ET
EEN HANDVOL PAS VERSCHENEN BOEKEN
Walawip als schatgraver
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 9 JANUARI 1960
Mr. Maarten Hoilert had zijn verhaal beëindigd. Hij
sei laconiek: En dat was het dan, en hq zweeg. In het
gezelschap viel een diepe stilte. Niemand van ons
sprak een woord. Maar we dachten allen hetzelfde:
bestaat er in het leven een toeval, of gebeuren de
dingen zoals zq. volgens een tevoren vastgesteld plan,
moeten gebeuren? Die vraag had ons de hele avond
beziggehouden. We hadden allen onze mening daar
over gezegd. Er waren er onder ons, die zeiden, dat
„men in het leven kon spreken van een samenloop
van omstandigheden" en dat ,,het toeval niet geheel
was uit te sluiten". Mr. Maarten Hoilert had daar
tegen stelling genomen, heftig zelfs. En om te be
wijzen, dat hq het gelijk aan zijn kant had, deed hij
het verhaal, dat hierna volgt, een simpel verhaal,
zonder clou, een verhaal over vier mensen, die op een
willekeurige avond in een willekeurige week bij elkan
der werden gebracht. Vier mensen, die nooit van
elkander hadden gehoord en wier levens elkaar, naar
zij dachten, nooit hadden gekruist. Ik vertel het u
verder, opdat u moge weten, dat het, naar de mens
gesproken, vreemd kan gaan in het leven.
DE AVOND was gevallen. De stad lag gevangen In het donker van de
nacht. Het was vrijdagavond, zes uur precies. In een restaurant in
de binnenstad zaten aan een tafel een vrouw en drie mannen i
dokter Jeanette van der Hoop, een kinderarts met een gevestigde
reputatie,
mr. Maarten Hoilert, een advocaat en procureur, die er in korte tijd
In was geslaagd een briljante carrière op te bouwen,
Willem van Dam, een voormalig bediende op een scheepvaartkantoor,
nauw had genomen met de gelden van zijn
die het niet
Frans van Steenderen, een student In de economie,
>rofessoren beweerden, dat hij veelbelovend was.
ir. Hoilert, als we
elkaar op straat waren tegengekomen el
kander zonder meer zijn gepasseerd. Maar
die avond kwamen we met elkander in
contact, omdat het in het restaurant ra
zend druk was. Kort na elkaar kwamen we
binnen en een van de diensters bracht ons
naar de ene tafel, die nog vrij was.
HIJ ZEI: In het begin keek ieder van
ons recht voor zich uit, niet in het
minst geïnteresseerd in de ander. Er ont
stond een traag gesprek toen ik voorstelde
voor ons vieren dezelfde maaltijd te laten
serveren, maar meer dan wat schaarse
woorden over het weer werden er niet ge
wisseld. Toen noemde ik mijn naam en de
anderen noemden de hunne. Dat brak het
ijs. De conversatie werd levendiger en te
gen het einde van de maaltijd
slist
EEN KORT VERHAAL
DOOR
H. J. WAALWIJK
ik wel vertellen, dat mijn boze bui is ge
zakt en dat ik tegen de broer van die
vriend niet de minste wrok meer koester.
Het zal er wel van komen, dat ik straks
met hangende pootjes mijn verloofde ga
bellen en haar mijn verontschuldigingen
aanbied, en dan zal de zaak wel -J-
i geanimeerd gesprek gewikkeld.
t wij.
bij elkander gebracht het toeval?
of zit er achter onze ontmoeting een be
doeling? Naar ik uit onze gesprekken heb
opgemaakt heeft geen van ons deze avond
iets te doen. We zijn allen vrij
verplichting jegens anderen Waarom
i niet bij elkander blijven? Ik i
in een flat hier vlakbij. Ik nodig u
avond uit mijn gast te zijn. Maar ik heb
een voorwaarde: we zullen elkander ver
tellen wat er de laatste 48 uur in ons le
ven is gebeurd om althans te trachten de
achtergrond te ontdekken van ons «amen-
11 Dr. Jeanette van der Hoop. zei Maarten
Hoilert, was de enige, die probeerde zich
van het voorstel te distanciëren. maar toen
de beide anderen zich er mee verenigden,
enigszins geamuseerd, stemde ook zij toe.
TV/TE MR. HOLLERT kent. weet. dat hij een
>V man is. die de kunst verstaat een ieder
op zijn gemak te stellen. Hij weet sfeer
te scheppen en hij is een voortreffelijk
5astheer. En het was dan ook geen won-
er, dat zijn gasten zich in een minimum
van tijd thuis voelden in zijn geriefelijk
ingerichte flat, gelegen op de negende laag
van een gebouw van veertien verdiepin
gen.
