CHRISTHIJ Ex-kloosterbroeder werd gekidnapt OECUMENISCH PROTEST WERD EEN BIECHT Man van wetenschap en de praktijk HOEDER WORDEN... ZWITSAL Aandacht voor te klein behuisde gezinnen alabastine bij de hand? W| KONING- RICHARD Een woord voor vandaag Kanttekening VRIJDAG 15 JANUARI 1960 Ontstellendschrijft In de Rechte Straat Onder de titel „Ontstellend schrijft W. Af. A. Kuin de vroe gere trappist en kloosterbroeder in het blad „In de Rechte Straat" over een geval dat eigenlijk in onze moderne samenleving niet mogelijk behoorde te zijn. Evan gelist Kuin schrijft over een vroegere kloosterbroeder Jan Wouters die tot het protestan tisme is overgegaan en het klooster heeft verlaten. Zie hier wat er gebeurd is: TK KREEG een brief van ex- 1 priester Verlot uit Brussel, dat Jan Wouters weer terug was in het klooster! Groot was mijn ver bazing. Waar ik zoveel kontakt met hem had gehad, kon ik mij niet voorstellen, dat het ..zuivere koffie" was. Tijdens een bezoek in Genk belde ik de direkteur van de Belgische Evangelische Zen ding te Brussel op met het ver zoek om de zaak te onderzoeken, hetgeen stellig werd beloofd. Drie dagen later kreeg ik een telefoon tje uit Brussel: een stotterende Jan Wouters aan de andere kant van de lijn berichtte mij, dat hij weer terecht was en dat men hem drie dagen lang in een klooster had vast gehouden. Zijn nervosi teit bleek «terk uit dat telefoonge sprek. Ik antwoordde: Jan, ik kom aanstonds naar je toe. Dezelfde middag vertrok ik naar Brussel met veel vraagtekens. Dezelfde avond kreeg ik te horen wat er gaande was geweest. len had men getracht met Jan Wouters in kontakt te komen. De provinciaal (kloosterhoofd) had verschillende brieven geschreven met het verzoek eens langs te ko men. Jan had er nimmer op ge antwoord. De paters hebben toen druk op hem uitgeoefend via zijn familie. Zonder resultaat. Op ze kere dag kwam een heer naar Jan Wouters vragen met het verzoek of hij even langs het klooster wil de gaan omdat men hem daar wil de spreken. Dit keer zwichtte Jan Wouters. Hij ging er heen om te vragen, wat men van hem wilde hebben. Hij kreeg als wedervraag: wat doe jij buiten het klooster, je hebt geloften afgelegd, dus ge be hoort hier te zijn. Jan Wouters antwoordde: ..Pater ik wil hier niet meer zijn." ,.Je moet hier blijven", was het antwoord. Met een vijftal paters om zich heen werd hem gesommeerd om zijn habijt wederom aan te trekken. Tegen zoveel overwicht niet opge wassen, bleef hem niets anders over dan te doen wat van hem Seëist werd. Men bedenke, dat an Wouters „maar" een gewone lekebroeder is geweest en dat zijn tegenpartij bestudeerde priesters waren. Zo werd het ,,even" een. verblijf van ongeveer drië da*?en. A\Lr noot in dat blad stonden. „Moet u niet geloven", antwoordde de pa ter, ..die broeder is allang weer in het klooster teruggekeerd." Perplex over dat bericht, schreef hij dezelfde avond nog aan mij. De pater had intussen wel het no- vember-numroer van „In de Rech te Straat" medegenomen en overhandigde dat braaf aan pater provinciaal. Broeder Eugène werd bij pater provinciaal geroepen en tot zijn stomme verwondering zag hij het bekende gele blad op tafel liggen. Er werd hem gevraagd, hoe hij er toe gekomen was om in zulk een blad iets te schrijven. Dat was eenvoudig verschrikkelijk' Dat was verboden lectuur. ..Maar u heeft het toch zelf ook gelezen, pa ter", antwoordde Jan, die intus sen niet begreep, hoe dat blgd daar terecht gekomen was. Jan ontving een ernstige reprimande, en het grote gevaar van het kon takt met dergelijke ..afgevallen" priesters werd hem onder ogen gebracht: dat waren slechte men- T'ODRA JAN de kans zag is hij de kloosterpoort opnieuw uit gestapt met achterlating van zijn zwarte habijt. Toen hij 's zondags in de Evangelische Kerk ver scheen, meldde men hem. dat broeder Kuin naar hem zocht. Niet begrijpend, hoe ik zo snel te we ten was gekomen, dat er iets met