Raymond Poincaré
Hoe lang kijkt Nederland
nog de kat uit de boom?
een integer politicus
g l5 0rgelconc. KR0.
Populariteit en impopulariteit betekenen niets voor mij. Ik zal voortgaan
te doen wat ik mijn plicht acht te zijn, 'f zij het volk mij bemint of niet"
RAYMOND POINCARÉ
Slechts onder één voorwaarde kan een volk iverkelijk vreedzaam
zijn, wanneer het namelijk altijd bereid is tot oorlogvoeren"
Commentaar:
Kunstmatige nier
In de medische rubriek van de
A.V.R.O.-televisie zagen we gister
avond een en ander over de werking
van de kunstmatige nier. In dit pro
gramma, dat heel verstandig aan het
einde van de uitzending was gezet,
omdat het waarlijk geen kinderkost
was, kwam weer dr. J. Kater aan
het woord bij enkele films.
Wanneer het niet overdreven
wordt, zijn uitzendingen als deze
wel nuttig, ook al om angst voor
eventuele behandelingen in het zie
kenhuis tegen te gaan. Zij vergen
echter wel goed kijken en goed
luisteren, anders werken zij weer ,.In München wordt het grootste en modernste televisiecentrum van
idem zoveel lekenmisv er standen in Eur0pa gebouwd", luidt een Duits bericht dat druipt van zelfvoldoening.
ie hand en daarbij is Vhtténtjoah w wil, h geloven, al zal ook dit centrum wel weer over-
arts gebaat. Wel mogen we aandrm- e e
gen op vooral eenvoud en duidelijk- troffen worden in een ander Europees land. Want er mag al een kamp
heid in de toelichtingen en het zoveel bestaan om de hoogste televisiemast ter wereld, er wordt niet minder
mogelijk vermijden van Latijnse be- geijverd om het mooiste, vernuftigste en modernste televisiecentrum.
namingen, opdat niet alteen ven p- "Vrijwel alle Westeuropese landen zijn bezig met bouwen of uit-
paald deel van het kijkerspubliek J
deze. programma's ten volle kan breiden: zo eist het t nieuwe medium. Maar... hoe lang blijft INeder-
volgen. land nog de kat uit de boom kijken eer er eindelijk wordt begonnen
aan uitvoering van de bouwplannen?
J^OEN het bericht bekend werd dat Raymond Poincaré in de nacht
van 14 op 15 oktober 1934, in zijn woning aan de Rue Marbéau te
Parijs, een dag na de nationale uitvaart van zijn vermoorde vriend
Louis Barthou, overleden was, begreep het Franse volk en heel
Europa dat daarmee de dunne draad verbroken was die de jaren
dertig in Frankrijk nog verbond met de vorige eeuw:- Clémenceau,-
Briand, Joffre, Foch, Lyauty en Barthou, zij allen waren heengegaan,
die eens de roem van Frankrijk ieder op zijn wijze hadden vertegen
woordigd en gesymboliseerd, en die vanaf hun jongste jaren een rol
van betekenis hadden gespeeld.
LOTHARINGEN
in de jaren van zijn advocatuur geluk
te het hem miljonair te worden.
Eerst daarna keerde hij terug in de
actieve politiek. Hij was in 1903 se
naatslid voor het Meuse-departement
- '""V: geworden. Toen de zwakke Sarrien in
- - Evenais bij 1906 zijn kabinet vormde, werd Pojn-
Groen van Prinsterer viel zijn jeugd car£ minister van financiën in het ka^
in dagen van nationale vernedering, binet waarin ook begaafde jongeren als
De jonge Poincaré die op 20 augustus Briand en Barthou zitting namen. De
1860 in Bar-le-Duc het levenslicht zag, goede Sarrien hield het een half jaar
maakte drie jaar Duitse bezetting mee uj^ alles overschaduwd door de
i11 zijp geboorteland Lotharingen. machtige minister van binnènlartdsë
Wat „Elzas-Lotharingen in die ja- zaken Clémenceau, toen capituleerde
ren betekend heeft voor het Franse ge- hij v00r Ciémenceau die een eigen ka-
moed, weet slechts hij die Fransman binet vormde en in staat was drie jaar
Irank- bet ()e,vind ,c blijven. Maar met
overname van de leiding door Clé-
nceau demissioneerde Poincaré;
hij voorzag moeilijkheden bij de sa^
menwerking met Clémenceau, en trad
niet op in diens kabinet.