Van begin af aan. vertelde mr. Hoilert.
Ïedroeg ieder van hen zich ongedwongen,
erst bewonderden mijn gasten het uit
zicht op de stad. dat altijd boeiend is.
Daarna bekeken ze mijn schilderijen, en
ten slotte mijn boekerij. Toen zochten ze
zich een plaats. Van Steenderen, de stu
dent. lag lui achterover in een leren club.
een been nonchalant over de leuning ge
slagen. Dokter Van der Hoop zat in de
vensterbank naast Van Dam, en Ik pre
senteerde sherry en port en sigaretten.
Toen iedereen zijn glas had en zijn si
garet releveerde ik nog eens in het kort
de bedoeling. We kunnen In onze ontboeze
mingen heus wel eerlijk zijn, zei ik, want
als we straks uit elkaar gaan zien we el
kander vermoedelijk nooit meer. Wij, men
sen. zijn als schepen in de donkere nacht.
We varen elkander voorbij, ieder naar een
eigen bestemming, ieder met een eigen la
ding en ieder altijd met de kans op een
bepaald ogenblik machineschade op te lo
pen. Hoewel het de gewoonte is dames
voorrang te verlenen, wil ik vanavond
eerst het woord voeren. Een gastheer be
hoort het eerst voor de dag te komen met
zijn fouten en gebreken.
TK ZWEEG een ogenblik voor ik begon en
1 ik keek de kring rond. Ik zag. dat dok
ter Van der Hoop nerveus aan haar si-,
garot trok. Van Dam steunde het hoofd m
beide handen en de student staarde met
nietszeggende ogen naar het plafond.
Ik had. zei mr. Hoilert. 's morgens woor
den gekregen met mijn verloofde d:e me
vertelde, dat ze de vorige avond met de
broer van een vriend een concert had bij
gewoond Vermoedelijk omdat ik door mijn
drukke werkkring wat uit mijn humeur was
begon ik tegen haar op te spelen. Ik zei.
dat het voor een verloofd meisje geen pas
gaf met anderen dan met haar verloofde
uit te gaan. en hoe gaat dat dan met zul
ke gesprekken. van het een kwam het an
der. we slingerden elkaar allerlei verwij
ten naar het hoofd en het slot was. dat
ik haar beloofde die vent met wie ze het
concert had bezocht een pak «laag te zul
len geven en dat tk daarom zijn naam
wilde weten. Ze weigerde me die naam
te noemen Ik ben daarop boos het huis
uitgelopen, heb de hele dag door de stad
gesjouwd en kwam tegen zesuur in het
~J.i hrtnwor hart en trof
T. Hoilert
verder, onderbrak mijn verhaal. De
student was opgesprongen en sloeg zich
met beide handen op de knieën. We ke
ken hem allen verbaasd aan, niet anders
denkend, dan dat hij plotseling zijn ver
stand had verloren. Hij scheen maar niet
tot bedaren te kunnen komen, en dr. Van
der Hoop stond al op om naar hem toe te
gaan. toen hij plotseling tussen een paar
lachbuien door uitriep: Dat is de grootste
mop. die ik ooit heb meegemaakt. Neem
me niet kwalijk, meneer Hoilert. maar
de man, met wie uw verloofde gisteravond
uitging, ben ik. Natuurlijk, nu herinner
ik me uw naam weer. Ze heeft die ge
noemd. Ze zei: Ik ben verloofd met mr.
Hoilert. en ze vertelde me nog, dat ze
erg trots op u was. Ik ontmoette haar bij
mijn hospita. Ze heeft, als ik het goed
heb. een beetje toezicht op het gezin daar
Nog al een trieste geschiedenis. Haar man
schijnt zich vergrepen te hebben aan gel
den van zijn baas en heeft daar een paar
jaar voor gekregen. Het fijne weet ik er
niet van. maar in elk geval: de man zou
vandaag thuiskomen en uw verloofde had
iets te maken met die thuiskomst. Enfin,
ik ontmoette dus uw verloofde en na tien
minuten wisten we, dat we gemeenschap
pelijke kennissen hadden en zo vanzelf
haast nodigde ik haar uit 's avonds met
mij naar het concert te gaan. En ik moet
er bij zeggen, dat ze eerst had verteld, dat
haar verloofde, u dus. het zo druk had.
dat hij nooit tijd kon vinden om een con
cert te bezoeken, terwijl hij wist. dat ze
dolveel van concerten hield. Maar als u
mij een pak slaag..
verloofde in dat gezin een oogje
zeil te houden en zonodig financieel bij
te springen.
