Clir.-geref. reactie op
besluiten Utrecht
Onderwijzers tegen
aansluiting NVV
meester
Tendens tot devaluatie
middenstandsdiploma
Financiële actie van V.U.
nu in tweede ronde
HONING -
RICHARD
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Zijn wij er nu?
De besluiten van de generale
synode-Utrecht van de Gerefor
meerde Kerken hebben niet
alleen betrekking op de ver
houding t.o.v. de vrijgemaakte
Gereformeerde Kerken. Ook
heeft de terzijdestelling van de
vervangingsformule de christe-
lijke-gereformeerden iets te
zeggen. Ds. J. H. Velema heeft
in een herenigingsnummer van
.yTeugdstemmen" het maandblad
van de ger. jeugdcentrales van
Huizum, Leeuwarden en Leeu
warden-west op deze terzijde
stelling gereageerd:
TAE Geref. Synode heeft een his-
-L' torische beslissing genomen.
Een beslissing, die deze Synode
en de Geref. Kerken eert. Er
moet wel het een en ander ge
beurd en losgewoeld zijn in de
geesten dat de op vorige Synodes
nog als goddelijke waarheid ver
dedigde formule, nu ineens terzij
de gesteld kon worden. Als bui
tenstaander kan ik moeilijk oor
delen over de motieven, die tot
deze terzijdestelling geleid heb
ben. Je kunt daar zo je gedach
ten over hebben, maar die doen
minder ter zake. Alleen respect
voor het feit.
Vervelend eigenlijk dat je altijd
maar weer geneigd bent om vra
gen te gaan stellen juist bij een
dergelijke mijlpaal. Immers de
vraag laat zich niet onderdruk
ken: hoe moet ik nu oordelen
.over het beleid van vorige Syno
des? Heeft de Utrechtse Synode
van 1959 het beleid van de vorige
Synodes nu feitelijk veroordeeld?
Als we de betrokken beslissing
goed lezen kunnen we deze ver
oordeling er moeilijk in vinden.
Trouwens daar wijst ook de
formulering „terzijde-stelling" op.
Je stelt iets terzijde als het, hoe
wel goed geweest, op een bepaald
moment z'n dienst heeft gedaan
en nu kan worden uitgeschakeld.
EN juist het feit dat op deze wij
ze het besluit t.a.v. de ver
vangingsformule genomen is tem
pert onze blijdschap en kan ons
niet doen juichen: nu zijn we er!
Het is nu nog maar een kwestie
van de nodige welwillendheid en
de Gereformeerde Belijders kun
nen ook kerkelijk één worden.
Ik schreef daar: ons en onze.
Daarmee bedoel ik uiteraard: de
chr.-gereformeerden. Vanzelfspre
kend geef ik in dit artikel m'n
privé-mening en ben ik geen pen
voerder voor m'n kerken. Ik
meen echter onze kerken wel zo
goed te kennen om te weten dat
m'n gedachten over deze zaak
niet al te zeer uit de Geref. toon
vallen. Van Chr. Geref. gezichts
punt bezien is de situatie gewor
den zoals die was voor 1944 t.a.v.
tenminste de uitspraken van
Synodes over Verbond en Doop.
Over andere veranderingen, die
na 1944 hebben plaats gehad
spreek ik nu niet, al zou daar
over bij een eventuele vereniging
terdege gesproken moeten wor
den.
VOOR 1944 fungeerden in de Ge
ref. Kerken verschillende uit
spraken over Doop en Verbond
de verklaring van 1905. In 1944
werd een bepaalde lijn, die in
1905 te vinden was („1905" was
een compromis) als de alleen
juiste verklaard en daaraan wer
den de kerken gebonden.
Zij die vanaf 1944 grote bezwa
ren hebben ingebracht tegen de
binding zien zich nu grotendeels
de grond onder de voeten wegzin
ken. Zij hebben zich inzonderheid
te herzien, want de binding is
verdwenen. Hoe deze terzijde-stel
ling ook getracteerd of aange
kleed" is, van binding is geen
sprake meer.
Ieder, die alleen maar bezwaar
had tegen en streefde voor ophef
fing van de binding, kan juchen
de vlag uitsteken. De binding
is
1 af.
Echter is ons Chr. Geref. be
zwaar nooit geweest de binding als
zodanig. We zijn niet Chr. Gere
formeerd vanaf 1944, maar we
zijn in 1892 reeds Chr. Gerefor
meerd, GEBLEVEN omdat het
voor onze Chr. Geref. Bezwaar
de voorouders een overwegend be
zwaar was dat ongereformeerde
leringen inzake Doop en Weder
geboorte geleerd werden.
