CHRISTELIJK
Prof. Waterink wil een
„constructief zwijgen"
„Het Zonnehuis" kan de
bouwplannen volvoeren
Kanker, probleem voor
meer generaties
Y AZUu Ciï ^YASHICA
Een woord voor vandaag
Kanttekenin
Landen in Zuidoost-Azië
geven kerk zendtijd
Ontsnapt
langs Krakatau
Een broedende kip moet
je niet storen
OOK prof. dr. J. Waterink heeft
gereageerd op de toenadering
tussen synodale en vrijgemaakte
gereformeerden. Hij doet dit in
zijn wekelijkse brief aan „amice".
Ómdat hij een heel eigen geluid
laat horen, geven wij ook zijn
reactie weer:
Wanneer ilr begin met te zeggen,
dat ik over datgene, wat er ge
beurt, oprecht verheugd ben, dan
moet je niet ven/achten, dat je
van mij nu uitvoerige beschouwin
gen krijgt over de dingen, die in
deze materie gepubliceerd zijn.
Het zou natuurlijk vrij eenvoudig
zijn om aan dit contact allerlei be
schouwingen vast te knopen. Ook
de pulf'ikaties, die verschenen zijn
over de contacten zouden tot een
brief van vrij behoorlijke omvang
aanleiding kunnen geven. Het zou
gemakkelijk zijn de nodige zinnen
met uitroeptekens aan deze publi-
katies te wijden.
Maar hoe vreemd het ook
klinkt: ik schrijf je juist over
deze dingen om je te zeggen, dat
ik er eigenlijk niet over schrij
ven wil.
Laten groeien
EN ik heb daarvoor ook een tekst.
Begrijp me goed, geen Tekst;
dus geen tekst uit de bijbel, maar
wel een gewone tekst, die aange
haald kan worden als een stuk
volkswijsheid.
De tekst luidt als volgt: „Een
broedende kip moet je niet sto
ren". Begrijp me wel, ik bedoel
natuurlijk helemaal niet om de
desbetreffende broeders (of zus
ters) met kippen te vergelijken.
Maar ik bedoel de wijsheid der
vaderen te prijzen: als er iets
levends gaat groeien moet je je
daar niet te veel mee bemoeien.
Je moet die dingen laten in de
hand van Hem. die alle leven leidt.
Dat betekent in ons geval, dat
wij met dankbaarheid en blijd
schap kunnen constateren, dat God
iets laat groeien. En nu kan er
een kinderlijke houding zijn. Een
kind kan vol spanning wachten,
wat er gebeurt als het leven zich
ontwikkelt. Om nog even bij het
beeld van straks te blijven; ik heb
een klein meisje zien huilen van
vreugde en bewondering toen haar
..elke dag wachten op wat er ge
beuren zou", werd beloond doordat
eindelijk het jonge leven zich
openbaarde en de moederkip en
haar kinderen „zomaar" te voor
schijn kwamen; de gele, donzen
balletjes, die, zoals het kind zei,
..God zomaar had laten groeien,
zonder dat je er wat aan deed",
die door dit kind werkelijk gezien
werden als vrucht van haar wach
ten, haar verlangen en Gods goed
heid.
Geen duit in het zakje.
IK weet wel, amice, als je wilt dan
kun je uit mijn beeldspraak de
gekste dingen halen. Het kan mij
niet schelen wanneer je dat doet.
Op het ogenblik kan mij in deze
materie niets „iets schelen", zo
lang het gaat om de vraag wat
de mensen zeggen of wat ik er
van denk. Het enige dat belang
rijk is, is dat wij zullen moeten
begrijpen, dat God hier aan
het werk is en dat wij de roe
ping hebben om niet, door onze
voortijdige eigenwijsheden of on
ze logische scherpzinnigheden of
onze correcte vinnigheden of on
ze poging om ook een duit in het
zakje te doen, iets te bederven,
daar waar iets groeit, dat, als het
„leven" blijkt te zijn. alleen
maar een wonder in onze ogen
kan wezen.