Maar in Frankrijk krijgt bijna ieder
of die de geschiedenis
rijk na 1870 heeft bestudeerd.
Gambetta sprak over de annexatie
van deze provincies door het Duitse kei
zerrijk het klassieke woord, waaraan
Poincaré gehoorzaam is geweest:
„Denk altijd daaraan, spreek er nooit
tevens de diepste band groot politicus de kans zijn eigen ka-
binet te vormen. Nadat ook Briand,
Poincaré in 1909 geïnstalleerd werd
tot lid van de Academie Frangaise,
verscheen hij bij zijn' installatie in uni
form met degen, waaraan het kruis
van Lotharingen gehecht was. Zo was
hij voorbestemd om zijn plaats in te fcC UICI1{,eilries
de generatie, die zich tot hem de fo'rmatie
taak stelde Frankrijk weer sterk
maken, na de nedèrlaag tegen Duits- U111CI
land in 1870, en indien mogelijk, het v^j
Monis hun kans gehad hadden, vond
in 1912 het onverwachte debacle van
het kabinet-Caillaux plaats, en zelfs
Clémenceau sprak tot Poincaré: ,,Ik
wens een kabinet-Poincaré". Cynisch
antwoordde Poincaré: „Om het ten val
te brengen?" President Fallières droeg
binnen één
onrecht, waardoor zoveel Fransen
loosv orider de keizerlijke adelaar van
een vreemde mogendheid gekomen wa
ren, terug te winnen voor het vader-
LOOPBAAN
dag vormde Poincaré een zo sterk ka
binet, dat Jaurès dpmerkte dat er te-
van formaat ire' opgeno'
men waren. Maar Clémejiceau was
niet van de partij!- Opnieuw voorzag
de koele Poincaré moeilijkheden met
deze impulsieve reus, en liet hem on
uitgenodigd, een wrokkende tijger,
voor de zoveelste maal tot de spróng
gereed.
Binnen één jaar verwierf Poincaré
een vertrouwen zoals zelden een pre
mier vóór hem bezeten had. Zijn roem
steeg en de natie, begrijpende dat
Clémenceau aan het front werd toege
juicht door de troepen, werd Poin
caré door de soldaten uitgefloten: men
verstond niet dat achter de koele Poin
caré het zelfde vuur brandde van va
derlandsliefde als bij de impulsieve
Clémenceau.
In het parlement beging hij de grote
fout iedere vergissing van een politie
ke tegenstander nauwkeurig te ontle
den; hij had altijd gelijk, maar men
schold hem voor schoolmeester, om
dat hij de charmante royaalheid en
bonhommie van Briand ten enenmale
Hij was jurist, wenste geen 'welspre
kendheid in het parlement te brengen,
maar door middel van nauwkeurige
overreding en overleg het beleid te
bepalen. Zijn geheugen was feilloos,
maar zijn humor schoot tekort, en dit
laatste is één van de zeven hoofdzon
den in de politiek.
Men wist dat hij Frankrijk represent
teerde, ja meer dan dat, dat hij na
Clémenceau de grootste pleitbezorger
voor de Franse zaak was geweest,
maar men kón in Frankrijk geen lief
de jegens Poincaré betonen, omdat hij
zelf niet in staat was anders dan met
de strengste logica zijn nationale plei
dooien te voeren.
Iedere critiek van de journalisten
trok hij zich persoonlijk aan, en deed
hem met hen in briefwisseling treden,
maar men vergat dat hij zelf in zijn
machtige mémoires niet één woord ten
nadele van Clémenceau heeft geschre
ven! Hij mat anderen - met de maat
waarmee hij zelf gemeten wenste te
worden! Als een De Gaulle heeft hij
gestreden voor de verheffing van
Frankrijk, en hij voorzag als Clémen
ceau het naderend onheil van 1940.
