SALZBURG is
Rond het
schieten
V ierwoudstedenmeer
bergbanen omhoog
Nederlanders zijn zeer goede j Treinen denderen
bergbeklimmers, zegt gids
Bernhard Biner (Zermatt)
Denemarken, dan natuurlijk
ook en vooral Kopenhagen
openluchttheater
één groot
door Duitsland
Een der mooiste steden
van heel Europa
En boven de stad ligt
de vesting....
w:
IN het vroege voorjaar van 1920
nam prins Hendrik, de vader van
koningin Juliana, het besluit een
tocht naar het hoogste punt van
Zwitserland te ondernemen. Hij
moest daarvoor de 4638 meter hoge
Dufourspitze van de Monta Rosa-
groep bestijgen. Zermatt is hiervoor
het uitgangspunt en dus ging er een
berichtje naar dit ruim 1600 meter
hoog gelegen Zwitserse bergdorpje.
Daar was spoedig alles in gereedheid
gebracht voor de ontvangst van de
hoge gasten, want koningin Wilhel-
mina en de toen 11-jarige prinses
Juliana zouden meekomen. In Zer
matt, dat het best georganiseerde
berggidswezen van Zwitserland
heeft, was men het erover eens, dat
berggids Biner met zijn toen 19-ja-
rige zoon Bernhard de Prins naar de
top moest leiden, terwijl Koningin en
Prinses in het gastvrije hotel van de
Biners nabij het station zouden loge
ren. En aldus geschiedde
Bernhard Biner, thans 59 jaar, weet
zich nog alle bijzonderheden van deze
tocht te herinneren. Dat bleek, toen
Met prins Hendrik
in 1920 naar de
Dufourspitze
DENEMARKEN is het land van landerijen, meren, stranden, bossen
en'eilanden.
Klimaat en lage landen mogen dan in veel opzichten gelijk zijn aan
ons lieve Nederland, het geheel is zo totaal anders; heeft een zo eigen
charme, dat een vakantie in Denemarken genoeg is om altijd weer naar
dit land terug te verlangen. Per trein is men er in een dagreis. Men
kan twee routes kiezen: één via Jutland om dan via Fiinen bijvoorbeeld
naar Kopenhagen te gaan of rechtstreeks via het Duitse Grossenbrode
naar de hoofdstad.
Wie meer dan de hoofdstad en
zijn omgeving wil zien kan dus het
goedkoopste doen de Jutland-route
te kiezen en dan ook Aarhus en
Odense bezoeken. Beide steden heb
ben 'toeristische bezienswaardighe
den. In Aarhus de Gammle Bye (de
oude stad); in Odense het museum
van Hans Andersen, de grote sprook
jesverteller.
Maar dc route over Grossenhrode-
Gjcdser is wel zo aantrekkelijk, omdat
men dan reeds op de drempel van Dene
marken op vorstelijke wijze kennismaakt
met dat culinaire wonder, dat Di
ken biedt: de sm®rrebr®dtafel.
op de
;rboo1
Wanneer de
gereden, kan men zich n;
Wie dit voor het eerst ziet,
lekkerland te zijn aangekm
terlijk onoverzienbare dis staat daar op
gesteld. Warme en koude gerechten: vi:
en vlees in ontelbaar veel variaties: tien
tallen soorten kaas en vruchtensalade:
Men heeft niets anders te doen. dai
een bord te nemen en zich te voorzien
van het lekkers dat men wenst. Dai
neemt men plaats aan een der gedekt'
tafeltjes, bestelt iets te drinken en gaa
smullen. Of men nu veel of weinig ee
de prijs blijft gelijk, ongeveer f 5.—
keer (gevestigd bij het Centraal Station)
lor, dat niemand op een bankje in
park behoeft te slapen, wie op goed
geluk gaat, heeft de kans uren op onder-
ik te moeten wachten
De hotelpriizen zijn vrijwel gelijk aan
:e in Nederland. Ontbijt is niet inbegre-
en. Men kan het in het hotel bestellen
mgeveer f 2) of ergens in een van de
entallen eetgelegenheden gezellig gaan
ntbijten. Winkels zijn al vroeg open en
ien kan overal terecht. Voor toeristen
het goed in de oren te knopen, dat de
inkels des zaterdags om twee uur slui
ten. Als eerste kennismaking kan men
beste een boottocht maken, die langs
alle historische en toeristische aantrek
kelijkheden van Kopenhagen voert. Men
f bij de stenen visvrouw, die dag
haar levende colle-
traditionele kledij op de vis
markt haar waren schoonmaken pn ver-
Het leuke is, dat men in het begin van
de rondvaart gefotografeerd wordt in de
hoot en dat juist voor het einde bij een
der laatste bruggen een pakje in de boot
geworpen wordt, waarin de ontwikkelde
toto als briefkaart wordt afgeleverd!
