i
KONING-
RICHARD
Nieuwe ideeën voor
dagboeken
nieuwe
Christelijke ambtenaren
content met 5 procent
Taak van teliuisleiders
onverantwoord zwaar
Kleine kerken
in seriebouw
Een woord voor vandaag
STOMABRAS
Gemeenteklasseaftrek voor
ambtenaren straks minder?
Kwatta Reep
Kanttekening
Uver korenvelden en
brokjes brood
Zelfs een eenvoudig iets als een
recensie van dagboeken kan Zei
den tot een interessant artikel.
Dat heeft ds. J. D. Boerkoel bewe
zen In „de (Kamper) Bazuin" het
blad van de Theologische Hoge
school in Kampen. De inleiding
van deze boekbespreking is ac
tueel genoeg om over te ne-
alle morgens uit alle dagboe
ken de voor vierentwintig uur be
stemde overdenking óver, of naar
aanleiding vin, of vlak naast een
tekst zouden lezen om er daarna
nog een poosje over na te medi
teren, dan zou niemand vóór elf
uur in de ochtend met zijn werk
beginnen.
De tijd ligt achter ons, dat we
Knap hadden en Knap alléén.
Wel waren er ook Laurillard,
Gheel Gildemeester. en H.W.S.,
maar die vond men voornamelijk
in Hervormde gezinnen. Bij ons
was Knap favoriet. Statig van for
maat: de halve tafel moest voor
hem leegeruimd worden; hij
duldde geen ander naast zich.
Statig van formaat: de halve ta
fel moest voor hem leeggeruimd
worden; hij duldde geen ander
naast zich. Statig ook in zijn vol
zinnen: je voelde je gedragen op
de brede stroom van zijn rustig
deinende gedachten. Hij werd ge
lezen totdat zijn woorden versle
ten waren. Het tweede jaar was
hij ook nog wel vers; daarna zei
den we; hè. vader, hebt u nou
nooit iets anders dan Knap.
Die zucht schijnt als een nood
kreet opgevat te zijn. Hoevelen
hebben zich sindsdien niet aange
gord om een dagboek te schrij
ven. Zomaar op nun eentje; of
met behulp van anderen. Knap
verdween; misschien herleeft hij
nog eens in een gedaanteverwis
seling, want de pocket is de her
geboorte van menige verstorven
grootheid. Maar zelfs zonder een
eventuele reïncarnatie blijft hij
voortleven als de dagboekvader
van een talrijk nageslacht.
wordt door de gedachte: ik moest
eens een dagboek schrijven. Dit is
nog heel iets anders dan een dag
boek houden. Dat deden we, toen
we nog tussen servet en tafella
ken in lagen; en we hielden het
onder ons. hoewel misschien met
de heimelijke hoop, dat ze het na
onze (vroegtijdige» dood zouden
vinden en dan onder de verbijste
rende indruk zouden komen van
ons (onbegrepen) diepe gevoelsle-
Een écht dagboek evenwel heeft
enkel met het tafellaken van doen;
het servet wordt terzijde gelegd na
zijn plicht als lippenveger verricht
te hebben. En, als het goed is, ver
telt het niet wat de schrijver er
varen of be- (en al dón niet dóór)
leefd heeft, maar het vertolkt, wat
God in dc gekozen tekst ons wil
zeggen.
Een heel wat vcrantwoordelljker
en moeilijker werk dus dan het vol
pennen van schoolschriften met in-
divuele impressies. Daarom ver
dienen al die mannen, die zich er
aan geven, onze eerbiedige bewon
dering. al brengt de een het er
beter af dan de ander. Hetgeen nog
al „wiedes" is. Eerlijk belijd ik,
dat ik het niet zou kunnen, tenzij
met driehonderdvierenzestig mede
werkers.
EN die ga ik niet zoeken. Ik ben
nu al bang voor overproduktie.
En dat de markt overvoerd raakt,
zal ook de nieuwe mededinger naar
een plaats niet ontgaan. Als ze zich
dan toch gedrongen achten hun
stem te verheffen, en niet helemaal
hun hoop, dat er ook naar hen zal
geluisterd worden, willen verijde
len, dan moeten ze het zoeken in
specialisering. Nu, een dag is lang
en geeft daartoe dus wel gelegen
heid. En het mensdom is rijk ge
schakeerd; er is keus genoeg om
er een bepaalde categorie als le
zers uit te pikken.
De een biedt dus zijn produkt
aan voor „aan tafel". En dan
komt er een ander met de wenk:
er ontbreekt iets aan uw nacht
kastje; mijn boek wil die leegte
vullen; het is bedoeld als lectuur
voordat u slapen gaat. En een der
de maakt het nog gemakkelijker:
ik vraag maar vijf minuten, het
doet er niet toe, wanneer.