Tot in zijn laatste weken schreef hij
ten bate van de Franse zaak. Eén
zijner laatste uitspraken was: Ver
moeidheidik wil wel aannemen
dat deze bestaat, want ik heb er -door
vrienden over horen spreken, maar
ik heb ze zelf nooit ondervonden!'' Uit
de mond van iedere andere staats
man zou dit grootsprekerij zijn, uit
zijn mond klinkt het ons toe als de
sleutel, die ons verklaart waarom hij
zóveel aan Frankrijk en Europa heeft
Er is grond in Hilversum, er zijn men alles bij de hand heeft,
bouwplannen. Bij wijze van spreken doende ruimte
kan zó de schop de grond
gebeurt niets,
de in het
kaar opvolgende kabinetten -Vivianf, niets; Poincaré
Toch zou men er verkeerd aan doen
Poincaré uitsluitend te zien als de oor-
logszuchtige figuur die het Duitse volk oorlog aanstaande was, en wetende dat
later in hem heeft gezien. Het tegen- Poincaré van binnen vuur, naar bui-
deel is waar. In tegenstelling tot Geor- ten ijs was, koos hem tot woede vari
ges Clémenceau was Poincaré niet op- Clémenceau op 17 januari 1913 tot pre-
bruisend, niet romantisch, geen tijger side'nt van de Republiek. Op de dag
die onverwachte sprongen deed; Ray- van zijn verkiezing schreef hem de ra-,
mond Poincaré was vóór alles jurist, zende Clémenceau: ,,Ik heb het genoe-
-Briand, -Ribot en -Painlevé
niet in staat de ondergang te keren.
Poincaré begreep, dat het
alles,
be-
UITVAART
niet tische samenwerking. -
kon duren, en wist dat slechts Op 15 januari 1924 vormde Poincaré eens zijn oude vijanden i
eigenlijk ongeacht diens zjn tweede kabinet- om Briand op te dat hij nnioric
koel, onromantisch, zakelijk, systema
tisch, exact!
Zijn studie aan de Sorbonne te Parijs
vatte hij breed op: spelenderwijs had
den rechten, wijsbegeerte, natuurweten
schappen en letterkunde zijn warme
belangstelling, maar hij ging de maat
schappij in als jurist. In
te Parijs geworden, promoveerde hij i
gen
te delen dat ik u niet i
IN HET ELYSÉE
grijpt niets". Maar ook hier
genstelling zich oplossen in een realis-
Bij zijn heengaan verhieven zich nog
_..de vijanden om te zeggen
wt, notaris, een kassier, een
medewerkers de ondergang kon volgen. Het was het kabinet dat de boekhouder was geweest. Maar ook
zijn Ruhrbezetting doorzette. Het is mode begreep de Franse natie dat met hem
geworden, deze daad scherp af te keu- de laatste staatsman van Europees for-
ron maar :Poincaré wist wat hij deed. maat was heengegaan.
en - verdraggesloten met n socialistische tegenstander Léon
Duitsland na een adembenemende gaf misschien het oordeel weer
strijd; Poincaré wenste dit verdrag dat 1 diePs* lee.fde in het Frankrijk
te handhaven. Niemand beter dan °f i—»j-
Poincaré wist, \yat Frankrijk geleden
voorkoi
doodsvijand, die
als president
man had hei
i de Republiek, met
zijn oppositie, beledigd en bespot, ge- Êr
krenkt en gesmaad: Georges Clé-
dat hem zonder liefde had vereerd:
Poincaré heeft geweten welk offer hij
ortvnnjTnt bracht. Het ideale ambt, dat Clémen
ceau en Briand eens tevergeefs tracht-
di rechten, werd in 1886 ka- te bemachtigen, ambieerde hij niet.