Kopenhagen
Denemarken bezoeken zonder Kopen
hagen te zien zou even dwaas zijn als
wanneer men van een kippetje alleen
maar op de botjes zou kluiven en he
vlees zou weggooien.
Kopenhagen is een van de prettigst
steden van Europa. Het heeft de vrolijk
gezelligheid van het straatleven in Parij:
de gemoedelijkheid van Amsterdam, d
sfeer van plechtigheid roi
ringsgebouwen van Den He
lijke omgeving van Londen
derachtige hoekjei
Alleen, bespreek e<
de zuidelijke
Bijbels
in het land
van de Bijbel
Een schatrijke Amerikaan. Maxwell
Abell, heeft in zijn testament bepaald,
dat een deel van zijn vermogen moet
worden gebruikt voor de aankoop
van Bijbels in het Hebreeuws en in
het Engels. Hij was altijd van oordeel
dat in Israël, het land van de Bijbel,
toeristen ook een Bijbel bij de hand
moeten hebben. Dank zij de nalaten
schap van Abell zullen binnenkort
alle hotelkamers in Israël voorzien
zijn van Bijbels in de genoemde talen.
Elektrische treinen
Bij het begin van de komende zomei
dienstregeling (29 mei) zal de Westduit-
se spoorlijn Mainz-Wiesbaden geëlektri
ficeerd zijn. De elektricificatie va J
lijn Franfurt a.d. Main via Höchst
Wiesbaden, zal tegen het einde va
jaar zijn voltooid. De reeds geëlektrifi
ceerde lijn Dachau en Ingolstadt, die
aansluit aan de naar München lopende
lijnen, zal op 29 mei ook in gebruik wor
den genomen. Zo gaat de elektrifiicicatie
van het Duitse spoorwegnet gestaag
In de
preken uit
koninklijk
irvaring), dat men langs he
cht Danneborg vaart en e
de koninklijke familie van zon en zee
'et genieten.
Een -andere koninklijke glimp kan men
opvangen, wanneer men des middags
precies twaalf uur bij het paleis aan de
Amaliegade gaat kijken. Daar wordt de
cht dan afgelost en het sprookje van
tinnen soldaat als het ware werke
lijkheid
we gaan naar Tivoli, oord van
gezelligheid, van lichtjes 's avonds en
knus familieleven overdag. Oud en jong,
ouders en kinderen vinden er plezier.
Goede concerten worden er gegeven en
het kost precies zoveel als men uit wil
i Kopenhagen uit kan men volop
genieten van strandleven bij Klampen-
burg of eens naar Helsingör gaan en
oversteken naar Zweden. Treinen
ussen zorgen voor prima verbin-
De historicus vindt in de oude konings-
tad Roskilde, dertig kilometer ten wes-
en van Kopenhagen, stof genoeg. De
portliefhebber kan daar motorraces
de beroemde Ring bijwonen.
trekken houdt, kan in Dene
marken volop terecht. Er is een dicht net
van jeugdherbergen, voortreffelijk inge
richt en gezellig.
Wat de taal betreft: men kan overa
Engels en Duits spreken, liever echtei
gebruike men alleen Engels. Maar leei
één woord Deens en gebruik het duizend
maal per dag.
Dat is Tack: dank-u-wel!
Ridders van de weg
Wanneer u in Zwitserland bent en eer
vrachtwagen ontdekt met daaraan eer.
wibte ster bevestigt, weet dan, dat achter
het stuur een „ridder van de weg" zit.
