Noviteit bij kerkbouw in Ermelo KAMERMUZIEK VAN MOZART EN BEETHOVEN een naam veer drie muzikale peróoontykkeden^y o, JOHAN FABRICIUS tON&AGSBLAD ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1959 JN 1849 rouwde de gehele muzikale wereld om het verlies van een groot componist: Johann Strauss. In 1899, vijftig jaar later, overleed wederom een Strauss, het was Johann de zoon. In 1949, wederom vijftig jaar later verwisselde Richard Strauss het tijdelijke met het eeuwige. Merkwaardig toeval, deze opvallende regelmaat in het verscheiden van drie grote componisten, die de wereld een schat aan muzikale rijkdom hebben nagelaten. Drie componisten die ieder voor zich zulk een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van de muziek, driemaal een „Künstlerleben", vol avonturen en belevenissen, vol afwisseling, componisten die reeds bij hun leven erkenning en roem hebben genoten gepaard gaande aan materiële welstand. Men denke slechts aan de gage van Johann de zoon, die voor zijn optreden in Amerika niet minder dan 100.000 dollar op zijn bankrekening kreeg overgeschreven. Ook in 1876 een niet onbelangrijk honorarium! Nu het 9 september tien jaar geleden is dat Richard Strauss is overleden willen we hem op deze plaats herdenken met een korte levensschets en met hem Johann de vader en Johann de zoon. Ter voorkoming van misverstand moeten we opmerken dat Richard Duitser van geboorte was (ge boren in München) en vader en zoon Johann beiden geboren in Wenen en derhalve de Oosterijkse nationaliteit bezaten. Tussen de Duitser en beide Oostenrijkers bestond geen familie-relatie. De vader (1804—1849) T^EN OEUVRE van niet minder dan 479 composities liet Johann Strauss Sr. na toen hij op 25 september 1849 als slachtoffei van de roodvonk voor de laatste maal de ogen sloot. Hij stierf in eenzaamheid, deze man die triom fen kende. die ontelbaren met zijn walsmuziek gelukkig maakte, die in Londen concerten gaf tij dens de kroningsfeesten ter ere van de 18-jarige Koningin Victo ria en op 26 jarige leeftijd reeds over een eigen orkest van 200 man kon beschikken. Johann werd geboren als zoon van de waard uit het bierlokaal ,,Zum Guten Hirten" in de Floss- gasse te Wenen. Hij was een jaar toen zijn vader verdronk in de Donau, dezelfde rivier die zijn kleinzoon later zou bezingen als ..Die schone. blaue Donau". Moeder Strauss hertrouwde rr.et de herbergier Golder, een m.an die het goed voor had met zijn stiefzoon en hem in de leer deed bij een boekbinder. Doch zoals dat doorgaans gaat (ook honderd laar geleden' de knaap wist wat hl, wilde en omdat het bloed johann „,et gemakkelijk kruipt waar het met gaan kan. maakt, het werden moeilijke ja- Johann werd musicus. ren voor hem, temeer toen hij Zonder conservatorium-opleiding ziCh met de interne politiek van en zonder arbeidsvergunning nam zijn land ging bemoeien. Wel dan- de 14-jarige Johann plaats als ken we aan deze politieke bemoei- alt-violist in het orkest van Ignaz zucht een van zijn meest succes- Pamer. Zoiets was dus destijds volle werken ril. de Radetzky- zonder al die ongetwijfeld belang- mars. rijke papieren mogelijk! Lang Bepaald voor de wind ging het hield de jonge Johann het niet uit Johann in deze dagen niet, voor- om avond aan avond in de ,,Gol- al daar hij de muzikale veldslag dene Birne" te spelen, in 1819 met zijn zoon verloren had- In sluit hij zich aan bij het Trio van zjjn laatste levensjaar gaat hij Josef Lanner. In 1825, dus nauwe- nogmaals op reis: München, Brus- lijks meerderjarig, huwt hij met Sel, zelfs nogmaals Londen, doch hij werd koel omvangen, niet om muzikale doch om politieke rede nen. In september 1849 (dezelfde maand waarin