CHRISTELIJK
Calvinistische burcht in
ontkerstend Frankrijk
Twee „vrijgemaakten"
over synode-Utrecht
Lager nijverheidsonderwijs
laakt salarisbesluit
Theologisch gezelschap
„Secor Dabar" 115 jaar
SANA-
TOGEN
Een woord voor vandaag
P. Kapinga bevorderd tot
officier Oranje-Nassau
Vrouwenwerk op Nw-Guinea
werd gewaardeerd
V ervangingsform ule
nu Afdankingsformule
ken over het feit dat de gere
formeerde synode van Utrecht
de Vervangingsformule heeft
terzijdegesteld beginnen los te
komen. Zo ver wij het kunnen
nagaan zijn de meeste reacties
negatief. Toch tonen ze ook wel
onderlinge verschillen, getuige
de artikelen van prof. Kamphuis
in „ZJe Reformatie" en ds. G.
Visee in de Kamper Kerkbode.
Prof. Kamphuis schrijft
MAAR betekent dat, dat we
dankbaar mogen zijn voor
Utrecht-1959? Dat ónze dank zich
paren kan aan die dank van dui
zenden: ,,God heeft bij ons wat
groots verricht"?
We drukken hieronder in noot
1) de tekst van de uitspraken af,
zoals wij ze vonden in een dag
dat vóór
blad want
alle dingen nu nodig
te luisteren naar wat de synode
ginds heeft uitgesproken Alleen
in die weg kunnen we weten, of
de duizenden, die hun dank brach
ten, tot die dank geleid zijn door
de eenvoud van de Schrift of ver
leid door de diplomatie van déze
wereld.
Want daar valt voor ons de be
slissing. Men heeft in 1942, in
1943, in 194''. in 1946 van de Here
niet recht gesproken. Nu schudt
Hij Zelf het huis der synodocratie
tot op zijn fundamenten. Spreekt
men nu ginds recht van Hem?
Die vraag zal Almelo toch heb
ben bezig te houden. En Baarn.
En allen, die zeiden: nu moet de
keer komen. Dat wat toch de
wending van het niet recht spre
ken van God naar de eenvoudige
belijdenis van Zijn Naam?
Men leze en overwege. Wat ge
zegd wordt, klopt op wat geschiedt.
Men zegt:ai 1946 heeft in vele
opzichten zegenrijk en samenbin
dend gewerkt en de bezwaren, als
zou deze leeruitspraak in strijd
zijn met Gods Woord en de be
lijdenis der kerk worden niet aan
vaard en aan haar rechtmatig
heid wordt vastgehouden:
bi toch is deze leeruitspraak
niet uit redenen, die in haar zou
den liggen, maar ..mede vanwege
misverstand en onjuiste interpre
tatie'' niet tot een zodanige erken
ning gekomen als verwacht had
mogen worden en ze blijft een
struikelblok voor de „hereniging".
Omdat men b) zegt. trekt men
de Vervangingsformule in. Omdat
men a) zegt. handhaaft men de
Vervangingsformule. Omdat men
bi zegt, stelt men nu als regel
des geloofs alléén de drie Formu
lieren.
Omdat men a) zegt, stelt men
de lezing van de drie Formulieren
in het licht van een Afdankingsfor
mule. waarin èn aan 1942 èn aan
het schrijven van 23 nov. 1943 èn
aan 1946 ten principale wordt vast
gehouden.
Kan men er niet uit wijs wor
den en duizelt het een gewoon
mens? Maar hoe zou het anders
kunnen, nu men eenmaal mensen-
•mening als Gods Woord aange
drongen en theologen-oordeel als
Waarheid gecolporteerd heeft?
Zegt men: die Afdankingsformu
le onder B valt wel mee, want
is het niet zo. dat in de leer des
Verbonds tot zijn recht behoort te
komen de souvereine, verkiezende
genade van God en de krachtda
dige werking van Zijn Geest, de
roeping tot geloof en bekering en
de menselijke verantwoordelijk
heid? dan zeggen we: zeker
in de leer des Verbonds moet zo
véél tot zijn recht komen, ook de
schepping en de voorzienigheid en
de leer van de twee naturen van
Christus, maar een synode zit er
niet voor om als een professor
theologische vingerwijzigingen te
geven: zij had moeten belijden en
zó als hier geschiedt spreekt men
niet confessioneel, voor Gods aan
gezicht in de grote gemeente.
