OVER EEN KEEIN S
dat teveel
Alles steeds mei
t Gaat om
het idee
Jeugdverhaal door Marijcke van den
A
SINTER KLj9
"y^OORAL dfie kleine Sinterklazen,
die zelf ternauwernood de grens
tussen „geloof en ongeloof" hebben
overschreden, dat wil zegtgen tussen
alleen maar cadeautjes krijgen en ook
cadeaiutjes geven, hebben wel wat
hulp verdiend. Er heeft zich zojuist
het een en ander Ln die kleine zielen
afgespeeld: desillusie om het verlo
ren sprookjesland, trots om het bij-de-
groten-horen. En daar komt dan nog
het probleem van zoete-lieve-Gerritje
bij.
Geen nood. Sinterklaasje. Moet je
zuinig-an-doen, putten uit een kleine
spaarpot, dan kun je toch nog wel een
heleboel mensen verrassen. Een raad:
doe een gedichtje (of een briefje) bij
die geschenken. Het gaat niet om de
omvang van de cadeautjes, maar om,
nou. laten we zegigen om het idee,
en om het plez/ier waarmee je iets
geeft.
En dat geldt ook voor de reeds vol
wassenen. de middelbare-leeftijd, de
hoogbejaarde Sint. Vandaar dat we
wat wenken geven voor kleine, be
scheiden, naar we aannemen goedge
meende. geschenken.
Wat waar is, is waar: voor één cent
kun je al iets kopen, een kauwgumbal
bijvoorbeeld, of, nog lokkerder, een
stukje drop. Het zou de Sint niet eens
kwalijk te nemen zijn, als hij ieder
een zo n stukje d-rop gaf, en verder
niets. Het zou hem nog miljoenen
centen kosten.
Ons vertelde de oude bisschop, dat
hij zojuist in een tweede-handswin-
kelitje een oude, maar mooie Keulse
pot had gekocht voor negentig centen
In hetzelfde winkeltje: twee potjes
met dekseltjes, één voor saffraan,
één voor napgelen, welke krullerige
woorden omlijst waren door (Meissner)
guanlanden, samen voor twee kwart
jes op de kop getikt voor een lief
hebster van dat aardewerk. Sint be
doelde maar: het hoefit niet eens altijd
nieuw te zijn, zo'n geschenk.
Het was hem bij zijn oriënterende
rondgang door de winkels opgevallen,
dat verbazend veel dongen éên-vijf-en-
negentig kosten. Hier zijn er een paar:
mooi gedecoreerde pul-met-oor, dus
tevens drinkbeker; kaïpsitokje voor in
de tent; bloem vaasje voor in een
auto, kleine sjaaltjes; plastic hulpjes
voor ln de keuken; plakboeken; héél
grote wasknijpers voor een man met
een bureau-met-papperassen; Italiaans
asbakje met afbeelding van een oud
autootje, of vaneen briefje van
500 lire.
Voor twee-vijf-en-negentig is er ook
wel wat te koop. Zioals een notekra-
ker, bestaande uit een rond houten
bakje met een stokje dat door een
gat in da wand het bakje binnen-
draait en dan de noot „ramt"; drink-
beker-ann&x-vaasje. zie boven maar
dan groter; Ierse theedoek met een
kleurige kalender voor 1960 om de
keuken - op te vrolijken; Zwitserse
zakdoekjes, met van aiUles erop, b.v.
een oompleet recept voor risotto!;
voor een telefonerende man een auto
matisch op de goede plaats opensprin
gende telefoon-index; een auto-afvajl-
baikje of, ook voor auto en motorhe-
ziitters. fijne stevige warkhandsehoe-
nen; bijzonder leuke eierwarmers van
gevlochten stro, in de vorm van een
kip en wellicht in veie andere vor
men; lekker weelderig poeder voor
«Jhuiimbad.
Nog even terug naar dat centje-
drop. Iets duurder, maar toch beneden
de gulden zagen we nog twee present
jes voor moeders, zussen, tantes, nich
ten, juffen, oma's: bloemprikkers in
vele vormen (rond., haif-rond, recht
hoekig) voor negentig cent. Voor han-
digends: een bakje „bijzondere" naai
den, nj. voor het omboren van lopers,
repareren van zeildoek, leer en an
dere moei.lijk door te komen materiaal,
allemaal samen slechts f0,65. Bijna
iedere vrouw houdt ook wel van een
zakje met een hele klit toatjes. alle
maal verschillende kleuren. Gezien
voor f 0.95. Teenagers die met film
sterren d-wepen zijn vast blij met een
niagelgarriutuu r t jedat is uitgevoerd
als een luchtpostbrief, met een foto
van een filmheld of -heldin erop.
