Bond van militaire tehuizen vijf en tachtig jaar Telefonische hulpdienst Ml I ZONDAGSBLAD ZATERDAG 12 SEPTEMBER 1959 Schoof God het lijden af Een dichter kan soms erg opstandig zijn. Van de week heb ik nog weer eens het gedicht van Simon Vestdijk gelezen: De ballade van het vierde kruis. Hij wil God zelf wel aan het kruis hangen omdat deze Zijn zoon zo'n wrede dood heeft laten sterven. In een van de coupletten schrijft hij Ontken het niet: Gij hield U achteraf. "i liet ra-j—j- J11 Ander voor de zonden boeten Van heel een mensheid die Gij 't aanzijn gaf zwijnen in hun draf laat. wroeten, het schepsel wordt gestraft. >m 't schepsel te vervangen: En d De schepper knoeit, Dan nog een Zoon, Het is omslachtig. maar vooral is 't laf, Want Gij hebt nimmer aan het kruis gehangen. Hier wordt God de vuist in het gezicht gebald; hier wordt God verantwoordelijk gesteld voor de zonden van denmensen. Daarom kan Vestdijk het kruis ook niet begrijpen en kan hij schrijven dat het zijn eer te na is dat Christus voor zijn zonden moet sterven. Daarom moet bij Vestdijk God zich bekeren. het Chr. militair tehuis Ook de ander Niet iedereen zal deze dingen zo extreem durven uit gillen als deze dichter en schrijver en toch.. Hoeveel mensen zijn er niet, die zich niet voor kunnen stellen dat Christus voor onze zonden moest sterven. Zij wil len zelf hun schuld verzoenen, zelf weer goed maken wat verkeerd is gegaan in hun leven. Maar kan de mens zelf de gevolgen van zijn daden dragen? Ergens is een dief. Uit het huis van een oude dame heeft hij een geldkistje gestolen. De man wordt gepakt, maar het geld is op. De rechter ver oordeelt hem tot een zware gevangenisstraf. Hij zit zijn straf uit. Maar is daarmee zijn daad verzoend? Nog altijd mist de dame het geld dat zij met haar karig pensioen misschien zo ontzettend hard nodig heeft. De man heeft de gevolgen van zijn daad gedra gen, maar de gedupeerde draagt, ze iedere dag verder. Ergens in een gemeente roddelt iemand over zijn p kant. Het verhaal groeit, als een heidebrand. De beseft wat hij heeft gedaan en spreekt het met zijn tem uit Gorinchem, be- dominee uit. Het wordt hem allemaal vergeven. Maar horen tot de oprichters "ornoori+° '1,° Ao'"' ""ii— van dg Bond. Schoch'; Een ding staat als een paal boven water. Het hele werk van de Neder landse Militai- taire Bond thans Konink lijke Neder landse Militaire Bond Pro Rege is een week van het gebed geweest. Het is voor altijd in de notulen uit de eerste jaren van zijn bestaan vastgelegd. Er staat: De heren Van Bart, Schoch en Van Romer, alle drie officieren, „hebben besloten, zich elke dag om 12.00 uur in het gebed te begeven teneinde de belangen van de Bond in het algemeen en in het bijzonder te gedenken- Aanvankelijk kwam de heer Bart dit voorstel van Schoch vreemd voor, maar later heeft hij kennelijk de zegen en de vruchten daarvan ervaren. Daarom legt hij dit in het midden van de vergadering neer. Het stilzwijgen van de vergadering is voor de president het bewijs, dat het aangeroerde punt aller eerbied vereist. Volgens hem is het gebed hoogst noodzakelijk en is er geen oprecht Christen denkbaar, die daaraan niet behoefte gevoelt. Langzaam komen de tongen los. Het blijkt, dat er meer zijn, die dagelijks een gebed voor de Bond opzenden". J- GUSchoch, een "zijn'pre d'i- kolonel der Artillerie, Van Bart, een kapi- de gemeente die deze predikant had willen beroepen, hoort de verhalen en omdat zij van mening is waar rook is ook wel vuur zal zijn, beroept zij ander. De