VAN meetaf heeft dit als be
zwaar geleefd: in een kerk
moet er zeer zeker zijn de liber-
tas profetandl de vrijheid om
te profeteren maar binnen het
raam van de belijdenis. Doch in
een kerk mogen geen twee voor
stellingen der leer naast elkaar
geleerd worden, die elkaar uitslui
ten en met elkaar in strijd zijn.
Hopelijk is dit standpunt duide
lijk. We zullen het natuurlijk niet
altijd op alle punten met elkaar
eens zijn in een gereformeerde
kerk. Dat is in de Chr. Geref.
Kerken ook niet het geval.
Maar wanneer twee leeiwoor-
stellingen gegeven, geleerd, ge
preekt worden, dan maken
„„.„O,, uier io A* Hpll-ideriis
ding.
Hier is de Belijdenis ..n ge-
de beslissing van de Utrechtse Sy
node ook respecteren en blij zijn
dat deze Synode een stap terugge
daan heeft en een stap in de goe
de richting, toch nog met tweeër
lei leervoorstelling blijven zitten.
Weliswaar is de vervangingsfor
mule niet bindend meer, maar de
leervoorstelling die daarin gege
ven wordt, is afgekeurd. Integen
deel men meent dat de zakelijke
inhoud van de vervangingsformu
le in de Drie Formulieren is te
rug te vinden dus conform de Be
lijdenis is.
En dat is een opvatting, die we
als Chr. Geref. beslist niet kun
nen accepteren. We menen dat de
zakelijke inhoud van de Vervan
gingsformule in strijd is met Gods
Woord en de Belijdenis der Ker
ken. Nergens wordt geleerd
dat ik de kinderen moet beschou
wen en behandelen als delende
in de wederbarende genade van
de H. Geest, waarbij dan in
het midden gelaten wordt wanneer
de wedergeboorte plaats vindt en
waarbij niet verdisconteerd wordt
'dat er ook gedoopte kinderen zijn
die niet wedergeboren worden.
De winst is: dit BEHOEFT niet
meer geleerd te worden.
Ons bezwaar blijft dit MAG nog
geleerd worden.
Zolang dit nog geleerd mag wor
den zijn we er niet.
de ver-
Geref. Belijders
zijn er niet, wanneer formules aan
de kant van de kerkweg worden
geplaatst of kerkelijke papieren,
na gebruik, weer worden afge
dankt, maar wanneer Schrift en
Belijdenis voluit gaan functio
neren in het kerkelijke leven en
in de kerkelijke arbeid.
Zal er na de terzijde-stelling van
de vervangingsformule anders
worden gepreekt en zal de ge
meente anders worden beschouwd,
behandeld en bearbeid?
Zo neen, dan zijn we nog niet
veel verder gekomen, hoe dank
baar ook voor de Utrechtse be
slissing, die sommige broeders
niet gemakkelijk moet gevaLlen
zijn. Zo ja, dan zou blijken, dat
deze terzijde-stelling meer is dan
een formele aangelegenheid.
Ik hoop niet al te zeer uit de
toon te vallen in dit nr. dat door
de redactie met zoveel enthou
siasme in elkaar gezet wordt.
Maar ik moet eerlijk m'n me
ning geven.
Ook wij zien „met spanning de
dag tegemoet dat we als Geref.
Belijders samen weer kunnen bou
wen aan Gods Koninkrijk" be
doeld is waarschijnlijk onder één
kerkdak. Zover zijn we nu helaas
nog niet na Utrecht 1959.
Er moet meer gebeuren.
Vooral: Gods Geest moet de hof
van alle kerken doorwaaien opdat
we niet leven uit en zweren bij
systemen en formules (van ui
terst links tot uiterst rechts),
maar samen leven uit de levende
Christus. Dicht bij Hem zijn we
ook dicht bij elkaar.
Bestuursvoorstel N.O.V. getorpedeerd Beroepingswerk
De 14e algemene vergadering
der Nederlandse Onderwijzers
vereniging (N.O.V.) gisteren
te Amsterdam begonnen heeft
vannacht om een uur met grote
meerderheid van stemmen het
hoofdbestuursvoorstel tot aan
sluiting van de N.O.V. in 1960 bij
het Nederlands Verbond van
Vakverenigingen (N.V.V.) ver
worpen.
De uitslag van de stemming
tegen 233, voor 92 en 1 blanco (er werd
gestemd door het opsteken van een
stemkaart). De voorzitter, de heer Jac.
Lootsma, verklaarde dat de thans ont
stane situatie een nader beraad van hel
hoofdbestuur vereist.
Het hoofdbestuur was niet onbekend
met de vermoedelijke uitslag der stem
ming verwerping van haar voorstel
zo merkte de voorzitter op. Het heeft
nog geen vaststaand standpunt inge
nomen wat er nu moet gebeuren
welke bepaalde consekwenties aan
verwerping verbonden zijn.
