede hoop. Ik heb hem wapens en een paard verschaft en ik ben er van overtuigd dat hij behendig en dapper zal strijden. Ik heb vee achting voor hem. Weet hij? vroeg Richard, wie u in werkelijkheid bent? Ja, zei de Saraceen, ik moest het wel beken nen toen ik hem mijn plannen uiteenzette. En heeft hij u iets bekend? Rechtstreeks niet, hervatte de Sultan, maar uit vele dingen en woorden maakte Lk op dat zijn lie! de te hoog is geplaatst, zodat hij wanhoopt de zendingszusters toe. „Een van de wonderlijkste en onvergetelijke ogen blikken in uw leven was het 'ellicht ook, toen Christus door de poort var uw hart uw leven binnenkwam. De op dracht van het Samosir-bestuur aan c is te getuigen door woord en daad in een land, dat dor, droog en leeg schijnt. Bedenkt wel dat zij allen in ZW- Afrika, Indonesië en Nederland zon daren zijn en dat juist daarom Jezus hun Redder is". Ds. Van Vliet vertelde de gemeente leden, dat zuster Fokkema al bijna een kwart eeuw in zendingsdienst i in Japanse gevangenschap is geweest. „Ik zend u beiden uit namens de Samosir-zending met de woorden: Ves tigt uw aandacht dan op Hem." Er zal wel veel genade nodig zijn ge weest toen het gouvernement te kennen gaf dat u heen moest gaan, zei Van Vliet tegen dokter en mevi Scheurkogel, die van de zendig af- Materialistische mensen bent u niet, ;i de spreker, in het bijzonder tot dok ter Scheurkogel die zich nu terwille van zijn kinderen in Nederland gaat vestigen. „God is niet onrechtvaardig, dat Hij uw werk vergeten zou er de arbeid der liefde die gij om 1 naams gearbeid hebt." Als God roept tot een taak, geeft Hij ook de kracht daartoe, zei zuster Hetty overtuigd in haar afscheidswoord. Op Paasmorgen, zei zuster Henny daarop in haar ontroerende getuigenis, zullen ergens op Sumatra weer mannen de berg ooklimmen en op bazuinen op- standings':ederen spelen en de vissers bij het Tobameer zullen daardoor ge wekt worden. Toen ik dat daar beleef de. voelde ik steeds weer een band met Nederland. Over een week zal het zo ook wel weer op een of andere wijze zijn. Het zendingswerk van arts in Indo nesië gaat ver uit boven het werk van arts in Nederland, dat wil ik verdedi- zei dokter A. Scheurkogel, die in 1948 met zijn echtgenote op Samosir as begonnen. Tenslotte heeft de Afrika-secretaris >n de Rheinische Mission, ds. G. Men- zel nit Wnppertal, de beide zendlngs- zusters toegesproken. Luthers station in Addis Abeba Het christelijk radiostation, dat door de Lutherse Wereldfederatie in Ethiopië gebouwd zal worden voor Afrika en het Midden-Oosten, komt in de hoofdstad Addis Abeba. De officiële naam zal zijn „de stem van het Evangelie''. De eerste uitzending zal, blijkt nu, pas plaatsvinden tijdens Kerstmis 1961, Veertig jaar O.Z.C. De Onderwijs-Zendingscommissie hoopt dit jaar te gedenken, dat zij 40 jaar geleden werd opgericht. Tijdens de algemene vergadering, die op 21 mei a.s. te Utrecht wordt gehouden, zal dit feit dankbaar worden herdacht. Op de ze vergadering, die ook voor belang stellenden toegankelijk is, zal de hui dige secretaris spreken over „40 jaar O.Z.C.V" ter./ijl dr. E. Jansen Schoon hoven, rector van de Zendingshoge school in Oegstgeest een causerie zal houden over „Zending, vroeger en nu" De bijeenkomst wordt gehouden te Utrecht in Hotel Terminus, Stationsplein vangt aan om 2 uur n.m. Jezus, de Zoon des mensen, voor zijn aardse rechters: een. Pilatus, dan Herodes, dan weer Pilatus. De beschuldiging heef: niets meer te maken met de uitspraak waarop de kerkelijk rechters de doodstraf hebben uitgesproken. Of Jezus wel dar, niet de Zoon van God is, zou de Romein Pilatus niet geïmpo neerd hebben. Twee geheel andere punten vormen nu df beschuldiging: 1. Hij verleidt het volk doordat Hij verbiedt d< keizer belasting te betalen; 2. Hij zegt van Zichzelf dat Hi de Christus, de Koning is. Herodes neemt de zaken niet eens serieus. Hij ondervraag Jezus, maar Jezus geeft geen antwoord. En Pilatus erken tot driemaal toe: ,Jk heb niets in Hem gevonden waarop dt doodstraf staat." Van de beschuldiging is niets overgebleven Waarom legt Lucas hier zo de nadruk op? Waarom laat hij Pilatus tot driemaal toe het „onschuldig" uitspreken? Het