Maar waarom deze professorale
en theologische indicatie? Omdat
men de oude strijdpositie niet op
gegeven heeft! Daar lag toch het
bezwaar tegen Greijdanus en al
die anderen? Zij deden toch, zo
zei men, tekort aan de verkiezing
in de leer van het Verbond? Nu
kan men zijn eigen woorden niet
handhaven, maar nog blijft de
vinger uitgestoken daar en daar
is het oppassen geboden!
Daarom verwerpen wij voor ons
dit synodalistisch onderwijs. Want
niemand kan en mag deze theolo
gische aanwijzing losmaken uit
haar concreet historisch verband.
Ander geluid
Een heel ander geluid laat ds.
G. Visee horen:
VOORDAT we nu deze zaak ver
der beoordelen, moet ons een
enkel ding van het hart
Dit: dat we geschrokken zijn
van enkele reacties in onze eigen
vrijgemaakte kerken op de voor
stellen, die ter synode van Utrecht
tot de bekende besluiten leidden.
We noemen er enkele: „Al
mocht de synode besluiten, wat
haar hier door de commissie
wordt voorgesteld, dan zijn wij
in werkelijkheid geen stap verder
gekomen. Het enige is, dat de
wederzijdse posities er door in de
mist zijn komen te liggen".
Een ander schreef over: ..ca
mouflage en volksverdomming
Een volgende: ..dit is een bank
roet van het leergezag in de ge
bonden gereformeerde kerken;
hier is nu het jammerlijke fiasco
van de door Christus verleende
autoriteit aan synoden." „Ik aar
zel niet te zeggen op het stand
punt van de synodale uitspraken
zelf. na te lezen in de Acta van
1946. art. 197 en art. 229: hier is
zwendel in profetische leeruitspra-
ken, afgekondigd in de Naam des
Heren, met de door Christus ver
leende autoriteit. Dan is de paus
te Rome meer kerel. Die heft
echt geen bindingen op".
..Dit is niets dan pure utiliteits
politiek". „Ik denk er niet over
ooit mijn gemeente, dat is de ge
meente van Christus, te onderwij
zen in de dogmatische kolder en
kuyperiaanse constructies over
verbond en doop en over de be
tekenis van de sacramenten. Ik
zal die bestrijden op de kansel,
op de catechisatie, op het huisbe
zoek. Confessionele overeenstem
ming! Tussen ons en hen ligt de
confessie, ligt de Schrift, zeide de
synode van 1946. Is dat nu waar
of niet? Wanneer het niet waar
is, neem dan met haast die leer-
uitspraken terug, en wanneer het
wél waar is, laat ze staan, hand
haaf het bindend karakter en
knoei niet met de van Christus
verleende profetische autoriteit!"
Ik volsta met deze bloemlezing.
Ik kan de broeders daarin wèl
verstaan.
ATAAR ik zou toch wel willen
l'J- dat we wat rustiger bleven.
Terwille van broeders en zusters
in onze kerken. En terwille van
broeders en zusters in de synoda
le kerken, die te goeder trouw
menen dat de steen des aanstoots
nu toch wel is weggenomen.
We zijn toch niet bang? De po
sitie van de Gereformeerde ker
ken staat en valt toch niet met
de vraag of ze aan de overzijde
die vervangingsformule nog heb
ben, ja dan nèen? Laten we op
passen voor gróte woorden. Ze
worden het meest gebruikt door
zwakken.
Tweede lustrum van Paron
Verleden maandag werd op het CHv. OllClGVWlJS verder gelegen Paron. Tijdens de ve
t-, v schillende bijeenkomsten bleek duidelijK
Chateau de Paron in Frankrijk t dat de school, die in het ontkerstende
het tienjarig bestaan gevierd 1 'OOI' r l'fl II SC Frankrijk een zeer belangrijke plaats
j rp\ 5 r,„\s\j\j i x i La/1 tuc inneemt, leeft in de harten van vele
van de Theodore de Beza-school. Nederlandse vrienden. Er werden toe-
Tientallen Nederlanders waren 7\T 7 7 7 spraken gehouden door ds. A. T. W. de
naar Frankrijk gekomen om in ecLeV landeTS S&&
deze school voor Nederlandse derbra.gt, die in de moeilijkste jaren
kinderen het tweede lustrum mee (Van een onzer medewerkers) SrtAï S'ÏSdiai'h.St"«êienBe
te vieren. Deze school werd ge- -
sticht om de kinderen van in
Frankrijk wonende Nederlanders
in de gelegenheid te stellen chris-
BESTELLEN. (Adv.)
telijk onderwijs te volgen.
