voor
licnwe taak
Ds. Boertien
GEESTELIJK
LEVEN
wordt onverantwoordelijk met vuur gespeeld
r
Sybe «Jan
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 13 FEBRUARI 1960
Voorspelling
Enkele dagen geleden lazen we de toekomstvoorspel
ling van een Amerikaanse bisschop. Voor wie houdt
van een nieuwsberichtgeving gepeperd met wat sensa
tie. kan terecht bij zijn artikel.
Bisschop Oxnam schreef: De meest dramatische ge
beurtenis van deze komende tien jaren zal zijn de
Interplanetaire Conferentie voor Godsdienstig Geloof,
die zal worden bijgewoond door de grootste geesten
van het heelal. Het zal de eerste ..universele" confe
rentie over godsdienst zijn. die gehouden kan wor
den, omdat de wetenschap de ruimtevaart zal beheer-
De vergadering van de gedelegeerden, die de religieuze
gedachten van alle godsdiensten van alle planeten zul
len vertegenwoordigen, zal gekenmerkt worden door
ootmoed. Zij zullen de openbaring van God aan allen
bekend maken.
Fundamentalistisch dogmatisme en pauselijke onfeil
baarheid zullen geen plaats meer hebben onder de
mensen, die elkander lief hebben en die de waarheid
in vrijheid zoeken. Het zal een conferentie worden
waar men zijn geestelijk bezit met elkander deelt.
Hoe maakte God zich bekend aan de bewoners van
Mars? Door incarnatie in een persoon? Door openba
ring in een boek? Door het denken van geleerden
en heiligen? Kan de onsterfelijkheid bewezen wor
den? De vergaderingen zullen per télevisie worden
uitgezonden en het heelal zal de universele waar
heid, die vrij maakt, leren kennen.
Fantasie
Bisschop Oxnam. die
„Brug "-positie
tussen
Christenen
en Joden
i belangrijke figuur 1
visieuitzending. Er moet wel geweldig veel verande
ren in de kerken, wil dat mogelijk zijn.
De meeste kerken houden hun synodale of algemene ver
gaderingen in een besloten sfeer. Een enkele journa
list mag er bij zijn; maar doorgaans wordt er slechts
een officieel perscommuniqué verstrekt. Dat is wel te
begrijpen. De kerk die de eenheid der gelovigen moet
zijn. mist vaak heel wat eensgezindheid. De afgevaar
digden willén rustig met elkaar praten en soms te
gen elkaar ..bekvechten", zonder dat de gehele we
reld in de krant kan lezen, dat de noodzakelijke een
heid ver te zoeken was.
De bisschop spreekt echter als zijn mening uit. dat
niet alleen de afgevaardigden van,een kerk. die dezelf
de belijdenis onderschrijven, maar van vele kerken,
ja. van vele godsdiensten, die elkaar nu bestrijden, en
van vele planeten, die als zij bestaan allemaal
een verschillende openbaringsvorm hebben, met zo'n
eensgezindheid bijeen zullen zijn. de vergaderingen
per televisie kunnen worden uitgezonden.
Als de bisschop alleen maar gezegd had, dat we in de
jaren zestig op Mars zullen landen, hadden we hem
een optimist gevonden. Nu echter moet hij wel een
superoptimist of moeten we zeggen een ongerijmde
fantast? zijn.
Openbaring
geleden heeft een Ander zich
de toekomst. Christus vroeg
zich af. of Hij in de eindtijd nog wel geloof zou vin
den op aarde. Hij heeft gezegd, dat wij* niet zullen
.groeien naar een kosmische eenheid, maar naar een
steeds groter wordende gespletenheid.
De apostel Paulus schrijft: ,,Weet wel. dat Ln het laat
ste der dagen zware tijden zullen komen. Want de
mensen zullen zelfzuchtig zijn, geldgierig, pochers,
vermetel, kwaadsprekers, aan hun ouders ongehoor
zaam. ondankbaar, onheilig, liefdeloos, trouweloos,
lasteraars, onmatig... die met een schijn, van gods
vrucht de kracht daarvan verloochend hebben."