En: het ene boek dient zich aan
als gast voor het héle gezin; aan
tafel dus. Het andere lonkt uitslui
tend naar de jonge mensen; op
het nachtkastje derhalve. Het der
de vraagt gehoor van de ouden van
dagen; dus op een tijdstip dat ze
zelr kiezen.
De indeling van de lezers tn soor
ten en die van de dag in ogenblik
ken dekken elkaar dus ongeveer.
Maar misschien schiet iemand
INE UITGAVEN van reeksen dag-
boeken, en meer nog de her
drukken van sommige, wijst er
wel op, dat ze ter hand genomen
worden, na de maaltijd, vóór de
nachtrust, en 's middags om vijf
minuten over half vier of zo. Als
men er rekening mee houdt, dat
niemand meer dan één dagboek
per jaar doorneemt, komt men
tot de conclusie, dat de gebrui
kers legio zijn.
Het dagboek doet het dus. Het
spreekt aan. En dat spreekt een
enkele schrijver of medesamen
steller ook dankbaar uit. Het
woord vooraf van de laatste editie
van „dagfinale" vangt aan met
de zin: „deze tweede druk be
wijst dat jonge handen nog naar
boeken als deze grijpen."
Ze zijn dan ook afgestemd op
de mens van vandaag. Met Knap
voer je op een plechtige Rijnaak.
Het dagboek van nu is meermalen
een haastig hakkepoffertje. Zinnen
als ver uitvloeiende waterrimpels
vroeger; zinnen als dringende sto
ten nu. Bij Knap gleden effen
zomen van een kalme rivier langs
de schouwende geest heen. Het
dagboek van nu is als een spreng
op de Veluwe, als een verrassend
kronkelende Grift, als een water
val. die over trapjes huppelt.
Met Knap wandelde je door gol
vende korenvelden; de nieuweren
strooien brokjes brood in het gras
voor de vogeltjes. En de kracht
ligt in de kortheid. De „bedrie
gertjes" op Rozendaal spuiten ook
altijd even; doch je blijft er lang
v.-.u&MSkuzh
Salarisniveau
nog te laag
(Van onze sociaal-economische redactie)
De Zuidhollandse ambtenaren,
georganiseerd in de bij het C.N.V.
aangesloten Ned. Chr. bond van
Overheidspersoneel (N.C.B.O.), zijn
over het algemeen content met de
salarisverhoging van vijf procent
en de franje van 1,2 procent daar
omheen, zoals die door de regering
is toegezegd ondanks het misluk
ken van het georganiseerde overleg
in de centrale commissie.
Dc heer 't Lam bracht daarbij in
herinnering dat de centrales van over
heidspersoneel in september de rege
ring om een salarisverhoging van vijf
procent hebben gevraagd als gevolg
van de loonsverhoging in de metaal
(ook 5 pet.), aan welke bedrijfstak
Dat i
zaterdag gebleken op
ka
dervergadering, die de bond in Rotter
dam had belegd om de leden in te
lichten over de gevoerde salarisonder
handelingen. Daarbij werd duidelijk dat
de vertegenwoordigers van de Christe
lijke centrale van overheids- en onder
wijzend personeel (CCOOP) in de cen
trale commissie er goed aan hebben
gedaan zich met de regeringsvoorstel
len akkoord te verklaren. De Zuidhol
landse ambtenaren kregen in Rotter
dam opening van zaken door de pen
ningmeester van de NCBO, de heer H.
't Lam uit Voorburg, die de gang van
het gevoerde overleg sinds september
1959 nóg eens naliep, alvorens het be
reikte resultaat nader toe te lichten.
Pro Rege-secretaris voor Prov. Verband:
(Van
verslaggevers)
Is de taak, die wij de leiders van
onze christelijke militaire tehuizen op
de schouders leggen niet overbelast.
Is het nog langer verantwoord, dat zij
zondag aan zondag van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat druk in de
weer zijn. W.at komt er zodoende van
hun gezinsleven en him zondagsrust
terecht. Kunnen wij van hen verlan
gen, dat zij naast hun drukke werk
zaamheden ook nog tijd vrijmaken
voor een persoonlijk gesprek, om bui
tenkerkelijken naar God te wijzen?
Deze klemmende vragen gaf de alge
meen secretaris van de Kon. Ned, Mil.
