CbRISTFUJK
De regering draagt de
verantwoordelijkheid
Rectoraatsrede aan de
Landbouwhogeschool
ITeifhew
Wereldraad maakt studie van
massa-communicatiemiddelen
Eert woord voor vandaan
Kanttekening
Algemene vergadering
Bond „Maarten Luther'
Ontsnapt
langs Krakatau
In het. christelijk-historische
weekblad „Koningin en Vader
land" heeft de heer H.J. Viersen
een artikel geschreven over
„Hoflucht en pers":
se pers, en dan voornamelijk in
de socialistische, openlijke of be
dekte critiek tegen op gedragin»
gen of uitlatingen van leden van
de Koninklijke familie.
Zo reageerde Het Parool en in
navolging daarvan Vrij Neder
land nogal scherp op een bezoek
dat Prins Bernhard enige tijd ge
leden aan de Duitse heer Krupp
heeft gebracht, en nu onlangs ver
scheen in Het Vrije Volk een on
vriendelijke reactie op de perscon
ferentie die Prinses Beatrix aan
enige Amerikaanse journalisten
toestond.
Nu zijn wij van mening dat in
ons constitutioneel bestel vooral
de regering verantwoordelijk is
voor de publieke faits et gestes
van de leden der Koninklijke fa
milie. De moeilijkheid is natuur
lijk te bepalen of en wanneer
zo'n daad als van publieke aard
moet worden beschouwd, vooral
daar haast ieder gedraging of
•'itlating, hoe onbelangrijk ook.
door de status der leden van de
Koninklijke familir al haast van
zelf een publiek karakter heeft.
bij ieder zich voordoende ge
legenheid dient een poging om dit
onderscheid te maken, te «.'orden
ondernomen. Dit pogen missen wij
te zeer in deze socialis'ïschc pu
blicaties.
Het Vrije Volk, om ons hiertoe
te beperken, heeft zich geërgerd
aan de verklaring van de Prinses
dat zij het m;'waar haar
toekomstige echtgenoot moet ko
men, het liefst zag bepaald tot de
vorstelijke familie
zij, dit moeilijkheden
i voorko-
Dit lijkt ons nu niet alleen een
zeer verstandige opmerking die
met de omgekeerde Assepoes en
andere romantische nonsens als
,,de Prinses en de gewone jon
gen" een loopje neemt, maar bo
vendien is dit nu juist in de eer
ste plaats een Drivé-zaak voor de
betrokkenen zelf en, naar het zich
laat aanzien, voorlopig nog niet
actueel.
In één adem verbindt Het Vrije
Volk hier echter een opmerking
aan over de uitlatingen van de
Prinses over de reis van de Ko
ninklijke familie op het Griekse
schip de Agamemnon, nu enige
jaren geleden; een reis, die de
Prinses aardig vond, maar waar
van het Vrije Volk vindt dat het
een gebeurtenis is die maar het
best vergeten kan worden.
Dit nu is, dunkt ons. inderdaad
wèl een zaak van publieke aard.
De wereldpers stond vol van die
actueel. Wanneer zich echter een
soort cumulatie van grieven dreigt
voor te doen. zoals in Het Vrije
Volk-artikel, en die cumulatie de
toon alleen rriaar onaangenamer
maakt, is het nuttig tp bezien
verantwoordelijkheden
die daar dan te léggen.
liggen
buitenlandse reis gaat onderne
men er overleg wordt gepleegd
met de regering. Nu zag de toen
malige Nederlandse regering en
zeker de to°nmalige minister-pre
sident Dr. Drees er niet naar uit
als bijzonder te zijn ingevoerd in
de details van hel Europese high
life, maar men mag toch wel aan
nemen dat ook aan het regerings-
oog de reeds vóór het vertrek van
de Agamemnon in de wereldpers
verschenen spotprentjes op die
vertoning, niet zijn ontgaan.
M.a.w. de verantwoordelijkheid
voor het onnauwkeurig reageren
tuatics welke de reputatie van
ons vorstenhuis" kunnen schaden,
ligt bij de regering. Djt is dan
ook het adres waaraan men zijn
klachten moet richten. Niet al
leen kan dit bevorderen dat de
Nederlandse regering haar kenne
lijke preutsheid te dezer zake
wat verliest en met waf meer in
zicht komende aanee'"genheden
zal behandelen, maar bovendien
zal het kunnen voorkomen dat de
leden van de Koninklijke familie,
zowel in het buitenland als bier
te lande, over de ton; gaan. Hof
lucht ruikt lekker, vindt men,
vooral in het buiten'and. Wij vin
den dat de pers in dit land zich
daardoor niet moet laten bedwel
men en zichzelf niet moet laten
verleiden tot het spreken over
,,een gevaar voor de goede ver
standhouding tussen volk en vors
tenhuis" een waarlijk kant
noch wal rakende uitlating van
Het Vrije Volk evenmin als
die pers zijn heil moet zoeken in
het zoet verbloemen, zoals De
Volkskrant doel, maar juist moet
trachten positief me- te helpen
tot een zo goed mogelijk functio-
lijkt c
irehiè. Dat
liet alleen het beste voor
Ko- '--mlje, maar
ook voor het deze familie toege
wijde volk.