De belangstelling uit Holland voor
het werk van deze school bleek groot
te zijn. Deze is vooral gestimuleerd door
het werk van de stichting „Vrienden van
Paron", die belangrijke sommen gelds
bijeenbrengt om het werk financieel
mogelijk te maken.
De christelijke school voor Ne
derlandse kinderen in Frankrijk
ontvangt een kleine subsidie van de
Franse regering, maar dit bedrag is
lang niet voldoende om het werk in
stand te houden. Daarom is de
school voor een groot deel van de
exploitatiekosten aangewezen op
hulp uit Nederland.
Ondanks de grote financiële zorgen
heeft het bestuur van de school bij
monde van de heer J. Quaak op de her
denkingsdag uiting gegeven aan de grote
dankbaarheid van allen, die aan de
school verbonden zijn, voor het werk
dat tot stand is gekomen. De heer
Quaak herdacht de in 1956 overleden
heer Marmelstein, die zeer veel voor
de school betekend heeft. Zijn heen
gaan was het beg:
lijke tijd, die
STEUN
Ook bracht hij namens het bestuur
hulde aan dr. Hommes van Rotterdam
die via het werk van de Stichting
„Vrienden van Paron" de school le
vensvatbaarheid heeft gegeven, want
de school heeft in de afgelopen jaren
ongeveer 150.000 gulden uit Nederland
ontvangen.
Door bemiddeling van deze stich
ting hebben deze zomer twee groepen
van leerlingen van de eerste Chr.
Technische school „Patrimonium" van
Amsterdam noodzakelijke herstelwerk-
xheden verricht onder leiding
van de directeur de heer L. Alewijnse.
Daardoor kon meer dan de helft van
de restauratiekosten worden uit
gespaard.
Tevens heeft de stichting in het
afgelopen jaar een actie „Jubileum-
gift" gevoerd, die volgens een mede
deling van de voorzitter een bedrag
van 21.000 heeft opgeleverd.
De herdenkingsdiensten begonnen met
een vergadering in Lens waar o.a. ds.
Charpiat in het Nederlands het woord
heeft gevoerd. Dr. Hommes heeft daar
de geschenken van de stichting over
handigd aan de directeur van de school
de heer Bernandel, die bestonden uit
een filmapparaat en een cheque. De di
rectrice, mej. Van Oosten kreeg een ra
diotoestel, en één van de leraressen
werd een bedrag overhandigd om nieuw
schoolmateriaal aan te schaffen.
BIJEENKOMSTEN
Aanpassing twee
jaar te laat
Het bestuur van het Nederlands Ver
bond van Directies en Leerkrachten
bij het Nijverheidsonderwijs betreurt,
dat de regering besloten heeft de aan
passing van salarissen bij het lager
nijverheidsonderwijs eerst op 1 janu
ari 1959 te doen ingaan.
In de motie waarin dit gesteld is con-
sateert het bestuur, dat vast is komen
te staan dat bij het tot standkomen
van het salarisbesluit van een juist
standpunt is uitgegaan. Hieruit volgt,
volgens het bestuur dat gelijk met de
verhoging van de salarissen bij het
voortgezet lager onderwijs per 1 ja
nuari 1959. ook de salarissen bij het
lager nijverheidsonderwijs dienden te
worden verhoogd.
Ten slotte constateert het bestuur dat
de door de regering gevolgde weg heeft
geleid tot ernstige vertraging, doch
dat dit geen reden mag zijn om een
latere ingangsdatum te kiezen dan 1
januari 1957.
Het bestuur meent, dat aan het perso
neel bij het lager nijverheidsonderwijs
„een extra bijdrage wordt opgelegd' in
de bestedingsbeperking", nu de sala
risverhoging voor deze categorie
jaar later valt dan de verhoging van
de salarissen bij het voortgezet lager
onderwijs.
Het bestuur doet in de laatste alinea van
de motie een „dringend en ernstig"
beroep op de regering, de Staten-
Generaal en de Centrale Commissie
voor Georganiseerd Overleg in amb
tenarenzaken, om alsnog te bevorde
ren d'at recht zal worden gedaan aan
het personeel bij het lager nijverheids
onderwijs, door de salarissen in deze
sector eveneens per 1 januari 1957
te verhogen.
BESTELLEN. (Adv.)
BESTELLEN. (Adv.!
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Wassenaar (vac. dr. H.
J. Honders): dr. Th. C. Frederikse te
Meppel.
Aangenomen, naar Ommelanderwijk-
Zuidwending Ctoez.): H. G. Oostinga,
kand. te Groningen.
Bedankt voor Marken (toez.): H. G.