hem gaande was geweest, belde hij mij daarom aanstonds op. Hij was weer terug. Jan kan daar blij om zijn. Maar veilig is hij in Brussel niet. Er zijn nu verschil lende mensen, die mede over hem waken en zo spoedig mogelijk zal •hij naar een andere omgeving ver trekken. Deze schending van 's mensen vrijheid, deze morele dwang op iemand, die zich niet verdedigen kan, maar die toch heel goed weet wat hij wil en niet wil. deze mid deleeuwse methode, enkele weken geleden nog toegepast op JaD Wouters is zonder meer ontstel lend, doch is een van de logische consequenties uit het rooms-katho- lieke leerstelsel. Men mene niet te gauw, dat Rome veranderd is. de terugkomst Jan Wouters klaarge maakt. De provinciaal had in de refter medegedeeld, dat broeder Eugène weer terug was, dat het een verloren zoon was, die weer was teruggekeerd, dat men hem met veel liefde moest omringen en hem geen vragen stellen. Zo doende kwam de teruggekeerde" broeder Eugène de refter binnen alsof hij niet weggeweest was. Niemand keek op toen hij zijn vroegere plaats daar weer innam. Hij was weer een van de hunnen. Alleen... onder zijn habijt droeg hij nog steeds zijn lekenkleren. Hij was klaar voor de vlucht. Zo dra hij kans zou zien, zou hij weer verdwijnen. Wel zat hij in zorg aangaande zijn werkgever. Zonder enig bericht verscheen hij niet meer op zijn werk Ex-priester verlot be stuurde met de hern eigen vak manskunst een tram door een van Brussels straten, toen er een pa ter in de tram stapte, die tot de zelfde orde behoorde als Jan Wou ters. Zij maakten samen een praatje en, niet wetend wat er in tussen allemaal gebeurd was. haalde broeder Verlot een novem bernummer van ..In de Rechte Straat" uit zijn tas en overhandig de het aan de pater om hem te tonen welk een verblijdende be richten over zijn vroegere orde-ge- Kerk mede-erfgename met Israël Felle aanval van Advertentie Lijdt niet langer door rheumatiek, spit, ischias, hoofd zenuwpijnen. Neemt Togal, dat ver drijft in al die gevallen snel en afdoende de pijnen. Togal kan baten waar andere middelen falen. Zuivert de nieren, is veilig voor hart en maag. Bij apotheek drogist f 0.95, f2.40 en f 8.88. Buskes op de Bondsregering TTET kerkelijk protest tegen het antisemitisme, georganiseerd door de Oecumenische Raad van Kerken van Amsterdam is niet algemeen en zelfs niet algemeen christelijk geworden. Hoewel velen het koude winterweer had den getrotseerd was de Wester- kerk lang niet vol. Maar al miste de bijeenkomst dan het karakter van een massaal protest; zij werd wel een biecht. Men erken de dat de Kerk er door de eeuwen moeite mee gehad heeft Israël te erkennen als mede-erfgenaam van de verbondsbeloften. Toch kreeg de samenkomst toch nog iets van een protestdemonstratie toen ds. Buskes ging spreken. Deze Amsterdamse pastor die wel eens het meest geliefde enfant terrible onder de predikanten is genoemd onder scheidde zich sterk van zijn roo tholieke en doopsgezinde coUega' Terwijl de beide andere sprekers zich niet wilden afvragen of de huidige vlaag van antisemitische daden veroorzaakt werd door gederailleerde mensen of werkelijk een uiting was van het oude antisemitisme, stelde ds. Buskes vast dat er geen verschil is tussen de daden van nu en die van dertig jaar geleden. Toen echter eiste de crisis een zondebok, nu houdt de hoogconjunctuur het algemene verzet tegen de Joden tegen. Eenheid De rooms-katholieke president van het kleine-seminarie te Apeldoorn, dr. Ram- Selaar, opende de rij van sprekers in deze oecumenische dienst. Hij sprak de aanwezigen toe met „broeders en zus ters", maar maakte het onmiddeUijk duidelijk dat hij niet namens zijn kerk sprak, maar vanuit de kerk. Wel sprak hij als zijn mening uit dat dit samen spreken van rooms-katholieke en refor matorische gelovigen getuigt van eenheid, die echter' niet volkomen zonder de Joden. Dr. Ramselaar riep de kerk op I dc strijd aan te binden tegen