Ik zei Van Dam dat, vervolgde mr. Hoi
lert. En ik vertelde hem ook welke zaak
mij omstreeks die tijd zo in beslag
nl. de zaak, waarover de kranten vol heb
ben gestaan, die van de moord op de Arn
hemse garagehouder. Zoals u weet. werd
en wordt daarvan een jong student be
schuldigd, die in eerste instantie is veroor
deeld tot 12 jaar. maar die in hoger be
roep is gegaan en in hoger beroep, dat
kan ik u wel zeggen, zeker vrijspraak
kan krijgen omdat intussen nieuwe feiten
aan het licht zijn getreden, die hem
moedelijk wel van alle blaam zullen
veren. De zaak is op het ogenblik nog in
onderzoek, maar ik denk, dat u morgen
of overmorgen wel meer daarover in de
krant kunt lezen. Ik had dus..
Hoilert, sprong
U zegt:
ik denk, dat u binnenkort daarover meei
in de krant zal lezen? Ik weet het zeker.
De student is mijn neef. Ik weet. dat hij
onschuldig is. Ik weet ook, wie de schul
dige is maar die is niet meer te be
reiken. Anderhalf jaar geleden heb ik ge
tracht met u in contact te komen. Het
mocht niet lukken. U had het te druk,
wilde niemand ontvangen, u vond mij toen
zo onbelangrijk, dat u zich zelfs mijn
naam niet meer herinnerde, toen ik mij
voorstelde. Met alle stukken ben ik van
daag naar u toe gegaan. U was niet op
uw kantoor. Morgenochtend, zei uiw secre
taresse. Daarom besloot ik vannacht hier
te blijven om de kans niet te lopen, dat
u morgenochtend vroeg op reis zou gaan,
of wat dan ook. Toen het zes uur was,
besloot ik ergens te gaan eten. Ik liep
een willekeurig restaurant binnen en werd
naar een tafel gebracht, waaraan u kort
daarna plaats nam. Ik vraag me af, of
dat alles toevallig is.
had
■piJ| JD;
het dan, en zweeg. En wij zwegen,
we dachten allen hetzelfde: Was deze ont
moeting toevallig, gebeurt er in het levi
wel eens wat toevallig, of zit achter elke
ontmoeting, achter elke samenloop
omstandigheden een betekenis?
Zonder Pardon, door Marie Has, die al
op haar naam heeft
staan, ..De brandende lamp".
Hoofdfiguren zijn Sander van Hoe
velaken, een jong predikant, en
Lucie van Suylekom. die door San-
bundig vrolijke Franse episoden.
Een knap boek over het Europa
voor de eerste wereldoorlog.
Pardon van de Dordtse schrijfster ders familie niet als schoondoch-
wordt geaccepteerd, omdat zij
lichamelijk gebrekkig is. Hun hu
welijk brengt verwijdering tussen
oSander en zijn ouders, maar later
"vernietiging volgt. Hij weten beide partijen zich met el-
kaar te verzoenen.
Al is dit gege'
Marie Schmitz gaat. De hoofdper
soon in deze roman. Taco Tuin-
stra. een jonge dokter, ervaart
dat op onrecht gebouwd werk
der pardon vernietiging volgt
geniet aanzien, omdat hij
middel zou hebben gevonden
de rheuma te bestrijden. De jon- gffeel,
ge dokter is zich er echter
bewust, dat niet hem, maar
reeds overleden vriend de
had moeten toekomen. Innerlijk
raakt hij hierdoor geheel uit het
Sjouke Sjaerdema, door Jan
Jagersma. Uitgave Zomer
Keuning, Wageningen.
De brug komt klaar, door
Mien van 't Sant. Sterreeks.
Uitgave G. F. Callenbach, N1J-
kerk.
Een aardig, vlot geschreven
meisjesboek, dat in de inmiddels
al terecht populair geworden
Sterreeks is verschenen. De intri
ge is wat versleten (,,Zal de af
stand tussen het dappere boeren-
die meisje en de rijke scheepsbou-
niet direct ori- speelt in het Friesland van de Mid- werszoon te groot zijn?Onover-
Van Dijk-Has deleeuwen en heeft tot achtergrond maar de opzet
lakkende vertel- de strijd van de edelen, Schienn- het verhaal getuigt toch wel
gers en Vetkoper» om de vt.jheid originaliteit De bouw
*-- hun gebied - di. v,n de brug tussen Gorinchem
tenslotte bekent hij
zijn schuld. Zijn trotse vrouw ver
laat hem en als de oorlog uit
breekt komt Taco Tuinstra om bij
het illegale werk. De kliniek, zijn
levenswerk, dat op een basis van
onrecht tot stand was gekomen,
Itijd wel te boei-
Zij, die een goede Christelijke
lan zoeken, moeten dit boek be- Bourgondiërs.