Oostinga, kand. te Groningen; voor
meren: M. J. Lekkerkerker te Montfoort.
Beroepbaarstelling: Dr. G. J. Woldin-
ga. voorheen predikant voor bijzondere
Qienst in de Evangelische Kirche te Ber
lijn, Hydeparklaan 24, Driebergen, en
G. Hamoen, predikant voor buitengew.
werkz. (arbeid onder vluchtelingen) in
Berlijn, Ullsteinstrasse 79 te Berlijn-
Mariendorf, zijn beroepbaar.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Huizen N.H.: G. van
Wilgenburg te Uithoorn.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Ermelo: J. C. van
venswaaij te Scheveningen en J. Kamp
man te Rijnsburg (verb. ber.).
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Tweetal te Middelharnis: W. C. La-
main te Grand Rapids U.S.A. en G. Zwe-
rus te Norwich, Canada,
Bedankt voor Nunspeet: Ohr. van
Dam te Rotterdam-Zuid.
het leven
De dag werd besloten met een ge
zamenlijke maaltijd. Vertegenwoordi
gers van Nederlandse onderwijsorga
nisaties maakten aan tafel van de
gelegenheid gebruik om hun geluk-'
wensen'yover te brengen. Onder
sprak de heer J. Tjalma namens het
Centraal Comité van de A.R.P. die
beloofde dat hij zou proberen om ir
het Voorlopig Verslag van de onder
wijsbegroting in de Eerste Kamer de
vraag te doen opnemen of de minister
van o., k. en w. bereid is de school
van Paron een subsidie te verlenen.
Namens de vereniging voor Christe
lijk Mulo voerde de heer H. H. Broek
stra uit Heerenveen het woord, terwijl
mej. dr. D. Simonides en de heer J. W.
Bomhof spraken namens het genoot
schap van leraren aan Nederlandse
gymnasia i
Vereniging
Zij spraken de
i h.o.
i de Chr.
uit dat de school,
die bewezen heeft levensvatbaar te zijn,
tot grote zege zal zijn voor de in Frank
rijk woonachtige Nederlanders en zal
uitgroeien tot een hechte burcht van
net Calvinisme in Frankrijk.
Studentenjubileum in Utrecht
Het theologisch gezelschap Se
eor Dabar viert vandaag 8 ok
tober zijn 23ste lustrum. Het is
op een na het oudste theologische
studentengezelschap in Neder
land en het heeft, volgens de pre
sident van het gezelschap, de
heer P. P. van Lelyveld, van het
begin van zijn geschiedenis af, in
de tijd van het reveil, tot op van
daag een opmerkelijke plaats in
genomen. De reveilgeest in deze
groep is, naar zijn mening, blij
ven bestaan en heeft ook verder
in Nederland zijn sporen nagela
ten.
Ir. 1846 ontstond uit Secor Dabar het
studentengezelschap Eltheo, terwijl de
leden van Secor tevens de oprichters
waren van de Ned. Ohr. Studenten
vereniging in 1896. Volgens de statu
ten mag er op de vergaderingen al
leen chocolade gedronken worden. Dit
ter bestrijding van het overmatig al
coholgebruik in de toenmalige studen
tenwereld. Vandaar dat hel gezel
schap de spotnaam van „Chocolade
club" kreeg, doch ook de naam „Bid-
club" behoorde tot het arsenaal van
spotternijen.
„Ittman"-conferentie
christ. werkgevers
Het Verbond van Prot. Chr. Werkgevers
organiseert van 26 tot 28 oktober in hotel
„Ittman" te Nunspeet een conferentie
van christen-werkgevers onder presidium
van de heer P. Borst van Wassenaar. Al6
referenten zullen optreden de heren dr.
J. W. van Gunsteren van Rotterdam,
mr. dr. J. Ozinga, geref. predikant te
Lunteren en H. G. Heij, fabrikant te
Veenendaal.
Ambtsaanvaarding van
prof. dr. Lekkerkerker
Dr. A. F. N. Lekkerkerker zal zijn ambt
van hoogleraar in de godgeleerdheid
de Rijksuniversiteit te Groningen
wege de Nederlandse Hervormde Kerk
aanvaarden op dinsdag 13 oktober met
een rede in de aula van de universiteit.
Toen in 1848 zich een reorganisatie
van het Utrechtse Studentencorps vol
trok, werd Secor Dabar een particu
lier gezelschap van dit corps. Sedert
1846 worden kerkvergaderingen i
Utrechtse Pieterskerk gehouden,
men onder leiding van een der hoog
leraren leert „tegen de kansel op te
zien en er niet af te vallen".