godsdien stige vooroordelen, die stellen dat de Joden door God vervloekt en verwor pen zijn. De uitingen van antisemitisme mogen niet geminimaliseerd worden, want zij openbaren een bepaalde men taliteit. Moeite Volgens de doopsgezinde predikant ds. Kuiper hebben wij als christenen moeite met Israël als onze naaste. De kerk is in haar taak tekort geschoten. niet mee klaar gekomen dat zij mede-erfgename met de Joden is. Daar legt Paulus in de brief aan de Efeziërs zo sterk de nadruk op. Israël is erfgenaam gebleven. Door Israël niet te erkennen zei ds. Kuiper ondergraaft de kerk haar eigen fundament. Het was niet de .eerste maal dat ds. Buskes in een dergelijke protest- bijeenkomst sprak. Ook in 1935, toen Duitsland zich als volk aan het anti semitisme overgaf was hij de spreker in een grote protestdemonstratie in de ApoHohal. Ds. Buskes herhaalde wat hij toen zei, dat het „antisemi tisme^ een nieuwe vorm van heiden- Scherpe kritiek uitte hij op de rege ring van West-Duitsland, waarin vroe gere antisemieten leidinggevende func ties bekleden. Volgens dr. Buskes zijn de hoofdcommissarissen van elf grote steden oud SS-ers, en waren verschil lende ministers vooraanstaande nazis, die het antisemitisme getolereerd zo niet gestimuleerd hebben. Begrafenis prof. ir. W. de Jong Belangstelling ivas zeer groot .in 1957 werd besloten tot de ingrijpende reorganisatie van de bestuursvorm van de landbouwhogeschool werd hij door de senaat voorgedragen voor het tege lijk met de nieuwe bestuursvorm inge stelde meerderjarige rectoraat. Daar mede kwam voor een belangrijk deel op hem de verantwoordelijkheid te rus ten van het welslagen van de reorga- Beroepingswerk NED. HERV. KERK j Aangenomen de benoeming tot hulp prediker te Zuidwolde, Dr.: J. v. d. Mo len, hulpprediker te Schoonebeek. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Scheemda: F. v. d. Bos, laatstelijk predikant van de Geref. Kerk tvrijgemaakt) te Goes. Beroepbaarstelling: De classis Coevor- den heeft praep. geëxamineerd en be roepbaar verklaard de heer J. Jeuring. Angelsloerdijk 6, Emmen. tel. 05910-2829. GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt) Beroepen te Ruinerwold-Koekange: J. van Bruggen, kand. te Assen. Advertentiën W aakzaamheid Hij geloofde niet dat het volk veran derd was. Als er geen sprake was van hoogconjunctuur zou het zich weer even gemakkelijk laten verleiden als dertig jaar geleden. Terwijl links-radicale pu blicaties keer op keer vaak zonder re den in beslag genomen worden staat de regering toe dat het gif van ultra-rechts Dit is de titel van het nieuwe boek van Dr.W. de Kok. Alles over zwangerschap, geboorte, babyverzorging en kleuter opvoeding. Dit waardevolle boek (184 pagina's in fraaie omslag) krijgt U ten geschenke bij aanschaffing van een BABYSET OE LUXE <4 vrij kan worden gepubliceerd, riep hij uit. Volgens ds. Buskes was de gruwel van het nationaal-socialisme niet dat het tot excessen kwam, maar dat het de moraal van het volk veranderde. Daarom blijft waakzaamheid geboden, want de conjunctuur kan omslaan. Volgens ds. Buskes moet het westen meer solidariteit vertonen met de Duit sers die bereid zijn tot radicale zelfkri tiek. Te zeer aanvaardt het westen de Bondsregering kritiekloos en plukt daarmede de vruchten van haar regiem in deze antisemitische daden. Generale Synode van Gereformeerde kerken Vragen over hulp aan vluchtelingen (Van een onzer verslaggevers) Nadat zij zich achter gesloten deuren geruime tijd had bezig gehouden met een rapport van haar deputaten over het vraag stuk der gezinsvorming, heeft de generale synode van de Gerefor meerde Kerken haar besluiten meegedeeld. De synode besloot thans geen uit spraak te doen over het vraagstuk van de gezinsvorming, maar opnieuw depu taten te benoemen met opdracht om: a) rekening houdend met hetgeen in de besprekingen ter synode naar voren Voor dc herdenkingsdienst van de zondag