In Zwitserland zijn in totaal zo'n 22 000
„ridders van de weg", die allen een witte
ster bezitten om aan of op hun vracht
wagens te bevestigen. Zij hebben beloofd
het hunne bij te dragen tot een prettiger
hoffelijker en veiliger wegverkeer Zij
zullen zoveel mogelijk rechtshouden, file
vorming vermijden en op enige afstand
van gesloten spoorwegovergangen stop
pen. De witte ster is het symbool vooi
hoffelijkheid op de Zwitserse wegen ge
worden. De politie heeft namelijk de be
voegdheid een chauffeur zijn witte ster
gesprek met hem hadden in „Wal
liserhof" in Zermatt, waar hij in 1947
prinses Juliana na 27 jaar weer ontmoet-
Meisjes in klederdracht zetten glazen
koele Walliserwijn voor ons neer en ter
wijl Biner af en toe een slok nam. ver
telde hij van de bergtocht met de Prins,
die hij nimmer zal vergeten. Prins Hen
drik was 44 jaar, toen hij de Dufour
spitze beklom. Dat was heus niet te
oud, zegt Biner, maar eigenlijk was de
Prins wel wat te zwaar. Bijna 100 kg.
En bovendien had hij last van een stijve
knie. Het klimmen ging dus enigszins
bezwaarlijk, maar tochEn dan laat
Biner duidelijk uitkomen, dat hij de
grootste bewondering voor het doorzet
tingsvermogen van de Prins heeft. We
deden er wel wat langer dan de
male zeven uur over, maar dat nam
weg, dat de Prins een uitstekende
prestatie leverde. Het was een genoegen
deze tocht te maken, vooral ook,
dat de Prins met veel enthousiasme
klom. Op de top gekomen, klopte hij
op de schouder. Van dankbaarheid,
zegt Biner, die er heel trots op
evenals zijn vader, een horloge van
ningin Wilhelmina te hebben gekregen,
alsmede van de Prins foto's waarvan
nog één in het „Heimatmuseum" in
Zermatt hangt.
Uitstekende klimmers
Biner steekt niet onder stoelen er
banken, dat Zermatt druk door Neder
landers wordt bezocht. Bovendien ztin
het uitstekende bergbeklimmers zegt
taü, en dan vertelt hy van Abraham
Versluys uit Haarlem, die in Zermatt
als de „Vliegende Hollander" bekend
stond, omdat hij „twaalf vierduizenden
In écn dag nam", alsmede van de li
1943 door dc S.S. gefusilleerde dr. E. J.
Roelfsema uit Voorburg en mr. G. RL
Bierman uit Krallngen, die hij de beste
amateurs ter wereld noemde. Voor dr.
Roelfsema kreeg Biner vooral bewonde
ring in 1935, toen deze zich vrijwillig
ij een reddingsploeg aansloot
Nog geen 14 jaar oud, maakte Biner
als drager zijn eerste grote bergtocht
de top van de Matterhorn. Enke
eken later ging hij weer de berg
op. De groep was te groot en daarom
kreeg ook hij enkele personen mee,
waarvoor hij als gids optrad. Elk jaar
daarna ging hij als hulp-gids mee naar
boven.'totdat hij in 1924 zelf gids werd
de verantwoordelijkheid alleen moest
dragen. Dat is hem best afgegaan. Wel
200 maal maakte hij de tocht naar de
,-an de Matterhorn, die weliswaar
niét de hoogste, maar met zijn 4505 me
ter wel de meest beklommen berg rond
Zermatt ls.
Luitenant kreeg klappen
Een Jonge luitenant uit Breda was hem
ens toevertrouwd. Halverwege de tocht
wilde hy niet verder. Riet twee fikse
klappen in het gezicht overwon Biner
by hem een inzinking en de tocht werd
volbracht.