predikant -blijft de gevolgen dragen. dat God stierf ook zondigt nooit alleen. Niet alleen sleept hij later ook op andere terreinen-van het geestelijk leven worden genoemd. Hij gaf de stoot tot de oprichting van het Leger des Heils van William Booth in Nederland en hij ver enigde in het begin van deze eeuw de Christen officieren. Van Bart, zo wordt hij althans door tijdgenoten geschilderd, was een krachtdadig bekeerde. Hij had, nogmaals volgens de tijdgenoten, het geloof aanvaard als richtsnoer van zijn leven en liet niet meer na daarvan anderen mee, maar hij benadeelt anderen, financieel, zedelijk of geestelijk. Ook al dragen wij de gevolgen van onze eigen daden; ook de ander draagt gevolgen <3ie wij nooit meer weg kunnen nemen. En wat geldt in onze verhouding onderling, geldt ook ten opzichte van God. Zonde maakt niet alleen ons leven stuk, maar tast ook God aan. Nooit kunnen wij zeggen dat we zelf wel de gevolgen van onze zonden kunnen dragen, want wij kunnen nooit dragen wat God en anderen door ons hebben geleden. God hield zich niet achteraf. Het kruis werd niet al leen een noodzaak, omdat wij anders zouden moeten sterven. Maar wij hebben God verrpoord, zoals wij Hem Zijn eer ontroofd hebben, en Hem voor de men sen belasterd hebben. In het kruis ontmoeten twee lijnen elkaar. Christus sterft daar niet, terwijl God Zich op de achtergrond houdt. Aan het kruis sterft God door ons. Maar aan het kruis sterft God ook voor ons. Aan het kruis draagt God en dragen wij de gevolgen van onze zon den. Maar in de opstanding ontvangen wij nieuw le ven. Zelfs voor God is het een nieuw begin, want er komt een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. gezelschapsspelen CONCLUSIE NA DRIE WEKEN S.O.S. te getuigen. In zijn om geving vond hij arbeid te over. De geestesge steldheid in de strijd krachten baarde velen zorg. Het stelsel van remplaganten, onder wie er waren, die niet tot de besten van de jeugd be hoorden, deed het leger geen aoed. Taal en zeden waren ruw, voor het be leven van het geloof was zo goed als geen plaats. In het midden van de vorige eeuw waren al pogingen in het werk daarin Gedragen door het gebed er op het ogenblik in het land meer dan vijftig militaire tehuizen waarin de soldaat na zijn dagtaak een thuis vindt, een sfeer en een intimiteit, die hem behoedt voor verveling. Merkwaardige mannen zijn het geweest, die oprichters van de Bond. Voorzitter van het eerste bestuur was generaal Von Wran- gel auf Lindenberg, later een lid van het Hoog Militair Gerechtshof. In weerwil van deze functie zag hij er niet tegen op elke zondag avond voor de soldaten een Bijbel lezing te houden. Hij was trouwens niet de enige autoriteit, die zich beschikbaar stelde als het ging de soldaten Gods Woord te verkondi gen. Professor Nicolaas Beets be hoorde eveneens tot hen. Hij hield graag lezingen voor de soldaten en het bestuur was er hem dank baar voor, dat hij „iets uit zijn voorraad van wetenschap wilde mededelen". De militaire tehuizen hebben van het begin af aan meer dan alleen gezelligheid geboden. In 1882 reeds werd aandacht besteed aan de vrijetijdsbesteding. Er werden overal, waar dat mogelijk was, zangverenigingen opgericht, en wie niet kon of wilde zingen kon in de avonduren zich bezighouden met houtsnijwerk. Dat de Bond hoog stond aange schreven bewijst het feit, dat een diploma, door de vader van een tehuis uitgereikt, aan hen, die trouw de tehuizen hadden bezocht, in het maatschappelijk leven waar de had. Militairen, die