jl. overleden rector-magnifi- cus van de landbouwhogeschool te Wageningen, prof. ir. W. de Jong,! Namens de Wageningse studenten- bestond een zo grote belangstelling, raad besprak de heer A. den Bandt, dat in de aula van de landbouwhoge-1 die prof. De Jong herdacht als de school niet voldoende plaatsruimtevader van de studentengemeenschap, was. Namens het bestuur van het rundvee- Onder de belangstellenden bevon- stamboek sprak de vice-voorzitter, den zich de ministers mr. G. M. Ma- de heer E. Bolhuis en ir. T. Rijssen- rijnen en ir. S. H. Visser, de oud- beek, directeur van het veeteelt- en - ministers S. L. Mansholt en prof. zuivelwezen, gaf een opsomming van ^W0^en t.oege" coric n.» Tr.no- «H,.r»nrtp kend,aan Nederlanders die dienende en menslievende arbeid hebben verricht. Albert Schweitzer- prijs ingesteld Ter gelegenheid van de 85e ver jaardag van dr. Albert Schweitzer, is een Albert Schweitzerprijs in gesteld. mr. I. Samkalden, de commissaris hetgeen prof. De Jong, gedurende de Koningin in de provincie Gel derland, mr. W. Bloemers, aUe hoog leraren en oud-hoogleraren, lectoren en docenten van de landbouwhoge school, het gemeentebestuur van Wa geningen en grote aantaUen studen ten en ond-stndenten. De minister van landbouw en visse rij, mr. G. M. Marijnen, herdacht in grof. De Jong de markante persoonlijk- eid die in zich op harmonische wijze verenigde de man van wetenschap en de man van praktijk, en tevens een pri ma docent De heer M. J. van Bommel van Vloten, voorzitter van het bestuur van de landbouwhogeschool, memoreer de de nauwe banden die de hogeschool de thans overledene hebben verbon den. Als lid van het college van her stel had hij een belangrijk aandeel in de wederopbouw van de landbouwhoge school na de laatste wereldoorlog. Toen een rijk en boeiend leven, heeft be reikt voor de fokkerij en voor de melkcontrole. Ook aan de groeve was ondanks de sneeuwjacht de belangstelling bui tengewoon groot. Een zoon van de overledene sprak woorden van af scheid en dank. Ds. H. Volten ging voor in gebed. die meestal in stilte is geschied. Men hoopt het in het leven geroepen fonds dusdanig te kunnen versterken, dat jaarlijks één of meer prijzen ten bedrage van 1.000,elk kan toekennen. Men denkt hiervoor aan vijf gebieden, nl. theologie en zending, cultuurfilosofie, vrede, geneeskunde en kunst, alle ter reinen, waarop dr. Albert Schweitzer werkzaam is en is geweest. Geen scheuren en gaten in plafond en wand iiilüTiir: Wit ALABASTINE MOLL M.V. LEIDSEGft ACHT 6 - AMSTERD 24 Ga heen. ga heenGa nu slapen. Gij mag en gij kunt slapen, ik echter mag en kan het niet. Ga heen, ga heen, zeg ik u! Uit eerbied voor de tegelijkertijd dwingende en smekende klank die hij in deze laatste woorden meende op te vangen, keerde Sir Kenneth zich om en liep naar het slaapvertrek, zonder ook maar één vraag te stellen. Nog had hij de deur niet achter zich gesloten toen hij zag hoe de kluizenaar de rui ge geitenpels uittrok en nog had hij het tweede ver trek niet bereikt toen hij reeds het harde gestriem van het boetekoord hoorde, vermengd met het pijn lijk gekerm dat de heremiet onder de eigen kastij ding uitstiet -J—---»• ruggegraat ke zware zonde de heilige i zo fel en zo lang te vinden. Aandachtig bad hij nogmaals en legde zich dan op dc ruwe legerstede neer. waarna de vermoeidheid van dc re.s hem bijna onmiddellijk meetrok in een loodzware slaap. Toen hij de volgende morgen ontwaakte dacht bi) lang over de gebeurtenissen na en besloot de klui zenaar _e gewichtige mededeling te doen die hij naar de wc stiin had meegebracht Daarom gaf hij als zijn wens te kennen nog twee dagen in de spe lonk te blijven, iets wat de ander hem dadelijk toe stond. Tijdens de dagen die volgden kweet hij zich als ccn goed pelgrim getrouw van alle godsdienst oefeningen. doch in de kapel waar hij zulke wonde ren aanschouwd had. werd hij niet meer toegelaten. HOOFDSTUK VI Ons nu