Richard Strauss honderd jaar later zou overlijden) krijgt hij roodvonk gepaard gaan de met hersenontsteking en op de 25e van die maand gaat hij heen, alleen gelaten door Emilie die niet de liefde kan opbrengen hem in zijn laatste uren bij te staan. Wenen treurt en op indrukwekken de wijze brengt men hem op 27 september op de begraafplaats Döbling de laatste eer. De zoon (1825—1899) ZO VADER ZO ZOON. dit oude gezegde is op de beide Straus- sen wel in 't bijzonder van toe passing. De zoon nam a.h.w. de zaak van zijn vader over met in begrip van de goodwill. Menig za kenman zou gaarne zien dat zijn zoon zich in zijn zaak inwerkte, doch bij Strauss ging dat wel an ders. Zijn vader heeft nl. al het mogelijke gedaan hem van de mu ziek af te houden en hem voor bestemd voor bankbediende. Veel heeft hij echter te danken aan zijn moeder en doordat het con tact tussen de ouders Steeds ge ringer werd slonk ook de invloed van de vader op de zoon. In hetzelfde jaar dat de gerech telijke scheiding tussen de ouders Anna Streim, de even lieftallige wordt uitgesproken (1844) maakt als knappe dochter van de waard de i de ..Roter Hahn". De eerste- Herdenking van de com onis'en va 11 Radeizkymars 2 Künsilerleben 3 Ein Heldenleben i zickleven. Doch leert men hem in feite niet het beste kennen in zijn muziek? Amusementsmuziek in de beste zin van het woord, muziek waar men nog gaarne naar luistert en die men nog avond aan avond in Wenen kan beluisteren Op 3 juni 1899 kwam ;en einde aan het leven van Jo hann Strauss maar zijn muziek R-chcrd (1864-1949) later grote toernee's door Europa dan kent i - werk als „Der Rosenkavalier", Amerika zou maken. Johann componeerde r werken waaronder ca. 165 walsen, die hem wereldroem verschaften tij>t Enkele der bekendste zijn: Mor- Doch toevalligheid genblatter. An der schonen olauen Donau, G'schichten aus dem Wie- nerwald. Wiener Blut, Rosen aus dem Süden, Frühlingsstimmen en de Kaiserwalzer. Mislukkingen heeft Johann ook gekend, één daarvan is wel de première van ,.An der schonen blauen Donau" Welk een geheel ander 500 geheel verschillend componist de- Richard in vergelijking met amgenoten :n Oostenrijk', toevalligheid" is de wals de genoemde opera mei één van zijn meest populaire werken geworden? Alw Fraai werk van Haagse architect TOEN de Haagse architect P. draalglas. De ver W. J. Hoeks (arch. N A.G.f in «'fL'LSt Richard Strauss. De muur achter de preek- art zachte pastelkleuren, op de Foto Ton Schaf er, Ermelo) draalglas. De verschillende tinten lil glas geven een merkwaar- tugustus m, de eerste bespre- '-"g.» kingen voerde met het kerkbe- Achler cie ingang is een ruime ?tuur van de Geref. Kerk <art hal welke eventueel dienst kan 31 k.o.) te Ermelo over de bouw doen als vergaderzaal voor de ge- van een nieuwe kerk, kreeg hij meente Die hal heeft een garde de mededeling dat de totaalkos- robe, toilet en bergruimte. Een 'en de f 100.000 niet te boven open trap leidt naar het balkon mochten gaan. Het moest een De gLwn wand tus's™ kerk worden met ten minste 300 haf en kerkzaa] js wegneembaar, zitplaatsen, kerkeraadskamer ïodat de 32o zitplaatsen van de catechisatiezaal, enz. Architect kerkzaal met 60 vermeerderd kun- Hoeks nam de opdracht voor een nen worden Maximaal kunnen er ontwerp aan en kwam na bere- dus 420 zitplaatsen worden ge kening tot de bouwkosten van maakt. f co 1 ia h„t ..hi') Catechisatielokaal en kerke- slechts f 68.139 terwijl het schil- raadskameri benevens keuken, derwerk f 7650 zou bedragen. En garderobe, 2 toiletten en werkkast haro- zijn achter de kerkzaa' geprojec- de kerk nog zo bere kend, dat er in totaal 420 zit plaatsen konden zijn. teerd. Óp het dak is een