Een fabrieksdirecteur uit België wil
de ook de Matterhorn op en beloofde
Biner 50.000 francs als zU boven zouden
komen. Na twee uur klimmen kreeg de
Belg hoogtevrees. Acht uur lang heeft
Biner gezwoegd om hem weer veilig
beneden te brengen
En Biner vertelt verder. Acht wegen
leiden naar de top van de Matterhorn:
;er er van gaan over de kammen en
orden normaal gebruikt. Verder is
de noordwand twaalf maal. de oost-
wand tweemaal, de zuid- en westwand
één maal bestegen. Nog jaarHjks
gaat Biner naar de top van deze ma
jestueuze berg. „Maar uitsluitend met
jonge, sportieve mensen en niet meer
zware dames en heren." Biner is
nog fit genoeg en om dat te bewijzen
volgt de uitnodiging de volgende mor
gen dan maar vroeg op pad te gaan.
de Matterhorn op
Dat doen er jaarlijks velen. Gemid
deld 60 per dag in het hoofdseizoen,
120 per dag is geen zeldzaamheid
Het record werd in 1937 gevestigd, toen
er 180 op één dag waren.r... Toch
blijft de tocht niet zonder gevaar. Per
jaar eist de Matterhorn zes tot acnt
doden. Vier berggidsen zijn sinds 1865
omgekomen.
Niettemin biyft de beklimming van
de Matterhorn een belevenis, zodat «le
ruim honderd berggidsen in Zermatt
met Chamonix by de RIont Blanc in
Frankryk het grootste bergsportcen-
trum in de Alpen het tedere dag in
de zomer erg druk hebben. Dan gaan
ze met bergtoeristen op weg, naar de
Matterhorn. of de Breithorn, of de Rlf-
felhorn, of de RIettelhorn, of zoals 10
jaar geleden met Prins Hendrik naar
de Dufourspitze
'IE DE SPOORWEGKAART van Duitsland beziet, komt tot de ontdekking,
dat de routes langs de Rijn veruit de belangrijkste Noord-Zuid-verbinding
vormen. Dat is begrijpelijk, omdat juist langs de Rijn vele grote Duitse steden
liggen, waartussen een frequent spoorwegverkeer noodzakelijk is. Deze omstan
digheid brengt voor de Duitse spoorwegen echter vele consequenties mee. Want
hadden zü alleen maar te zorgen voor het vervoer van het Roergebied naar de
Duitse steden zuidelijker langs of bij de Rijn. dan viel het nog wel mee. doch
vele aan W'est-Duitsland grenzende landen sturen hun Internationale treinen
bovendien ook die richting uit en vele er van moeten Roer- en Rijngebied pas
seren. De spoorwegdiensten daar hebben eenvoudig maar te zorgen, dat zij én
eigen én internationaal verkeer veilig, snel en zo mogelijk zonder vertragingen
over de metalen weg leiden.
De noord-zui(£verbinding in West-Duitsland vindt dus afgezien van de
lijnen van Hannover via Kessel naar Frankfurt en via Fulda naar München
via Roer en Rijn plaats. En dat wil wat zeggen. Zo rijden er dagelijks tussen
Essen en Düsseldorf 85 treinen in beide richtingen. Wanneer die alle even
snel zouden gaan, zou het misschien nog wel meevallen, maar die 85 treinen
zyn van diverse soorten.
Allereerst kent Duitsland de Personenzug, de trein, die bij ieder station
stopt. Dan is er de Eilzug. waarvoor geen toeslag is verschuldigd, maar die
toch aanmerkelijk sneller gaat door niet iedere halte aan te doen. Verder
kent Duitsland de D-zug. een sneltrein, waarvoor boven de gewone prijs
een toeslag is verschuldigd en vervolgens nog de F-zug, de Fernschnellzug,
eveneens met toeslag, die meestal over lange afstand rijdt en met min of
meer mooie namen is getooid: Holland-Italien-Express. Tauern-Express, Ger-
mania, Austria-Express. Rheinpfeil. Lorely-Express. En ten slotte is er nog
de TEE. die weer sneller gaat dan D- of F-treinen
Veel energie
Het vereist dagelijks veel energie en een groot organisatie- en improvisatie
talent al die treinen van diverse soort door te voeren, temeer ook omdat onder
de internationale treinen er verscheidene de onhebbelijke gewoonte hebben,
achter te zijn op het tydschema al voordat ze de Duitse grens bereiken.