volgend hoofdstuk speelt zich af op heel andere plaats, namelijk - Koning Richard ""j f" SIR WALTER SCOTT het legerkamp van Engeland, bijgenaamd Leeu wenhart zich bevindend tussen St. Jean d'Acre en Ascalon. h er lag het grote leger ingekwartierd, waarmee deze machtige koning zegevierend naar Jeruzalem wenste op te marcheren, iets waar hij hoogstwaarschijnlijk in zou zijn geslaagd, als on derlinge meningsverschillen en de naijver van an dere Christenvorsten hem in zijn opzet niet hadden geremd. Nu echter veroorzaakten onenigheden vooral die tussen Richard en Filips van Frankrijk al lerlei twisten en het gevolg daarvan was, dat men cr niet kon toe komen krachtdadige maatregelen te treffen. Alles wat door de voortvarende doch helfhaftige Richard werd voorgesteld werd door de andere vorsten stelselmatig verworpen en zo ver streek dc tijd zonder dat iets van enige belang werd ondernomen. Bovendien werd het leger bijna van dag tot dag kleiner, aangezien verschillende groepen zich onder leiding van hun leenheren kwaad terugtrokken, niet langer bereid deel te nemen aan een veldslag waar ze geen gunstige uitslag meer van durfden verwachten. Tot overmaat van ramp begonnen vele kruis vaarders zich meer en meer over te leveren aan losbandigheid en uitspattingen, wilde praktijken die niet alleen scherp in tegenspraak waren met de beginselen en vrome overwegingen die hen hierheen hadden gelokt, doch die tevens hun uithoudingsver mogen in zoverre ondermijnden, dat ze weldra de noodlottige invloed ondergingen van het barre kli maat dat hen overdag met een brandende hitte en 's nachts met een ijskoude mist bleef vervol gen. Velen werden ziek en bleven uitgeput op hun rustbedden liggen. Natuurlijk maakte de vijand van dit alles dank baar gebruik en kleine schermutselingen lieten dan ook niet op zich wachten. Saladin, de grote Oos terse Sultan, begreep immers maar al te goed dat ie omstandigheden bij uitstek gunstig voor hem wa ren. In het begin had hij meer dan eens onder vonden dat zijn lichte ruiterij tegen de zwaarbewa pende Franken bitter weinig vermocht en Richard's verbluffende krijgskunde had hem bovendien her haaldelijk de aftocht doen blazen, zodat hij langza merhand was gaan begrijpen dat de toekomst er in het geheel niet rooskleurig voor hem uitzag. Thans echter, nu de aanvallers opeens alle actie schenen te staken en Leeuwenhart's leger duchtig begon af te brokkelen, stuurde hij zijn snelste rui ters om de haverklap uit om hier en daar kleine gevechten te leveren, zodat het geheel ontaardde ii een soort guerrilla-oorlog, die weliswaar geen grote verliezen toebracht doch waardoor de stemming in het woord onafgebroken omringd door zwermen ruiters die geen kans lieten voorbijgaan om herrie te maken. Vooral de voorposten en voedselhalers kregen het hard te verduren en den keerde een ravitailleringsploeg naar de leger plaats terug zonder onderweg verliezen te hebben Niettemin behield Richard zijn kalmte en dacht er niet aan de strijd te staken. Omringd door kelen van zijn beste ridders zat hij zonder rus paard, steeds klaar om persoonlijk uit te rukken naar ieder punt waar gevaar dreigde en vaak ook in staat redding te brengen, daar waar zijn man schappen met een nieuwe nederlaag werden be dreigd. (Wordt vervolgd) werd gebracht over de opzet van het rapport, een gereviseerd rapport op te stellen; b) dat rapport voor 1 oktober 1960 aan de kerkeraden vertrouwelijk toe te zenden, teneinde het oordeel der kerkelijke vergaderingen over deze zaak te vernemen. Op de volgende synode za! deze zaak opnieuw aan de orde ge steld worden, teneinde tot verantwoorde uitspraken te komen. Aan depntaten voor de corresponden tie met de hoge overheid wordt ver zocht in het c.I.O. de vraag aan de or de te stellen, of het dienstig kan zijn de regering te wijzen op de taak bij het bepalen van het woningbeleid ernstig re kening te houden met de nood van de