kleine Luidklok aangebracht in een toren tje, dat klokkegaten suggereert. Het feit, dnt architect Hoeks niet alleen architect is. maar ook «root componist tus jl. is de kerk te 'Ermelo in kleurenexpert en kunstschilder, -gebruik genomen. Het is nu niet heeft natuurlijk heel veel goed ge- daan aan bet kerkgebouw. De ka- i Duitsland? Of heeft Strauss gelijk gehad alleen de bezienswaardigheid karakter als de i publieke Overeenkomst i van muziek Opus 314 een mislukking, maar de roem van Opus 316 (Künstler leben) doet deze mislukking spoe dig vergeten. Bij de uitvoering op de Wereldtentoonstelling in Parijs (ditmaal zonder koor) werd ,.De componisten di flaa" handhaving van de de nnmnnmei la u> Pr auteursrecht£n. Meiktvaardig Londen, genoeg ondervond hij juist van zijn collegae-componiscen veel ierd als componist doch een overeenkomst) ook zeer ge zocht als dirigent. Overziet men de geschiedeni: einde van de akte nog onbeduidende woorden heeft. af- ek- bouwmaterialen betreft. Architect stoel heeft tussen de blankeikèn önbeduiden- Hoeks heeft voor een gering be- betimmering een blauwe achter- 1947 in drag een kerk gebouwd, die bij- grond en achter de preekstoel is an het zonder fraai genoemd kan worden een bord van diep blauw geplaatst, die de aandacht van vele kerk- dat een grote rust geeft bi] de compo- tegenstand. We willen er in dit spraak denkbaar generaties dan komt men verhand op wijzen dat het tot zeggen besturen en architecten in ons kijken naar de predikant, bescheidener uit- land zal trekken. De beperkte vendien suggereert dit blauw iemand die middelen, die de architect tot zijn bepaalde ruimte. Bo- tot de ontdekking dat het aantal 1912 moest duren aleer Ne- de Johann Slrauss, de zoon. Johann is reeds 44 jaar als hij zijn eerste operette, schrijft en wikk hij doet 't dan nog met tegenzin, heid Op aandringen van de directeur ker van het Theater an der Wien schrijft Strauss ..Die lustige Wei- ber von Wien", doch tot een op voering komt het niet. Na ,,Indi- go en de 40 rovers" en „Karnaval bruikt in Rom" schrijft hij zijn meester- zonder werk ,,Die Fledermaus". Kan Voor d' men het eigenlijk wel ten volle een operette noemen, benadert de componist hier niet veel meer de geest van de opera? En dan te bedenken dat hij aanvankelijk niets van het theater wilde weten. Zo blijkt dan ook in dit geval dat men doorgaans zijn eigen kwa liteiten en gaven nauwelijks kent. Gelukkig vond hij in zijn vrouw Jetty de ware stimulans en zoals vele mannen is Johann veel aan zijn vrouw verplicht. In 1876 viert Amerika het eeuwfeest van zijn onafhanke lijkheid. Men wilde dit groots vieren, het moest een waar feest worden en waar feest was mocht de Walsenkoning niet ontbreken. Dat men er iets voor over had blijkt wel uit zijn reeds genoemde honora- ruim van 100.000 dollars. Indien men weet dat hij in Boston di rigeerde voor een publiek van honderdduizend koppen met een koor van 20.000 zangers krijgt men enig idee hoe men destijds in Amerika een nationale feest dag vierde. Welk een interessant leven heeft deze Johann geleid, welk een eer heeft hij gekend, in Europa, in Rusland en in Amerika. Er is nog zoveel te vertellen over de walsenkoning, over zijn vele wer- armoede hun laatste levensja ren sleten, groter dan in de 20e eèi wellicht de voorzijde van de kerkzaal heeft Hoeks niet ge heel blank gelaten, doch in enkele is vlakken verdeeld door heel zachte de huidige concertbezoe- sociaal rechtsgevoel spreekt hier ook een woordje mee. Het is nl. nog niet zo lang gele den dat het geestesproduct !rf.vSh,lid herland'"en" "vet" ve'ra.'heln die compS «ÏÏTe"hTOfdröï%'Se"t éstertisc'hmhrël te' verkrijgen. „„„„id „„or 'evensja- auteursrecht regelde Aan- Ligt in deze tegenspraak niet de De noviteit van deze kerk is vlakken verdeeld door hee ?eJ£ bevestiging dat |roteP geesten zich- het feit,, dat dit het. eerste kerk- pasteltinten, .