Uit Scandinavië, Nederland. België en Frankrijk rijden treinen naar West-
Duitsland. Zij ontmoeten elkaar altüd wel ergens bij de Rün en dat verklaart
tevens, dat in Keulen dikwijls meer internationale dan andere treinen onder
de stationsoverkapping staan, Reizigers van diverse richtingen moeten dan
aansluiting hebben, want het gaat niet aan een reiziger, die toevallig een
traject berydt waarop geen doorgaande trein rijdt, uren le laten wachten.
Wat in Keulen voorkomt, geschiedt ook in Ulm en in München. waar treinen
van en naar Nederland, België. Frankrijk, Oostenrijk. Zwitserland, Italië en
Zuidslavië opnieuw worden samengesteld uit treinen, die daar uit diverse
richtingen arriveren. Om maar niet te spreken van Duitslands en tevens
Europa's drukste spoorwegstation Frankfurt, waar vele noord-zuid- en west
oost-verbindingen elkaar ontmoeten.
Vertrouwen
Duitsland heeft ondanks de eigenlijk te geringe capaciteit langs de Rijn de
spoorwegverbindingen goed in handen. Kort na de oorlog ging het trein
verkeer van Nederland naar Zwitserland nog via Frankrijk, maar thans gaat
het al weer verscheidene jaren via Duitsland, wel een bewys, dat er ver
trouwen heerst in de Duitse spoorwegen, een der grootste werkgevers van
Duitsland met bijna een half miljoen personeelsleden.
En nog steeds neemt het treinverkeer toe De betere verbinding tussen de
Oosteuropese landen met de landen aan de Westeuropese kusten gaat straks
ook door het Roergebied (Essen-Duisburg) en langs de Rijn (Duisburg-Keulen).
En voor hen. die straks met vakantie naar Italië. Zwitserland. Oostenrijk of
Zuidslavië gaan: zij rijden door Duitsland, waar hard wordt gewerkt aan de
elektrificatie van de spoorlijnen. En al zal het nog wel enige jaren duren,
voordat we elektrisch vanuit Nederland naar de Alpen rijden, ieder jaar
gaan de treinen in Duitsland sneller, zodat we ons einddoel iedere vakantie
weer eerder bereiken.
Duitsland is op spoorweggebied een bufferstaat tussen west en oost, tussen
noord en zuid. En dat vereist heel wat zorgen voor de Duitse spoorwegen.
Denk daar eens aan, wanneer u deze zomer door Duitsland reist, op weg
naar verder gelegen vakantiegebieden
Een der vele kabelbaantjes rond
het Vierwoudstedenmeer van
Beckenried naar de Klewenalp,
een hoogteverschil van 1160
meter (van 440 tot 1600 meter).
Op de achtergrond aan de an
dere zijde van het meer de Rigi.
TT7ANDEL ROND in Salzburg: in
iedere straat en op ieder plein
is wat moois te zien. Men waant zich
in een openluchtmuseum, waar al
wandelend de aandacht links en
rechts wordt opgeëist voor iets bij
zonders, iets. dat óf nergens óf slechts
zelden is te bewonderen. Aan de lin
keroever van de rivier de Snlzach
rijen de pleinen zich aaneen: Mozart-
platz. Residenzplatz. Domplatz. Ka-
pitelplatz. Reinhardtplatz, Sigmunds-
platz, Alter Markt.... En het zijn
niet alleen die mooie, oude pleinen
met hun fraaie fonteinen of stand
beelden. maar ook de architectonische
omlijsting, die de aandacht vragen
Nergens in de wereld zijn zoveel plei
nen op zo'n kleine oppervlakte te
vinden.
CALZBURG is de Mozartstad en
daar is het trots op. Op het Mo-
zartplatz staat dan ook een prachtig
standbeeld van deze grote componist.