genen, die door gezinsvermeerdering te klein behuisd geraken. Directeur A.D.B. Eveneens in besloten zitting viel het besluit om drs. J. van Klinken te be ien tot directeur van het Algemeen Diaconaal Bureau der Gereformeerde Kerken te Utrecht. De heer Van Klinken, momenteel di recteur van de gewestelijke stichting gereformeerde sociale zorg te Gro ningen. is bezig met de voltooiing van zijn studie in de sociologie aan de Vrije Universiteit. Hij hoopt over enige maan den te promoveren bij prof. dr. R. van Dijk. Hulpverlening Van de kerkeradden te Oss en Rotter dam-Kralingen waren brieven binnenge komen met de vraag of de Gereformeer de Kerken niet iets moeten doen aan de nood van vluchtelingen, ontheemden en hongergebieden. hetgeen tot nu toe inci denteel geschiedt. Van de particuliere synode van Noord-Holland lag er zelfs voorstel om een weg te zoeken om hetzij zelfstandig, hetzij samen met an dere kerken of overige instellingen, ieer te doen in de leniging van deze Geruime tijd besprak men deze zaak, waarbij o.a. gevraagd werd hoe de Ge reformeerde Kerken ten opzichte van de N.O.V.I.B. dienen te staan. Diaken J. H. Koolstra te Leeuwarden, beantwoordde als rapporteur de vragen. Hij maakte duidelijk dat de Gerefor meerde Kerken haar taak ten opzichte an de vluchtelingen zeker hebben ver staan, hetgeen blijkt uit hetgeen voor Hongaarse vluchtelingen nog altijd wordt verricht. De suggestie is gewekt, dat men alleen via de Wereldraad van Ker ken iets zou kunnen doen. Totnogtoe hebben de gereformeerde kerken haar taak gezien en uitgevoerd zonder de We reldraad. Prof. dr. H. Bergema te Kampen voelde er niet voor om als Geref. Ker ken te beginnen met een object. Dat zou misschien het nationaal initiatief doorkruisen. De Geref. Kerken konden zijn opvatting het best in het gro tere verband van de N.O.V.I.B. deelne- aan de hulpverlening in hongerge bieden enz. Prof. Bergema N.O.V.I.B. naar een daarover a.r.-partij uitgebracht rapport. Commissie Ds. P. N. Kruyswijk vreesde, toe discussie een eind op gang gekomen was, dat de hier aangesneden zaken niet tot haar recht zouden komen als ze aanstonds afdeed. Hij stelde voor commissie te benoemen, die in aprilzittingen der synode met concrete re voorstellen zou komen. Hiermee ver enigde de synode zich. De synode nam met blijdschap kennis van de oprichting van een Stichting Ge reformeerd Landelijk Orgaan voor de Geestelijke Gezondheidszorg. De deputaten voor het Algemeen Dia conaal Bureau werden gemachtigd om van de plaatselijke kerken voor een maal een collecte voor dit toporgaan te Her en der. Een Amerikaanse dief heeft tijdens Baptisten-congres de auto van een de sprekers opengebroken. Behalve een koffer met kleren werden ook al le preken, dte in de loop van 40 jaar ambtsbediening waren gemaakt, gesto- i len. Onze nationale trots heeft weer eens een knak gekregen. Terwijl Nederland de buitenlandse toeristen rondleidt door het Deltagebied stroomt in het Amsterdamse tuindorp Oost- zaan het water de huizen binnen. We meenden de overwinning op het water behaald te hebben en op een plaats waar wij dat het minst verwachtten leden we een nederlaag. Gebeurt niet vaak hetzelfde in ons geestelijk leven? We doen ons best de duivel buiten de deur te houden. En soms lijken we allemaal op mijn dochtertje, dat op nieuwjaarsavond tegen me zei, toen ze haar avondgebedje ging opzeggen: „Vanavond behoef ik helemaal niet om vergeving te vragen, want ik ben de hele dag lief geweest." We menen dat we op de bergtop leven als we geen enkele bewuste zonde gedaan hebben en dat God wel heel erg trots mag zijn op ons. En zie, juist op het punt waar wij het niet verwachten, stroomt dan het water ons leven binnen. Iemand zei eens dat wij als christenen in de wereld zijn als een boot in het water. Maar wee ons als het water in de boot komt. Al te grote zelfverzekerdheid doet de waakzaamheid verslap pen. Als we denken dat wij er