Bond Pro Rege, de heer W. Nieuwe-
boer, de afdelingsbestuurders en corres
pondenten. die zaterdagmiddag de jaar
vergadering van het Provinciaal Ver
band Zuid-Holland in het Groothandels
gebouw te Rotterdam bezochten, in over
weging. „Vraag de leiders van tehuizen
in afgelegen garnizoensplaatsen hoe het
zondags toegaat", zei de heer Nieuwe-
boer in zijn betoog. „Ze zullen zeggen:
de zondag is voor ons geen feestdag
meer, maar de drukste dag van de
week".
Het hoofdbestuur van Pro Rege heeft
begrip voor de moeilijkheden, maar
Hoogleraren werden
benoemd
Bij onderscheiden koninklijke beslui
ten zijn benoemd tot gewoon hoogleraar;
met ingang van 1 maart 1960 in de af
deling elektrotechniek aan de Technische
Hogeschool te Eindhoven, om onderwijs
te geven in de technieken van hoge span
ningen en hoge stromen: dr. D. Th. J. ter
Horst, thans hoofdingenieur-afdelingschef
bij de Kema te Arnhem; buitengewoon
hoogleraar: met ingang van de dag waar
op hij zijn ambt zal aanvaarden in de
faculteit der letteren en wijsbegeerte
de Rijksuniversiteit te Utrecht, om onder
wijs te geven in de Russische taal-
letterkunde: dr. J. van der Eng, thans
wetenschappelijk ambtenaar aan de Ge
meentelijke Universiteit te Amsterdam;
voor het tijdvak van 1 maart 1960 tot er
met 31 augustus 1962 in de afdeling der
algemene wetenschappen aan de Techni
sche Hogeschool te Délft, om onderwijs
te geven in de bedrijfspsychologie: mr.
M. H. K. van der Graaf, thans belast met
het geven van onderwijs aan deze hoge
school; bijzonder hoogleraar in de voe
dingsleer in de tropen aan de Universiteit
van Amsterdam: dr. H. A. P. C. Oomen,
hoofd van de afdeling voedingshygiëne
van het Instituut voor Tropische Hygiëne
en Geografische Pathologie van het Ko
ninklijk Instituut voor de Tropen.
De Evangelische Kerk van het Rijn
land heeft een groot succes geoogst
met haar prijsvraag voor verplaats
bare kerken. Er werden vier prijzen
uitgereikt voor ontwerpen voor ker
ken die ongeveer 150 zitplaatsen be-
qïTvatten, venrtif jaar mee kunnen gaan
was in tijden van geleide loonvorming, en minstens twee maal m die tijd
Doch met de komst van de vrijere kunnen verhuizen. Gebleken is dat
loonvorming moest die binding verdwij- deze tijdelijke kerken slechts een
plaats maken voor een binding kwart tot de helft kosten van een
Alzo is er, zeg Ik u, blijdschap bij de engelen Gods over één
zondaar die zich bekeert." Jezus laat deze woorden onmiddel
lijk voorafgaan aan de gelijkenis van de terloren zoon en zt
maken de bedoeling van deze gelijkenis heel duidelijk. Zoals
die vader zijn verloren zoon bij terugkeer ihet open armen
ontvangt, zo ontfermt zich God over de verloten mens die zijn
toevlucht bij Hem zoekt.
Tocher is iets in deze gelijkenis dat de opvoeders ondet
ons wel wat het hoofd doet schudden: die vader treedt toch
wel slap op tegen zijn twee zoons. Hij verwent zg grondig.
Die jongste zoon kan maar doen waar hij zin in heeft en ah
die oudste zoon koppig is en weigert binnen te komen,' dan
kiest de vader de weg van de minste weerstand en'gaat naar
buiten. Die vader is eigenlijk wel de goedheid zelve!
Inderdaad: zo is God! Terwille van ons, eigenzinnige, koppige
losbollige mensen, gaf Hij Zijn Zoon over aan de kruisdood
En terwille van ons werkt ieder uur van de dag - Zijp-, Geest
onder ons, opdat wij toch maar dat offer van Christus willen
aanvaarden. Alles doet Hijvoor ons..
Is er bij de engelen Gods ook blijdschap over ons?
het is er nog niet in geslaagd eer
vredigende oplossing te vinden, hoewel
de perspectieven niet ongunstig zijn.
Zeer vele militairen, die de Pro Rege-
tehuizen bezoeken, zijn buitenkerkelijk,
De meesten kennen de naam Jezus
Christus als een vloek",, aldus de al
gemeen secretaris. Het doel van de in
1874 opgerichte bond is soldaten voor
Christus te winnen. Het gaat niet in de
eerste plaats om mooie gebouwen. Te
huizen zijn slechts middelen om het doel
te bereiken. Maar wat komt van evan-
gelisatiearbeid terecht, als de tehuislei
ders de gehele dag hun handen vol heb-
De heer Nieuweboer gaf enkele
beelden van militairen, die in Pro Re-
getehuizen hun levensdoel hebben ge
vonden. „Is bet daarom niet alles
waard, dat we ons voor dit werk inzet
ten. Loont het daarom niet dc moeite
.•oor deze moeilijke zaak een oplos
sing te vinden?" vroeg hij tenslotte.