Kritiek op hel personeelsbeleid
Zelfstandigheid
van het bestuur
al te gering
De rector-magnificus van de Land
bouwhogeschool te Wageningen, pro
fessor ir. W. de Jong, heeft vanmid
dag in een publieke senaatsvergade
ring mededelingen gedaan van de lot
gevallen van de hogeschool in het af
gelopen studiejaar.
In zijn rede oefende de rector-mag-
nificus kritiek uit op het personeels
beleid van de regering ten aan
van het onderwijs en het wetenschap
pelijk onderzoek te Wageningen, w
door de Landbouwhogeschool volgens
de mening van de rector in haar ont
wikkeling wordt geremd.
Wanneer oude of te kleine laboratoria
door grotere en modernere worden ver
vangen teneinde aan de huidige hoge
re eisen te voldoen, wanneer nieuwe af
delingen worden ingesteld en een nieuw
studieprogramma wordt ingevoerd,
dient de personeelsbezetting gelijke
tred te houden met de uitbreidingen.
Advertentie
de meeat gevraagde
0_.. ervan heb-
veler lachlust gewerkt.
De Volkskrant van zaterdag j.l.
deze uitlating
het
gaat op d
Vrije Volk in, maar doet het wel
erg dierbaar door te beweren dat
die Agamemnonreis moet be
schouwd worden als een reis van
vakgenoten, dus vcrge'-'jkbaar is
met een reisje dat b.v. artsen of
loodgieters, als collegae met el
kaar maken.
DIT fS natuurlijk onzin. De be
zwaren die Nederlanders had
den tegen de deelname van onze
Koninklijke familie aan die reis
waren juist gelegen in de om
standigheid dat het overgrote deel
der deelnemers o u d-collegae wa
ren van de leden van ons vor
stenhuis, terecht of ten onrechte
afgezette monarchale families.
Onze Koningin was, behalve de
gastheer, de enige regerende
vorst, en i'ge andere gasten
(de overige eoeden niet te na ge
sproken"), zich 'n merk
waardige i-orven als
habitué's van Europese ci-devant
kringen. Het deed velen onaange
naam aan ons regerend vorsten
huis in dit gemêleerde/voor het
overgrote deel uit ex-koningen en
andere ex-figuren bestaande ge
zelschap, aan te treffen.
Nu is dit alles al weer een paar
jaar geleden en nauwelijks meer
Kerk moet tijd,
studie en
geld geven
Het communistische blad „Trybuna
Rebotnicza" dat in de Poolse streek van
Kattowitz verschijnt heeft 700 jonge ar
beiders, die in werkkampen in Gleiwitz
wonen, gevraagd hoe zij tegenover het
geloof staan. Uit dit onderzoek bleek
dat 2,6 procent zich „ijverige christenen
noemde, 29 procent is gelovig en bezoekt
regelmatig de kerkdiensten, 28,5 procent
noemt zich gelovig, maar bezoekt min
der regelmatig de diensten, tien procent
is gelovig maar heeft met de kerk ge
broken en slechts 9.5 procent noemt zich
„ongelovig".
Het Centraal Comité van de We
reldraad van kerken heeft zich
tijdens de vergadering op ïthodos
ook bezig gehouden met het pro
bleem van massa-coimmunicatie-
middelen en in het bijzonder met
de radio en televisie. In een rap
port wordt gesteld dat het hierbij
niet moet gaan om de berichtge
ving, nieuwsverzorging of het uit
zenden van bijeenkomsten, maar
dat de kerk zelf een opdracht
heeft.
In het rapport wordt in het bijzonder
gewezen op het werk en de initiatie
ven van de World Committee for
Christian Broadcasting en de rappor
ten die zijn opgesteld door de jonge
Aziatische kerken tijdens hun confe
rentie te Kocala Loempoer op Ma-
lakka.
Deze laatste studie heeft de Wereldraad
vooral aanleiding gegeven om ook zelf
een onderzoek in te stellen naar de
waarde en de mogelijkheden van de
massa-communicatiemiddelen. In het
rapport wordt sterke kritiek uitgeoe
fend op eigen houding. De kerken
krijgen te horen dat „wij allemaal,
theologen, kerkelijke leiders, kerke
lijke pers en christelijk radlopersoneel
nog niet goed begrepen hebber, hoe
groot de verandering wei is die door
,...1.,, ge.