In de tijden waarin weinig theologen
zich aansloten bij het Utrechtse Stu
dentencorps, werden ook niet-theolo-
gen in het gezelschap opgenomen. Zo
komt het dat naast predikers ook v
scheidene andere leidende figuren
den lande uit deze kring zijn voort
gekomen, zoals bijvoorbeeld de tegen
woordige voorzitter van de Eerste Ka
mer der Staten-Generaal.
De viering van het lustrum wordt van
daag in de Pieterskerk te Utrecht ge
opend, waar dr. P. A. Elderbosch de
feestrede houdt.
Advertentie
Wij lezen al te vaak de bijbel als een stel goudzoekers. Hiq
en daar pikken, we een glinsterend korreltje op en de rei
laten we liggen. We klampen ons vast aan een tekst oj eet
woord en vergeten dat die tekst onderdeel is van een hei
verhaal.
Hebt u al eens hele hoofdstukken achter elkaar gelezen
U krijgt dan een heel ander beeld van de bijbel. Lees bij
een aantal psalmen. Plotseling valt u op hoe menselijk de
zijn. Rondom psalm 60 vindt u een groot aantal gebede
Iedere keer veranderen ze van karakter. Er zijn gebeden b
die wij nooit zó zouden kunnen bidden. Hoe kunnen wij et
gebed als „stort hen nedero Here, vernietig hen" rijmt
met „Hebt uw vijanden lief"?
Wij hebben zo vaak ons gebed gedrongen in het keurslijf v
bepaalde dogmatische ideeën, zodat we niet meer spontai
kunnen zijn. Het lijkt wel alsof de psalmisten maar zo hi
hele hart voor Gods troon neerstortten en zich er eenvoud
niet om bekommerden of hun gebeden wel bijbels veran
woord" waren. Zij vertelden God wat hen bezig hield en di
juist is hun kracht. Pers uw gebed nooit in een dogmatist,
keurslijf. God zelf zal Zijn verhoring wel plaatsen binnen h
kader van Zijn raad en Zijn wet.
MACMILLAN OF GAITSKELL
QOK ln
i land wordt met grote wanneer zij een onderdeel van
belangstelling uitgezien naar de Britse buitenlandse politiek zou wo
uitslag van de Britse verkiezings
strijd, die vandaag bij de stembus
zal worden uitgevochten.
de positie van de westelijk
mogendheden tegenover de Sowje)1
unie ernstig kan verzwakken.
den voortgezet. Slagen de socialisten tot het uiterste zou inspannen 0|£
erin, de macht in handen te krijgen, zijn inzichten te doen prevaleren, t
zich vrijwel onmiddellijk op het ge- vaal in de hand te houden. Dat
bied van de internationale samenwer
king zou doen gevoelen.
nog veel moeilijker worden dan WElJi
dusver reeds het geval is geweejste]
een grote mate van overeenstem- schermen met een topconferenti
ming, ook ten aanzien van internatio- schijnt betrekkelijk weinig i
nale vraagstukken.
hebben gemaakt,
heden zi|eni
VIacmillai„Dc
conferentj C
indruk
™eds
iingen m|
woordigt een huis, dat tegen zichzelf Nadat Labour de kiezers koeien
verdeeld is. Er bestaat in deze partij gouden horens heeft beloofd, hei
grote verdeeldheid over het te vol- de verkiezingscampagne
gen buitenlandse beleid, met name karakter van een felle klassensti
met betrekking tot het beproeven gekregen. De grote vraag is,
l produceren 1
i kernwapens.
partij hiervan zal profiteren.
hl E
van wie bekend is, dat hij een voor- partij er mee prijken? Of zal hpen
stander is van eenzijdige afschaffing Britse kiezersvolk het nog een kef
door Engeland van alle kernwapens met de Conservatieven proberen?
en van een ontwapeningspolitiek die
Tijdens receptie
in Den Haag
(Van onze sociaal-economische redactie)
Met een druk bezochte receptie
heeft de heer P. Kapinga gistermid
dag definitief afscheid genomen van
de christelijke vakbeweging. Hoog
tepunt was wel de mededeling van
minister Toxopeus (Binnenlandse Za
ken), dat de heer Kapinga, de aftre
dende voorzitter van de Nederlandse
Christelijke Bond. van Overheidsper
soneel, door H-M. de Koningin bij
bevordering was benoemd tot officier
in de Orde van Oranje-Nassau.
De heer Toxopeus verklaarde, dat
de regering steeds met grote waar
dering heeft gestaan tegenover het
toegewijde werk van de heer Kapinga.