Tevoren waren onder leiding van
voorzitter B. J, Wijland uit Voorburg
enkele huishoudelijke agendapunten be
handeld. Uit het jaarverslag bleek, dat
Zuid-Holland thans 17.488 Pro Rege-le-
den telt. Dit aantal kan echter nog met
tienduizend stijgen, aldus de secretares-
Zonder hoofdelijke stemming werden
de heren P. Barendrecht uit Dordrecht,
Smit uit Rijsoord, L. Verkaik uit
Reeuwijk en B. Zwijnenburg uit Rotter
dam als bestuursleden gekozen. Zij ver
vangen de heer B. Penning, die aan de
beurt van aftreden was en de heren J
Stegenga uit Gouda, A. Klapwijk uit
Berkel en L. Voogt uit Ridderkerk, die
medische redenen him functie moe
ten neerleggen. De heer Verkaik volgt
de heer Stegenga op als penningmeester.
aan de trend van de loonstijgingen in
het gehele bedrijfsleven.
Omdat het geruime tijd duurde, al-
Trens deze trend ook maar bij bena
dering viel te bepalen, kon de regering
eerst deze maand haar aanbod van 6,2
procent doen. Om het overheidsperso
neel evenwel niet te lang te laten wach
ten, kwam de regering in december
met een voorschot van drie procent,
in afwachting van verder overleg over
>n definitieve salarisverhoging, dat de-
maand plaatsvond.
Gezochte reden
Dat het uiteindelijke aanbod van de
regering, om de salarissen met 5 pro
cent te verhogen en die verhoging van
een franje van 1,2 procent te voorzien,
niet door het ACOP, het Ambtenarencen-
trum en de Centrale van hogere ambte
naren is geaccepteerd^ noemde de heer
't Lam op zijn minst vreemd. „Maar
ais je ergens tegen wil zijn kun je al
tijd wel een reden vinden," meendé
hij, daarbij doelend op de socialistische
ACOP, die als reden van het tegen
stemmen opgaf dat de regering zijns
Inziens te weinig toezeggingen voor een
verbetering van de pensioenen had ge-
De heer 't Lam bleek persoonlijk
van mening dat er ook voor de gepen
sioneerden wel iets uit de bus zal ko
men. Anders zou de regering toch niet
een apart gesprek met de centrales
over de pensioenen arrangeren op een
tijdstip voor april aanstaande, meende
hij.
Uit de mededelingen van de bonds-
penningmeester bleek dat de vloer van
18.25 in de salarisverhoging vooral op
aandringen van de CCOOP-vertegen-
woordigers in de commissie is aange
bracht. Daarmede zijn de laagst-bezol-
digden wat meer aan hun trekken ge
komen. De christelijke centrale had de
ze vloer eigenlijk tot 20.80 verhoogd
willen zien, doch zover wilde de r
gering onder geen voorwaarde gaan.
Salarisniveau
Ondanks de tevredenheid, die te be
speuren viel onder de aanwezigen,
ren er uiteraard ook nog wel wer
en verlangens op salarisgebied. Zo
kende een Rotterdams kaderlid
dat het algemene salarisniveau
voor de oorlog zeker 25 procent hoger
lag dan het huidige
vaste kerk van dezelfde grootte.
echter niet minder dan
49 inzendingen, en niet slechts de ont
werpen zijn aangekocht door de com
missie. Deze zeven kerken, die niet
lijken op een barak, maar echt de
indruk geven een kerk te zijn, kunnen
in series gebouwd worden.
De prijzen variëren van 35.000-
1.000 gulden inclusief de inrichting
1 de montagekosten. Reeds 20 ge
meenten hebben bij de commissie eet
aanvraag ingediend om over een der
gelijke kerk te mogen beschikken,
maar ook andere kerkelijke gezindtes
en andere provinciale kérken in Duits
land hebben reeds van hun belang
stelling blijk gegeven.
INVALIDEN: VERGETEN GROEP
Advertentie
v\\t=ïiifM Hebt U maagklachten?
jjf Misschien zelfs' reeds
maanden of jaren?
1 Neem dan geen lap-
middel, dat U slechts
J tijdelijk helpt en dat U
dus moet blijven inne*
doch STOMABRAS
een blijvende ver
betering brengt.
salarisverhoging meegerekend. Hij vroeg
het bondsbestuur hier eens aandacht
aan te besteden.