De kritiek wil de mensen oproepen om
tot een nieuwe houding tegenover de
ze communicatiemiddelen te komen
De christenen die in de radio- en te
levisiewereld een
vonden nemen e
zegt het rapport.
Veel kerken, aldus het rapport, verdoen
veel geld met andere projecten die in
gekapseld zijn in een conservatief ker
kelijk denken en pogen om deze le
venshouding te vereeuwigen. De kerk
zal evenwel tijd, studie, initiatieven en
geld moeten steken in dé radio en tele
visie, als ze met onze huidige gene
ratie in contact wil blijven. Want net
denken, voelen en willen van onze
generatie wordt hoofdzakelijk bepaald
door deze communicatiemiddelen.
Om het niet alleen bi.i woorden te la
ten heeft het Comité van de Wereld
raad besloten, samen met de World
Committee for Christian Broadcasting
een studie te gaan maken van wal de
kerken en religieuze groepen reeds op
dit gebied doen. en wat gedaan kan
worden, opdat deze communicatiemid
delen christelijker gebruikt zullen wor
den. De beide organisaties zullen hun
conferenties zo beleggen dat er de
mogelijkheid is van een nauwe sa
menwerking.
Gouden jubileum
ds. W. L. Korflter
Ds. W. L. Korfker te Zwijndrecht,
emeritus-predikant der Gerei. Kerken,
viert 19 sept, a.s. zijn gouden ambts
jubileum, De jubilaris werd 14 mei 1383
te St. Anna-Parochie geboren Hij werd
in 1909 te Jutrijp-Hommerts (Fr,) in het
predikambt bevestigd. In 1914 vertrok hij
naar Goënga-Sybrandaburen "en in 1919
deed hij intrede te Barneveld, waa- u"
werkzaam is geweest tot aan zijn er
taat in 1949. Zeven jaar heeft ds. Korfker
daarna de kerk van Oostzaan nog als
hulpprediker gediend, om zich vervol
gens te Zwijndrecht te vestigen. Ds.
Korfker was o m. voorzitter van de Gel
derse Bond van de Geref. Vereniging
voor Drankbestrijding Ds. en mevr,
Korfker zullen tevens hun gouden hu
welijk vieren.
Het tegendeel is waar: In 1957 werd de
personeelsformatie wegens de beste
dingsbeperking teruggebracht van 654
tot 615 personen, voor 1958 ongewijzigd
oversenomen en voor 1959 gebracht op
638. De vermindering tegenover het
begin van 1957 is dus nog niet inge-
Daarentegen hadden de onder het de
partement van onderwijs, kunsten er
wetenschappen ressorterende instellin-
gen van hoger onderwijs in 1957 geza
menlijk een vermeerdering met 206
personen of 3 procent, in 1958 met 902
personen of 13 procent en in 1959 met
872 personen of 11 procent.
Prof. De Jong schrijft dit verschil toe
aan het feit, dat de regering met h
streven naar personeelsbeperking de
stellingen voor hoger onderwijs in ze
kere mate uitsluit, terwijl het departe
ment van landbouw en visserij in hel;
algemeen beleid ten aanzien van perso
neelsbeperking moet delen. Er wordt
hierbij geen rekening' gehouden met de
instelling van hoger onderwijs die on
der dit departement ressorteert, een
gang van zaken die zeer nadelig isI
voor de landbouwhogeschool.
ZELFSTANDIGHEID
Ook sprak de rector zijn teleurstelling
uit over de geringe zelfstandigheid van
het bestuur van de Hogeschool: de
nieuwe' bestuursvorm heeft terzake
geen verbetering gebracht. Een grotere
delegatie van bevoegdheden zou
een belangrijke on zeer gewenste
eenvoudiging leiden. Het is ontmoedi
gend. aldus prof. De Jong. dat zelfs bij
_mpele vervanging
ste bediende vele departementale af
delingen moeten worden ingeschakeld.
Een procedure, die niet meer dan en
kele dagen zou mogen kosten, vergt
nu enige maanden.
Principiële bezwaren kunnen er niet be
staan want de minister is krachtens de
wet op het hoger landbouw onderwijs
bevoegd het benoemen en ontslaan
personeel
gen
i jong-
het bestuur op te dra-
Ofschoon er een grote achterstand i;
aanzien van het bouwprogramma
de oorlog veel bereikt Nieuwe grote
gebouwen zullen weldra gereed zijn
en aan nieuwe plannen wordt gewerkt
met behulp van barakken wordt nieu
we werkruimte gecreëerd voor ver
scheidene afdelingen.