Deze woorden liegen er niet om. Waarom zouden we
aannemen dat deze woorden minder actueel en waar
devol zijn dan de woorden van onze optimistische
bisschop. Als Christus de Kerk tot Zich roept zal zij
heus niet trots kunnen wijzen op een gelovig heelal
en zeggen: Heer. daar is nu de vrucht van onze pre
diking. Integendeel, God waarschuwt ons dat het met
gemakkelijk zal zijn. dat we teleurstellingen moeten
boeken, dat de Kerk de Noach zal zijn van de eind
tijd.
(Van een medewerker)
Niet alleen kerkelijk gezien leidt ds. M.
Boertien in de goede zin een zwer
vend bestaan, óók wat zijn studie betreft.
Hij studeerde aan de Theologische
School der chr. geref. kerken te Apel
doorn. Tijdens zijn verblijf te Wormér-
veer jiet hij zich inschrijven aan de Vrije
Universiteit en aan de Gemeentelijke Uni
versiteit te Amsterdam. Aan de G.U. leg
de hij in 1954 het candidaatsexamen in de
semietische taal en letterkunde af en In
1959 het doctoraal, nadat hij aan de uni
versiteit te Hamburg zich voor het laat
ste examen had voorbereid. Ds. .Boertien
werkt nu aan zijn dissertatie. Hij hoopt
deze te voltooien aan de Hebreeuwse Uni
versiteit te Jeruzalem, omdat zij een
Joods onderwerp betreft. De promotie zal
te Amsterdam geschieden, wanneer alles
volgens de plannen verloopt.
raèl. Het woord zending sugge
reert een zekere gelijkheid tussen
EEN riant gelegen villa in De Steeg. Ernaast een garage Israel en de heidense volken, van
de kerk uit gezien. Immers, onder
met een mooie auto erby, voorzien van een Duits heldenen „ordt zend|n? gedreven,
nummerbord. De kinderen in dit huis z(jn leerling van Zending geschiedt echter daar,
een internationale school. De gastheer, een rijzige gestalte "aar het Woord van God niet ge-
j hoord is. Maar Israel kent dat
in grys gekleed, ontvangt ons. U mag tien keer raden. Woord wèI Men heeft dcielfde
bij wie we aanbelden. AI raadt u honderd keer, u zult bübei. waarin de Here Jezus-
altijd de plank mis slaan. Want nooit zult u zeggen, dat Christus zijn messiaanse opdrach-
J r ten las. Daarom voelt ds. Boertien
wq hier bu een christehjk-gereformeerde predikant op meer v00r dp uitdrukking „ge-
bezoek gingen. sprek met Israël", zoals de her
vormde kerk die gebruikt. "Want
Nou, een beetje overdreven is „met het gezicht naar Jeruzalem" een gesprek veronderstelt twee
het wel Want de nredikanl die Een mogelijkheid om n^ar Is- deelnemers. Niet alleen de kerk
het wei. Want de predikant, die worden uitgezonden, was spreekt, maar ook Israël. En de
er aanvankelijk niet. Maar wel kerk za, naar israëI iu|steren. Zo
deed zich een andere kans voor.
De Jeruzalemkirche in Hamburg.
bezochten, ds. M. Boertien.
woont maar enkele maanden i
deze villa en dan scheept hij zich ln de vorige
(te Marseille) in naar Israël. Dat
wil ds. Boertien zijn nieuwe func-
het
op 25 februari te Groningen door
de christelijk-gereformeerde
kerk is uitgezonden.
kerk van Ierland onder de
ïs gegroeid een
leden van Jood
se afkomst. Als predikant van de
ze gemeente had ds. Boertien ver
schillende taken: hij moest con
tacten leggen met kinderen
het oude volk. die
uit de contacten met Israël -tot
nering van het kerkelijk leven
kerk: komen", vertelt ds. Boertien.
een soort „brug"-positie tussen
Christenen en Joden.
Deze benadering met Israël is
bijbelser, zegt hij, en zij is ook
vruchtbaarder. Wanneer wij be- dering. „Och", zegt
Hamburg en reid zijn Israël als onze oudste Boertien,
a- om dat te kunnen doen. Na drie
al jaar hoopt ds. Boertien met ver
lof te komen.