Maar de heer 't Lam bracht in her
innering dat er de eerstkomende twee
jaar geen algemene salarismaatregelen
meer genomen kunnen worden, tenzij er
van een gewijzigde economische situatie
sprake is. Bovendien heeft de regering,
aldus de heer 't Lam, duidelijk laten
weten dat zij geen achterstands-filoso-
fiën wil honoreren, zolang er niet
aperte achterstand in het geding is.
En een niveauverschil met voor
oorlog kan men niet als een aperte
achterstand aanmerken.
Halve procent
franje nog
te bestemmen
(Van onze sociaal-economische redactie)
Als de Ned. Chr. bond van Over
heidspersoneel zijn zin krijgt zal de
gemeenteklasseaftrek in de ambte-
Adverientie
voor 10 Kwatta-
soldaatjes krjjgtU
van Uw winke
lier een 20 cents
Manoeuvre reep
gratis (geldig tot
31 december *60).
56
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE:
Sir Kenneth, een Schots riddej bevindt zich on
der aanvoering van Koning Richard Leeuwenhart
op kruistocht in het Heilige Land. N» een ontmoe
ting met een Saracecnse strijder is hij in de woes
tijn terecht gekomen in een geheim klooster, waar
hij de vrouw van zijn dromen. Lady Edith, heeft
gezien. Hij komt terug in het legerkamp met een
Mohammedaanse geneesheer, die kans ziet de zie
ke koning Richard te genezen. Hij krijgt opdracht
om op de heuvel van St. Joris in het kamp der
kruisvaarders de vlag van koning Richard te be
waken, maar door een list wordt hij weggelokt
van zijn wachtpost. Koningin Berengaria doet n.l.
alsof de bewonderde Lady Edith hem heeft laten
roepen en In zijn afwezigheid wordt Engeland s
standaard geroofd en Sir Kenneth's hond gewond.
Ik weet dat ik onteerd ben. Lady. en ik hoor
de dat uit uw mond. Laat de straf volgen, dat kan
mij niet deren. Slechts één vraag wil ik u stellen
voordat ik zal trachten de schande weg te wissen
met mijn bloed dat zal vloeien onder de zwaarden
der ongelovigen.
Doe dat niet, haastte Lady Edith zich te ant
woorden. Gebruik uw verstand en vertrek hier ter
stond. Alles kan nog in orde komen.
Ik wacht slechts op uw vergiffenis, zei Sir
Kenneth, nogmaals de knie buigend, omdat ik divaas
genoeg was te geloven dat u mij verzocht mijn post
te verlaten.
Ik heb u niets te vergeven, fluisterde de jonk
vrouw, want ik ben zelf het werktuig dat men mis
bruikte om u te verschalken. Dus blijf ik u hoog
achten als elke andere dappere kruisvaarder, op
voorwaarde dat u nu direct wilt vertrekken.
Laat mij u eerst het kostbare pand teruggeven,
sei Sir Kenneth, haar onderwijl de ring toestekend.
Neen, hernam zij ontroerd, duizendmaal neen.
SIR WALTER SCOTT
ozijn
veiligheid "stelde, keek haar nog één keer smekend
aan, maakte een diepe buiging en trok zich dan haas
tig terug. Onmiddellijk doofde Lady Edith de lamp
en eens te meer stond de ridder van de luipaar
den in een volslagen duisternis gehuld, terwijl hij
zijn geliefde zacht hoorde vluchten. Hij liet zich op
handen en voeten vallen en kroop opnieuw door de
opening in bet zeildoek, na die eerst met zijn dolk
iets groter te hebben gemaakt.
Toen hij buiten stond, voelde hij zich eensklaps
als bedwelmd. De warme nachtwind streek langs he
heen en de spanning brak los. Hij trilde over alle
ledematen en de eerste ogenblikken was hij niet in
staat ook maar één stap te verzetten. Vervolgens
keek hij omzichtig om zich heen en sloop dan door
de smalle laan tussen de tenten, zich inspannend om
in geen geval de aandacht der wachters te trekken.
Net toen hij begreep dat hij zonder hinder uit
de gevaarlijke zone was weggeraakt, werd de stil
te gestoord door een woedend geluid dat hem zon
der verder nadenken deed rechtspringen. Wat hij
hoorde was een dreigend geblaf, gevolgd door
doordringende gil en onmiddellijk wist hij dat deze
geruchten afkomstig waren van de heuvel van Sint
Joris. Meteen ook herkende hij in de gil de dóóds-
kreet van zijn edele hond!
Zo snel als zijn benen hem dragen konden ren
de hij de laan uit en beklom met grote stappen
de helling, zodat hij in minder dan geen tijd hij
gend de top van de heuvel bereikte. Doch hoe hij
zich ook haastte, hij kwam te laat.