De schrijver had
Een erfenis door Sybllle Bed
ford. Vertaling Clara Eggink.
Uitgever: H. P. Leopolds Ultge- voelt
versmy. N.V. Den Haag.
Bij Zomer Keuning te Wage
ningen verscheen van de hand ge J
van Jan Jagersma de historische
roman „Sjouke Sjaerdema'^™
speelt in het Friesland J
oviiicwi° het Vertiaal'getuigt toch "wel
de vrijheid originaliteit. De bouw
de brug tussen Gorinchem
Land van Heusden en Altena en
een motel (actuele zaken dus)
spelen er een belangrijke rol ln
nodige s;
aantal z
boeiende gegevens waarop hij zijn
verhaal kon bouwen,
toch
Zoals
karakteriserende lijnen zijn ont- heeft gemist. Hij liet zijn kansen
wordt vernietigd. Marie Schmitz werpschets maakt, schreef Sybil- onbenut om er eer J- -
is er bijzonder goed in geslaagd ie Bedford deze roman, die thans menselijk verhaal i
de innerlij- in eerste druk in Nederland H 'ém *wi
ke strijd van de jonge dokter schenen
levend echt
te maken.
Zijn figuren worden net niet bloed-
zijn stijl heeft teveel
;eeft voorts schrijfster typeert, op vaak journalistiek karakter, waardoor Opnieuw verscheen
i karakters geestige wijze, tal van figuren uit dit boek het niet verder brengt pe druk
De oude sprookjes, door J.
Riemens Reurslag. Tweede
kope druk. Uitgave Hollandia,
i goedko-
in de verschillende andere per- de tijd rond de eeuwwisseling, dan een stuk
>nen, die in dit boek voorkomen. 7.0als zij leefden in verscheidene
- xi-i delen van Duitsland. Rake en bij-
De brandende lamp, ««por Nel- zonder knappe schilderingen zon-
.vaJ! P'Jk;Has- Uitgave J. H. der franje zjjn het, met contras
ten als de Berlijns-Joodse bluf-
geldaristocratie, de op de grens wat bredere
van seniliteit verkerende landeige
naars in Zuid Duitsland en de uit-
Kok N.V., Kampen.
Als vervolg op „Vergeef ons on
ze schulden" en „Gelijk ook wij
vergeven" schreef Nelly van Dijk-
dit boek. De tweede
lectuur en dat uitgave in zo korte tijd bewijst de
echt jammer wijl de schrijver grote belangstelling. De opgeno-
alle middelen tot zijn beschikking men sprookjes zijn dan ook alle
had een sublieme roman te schep- boeiend; bovendien zijn ze op een
pen. Niettemin geeft dit boek ons voor kinderen aannemelijke wijze
redelijke hoop dat straks een verteld. De illustraties zijn van
bredere schrijverservaring Toby Vos, Judith Kruys, Jos Ru-
Jagersma zal resulteren in ting, Henk Kabos en Jan de Gruy-
betere prestatie. ter.
DOOR THEA BECKMAN
(Vervolg)
.Geld!" juichte hij.
Het was een onaanzienlijk koperen geldstukje, dat mis
schien jaren geleden over de vloer was gerold en in eer
spleet verdwenen.
„Nog meer geld", kondigde Walawip aan en stak op
nieuw zijn hand in het gat. Een tweede munststukje kwam
tevoorschijn. Daarna niets meer.
„Is dat alles?" vroeg de moeder angstig.
Walawip knikte en speelde met de muntjes.
„Is er werkelijk niets meer? Zijn er dan geen gouden
en zilveren daalders?" vroeg zijn vader ontsteld
Walawip wierp een onverschillige blik in het gat en over
de vloer en schudde het hoofd.
„Meer is er niet", zei hij rustig.
Toen begon de moeder te huilen. Ze dacht aan de kapot
te vloer, die weer gemaakt moest worden. Dat zou geld
kosten, veel méér dan de twee losse centen die Walawip
had gevonden. Dat zou., och, verdriet., dat zou haar
héle zilveren gulden kosten, die zij zo zuinig had bewaard
voor zijn verjaardag. Zo kwam het, dat Walawip ook op
zijn zevende geboortedag geen geschenk kreeg. Maar toch
was hij vrolijk. Hij speelde met een afgedankte torenhaan,
die geen staart meer had en zong het hoogste lied.