Zo Is e>r ook voor sinten, die met
vermijding van faillissement omvang-
rijiker fa.miilies willen ge- en beden
ken, wel wat te vinden. Wist u ten
slotte, dat er in de meeste emigra'bie-
landen wel drop. maar geen (typisch-
Nedenlandso) zoute drop te koop is?
Met een zakje daarvan, ook niet prij
zig. zal Sint ex-landgenoten in den
vreemde de gelukstranen naar de
ogen jagen.
HET kleine Zwarte Pietje had het
koud. Hij stopte zijn handen
onder zijn rood fluwelen jakje en
staarde somber om zich heen. Hij
zag hoge schoorstenen en televisie
antennes en ver beneden hem de
vage gestalten van mensen, die in
de mistige avond snel, snel naar
huis gingen.
„Iedereen zit nu natuurlijk fijn bij de
warme kachel te zingen van „Sinter
klaas kapoentje, gooi wat in mijn
schoentje" mopperde hij. „En ondertus
sen natuurlijk dikke boterletters eten.
Wij, Zwarte Pieten zullen wel het werk
doen op al die kouwe daken" Hij kreeg
op dat ogenblik zo'n medelijden met zich
zelf, dat hij van louter vedriet ging zit
ten huilen. Grote tranen biggelden langs
zijn zwarte, bolle wangetjes en met een
klaagstemmetje riep hij: „Was ik maar
in Spanje. Daar is het altijd heerlijk
warm en aan de bomen groeien de fijn
ste sinaasappeltjes! SinaasappelsT"
dacht het kleine Pietje toen plotseling,
„maar ik heb eigenlijk vreselijk veel
trek".
Voor hij het wist, zat hij al op zijn
hurken naast de grote zak met cadeautjes
en haalde een suikeren hart te voor
schijn. Een prachtig roze hart, waarop in
sierlijke lettertjes gespoten stond „Voor
Klaart je, omdat ze altijd zo goed voor
al haar broertjes en zusjes zorgt. Van
Sint". „Nou Klaartje, op je gezondheid"
zei Pietje en toen deed hij het allerergste
wat een knecht van Sinterklaas kan
overkomen, hij at het op. Hij at het hele
maal op en vergat zomaar alle wijze les
sen, die hem op de Zwarte Pietencursus
in Madrid waren bijgebracht.
VVTANT een Zwarte Piet, die in dienst-
V* tijd snoept, wordt ogenblikkelijk ont
slagen. „Dat smaaktsmakte hij tus
sen twee grote happen door. „Mmmm
ik heb eigenlijk nooit geweten, dat het
spul zo lekker was". Tevreden streek hi)
over zijn buikje, toen het arme suikeren
hart helemaal verdwenen was. „Nou
weer aan het werk Piet" sprak hij zich
zelf moed in. ,,'s Even kijken, o, maar
dat is zo voor elkaar. Ik zie nog maar
vijf pakjes zitten. Voor juffrouw Klap
graag, voor mijnheer Blok, voor me
vrouw Blok en voor Klaasje Blok.
Op dal moment legde het Zwarte Piet
je een vinger achter zijn oor. Dat deed
hij altijd als hij nadacht, want hij meen
de, dat het interesant stond. Maar als hij
het deed, kon je er zeker van zijn, dat
er iets vreemds ging gebeuren. Oei en als
hij er zo bij lachtedat zat vast
niet pluis. Maar iets bijzonders deed h\J
eigenlijk niet, want rrts, daar gleden de
pakjes al netjes de schoorsteen in en
rrrtsss gleed Pietje de regenpijp af, op
weg naar het warme. en gezellige hoofd
kwartier van Sinterklaas.