Aan het Mozartplatz grenst het Resi
denzplatz dat langs de zijkant van de
Dom ligt. Daar staat de grootste en
mooiste barokfontein ten nnnrden
van de Alpen. Èen poortje onderdoor
en hel Domplatz wordt betreden,
waar de voorgevel van de fraaie Dom
zich in al zijn luister toont. Vorig
jaar Pasen is de Dom geheel gerestau
reerd weer in gebruik genomen. Dr
muur- en zolderschilderingen zijn
schoongemaakt: hun fraaie kleuren
steken prachtig af tegen de wit en
grijs geschilderde pilaren.
leder plein in Salzburg heeft zijn
eigen bezienswaardigheid, die waard
Vierwoudstedenmeer. zeggen weldigende indruk. Die eerste kleine brug gebouwd
het hoogste punt van de koker bied
en de top. Maar ook gaat er Maar
tandradbaantje tegen de
alpenwereld rond het Vier
woudstedenmeer
het: Vi
De Fransen en zelfs de Frans
sprekende Zwitsers hebben hel
beter vertaald. Die spreken van
„Lac des Quatres Cantons". Dat steenmassa's, waar bomen- en
zeggen de Italinanen ook. Op plantengroei ontbreken, geen
zijn Italiaans natuurlijk. De En- rechtopstaande en schrikaan-
gelsen hebben er zich echter jagende rotsmassieven, waai
voldoet Bürgenstock op. omdat dit
Zwitserse kunnen op het ge- eve
bergbaanbouw ook
iok de Fronalpstock legt
de Urnersee, de meest oos
telijke arm van het Vierwoud-
Geen uiterst eenmaal bij de bergen rond het stedenmeer, heeft zijn eigen
„Lake of Lucerne", het kijkt Niets van dit alles,
i Luzern. Inmiddels is
echter wel de belangstelling Be:
voor dit meer gebleken en die is
terecht groot. Dat blijkt iedere Rond hi
zomer opnieuw, wam op elk
van de fraaie boten, die over
het Vierwoudstedenmeer krui
sen, lijkt in het hoogseizoen een
Babylonische spraakverwarring baantje hebben,
onafwendbaar. Zoveel nationali- Hammetschwand.
teiten zijn er in de zomermaan- dc Bürgenstock,
den op en rond het Vierwoud
stedenmeer te vinden.
Ierland is te vindei
Vierwoudsteden:
ijn de berg'
doen lieflijk a
groen uit Iedere berg kan
k zijn eiger berg-
zelfs de
deel van
het juist
steil is voor een kabel-
Vierwoudstedenmeer hoort.
Het is achteraf bezien
eigenlijk vanzelfsprekend ge
weest, dat hier het eerste tand
radbaantje in Europa werd
aangelegd: van Vitznau naar
de top van de Rigi met zijn
JJpJ onvergetelijk uitzicht Rigi
ten zuiden van Luzern,
an dit prachtige meer ge-
de aandacht. Het is
wederom de tandradbaan, die
hier van zich liet spreken,
want toen deze op 4 juni 1889
gebruik werd genomen.
digen er zó van
Brun- stonden desku:
Een aardig hoekje in Kopenha
gen: de Frelser-kerk, waarvan
de groene koperen toren aan de
buitenzijde een ommegang heeft,
waarlangs men naar de top kan
klimmen.
Van dit
schikt is v
baantje, heeft r
(geleid van „Regina Montis",
de koningin der bergen Dit is
algemeen erkend, want staat er
begroeid; zij in Oostenrijk een berg, van-
in zien er fris waar een prachtig uitzicht valt
te genieten, zoals de Schaf-
berg bij St. Wolfgang, dan
spreekt men van de „Rigi" van
Oostenrijk. Tegen de Zwjtserse
Rigi is dus het eerste Europese
dradbaantje aangelegd. Men
t zonder begon
het
wordt o.a. ge- openbaar vervoermiddel gela- de
bijzonder ge-
Daar
die gebouwd, waarvan
va- ingang bereikt kan
het i
de onder- de top. Het
schooljeugd omdat
1291 de legendarische
Wilhelm Teil de zelfstandig
heid van de Zwitserse bonds
staat heeft afgekondigd Vier
kantons: Uri, Schwyz, Unter-
walden en Nidwalden waren
daarbij aanwezig Vandaar, dat
het meer, aan welks oever
zulks geschiedde, thans nog
het meer van de vier kantons,
van de vier streken heet Ne
derland heeft er evenwel ste
den van gemaakt,
be- Ongeveer in het midden aan
leg de zuidzijde ligt dan Becken-
versteld, dat
toe zo steil omhoog ging
hej Rütliweitje, dat al spoedig gesproken werd
van jiet achtste wereldwonder
Van de andere kant, van de
noordzijde dus, heeft de Pila-
tus er enkele jaren geleden een
tweede bergbaan bijgekregen
Van Kriens bij Luzern naar
Pilatuskulm gaat thans
tefba.