Iedereen was er nu wel van overtuigd, dat Walawip wer
kelijk de gave bezat, de schatten in de grond te zien. MaaT
helaas, in het dorpje waar hij woonde, bleek geen enkele
begraven schat te zijn. Dikwijls liep zijn vader met hem
over het veld en vroeg dan elke tien meter: „Walawip,
zie je nog niets?" En dan antwoordde Walawip: „Neen
vader, niets."
Toen besloten zijn ouders, dat Walawip de wereld in
moest gaan. Ergens in de grote wereld zou toch nog wel
een begraven schat liggen, waarvan de mensen het be
staan reeds lang vergeten waren. Walawip met zijn bijzon
dere ogen z.ou die schat kunnen zien en opgraven. Steenrijk
zou hij dan terugkomen. Ja. Walawip moest de wereld in!
De jongen vond het best. Hij was intussen vijftien jaar ge
worden en heel nieuwsgierig hoe de grote, wijde wereld
er uit zag. Dus knoopte hij een pakje aan een stok, die
hij over de schouder droeg en zei zijn ouders vaarwel.
..Kom gauw weer terug, mijn jongen", weende zijn moe
der.
„Ja. maar niet zónder schat", waarschuwde zijn vader.
Walawip wuifde vrolijk en ging op pad. Hij liep de hele
dag en bracht de nacht onder een boom door. Toen hij bij
het ochtendkrieken wakker werd, zongen de vogels rechl
boven zijn hoofd.
Walawip haalde zijn laatste boterham uit zijn rode zak
doek en begon met smaak te eten.
Beste neven en nichten,
Allemaal hartelijk bedankt voor de beste wensen, die jullie
me stuurden voor 1960. En nu weer hard aan de slag op school.
Jullie vonden het natuurlijk heerlijk om weer naar school te gaan.
De maand december is altijd een gezellige maand, maar nu moe
ten we weer een jaar wachten. De meeste van jullie hebben van
de oliebollen gesmuld, heb ik wel uit de brieven begrepen. Ver
schillende nichten en neven hebben nog niet geschreven wanneer
ze geboren zijn. Schrijven jullie het nu allemaal?
De hoofdprijs krijgt El lie de Lorm. De troostprijzen krijgen toegestuurd
Pimmy van H ale m, J op ie Huisman en M ar tien Kamerling.
Eén van de nichtjes maakte een gedichtje, waarin ze de op lossing van de
puzzel heeft verwerkt.
De jager liep in 't bos
En schoot met zijn geweer
Zo pardoes He, Haasje
uit? Geweldig, dat Jij
Wat leuk. dat jij bij je
vriendin in Molenaarsgraaf
hebt gelogeerd, Annie van
Vnlgenc
■ek verder)
ooor mooie
Jeugdherinneringen
11 IIIIIIB Bill lllllllil lil IR
antwoorden. Daarom lachte ik maar wat,
en ik vroeg of dr. Van der Hoop haar
verhaal wilde doen. Maar plotseling stond
Van Dam op. Hij zei: Ik moet wel voor
rang hebben, want ik heb er een flauw
vermoeden van. dat ik de man ben van
de hospita van de heer Van Steenderen.
Ik heb nl. anderhalf jaar gezeten, omdat
ik heb gefraudeerd. To
Intussen kan
morgen vroeg. Maar ik heb niet de moed
kunnen opbrengen naar huis te gaan. Ik
wilde eerst nog een rekening vereffenen.
Die fraude, waarover ik sprak, was niet
zo groot als werd vermoed. Het is nog al
oen Ingewikkelde geschiedenis en ik zal er
u niet mee vermoeien. Maar er was een
advocaat, die me de gevangenis had kun
nen besparen. Als hij bereid was geweest
zich met mijn zaak bezig te houden. Hij
wilde echter niet. Hij zei tegen mijn
vrouw, dat hij het te druk had. Maar er
zat wat anders achter. Hij was de zwa
ger van mijn directeur en die stak er een
stokje voor. dat een bekwaam rechtsgeleer
de mijn pleiter werd. Ik heb dat die ad
vocaat nooit vergeven en daarom wilde
ik hem vandaag op zijn kantoor opzoe
ken. Maar hij was er niet. De hele dag
niet. en ten slotte nam ik mezelf voor
naar huis te gaan Eerst wilde ik echter
wat eten en daarom hebt u mij ont-
r'EN hy zich voorstelde, zei mr. Hoi
lert. kwam zün naam me al bekend
voor. maar ik kon hem toch niet, wat je
noemt, thuisbrengen. Maar ineens wist ik
het weer Ik had inderdaad geweigerd hem
te verdedigen, niet. omdat zijn baas mijn
zwager was, maar omdat ik op dat mo
ment een andere zaak had. die al mijn
aandacht bezighield. Het enige wat ik kon
doen want er waren zeer veel verzach
tende omstandigheden was mijn confrère
verzoeken alle pogingen in het werk te
stellen om te trachten hem buiten de ge
vangenis te houden Dit lukte niet. Ik had
daar wroeging :L- J- J~*
Zoals die kleine van
u lacht, lacht er geen
kind ter wereld en de
behendigheid, waar
mee hij u de poeder
bus uit de handen
schopt, Is een wonder
mlnlatuur-Joch (-meis
je).