alsof de evangelist aansluiting zoekt bij de profeet Jesaja. Du gezegd heeft: ,J/laar om onze overtredingen werd Hij door boord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die öru de vrede aanbrengt, was op Hèm, en door Zijn striemen is óns genezing geworden De straf die ons de vrede aanbrengt zó moet ge het lijdens verhaal lezen! ZUID-AFRIKA EN WIJ J^UNNEN aanslagen op het leven Dat in de Zuidafrikaanse politiek ele ooit gelden als een rechtvaardig inenten van discriminatie te vinden middel om wijziging te brengen in zijn, moet, dunkt een politiek? In de bewogen geschie- kend. En in zoverre is zij te veroor- denis van de volken der aarde neemt delen. Men zal zich tegen discrimina- de „tyrannenmoord" een eigen plaats tie moeten keren; men zal dat moe- in, heeft hij, om zo te zeggen, een ten doen als burger, als mens, en ia eigen functie. Maar is hij ooit te het bijzonder als christen, rchtvaardigen? Men za Ihet moeten doen als burger, Dat voor de aanslag op de premier In een gezonde burgerlijke samen- van Zuid-Afrika geen enkele grond leving is er gelijkheid van rechten, van rechtvaardiging kan worden is er gelijkheid van ieder voor df aangevoerd, dat hij integendeel ten wet. Nog al te goed herinneren wij ons uit de historie van het eigen land de tijd, waarin er onder onze landge- Trouwens, was deze aanslag bedoeld noten rechtsongelijkheid was. In de een wijziging in een politiek be- schoolstrijd bijvoorbeeld lagen dui- maandag, ligt over het gebeuren nog een sluier. Reeds echter moet de indruk over- wegen, dat het voornemen tot de tlte,ing de aanduiding van ons aanslag ontsproten is in een verward ^e,ze" besloten. Het gaat niet aan, brein, zoals dit in een gespannen toe- °at «e en® mens de andere mens stand, als thans in uZid-Afrika, al tijd zijn voedingsbodem vindt. Dat het ernstig en smartelijk gebeu- rechten en vrijheden onthoudt, waar op hij voor zichzelf prijs stelt en die hij voor de ontplooiing en beleving ren tot ontspanning van de spanning van e'l»en menselijkheid wenselijk zal bijdragen, mae nauwelijks ver- noodzakelijk oordeelt, wacht worden. De wereld spaart ook het bovenal moeten doen als verder dit land haar kritiek niet. Er 's "ets waarop de chris- Aan de andere kant zullen de Zuid- afrikaanders zich met te groter sym pathie en vastberadenheid leider scharen. ten zeer nauwlettend zal moeten toe- zien, en dat is, dat er voor zijn kun deraens geen verhindering zij on Christus te komen. De christen zal in Zuid-AIrika ook in ons land de f,n,te r«n dat wat thans in Zuid- gemoederen roert. En veelvuldig A.frlka Sosch,edt vele chnsten-gelo- hartstochtelijk T1Een onder de kleurlingen aan de toch niet scha- waarde van hun geloof doet twijfe ren zouden in het brede front der len- 's een. smartelijk ding, dat ons uit de berichten, zoals deze uit Zuid-Afrika tot ons komen, wel bij critici, opdat wij toch vooral arg wanend zouden staan tegenover de berichtgeving uit dat land, zoals deze immers ligt in de handen van pers bureaus waarvan het heet dat zij bevooroordeeld zijn en niet tot een objectief oordeel bereid. Geen wonder, deze bewogenheid. Is er niet de verwantschap met het volk, daar in het verre zuiden? Is er Zyjjj een p0ütiok ZOu reeds moeilijk vooral niet ook de verwantschap op zijni indien allcn er in vrijwilligheid Echter, apartheid zonder discrimina tie zou men zich als een te voeren politiek kunnen denken. En in feite schijnt dit velen in Zuid-Afrika ook voor ogen te staan. Maar is deze politiek te verwerkelijken? godsdienstig terrein? toe besloten. Waarbij wij terstond Dat het in het oog der wereld veels- willen opmerken, dat ook onder de zins verguisde Zuid-Afrika er be- voormannen der kleurlingen voor- hoefte aan heeft gevoeld, om de dag standers van zulk een apartheid blii- van gisteren te maken tot een bede- kcn gevonden te worden dag, iets wat na de aanslag nog onge- Maar wat indien het niet kan ge meen grotere diepte kreeg, is iets sehieden op basis der vrijwilligheid wat ons wel bijzonder moet aan spreken. Een oordeel op een afstand is gemak- Moet ook een afgedwongen apart heid niet beschouwd worden als te liggen op het vlak der discriminatie? kelijk. Maar