binetssecretaris vari de minister van H« "1S V?at v"lwel- Seen
landbouw Develle, in 1887 lid van het enkel re;h' ®a» da". voorrecht der
parlement voor het departement Men- representatie Hij wist dat met deple
te (Lotharingen), totdat hij in 1893 op ;ld™' maar de ministers verantwoor-
33-jarige leeftijd minister van onder- d»W w"e" va°r het beleid „Ik weet
wijs werd in het kabinet-Dupuy. Toen F1" da gevangenis,_of beter, ik ge-
zijn moeder deze benoeming vernam, Je
riep ze uit: ,,Maar dat is toch geen po- sPraK>
sitie voor een jongeman!" Doch dat
Raymond geen jongeman meer was,
bewees het woord dat hij na zijn be- -
noeming tot zijn broer sprak: „Het P" eenzaamheid van het Eiysée Stond
daar thai
dei
hij riep Clémem
terug te had; beter dan Engeland, dat evenals
Amerika zich thans afzijdig hield, be
droeg hem de kabinetsformatie op. ter dan Rusland, waar de chaos- was
velen, wie deel losgebroken. Poincaré wist dat Frank
rijk verlaten was van zijn bpndggno-
ten, en in zulk een.; situatie moet men
eigen kracht betonen zonder onderhan-
i het kabinet van Clémen-
weten alleen dat Clémen-
de oorlog won, dat hij al zijn
woeste emoties
haat en liefde, delingen. Men kan zijn maatregelen
i trots die hij
le-
politieke ^fout i
gekoesterd had, inzette kan niet zeggen dat hij er het recht
- a_-.. J-
kon niet nalaten af te geven
op het protocol, het ceremonieel, de
representatie waarin zijn ambt opging.
hPt F.1vq£p stnnH
doel: de oorlog te
nen, Europa te verlossen vai
greep der Pruisische overheersing!
niet toe had. Het t
de mand die zich. hield aan gesloten ver
dragen.
Maar twee jaar later verloor Poin
caré de verkiezingen, en achtereenvol
gens traden Marcel, Herriot, Painle-
iarid opnieuw op
<mHt vnnr-iP maar «rrièrp hem tegen, maar hij begreep'dat'dëzë wemng wera de eenneia gesymoou- hoofd van een kabinet. De sfeer
wordt door mij èeschlad. Zolang ik p?st be.zet moest worden donr wnand Loc,arno verovetde Eur°Pa
minister ben, zal je geen carrière
ken!" En daarmee had de jonge mi
nister meegedeeld dat zijn familie niet
op onrechtmatige voordelen behoefde
te rekenen! Zijn eigen carrière was in
middels niet te stuiten: reeds een jaar
'jtier werd hij minister van financiën,
•n weer een jaar later opnieuw mi-
lister van onderwijs in het kabinet-
Itibot.
Zijn intrede in de politiek
jaren schonk Poincaré
king van deze twee titanen die ell:: auiulia x U4UI_
der niet ontzagen en desondanks zich terende mémoires ,,In dienst
:sten in h«t doel Frankrijk te Frankrijk".
die wist wat hij wilde, die bereid was „ï,„U!den-
een blijvende kracht te zijn gedurende king'van L?t».
de zeven jaren dat kabinetten kwamen H._6
en gingen. ||r
Toch is zijn presidentschap beroemd rpdd(,n van dp wi„p nnHPrffanp'
fP^m?HHilhaarr!p?0lilandSe heb geweigerd kennis te nemen var
een middelbaar schoolexamen heeft ge- ij brief" n.jddp PPns hPt knrtp schriT.
sfdemWw<atsdartedPur™darédde ïniwSirt' ClSnSh? «n
sident was gedurende de Eerste We- PoiJncaré. Dit éne „gdltje m.akt ons
duidelijk wat het moet hebben bete-
Clémenceau als Minister
wérking werd de eenheid gesymboli- hoofd
-ankrijk Locarno veroverde Europa en Poin-
hoogste caré moest toezien, om van de wrok
kende Clémenceau te zwijgen. In die
reldoorlog.