De resultaten van het propaedeutisch
examen volgens het nieuwe onderwijs
programma zijn in 1959 volgens de
rector nog gunstiger te noemen dan in
1957 en 1958 Dit jaar werden 948 stu
denten voor volledig onderwijs inge
schreven. Het ingenieursdiploma werd
door 94 studenten behaald. Van de af
gestudeerden bekroonden er 13 hun
voortgezette studie met een promotie,
Prof. De Jong drong aan op een nau
were en goed gefundeerde samenwer
king van de verschillende Wageningse
studentenverenigingen.
Beroepingswerk
Rhein. Landeskirche iH. Rietberg te
Losdorp.
Bedankt voor Houten: Jac. v. Dijk tq
Garderen; voor Wassenaar (vac. dr. H.
J. Iionders): J. J. F, Franck te Utrecht
(nadere beslissing); Voor Ammerstol:
C. Nieboer, kand. te Hoogezand; voor
het beroep van de classicale verg. van
Rotterdam-Zuid als predikant, voor hel
Delta-ziekenhuis: W.. S. Bakker, dir.
Centr. Soc. Cult. Vormingswerk te Rot
terdam.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te 's-Gravenmoer, kand.
A. C. Langedijk te 's-Gravenhage.
Benoemd ds, H. A. Munnik, em. pred.
te Zwolle, zal een jaar lang hulpdiensten
verlenen aan de kerk van Kampen, nu
een van de predikanten als legerpredi-
kant een jaar van ambtelijke werk
zaamheden vrijgesteld is.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Zwaagvvesteinde: L. Floor
te Almelo en W. Heerma te Veenendaal.
BOND VAN VRIJE EV. GEM.
Beroepen te Velp, Geld.: C. Zijlstra
te Franeker
REM. BROEDERSCHAP
Benoemd tot pred dir. van het Dia
conessenhuis te Hilversum: dr. L. J. v
d. Lof te Amersfoort, die deze benoeming
heeft aangenomen en tegen 1 dec. 1959
ontslag gevraagd heeft uit de dienst van
de Moederschap.
Ds. Rumainum komt
naar Nederland
Op het zendingsbureau ontving
men uit Nieuw-Guinea het bericht dat
de voorzitter van de Algemene Syno
de der Evangelisch Christelijke kerk
aldaar, ds. F. J. Rumainum met zijn
vrouw op uitnodiging van de Raad
voor de zending half november in
Nederland zullen arriveren.
Het is de bedoeling dat dominee en
mevrouw Rumainum hun intrek zullen
nemen in het zendingshuis en ongev.eei
een half jaar in Nederland zullen blij
ven. Zij hopen 'in die tijd grondig ken
nis te maken met de Hervormde kerk,
de .Evangelisch-Christeliike kerk is im
mers door de zendingsarbeid der Her
vormde kerk ontstaan en nog altijd
werken vele Hervormde zendingsarbei
ders ginds in haar dienst.
Ds. Rumainum hoopt echter ook con
tact op te nemen met de zendingsin
stanties der Doopsgezinde kerken en
van de Doopsgezinde Broederschap, die
eveneens op Nieuw-Guinea zendings-êfr-
beid verrichten.
Dominee en mevrouw Rumainum zul
len hier in Nederland tevens hun zoon
èn dochter ontmoeten, die voor rekening
van het jubileumfonds der Hervormde
zending reeds geruime tijd in Neder
land vertoeven, de eerste zit thans in
een eindexamenklas van een lyceum,
mej. Rumainum wordt in het diacones-
serihuis te Gouda opgeleid tot verpleeg
ster.
Zolang hij nog met verlof in Neder
land is, zal dr. F. C. Kamma, die een
groot vriend van ds. Rumainum is, hem
en zijn vrouw zoveel mogelijk begelei
den op hun reizen door Nederland.
De Bijhei zegt herhaaldelijk, dat God de wereld lief heeft,!
maar toch lezen we slechts één keer in het Nieuwe Testament,]
dat Jezus iemand lief kreeg. Het tragische is, dat de jangi
man van wie dit werd gezegd Christus de rug toekeerde. Lees
Marcus 10 17 tot 27 maar.
Gods liefde overweldigt ons niet als een wervelstorm. Hij
komt niet op ons af om ons te dwingen in een weg die wij
beslist niet willen gaan. Gods liefde stopt op de stoep van
ons leven, klopt op de deur van ons hart, maar wacht tot wij
die deur openen.