Juffrouw Klapgraag
Juffrouw Klapgraag had in heel mooi
handschrift haar verlanglijstje geschre
ven. „Een trommeltje met boterkussen-
tjes, waar ik op zuigen kan" stond er
op en eerlijk gezegd was juffrouw Klap
graag er zeker van, da>t ze het zóu krij
gen. „Waarom ook niet" had ze tegen
Mimi de poes en Lorre de papagaai ge
zegd, „als iemand iets verdiend dan ben
ik het wel. En nu was het dan eindelijk
Sinterklaasavond.
Juffrouw Klapgraag had haar grijze
haren heel netjes gekamd en Mimi had
een rood strikje om haar hals en Lorre
een geel om zijn poot gekregen.
JtE ZONG Sinterklaasliedjes met tril-
lende uithalen bij de snorrende ka
chel en op tafel lag een grote speculaas
pop, waar zij en buurvrouw juffrouw
Snabbel, die te gast was uitgenodigd,
dadelijk eens lekker van zouden snoe
pen. En plotseling, daar had je het aL
Bons. viel er een groot pak naar be
neden. Juffrouw Klapgraag werd er echt
wel een beetje zenuwachtig van en met
trillende handen scheurde ze het pa
pier eraf. Dat was een flinke, zware
trommel, maar wat was dat.... Voor
haar stond een brandweerauto. Zo'n la
waaierig ding, echt iets voor die akelige
De beroemde spcelgoedinduslrie van Neurenberg ln
>Vest-Duitsland heeft dit jaar meer verrassingen dan
ooit De keuze is niet alleen uitgebreid maar ook aan
zienlijk vergroot, kwalitatief en kwantitatief. Vooral
mechanisch speelgoed met alle denkbare raifinementen
zorgt ervoor, dat de wereldnaam van Neurenberg, on
danks alle concurrentie van elders, toch bovenaan
blijft staan. Veel kinderen zullen met Sinterklaas din
gen te zien krijgen, zoals er eerder nog niet waren.
Voor de eerste maal werd een kleine „Mercedes 200"
uitgerust met een vloeistofkoppeling. Men kan hier
mee schaJtelen, rijden en remmen als met eilke echte
auto. Rijdt dit speelgoed tegen een muur, dan draait de
motor stationair door. Hij wacht rustig op de Impulsen
van de afstandsbesturing, die hem weer op het rechte
spoor brengen. Een meesterlijke technische prestatie la
ook de elektrische tweetonige hoorn ln een politie-
patrouillewagcn, die is uitgerusit met rood en blanw
knipperlicht. Dc miniatuurcellen van de accu in deze
auto kunnen bijgeladen worden. Sommige speelgoed
auto's hebben zelfs een Ingebouwde „radio". Een model
van een enorme Amerikaanse slee heeft bijvoorbeeld
als „nulio" een origineel Zwitsers speelwerk dat na
tuurlijk ook weer elektrisch in b«i
bracht.
Een groot succes beloven de m<d
worden. De produktie hiervan is Lnl
beid. Bijzonder veel gevraagd zijn dj
luxe jachten, zweefvliegtuigen, in v(j
jachten, sleepboten, ijsbrekers en i
speelgoed heeft een enorme vooruit^
nu een firma in Fürth een complete
uitgeruste radiografische afstandsbesj
del heeft gebracht, zodat de bouwerj
of zweefvliegtuig het zelf In de hanö
weer veilig bij hem terug te laten ij
Niet te overzien is het veld medi
Tussen de pakketjes zal altijd weer
treinen: elektrisch, met een veerwtj
kleintjes van hout en met een l|
dustrie brengt steeds weer nieuwe I
voor de spoorweg en de emplacen*
Kraanauto's zijn natuurgetrouw na^
echt schakelbord voor de bestuurdeii
klokken zijn te krijgen in bouwdoosva
De techniek verovert de kinderty
jongen van beneden. En daar kwam die
vervelende juffrouw Snabbel al de ka
mer in, die opgewekt riep „Wait heb jij
gekregen lieve? Onze Sint verraste mij
met beeldige zakdoekjes
Klaasje Blok
En boven bij de schoorsteen zat Klaas
je Blok heel hard en schel met rode ko
nen van opwinding te zingen. „Ik hoop
toch zo, dat ik een brandweerauto krijg"
dacht hij ondertussen. „Zo'n mooie, rooie,
die zzt heel hard over het zeil rijdt. Als
hij zijn ogen dicht deed, zag hij hem aL
Waarom zou ik hem eigenlijk niet Xï ij-
gen", peinsde hij., „Ik ben de laatste-tijd
erg zoet geweest, waste wel drie keer
per dag mijn handen e:i plaagde juffrouw
Klapgraag nooit".