geestelijk zijn, staan we open voor de duivel. Ook in ons geestelijk verzet zijn we afhankelijk van de genadige zorg van God. HET WATER ONZE VRIEND EN VIJAND TJTET water, onze vriend en onze vijand tevens, heeft ons op nieuw een ramp berokkend. Op een moment, waarop, ondanks de barre koude, de tijdsomstandigheden daar toe allerminst aanleiding schenen te geven, heeft het duizenden landgeno ten beslopen en hen vervolgens, na zich in hun huizen te hebben genes teld, verdreven van haard en woon- Zeker, wij mogen oprecht dankbaar zijn, dat er ditmaal niet getreurd be hoeft te worden over doden. Maar voor het overige is het gebeurde ern stig genoeg. De materiële schade moet onherroepelijk groot zijn. Ve ler bestaan zal, moge het zijn voor beperkte tijd, ontwricht heten, en te vrezen zal, dat in deze koude win termaand het leven in de getroffen wijk niet dan traag en moeizaam we der op gang zal komen. Want dat is het toch geworden voor al die duizenden: een vlucht in de winter. Toen wij ervan hoorden, schoot ons in de gedachten het bij belwoord uit Mattheus 24:20 en Mar kus 13:18, waarin wij worden ge maand tot het gebed, dat wij niet eens, bij het einde der wereld, tot een vlucht tijdens de winter genoopt zouden worden. Het behoefde slechts even een ge dachte te zijn. Want de ramp van gisteren, hoe diep ingrijpend in het leven van allebetrokkenen, kon worden gelokaliseerd en ingeperkt. En evenredig aan de golven van zorg, over deze duizenden uitgestort, was weldra het betoon van mededogen en hulpvaardigheid. Metterdaad, zorg en leed bieden ons, mensen, kansen en gelegenheden tot medelijden en mededragen, en een ramp, die de omvang nadert van een nationale ramp, zal ook door heel dè natie als zodanig worden ervaren. Moge het ondanks en bij wat hen wedervaart, tot die duizenden van getroffenen doordringen, hoezeer, daartoe in staat gesteld door alle mid delen van communicatie, heel ons vol«c met hen meeleeft, als het war© om hen heenbouwt een dijk van ge negenheid en van sympathie. Dat de vraag rijst naar de oorzaak van dit zo ernstig gebeuren, ligt wel zeer voor de hand. Ons land is een land van polders en van dijken. Om ons te beschermen tegen het nimmer aflaiend loerende water liggen die dijken daar, en de verzorging die men die dijken te geven heeft, duldt geen enkel ogenblik van zorgeloos heid en achteloosheid. Zinkt onze aandacht voor de dijken in, dan zinken straks onweerstaan baar de dijken zelf in. Logge, dode lichamen zijn het, lijdelijke gevaar ten in ons landschap, en voor wie op hun gesteldheid het toezicht te hou den hebben rust een bijzonder zware verantwoordelijkheid. Dat er rondom de dijk die nu is weg gezonken, daarmee ruimte gevend aan het altijd geduldig wachtende water, iets aan opmerkzaamheid ont broken moet hebben, ligt in de lijn der verwachtingen. Wat is het? Terwijl wij dit schrijven, weten we het nog niet. Maar er wordt naar gespeurd. En met reden. Want deze dijk is er een uit vele. En door dijken is het, dat wij allerwegen zijn om geven. En achter die dijken spoelt en golft het water, geduldig cn rusteloos te gelijk, speurend en tastend naar zwakke steeën, het water, dat onze vriend is en onze vijand tevens. NOODZAKELIJK BESLUIT QHROESJTSJEF verstaat op mees terlijke wijze de kunst, het nut tige met het aangename te vereni gen, daartoe in staat gesteld door de dictatoriale positie, welke hij in de Sowjetunie inneemt. In het Westen zou een dergelijk optreden ondenk baar zijn. Kort voordat de Opperste Sowjet in Moskou bijeen zou komen, werd de verwijdering van enkele vooraan staande figuren als Malik en Kiri- tsjenko bekendgemaakt en werd me dedeling gedaan van de opheffing van het ministerie van binnenland se zaken, waaronder de in de dagen van Stalin zo gehate geheime politie ressorteerde. Nauwelijks was dit nieuws echter tot het Westen doorgedrongen, of radio Moskou verspreidde de tekst van de redevoering, welke