De rijke jongeling had alles mee. Hij was beroemd, een\
overste van de synagoge, dus zeer godsdienstig, hij had een
opmerkelijk eerlijk en hoogstaand leven geleid, maar wist /iet
antwoord niet op de vraag „Wat moet. ik doen om het eeuwige,
leven te beërven?" Toen Christus hem zei: „Volg mij!", wei-i
gerde hij echter. Hij kreeg op de kardinale vraag van zijnl
leven geen antwoord, omdat hij dat antwoord niet wilde horen
Niemand zal ooit tegen God kunnen zeggen, dat hij niet zalig]
worden kon. Slechts één ding staat tussen ons en Gods liefde,
onze onwil om te gehoorzamen.
DE INKOMENSVERDELING
Aanleiding tot
pessimisme, maar
toch doorgaan
Op 10 en 11 september heeft de
Nederlandse Bond „Maarten Lu
ther" in Schiedam zijn algemene
vergadering gehouden. De voorzit
ter van „Maarten Luther", de heer
M. Ruppert, braoht in zijn ope
ningsrede dank aan de afdeling
Chr. Geref. Jeugdappel
op 26 september
Hel jaarlijkse Jeugdappel van de Chris
telijke Gereformeerde J.V.'s en M.V's in
Zuid-Holland zal op zaterdag 26 septem
ber om halfvier gehouden worden, zoals
gebruikelijk in de Jeruzalemkerk aan het
Pomonaplein in Den Haag. Ds, B. van
Smeden van Rotterdam-Zuid zal spreken
over „Gij goede en getrouwe dienstknecht
(Gij zult Mijne getuigen zijn")" en dr. W
H. Velema van Eindhoven over „Gaat in
in de vreugde uws Heren (Ik geloof een
eeuwig leven)". Er is verder samenzang
en declamatie.
128
Voor het eerst glimlachte Kiseki. waarbij de
prachtige collectie goud in zijn voortanden zichtbaar
werd
„Het spijt me dat ik u moet teleurstellen, mijn-
.eh
„Nicolson. Laat u al die formaliteiten nu maar
achtprwege. De radio, kolonel Kiseki
„Die daar is de enige die we bezittèn." Met een
nog breder grijns op zijn gezicht knikte Kiseki in
de richting van het buffet. Hij moest wel knikken,
aangezien McKinnon hem de armen reeds op de
rug had gebonden. A a
Nicolson achtte het kleine ontvangtoestel nauwe
lijks een blik waard.
„Uw zender, kolonel Kiseki", zei- hij zacht. ,.U
bent toch zeker niet op postduiven aangewezen voor
uw verbindingen, is het wel?"
„Daar heb je de Engelse humor. Ha-ha-ha. in
derdaad geestig." Kiseki glimlachte nog altijd.
tuur lijk hebben we een zender, mijnheer
Nicolson In de kazerne, w«
Na-
soldaten hui-
de stad." Kiseki tae-
•nnelijk schik in het geval te krijgen. „Een
mijl hier vandaan. Op zijn minst."
„O juist." Nicolson dacht een ogenblik na. .-Dat
is me te ver. En ik betwijfel trouwens sterk of ik
het klaar zou spelen u met de loop van mijn_ ge
weer in de rug naar uv
uw zender te vernielen
komen"
,,U schijnt tekenen van verstand te gaan tonen,
mijnheer Nioolson," knorde Kiseki.
„Ik voel er alleen maar niets voor om zelfmoord
te plegen." Nicolson wreef met een wijsvinger over
de stoppels op zijn kin, en keek toen Kiseki weer
aan. „En dat zou dan de enige zender in de stad
zijn?"
„Inderdaad. Mijn woord erop!
Goed dat accepteer ik." Nicolson scheen zijn
belangstelling in de zaak Ie hebben verloren, keek
toe terwijl McKinnon de andere officier vastbond
door ALISTAIR MAC LEAN
(vertaling Rob Limburg)
in een kreet van
toen de door Ki
seki uitgezonden soldaat terugkwam met een bran
card. dekens en twee zaklantaarns. Vervolgens keek
hij weer naar het hoofd van de tafel, naar Kiseki
en de burger naast hem. De burgemeester probeer
de een verontwaardigd gezicht te zetten, maar slaag
de er niet in zijn doodsangst te verbergen. Deze
stond onmiskenbaar in zijn donkere ogen te lezen,
terwijl zijn ene mondhoek zenuwachtig trok. Hij
transpireerde hevig e
scheen opeens slap
keek Kiseki weer aan.
„Ik neem aan dat de burgemeester een goed
vriend van u is, kolonel?" Hij zag de blik van
McKinnon, die bezig was de polsen van de burge
meester op diens rug vast te binden, de blik waar
uit het verlangen sprak om te vertrekken, en er
gernis over al dat gepraat. Hij nam er echter geen
notitie van.