De maan brak door de wolken en in het zil
veren licht merkte hij hoe Engeland's standaard
verdwenen was, de speer gebroken en de stukken
in het ronid geworpen. En vlak naast de plaats
waar daarstraks de banier wapperde, lag de trou
we Roswald, het hele lichaam schokkend in een
stuiptrekking van de dood.
HOOFDSTUK XIV
Niet zodr? was Sir Kenneth van de eerste ver
rassing en schrik bekomen, of hij keek om zich
heen om te zien wie het gewaagd had Engeland's
banier te onteren. Van de belagers was echter ner
gens een spoor te ontdekken. Direct daarna keek
hij naar zijn stervende hond. of hij nog iets doen
kon om deze te redden. Hij knielde naast het dier
neer en streelde het over de rug, terwijl het on
der de liefkozing een zwak gegrom liet horen en
zich met moeite iets oprichtte om zijn dankbaar
heid te tonen door zijn meester alle pijn ten
spijt de handen te likken. In de borst van de
hond stak een stuk van een werpspies en toen de
ridder een poging deed om het uit de wond te
verwijderen, scheen de pijn van de hond nog gro
ter te worden, zodat hij direct de h, nd terugtrok
en het niet waagde iets te ondernemen. Binnen in
hem was een grote leegte. De schande was nu vol
maakt en bovendien stond hij op het punt zijn bes
te vriend te verliezen. Dit laatste was voldoende
om hem de laatste kracht te ontnemen en hij sloeg
de handen voor het gelaat en liet de tranen vrije
lijk over zijn wangen stromen. Wordt vervolgd
narensalarissen straks aanmerke
lijk verminderd worden. De bond
geeft er namelijk de voorkeur
een half procent van de totale
loonsom van het overheidsperso
neel, waaraan nog een bestemming
moet worden gegeven, aan te wen
den om het verschil in beloning
naar gemeenteklasse aanmerkelijk
terug te brengen.
Deze voorkeur is zaterdag naar
in gebracht door de penningmeester
in de N.C.B.O., de heer H. 't Lam
uit Voorburg, op een kadervergade
die de bond in Rotterdam had belegd
n opening van zaken te geven over
2 gevoerde salarisonderhandelingen
jor het overheidspersoneel.
Zoals bekend worden de ambtenaren
salarissen met vijf procent verhoogd
ingaande 1 januari 1960 (eventueel eer
der), nadat er eerst de huurbijslag 1957
verwerkt met ƒ3.10 per maand
alle gemeenteklassen. Aan de
hoging is een minimum verbonden, een
zogenaamde vloer van 18.25 per
maand, hetgeen betekent dat de laagst-
bezoldigden meer dan vijf procent krij
gen.
De meerdere kosten, verbonden aar
de verwerking van de huurbijslag (iede
re volwassene, ook de gehuwde ambte
nares, krijgt hem nu) en verbonden
aan het aanbrengen van een vloer
de verhoging, moeten worden geput uit
de 1,2 procent, die de regering
franje naast de salarisverhoging
vijf procent heeft toegezegd. De
werking van de huurbijslag zal onge
veer 0,4 procent vergen, waarbij mee
gerekend de afronding van de verhoog
de salarissen naar boven. De vloer
vraagt daarnaast 0,3 procent, zodat
nog een halve procent resteert om
bestemmen (ongeveer 12 miljoen gul
den).
De regering heeft zich bij monde
minister Toxopeus (binn. zaken) be
reid getoond elk voorstel van dc cen
trales van overheidspersoneel' ter beste
ding van die halve procent te accep
teren, mits dat voorstel eensgezind door
deze centrales ter tafel wordt gebracht
in de centrale commissie voor georga
niseerd overleg. Nu zijn er meerdere
mogelijkheden, onder andere optrekking
van de jeugdsalarissen, optrekken van
de salarissen van groepen middelbare
ambtenaren en een terugbrengen van
het gemecnteklasseverschil. Aan dit laat
ste geeft evenwel de N.C.B.O. de
keur boven andere mogelijkheden,
zaterdag op de kadervergadering te
Rotterdam gebleken,
Zuidafrikanen
nodigen Billy
Graham uit
Billy Graham, die op zijn Afri
kaanse reis op het ogenblik in Zuid-
Rhodesië verblijft, heeft verklaard
dat hij ernstig overweegt ondanks de
Zuidafrikaansc apartheidswetten
toch een bezoek aan Zuid-Afrika te
brengen.