bij hun sol- leggen, hadden een streepje Moeilijkheden betering te brengen. Of- licitatie zo'n diploma kondei ficieren en onderoffi cieren en ook burgers, die een open oog hadden soldaat verkeerde, be sloten tot de oprichting van militaire verenigin gen. Zij verzamelden ,,Met: „Kunt u mij ook zeggen of...." wilde ik mijn volgende vraag inleiden, toen het telefoontoestel opstandig begon te rin kelen. Mevrouw Van Luyk-Beekman nam de hoorn van de haak en zei: „Met S.O.S.". Nauwelijks was het gesprek aan de gang of het tweede toestel deed zich horen. En weer klonk het: „Met S.O.S.de telefonische hulpdienst in Den Haag." Toen wist ik, dat het nog prille werk van de telefonische hulpverlening, dat op 15 augustus zijn start beleefde, reeds op volle toeren draait. een klein vertrek op de eerste verdieping waar enkele stoelen knielkussens liggen, en ^-ïvoudig houten kruis in Den Haag voorziet in groie behoefte Wie denkt, dat alleen deze tijd problemen kent, vergist zich. In de eerste jaren van haar bestaan werd de Bond met problemen ge confronteerd die eerst na lange dis- hen, die daaraan be- cussles konden worden opgelost. hnefte hadden, in lokalen p« beer MJndrmJer. een van de hoofdbestuursleden vroeg op een vergadering van het hoofdbestuur: Kan het wel gepast genoemd wor den, dat vrouwelijke personen als correspondente van de Bond op- En omdat zij begrepen, dat het treden? De vraag werd nauwkeu- geestelijke niet los staat van het rig onder de loupe genomen. Het materiële, verstrekten zij gratis werd niet bezwaarlijk gevonden, koffie en gratis tabak. Hoe onbe- dat ook vrouwen meewerkten, holpen die eerste samenkomsten maar er werd een restrictie ge- misschien ook geweest mogen zijn, maakt: alleen dan als er geen hoge mate mannelijk persoon, die voor het rerk geschikt Is, Is te vinden. jaren van de Bond aan deze man gesteld? De notulen zeggen: „Hij moet liefst een gehuwd per soon zijn zonder kinderen, die thuis enig bedrijf uitoefent, voorts een Christelijk en gezellig man, die de takt bezit de militairen aan zich te binden. Hij onderhoudt zich zo nu en dan met de een en ander zonder echter bepaalde toespraken te houden. De concierge is in de eerste plaats verantwoordelijk voor de goede geest en de geregelde gang van zaken Andere bestuursleden zijn zeer benauwd voor „een concierge, die toespraken gaat houden.... in geen geval mag hij dominee spelen!". Maar had het bestuur dan geen taak? Ja, het bestuur tracht te verkrijgen „vrijstelling van pa tentrecht, personele- en gemeente belasting en zorgt voorts voor de goede geest en de consumptie.. Een vraag was ook, waar het tehuis moest liggen. „Wat de lig ging betreft", zo stelt de voorzit ter vast, „eenvoudige doch fat soenlijke stand, in de nabijheid bezoekers gratis koffie, tabak en sigaren wil vers-trekken. Het komt mij onnodig voor, daar de bezoe kers meest miliciens zijn die zon der bezwaar iets voor dagelijkse vertering kunnen afzonderen, ter wijl de onkosten door dit gratis verstrekken jaarlijks belangrijk groot zijn". De heer Van Marle zegt: „dat de Militaire Vereniging in Amster dam wel gratis koffie en tabak verstrekt, maar dit gemakkelijk kan doen, omdat het bezoek niet groot is. Een voordeel, verbon den aan het gratis verstrekken van tabak is, dat men gespaard blijft voor slechte kwaliteit". Overigens had men toen ook voor- en tegenstanders van het ro ken, want op een van de vergade ringen wordt de stelling gedebi teerd: „Een trouw bezoeker be hoort het roken te laten". „Behoud" brachten