Kiseki kuchte ostentatief. „In onze hoe heet
dat ook weer? onze functie als bevelhebber van
het garnizoen en de zijne als vertegenwoordiger van
de bevolking moeten we natuurlijk...."
„Spaart u me de rest nu maar," viel Nicolson
hem in de rede. ..rk denk dat zijn ambtsplichten
hem vaak genoeg hierheen doen komen?" Hij keek
de burgemeester tamelijk minachtend aan, en Ki
seki hapte onmiddellijk.
„Hem hierheen brengen?" lachte de kolonel. „Bes
te mijnheer Nicolson, dit rs het huis van de bur
gemeester, en ik ben slechts zijn gast,"
„Werkelijk?" Nicolson keek de burgemeester aan.
„Spreekt u soms ook een woordje Engels, burge
meester?"
„Ik spreek het vloeiend." Zijn trots kreeg een
ogenblik de overhand over zijn angst.
„Prachtig'" zei Nicolson laconiek. „Zullen we het
eens proberen?" Hij liet zijn stem een octaaf zak
ken, zodat zij oversloeg in een diep gebrom. De
burgemeester maakte niet de indruk dat hij veel
kon verdragen. „Waar staat de zender die kolonel
Kiseki er in dit huis op nahoudt?"
Met een ruk wendde Ki-jeki zich tot de burge
meester. woedend over de poets die Nicolson hem
bakte en wilde hem juist iets onverstaanbaars toe
roepen. maar bleef halverwege steken, toen McKin
non hem een flinke draai om de oren gaf.
(Wordt vervolgd)
DE LAATSTE GRENS
Deze ongelooflijk spannende avonturenroman
spelend in het Hongarije van na de oktober-
opstand van 1958, zult U ongetwijfeld willen
bezitten! Uw boekverkoper kan het U uit voor
raad leveren. De prijs bedraagt 8.90, gebon
den in linnen.
Andere boeken van MacLean: Zr. Ms. ULYSSES
DE KANONNEN VAN NAVARONE en ONT
SNAPT LANGS KRAKATAU,
Schiedam, die in 1910 tot de stich
ters van de bond behoorde.
De heer Ruppert. deelde mede, dat het
aantal afdelingen van de bond
„Maarten Luther" in het afgelopen
jaar niet is gestegen. De bezinning
op het Luthers belijden nam, mede
als gevolg van de enigszins andei-e
koers van de leiding der kerk met
betrekking tot de verhouding tot de
Nederlandse Hervormde Kerk, even
min toe.
Enige tijd geleden is „Maarten Lu
ther" met de Nederlandse Lutherse
Jeugdbond tot een akkoord gekomen
over de vorming van clubs voor jon
ge mensen, die te oud zijn voor de
jeugdvereniging en te jong voor
een „mannenvereniging". Aan de
oprichting van dergelijke clubs js
echter, volgens de heer Ruppert, nog
niets gedaan. Hij vroeg zien af, of
het een en ander geen aanleiding
geeft tot pessimisme.
De heer Ruppert kwam tot de con
clusie, dat „Maarten Luther" door
moet gaan met liet werk, daarbij
lettend op de taak en doelstelling
van de bond: de Lutherse belijdenis
voor het persoonlijk leven en voor
het gemeenschapsleven.
Men zal, zo meent de heer Ruppert,
ook aandacht moeten besteden aan
de ontwikkeling van de Lutherse
Wereldkerk. Deze ontwikkeling is
met name in Amerika, Afrika, 'en
Azië waar te nemen, terwijl ook in
Europa een steeds vooi'tgaande toe
nadering tot de Lutherse belijdenis
valt te constateren.
Kees Boeke 75 jaar
't 25 september a.s. zijn 75e
jaardag. Hij woont thans te Abcoude.
Kees Boeke werd geboren te Alkmaar,
verwierf in 1903 te Delft het diploma
voor civiel-ingenieur en studeerde daar
na aan het „training college" van de
Quakers-zendelingen te Kingsmead
aan de universiteit van Birminghai
Hij was zendeling en straatprediker
begon in 1926 aan een nieuwe onderwijs
methode. die hij eerst op zijn eigen kin
deren toepaste.
Deze pedagogische werkzaamheid' zou
haar voltooiing krijgen in de „Werk
plaats Kindergemeenschap" te Biltho-
ven, waar de kinderen leerden reeds
vroeg zelf verantwoordelijkheid te dra
gen. De activiteit van „De Nederland-
schc werkgemeenschap", die in „de
Werkplaats" onderdak kreeg, ontplooi
de zich ook buiten de Nederlandse
grenzen. Kees Boeke trok er op uit om
i den vreemde zijn pedagogische
denkbeelden te propageren. In 1938 ging.
hij als voorzitter van de vernieuwings-
raad voor het onderwijs naar Australië
en de Ver. Staten met het doel, het in
Bilthoven toegepaste onderwijssysteem
internationaal uit te breiden. De opvoe
ding van onze prinsessen werd gedeel
telijk aan Kees Boeke toevertrouwd.
vijf jaa! geleden trad ir. Boeke af
als rector van hel stichtingsbestuur van
de „Werkplaats Kindergemeenschap".