Zien uat groeit
JA. en dat weet ik wel. amice, dat
wij gemakkelijk kunnen komen
met ons „als maar dit" en „als
maar dat". De meeste van die
dingen liggen voldoende voor de
hand, zozeer, dat het niet
eens nodig is om ze neer te
schrijven. Waarom zullen wij het
dan doen?
Iemand zei tegen mij, spreken
de over deze dingen: „Ja. maar
ik ben bang dat....". Ik heb hem
onmiddellijk geïnterrumpeerd
met de opmerking: „Amice, het
is een klein kunstje om voor dui
zend dingen bang te zijn;
wij voorlopig
beginnen met:
deze dingen moeten leren te wor
den als een kind. Trouwens niet
alleen in deze dingen. Er zijn
zeer veel dingen in Gods Konink
rijk, die er heus niet beter door
worden, wanneer zij ze maken
tot object van onze kranteartike
len.
„Ja.
je moet toch lei-
zeg je misschien
zijn heel
ding geven'
Akkoord.
erg veel gevallen.
mensen duidelijk hebben laten
blijken, dat wij er met onze lei
ding niet komen. Trouwens, bui
ten de Heilige Geest Gods om kun
nen wij met onze leiding nooit
iets beginnen.
Maar juist in gevallen als deze
zou ik zeggen: ..Ik hoop. dat wij
nu toch werkelijk geleerd hebben
m de laatste veertien a vijftien
jaar dat er maar één uitkomst is
m deze zaken, dat is, dat God
de dingen alzo leidt, dat het eind
is Zijn eer in de eenheid van
Zijn kerk".
Zwijgend hidden
INDIEN we in de situatie, waar
in wij thans verkeren ten op
zichte van de contactmogelijkhe
den, die er blijken te zijn, niet
enkel vanuit de roeping en van
uit de liefde de zaak bezien, dan
kunnen wij. zelfs door ons zwij
gen, geen constructieve bijdrage
leveren voor de verbetering van
de situatie. Want je begrijpt wel.
dat ik, als ik zeg: „Stil laten gaan
en zwijgen, zolang je er niet
rechtstreeks bij betrokken bent"
helemaal niet bedoel een neutrale
afzijdigheid. Er is immers ook een
constructief zwijgen. Een zwij
gend bidden. Een zwijgen, waar
door je opbouwt...
maken, die
„ik bid van God,
„ik dank ook God,
dat...
dat...".
En verder zien wat er groeit
En „als kinderen op een at
stand wachten"
J W mam m B
J r.
i WW
Er is meer steun nodig voor dit
werk van naastenliefde
chronische zieken „Het Zonnehuis" te kunnen beginnen met de houw
van twee nieuwe tehuizen, één in Zuidhorn, en één in Vlaardingen ter
vervanging van het verouderde Huis te Schiedam.
De bouw van deze tehuizen zal in totaal ongeveer 7 miljoen gulden
kosten.
Dit deelde de voorzitter van de vereniging, de heer H. Harmeiji
mede in de algemene vergadering, welke zaterdag in Utrecht werd
gehouden.
Ook zei hij dat het hoofdbestuur overweegt, of het niet op de weg
van de vereniging ligt ook een tehuis te stichten voor geestelijk-licht-
gestoorde bejaarden.
Ontevreden is
ive: de gang vai
riigingsjaar.
het hoofdbestuur niet I dat mogelijk is: de grote steden kampen
zaken in het afgelopen nog met gebrek aan medewerkers Daar-
het is toch eenom is het moeizaam werk, het verkre-
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
GEREF. KERKEN
Beroepen te Klundert fin combinatie
met Zevenbergen) 2e pred. pl.: A Ver
schoor te Vlissingen.
CHR. GEREF. KERKEN
Aangenomen naar 's-Gravendeel: G.
de Vries te Zeist.
Bedankt voor Haamstede-Kerkwerve:
C van der Weele te Leió'en.
teleurstelling dat het aantal leden
begunstigers niet, zoals werd gehoopt, tot
40.000 is uitgegroeid. De vooruitgang
niet groot genoeg geweest.