Is het
zesjarige dienst
de Jeruzalemgemeinde te Ham
burg. Hij gaat
ijde omgeving woonden; hij hield broer te erkennen, dan kunnen we
uit te blazen lezingen over de verhouding tus- t hem spreken. Dat spreken
sen kerk en Israel, tot zelfs in
Denemarken en Zwitserland toe; geschiedt echter niet vrijblijvend.
-ii7alcm hij probeerde overal contacten te Het kan een geladen gesprek wor-
uzalem
Joden en Christe-
Door al deze bezigheden
heeft hij talloze mensen leren ken-
treden als secretaris enr
van de United Ghristian Council of
Israël, een organisatie w
gervwoordigd zijn.
Formeel blijft ds. Boerti
predikant vetftJonden aan c
van Groningen. Van die kant ge
zien is het eigenlijk alleen maar
een verwisseling van standplaats.
In feite is het jichter totaal ander
en al heeft het werk
den. Ds. Boertien zal in Israël
i w ajs heel veel oude vrienden ontmoe-
n de kerk len!
als de vervulling
sen. Op de scheiding van land en
familie zijn we in Hamburg een
beetje voorbereid."
Dat geldt inzonderheid voor de
kinderen, die te Hamburg al in
waagstuk. Het kan de kerk ontdek- ternationaal onderwijs hebben ge-
ken aan dwalingen, aan struikel- had ook in De Steeg en d:
blokken, die zij eeuwenlang ge-
i is nei voor as. Boertien een
Verandering moeilijke maar aantrekkelijke
taak, het siert de chr. geref. ker-
Voor het gezin Boertien betekent ken, dat zij aanstonds bereid wa
de» nieuwe taak een hele veran- ren hem hiervoor af te staan. In
ïevrouw ieder geval betekent deze uitzen-
tevoren ding van één harer dienaren voor
dat dit komen kon en we zien het haar ook een open deur naar Is
raël. En dat doet een kerk geen
Geen zending, Maar gesprek
Bibliothecarissen
naai HHR Misschien zullen sommigen het
ds. Boerti,» s,at doe,. «JXFZ
wel aanknopingspunten
niet.
prachtige voorbereiding jhij
kunnen dienen.
Vroeger werk
Ds. Boertien idealiseert
Daarvoor behoedt de e
ohem wel. Hij weet dat ee
coördinerende functie ]jjke post hem wacht, want het
daarmee in Jeruzalem zullen voort
gaan. Voor zover wij ze konden
het gadeslaan, maakte het drietal van
dominee en mevrouw Boertien
geen enkel bezwaar tegen het aan
staand vertrek. Spelen in de ^rote
stad Hamburg is leuk; in het stil
lere De Steeg is het ook wel aar
dig. maar in Jeruzalem tè wonen,
in een echt Arabisch huis, dat
gaat toch boven alles!
Van het eigenlijke organisatori
sche werk, dat ds. Boertien gaat
Nog iets over dat vroegere werk.
Ds. Boertien. die zesendertig jaar
is, begon zijn predikantsloopbaan
in 1950 bij de chr. geref. kerk te
Wormerveer. Door zijn studie
stond hij echter reeds aanstonds
toM? V*S5«5ïkiR cigenliik piontorswerk, dat hij S, Jóg
mogelijk de eenheid van de pro- gaat doen. „De eerste twee jaar gen. Hij begint eerst drie maan-
11Israël. zal ik ogen en oren wijd openzet- den te studeren op modern He-
j i breeuws. Daarna zal hij regiona-
ten naar de kant van de Chnste- ,e conferenties voor Christenen in
nen en van de Joden", zo vertel-, Israël gaan organiseren. Er komt
de hij. Zo zal hij zijn pad moe- ook een blad, jvaarschijnlijk
ten zoeken.
Onschuldig?
Indertijd, toe" dr. Kuvper
Nederland Minialer-Preaident w
sprak hij zich in een zitting
liet woord en zei„Ik begrijp i
dat u een lans breekt io..r to.-,
«ing van de doodstraf, daar u I
weet dat de enig onschuldige
testahtse kerken
Dit houdt verband met de visie
van ds. Boertien op het volk Is
raël. Hij verwerpt de gedachte
van „zending drijven" onder Is-
Hebreeuws en Engels.