£EN STUDIE van het Centraal
Bureau voor de Statistiek geeft
enig inzicht in cle verdeling van
ons nationaal inkomen en de ver
schuivingen, die daarin sedert de
eerste wereldoorlog zijn te constate-
Tussen 1900 en 1913 werd ruim 35
pet. van het volksinkomen betaald
in de vorm van lonen en salaris
sen in landbouw, nijverheid, bank
wezen, handel en verkeer, over-
lieids-diensten, bij het onderwijs,
en aan personen werkzaam in huis
houdelijke diensten-
Na de eerste wereldoorlog steeg
dit percentage tot ruim 45 en na de
tweede wereldoorlog tot ongeveer
55.
Men mag deze stijging niet al
léén verklaren door te wijzen op de
relatieve verhoging van de lonen
en salarissen, al heeft dit accres
stellig invloed uitgeoefend. Het feit
houdt mede verband met de sterke
toeneming van het aantal personen
werkzaam in de industrie, en met
name in het grootbedrijf. Hiertegen
over is het aantal zelfstandigen
werkzaam in landbouw, kleinhan
del en ambacht relatief achteruit
gegaan.
Met de stijging van de totale loon
som men denke daarbij niet
alleen aan „arbeiders", maar ook
aan hogere beambten, aan directeu
ren van vennootschappen, enz.
ging in vergelijking met de vóór
oorlogse verhoudingen een relatie
ve inkomstendaling voor andere
groepen gebaard.
HET RUSSISCHE SUCCES
Vooral het inkomen uit kapitaal is,
uitgedrukt in procenten van het na
tionale inkomen, overal sterk ge
daald, zelfs wanneer men daar ook
onder begrijpt de inkomsten der be
leggingen van levensverzekeringen,
pensioenfondsen en fondsen van de
sociale verzekering.
Het ondernemersinkomen van zelf
standigen toont eveneens een dalen
de tendens, met uitzondering even
wel van enkele groepen, vooral van!
landbouwers. In vergelijking met de
crisisjaren van vóór 1940 is sedert
de tweede wereldoorlog hun percen-|
tage gestegen.
Men moge uit deze statistische ge
gevens niet te veel concluderen.
Men mag er niet uit afleiden, dat
het met de inkomensverdeling al-|
Iengs in orde is gekomen, dat ei
geen correcties meer nodig zijn, wil
men tot een „rechtvaardige inko
mensverdeling" komen. Geheel be
reiken zal men dat ideaal nooit;
Dat zijn wij met drs. J. W. de Pous,!
thans minister van economische za
ken, geheel eens (zie sijn artikel i
in het gedenkboek „De verantwoor
delijke maatschappij"). Wij leven In
een zondige, in een gebroken wej1
rcld. Maar wij moeten toch het ide-
aal in het oog houden.
Uit de studie van het Statistisch
Bureau mag wèl de voorzichtige
conclusie worden getrokken, dat d#
verschuivingen wijzen op een, naar
verhouding, gunstiger geworden po)
sitie van de categorie der loon- en
salaristrekkenden.
reikt, nu een van de aarde afgescho
ten raket óp dc maan terecht is ge
komen. De mogelijkheid, dat eens
de mens zich naar dit hemellichaam
zal begeven, lijkt weer dichterbij ge
komen.
Wetenschap en techniek triomferen,
maar de mens voelt, hoe klein en
gering hij is en vraagt waar dit alles
moet eindigen. Met Albert Schweit
zer kunnen we ons afvragen, of de
mens gelukkiger zal worden, als hij
de controle over de maan heeft.
Het is niet alleen het feit, dat de
Russen er als eersten in geslaagd zijn,
deze op zichzelf enorme prestatie te
leveren. Ook wanneer de Amerika
nen dit zouden hebben gepresteerd,
zou er geen reden zijn geweest om
in een hoera-stemming te verkeren.
Vroeg of laat zullen zowel de Rus
sen als de Amerikanen in staat zijn,
hun projectielen op de maan te doen
belanden. Maar het onbehaaglijke
gevoel zal blijven, omdat men voort
durend bevreesd is, dat alle vorde
ringen op het terrein van wat men
de ruimtevaart noemt als gevolg van
de geweldige spanningen op aarde,
verkeerd gericht zullen zijn en een
bedreiging voor de mensheid zullen
Dit. gevoel overheerst vooral, nu de
krachten achter het goddeloze com
munisme er zich op kunnen beroe
men, dat zij er als eersten
in geslaagd zijn, talrijke ge
heimen van het heelal te ont
raadselen. Het is een brute uit
daging aan degenen, die geloven in
Gods almacht en zich in hun gebed
tot Hem richten, Die zij kénnen als
Schepper van hemel en aarde.