In hem. werd bij uitstek de man ge
zien van het overleg. Bij de uitrei
king van de versierselen behorende bij
Vrouwenzendingsdag te Utrecht
19
Het is gemakkelijk te vertellen. Sven had een
levensverzekering van drie duizend, hij wilde die nu
verhogen, voordat hij veertig werd, maar daar is
niets van gekomen. De begrafenis heeft niets ge
kost, omdat hij in een fonds was. maar de pacht
van dit kwartaal moet nog worden betaald, ja dat
staat op de bank. Maar hij heeft de warmwater-
buizen in beide kassen laten veranderen, en hij heeft
er van 't voorjaar een heel aantal koude kassen
bij gemaakt en kocht daar ruiten
nu worden betaald.
er nog enige andere dingen, zoats Donen uit nouana.
die betaalde hij meestal in juli en nog het een en
ander. Het is van 't jaar buitengewoon veel. Wat
het huishouden betreft is er geen cent schuld, wij
kopen altijd alles a contant. Maar dan is er nog
de belasting, voor dit jaar en "t volgende jaar.,
er blijft niet veel mëer over.
De meesten zouden die belasting toch niet be
talen, onder zulke omstandigheden, zei de meubel
maker. een krachtige rookwolk uitblazend.
Elisabet antwoordde niet, schudde alleen haar
hoofd. Haar zwager begreep wat zij dacht: Sven
zou er nooit over hebben gedacht zijn belasting niet
te betalen.
Nou ja. zei hij. Maar de tuin
inkomsten. Heb je
tuin te houden?
Wel heb ik er over gedacht. Maar dat is on
mogelijk. Sven was een kundig vakman en toch.
wat moest hij niet ploeteren, hij stond om zo te
zeggen gelijk met de zon op, bijna de gehele zomer.
Neen. dat is een ware kunst een tuin zó te verzor
gen, 'dat er aan wordt verdiend. Dat lukt niemand,
die het vak niet grondig kent. Alhoewel en zij
keek uit door het raam. waar de felle zomerzon
op de randen met papavers en riddersporen straal
de het is moeilijk van dit p.'rkje te scheiden.
Sven hield bijna even veel van de tuin als van zijn
kinderen en van mij.
JEANNA OTERDAHL-
Buiten waait
de
uit zijn
beerde°niemand hem terecht *e kijken Ja. ja, zeide
hij weer doorrokend.
Maar we moeten hier weg, ging Elisabeth voort.
Ik denk er over door middel van een acvenentie
iemand te zoeken die de pacht wil overnemen, liefst
zo spoedig mogelijk, het is nu de beste tijd, on ik
moet oppassen dat er zo min inogeLlk te loor gaat.
En dan moet ik aanpakken. Ik dank er over glans-
strijken te gaan leren, Er schijnt gebrek te zijn aan
mensen, die goed fijne herenwas kunnen verzorgen,
heb ik gehoord, en dat zou zich misschien wel lo
nen. Ik weet tenminste nieis anders. En dan moet
ik het een en ander versopen en naar de stad ver
huizen.
Je hebt al heel wat overdacht deze week.
- Ja, maar waar moest het naar toe als ik
dat niet deed, zei Elisabet wat stroef, nu Sven weg
is, die voor ons onderhoud zorgde.
Plotseling werd het 'naar Ie machtig De tranen
stroomden haar uit de ogen, zoals die keer bij het
graf.
- Emii. zeide zij. en haar stem klonk als :'<e
stem van een ve:schrikt <i.'d H-t is niet makkelijk,
Emil. Het is alsof ik opnieuw moet leren lopen en
opnieuw moet leren *ien. wanneer je zovele jaren
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE:
Het gezin van Sven Eriksson leeft gelukkig op de
tuin van Charlotl-nlaai: de kinderen Maril. Elim
en Ragnhild en hun moeder Elisabet, di» diep in
haar hart altijd dJ wens koestert, een zoon te heb
ben, die voor dokter zou kunnen studeren. Als de
weesjongens Karl en Krister op de tuin van Sven
Eriksson komen -verken, worden zij in dc familie
opgenomen. Bij een Midzomerfeest, dat wordt ge
vierd bij oom Emil de tweelingbroer van Sven,
loopt Sven een dod 'lijke vergiftiging op en Elisabet
blijft achter met de zorg voor dc kinderen en de
tuin.
samen bent gegaan en
Het moet duur beta rid
ben gekend.
Soms valt het mij zó moeilijk, dat ik mij niet ui
ka:i denken dat het zal gaan.