De chr. geref. kerken betalen
Maar hij onderschat de resulta- het salaris van ds. Boertien. om-
ten van deze arbeid evenmin, dat de United Christian Council fi-
„Wij vergeten te vaak. dat de """Cieel voorlopig nog te znvak Is.
kerk haar bestaan aan Israël te
Karl Barth over het
probleem Oost-West:
c
t
■-•riT-trir-b-üirü-ü-trü-trirtr-tflT
vinding (en een erfenis) van oi
niet meer bestaande dictators
en dat slechts „de Hitier
ons" uit principe
kan zijn?
„Kerken verzuimden hun taak"
V.
In het Amerikaanse kerkelijke weekblad ..The Chris
tian Century" schreef de bekende Zwitserse theoloog Karl
Barth het tweede van een serie artikelen, die ook ten
onzent de aandacht zullen trekken en die een even grote
bijval, als wel een sterke afkeuring teweeg zullen bren-
gen. Ter informatie van onze lezers hebben wij een deel de toestand te overdenken,^ zoals
van genoemd artikel overgenomen. Karl Barth ziet terug d,e pa 1Q'1* ic nnt<staan"
op de afgelopen tien jaren, waarin, zoals hij zelf zegt, zijn
politieke visie hem in steeds meer moeilijkheden heeft
gebracht.
benader
vinden vo.
confrontatie
ideologie
danken- -heeft. _'Het Israël van
het jaar 70 heeft voor ons
bijbel bewaard. De herontdekking
van het oude testament zou zon
der een lijfelijk bestaand volk Is
raël onmogelijk zijn geweest. Cal-
vijn noemt in zijn Institutie de Jo
den de „bibliothecarissen van de
kerk"!
Het voortbestaan van Israël is
voor de kerk van eminente bete-
kenis geweest. Wij hebben daar- niet het alleenrecht
mee te rekenen in de wijze waar-
op wij met Israël omgaan. Al te
De behulpzaamheid
de
Westerse ..organisatie- Oosten. Mogelijkheden
mens" een engel des lichts? waardige, behoedzame en met vas-
Om dan met behulp van een der- te hand geleide politiek van co-
gelijke metaphysica en mytho- existentie en neutraliteit werden
Andere hoek 'het feit van een Oostelijke in de voorbije jaren meer dan
tegenhanger is geen verontschul- eens aan het Westen geboden,
in het W.ston b.ett «taurt» Ata deze mogelijkheden waren
srlenen. aangegrepen, zou daaruit meer
Waren we zo weinig overtuigd
moet zoeken
de noodzakelijke
iei de kracht en de
het communistische e"1 vergeten Wij. dat de schei-
ding tussen Christenen en Joden
het oudste schisma der kerk is. ..Ik
ben ervan overtuigd, dat het van
deze dorpen: in iedere provincie
de blijken van tegenkomen. In moeilijke dagen
stond overal de een de ander bij. Bleef een weduwe van zo
een of ander klein keuterboertje verbijsterd en verlaten
achter don kwam de buurt in het geweer en men bewerkte
tussen de bedrijven door haar landje. Was er een ernstige
zieke dan was men alom bereid om méé te waken en
z'n aandeel in de verpleging op zich te nemen.
W'
het goede
1945 is ontstaan?
weerstand
belovende
resultaten zijn bereikt, dan die we
De kerken hebben de zaak van
het evangelie letsel toegebracht
door de manier. voor een groot
gedeelte gedachteloos waarop
Uit de praktijk van een
MAATSCHAPPELIJK
WERKSTER
„Het probleem Oost-
West heeft ons, sedert
het einde van de
Tweede Wereldoorlog,
steeds begeleid en
overschaduwd en over
dit vraagstuk kan ik
het niet eens zijn
met de grote meer
derheid van de men
sen uit mijn om
geving.
Het is niet zo. dat
ik me op de een 'of
getrokken voel tot
het Oosten, vanwege
het gezicht, dat het
de wereld laat zien.