De heer HarmeUer spoorde daarom
alle afdelingsafgevaardigden op. Ijverig
mee te werken met de propagandist,
door in eigen gemeente meer belang
stelling te wekken voor het werk var
christelijke naastenliefde, dat de ver
eniging voorstaat.
Allerwege wordt op het ogenblik ge
werkt aan huisvesting voor chronische
zieken en dus mag Het Zonnehuis, dat
met de nieuwe tehuizen mee vijf inrich-
tingen exploiteert, niet achterblijven.
Trouwens, er is werk genoeg aan dt
winkel, want het Huis in Doorn heeft
nodig vernieuwing nodig en bij dat in
Beekbergen moet een nieuwe vleugel
worden aangebouwd: het oude voorhuis
kan niet meer mee bü de eisen, die de
moderne tijd stelt.
En hoewel in januari jl. (zo meldt het
jaarverslag) in grote dankbaarheid het
beperkte vierde tehuis in Roermond
werd geopend, toch mag men niet rus
ten. eer voor N -Brabant en Limburg
een heel nieuw tehuis is gesticht.
Uiteraard zal de vereniging al deze
kosten niet kunnen dragen, maar wel
moet zij zorgen voor de inrichting van
de tehuizen. Daarom is er meer geld
dan ooit nodig.
K.W.F. gaf in tien jaar 13 miljoen uit
Bijna dertien miljoen gulden heeft
de Stichting Koningin Wilhelmina
Fonds in de afgelopen tien jaren uit
gegeven voor de kankerbestrijding.
Mr. A. J. d'Ailly, voorzitter van de
stichting, die dit op de zaterdag ge
houden tiende jaarvergadering mee
deelde. herinnerde ook nog aan het
besluit van prinses Wilhelmina, het
nationaal geschenk ter gelegenheid
van haar gouden regeringsjubileum
voor de kankerbestrijding te doen
Arbitrage in Genève
over i.a.o.-geschil
heeft de Internationale Arbeitfsconferen-
tie voor een periode van drie jaren vyf
personen gekozen, die als arbiters kun
nen optreden inzake het geschil over de
toelating tot het commissiewerk van
werkgevers uit communistische landen.
Deze vijf personen zijn: René Cassin,
vice-president van de Franse Raad van
State: Sir Hector Hetherington, vice-
kanselier van de Universiteit van Glas
gow, A. M. F. Sanö'ström, voorheen lid
van de Hoge Raad van Zweden: C.
Parra-Pérez, oud-minister van buiten
landse zaken van Venezuela; M. K. Vel-
lodi. ambassadeur van India in Zwitser
land.
besteden. Met dit besluit was de
stichting, die thans haar naam
draagt, in feite werkelijkheid gewor
den, aldus mr. d'Ailly.
„Er is door uw organisatie veel ze
genrijke arbeid verricht. De talrijke
medewerkers mogen' daarop met vol
doening terugzien. Aldus een telegram
van prinses Wilhelmina. De prinses
sprak de hoop uit, dat het al deze
medewerkers nog vele jaren gegeven
zal zijn genezing te brengen aan zielen,
althans verzachting van lijden.
Prof. dr. J. R. van Ronnen, plaats
vervangend voorzitter van de landelijke
organisatie voor de kankerbestrijding,
merkte op. dat de georganiseerde be
strijding in Nederland nog in een begin
fase verkeert. Steun van het K.W.F.
kan niet worden ontbeerd ten behoeve
van de noodzakelijke voortzetting en
de uitbreiding van het researchprogram-
Naar de mening van prof. dr. O. F.
E. Mühlbock van het Antoni van Leeu
wenhoekhuis te Amsterdam, zal het pro
bleem van de kanker niet in één ge
neratie kunnen worden opgelost. Nieu
we ideeën van enthousiaste jonge we
tenschapsmensen zijn noodzakelijk, al
dus de man van heï grootste kanker
centrum in ons land.