Nee Klaasje had het best naar
zijn zin. Die auto zat wel goed. Maar
toen er door de schoorsteen drie pkjes
naar beneden vielen en moeder zei „Nou
Klaasje, ga eens kijken" toen fluisterde
Klaasje klappertandend „Kijkt u zelf
maar eerst". Voor vader was er een si
garettenaansteker en moeder kreeg een
mooi flesje parfum.
En Klaasje kreeg een trommeltje.
Een groen gelakt trommeltje met gou
den krullen en een grote strik er om
heen. En wat zal daar voor vreselijks in...
Kussentjes.... nare boterkussentjes, die
uren aan je gehemelte vast gekleefd blij
ven zitten. „Huuuu huuuu", huilde Klaas
je heel hard „Wat moet ik nou met die
rare snoepjes
"PN een huis verder stond Klaartje Dap-
-LJ per in de keuken chocolademelk te
maken voor haar zeven broertjes en zus
jes. ,Wat heb ik het toch altijd druk",
jachtte zij. „Dat heb je. als je de oudste
bent. Hier nog een beetje melk in, daar
nog een schepje suiker bij. Wat zou ik
dit jaar krijger, van '"e Sint. Ik had
zelfs geen tijd om een verlanglijst te
schrijven, Hoor, ze roepen binnen al of
ik kom. Ja, ik kom er al aaén. Nou
voorzichtig, dat de kopjes niet van het
blad vallenArme, arme Klaartje. Toen
zij haar pak open maakte, kwam er een
roe uit, een grote, lelijke roe iet harde
stekels. „Hoe kan dat nou" bibberde
Klaartjes stem „Zou ik iets verkeerds
hebben gedaan
Sinterklaas
Ieder jaar opnieuw weer logeerde Sin
terklaas met al zijn Zwarte Pieten in
het mooiste hotel van Nederland. Nie
mand mocht weten, dat hij daar zat, want
anders zou de belangstelling veel en
veel te groot worden. Daar zat de Sint
in een grote stoel. Zijn mijter stond
scheef op zijn hoofd, wat heel jolig
stond en in een grote kring om hem
heen zaten de Pieterbazen. „Dat was me
het avondje wel" zuchtte Sint. „En maar
dak op dak af, mijn arme Schimmeltje
staat doodmoe in de stal. En ieder jaar
blijven er maar nieuwe huizen bij ko
men. Hoe hebben jullie het er eigenlijk
afgebracht knechten?"
„Heel goed Sinterrrklaas" antwoord
den de Pieten in koor.
„Mooi zo, mooi zo" bromde Sint „dan
gaan wij het er nu eens gezellig van
nemen. Eerst om in de stemming te ko
men een flink stuk borstplaat. Alle sui
keren beesten en harten, die over waren,
werden heerlijk opgesmikkeld en net
wilde Sinterklaas: „Aanvallen op de spe
culaaspoppen" commanderen, toen zijn
nog scherpe oogjes het kleinste Zwarte
Pietje opmerkten. Die zat maar steeds
in zichzelf te grinneken en at niets, om
dat zijn buikje al vol zat met een suike
ren hart.
WAAROM eet jij niet kleine Piet,
vroeg Sint een klein beetje drei
gend. „Ik?" vroeg Pietje met een on
schuldig gezichtje „och, ik hou niet meer
van al dat zoete spul".
Nu heeft Sint een eeuwenlange erva
ring met zwarte Pieten en je moet het
dus maar niet vreemd vinden, dat hij
plotseling bulderde „Jij komt onmiddel
lijk hier Kleine Zwarte Piet en vertelt
mij precies, wat je nu weer hebt uitge
haald".
Klaartje Dapper
Een uurtje later stopte voor het huis
van Klaartje Dapper een hijgende schim
mel. Daarop zat Sinterklaas en daar ach
ter hem.... dat kleine figuurtje
pVkom er eens kijken weit
was dat b d
kleine ■7- -
jakje,
nen
dragen,
te Sint
,.en jij
En zo
naast
Klaasje
tje thuis,
deed,
het
zet echterjl r
beetje
lijk een
haar met
willen
En
alle
gon ook