Ik ben vastbesloten
om bij voorkeur niet
in de sfeer van dit
communisme te leven
en ik wens ook niet.
dat iemand anders
daartoe gedwongen
Maar ik begrijp
niet. hoe. zowel de
politiek, als het
Christendom, verlan
gen of zelfs toestaah.
dat een dergelijke
afwijzing leidt tot de,
conclusies, die het
Westen met een stebds
toenemende felheid in
de afgelopen 15 jaar
getrokken,
vrijheid en waardigheid
van de mens tegenover een we
derzijdse vernietiging door atoom
kracht om het dan te wagen
-."WSSJSerSS zij het evan^Iie met deTlecht uit!
inplaats van onmem
onmenselijk te stellen, de proef
i de opgehemelde i
gedachte
Weste
dit opzicht
iemand overleden
v 'ormden de naaste I
beïnvloe- buren de begrafenisvereniging
en droegen de dode ten grave:
een wonderlijke begrafenisver- I
eniging, die eigenlijk zich alleen
maar van de andere rouw-
dragenden onderscheidde door het feit dat de dragers 'n soort a-
uniform-petten op hadden. Uniform-petten, die nimmer helemaal
pasten; die altijd net een maatje te groot of een maatje te klein, jr
uitvielen: die over de oren zakten of parmantig bovenop een
C Rome niet beter s'fvl8e ,k°P stonden te wapperen. Dat kon niet anders, want bij .**-
f. ïliïï elke volgende begrafenis waren andere mannen bedienaren, en
Genève met beter g d„ vercmgmf waar lld van was had dus volsUan
•et de aanschaf van 'n bescheiden aantal zeer gangbare maten,
het evangelie kan friese koppen stoorden zich niet aan standaard-
de Westerse
Waren we niet tamelijk geluk- dat we er ons alleen ma
kig. en met gegronde redenen. brengen om nnlore
met de Sowjet-bijdrage aan het iJJA? aUernatieven
overwinnen van het nationaal-soci-
alistische gevaar? Waren het niet
de leiders van het Westen, die te-
gen het einde van de oorlog de Jtttaatate eitérnatieï"eta'een werk sghiMteid ïa„
Sowjetunie een beslissende invloed van ...ar- christelijke liefde aan hebben moeten nemen door een ad - -,-
in Oost-Europa toestonden en ga- voeren0 rustige beschouwing van. en be- De zaak van het evangelie kan 'r ch de st°eï® friese koppen stoorden zich niet
randeerden? 2rip voor het Oostelijke individu 2 afmetingen. Maar in ieder geval: het was ondenkbaar dat je
Als we alles wat was gebeurd Dwaasheid in de Oostelijke verhoudingen, in de menselijke gezichtshoek ge- elkaar niet bijsprong.
sedert 1914 in aanmerking nemen. hun dialectische werkelijkheid zien. gedurende lange tijd niet ge-
was dan de ongetwijfeld overdre- Aan de dwaasheid (ik kan het nezen worden, zelfs niet door de ÜEEDS de kinderen leerden dat het in 't leven om die we-
ven hang naar veiHgheid waar- nJ ders noempn, dip ik hier_ n beste oecumenische en zendings- derzijdse hulp ging Ik bedoel met dat Sybe Jan en z'n
mee de Sowjetume zich trachtte te mp nn Ue KOrKen De kerken hebben de kornuiten heiligen waren, brave boontjes, edele riddertjes. Ze ->
versterken en de zaken die werden bo\en beschreef, heb ik me op activiteiten. Dc kerken hebben de haalden alle kattekwaad uit dat overal ter wereld jongens en
aangeboden te behouden, zo vol- geen enkele wijze kunnen aanpas- En ik geloof boven alles, dat de Oostelijke godloosheid van nieuwe meisjes plegen uit te halen. Ze plaagden mekaar, ze vochten Y
komen onbegrijpelijk? sen gedurende al deze jaren. Ik Christelijke kerken het als hun argumenten voorzien, die moeilijk bij tijden met elkaar, zie kieperden mekaar vierkant in een of
Met welk recht begonnen we na ..aHd™ mo»i»n yien om als te overwinnen 7lin in nlaats van andere smerige mestsloot langs de weg maar ze haalden
1945 onmiddellijk te spreken over *e,oof- dat U,t ,0"r vn"' Uak hadden m°^n zien ®m> als P „V. vervolgens elkaar ook weer uit. Ze trokken bij grote troe-
noodzakelijke ..terugval"? op onverantwoorde manier met een voorname getuige voor de vre- die (godloosheid) met daadvverke- pen tegelijk uit de buurtschappen of uit de eigenlijke dorpen
op hun vuur spelen. de en de hoop op het Koninkrijk Hjke actie te weerleggen." aldus naar hun school, die ergens als om kooltjes en geitjes te
f lef
Toen de
beurt maatregelen tegen
gelijke terugval namen, was hel Ik geloof, dat het Westen, dat
vermijdelijk dit als een toch beter moest weten, een be-
Keus?