1913 had hij zijn vriend £p'd
Knrnirl rTAi'—n^a— Unl
umcue ui ue punueis. was aa- T - - 7 7 Kena voor uemenceau au» fciinisrer-
mengevallen met grote gebeurtenissen gevonden het president op te treden ondar Poinca-
in de Franse politiek: Boulanger, Ma- E^ei^1®1;scdaP °p Z1^h te nemen, en réi wat het moet hebben betekend nadat da °°rl?g
rokko, Dreyfus, Tanger, de moord op verlenging van de voor p0jncaré 0m Clémenceau de lau-
Carnot en de scheiding van kerk en
staat veroorzaakten zo hevige strijd,
Rusland
Tnmfririail p jn„ weren te doen oogsten, terwijl hij zelf
piaai vciwiiaoMui tu ncvigc a Lu ju, Poincaré waar jn de stme van het Eiysée
dat jonge parlementsleden leren konden E1J de bondgenootschappen met mocht toezien op het verloop
dat de politiek levensgevaarlijk it Ri«i»nd an Wn»»ia»,d rnaar
Maar nog éénmaal zou het oude va
derland hem roepen. Op 23 juli 1926
vormde Poincaré zijn vierde kabinet,
en hij had de grootheid naast zijn
vriend Barthou ook zijn tegenstanders
Briand en Herriot uit te nodigen: de
gevaar, en dat acht jaar
log was gewonnen!
Nog éénmaal bewees Poincaré te we-
olvu, JBUrjj* mj «.ww n wat regeren was. Het waren niet
het Eiysée slechts alleen zijn maatregelen, het was vóór
Engeland, tnaar trachtte ke„. Clémenceau's
land: hij r
Frankrijk die dineerde op de Duitse
delegatie te Parijs.
Toen in juli 1914 de wtdloop der di
plomatieke démarches plaats vonden
in Europa, na de schoten te Seraje-
geworden over de gehele wereld,
'terwijl bij de wapenstilstand de na
men van Foch, Joffre en Clémenceau
door de straten van Frankrijk klon
ken, vergat men de eenzame Poinca
ré in het Eiysée. Dat hij zijn nobele
plicht gedaan had door Clémenc<
van «.a- a^.es het gezag van zijn persoonlijk-
beroemd heid die het land van de financiële
chaos redde. Hij verwierp hét ~--J-
kon Poincart nauwelijks Jnvloed roepen to, he, premierschap, blijft cch- iaar d0. ?or!°1
uitoefenen: hij bracht met zijn pre
mier Viviani een statiebezoek aan Rus
land. Toen hij op 29 juli 1914 te Duin
kerken aan land ging, wist hij dat de
oorlog aanstaande was. Aan de Duit- uii=ij
e gezant, die wilde provoceren, gaf zalen, Poincaré
Poincaré geen kansen; hij liet deze
eenvoudig heengaan zonder definitief
antwoord, maar voorkwam daardoor
het woord te spreken, dat Frankrijk
tot schuldige zou hebben bestempeld.
Vrijwel zonder oorzaken, dan de angst
ener omsingeling, verklaarde Duitsland
aan Frankrijk de oorlog. Niets is on
rechtvaardiger dan de kreet die men
in Duitsland tegen Poincaré aanhief:
„Poincaré e'est la guerre!"
POINCARÉ EN
grote karakter-
adel, dat er geen mens is die daar
aan geen voorbeeld kan nemen!
De vrede van Versailles werd voor
bereid met Clémenceau in de raads-
het Eiysée,
loos lange rapport der financiële des
kundigen met de woorden: „Mijne he
ren, het probleem is behandeld als wa
re het voor negen tiende technisch,
maar het is voor negentiende
nolitiek". Zoals Clémenceau binnen
won, redde Pon-
de franc. En sa-
politieke tegenstander
iver Frankrijk en
kabinet.