De afdeling Delft heeft een voorstel
ingediend, inhoudend oprichting in de
NOV van een landelijke groep waar
van de voorstanders van aansluiting
bij het NVV lid kunnen worden; en
aansluiting als groep uit de NOV bij het
NVV. Dit op grond van de overweging,
dat niet alle leden van de NOV voor
aansluiting bij het NVV zullen zijn en
de praktijk zal mo-eten uitmaken of
aansluiting nut heeft. De voorzitter
verzocht de afdeling dit voorstel in te
trekken.
Met de verwerping van het hoofd
bestuursvoorstel is, aldus de voorzitter,
het probleem nog niet opgelost. Het
hoofdbestuur wil in het nader beraad
samenspreking en besprekingen houden
met het NW hoe in de thans ontstane
situatie misschien een tussenoplossing
tot stand gou kruinen worden gebracht
om daarover aan de volgende algemene
vergadering of de verenigingsraad rap
port uit te brengen en dat als voor
lopig richtsnoer voor zijn beslissing te
Het hoofdbestuur ziet op het ogenblik
nog geen uitweg doch wil z(jn best doen
er een te zoeken, die misschien vo«
minderheid ook acceptabel is.
Benoeming in de
onderwijsraad
derwijs en kleuteronderwijs:
van Dijken, lid van Gedeputeerde Sta
ten van de provincie Zuid-Holland, wo
nende te Den Haag. Mr. T- A. van Dij
ken is tevens benoemd tot voorzitter
van deze afdeling.
Advertentie
meer.,
meest..
béste gelderse rookworst
Instituut voor middenstandsontwïkkeling
Op de jaarvergadering van het
instituut voor middenstandsont
wikkeling, die gisteren in Gronin
gen gehouden werd, heeft de voor
zitter, de heer J. C. Deering, in zijn
openingsrede gezegd, dat er een
tendens tot devaluatie van het mid
denstandsdiploma bestaat.
Met de richtlijnen tot Invoering van
gesubsidieerd en geïnspecteerd midden-
standsonderwijs, zoals die zijn neerge
legd in een rapport van de staatscom
missie, kan de heer Deering zich wel
verenigen. Hij pleitte voor een uitein-
Zaal „Het Grote Bos"
wordt herbouwd
Het enige weken geleden door brand
verwoeste hervormde recreatiecentrum
Het Grote Bos te Doorn zal worden her-1
bouwd. Men hoopt met de bouw van dit
centrum gereed te komen voor het zo
merseizoen 19(50. Het nieuwe gebouw, dat
nu in steen zal worden opgetrokken
zal op zaterdag voor pasen als dat niet
gelukt op de zaterdag voor pinksteren
worden heropend.
Het nieuwe recreatiecentrum krijgt een
oppervlakte van 900 vlerkante meter.
Het oude gebouw had een oppervlak van
600 vierkante meter. Het herbouwde cen
trum zal een zaal krijgen die plaats biedt
aan duizend personen (de zaal van het
dóór brand verwoeste centrum bood
plaats aan 700 bezoekers).
delijke erkenning van het middenstands-
onderwijs door de Nederlandse regering
door middel van rijkssubsidie en rijks
inspectie. Als dit niet mogelijk is door
middel van de mammoetwet, dan moet
er in ieder geval een wettelijke rege
ling komen, zo zei hij.
De voorzitter achtte het verlenen
vrijstelling voor het middenstandsdiplo
ma voor leerlingen van- het VGLO
van de primaire nijverheidsscholen v
meisjes onverantwoord. Dit kan er
leiden, dat het vestigingsbeleid op den
duur wordt uitgehold.
Hij constateerde met vreugde, dat de
minister van economische zaken het
einddiploma van de middelbare land
bouwschool niet heeft willen aanwijzen
als bewijs van voldoende handelskennis
op grond van de vestigingswet.
Het verschil in het percentage ge
slaagden tussen cursisten van het IMO
en die van de niet erkende cursussen
bedroeg dit jaar 11.2 procent. Het hoog
ste aantal punten voor de zes vakken
was dit jaar 58.
voorzitter betreurde,
IMO nog niet officieel als representa
tieve organisatie bij het departement
van O. K. en W. is geïntroduceerd. Hij
toonde zich voorts verontrust door de
ontwikkeling van het vestigingsbeleid.
Hij vond het noodzakelijk, streng de
de hand te houden aan de wettelijke
voorgeschreven vestigingseisen.
NED. HERV. KERK
Beroepen door de Generale Synode als
pred. voor buitengew. werkz. (voorzitter
synoderaad Molukse Evang. Kerk in
derland): W. H. Tutuarima te Buiksloot.
Aangenomen het beroep door de gen.
synode tot pred. voor buitengew. werkz.