U kent de gebaar
tjes, de maniertjes, de
lachjes van uw kind
precies. Maar kunt u
zich alles wat u nu
ontroert, over zeg
dertig Jaar nog herin
neren? Trouwens vol
gende week Is uw kind
een maand nog weer
anders. Dat kunt u
nooit allemaal onthou
den. Zoals uw kind nu
Is, is het alleen van-
daarom
i foto
die
omdat ik meende, dat
reeds doet glimlachen
„weet je nog?" en die
over dertig jaar onbe-
Een „levensreporta-
woord te gebruiken
van uw kind is zowel
voor uzelf als voor het
kind op den duur een
kostelijk bezit.
Heus. we spreken uit
ervaring. Onze drie
kinderen worden meer
dere malen per week
op de kiek gezet en
reeds nu ontlokt het
album verrukte kreten
Kinderen fotografe
ren is werk van vader
en moeder samen.
Zoals moeder de kin
deren ziet. krijgt va
der ze nóóit te zien,
tenzij wanneer hij met
een griepje het bed
moet houden.
Sommige ouders heb
ben het werk verdeeld:
vader de opnamen bui
ten. moeder binnen.
Dat betekent voor
moeder flitslamp j es
gebruiken, want met
een box kun je binnen
praktisch nooit fotogra
feren zonder een pri-
vé-zonnetje. De zon zit
gevangen in een klein
glazen bolletje,' een
flitslampje zp groot als
een okkernoot. Maar
met dat flitszonnetje
kunnen wonderen ver
richt worden..
U kunt er geschiede
nis mee schrijven, de
geschiedenis van uw
Jantje of Marjoleintje.
Uw kind moet in het
bad. het speelt, het
haalt o al binnen
het jaar kattekwaad
uit. het blaast in een
volle asbak, het graait
naar de staart van
poes, het weet a1 vroeg
de suikerpot te vinden,
het trekt rare gezich
ten. het uw kind
doet elk ogenblik wat
En bijna steeds i3 er
een leuke foto van te
maken. Alleen al de
badkamer is een bron
van de heerlijkste kin
derfoto's. Uk in de
weer met een klein
tandenborsteltje, rond-
spetterend in het bad
(of geef hem een groot
plasticbeest). Marjo
leintje die de spiegel
ontdekt en al koket be
gint te worden, de mo
gelijkheden raken
nooit uitgeput. En de
techniek?
Is er gewoon niet. U
praat toöh ook niet
zwaarwichtig over
techniek wanneer u de
bromfiets start of het
TV-toestel inschakelt?
Er zitten vier knop
pen aan uw was-centri-
fuge-combinatie en ze
doen u niets. Aan
de box met flitsappa-
.«>at zitten er maar
Eén om af te druk
ken
één
het
filmpje door te draai-
Doe het zó: stop een
filmpje van 17/10 din
(het klinkt geleerd,
maar uw handelaar
weet wat u bedoelt) ln
uw box. Steek het flits -
apparaat op het toestel
(stekkertje niet verge
ten in de aansluiting
van de box te Bteken)
en doe een lampje in
het flitsapparaat.
Koop de kleinste
fl'tslampjes. PF1 van
Philips of van Osram.
Wanneer u nu maar
Steeds 24 a 3 meter
afstand houdt tussen u
en de kleine, wordt elk
„schot" een treffer.
Vermijd onrustige
e. zhtergronden, waar-
door er bloemen ot
planten uit het hoofd
van uw kindje schij
nen te groeien. Kiek
ook niet aldoor vanuit
de zelfde houding,
maar blijf nu eens
staan, hurk de volgen
de keer neer en klim
weer een ander? keer
op een stoel Maar
houd de afsta d in de
gaten: 24 a 3 meier.