hen de beademing van het' Evangelie". van dit werk hebben bekeken. De kamers hebben alle maal al een doel, maar, ongemeu- loron worden. sfeer moet l_ hebben geheerst. In het midden van het lokaal een tafel en daar omheen soldaten. Midden op de ta- Mogen er burgers in de tehuizen het huis *el een £rote houten pot vol tabak, toegelaten? Generaal Von Wran- bileerd en met kale vloeren, ge- zij nog een onherbergzame Ult werK boor mannen van het r zijn er reeds Revei1 opgezet, kreeg plotseling aanblik. Veel gifter zijn waaruit de lange, stenen pijpen gel deelt op een hoofdbestuursve zonder beperking gevuld konden gadering mee. dat.... in het Hoog "orden. Militair Gerechtshof een zaak ter Dit werk door mannen van het tafel is geweest waaruit bleek, dat £1111 el leeus -- - Jing in het Te Huis te Vlissingen bur- binnen gekomeTn op het simpele grote uitbreiding. Op 3 september gers worden toegelaten, zodat s gironummer 1668. Het geld dat 1R74 waB or .IA..* cv,™, binnenkomt wordt goed besteed, maar zonder geld wordt niets aan- geschaft, omdat de stichting zich voor inwendige zending, up ,m spi niet in schulden wil steken die vergadering kwam o.m het merge niet In de loop van de 85 jaren hebben honderdduizenden Ne derlandse militairen de tehuizen van de Bond bezocht. En er zijn stapels boeken, waarin zij bij hst. verlaten van de dienst hun dankbaarheid voor alle harte lijkheid en huiselijkheid in de tehuizen ondervonden, hebben neergeschreven. En in die enkele regels ligt vast, dat het werk niet voor niets is geweest. Mis schien heeft dat handjevol mannen dat aan het eind van de vorige eeuw bij elkaar kwam om gewoon maar eens te be spreken wat er voor de soldaten kon worden gedaan, nooit be grepen en ook nooit overzien, dat hun gedachte tot zo'n enorm stuk geestelijk werk zou uit groeien, dat het nu, op dit ogenblik, niet meer is te missen. Er zijn er, die er hun leven aan hebben te danken. Want er is nog altijd die brief van die soldaat, die een paar maanden, nadat hij was gedemobiliseerd aan de leider t'an een tehuis schreef: „Toen ik in dienst kwam, was ik niet veel. En ik was ook niet van plan veel te worden. Het kon me allemaal niet schelen. Nu ben ik blij, dat ik uw tehuis heb leren kennen. Ik wil niet sentimenteel zijn, maar ik heb er mijn behoud aan te danken". :erieel geholpen. 1874 was er te Amsterdam een -de afdeling aldaar een schrijven vergadering van de afdeling „Jon- dient gericht te worden. Aldus gelingsverenigingen" van het con- wordt besloten, gres voor Inwendige Zending. Op In 1877 sprak men nog van con- lering kwam o.m. het cierge, niet van huisvader of van werk onder en voor de militairen tehuisleider, hoewel de naam con- hebben ter sprake, en besloten werd te cierge spoedig verdween. Maar l jjjg begjn. vol bureau in het kantoor waar de herinnert aan het geweldige offer Het ziekenhuis Bronovo stuurde gesprekken binnenkomen. Een paar planten geven wat sfeer de vensterbank, maar slagen at_ niet in de lege hoeken te vullen, hun Jezus Christus. Hiér kunnen de medewerkers zich in stilte te rugtrekken om zich geestelijk op onbekende Het geheel doet wat ascetisch De mensen die hier hun nic_ werk zijn begonnen schijnen dit volkomen zijn vastgelopen, gevoeld te hebben, want boven het De ziel van dit werk bureau hebben zij een kaart ge prikt met de woorden dr. A. A. tendom is niet zozeer een zaaK van verantwoordelijkheid en ernst, maar veeleer van blijdschap er moed. Moed gehad D. C. van Luyk-Beekman, een prof. eenvoudige grijze