(Kerk- en ziekenzorg): A. Dönszelmann
te Amsterdam; naar Vreeswijk: W. van
Hennekeler te Molenaarsgraaf.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Bovensmilde: A. A. Klap
wijk te Paesens; te Hoornsterzwaag: W.
F. Koelé, kand. te 's-Gravenhage; te Ot-
tcjand: J. J. Tissink, kand. te Bergen op
Zoom; te Kootwijkerbroek: P. S. Veld
huizen, kand. te Sliedrecht.
Aangenomen naar Landsmeer: J. j
Wattum te Mildwolda, Old.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Aangenomen naar Armadale, West-
Australië: K. Drüning te Rijnsburg.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Rotterdam-Kralingen: M.
S. Roos te Alphen a. d. Rijn.
Aangenomen naar Midwolda, Old.: H.
U. Westerterp te Wormerveer.
Bedankt voor Doesburg: H. U. Wester
terp te Wormerveer.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Werkendam: P. Honkoop
'te Yerseke.
700.000 in
vaste bijdragen
nodig
groei niet achter bij de rijks
universiteiten. Wat grootte be
treft is deze school thans verge
lijkbaar met de Rijksuniversiteit
van Groningen met dien verstan
de dat in tegenstelling met Gro-
Uitreiking Prof. van
der Leeuwprijzen
De staatssecretaris van onderwijs,
kunsten en wetenschappen mr Y. Schol
ten zal op 7 januari de twee „Professor
van der Leeuwprijzen 1959" uitreiken
aan de componisten Hendrik Andriessen
en Rudolf Escher.
Prof. Andriessen zal de prijs ontvan
gen voor zijn „Symphonische Etude" en
Rudolf Escher voor zijn „Le Tombeau
de Ravel".
De Professor van der Leeuwprijs
wordt toegekend met medewerking van
Philips Phonografische Industrie te
Baam. De prijs werd verleend op advies
van een commissie bestaande uit Jan
Mul, mr. Guillaume Landré, Willem van
Otterloo en de heer B. Wagemans.
Open brief voor
Herschel Grynszpan
Op 7 november 1938 overleed aan zijn
verwondingen de Duitse diplomaat Ernst
von Raüh, verbonden aan de Duitse am
bassade te Parijs. Hij was neergeschoten
door de zeventienjarige Joodse jongen
Herschel Grynszpan, die voor de nazi's
naar Frankrijk was gevlucht en daar het
bericht ontvingen dat dezen zijn ouders
hadden gearresteerd. De jongen schoot
op de diplomaat om zijn woede te koelen
over het onrecht zijn ouders aangedaan.
Voor de nazi's was deze aanslag een goe
de aanleiding in Duitsland eqn groot pro-
grom te organiseren. In de nacht van 9
op 10 november 1938 gingen nagenoeg
alle synagogen in vlammen op, Joodse
zaken vernietigd. Joden gewond en ge
dood. Herschel Grynszpan verdween in
een Franse gevangenis. Daar was hij nog
toen de Duitsers het land overweldigden.
Sindsdien ontbreekt ieder spoor van de
jongen. Zijn bejaarde ouders die de con
centratiekampen hebben overleefd cn
thans in Israël wonen, hebben in de Is
raëlische dagbladen een open brief ge
schreven waarin zij hun zoon verzoeken
zich bekend te maken. Volgens onbeves
tigde berichten zou Herschel Grynszpan
namelijk in een voorstad van Parijs in
garage als monteur werkzaam zijn.
Hij zou leven onder een valse naam en
l tot het Christendom zijn overgegaan.
ningen de medische faculteit van
de VU nóg in opkomst en het
academisch ziekenhuis nog niet
in gebruik is. Aangezien maar
negentig procent (misschien in
de toekomst 95) van de kosten
door het rijk worden gesubsi
dieerd betekent dit dat in de toe
komst de school over meer in
komsten zal moeten beschikken.
In de jaarvergadering van 1959 hebben
de directeuren bij monde van ir. C.
Doets een overzicht gegeven van
kosten van de uitbreidingen die nodig
zijn. Het in aanbouw zijnde academisch
ziekenhuis kost 40 miljoen, de nieuw te
bouwen laboratoria wis- en natuurkunde
45 miljoen, de laboratoria voor de me
dische faculteit 20 miljoen, de kosten
voor een hoofdgebouw voor de A-facul
teiten, bibliotheek en administratie be
dragen 25 milj. Wanneer men bij deze be
dragen nog eens de kosten van inrichting
voegt komt men tot een totaal bedrag
van bijna 200 miljoen gulden die in de
komende jaren zullen moeten worden
geïnvesteerd.
Reeds in 1958 rekenden de directeuren
uit dat wil de universiteit zjjn werk
kunnen blijven doen de vaste inkomsten
van vrienden moeten stijgen tot 700.000
gulden. Door een gróte krachtsinspanning
van een ééndagsactie werd het totaal
van de contributies van 400.000 tot 560.000
gulden opgevoerd.