Groter gevaar deie
K1KI. BARTH
vcreld verbreid
Ik beschouw het anti-communls-
me. als het wordt verheven tot
een principe, als een gevaar, dat
zelfs groter is dan het communis
me zelf.
Kan men het feit over het hoofd
zien. dat het communisme (nog>
het onwelkome in al zijn strijd
lust natuurlijke aesultaat is van
de Westerse ontwikkelingen?
Heeft niet zijn totale, onmense
lijke dwang, waarover we zoveel
Helpen?
Hebben we de Oostelijke deelge
noot enige keus gelaten? Hebben
we hem niet geprikkeld door het
oprichten van een grootscheeps
Westers militair verdedigings-ver-
bond, door hem te omringen met
artillerie, door de Duitse Bondsre
publiek te stichten hetgeen voor
hem leek op een gebalde vuist, die
onder zijn neus werd geduwd
en door het herbewapenen en het
uitrusten met atoom-raketten van
deze republiek?
Daagden we onze voormalige
bondgenoot ulet uit tot overeen
komstige tegenmaatregelen van
krachtsvertoon en sterkten we hem
r een groot deel
in zijn eigenaardige boosaardig
heid?
Kende het Westen ten slotte geen
hetere toevlucht dan, het
wen stellen in zijn A- er
TOTO
De schrijver van de rubriek „Actuele vragen"
in „De Strijdende Kerk":
Maar waarom nu speciaal die toto (ol geestelijk en
moreel gevaar no. t te maken, terw ijl op zoveel andere
gebieden de demonisrlie macht van liet geld dreigt?
oudsten voorop, dwars tegen de eindelo
Friese land, tegen de régenbuien en sneeuwjachten Fn. de klein-
tjes als in hun zog varend, eventueel méégesjord en meege-
-S sleept. Op dezelfde manier zouden later de nóg groteren. d:e
ulo of hbs in het naburige stadje
de zwakkeren volg-
G. Groenewoud in het „Hervormd 'jL werd geiaten
doorleren mochten. uiu ui »u» i
g toeren: de sterksten baanden de weg en de zwakkeren volg-
-•» den in hun spoor. En reken maar dat er nooit één hummel
tje vergeten werd. en dat er nooit één nakomertje in de steek
Eigenlijk zyn dc dri
150.000.-
ictbal-
DW.I
Zouden we verder werkelijk d<_ llieu.
bedoeling kunnen hebben om tie En he, „iel d vo„
volkeren te helpen, die door hel ,lel ,Ve,i»„. dat het tel het besef
communisme geregeerd worden, moest komen, dat ook de andere
evenals de wereld, die er door be kant n|el sl|, had mc, h,.
één trekking tot deze wapens?
dreigd wordt, of zelfs
de oudste tijden af in
vorm achtervolgd?
En was het dan plotseling iets
nieuws en een bijzondere vrees
waard, toen het communisme
zich aankondigde als een heils-leer.
die alle mensen en naties
tco ran de gevolgen t
andere ,iet aanduiden en in de praktijk
brengen, als een verhouding van
uitsluitend vijandschap?