«dbtdat zelf vaak hebben tegengesproken? Men kan niet dikwijls met zich zelf in overeenstemming zijn als ken men zelf alleen een hele wereld i. Deze uitspraak zikaalgeestelijke rijp- Eerst in 1933 verleende de toen- bij de handhaving van genoem- geldelijk voordeel Richard Strauss is dus reld Het is niet toevallig dat we weest. verstrekkende beteke verblijf in Rusland, zijn omgang met andere componisten, zijn in vloed op het gehele Europese mu- Nu wij op 9 septembe feit herdenken. Strauss op 85-jar is overleden, wi doen door een opsomming van zijn werken te geven. Iedere mu- ziek-encyclopedie bespreekt deze werken uitvoerig. Hij schreef com posities voor vrijwel geheel het uitgebreide terrein van de mu ziek: balletten, koorwerken, liede ren. orkestwerken, opera's, con certen enz. We willen slechts zijn betekenis als componist onderstre pen; hij die geboren werd toen Wagner 55 jaar was, die zelf 22 jaar was toen Liszt overleed, tien jaar was toen Ravel werd geboren en 73 jaar was toen deze Franse componist overle;d. Enke le feiten die duidelijk mtiken welk een lange periode van muzikale ontwikkeling hij heeft meege maakt, hij die zelf éér- van de meest representatieve omponis- ten van zijn generatie was. Juist op het terrein van opera en lied is zijn zeggingskracht nog immer groot. Als men be denkt dat werken als Salome. Elektra, Der Rosenkavalier en Ariadne auf Naxos binnen een tijdsverloop van tien jaren zijn geschreven, dan vraagt men zich enigszins bezorgd af wanr de op volger van Strauss in onze dagen blijft. Een componist wiens wer ken geaccepteerd kunnen worden ondanks het feit dat zij eigentijds zijn. Kan men deze componist zoeken in het land waar de wieg hebben en waar we kunnen d' ge- len in een melodie-rijke sfeer, een wereld met een eigen karaktei. Moge iedere waarlijke muziekmin- tonblokken het naar de poorten vinden die toe- 1 dat Richard gang geven tot het domein van leeft'jd in 1949 deze grote toondichter, we dat niet gebouw in ons land is. dat geheel welijks te herkennen z'jn- Ei® is opgetrokken uit gasbetonblok- vlakverdeling in kleuren geeft.'" en wandelementen. Dit lich-j snel verwerkbare en sterk iso- Anatole lerende materiaal heeft er niet >r van alleen voor gezorgd dat het kerk- een kruismotief. Kerkeraads- gebouw binnen zo'n korte tijd kon catechisatiekamers zijn ook m worden opgeleverd, maar ook dat twee verschillende tinten ingericht nep. Een we- de kosten zo laag bleven. Men be- en de ramen hiervan zijn vrijelijk toegang hoeft zich bovendien beslist geen maakt dat ze niet alleen ee zorg te maken over de houdbaar- tie hebben als lichtbron, maar ook heid van het gasbeton. als deel van de ruimte zelf- Het Door het gebruik van de gasbe- kleine blanke kerkje in Ermelo ia i en de wandelemen- een juweel geworden, een gebouw, binnen- en buitenmu- dat werkelijk kerk bleef levendige werking bijzonder goede rustT dat men zich direct thuis voelt in dit kerkgebouw. De kleurvlakken suggereren dan weer A. HAGER. spreekakoestiek in de muurvlakken ontstaan: de heeft. De zitplaatsen worden ge- de blokken geven als bepaald ritme de vlakken. De draagconstructie ormd door stoelen. Als cadeau schonk architect Hoeks aan de kerkeraad een aan de buitenmuur door hem zelf vervaardigde sgrafitto.Dat is-een versieringstechniek op muren, berustende op het weg krabben van figuren in een pleisterlaag tot op een daaron der liggende laag van een an dere tint, waardoor deze tint figuraal gaat