De Amerikaanse evangelist,
steeds geweigerd heeft voor gesegre
geerde toehoorders te preken, zei
een groep vertegenwoordigers van
"DIJ de Tweede Kamer zijn drie
wetsontwerpen ingediend, waarin
een verhoging wordt voorgesteld van
de invaliditeitsrenten, ongevalsuitke
ringen en kinderbijslagen. In al deze
drie gevallen is het te doen om een
reeds eerder toegezegde compensatie
in verband met de op 1 april in te
voeren huur- en melkprijsverhoging.
De nu voorgestelde verhoging van de
invaliditeitsrenten is mèèr dan een
compensatie. Zo zal bijvoorbeeld een
gezin dat tot nu toe aan invaliditeits-
rente en toeslagen in totaal twintig
gulden per week ontving voortaan
28 gulden per week uitgekeerd krij
gen. Ten opzichte van de huur- en
melkprijsverhoging kan men hier van
een overcompensatie spreken. Des
ondanks zullen vele invaliden in
grote financiële moeilijkheden blijven
verkeren.
De Invaliditeitswet, die minister
Talma in 1913 tot stand bracht en
toentertijd als een model van sociale
wetgeving kon gelden, is thans hope
loos verouderd. Een nieuwe wet laat
al jaren op zich wachten. Reeds in
1952 heeft de regering over deze
kwestie aan de Sociaal-economische
raad advies gevraagd. Maar de raad
gaf en daartegen kon men moeilijk
bezwaar maken voorrang aan een
advies over de ouderdomsverzeko-
ring. Mede als gevolg daarvan ver
scheen het advies over de herziening
van de invaliditeitsverzekering pas
begin 1957.
Sindsdien zijn al weer drie jaar ver
lopen en nog is men op het departe
ment van sociale zaken met de voor
bereiding van de nieuwe Invaliditeits
wet bezig. Van uit de protestants-
christelijke politieke partijen is er
voortdurend op aangedrongen in deze
zaak spoed te betrachten. Het lijkt
ons nodig dat die aandrang niet ver
stomt alvorens de nieuwe wet er is.
Want onder de invaliden heerst ar
moede.
De hoogte van de uit te keren inval i-
diteitsrente houdt volgens de huidige
wet niet verband met het loon dat de
invalide indertijd verdiende, maai
slechts met de premie die in de loop
der jaren is betaald. Doordat de
premie na 1913 niet aan de grote stij
ging van de lonen is aangepast, is de!
rente schandalig laag. Toeslagen heb-i
ben daarin verbetering, maar geen|
afdoende oplossing gebracht.
Tot zulk een oplossing heeft wel de
Sociaal-economische raad geadvi
seerd. De S.E.R. wilde het invalidi
teitspensioen namelijk afstemmen op
een zeker percentage van het nor-j
male loon dat dc werknemer laatste-!
lijk verdiende. Dit percentage zou,
naar gelang van de mate van arbeids-j
ongeschiktheid, kunnen oplopen tot
zeventig procent. Bovendien zou dé'
uitkering voortdurend moeten wor
den aangepast aan de gemiddelde
loonstijgingen. Zij zou dus evenals de
uitkering krachtens de algemene
ouderdomsverzekering waardevast!
worden.
Opvolging van het S.E.R.-advies zou
betekenen dat de huidige uitkerin-l
gen in veel gevallen driemaal zoj
hoog moesten worden als zij thans
zijn! Het is niet zonder reden dat dei
S.E.R. tot zulke aanzienlijke ver
hogingen heeft geadviseerd.
Er is dunkt ons voor regering en
Staten-Generaal alle reden om nogj
eens ernstig te overwegen of dc
invaliditeitsuitkeringen per 1 april|
niet wat meer moeten worden
hoogd dan de regering thans heefi
voorgesteld. Inmiddels dient dt
nieuwe Invaliditeitswet met voort
varendheid te worden voorbereid.
Dat een land met een materiële wel
vaart als het onze nog steeds „ver
geten groenen" kent, pleit niet voor|
het geestelijk welzijn.
TOENADERING IN BENELUX
'TUSSEN Nederland en België was
de laatste tijd enige verkoeling
ontstaan. Zeker, er is een Benelux,
maar deze draagt voorshands meer
het karakter van een program dan
van een verwerkelijking van dat
program. Met andere woorden: de
Benelux is een idee, en zij heeft het
bestaan van kwesties niet kunnen
verhinderen.
Toch is de Benelux als idee reeds
waardevol geweest. Zij mag dan de
aanwezigheid van kwesties niet heb
ben kunnen verhinderen, aan de
andere kant is zij stellig bevorderlijk
geweest voor de gedachte, dat met
het bestaan van die kwesties geen
genoegen mocht worden genomen.