Het benodigde bedrag werd toen niet
gehaald en daarom hebben de direc
teuren besloten om de actie in een twee
de ronde te brengen. Men hoopt in ieder
geval de nog meer dan 20.000 jaarlijkse
contributies van 1 gulden op de kunnen
voeren en nieuwe contribuanten en
lingen te winnen.
Deze actie zal vooral in het licht van
het tachtigjarig bestaan van de VU staan.
Dit feest zal gevierd worden op 20 okto
ber. Het doel van de actie Is om dit jaar
wel het totaal bedrag van 700.000 gulden
te bereiken.
Volgens de directeuren is het absoluut
nodig dat dit bedrag bereikt wordt, om
dat het aantal studenten in de komende
jaren sterk zal toenemen. De VU, die
vorig jaar 2400 studenten telde, rekent
in 1970 op 4500.
Wel is het mogelijk dat de rijkssubsidie
die op het ogenblik 90% bedraagt zal
stijgen tot 95 procent. Maar dan blijft
nog altijd 5 procent over die zelf gefi
nancierd moet worden.
Bovendien wordt er geen subsidie ver
strekt voor de theologische faculteit er
worden andere uitgaven die volgens het
rijk geen betrekking hebben op het
derwijs niet gesubsidieerd.
Het bedrag van de uitgaven dat
aftrek van de rijkssubsidie door inkom-
uit particuliere bron moet worden
gedekt overtreft reeds thans heel
het bedrag van de totaal uitgaven va
jaren toen nog geen rijkssubsidie werd
ontvangen.
zo goed, gezond, stérk en voordelig! hemdje9 0.75-t.60
SJeÜMM DUBBEL-RIBSTEEK ONDERGOED
broekjes 0.85-1.45; 2-16 jaar; ook in wol en witte katoen
Kenneth van de Slapende Luipaard In mijn vader-
land heb ik nog andere bijnamen, doch als IK die
noemde, zouden ze uw oren kunnen kwetsen. En
thans, dappere Saraceen, vertel mij welke stam de
eer heeft u onder zijn .zonen te tellen en naar welke
naam u luistert.
Ridder Kenneth, zei de Muzelman, het verheugt
me dat gij een naam draagt die ik zonder veel
moeite kan uitspreken. Ik ben geen Arabier, zoals
gij schijnt te vermoeden, al stam ik van een ge
slacht dat ongetwijfeld even wild en krijgszuchtig
is als zij. Mijn naam, ridder van de Slapende Lui
paard. is Sheerkohf, Leeuw van de Berg. en het
geslacht waar ik ben uit voortgesproten is Kurdistan.
Als mijn inlichtingen juist zijn, hernam de
Christen, is uw grote sultan eveneens een zoon van
dat geslacht?
Dank zij de profeet, riep de Muzelman, omdat
hij'ons de eer heeft aangedaan uit ons midden de
man te roepen die ons kan leiden. Zelf ben ik slechts
een worm in dienst van de koning van Egypte en
Syrië, doch mijn naam wordt overal in het land
met eerbied genoemd. Maar zeg mij eens, vreem
deling, roet hoeveel manschappen bent u hier naar
toe gekomen?
Op mijn woord, antwoordde Sir Kenneth, met
de hulp van vrienden en bloedverwanten kon ik nau
welijks tien geoefende lansdragers op de been bren
gen en in totaal niet meer dan vijftig man, boog
schutters en knechten meegerekend. Sommigen zijn
mij ontrouw geworden, anderen sneuvelden in de
strijd, weer anderen werden ziek en zo schiet mij
nog slechts één schildknaap over, die nu ook ziek
is en voor wiens genezing ik deze pelgrimstocht heb
ondernomen.
SIR WALTER SCOTT
Ik begrijp dit niet, Christen riep Sheerkohf,
wat hebt u zich in het hoofd gehaald? Kijk, in mijn
koker heb ik vijf pijlen met vleugels van arendsve
ren. Als ik een van die pijlen naar mijn kampplaats
stuur, springen direct duizend manschappen in het
zadel. Een tweede pijl is voldoende om nogmaals
zoveel ruiters te voorschijn te doen treden. Zo kan
ik met mijn pijlen alleen, niet minder dan vijfdui
zend geoefende soldaten oproepen en als ik dan nog
mijn boog stuur, zullen minstens tienduizend nieuwe
ruiters de woestijn onder hun hoefslagen doen dave
ren. Waarom dan komt u met vijftig manschappen
een land aanvallen, waar ik een der geringsten ben?
Bij het kruis dat mij heilig is, Saraceen, ant
woordde de noorderling, één stalen handschoen kan
een hele zwerm paardenvliegen, verpletteren.