En dan, o tante Jos
Wat zit een veer en een ei
van zo'n kip toch los.
En het is ook waar
Dat, die boom en dat blad
En ook die kale tak
Horen bij elkaar.
Nu gaan we aan de brie
ven beginnen. De vorige
keer heb ik je brief te laat
ontvangen Pimmy van Ha-
daarom stond je
de krant. Wat heb
je meccanodoos ge
bouwd? Wat zal jij knap
worden Tineke Hauswljlc
Heb je de petticoat hele
maal alleen gemaakt? Is je
pyama al klaar? Relnie
v. d. Have, doe jij er de
volgende keer een briefje
bij? Heb jij geen vriend
je John v. d. Helden? Waar
woont je oma? Hoe was
het op school Hans van He-
mert? Schrijf je de volgen
de keer een lange brief?
Hoe was het in Amstelveen
Ineke van Herp? Hartelijk
bedankt voor je mooie te
kening.' Heb jij het zelf ge
tekend? Is je boek mooi
Beppie v. d. Heuvel? Mag
jij 's avonds altijd lezen?
Bedankt voor het leuke
gedichtje Saartje v. d. Heu
vel. Fijn, dat je v.
ter bent. Hadden jullie
mamma's stoel versierd?
Jij bent dus gelukkig
ook weer beter, Jenny v.
d. Heuvel. Mochten jullie
tot 12 uur opblijven? In
welke klas zit jij? Tine
ke v. d. Hil, heb jij nog
meer broertjes en zusjes?
Nu niet meer zo lang wach
ten met schrijven, hoor!
Ga jij naar de padvinderij,
Marius v. d. Hoeven? Wat
heb jij een fijne lange
brief geschreven. Hoe was
het in Hellevoetsluis?
Wat leren jullie allemaal
koken, Ria v. d. Heijden?
Knap hoor, om al een hu-
zarenslaatje te maken. Is
je schortje al klaar? --
Nou, ik heb ook oliebollen
gegeten. Koos van 't Hof
Ze waren heerlijk. Kan ji.
goed schaatsenrijden? II
verlang er nog niets naar
hoor! Wat gingen julli
laat naar bed, Peter Hol
man! Waren de sterretje;,
mooi? Is je garage klaar?
Wlm Hollemans schrijf
Jij er de volgende keer een
briefje bij? Wanneer ben
jij geboren? Nezla v. d.
Horst stuur jij je brief
voortaan wat eerder weg?
De vorige keer was je brief
te laat. Heb je leuke kerst
dagen gehad? Ja. Jopie
Huisman, tante Jos krijgt
veel gedichtjes en ze kun
nen natuurlijk niet allemaal
geplaatst worden. Had je
het zelf gemaakt? Sterkte
met je oog, Jopie! Wat
heb jij mooie boeken ge
kregen, Haro Hylkcma!
Was het kerstspel mooi?
Hoe oud wordt jij op 25
maart? Je moet niet meer
zo lang wachten met schrij
ven, hoor! Wat grappig,
dat jullie vlak na elkaar
jarig zijn Annle Jochem.
Hoe heten je zusjes? Heel
veel plezier op 15 januari,
Annie! Waar zijn jullie
in de vakantie naar toe ge
weest. Corrie de Jong?
Was het leuk op de boot?
Wat heb je genaaid op
school "Wijnia de Jong?
Moet jij kinderverzorgster
worden? Eleanor Jonge-
jan, ga jij ook wel eens
eendjes voeren net als op
de kaart? Wanneer ben jij
precies jarig? Tante Jos
is 27 oktober jarig. Wllma
Kalkman. Hoe heet jouw
vriendinnetje? Woon jij
dichtbij school? Wat
heeft jouw boekje een moei
lijke naam Martlen Kamer
ling. Is het mooi? Wat kan
je allemaal van het lego-
spel maken? Llll Kamp
hartelijk welkom bij de ne
ven en nichten. Heb Jij ook
oliebollen gebakken? In
welke klas zit jij? Is
Freddie al beter. Rla Kei
ler? De volgende keer ben
jij jarig, als je letter aan
de beurt is, Ria! Theo
Klanke, wat heb jij lang
gewacht met schrijven!
Theo zou graag een rorres-
Ipondmtievriend willen het>-
ben, hij is bijna 11 jaar-
met de auto werd thuis ge
bracht Jan Kees van Kleef.
Wil jij later boer worden?
'k Ben benieuwd of je
je belofte volbrengt, Diene-
ke Koen! Lees jij graag?
Heb je een fijne ver
jaardag gehad Jan Kraak?
Is je vriend ook geweest?