dame, die zich Ruler: Het chris- sterk geroepen weet voor het werk. Haar man is onder Japanse slavernij aan de Birma-weg om het leven gekomen. In de na-oor- logse jaren heeft ze veel ervaring opgedaan door werk in de sloppen van Dublin. Voorlopig brengt zij haar tijd achter de twee tele- ledikant, heeft g u lakens krijgt," Luyk is ervan overtuigd dat tafels en stoelen, de kleedjes de vloerbedekking er ook zullen komen. H trachten een bond van militaire welke verenigingen op te richten in de geest van de bond van jongelings- "-'•enigingen. Nog geen i werden i spiegelkast, iemand maanden later, op 28 oktober 1874. „Ik zal zorgen dat werd de oprichtingsvergadering gehouden. Jubileum tam werd Nederlandse Mi- k Is opgezet als Htalre Bond. Hij bestaat volgende geloof, vertrouwen maand 85 jaar, en hoewel dit a loof nimmer beschaamd, het gi bed is e vertrouw gemoet gezien, omdat reeds geble ken Is dat S.O.S. in een nood op, dat aan het jubileum aandacht per dag wordt zij afge- Niemand zal het kunnen ont- nen dat de mensen, die dit te- nische hulpwerk zijn begon- moed hebben gehad. Voor dit lost- werk is een speciale interkerkelij ke stichting in het leven geroepen onder de lange naam „Interkerke lijke stichting voor geestelijke volksgezondheid op christelijke werk te betrekken. Gezocht ziet c iedere dag en met wordt geschonken. Want zijn be- wordt de toekomst te- tekenis voor en zijn invloed op de geestesgesteldheid van de strijd- norm geweest. Als al de arbeid staan krachten is i zijn doel beantwoordt, resultaat Hulp nodig dcfU&v&io maatschappelijke werk- iemand die ergens als hoe huishoudelijke hulp haar werk ver- ht. Deze twee mensen kunnen het gebouw een kamer krijgen en zij zouden gewoon hun eigen werkkring kunnen hebben, maar des Heils. werken hun vrije tijd geven om mevrouw het' bjad Hervormd Nedprland" ook de Hendrik Van Luyk te vervangen. Voor dit - kelijke benamingen geeft rilim dit werk is opgezet. Her- richt. De; i gereformeerden, luthe- u~* BEKERING In een artikel over schrijft ds. A. Hijmans Dienst" En dan dit: het is een „revival-christenen" het blad „Woord en van de kazerne, bjj meer kazernes een centraal punt innemende, ruim en vrolijk uitzicht. Boeken Als nu was men ook toen niet erg dol op gegeven boeken en zocht men liever zelf naar goede lectuur. Uit de notulen van de vergadering van 10 oktober 1877: „Spreker brengt voorts ter kennis, dat hem onlangs enige boeken zijn geschonken ten behoeve van de Bond. Deze boeken worden ter vergadering gedeponeerd en zijn beschikbaar voor allen, die er geschikte lectuur voor de militair onder vinden. Hij staat echter niet in voor de goede inhoud en beveelt daarom omzichtigheid aan bij het doen van een keuze. Het resterende wordt tot scheur papier bestemd". In de pauze heeft een afgevaar digde eens geneusd in de gegeven boeken en hij kan niet nalaten op te merken, dat „de meeste boeken zeer ongeschikt zijn, sommige zelfs bepaald verkeerd". Op 16 september a.s. houdt de Bond zijn jaarvergaring en op de agenda staat een gevoelig punt: gratis consumptie. Merk waardig is, dat in de vergadering bij de massajeugd Uitgeschakeld Vanmorgen vroeg werd ik opgebeld door de zoon van wijkpredikant. Deze zoon studeert. Tenminste dat zegt hÏ7 altijd. Voor zover ik weet heeft hij nu vier keer zijn can. didaatsexamen medicijnen proberen te halen en is hij daar nu nog mee bezig. Met het examen doen bedoel ik, studeren zal er wel niet veel bij zijn, gezien de matige resultaten. Maar praatjes genoeg. Enfin, zoals