De gevolgen van het Russische suc
ces zullen spoedig merkbaar worden,
nadat Ghroesjtsjcf (morgenmiddag) i
in Washington is gearriveerd. D(
zelfverzekerdheid van deze man, di(*
volgens de Amerikaanse ex-gouverj
neur Harriman gevaarlijker is dar
Stalin, zal nu weer belapgrijk zijn
toegenomen, zo sterk, dat hij er rul j
meer dan ooit van overtuigd is, da)
het communisme eens de wereld zaH
overheersen. J t
Niet het feit, dat een Russische raj1
ket als eerste op dc maan is terech)
gekomen, is (op zichzelf althans) eer-s
reden tot pessimisme. Al maanden*
geleden werd rekening gehouder,
met het feit, dat het eens zou gebeu;
ren en toen de Amerikaanse pogin
gen mislukten was het duidelijk, dal
de Russen zouden proberen, hun sla|
te slaan.
Als er ooit sprake van geweest
dat Chroesjtsjef in zijn gesprekken
met Eisenhower de neiging zou wil
len tonen, een overeenkomst aan t|g
gaan, die een einde zou maken aar
de spanningen in de wereld (inzon
derheid die om West-Berlijn)dan ij0
dit nu zeker niet meer het geval. JU
Het bereiken van de maan bewijst n|
ook, dat de Russen projectielen heb
ben, waarmee zij elk punt van d|
aarde kunnen bereiken en dat zL
goed kunnen richten. Dit militair^
voordeel zullen zij voorlopig uitbuit
ten om het psychologische effect vaj
hun maanraket zo groot mogelijk tf
maken. je
Dit moet men in dc vrije wereld ter)
dege beseffen. Men mag zich niet late
ten beheersen door de vrees, dat hefci
communisme niet kan worden gestuil
in zijn streven, de gehele wereld l!
overheersen. Een dergelijke houdinjP'
zal de plannen van de communist#
slechts in dc hand werken. En daar
behoede God ons voor. k
Oorlogspelgrims
in Nijmegen en
Oosterbeek
Sinds donderdagavond vertoeven in
Nijmegen, Groesbeek en op Berg en
Dal 150 oorlogspelgrims uit Schotland.
Zij brengen een bezoek aan de gra
ven van hun gesneuvelde bloedver
wanten die ter aarde zijn besteld op
de Britse oorlogskerkhoven in he'
Reichswald bij Kleef. Zij zijn tradi
tiegetrouw de gasten van het Neder
landse oorlogsgravencomité en the
British war legion.
Gisteren werd er een herdenkings
plechtigheid gehouden op het Britse
öoïlogskerkhof. Father A. Royle leid
de de dienst, welke werd opgeluisterd
de verenigde zangers uit Nij
megen.
De Engelse gasten vonden opnieuw
gastvrijheid bij gezinnen in Nijme
gen, Groesbeek en op Berg en Dal.
Vandaag bezoeken, ae gasten het
Airborne kerkhof te Oosterbeek. Mor
gen vertrekken zij weer naar huis.
Op 17 september zal in Veghel een
monument worden onthuld ter nage
dachtenis aan de strijd die de 101 Air
borne division in die streken heeft
gestreden. Dertien man vgn deze
Een levensavond
op de kansel
Vooraanstaan.de Amerikanen hebbelc
in de laatste jaren plotseling beslotej
om hun carrière te beëindigen op dP:
kansel. Zo besloot onlangs een 6r
jarige Amerikaanse rechter, die in d
Franklin M. R itschie werd
weken geleden tot predikant bï*
vestigd in de Presbyteriaanse Kerl
Hij was met zijn theologische studh
begonnen een jaar voor hij met peije
sioen ging. h{
In dezelfde week werd de 45-jari^,
eigenaar van een van de grootSty
drukkerijen in de stad Trr.ntai
New Jersey tol geestelijke gewiui
in de Episcopaalse anglicaansekerfet
Warren Cassell had besloten om
voorbeeld van zijn zoon, die reeds t$c
priester gewijd was, te volgen.
studeerde theologie in de avondurer
en tijdens de weekends. U
division zullen een erewacht vormeiii.
Bij de plechtigheid zal ook prof. GeL
brandy aanwezig zijn. Prof. Gef
brandy zal een rede uitspreken. ib
