xsicii Groente crème ROOMBOTER öe veRloRen weRelö Avonturen van Spekkie en Blekkie „APPELAVOND" Vrij dag prijzen „Gewelde boter" staat in 't recept alleen is boter! njJ de lekkerste soepmet véél erin NIEUWE LE1DSCHE COURANT 8 DONDERDAG 10 DECEMBER 1959 Roseleur's Weekreclame Boter Sprits en Walki-Talkys met roomboter bereid, nu 200 gram 0.80 Leidse Sprits en Nogalets 250 gram 0.80 voor 0.65 Boter Plaatjes 5 stuks van f 0.90 voor 0.69 Gevulde Kransjes 150 gram 0.78 Room Kransjes 150 gram 0.63 Banketbakkerij ROSELEUR HAARLEMMERSTRAAT 67 FILIAAL BREESTRAAT 54 LEIDEN N.C.R.V. - afd. Leiden BEZOEKT DE op dinsdag, 15 december a.s. 's avonds 8 uur in de Foyer der Stadsgehoorzaal, Breestraat Leiden. Gratis verloting van fruit, aan geboden door de Nederl. Fruittelers-Orga nisatie, Kring Midden Zuid-Holland. ATTRACTIES: ZANG. MUZIEK, FILM. Kaarten a f 0.60 verkrijgbaar op de bekende adres sen: Afd. Bureau, Aalmarkt 3. Hoge Rijndijk 101a, Kort Rapenburg 15, Boisotkade 4 en Geversstraat 77, Oegstgeest. GEEN KAARTVERKOOP AAN DE ZAAL 0.59 Graslinnun slopan prachtige stevige kwaliteit, met holel- ol knoopsluitlng. I.25 Maak net garnituurtje af met dit bijpassend bedjasje 1.75 ALLEEN GELDIG VRIJDAG 11 DEC. 1959 VROOM DREESMANN En boter is 'tl Geurige, in-goede, goudgele roombotcr-om-tc-watertanden SPECIAAL S ZUIVELBUREAU - RI]SWIJK (Z.H.) Als buiten de temperatuur daalt, laat u binnen de stemming stijgen. Met lekker-warme, lekker-voedzatne soep: Knorr Groentecrème Speciaal. De fijnste herfst- en wintersoep... vol zomergroenten! Zwitserse koks en Nederlandse huisvrouwen hebben ook déze Knorr- specialiteit voor u bereid. Wéér hebt u dus de zekerheid, dat u krijgt wat u wenst: soep waar uw gezin verzot op isl ondag-soep voor elke dagl Bere-.d dooi Cosmoodi Voedingsmiddelen N.V., Loosdreeht, in lice O Knorr AG. Thiyngen - Zwiiserl.nd.die hei recept onder exclusiviteit heeft jfgestain. N 9-32 D 13. De drie mannen, die deel zou den uitmaken van de expeditie naar het gebied van de Amazone, besloten zo spoedig mogelijk uit Engeland te vertrekken om in Zuid-Amerika op zoek te gaan naar de Verloren We reld. die door professor Challenger herontdekt zou zijn. De dagen van voorbereiding verliepen snel. .té snel eigenlijk, en op de dag van liet ver trek bevonden zich de drie mannen professor Summerlee. Lord John Roxton cn de verslaggever Ned Ma- lone) precies op tijd aan boord van het schip. Maar geen van hen wist nog het Juiste doel van de reis, want profes sor Challenger had met de eigenzin nigheid waarom hij bekend en be rucht was, geweigerd om prcciese aanwijzingen te geven voordat zij werkelijk op reis zouden zijn. Waar w as Challenger eigenlijk? Het schip was gereed voor het vertrek, maar van de hooggeleerde was geen spoor te bekennen. De drie reisgenoten liepen de kade op en neer, zenuwachtig, omdat elke aanwijzing over het doel van de expeditie ook op dit ogenblik nog ontbrak. De be manning was al bezig om de trossen los te maken, maar nog altijd was professor Challenger niet gearriveerd. Juist op het ogenblik echter, dat de loopplank zou worden ingehaald verscheen de markante figuur van de geleerde op de kade. De professor zag cr rood. opgewonden en gejaagd uit. Hij zwaaide met een enveloppe cn schreeuwde al van verre: „Al mijn aanwijzingen zitten hierin. Deze en veloppe bevat het grote geheim van de plaats, waar jullie het plateau met het voorhistorische leven zullen vin den. Maar ik waarschuw je van te voren, deze brief mag niet worden geopend, voordat je in de stad Ma- naos aan de Amazone bent gearri veerd en de enveloppe mag pas wor den opengemaakt op de dag en het uur. dat aan de buitenkant vermeld staat." De sirene van het schip liet een schorre afscheidsgroet horen en de drie mannen haastten zich aan boord en professor Challenger had zich al omgedraaid en beende met grote stap pen de kade af. (Wordt vervolgd) 8. Misschien zouden Spekkie's kamerader, hem nog een hele tijd zijn blijVen plagen, maar op dat ogenblik ging de bel en de jongens stapten druk pratend de school bin- Mijnheer Klabaai, die zijn leerlingen al stond op te wachten, hief toen ze allemaal de klas waren binnengekomen zijn hand op en zei: „iAiister eens, jongens. We zijn al lemaal vol van die blauwe bol. maar hier moet gewerkt worden, dus prent goed in jullie hoofd dat ik geen geklets en gebab bel wens te vernemen. Steef Stibbel, kom jij maar eens voor het bord, dan zal ik jou eens een paar eenvoudige vraagjes over de vaderlandse geschiedenis stellen." De jongens zwegen een tikje beteuterd en Steef Stibbel stapte aarzelend naar voren. Wanneer mijnheer Klabaai over ..eenvou dige vraagjes" begon, kon je ervan op aan dat hij het vuur na aan je schenen zou leg- Zo verstreek de ochtend rustig en orde lijk, hoewel af en toe een van de leerlin gen wel eens een blik door de bovenramen wierp, om te zien of hij nergens een blau we bol kon' bespeuren. Maar dan werd hij door de onderwijzer weer snel uit zijn mij mering opgeschrikt. Om twaalf uur zei Blekkie: „Zeg, Spek, het is woensdag van daag, dus we hoeven ons niet zo erg te haasten Zullen we eens even bij de krant gaan kijken of daar nog nieuws te lezen is over de bol?" Spekkie stemde onmiddellijk geestdriftig in met dit plannetje van zijn vriend en de beide jongens stapten naar het gebouw van de Oprechte Pippeldrechtse Koerier. Ze za gen al van verre dat er een heleboel men sen voor de vitrines stonden, waarin de laatste berichten waren opgeprikt. Spekkie en Blekkie trachtten vergeefs over de schouders van de mensen heen mee te le zen. Opeens stootte Spekkie zijn vrind aan: „Kijk eens, daar komt Ben Bokkel naar buiten. Met een fotograaf geloof ik. Wat heeft hij een haast! Zou er iets bij zonders aan de hand zijn? Laten we het hem eens vragen." En inderdaad kwam de Journalist met grote stappen naar buiten gesneld. De jon gens stormden op hem af. „Dag mijnheer Bokkel. Waar moet u zo haastig heen? Is er iets bijzonders ge beurd?" riepen ze tegelijktijdig. De verslaggever keek verstrooid op. Dan verbreedde zijn gelaat zich tot een hartelij- 5 geland in de Zevenmijlspolder."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 8