4940 m
half i
de
van Zwit-
De tocht
t op de achtergrond de
toen later de lijn Klewenalp. Natuurlijk gaat
Europa doorbrengen. Het hoog- tunnel. Na korte tyd verlaat het
i de rotsen uitgehouwen geëlektrificeerd werd. werd ook daarheen
Waarlijk, men behoeft heus
niet op het water van het 38 km
lange en door zijn grillige
oevers zo afwisselende Vier
woudstedenmeer te blijven. Rlen
kan bij iedere berg gemakkelijk
omhoog. Doe het 's avonds ook
eens. Dan ligt een groot deel
van het Vierwoudstedenmeer
met de bundels lichtjes
gebergte maakt steeds op hen,
die het voor het eei
leven aanschouwen,
de lift het rotsmassief
hun kruipt dan in de koker
hoog. Boven gekomen is i
lokomotiefje als tje. Beckenried is ook bekend dorpen en de strepen licht t
museumstuk in Vitznau bij het
geplaatst. Het staat er
s een symbool van het
lagt de Pilatus, ter vergeet u nooit i
CALZBURG noemt zich niet de parel
van Oostenrijk of het goud van
Oostenrijk of hoe al die mooie propa
gandistische leuzen ook mogen luiaen.
Salzburg zegt „de poort naar Oosten
rijks schoonheid" te zijn. Het loont
de moeite en het geeft een schat van
prettige herinneringen deze poort te
bezoeken. Zelfs de Getreidegasse. de
winkelstraat van Salzburg. Daa~
vindt men plotseling het geboortehuis
van Mozart. Treed er binnen en voor
name rust komt u tegemoet. Toef eeus
in dit huis. dat thans als museum ter
herinnering aan deze grote Salzburger
is ingericht. Maar loop de Getreide
gasse ook eens helemaal uit. Links en
rechts zijn poortjes, lage doorgangen
naar tuinen achter de huizen of langs
winkelpassages met verschillende
bochten, die naar de kade van de
Salzach leiden.
CALZBURG heeft ook aan de rechter
Salzach-oever vele bekoorlijkhe
den. Een weg, zo steil, dal het pla
veisel uit treden bestaat, leidt naar
de Kapuzinerberg. Ruim 250 treden t«
deze weg hoog. Ook aan deze Trep-
penweg staan huizen en de voordeur
van buurman A ligt dertig treden
hoaer dan die van buurman B.
Als men tussen de huizen door de
Treppenweg geheel tot boven heeft
afgelegd, krijgt men als beloning een
onvergetelijk uitzicht over de stad
aan de Salzach. Vergeet vooral niet
óók 's avonds deze tocht eens te ma
ken. De straatlantaarns verlichten de
weg, doch boven gekomen, staat men
in het duister. Gelukkig maar, want
des te fraaier is het gezicht op de
talrijke lichtjes van de stad diep be
neden en van de vesting, hoog op
de Mönchsberg aan de andere oever
van de rivier.
CALZBURG heeft ook een stadspark
de Mirabellagarten nabij het Mi-
rabellaslot, ook aan de rechterzijde
van de Salzach. Vandaar heeft men
eveneens een prachtig uitzicht op de
vesting. Niet het minst daarom wordt
deze fraaie tuin zo dikwijls en door
iedere toerist bezocht. Er is nog veel
te zeggen van het stadsdeel aan de
rechteroever. Aan het Makart-platz
staat het gerestaureerde restant van
het huis. waar Mozart eens woonde.
Het grootste deel ervan irerd totaal
verworst, toen Salzburg zijn tol aan
de oorlog betaalde: één-vierde deel
van de stad kwam in 1944 geheel in
puin te liggen Men merkt er thans
niets meer van: Salzburg is her
bouwd en 6700 bedden staan thans
gereed om toeristen te ontvangen.
getwijfeld is. En zij allen gaan ook
de schoonheid
van Salzburg van boven te aanschou
wen. Want schoon blijft het. wat Salz
burg te bieden heeft. Hoe men het
ook bekijkt.