spreken. D®ze sgrafitto bevat enkele Bijbelse symbolen en is uitzonderlijk mooi van lijn en werking. Met recht is dit kerkje de trots van Ermelo geworden, de stadwaar al meerdere prachtige bunga lows van architect Hoeks staan. Vooraanzicht van de nieuwe Rehobothkcrk te Ermelo, de eerste kerk in Nederland waarvan de binnen- en buitenmuren geheel zijn opge trokken van gusbetonblokken en wandelementen. Links op de muur de sgrafitto van architect Hoeks. (Foto Ton Schiifer, Ermelo) van het dak wordt gevormd door gelijmde houten spanten met in het gezicht gebleven gordingen. Het dak zelf bestaat uit dakbe schot van geperste houtvezelplaat met rubberoid dakbedekking. Het is alles eigenlijk heel eenvoudig, maar uiterst degelijk en vooral bijzonder fraai toegepast. VIA NAAtD ÉN Pi. A At heeft dit werk voorzien van het KANr heii Johann Strauss, de vader. als musicus zijn debuut met zijn eigen orkest. Honderden ling liet niet lang op zich wach- waren aanwezig om dit debuut ten: Johann junior werd geboren rn.ee le maken, meuwgierig naar op 25 oktober 1825. zun muzikale kwaliteitenen te- De jeugdige papa had dus nu vens om te bepalen of ae zoon voor een gezin te zorgen en reeds waardig was zijn vader op te vol- spoedig richt hij een eigen orkest gen. die zoals men weet uit de op. schrijft de ene wals na de an- gunst was geraakt. He. wordt dere en wordt de lieveling van een doorslaand succes. De eerste het Weense publiek. Alseen ra- eigen compositie „die Gunstwer- ket schiet hij omhoog, komt in ber (wel zeer toepasselijk dus) 1834 voor de eerste maal met een moet meh viermaal herhalen, buitenlands publiek in aanraking doch de Sinngedichtwa zer moet (Berlijn) en bezoekt in 1836 Den met minder dan 19 maal Haag, Amsterdam. Luik en Brus- worden herhaald. Men stelle zich sel 6 zulk een concert voor. Aanvang: De triomfen rijen zich aaneen 6 uur, einde: half twee 's nachts, en dan durft Johann het aan Pa- Zo wordt de zoon een ernstige rijs te bezoeken. Hier is inderdaad concurrent van zijn vader, sprake van _een waagstuk. -1f de Sonates voor piano en viool van Mozart in werkelijk heid wel volwaardige duo-sonates noemen? Is er bij deze Sonates wel een absolute gelijkwaardigheid tussen de beide par tijen? Deze vraag zal niet bevestigend beantwoord kunnen worden. En ik zou haast willen zeggen, dat de meeste Vioolsonates van Mozart eigenlijk pianosonates zijn met medewerking van een be geleidende en soms de melodie reliëf gevende viool. Een werkelijke samenspraak tussen de beide instrumenten vindt men maar in enkele dezer sonates, o.m. in die in F-dur (KV 376), in F-dur (KV 377), in G-dur (KV 379) en in Es-dur (KV 380). £o érg onbegrijpelijk is dat doen. De meeste Vioolsonates van niet. De componisten uit het mid- Mozart zijn daarvan min of meer den van de 18e eeuw wilden aan het bewijs. Men moet dal iheo- hun klaviersonates wel eens wat retisch natuurlijk niet overdrijven meer zangerigheid geven, wilden en denken dat de viool maar een meer dan alleen maar speels en heel erg ondergeschikte partij decoratief stemmen laten voort- heeft in deze sonates, maar wie huppelen. De mogelijkheden van deze werken vergelijkt met b.v. het toenmalige klavier waren niet de Vioolsonates van Beethoven toereikend voor een grotere ex- zal toch wel duidelijk het verschil pressie in het legato-spel, voor horen. crescendi en voor heel voor- ^en m0et b.v. maar eens naar zichtig uitgedrukt iets van de het alleen maar melodisch uit komende romantiek. Zo werd er zingen van de viool luisteren in bij het klavier de viool ingescha- de Sonate G-dur (KV 301) om te keld om de melodische lyriek te beseffen dat hier van een werke- versterken. Zo ontstond de