Misschien, glimlachte de Saraceen, maar dan
moet u die eerst in uw greep hebben. Teneinde
een nieuwe twist te vermijden, vervolgde hij op een
heel andere toon: Maar als u werkelijk zo arm bent
aan goederen en manschappen, hoe kon u mij daar
straks dan voorstellen mij naar de legerplaats van
een koning te leiden en daar voor mijn veiligheid
borg te staan?
Dat komt, antwoordde de Christen, doordat de
naam van ridder en het bloed van edelman bij ons
iemand het recht geven zich op voet van gelijkheid
te stellen, zelfs met koningen van eerste rang, zo
lang het tenminste geen dingen betreft die verband
houden met de koninklijke waardigheid of het daar
aan verbonden gezag. Ik ben slechts een arm rid
der, doch zo Richard van Engeland het moest wa
gen mij in mijn eer te krenken, zou ik het recht
hebben hem uit te dagen tot een tweegevecht en
hij zou zich daaraan niet kunnen onttrekken zonder
de wetten van het ridderschap met de voeten te
treden.
Hoe vreemd, riep de Emir verbaasd. Een le
deren gordel en een paar sporen maken een arm
man dus even aanzienlijk als een koning?
U vergeet het edel bloed en het onversaagde
hart, zei Kenneth.
Mag u dan ook omgang hebben met de vrouwen
van uw vorsten en aanvoerders? vroeg de Saraceen
verder.
Ja, antwoordde de ridder van de Slapende Lui
paard, zelfs de armste ridder van de Christenheid
heeft het volste recht zijn hart en zijn moed, zijn
roem en Zijn liefde te verpanden aan de schoonste
prinses die ooit een kroon op het hoofd droeg.
Daarstraks, vervolgde de Saraceen, hebt u de
liefde de grootste schat van het hart genoemd. Als
ik u zo hoor spreken, mag ik wel aannemen dat
u uw hart op een zeer edele jonkvrouw gericht
houdt?
(Wordt vervolgd)
Elektriciteit uit
voorraad
Het Israëlische opperrabbinaat
heeft na langdurige onderhande
lingen een overeenkomst gete
kend met de maatschappij die
Israël van stroom voorziet. Door
deze overeenkomst zullen voor
taan ook religieuze Joden op de
Sabbat van elektriciteit ge
bruikmaken. Hoewel zij op de
Sabbat geen lichtschakelaar mo
gen omdraaien, zijn er klokken
die dit doen. Overal ter wereld
wordt door de Joden van deze
apparaten gebruik gemaakt. In
Israël konden orthodoxe Joden
hier echter geen gebruik van
maken omdat de elektriciteit-
maatschappij ook door Joden op
de Sabbat werk liet verrichten.
De religieuze Joden wensten
geen gebruik te maken van
stroom waarvoor andere Joden
de Sabbat moesten ontwijden. De
thans gesloten regeling houdt in
dat op Sabbat geen energie zal
worden opgewekt, doch geput
zal worden uit de voorraad.
Moskou verdraaide
pauselijke woorden
L'Osservatore Romano heeft vandaag
Radio Moskou verweten de woorden van
de paus in diens kerstboodschap ver
draaid te hebben. De paus had gespro
ken over de zwijgende kerk, waarvan
Radio Moskou gemaakt had dat de paus
gewezen had op de „mythe van de zwij
gende kerk"-
Accountant Oud jaarsavond staat op de stoep om de balani
van ons leven op te maken. Hij daagt ons voor de vierschaar,
van ons geweten om rekening en verantwoording af te leggen.
Gaan we 1960 in met een batig saldo? Of moet de rode pen1
het tekort met twee felle halen onderstrepen?
God wil ons loon geven. Ja, wij weten wel dat onze goede
werken ons niet zalig maken. Maar als Jezus Christus tegeé
Zijn discipelen heeft gezegd „zalig zijt gij" (Matth. 5:11zegt
Hij tot drie maal toe „uw Vcéder, die in het verborgen ziet zai
het u vergelden (6:4, 6 en 18). God wil in het openbaar Zijn'
loon uitbetalen over onze verborgen aalmoezen, onze gebeden
in de binnenkamers en ons vrolijke vasten.
Niet wat wij in het openbaar hebben gedaan, niet onze vroom-j
heid naar buitèn geeft ons leven een batig saldo, maar toal'
wij voor God hebben gedaan. Wie in 1959 alleen en in dei
binnenkamer bad, beleeft in 1960 de verhoring. Wie ongezien!
in 1959 gaf ontvangt in 1960 terug. Wie in alle stilte in 195S
huilde zal in 1960 lachen. God laat crp de balans geen enkele
post openstaan.