Zijn aftreden werd door geen enkel
politiek incident veroorzaakt. Zijn ge
zondheid begaf hem. Samen kwarr
Briand
„Hij was koppig, opvliegend en
vaak hatelijk in zijn polemiek, maar
hij was oprecht; hij deed zijn best
het tegenbetoog te begrijpen, en hij
was in staat er een saluut aan te
brengen, wanneer hij gevoelde, dat
het serieus en loyaal wasHet
geheel van zijn eigenschappen
vormde een vreemde en zeldzame
persoonlijkheid, waartegenover men
niet onverschillig kon staan, die
men heeft kunnen aanvallen, die
men heeft kunnen haten, maar
waaraan tijdens zijn leven niemand
in zijn binnenste de hulde heeft
kunnen ontzeggen, die zij ver-
Clémenceau
uit de politiek om met groot succes in
de advocatuur te werken. Deze had de
liefde van zijn hart, maar daarnaast
was hij, evenals Colijn, van mening dat
alleen een financieel geheel onafhanke
lijk man in de politiek een zelfstan
dige rol kan spelen. Van huis uit was
Poincaré reeds niet onbemiddeld, maar
geten in de protocolaire saaiheid
zijn ambt. Hij moest een verdrag be- ziJn persoonlijke vriend Loi
krachtigen dat hij onjuist vond, --
hij aanvaardde het, omdat C
ceau het gesloten had.
Dan, plots, verdwijnen beide samen
werkende vijanden van het toneel
Nog éénmaal poogt Clémenceau presi
dent te worden, in januari 1920, wan
neer Poincaré aftreedt. Hij wordt ech
ter opnieuw verslagen, thans niet door
Poincaré maar door de mi
Paul Deschanel, die het„ geen jaar ui
houdt in het Elység. Beledigd neemt
Clémenceau ontslag uit zijn ambt,
een dag nadat Poincaré het Eiysée
verliet met de even geestige als bitte
re opmerking: „Heden begint mijn car-
De drang die Poincaré in zich ge-
- voelde wist hij te verwerkelijken: hij
héél de Franse geschiedenis en cul- keerde terug in de actieve politiek
op het spel stonden. Reeds bin- Hier zou hij zijn tweede grote antago
nist ontmoeten: Aristide Briand. Op handeld, omdat hij
heeft Clémenceau integriteit betoonde, gepaard
Maar uitzicht gestelde uitbreiding
geen geld. Er veel-armige wezen televisie,
wordt ook geen geld beschikbaar ge- Mocht het katje nu maar spoedig uit
steld. er wordt alleen maar gezegd dat de boom komen!
er echt een behoorlijk radio- en tele
visiecentrum nodig is.
Intussen wordt een massa geld
versnipperd aan bouw en verbouw
van radio-studio's die eigendom zijn
van de omroepverenigingen en aan
inrichten en verbeteren van tijdelij
ke televisiestudio's die eigendom zijn
van de NTS.
Daarbij hebben zowel de NRU als
de NTS te kampen met een hoop on
kosten door gedecentraliseerde dien
sten, die overal in oude villa's in Hil
versum en Bussum zitten, hier een hap
en daar een snap.
Hoe steviger de radio zit en hoe
sneller de televisie groeit, hoe hoger
deze onkosten en hoe gedecentraliseer-
der de diensten worden. Luid wordt
er geklaagd over dit kostbare ongerief,
maar nog altijd ligt in Hilversum het
bouwterrein braak en worden er
sommen gestoken in het uitbreiden van
studio's én het aanslepen van nieuw
tijdelijk onderdak voor televisiedien-
Berichten over het optrekken van
moderne centra in vele landen, maar
niet uit Nederland. Waarom moet dit
zo lang duren? Hiermee wordt het
paard achter de wagen gespannen,
want eens zal het er toch van moe
ten kóreïen.
Nu gaat het weer om de wens van
de NTS: een eigen regie- en presen
tatie-afdeling. Geen onbillijke eis, als
men ziet dat de overheid vasthoudt
aan het besluit dat de NTS 40 pet.
van de televisiezendtijd moet vullen
en de omroepverenigingen met hun
vijven de overige 60 pet. dg
Aangezien de NTS geen eigen per- sp
soneel heeft om programma's te ma- Pi
ken, moet zij altijd haar toevlucht zoe- si<
ken in Eurovisie, films en telerecor-
dings. Wel zijn de omroepverenigingen
bereid, bij speciale gelegenheden een rit
regisseur en een producer af te staan Wi
aan de NTS, maar dan moeten deze Nv
medewerkers ook juist vrij zijn en
daarop kan maar af en toe worden ge
gerekgnd. r 20.