De meubelmaker was opgestaan en had zi;"n s.rm
om haar schoud*r; gelegd Zijn mondhoeken tril
den, hij trachtte iets tc zeggen, maar ken niet Toer
stond zij haastig op en droogde haar ogen af.
- Maar hei. rr.n-') gaan, zeide zij. lets einders
helpt niet. Het móet'
Terwijl Sven Eriksson's weduwe haar best deed
alles te regelen voor het nieuwe bestaan van haar
zelf en de kinderen, vlamde de tuin van Charlotten-
daal onder de hoge julizon. Rozen in alle kleuren,
van sneeuwwit tot rood-zwart. kwamen uit de knop
pen te voorschijn, zo snel. dat men het haast niet
volgen kon. De lathyrus klom langs de steunlatten
op als kleurige vlinders, die waren blijven zitten op
de takken, waarop zij neergestreken waren. Over
al schoot leven uit de aarde op, bloeide en verheug
de zich. In de groentenbedden vormden zich de sla
kroppen, de spinazie gaf een tweede oogst, de bloem-
begon
(Van een onzer verslaggevers)
De jaarlijkse Vrouwenzendings
dag te Utrecht trekt altijd heel
wat mensen uit alle hoeken van
het land. Maar het zijn natuur
lijk vrijwel allemaal vrouwen.
Slechts enkele mannen verschij
nen op dit druk bezochte appèl.
Tot die mannén behoorde er één,
die alleen maar iets kwam bren
gen: de telegrambesteller. Op de
Vrouwenzendingsdag ontbreken
nooit de telegrammen en brieven
van zendingsvrouwen uit Indone
sië die zelf eens zo'n zendingsdag
hebben meegemaakt.
Ditmaal was er b.v. bericht van mevr.
Kartini Bezoen, die twee jaar geleden
het woord voerde, niet alleen in Utrecht
op talrijke plaatsen in Nederland.
Een golf van blijde herinnering ging
door de zaal. toen haar groet werd aan
gekondigd.
Een ander, mevr. Ten Kate, die vorig
jaar afscheid nam om naar Nieuw-
Guinea te gaan, schreef: „Nabij of ver,
zijn verbonden". Dat zou je het
wachtwoord van de Vrouwenzendingsdag
kunnen noemen.
Maar er was nog een ander thema, dat
deze dag beheerste. Mevr. H. Schuur-
i-Njjhoff, voorzitster van de Commis-
voor Vrouwenwerk van de Raad
de Zending der Ned. Herv. Kerk
die de leiding had duidde dat aan
als „met al de heiligen". Wie voor de
zending ijvert, of wie in de zending
werkzaam is, doet die arbeid niet goed,
wanneer zij zich niet verbonden weet
met al die anderen, die tot de gemeente
van Christus behoren, ongeacht nationa
liteit of ras.
'it tc worden. De aardbeien vroegen
tc worden geplukt, de frambozen waren haast Dokter F. C. van der Horst, zendeling-
rijp. En even vlug als al het andere, of nog vlug- arts te Malang. die aan de hand
ger, groeide het onkruid. eigen praktijk enkele zendingsproblemen j
(Wordt vervolgd) Un Indonesië besprak, kwam daar ook|
telkens op terug. De dingen zijn
anderd. Niet meer de Nederlandse
dingsmensen geven leiding, zoals
de oorlog. De christenen van de jonge
kerken geven nu richting aan het werk,
al willen zij daarbij graag gebruik maken
de ervaring, die de „oude" zendings-
sen hebben. De laatsten zullen
noeten zijn en beseffen, dat het
jk van Christus pas gebouwd wordt
samenwerking met al de heiligen.
Dr. F. C. Kamma, onlangs terugge
keerd uit Hollandia, gaf een boeiende
beschouwing over de jonge kerk op
Nieuw-Guinea. Hy herinnerde er
dat de eerste dopelingen op Nieuw-
Guinea twee vrouwen waren en dat het
raak de zendingsvrouwen waren,
tionierswerk deden. Nog altijd is dat
:o. Wat de kerk op Nieuw-Guinea op
gang helpt, is niet in de laatste plaats
te dauken aan tal van flinke vrouwen,
die als verpleegster of als onderwyzeres
ln dit land werken.
ngelisch-christeiyke kerk, ge
sticht in 1956, heeft niet alleen de zorg
haar eigen gemeenten. Zij verricht
zendingswerk op negen verschillende
len, waar tweehonderd evangelis-
•beiden. Deze kerk is één van de
verblijdende vruchten van het evangelie
op Nieuw-Guinea. Zij kwam eerder tot
stand dan enige andere organisatie
dit land. Gelijk ook de zending, in 1
begonnen, de overheid 43 jaar vóór
op Nieuw-Guinea. De zending had op de
zelfs een voorsprong van een
De derde, die op de Vrouwenzendings
dag sprak, was de Zwitserse zendelinge
Anni Maurer, werkzaam in Kameroen.