Je kunt nu veel bouwen
met zoveel legodoosjes.
Erna v. d. Kraan schryf
jij er de volgende keer ook
een briefje bij? Harte
lijk welkom bij de neven en
nichten Mlepie Kuiper. Heb
jij nog meer broertjes en
zusjes? Krijg ik er in
't vervolg een briefje bij
Toos Lemmerlng? Ik
vind het geheimschrift
moeilijk Joepie Laros. Na
tuurlijk mag jij ook een ge
dichtje insturen. Mea de
Leeuw, zullen we afspre
ken, dat je er de volgende
keer een briefje bij doet?
Hartelijk bedankt voor
je gedicht Ellie de Lorm.
Wat heb jij een kerstfees
ten gehad! Wat heerlijk op
een boerderij wonèn, vind
je niet? Leuk, zoveel big
getjes. Is Jaap Moerman
een neefje van je, Arjan de
Leeuw van Wecnen? Hoe
lang ben je in Zwartewaal
geweest? Hoe heet jouw
boek, Cobie Luijendijk?
Hoe is het met je moeder,
Tineke Luijk? Wat ben jij
verschrikkelijk verwend.
Is het boek mooi? Ria
Maaskant krijg ik van jou
de volgende keer een brief
je? Hartelijk welkom,
Marja Mesker. Wat leuk
zo'n klein neefje, vind je
niet? Jij bent ook har
telijk welkom, Wlm Meer
man. In welke klas zit jij?
Wanneer ben jij jarig
Conja Meljers? Geweldig,
zo'n poppenklerenkast. Kan
jij dammen? Jij weet
toch wel meer te schrij
ven, Lenle Moerman? Ben
jij nog weg geweest
vakantie? Peter Moet,
hartelijk bedankt
mooie tekening. Fijn.
dat je nu*weer thuis bent.'
Else Moet. Hoe was het in i
de kolonie? Goed eten
hoor! Hoe heet jouw
vriendje Paul Moet? Het is
gauw feest, want ji
bijna jarig. Heel veel ple
zier, Paul! Doe jij er de
volgende keer een briefje
bij Henny Mol? Hoe
heet jij K. Mooi? Schrijf
je me dat de volgende
keer? Gelukkig Kees
Muit, dat Sinterklaas jou
niet vergeten is. Heb je een
leuke vakantie gehad?
Kan jij ook Joegoslavisch
spreken, Lla Mulder? Ben
jy wel eens bij je pleeg-
zusje in Aken geweest? De
poezen hebben moeilijke na
men hoor! Hoe was de
eerste dag op school, He-
lêen Naaborgh? Viel het
mee? Handig zo'n schrijf
map. Heieen! Nellie en
Jozina Naaljen, hartelijk
bedankt voor jullie gedicht
je. Wat leuk, zo'n klein j
broertje, vind je niet?
Arie v. d. Nadort, graag
volgende keer een brief
je er bij, afgesproken?
Jannie Nagelhout hier I
sneeuwt het ook niet, hoor!
Ga jij veel weg? Was
het leuk in Waddinxveen
Marianne van Netten?
Woont je oma alleen?
Ik luister ook altijd naar
Ernst J an, Rietje van
Noordenne. Dot is zeker 1
leuk, dat tante Jo in Voor
burg het heeft gelezen.
Jij hebt goed gekeken Ada
Noordt. Was het leuk
de vakantie? Leo
Noort doe jij er de volgen
de keer een briefje bij?
Woont oma dichtbij jullie
Janny en Klement Noten
boom? Zijn de boeken mooi j
die jullie hebben gekregen? j
Is je boek mooi, Jan
Notenboom? Wat hebben
jullie een mooie verlichting
in Vlaardingen. Is het
kindje weer thuis Rietje
Nuijt? Is jouw boekje ook
mooi? Veel jongens en
meisjes schreven me de cij
fers van hun rapporten. Al
lemaal hartelijk dank! De
ze week zijn aan de beurt
de namen, die met de let
ters O t.m. Z beginnen. Tot
de volgende week neven en
nichten.
bent
Op dit plaatje zien we drie jongens en één meisje.
Hun namen hebben ze als rebus op papier geschre
ven en nu moeten jullie uitzoeken wat het voor
namen zijn.
Deze puzzel is wat moeilijk, maar ik zal jullie
een beetje helpen. De eerste jongen heet H - en -
drie. Doch de laatste letter van de drie moet een k
zijn. De jongen heet dus Hendrik.
Sterkte jongens en meisjes.'
Oplossingen moeten vóór 12 januari worden in
gezonden.
-