De omroepverenigingen zijn niet zo 20
bijster gésteld Op een eigen presen- ho
tatlestaf voor de NTS, want dan be-
staat de mogelijkheid, dat zich een
zesde, meeconcurrerende organisatie j
gaat vormen, die bovendien nog 40 en
pet. zendtijd alleen heeft te vullen,
ook al is die NTS in wezen een
vrucht van de samenwerking tussen
de bestaande omroepverénigingen.
Overigens zal zulk een staf weer
moeten worden ondergebracht.
vanavond
Met een concert door het omroep
orkest, dat geleid door Henk Spruit
en met medewerking van solisten
werken van Gounod, Britten en Grieg
uitvoert, begint de KRO om 7.30 uur
het ayondprogramma. Om 8.30 be
gint een musical „Een hart zoekt
het geluk" met tal van bekende
medewerkers, en om 9.10 uur het
amusementsprogramma „Tierelan
tijnen". Om 10.40 uur de jongeren-
rubriek „Jong-oud-eeuwig".
Bij de VARA gaat om 8.05 uur
het nieuwe amusementsprogramma
„Week uit week in" van start.
Om 9.15 het spel „Wie is het?" en
om 9.40 de eerste aflevering van het
vervolghoorspel „De Z 69". Daarna
nieuws, politiek commentaar en
amusementsmuziek tot 12 uur.
Programma voor morgen
Hilversum I 402 m. NCRV: 8.00 Nwb;
'n weeroverz; 8.15 Kamerkoor: 8.30 Mor-
9.45 Gram; ~9.55 Hoogmis;
m; 11.35 Hedendaagse muz; 12.15
geloofsproblemen; 12 30 Lichte r
Act; 13.00 Nws; 13.05 De hand
ploeg, caus; 13.10 De Wadders, I-
NCRV: 19.00
stelijk leven,
andere gerestaureerde villa ^g°JedDt
n U.30 Vragenbeant; VPRO
12.35 Gram
sreld.
S.O.S. ber;
3.17
Al deze dingen zouden onnoemelijk
veel gemakkelijker worden, wanneer
men eindelijk eens kon beschikken
over een behoorlijk centrum, waar
Avondrust
20.05 Lichte
17-15 Nederland sinds
s; VARA: 17.30 Het huis met
nde karnton, hoorsp; 17.50 Nws.
iFi5»arS?: sP°rtj°urn.; 18.30
19.00 Bij nader inzien, dis-
AVRO: 20 00 Nws;
19.30 Cabar
Paul Vlas
icht progr^LSO^êbmnie ci°°con
ius.; 2205 Gram; >2.15 Journ;
22.40 Gram; m10 Sportlui
Ï'ÏV."
gram; 23.55—24 08
21.00 Cab;
VARA en
sleprogramma'sNTS: Euro vist»
f-TL athletlekwedstr. Eurovie1-
17.0018.30 Figuurrijden op d»
lRA: 20.00 Filmfragm.; 20.30 Men-
2040 Documentaire-
NTS: AVRO, KRO,
We hebben gisteravond in het
N.C.R.Vi-rddioprograninui ons eerste Nw
bezoekje gebracht aan Huize Avond-
rust, het door Aart Romijn ge
schapen bejaardentehuis, waar we i
voorlopig om do Jagen zullen R°'
terugkeren. fie"
De gespannen inrrwachtingen zijn
zeker niet teleurgesteld: de kennis
making met verschillende gasten in
het huis zal ongetwijfeld goed in de p
smaak zijn gevallen. We hoorden rogramma VOOr maandag
een prachtige „douairière" van Mien
van Kerckhoven-Kling, een lekkere
kletskous van Do'gi Rugani, mooie 0
oude heertjes van Wam Heskes, j*-15. Radiok"
Constant van Kerckhoven en Tonny vrouw?,3l01
Fioletta en, wat heel belangrijk is, gisohe' etherieei
een normale, hartelijke verpleegster
van Jeanne Verstraete.
We geloven dat Aart Romijn er Nws; 13.15 Licht.
riiet naast geschoten heeft in zijn Schoolradio; 14.35 Gei
bestudering van „typen" m een SctoUK.fï?