God betaalt niet uit in de eeuwigheid. In geloof mogen we de
rekening op Oudjaarsavond bij Hem indienen. Hij heeft
nooit bij enig mens in de schuld gestaan. Lacht u hierom,
moeit God zich niet met de kleine dingen van het leven? Dan
zou God geen God meer zijn. Hij, die de haartjes op de poten
van de vlieg schiep, interesseert zich voor uw leven van alle
GEEN KANDIDAAT
A LS in ons land een politicus laat
weten, dat hij zich bij bepaalde
verkiezingen niet meer als kandidaat
beschikbaar stelt, betekent dat vrij
wel altijd, dat hij zich inderdaad uit
de strijd heeft teruggetrokken. Er
wordt bij het opstellen van de kandi
datenlijst geen rekening meer met
hem gehouden.
Geheel anders is het in de Verenigde
Staten. Daar houdt een verklaring,
dat iemand zich niet als kandidaat
beschikbaar stelt, meestal in, dat de
betrokkene juist grote belangstelling
voor deze kandidatuur heeft, maar
het uit tactische overwegingen beter
acht, dit niet te laten blijken.
Dit is het geval met Adlai Stevenson,
die al tweemaal de Democratische
partij bij verkiezingen vertegenwoor
digde en- beide keren het onderspit
moest delven tegen de Republikein
Eisenhower. Stevenson houdt nog
steeds vol, dat hij niet naar een nieu
we kandidatuur zal streven.
Nu heeft ook Rockefeller, de Repu
blikeinse gouverneur van de staat
New York, laten weten, dat hij zich
geen kandidaat zal stellep. Hij wil
geen strijd ontketenen, die de Repu
blikeinse partij zou kunnen verdelen
en het hem onmogelijk zou maken
zijn verplichtingen als gouverneur na
te komen.
Hiermede is Rockefeller echter niet
van het politieke toneel verdwenen,
Hetzelfde geldt Stevenson. De Re
publikeinse partij is nu aangewe
zen op vice-president Richard Nixon.
Er bestaat reeds veel verzet tegen
diens kandidatuur, en nu Rockefel
ler zich heeft teruggetrokken, zal dit
spoedig naar buiten treden.
De aanhangers van Rockefeller zul-
len zich waarschijnlijk niet bij zijn
besluit neerleggen. Zij zullen een
gunstig ogenblik afwachten om het
verzet tegen Nixon te organiseren.
Een goede gelegenheid zou zich voor
doen, als bij opiniepeilingen zou blij
ken, dat Nixon een verliezende kan
didaat zal worden.
Stevenson nam in 1952 eenzelfde hou
ding aan. Hij kreeg toen de kandida
tuur van de Democratische partij
zonder erom gevraagd te hebben.
Of deze geschiedenis zich volgend
jaar zal herhalen is de vraag, maar
de mogelijkheid is niet uitgesloten.
ELSEVIER DE TEL KWIJT
QNZE christelijke omroepvereniging
heeft zich kritiek op de hals ge
haald door haar weigering om haar
televisletijd op de laatste zondag van
het jaar beschikbaar te stellen voor
een Duitse operette.
Ja, in zulk een tijd leven we nu. Ge
lukkig is de kritiek meer luidruchtig
geworden dan dat ze blijken heeft
kunnen geven, namens velen te zijn
geuit.
Voornamelijk moest het komen van
„De Telegraaf', die enkelen van haar
opgewonden lezers tot wat drukdoe-
nerige ingezonden stukjes wist te be
wegen.
Intussen is dit Amsterdamse blad al
weer op zoek naar een volgend ge
geven waarover het zijn schamel ru
moer kan maken.
In het koor der critici heeft zich nu
alsnog „Elseviers Weekblad" gevoegd.
Wat dit deftige blad aan kritiek weet
te formuleren, is overigens ook al
weinig indrukwekkend. Er wordt ge
sproken van een belediging, de regis
seur, „de muziekvrienden", „de kij
kers", en ten slotte zelfs „de publie
ke opinie", aangedaan.
We zijn er echt niet van onderstebo-1
ven.
Aan de Nederlandse televisiestichting
verwijt „Elseviers Weekblad", dat zij j
„het publiek" veracht. Nu, wij me- J
oen, dat onze christelijke omroepver-
eniging van een bedenkelijke verach-
ting van normbesef zou hebben blijk
gegeven, indien zij voor exclamaties
als deze overstag zou zijn gegaan. De
zondag is voor haar gelukkig nog al
tijd een vierdag en geen Else vier
dag.
Alles komt door dat monopolie,
schrijft „Elseviers Weekblad" nog. I
Wij hebben echter nooit begrepen,
waaruit dat veelgesmade monopolie
dan wel bestaat. We hebben in ons
land vijf omroepverenigingen, vol
gens dezelfde critici veel te veel. Die
vijf omroepverenigingen trachten,
sik voor zich, het beste te geven. En
toch maar gewagen van een mono
polie?