kla- hjke samenspraak toch niet *■- 11 sprake wals was in Frankrijk nog onbe kend en men was daar gewend aan grote orkesten. Johann ver schijnt slechts met 26 man en men kan zich indenken dat ae schrik hem om 't hart sloeg toen hij voor een uitverkochte zaai moest optreden waar zich onder het publiek muzikale grootheden bevonden als Berlioz. Auber en Cherubini. Dit optreden werd ech ter een ongekend succes. Als sou venir uit Parijs neemt hij geer kleine E if el-tor entjes hij voert jjj 1349 iersonate met vioolbegeleiding. En toen het klavier zich steeds verder ging ontwikkelen was na tuurlijk een dergelijke hulp van dé viool niet meer nodig, maar het genre bleef toch nog opgang tAmdoch aaiJ Wenende quadrille in tot dusver daar volkomen onbe kend. Zijn roem neemt een grote vlucht: in Londen waar hij ir. 1838 verschijnt, eert men hem ah een prins. Hij geeft met zijn or kest in 120 dagen 72 concerten keert terug naar Parijs en geef! in drie maanden 86 concerten Dat weer terug naar Londen, doch zijr orkestleden verlangen naar huis Strauss wil niet (hij heeft zelfs plannen voor Amerika), maar eer ziekte noodzaakt hem en men moet hem naar Wenen vervoeren De muzikale roem zou. indiei dit mogelijk was geweest nog ge stegen zijn, doch persoonlijk daal! hij in de achting van velen. Hr raakt namelijk vast m de strikken van Emilie Trarnpusch en hel komt zelfs zover dat hij vrouw werkjes daardoor echter minder waardevol? Absoluut niet, want met zijn vioolsonates (Mozart schreef er niet minder dan 37, be nevens nog enkele variaties) heeft Mozart een schat aan muzikale parels nagelaten, die even verruk- <elijk als inhoudsvol zijn, juweel tjes uit de literatuur van het lang zaam verstervende rococo. Philips heeft voor deze kamer muziek van Mozart een prachtig monument gemaakt door enkel-- platen met de Vioolsonates, ge speeld door twee uitzonderlijk oegaafde kunstenaars: de pianiste Clara Haskil en de violist Ar thur Grumiaux. De laatste plaat '"c levat de Sonates in B-dur (KV 578), in e-moll .KV 304), in F- lur (KV 376" en in G-dur (KV P'j1/1® 501), vier bijzonder mooie wer- :en (30 cm langspeelplaat A 10432 L). Kan men zich schoner nusiceren denken dan door deze twee mensen, die al de liefde van hun hart aan de muziek gaven, ?n in een verrukkelijk en vol maakt afgewogen samenspel ai- 'e luisteraars zullen verrassen toor deze gave harmonie. Boven- Iien is de plaat opname-technisch eldzaam mooi. gericht is, heeft opschrift: Sonate pour le Forte- zijde de brede ingang met grote Piono avec on Cor ou Violon- deure" me' z"ht k«thc- P weg dansend in zwaaiend licht een zacht fluiten lijkt het haar armen zeg ik in mijzelf een heel klein geluid maken zij simpel licht dat vlekken maakt om hulp roept waar ben ik van zomer loom loop ik over de nacht naar je toe piet boekestijn celle" dus Sonate voor piano, hoorn of cello. Het werk was het gevolg van een belofte aan de befaamde Tsjechische hoornist Jan Vaclav Stich (17481803), die in Rome de naam Giovanni Punto kreeg. Beethoven had Pun- to een Hoornsonate beloofd en H toegezegd deze zelf met hem uit te voeren. Een dag voor het con cert begon Beethoven te sclirij- de volgende dag (18 zeotig jaar* ,Eiko van de De scheeps jongens van Bontekoe" .1924", ,.De wondere avonturen van Ar retje Nof" (1926), „Charlotte's grote reis" (1928), „Komedianten trokken voorbij" (1931), „Me lodie der Verten" (1932), De dans lolist Arthur Grum 'a Haskil vioolsotates vai speelde voor Philips. De bekende en thans in Den boeken^nc pril IS00I werd het werk door Haag wonende romanschrijver Bontekoe' Punto en Beethoven op een open- Johan Fabricius hoopt maan- baar concert gespeeld. Dat was dag