ik zei, ik werd dus opgebeld door Piet, want zo heet deze zoon. De predikant zou ziek zijn. En of wij dat zijn dus al zijn medewerkers nu maar even „iets" wilden doen. Dat „iets" bestond uit een enorm verward verhaal, waar eigenlijk geen touw aan vast te knopen was. En uitgerekend mij belt hij dan op: Miebei is toch overal goed voor. In ieder geval kwam het erop neer, dat iedereen van de ziekte van de dominee op de hoogte werd gebracht en dat er directe maatregelen voor voortzetting van het werk getroffen moesten worden. Volgens mij had Piet beter Jan kunnen opbellen. Tenslotte heeft hij een auto. En met zo'n eend kun je iedereen vlug bereiken, want daar ging het om. Het was reeds vrijdag en zondag zou dominee preken. Dat moest acuut gebeuren, aldus Piet. Laat Piet zijn candidaats maar eens acuut halen! Nu kun je niet zonder meer maar andere dominees laten preken. Eerst moet de kerkeraad ingelicht worden. En de kerkeraad kiest dan in overleg met de wijkpredikant de pre- Uit de VOLKSWIJK dikant die de preekbeurt overneemt. Maar zo zei Piet: de wijkpredikant was voor niets en nie mand te spreken. Volgens Piet, had hij absolute rust nodig. r»s~ i -.-j biauwe maandag medicijnen en meent 1 de ziekte van zijn vader. vormden ranen en remonstranten, baptis ten. oud-katholieken van het Leg< de Pierson-Vereniging katholieke Pleingroep van pater het als Jelsma aan dit werk meedoen. VERZOENING Nu het onderwerp „Verzoening" in het mid delpunt van de belangstelling staat, publiceert het blad „Hervormd Nederland" een serie arti- an L,uyx ie vervangen, voor au c al" erk worden dames gezocht die kelen onder de vraag: „Kan een ander .4 _i_t.uii,. ,1..-, „int schuld veraevpn? Ds .T H geestelijke opdracht schuld geheel en biddend onder illen geven. He irgeven?" Ds. J. H. Stelma schrijft We sprakei De "stichting heeft "het pand Van toen het werk pas der Duynstraat 177, dat een wijk- J gebouw' was voor specialisten overgenomen. Het gebouw was vreselijk verwaarloosd en is voor lopig wat opgeknapt. De aankle ding Iaat echter nog op zich wach- Van Luyk, weken aan de gang was. In die korte tijd wa ren er reeds 90 gesprekken ge voerd, die van vijf minuten tot soms anderhalf uur duurden. Een groot percentage betrof men- een ander als hij dat wil gebeurt zelfs in de mens- delijk. Toch gaat dat ni in godsdienst!g-zedelijke Stiltecentrum Kenmerkend voor de geest dit nieuwe werk, dat al in eerste drie weken bewezen heeft in een nood te voorzien, is dat één kamertje wel geheel is inge richt. Dat sen die In grote huwelljks- zinsnood verkeerden, terwijl een ander groot percentage bewijst hoe het gebrek aan hulsvesting van epn vaak ontzettende en cverwel- zjjn digende sociale en geestelijke nood •oudig zijn: Natuurlijk kan onze schuld vergeven. Dat Jyke verhoudingen herhaal- ;t maar zo. Schuld, en nu zin bedoeld, kan niet zo maar zonder meer vergeven worden. Er is door 6c|iuld iets bedorven, dat hersteld moet worden De vertrouwenaverhouding is verbroken. De heilige Wet van Gods liefde is geschonden. Nu kan men wel zeggen: „Ik wens niet dat een ander voor mijn schuld opdraait, ik wens aansprakelijk te zijn voor mijn eigen daden." Zulke taal is respectabel in de menselijke verhoudingen, maar in onze verhouding God past zij niet Wjj hebben als iuId t God e ledei het „stiltecentrum", Onderdak Verstrooid In een der Friese kerkboden vertelt een predikant, dat hij met vreugde in de kerk zijn preek hield, maar by zijn terugkeer in de consistoriekamer horen moest, dat hij