Zo is het even verklaarbaar als ver
blijdend, dat binnen het meer en
meer vertrouwde kader van de Bene
lux, en dus onder een aanmoedigend
toezien van Luxemburg, tl ans Ne
derland en België elkaar opnieuw
hebben gevonden. De tekenen wij
zen erop, dat dit elkaar vinden voor
beide landen niet minder dan een
opluchting heeft betekend.
Wat waren de voornaamste kwesties?
Die van de landbouw en die van de
kanalen.
Hetgeen moeilijk kon stroken met
de geest van de Benelux was, dat
België tot dusver al te spu dig de
neiging had om zijn grenzen voor
Nederlandse landbouwproduktcn te
sluiten. Daartoe beriep het zich dan,
neen niet op het Benelux-verdrag,
maar op dat van de Euromarkt, dat
elk der aangesloten landen metter
daad tamelijk ruime bevoegdheden
in dit opzicht geeft.
Maar de Benelux beoogt toch een
nauwer samengaan, en daarmee liet
zich de mogelijkheid van eenzijdige
grenssluiting, zonder uitdrukkelijk
overleg nog wel, moeilijk rijmen.
Welnu, België zal na de besprekingen
van zaterdag jongstleden niet meer
zonder overleg met Nederland zijn
grens voor Nederlandse Iandbouw-
produkten sluiten. Waarmee tevens
de voorrang van de Benelux vóór
de Euromarkt bevestigd is.
Betekent dit een tegemoetkoming
van Belgische kant jegens Nederland,
van zijn zijde heeft Nederland toe-|
nadering betoond met betrekking tot
de Rijnverbinding. Wat dit inhoudt?
De komende tijd zal het moeten!
leren.
De „kanalenkwestie" is er bepaald
niet één van vandaag of gisteren.!
Straks speelt zij reeds een eebw,;
sinds immers in 1867 Nederland het
Kreekrak afsloot.
Een geheel nieuw element in deze
problematiek' is het grootse Neder-;
landse Deltaplan gaan vormen.:
waartegen, juist vanwege de kwestie!
van „het kanaal", België aanvan
kelijk bedenkingen heeft ingebracht,!
In de laatste tijd zijn er wel onder
scheidene „variëteiten" voorgesteld
op de aanvankelijke Belgische wens
van een compleet Moerdijkkanaal.
Hoe het zij, na de besprekingen van
vorige week zal nu het gesprek tus
sen Nederland en België ook over
deze kwestie opnieuw op gang kun
nen komen.
Zo kon het bij dit alles zijn een ?aak
van geven en van nemen. De om
standigheid dat er tussen beide lan
den meer dan één kwestie lag en
ieder van beide landen gebaat was
bij een spoedige oplossing van dat der
problemen dat hem bijzondere zor
gen berokkende, is voor het wel-|
slagen van deze Benelux-conferentie
kennelijk gunstig geweest Maar wij
vleien ons met de gedachte, dat in
het bijzonder de idee zélf van dc
Benelux op de gemoederen positief
heeft ingewerkt.
Het tot dusver bereikte resultaat der
besprekingen, hoewel dit nog slechts
een voorlopig karakter dragen moet,
is in elk geval bemoedigend. Bemoe
digend óók, omdat er tussen Neder
land en België en Luxemburg nog
mogelijkheden tot toenadering en
daarom tot elkanders versterking tc
over zijn.
Behalve dat elke toenadering in
goede geest tussen de volken ons
welkom moet zijn, is zulks in een
tijd, waarin de kleinen reeds naar
hun aard zwak schijnen te moeten
zijn, een zaak van nog dubbel belang.
Nederlands-Hervormde kerk in Zuid-
Afrika, die speciaal naar Bulawayao
waren gevlogen om hem te horen pre
ken, grote indruk op hem had gemaakt.
De 65 predikanten en leken, die uit
Kaapstad, Bloemfontein, Pretoria en Jo
hannesburg komen, hadden voor 10.000
gulden een vliegtuig gecharterd om Gra
ham te horen.
Zij hebben Graham uitgenodigd om
ook naar Zuid-Afrika te komen en heb
ben hem verzekerd dat hij tot een
mengd gehoor van negers en blanken
zou kunnen preken.
Na afloop van deze Afrikaanse reis
zal Graham waarschijnlijk niet
1961 weer de gelegenheid hebben Zuid-
men geheim te houden.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Vijfhuizen (toez.): C. W
Oppelaar, vic. te Rotterdam-Charlois.
Bedankt voor Huizen N.H. (toez.): G
Blok te Capelle a. d. IJssel; voor Veer
(toez.): P. J. F. Lamens te Kamcrik,
Benoemd tot vicaris te Delft: H. Faber
kand. te Schoonoord.