a.s. zijn 60ste verjaardag dus wel snel werken. Net als vieren. Hij is de zoon van Moren eens deed. die een nioot- Jan FabrlcluSi At ,0neelschrij- sonate voor Regxna Strinasacchi schreef, maar alleen de vioolpar- v"< en ™rd Bandoeng ge tij uitschreef. Die kreeg de vio- boren. Hij bezocht de H.B.S in Java„ (m4) rioe ik Indië te_ liste de dag van het concert. Mo- ve'e plaatsen gevolg van het rugvond" (1947), „Eiland der de- zart zelf speelde de piano-partij zwerven tussen Nederland en monen" (1948). ,,De grote geus" uit de schetsen. Het is de later het voormalige Indië en stu- .1949)", „De grote beproeving" nitoeschrene» Sonale in Bes-d"r „eerde aan de Haagse Teken- "'J&oridVn*" sm£ ik.v. uit lts*. academie. Op 17-jarige leeftijd ragd" (1953). „Toernooi met de De Hoornsonste van Beethoven e'»e hij als „Kriegsmaler" dood" (1953). „Het duistere is een wonder van melodische naar het Oostenrijks-Italiaanse rijkdom. Vaak wordt het werk front en vandaar schreef hij J0?mdheecrf?hf,iprs" brieven naar hui, die door toe- nomen in een life-recording uit d°en van de oude Johan de het geboortehuis van Beethoven Meester in ,.De Gids" werden in Bonn. gespeeld door niemand geplaatst In 1918 keerde hij S"Snr.,'1p°Me Ae.ffiara,d.e.hSPia^" «""E' hervatte rijn studie aan se cellist Pablo Casals <geb. 1876' d Haagse Tekenacademie en dc Poolse pianist Mieczyslaw de "aagse ïeKenacaaemic Horszowski «geb 1892). een ver- werkte vervolgens korte tijd tolking die muzikaal gezien on- aan die van Amsterdam, en overtrefbaar is. Tezamen met dc ging daarna in militaire dienst. Hongaarse violist Sandor Végh (geb. 1912) spelen de beide mu- Na zijn diensttijd gi :ici op deze plaat ook het Kla- seling schrij' :-moll Op. 1 bloed" (1954), „Setoewo de tij ger" (1956.. „Schimmenspel" .1958) „De heilige paarden" (1959) e.a. Zijn boeken zijn geen hoge literatuur maar boeiende vertel lingen. 1 hij plot In 1922 onder- grote reis door Zuid Amerika. Daarna vertoefde hij veel in de landen rondom de Mid dellandse Zee, waar verscheidene van zijn romans zijn gesitueerd ide met de Van der Hoogtprijs bekroonde „Komedianten trokkei JOEMDE ik zonet terloops de t Vioolsonates van Beethoven, ok in diens andere sonates voor viertrio in (30 cm langspeelplaat A 00505 L) Ook deze opname is een life-re- een instrument kan men cording uit het Beethovenhaus in schil met Moza rt horen. B°"n- Hier zijn inderdaad dg t-eide par- Me" zou de samenwerking tus- me'êr een^S^anvullende'no° kunnm dénkeTlets homogen voorbij") en waar de tweede sitiP cn bovendien is de periode ook en technisch soms iets ster- reldoorlog hem en zijn gezin ver van de romantiek aangebroken k*r. Maar men kan moeilijk raste. Fabricius wist naar Enge- mpt dc idepënmuziek waarover meer muzikaal spel verlangen er. land te ontkomen zijn boeken S vortee weTta fca. rïhrifk het ls welhaast een histSrisehe waren reeds in 1933 in Duitsland iriJeit ruorien opname gewotden va„ ^.ie b,. „„boden - en sprak van uit Lon faamde musici. De wetenschap den door de radio meermalen tol Een aardig en niet zo bekend dat deze opnamen gemaakt wer het bezette vaderland. voorbeeld van een sonate waarin den in het huis waar Beethoven In 1945 vertrok hij als BBC-cor- i - geboren werd maakt de plaat nog respondent naar Java, waar hij de heide partijen gelij<waarag aantrekkelijker. vooral voor hen de revolutie meemaakte. In 1956 zijn behandeld, is wel os Hoorn- dje dd Bonner huis eens bezoch vestigde hij zich metterwoon in sonate van Beethoven Op. 17, [en ons iand. Van z.ijn vele hij is geschreven in 1800. Beethoven CORN. BASOSKI. een zeer vruchtbaar auteur JOHAN l-ABRICIUS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 10