verleden jaar de gehouden hadOnder van zijn verontschuldiging iroi de pastor de broeders met apostolisch woord: „hetzelfde u te schrijven is voor my niet drietig en voor is het vei Ja, ja, maar dat de man het heel niet gemerkt heeft, dat Vooral 's nachts komen er ge sprekken van mensen die zonder onderdak zijn Hét is rtrevrouw Van Luyk duidelijk geworden dat naast het prachtige werk van de tehuizen voor daklozen er nog een andere oplossing gevonden moet worden voor hen die alleen maar geschikt zijn om in hun onderhoud te voorzien door bordenwassen en dergelijke dingen in de late avond uren. In de meeste tehuizen moe- r. ten de mensen vroeg binnen zijn „nhi.Jin, zodat er voor u grote categorie troostte daklozen eigenlijk geen enkel on h.i derdak te vinden is. ne Het werk van S.O.S. beperkt ■Bn zich echter niet alleen tot telefo ver' nische hulpverlening. Het is ook ip" mogelijk om een persoonlijk ge zelf sprek te voeren, en in deze weken den zijn reeds 45 mensen een praatje komen maken dat soms tot een gesprek van uren uitgroeide. d kun ke dag opnieuw dubbel actueel lakt levensverlies en angst. Slechts rmag hier te helpenGods hea rt ons in de taal van het offer; personificatie daarvan en het wordt. Dat veroor goddelijke liefde lige liefde komt to Jezus Christus is d kruis de bezegeling. OPVOLGER Ds W. Reeskamp gaat in de „Groninger Kerk bode" in op de vraag wie aan de Theologische Hogeschool van Kampen wijlen prof. G. M. den Hartogh moet opvolgen: Het schynt niet gemakkelijk om een geschikt twee tal ie vinden Hier in Groningen heeft men er al maanden een! Men begrijpt dat daarop voorkomt de ird, :erd Groninger predikant Maar i synode blijkbaar niet. Zon het riddels het C. F. Scheps in „Kerknieuws") Samen met de geestelijk leidster niets menselijks kanten kwetsbaar weten dreigd, blijft ook dit bi kind van God te zijn", wil, een bedreigde, aan goed. Want alle „hpker Opdat wij simpel ook al koi eerlijk ver! 'r oogklepi iet uitdrukkei rk. En dat i kkelykmaai ai Hy zegt, eloofd heeft. :n; tegen al- REPLIEK In een ingezonden stuk in de „Provinciale en Zwolse Courant" diende de Urker gereformeer de predikant ds. H. R. Groenevelt de Zwolse politierechter van repliek, die de „geestelijkheid van Urk" de schuld had gegeven van het no zem-kwaad: :rde predikant, ik hen de t een van de herders periode van ongevee opmerken, dat er n i 3600 Urk rs, gedure jaar. Nu ssproken is over predikan ten. Er zoudpn dus andere leiders bedoeld kunnen zijn. Maar dan had men dal duidelijker moeten zeg gen en moeten spreken over sommige leidslieden. Of men had de leiders van een bepaalde groep of rich ting moeten diskwalificeren. Alle geestelijke leiders zijn echter op een hoop geworpen. Zo zijn ook mijn persoon en werk ik spreek alleen voor mezelf - voor het front van heel Nederland in die Zwolse zaal waarin recht en waarheid hy uitstek op het schild geheven behoren te worden, aangetast. Ik ben voor de rechtbank in Zwolle onverhoord veroordeeld. Geen van He heren heeft my ooit gevraagd: wat is uw standpunt?" deze materie reeds speelt. De af deling Gorinchem heeft een ver hoging gevraagd van de jaarlijkse subsidie, die de Bond voor het te huis beschikbaar stelt. Maar. zegt de voorzitter blijkens de notulen: ,.ik ben er tegen, dat de afdeling Gorinchem te allen tijde aan de Geloven zonder kerkgang Het Gereformeerd Weekblad (uitg. Bout) citeert een vraag in het Amerikaanse kerkblad „The Banner": „Kan ik een christen zijn -zonder dat ik bij een kerk behoor?" Het