Chroesj- tsjef gisteren voor de leden van de Opperste Sowjet had gehouden en waarin hij mededeling had gedaan van het voornemen van zijn rege ring, meer dan een miljoen mili tairen naar huis te sturen. Dit nieuws overtreft het andere be treffende de veranderingen in de top van de hiërarchie in de Sowjetunie verre in belangrijkheid, in de eerste plaats omdat het van grote invloed kan zijn op het komende ontwape ningsgesprek tussen de Grote Vier, en voorts, omdat de betekenis van de verschuivingen in Moskou nu eenmaal niet onmiddellijk op haar juiste waarde kan worden geschat. Alles wat daarover gezegd kan wor den, moet een zeer speculatief ka rakter dragen. Zulks is niet het geval met de ver klaring van Chroesjtsjef ten aanzien van de inkrimping van de strijd krachten van de Sowjetunie. Nie mand zal voorlopig in staat zijn na te gaan, of de Sowjetunie zich in dit opzicht aan haar woord zal houden en werkelijk tot „eenzijdige ontwa pening" zal overgaan. Toch is het mogelijk, dat Chroesjtsjef dit keer de waarheid heeft gesproken. De moderne middelen, waarover thans ook het militaire apparaat van de Sowjetunie beschikt, stellen dit land in staat, grote aantallen mili tairen te ontslaan. Het is zelfs zó, dat deze mensen overbodig zijn ge worden en een zware belasting voor de economie van de Sowjetunie zou den vormen indien zij deel zouden blijven uitmaken van het militaire apparaat. Er was dus een economische nood zaak, welke Chroesjtsjef ertoe bracht tot inkrimping van de strijd krachten te besluiten. Hij slaagde er echter in haar om te zetten in politieke winst, door het plan te lan ceren aan de vooravond van zijn reizen naar verschillende delen van de wereld, die hem tenslotte op 16 mei in Parijs zullen brengen voor besprekingen met de westelijke Gro te Drie. Schweitzer vierde verjaardag met tal van vrienden Dr. Albert Schweitzer heeft gis teren temidden van vrienden en belangstellenden uit de V.S. er Duitsland zijn 85ste verjaardag ge vierd in zijn ziekenhuis te Lamba- rene. Hij was van plan geweest dit in alle rust te doen met het perso neel van zijn beroemde hospitaal ?,°°n$¥1£id die j-. i van oeieKems geuuemu xan woraen. »_»p maar dit plan werd doorkruist door j de bijbehorende grammofoonplaat zal de aanwezigheid van bezoekers uit d®et«.™-^an die persoonliikheid worden Duitsland en de V.S. „Levensbeelden"-serie van bekende figuren De Rooms-katholieke Jeugdbeweging heeft besloten met behulp van haar eigen uitgeverij „St. Joris", een pro- duktie van boeken en grammofoonpla ten te verzorgen, die onder de titel „Le vensbeelden" op de markt zal worden gebracht. Men doet dit men de bedoe ling een tegenwichtt e vormen tegen de verschijning van beeldromans, waar van gezegd wordt, dat de inhoud er van vaak als onzedelijk en immoreel te ver oordelen is. Ieder „Levensbeeld" zal bestaan uit de combinatie van een grammofoon plaat en een boekje. In het boekje zal de biografie geven van een per- ijkheid die voor ons gehele volk betekenis genoemd kan worden. Op De Duitsers vormen een groep offici ële persoonlijkheden, die kort geleden hebben deelgenomen aan de viering van de onafhankelijkheid van Kame roen, de Amerikanen, onder leiding van de voorzitter var. l'.ie religious heritage of America incorporated, waren in Lam- barene om Schweitzer een hoeveelheid medische benodigdheden aan te bieden dat Schweitzer i deel te nemen aan e» religieuze conferentie. internationale vastgelegd. Hollywood heeft het plan opgevat om in de nabije toekomst een film te gaan maken over het leven van de beroem de Amerikaanse prediker en auteur van „De kracht van het positief den ken", Norman Vincent Peale. geleden uit Frankrijk te Lambarene te rugkeerde wel te kennen gegeven, dat hij voornemens was weer voor twee jaar op reis te gaan. Schweitzer is op 14 januari 1875 te Kaysersberg in de Elzas geboren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 2