Zijn we vergeten, dat hetgeen
in deze ..absolute vijandschap"-
verhouding op het spel staat en
iedere dappere
Was er geen betere diplomat!-
oor het Westen dan die welke de
rereld nu ln een doodlopend slop
Bovendien, wat v
genen en die daarom over de ge- het westen zich verbonden weet en, se filosofie en welke politieke ze-
De emeritus predikant ds. D J. Couvee woont
iv...v„- Bennekom, maar verzorgt nog altijd een
H-boni- lezenswaardige rubriek in de Zeeuwse Kerkbode
en schrijft:
Wat ren dwaasheid ook nu weer, dal ieder maor
kan oordelen over de. berijming en de wijs der te
zingen psalmen en gezangen. Ongetwyfeld: de gene
rale zaak: zingen we psalmen, dan liefst zo dicht
mogelijk tȆ Hebreeuwse tekst; zingen we al of
niet gezangen raakt niet slechts elk gemeentelid.
maar map, moet ook door ieder binnen eigen kring
besproken. Doch dat elke kerkerand, elk kerkeraads-
lid, elke rlassis, tot de kleinste mee ren aparte lijst
van wijzigingen in tekst en melodie indient, is niet
slechts onpraktisch, bezwarend door liet toch al
moeilijke »crk van commissies en svnodr. maar
ridicuuL
S/op
i Wester-
imhtcn des Heren niet een
schillende werkzaamheden,
i en hetzelfde werk; zodat
imbt steeds hetzelfde werk
i als *l ware ook dc andere
•S keuterboer, die één koe had z'n trots i
jx kapitaal. Als arbeider was hij begonnen, maar moeizaam had
2 hij zich omhoog gespaard tot hij zich die paar pondemaat
land had kunnen huren en zich die koe had kunnen kopen. En
■S toen ging opeens die koe dood. Verzekeringen had je daar toen
KOEIt OM
Ds. Chr. W. J. Teeuwe
i hetzelfde blad:
Eigenlijk hegrgp ik er niets ia
christelijke bezwangerde lijden, wa
siddert \oor hel oprukkend conn
heidendom op verschillende continenten opnieuw o
waakt, en dan in onvoorstelbare kracht, ik begrijp
niets van. dat kerken niet reeds lang het roer radici
hebben omgegooid. Hoe ka» men liet uithoud
zozeer huilen ,.de lijd van Christus" om te leven?
VERGELIJKING
de verwachting en de droom. Die atierven om nooit
- te staan, want de keuterboer was al aardig wat ouder,
j; kon werkelijk geen ander voorland ontwaren dan
arbeider worden, en doorwerken tot je oud bent.
altijd .je
1. als ie
heimelijk benen onder andermans tafel steken. Dat is heel hard. a'ls je
aann het een^ poos lang op de drempel van een aards paradijsje gestaan
jï steevi
„De Rotterdamsche
Er was een tyd, dat velen pruttelden, dat niet
sneller kerken gebouwd werden. Hervormden hebben
helaas als boezemzonde, dat zij graag klagen over
wat niet en wat wel gedaan wordt in hun kerk. Klaag
nu niet langer, maar prijs met dc daad. Dc kerk-
bouwactie van tien miljoen toont, dat wij, op een
punt in elk geval, gelijken op zekere knorrende
dieren, die al knorrende in het vuil vet worden.
FN nu komt de behulpzaamheid in het geweer. Want op een
Ej ochtend, toen de keuterboer, vroeg als altijd uit de bed- j>
"""■en. z'n schuurtje betrad om voor de kippen en de geit tf-
cu i varken ie zorgen toen stond daar op de plaats van
jj de vroegere koe als een teken van de wederoprichting aller }f
jx dingen precies net zo'n koebeest, gelijk van bouw, van kop en i>
2 schoften, ze.lfs van witte en zwarte vlekken; een onbegrijpe-
lijke tweeling, een wonderlijke opstanding uit de doden. En laat
7- niemand hier iets profaans achter zoeken, want zó heeft de j"
2 keuterboer dat beleefd en geproefd, en wanneer wij. moderne
2 mensen, zo nu en dan wat moeite plegen te hebben met Gods ü-
beloften, dan kon dat wel eens het gevolg zijn van het feit
-;t dat wij liefdebetoon en die behulpzaamheid niet meer kennen, Jf
2 die hier en nu de voorafschaduwing werpen van wat God eens! d*
2 volmaakt, wil doen. Maar in elk geval: in dat dorp van Sybe
Jan was naast de deugd der levenseenheid ook de deugd 'der
•5 helpende handen. En geloof maar (lat zoiets sporen achterlaat 2
2 in een mensenleven! -WIJKPREDIKANT r-