antwoord is: „Ja dat is mogelijk. Maar het is zoiets als: Een vader zonder gezin. Een hoornist zonder een orkest. Een schrijver zonder lezers. Een wetenschappelijk onder zoeker die de resultaten van zijn onderzoek niet publiceert. Een bij zonder een bijenkorf. Een Leerling die niet naar school wil gaan. Een soldaat die niet bij het leger wil behoren. Een burger die geen belasting betaalt en niet aan verkiezin gen deelneemt. Een koopman die geen klanten heeft. Een ontdekkingsreiziger zonder een basiskamp. Een vertegenwoordiger op een onbewoond eiland. Een zeeman op een schip zon der bemanning. Een voetballer zonder team. Een politicus die een kluizenaar Die kwast: studeert t dan zeker dat hij kan oordelen c Om je dood te lachen. g "T-NFIN ik zit. er maar me J-a mand te spreken en ik eerst heb ik Jan gebeld, en hem verteld over de ziekte onze baas en zo meer. Maar ik voelde, toen ik zo stond te *i- telefoneren, dat Jan niet alleen wist wat er gedaan moest wor- j .3 den maar lat hij bovendien ook nog gepiqueerd was. Ja, Jan J was gepiqueerd. En waarom was Jan zo gepiqueerd? Omdat ik sy j* Miebei de eerste was, die de wijkpredikant op de hoogte r had laten brengen van zijn uitgeschakeld zijn. Ik weet het niet. maar als je dit dan zo meemaakt; ik be- 5 doel een geprikkelde leervicaris, die er maar pas is, boos op h zijn baas omdat hij hem niet het eerst heeft ingelicht, dan krijg v ik het gevoel, dat al die jonge „Theoloogjes" inderdaad alleen j maar klungelachtig kunnen zijn. Ik heb Jan dit aan zijn verstand proberen te brengen. Maar in zo'n telefoongesprek vergaat het me dan net als bij dat ge- ü- g sprek met Miep. Ik weet niet zo goed hoe ik het allemaal j netjes kan zeggen, zonder de desbetreffende te beledigen, en ïv ik word alleen maar een beetje kriebelig. X 2 Zo heb ik na Jan ingelicht te hebben, zelf maar de touwtjes 9- g in handen genomen. En ik denk, dat dit ook de bedoeling van ■ft ,,asJ^as' Tenslotte is Jan leervicaris, met de nadruk op 5 .jt "lfer hxj moet alles nog leren en het regelen en organiseren ïj- ■cs helemaal. 5 "[VTA heel veel gebel, geren en gepraat, is dan de vervanger <i n voor de predikbeurt gevonden. De Kerkeraad had predi- kanten genoeg Tenslotte is de vakantie afgelopen en zijn dus r alle dominees weer hard aan het werk. j Zo wordt er dus zondag toch gepreekt. Dat vind ik nu zo be- X «i langrijk: ondanks het feit dat de dominee ziek is, gaat het S g werk door. Natuurlijk gebeurt dit op de fabriek ook. Als de 9- g directeur ziek is. wordt de productie niet stop gezet. En dat >t geldt voor het kerkewerk ook. Altijd werkt de kerk. of liever fi altijd probeert ze het. Dat het niet altijd lukt. is niet alleen de S g schuld van de kerk. De mensen maken het dikwijls moeilijker J> dan het is. ik bedoel, de mensen zijn zo snel op hun teentjes getrapt. Altijd maar weer verwijten, en het liefst aan de kerk. t J* g f)AT de mensen 20 snel beledigd en teleurgesteld zijn, zie je g y maar weer aan Jan. Boos omdat de zoon van zijn baas hem U- v j 4 eprs* belt; terwijl hij in zijn boosheid vergeet, wat de betekenis van deze boodschap is. Tenslotte ligt het feit er 5 schak'eldi aUe° bang V°°r °nZe baaE is uit*e- Enfin we zullen maar hopen, dat alles spoedig weer in orde a komt Dat met de baas is het belangrijkste, en dat van Jan X dat merken we wel. Voorlopig is een en ander geregeld. Het grote bos bloemen laatste, wat ik vandaag gedaan heb, is i besteld de baas gestuurd. Na-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 19