zal het billijk kunnen Zuid-Afrika roept ons toe: heb bc zijn? Is de vorming van het oordeel niet vaak te simpel? In onverschil lige zaken kan men daarmede vrede grip voor ons standpunt en geef ons de tijd. Begrip voor de uiterst moei lijke situatie waarin men zich daar hebben. Maar in en rondom Zuid- bcvl„dt, ls er bij ons ter dege. Maar Afrika staat er heel wat meer op het men de tijd hebben „m m v00r. spel. De wereldopinie speelt in deze zaken een geducht woordje mee. Is zij echter altijd voldoende gefun deerd? Om één punt te noemen: na kennis neming van hetgeen erover is gepu bliceerd, is onze aanvankelijke in- Of de critici dan nemens ten uitvoer te brengen, ook voor zover deze aanvaardbaar mogen heten? Het lijkt van niet. Wij leven nu eenmaal in een tijd, die als zo danig reeds dringt. i andere oplos rassendiscriminatie soms spoedig lijkt te gespannen dan dat men tot worden vereenzelvigd. Hetzelfde bezonnen overwegingen in staat is. geldt de begrippen rassenonderscheid Toch moet het daartoe komen. oplossingen zijn, ook daar rassendiscriminatie. Het moet nochtans duidelijk zijn, dat waar mensen lijken vastgelopen, onderscheid iets anders is dan dis- dat ook niet de vertroostende en op- criminatie. Discriminatie wijst op een beurende zin van het gebed, zoals zich plaatsen van de een boven de het gisteren in zovele bedehuizen, ander. Onderscheid wijst veeleer op overal ter wereld, is opgezonden? i naast Maar elk gebed moet door geloof worden gedragen. Beleggingsmaatschappij uitgesteld Speciaal voor kleine beleggers in eigen kring (Van onze soc.-economische redactie) T^E Verbondsraad van het C.N.V. heeft vandaag be sloten over te gaan tot oprichting van een spaarbank, samen met de verzekeringsmaatschappij van het Verbond, de N.V. Levens verzekering Maatschappij U.B O De Verbondsraad kwam tot dit besluit op advies van het bestui r en van de commissie, die enige tijd geleden is ingesteld ter voor bereiding van de oprichting van een beleggingsmaatschappij. De spaarbank zal uitsluitend bedoeld zijn voor de leden van het C.N.V. die hier terecht kunnen voor de ambtenaren-spaarregeling, de jeugdspaarregelingen en even tuele gepremiëerde spaarrege lingen in de bedrijven. Een belangrijke stimulans tot oprich ting van deze spaarbank is geweest het succes van de ambtenaren-spaarrege ling, die op 1 maart j 1. van kracht werd. Deze regeling is bete- aangeslagen on der de ambtenaren dan men van had verwacht. Het C.N.V. met de aangesloten bon- Dn en de U.B O- zullen gezamenlijk jor het waarborg-kapfta?' van de spaarbank zorgdragen. Di hoge aan- vangskosten. die weliswaar over ver schillende Jaren kunnen worden ge spreid, kan men zo opvangen. De in stelling van de spaarbank wordt voorts gezien als een gelangrjjke financiële basis voor een in de toekomst alsnog op te richten beleggingsmaatschappij, Voor geschiedenis Enige tijd geleden heeft de regering in de nota-Cchmelzer fiscale vrijdom voor kleine beleggers bij beleggings maatschappijen aangekondigd. Hierbij is de regering echter gestuit op de belas- tings-faciliteiten verschil zal mogen ma ken tussen beleggingsmaatschappijen onderling. In afwachting van het ant woord op deze vraag heeft genoemde commissie gemeend het C-N.V. te moe ten adviseren op korte termijn reeds tot de instelling van een spaarbank over te gaan. Directie van de spaarbank wordt de heer G. Lenderink, tevens directeur van de U B O. Voor de administratie zal men beschikken over het technisch ap paraat van deze verzekeringsmaatschap pij, maar als personeel van de spaar bank zullen plaatselijk vrijwillige krach ten uit de vakbeweging worden aange trokken. Het plan tot oprichting lag bU het C.N V als geruime tijd in portefeuille, maar door de mutaties in het bestuur is het enige maanden opgehouden. Het is dus niet zo. dat deze spaarbank van het C.N.V. een navolging is van de spaarbank, die het N-V.V. onlangs heeft opgericht» bjj de Centrale Arbeiders Bank. In het bestuur van de C N V.-spaar- bank zullen zitting krijgen deskundigen uit de spaarbankwereld, leden van het C-N.V.-bestuur en voorts nog enkele in dividuele personen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 2