SOS-ber
NCRV: 7.00 Nws
i; 7.30 Een woord
jde muz; 8.00 Nws;
ram; 9.00 V d zie-
Rondor
11.55 Sop
Pian.
0 Lan
12.53 Gra
'oomd in zijn karaktertekening, Entfeiand'eringsultz: U'twi'sselingsprog^ové»
Ier ook maar ergens kwetsend deriand wëreld^roep^^fa onet rwi° F8"
iin p-mxf-in mnnr oiion-roa- s, 18.30 Gram- 19» 1 yrge>COn«{
beiaardeninrichting. Hij
schroomd
zonder
te zijn, ernstig maar evenzeer humo
ristisch en vooral: zonder vals sen
timent of neerbuigendheid.
Hij heeft in elk geval met dit
eerste fragment bereikt dat
uitzien naar het vervolg
onbe- Y d jeugd;
CLÉMENCEAU
Mciar wat de politici, die zijn
Barthou strakke persoonlijkheid zo moei
lijk hadden kunnen verdragen,
ook al zou hij gedurende "enige maan- niet tót uitdrukking konden bren-
den geen deel hebben aan de landsre- gen, dat deed het eenvoudige
besluft' ™lk van Parijs. Het défilé voor
de loyaal dat Briand hem op 29 juli het Stoffelijk overschot van
lagen, thans niet door "oeeï"Sn'er einde voor rijn loop- toen het was opge- doorvoelde wat het te danken
door de mislukkeling baan dan toe" heel Frankrijk zijn af- paard m net Pantheon, overtrof had aan deze even briljante als
»erwa,«?t^8!. onbaatzuchtige persoonlijkheid,
opnieuw zou optreden! iNitt ae politici, niet de juris- begreep wat zijn onomkoopbaar-
ten, niet de journalisten, wier heid, zijn presidentschap, zijn sa-
bedrijf hij had gedeeld, maar het menwerking met Clémenceau en
volk verstond in die dagen, dat Briand, zijn verdediging van de
De NCRV verzorgt het televisie-
programma na het NTS-journaal. U comm;
ziet daarin de rubriek „Van de grote Milit n—
naar de kleine k" met Ton van Duin- i9'"0 Ka'
hoven, een filmpje over de Bahama- 22.31
eilanden en een Spaans muziekensem- proi
b)e. Om 8.55 het vernieuwde amuse- 2^a;
mentsprogramma „Scherzo", met be- Nws
onbekende medewerkers. r
KARAKTER
enige weken verkeerde Frank-
rijk in een noodtoestand vanwege vlijmscherpe
beiden getypeerd met de woorden:
de militaire verliezen. De Duitsers
stonden diep in Frankrijk, en dc el- „Briand begrijpt alles,
Niemand wordt een groot staatsman Poncairé waarheid had gespro- franc en zijn Ruhrpolitiek voor
ttjd" gekee„d'™'dePOvïrïuié k0n' to™ hij ee"s z«n leven sa: Frankrijk betekend hadden. En
zing. Koel en vijandig werd hij be- menvatte met de woorden: J'ai altijd zal Frankrijk zjjn naam
superioriteit en plaidé la cause de la France, ik vereren, zijn karakter bewon-
beradenheid en onwVikbare overtuiging, ^bde zaak van Frankrijk ver- deren, zijn leven ten voorbeeld
eet die alle populariteit uitsloot. Terwiji dedigd. Dat volk, dat heimelijk stellen!
tl. Divertimento in bes gr.t.KV
te. Allegro di molto, Allegro
■orkest van München o.l.v. Chrl
tèk, hobo Tsjechisch Philharmonisch Or
kest olvMilan Munclinger.
Joseph Haydn; 1. Concert voor fluit
en orkest in d gr.t.. Allegro moderato
£"ia:lf\Al.,e*ro j?oit°- Kurt Redei- «uit.
Kamerorkest van München olv. Hans Stadl-
mair 2. Symphonie nr. 100 In c er t
(Militaire Svmphonie), Adagio - Allegro,'
Ferdinand Leitnei
Symphonie Orkesl
Margrit Weber.
van de Beriijnse
:say 2. Till Eulen-