Niet alleen dat de heren niet weten, j
wat een vierdag is, ze kunnen zelfs
al niet meer tot vijf tellen. Dit mo
nopolie in de domheid zij hun gegund, j
EEN WIJS EN VERSTANDIG BESLUIT
IJET komt ons voor, verstandig te
zijn, dat, zoals ook door ons ge
meld, prins Bernhard enkele com
missariaten in ondernemingen heeft
neergelegd.
Het secretariaat van de Prins heeft
dit besluit gemotiveerd met de me
dedeling, dat deze functies niet meer
dan een formele betekenis hadden.
Het ontbrak de Prins immers aan
de tijd om zich volledig in te wer
ken in de vraagstukken, die met deze
functies verband houden.
Wij nemen zulks voetstoots aan en
erkennen, dat hierin al een recht
vaardigingsgrond voor het afstand
doen van deze commissariaten ligt.
Afgezien daarvan, formeel of niet
formeel, zijn wij van gevoelen, dat
leden van enig Koninklijk Huis er
de voorkeur aan zullen geven, zich
enkele uitzonderingen misschien
daargelaten - van posities in het be
drijfsleven te onthouden.
Onze Prins heeft aan de plaats die
hij in ons nationale leven bekleedt
mede inhoud weten te geven door
zich een bekwaam, deskundig en
innemend reizend ambassadeur te
betonen. De mate waarin hij daarbij
voor ons land goodwill heeft verwor
ven, verdient bijzondere waardering.
Maar hij deed dit voor ons land als
zodanig en voor onze industrie als j
zodanig. Hij deed het zonder zelf I
rechtstreeks hoegenaamd met onze
industrie betrekkingen le onderhou-
den.
Dit üjkt ons de juiste methode, en
de diensten die langs deze wijze aan j
ons land en volk bewezen konden
worden, waren er zeker niet minder
om.
Dat de belangstelling voor onze in
dustrie, zoals ze bij onze hoge rei
zende ambassadeur op zo toenemen
de en hartverwarmende wijze gevon-
den werd, heeft geleid tot enig ac-
tief aandeel erin, ligt overigens voor
de hand.
Toch is het juister, wanneer bij deze
behartiging, van belangen de indus
trie zelf een abstractie blijft. Zo
heeft onze Prins het, de aanvaarding
van enige commissariaten ten spijt,
kennelijk ook gevoeld. Tot meer dan
formaliteiten hebben zij het immers
niet gebracht. Des te gemakkelijker
was het, er afstand van te doen.
Intussen hebben ons land en volk
nog veel goeds te verwachten van
de diensten, die de Prins het steeds
getoond heeft zo gul te willen bewij-
Onderwijsbenoemingen
Benoemd bU het ulo: aan de Oirist.
Uloschool te Ridderkerk: de heer C.
Spoelman te Nljverdal; aan de Christ. -
Nat. Ulo te Delfzijl: de heer B. Dijkman
te Hoogkerk; aan de F. Kalsbeekschool
Christ. Nat. Ulo te Woerden: de
heer J. D. Roffel te Amerongen.
Benoemd tot onderwijzeres: aan de
Christ. V.G.L.O.-school te Wijk en Aal
burg: J. Steenbakker te Tilburg; aan
de Pr. Margrietschool te Rotterdam: C.
A. de Keizer te Sliedrecht; aan de
C.V.O.-school te Rhenen: F. W. C. Trip
te Arnhem; aan de Pr. Marijke-school
te Nijverdal: I. E. Kesselring te Rot
terdam; aan de Christ. B.L.O.-school
te Amersfoort: T. Coenen te Amers
foort; aan de Geref. School (tijd.) te
Vroomshoop: S. v. Veldhuis te Vrooms-
hoop.
Benoemd tot onderwijzer aan de dr.
J. Woltjer-school te Amsterdam-Zuid:
G. Verkerk te Bussum; aan de Christ.
School te Elburg: J. van Gelder te We-
zep; aan de Christ. Nat. School te
't Harde; D. Visscher te Staphorst;
aan de Geref. School te Nijkerk: S. O.
van der Ent Ent te Alblasserdam; aan
de School met de Bijbel te Sommelsdijk:
J. Rijstenbil te Barneveld; aan de
Christ. School te Marum: M. W. de
Vries te Drachten; aan de Oranje Nas
sau-school te Alphen a. d. Rijn C. Ultee
te Lange Ruige Weide; aan de A. S.
Talma-school (tijd.) W. Zeilstra te Rot
terdam; aan de le C.V.O.-school te
Steenwijk: H. Ridderinkhof te Zwart
sluis; aan de Christ. Nat. School te
Aarlanderveen: D. v. d. Plas te Mij
drecht; aan de Chr. Nat. School te
Balk: A. Zuiderhof te Nijland Fr.