Afrika Een groep spelers uit Utrecht
voerde het stuk „De jongen met de kar
op". Dit brengt het leven in beeld van
een jongen, die in de 9e eeuw door En
geland trok om een plaats te zoeken,
waar hij een kerk mocht stichten.
Vele verlofgangers van de zending
werden op deze dag verwelkomd Men
hield een collecte voor de lectuurdicnst
in Djakarta.
BESTELLEN. (AdvJ
de ondierscheiding merkte minisH
Toxopeus op, dat niet vaak een ol n
derscheiding zo goed verdiend is d p
tveest. j
kort dankwoord deelde de hq j
Kapinga mede, dat hij van 1946 af
overleg lussen regering en ambtenare
organisaties heeft meegemaakt. Hij w m
van mening dat het hier in het bijzj L
der gaat om het geven van vertrouw
de regering, maar ook om het oi
vangen van vertrouwen bij de orgai
saties. Wederzijds zri men open moet
staan voor eikaars belangen.
Op de receptie, die gehouden werdl
hotel Centra' in Den Haag, werd aIDi
het woord gevoerd door burgemeeshel
Ch. Matser van Arnhem, als voorzitfo0t
het centraal overleg op gemeen£ac
lijk niveau.
Woorden van erkentelijkheid sprah
voorts de voorzitter van het C.N.V., I C:
heer C. J van Mastrigt en de heer |"st
Peters (voorzitter van de Chr. Metaal) Li-
driifsbondnamens de bij het C.NIlle
aangesloten bonden. Beide sprekers ovtLu
handigden de heer Kapinga een toni
schenk onder couvert. De heer D._»n
Dutmer. voorzitter van de Prot. Qzo
Onderwijzers Vereniging (15.000 led<Re
en vice-voorzitter van de ChristeliLt|
Centrale van Overheids- en Ondervim
zend Personeel, dankte de heer Kapin.
voor de steun die de P.C.O."'. alt) 3
hem ontvangen heeft. Graag n
het C.N.V. aangeboden, maar helaas;
dat nog niet zo ver.
Van de vele aanwezigen noemen
hier nog staatssecretaris M. Roolvi)
staatsraad M. Ruppert, drs. C. P. B
zenbosch. prof. W F de Gaay F»
man, de heer H. W. Tilanus, dr. W.
Berghuis en de heer J. J. Small|
broek. J I
BESTELLEN. (Adfe"
jvai
Synode Oud-kat h.
geestelijken
Dinsdag jl. hield dc synode van I 1
geestelijken van de oud katholieks:
kerk van Nederland een zitting hei
Amersfoort. In zijn openings\vooVai
wees de aartsbisschop, dr. Rinkel, l~
de internationale theologenconfercnr"
die volgende week in Zwitserland a"j
vangt en waarbij het hem verheug^e]
dat ook een bevredigend aantal Ned(je
landers daaraan deel zal nemen, ijjp,
thema is: de Heilige Geest en de Keres
Volgend jaar zal de jaarlijkse conpai
rentie in Nederland' worden gehoudnie
Voorts ontvangt Haarlem het interF
tionale congres van geestelijken en
ken. dat eens in de vier jaren gehoudH
1961.
Deken C. F. Nieuwenhuyzen refere)
de over de praktische maatregelen
verband met de ontwikkeling van Rat,
stad-Holland, terwijl voorts de rapporf
van de kerkelijke jeugdleiding en :o1
commissie voor „kerk en inteUectuelila
behandeld werden. a
Mgr. Jans leidde de besprekingen t.:A
de problemen rondom de oecumenisi *o
diensten, waarover uitvoerig gedisciV
sieerd werd. Dit punt wordt tot een ven
gende zitting aangehouden. N.a.v. d
inleiding van pastoor M. J. Aarents otVi
spon zich een gesprek over de ruintte
van het experiment in de kerkgemeq i
schap. Men achtte dit onvermijdelijk
deze groeiperiode, maar de bisschop»,.)
BESTELLEN. (Ad
Onze toekomst en de kernt
door Edward Teller en Albert L. LatF
Nederlands A. Kolsteren. Uitgave Pl