De voorzitter van de tienjarige vereni
ging tot steun van het K.W.F., mr. J.
Th. Bonnerman, maakte melding van
het grote enthousiasme, in alle lagen
der bevolking, mee te werken aan de
bestrijding van de gevreesde volksziekte.
De vergadering besloot een telegram
aan prinses Wilhelmina te zenden, om
haar het besluit van stichting en ver
eniging „voortgaan met de arbeid, in
het belang van de Nederlandse volks
gezondheid" ter kennis te brengen.
Talrijk waren de onderscheidingen
die tijdens de tiende jaarvergadering
werden uitgereikt.
gene in stand te houden. Toch is dit niet
genoeg, het werk dient te worden uit
gebreid.
In de tehuizen vormt het tekort aan
verplegenden een voortdurende zorg.
Niettemin gaat de verpleging op zich-
zell steeds vooruit.
De vergadering besloot tot een kleine
statutenwijziging, om het mogelijk te
maken het hoofdbestuur tot 5 en het al
gemeen bestuur tot 13 leden te beperken.
Hierdoor komen de directies van de te
huizen vrij van taken in het algemeen
bestuur, zodat zij zich meer aan hun
dagelijkse arbeid kunnen wijden.
Commissie pleit voor
Zwolle als
universiteitsstad
In het rapport van de provinciale
commissie, die opdracht had Ged. Staten
van Overijssel te adviseren omtrent de
meest aanvaardbare plaats, waar even
tueel een universiteit in het Oosten des
lands zou kunnen worden gesticht,
wordt Zwolle als zoddanig aangewezen.
„Na een objectieve vergelijking van de
vestigingsfactoren in de vijf Overijsselse
steden (Zwolle. Deventer, Almelo, Hen
gelo en Enschede) kan, hoewel de ver
schillen niet in alle opzichten beduidend
zijn, worden geconstateerd, dat de ves
tiging van een hogeschool voor toege
paste wetenschappen het best kan ge
schieden in de provinciale hoofdstad
Zwolle", aldus het rapport.
De gedachten van de commissie gaan
uit naar een instelling van hoger on
derwijs, die een geheel andere struc
tuur zal krijgen dan de bestaande uni
versiteiten, o m. doordat zij sterk op de
praktische behoeften van de heden
daagse maatschappij zal zijn gericht. De
instelling zou twee hoofdstudierichtin
gen moeten krijgen, nl. bestuursweten
schappen en bedrijfswetenschappen. In
dien ruimere opleidingsmogelijkheden
op het gebied van de technische weten
schappen op korte termijn nodig zouden
blijken, zou de hogeschool van het be
gin af drie hoofdstudierichtingen
ten omvatten. De school zou „hoge
school voor toegepaste wetenschappen"
genoemd kunnen worden, aldus het rap
port. dat is toegezonden aan minister
Cals.
De beloften, die God verbindt aan het onderhouden van Zijj
gebod, aan het staan in Zijn dienst, komen uit. Jozua, di
man, onder wiens leiding het volk Israël zich kon vestigei
in het beloofde land, zegtals hij afscheid neemt om „de we\
te gaan van al het aardse", het heel duidelijk: „Niet ééi
van alle goede beloften, die de Here, uw God, u gegevet
heeft, is onvervuld gebleven. Alles is voor u uitgekomen
Zijnerzijds is niets onvervuld gebleven." Gods beloften falelm
niet. Het zijn geen vage toespelingen. Wij kunnen Hem aafjg
Zijn woorden houden. Dat is een troost en een houvast Q
Woordbreuk is in het menselijk leven een dagelijks veil
schijnsel. Meestal kunnen wij het nog wel zó draaien, dd
wij kunnen „bewijzen" zelfs niets te hebben beloofd, als w\
aan onze beloften worden herinnerd. De vraag is nu alleei
maar, of wij ook werkelijk Gods beloften geloven. Of wij niei
ervan uitgaan, dat Hij precies doet als wij, mensen. Godi
beloften zijn daden, zij komen altijd uit. Wie eraan twijfelt
twijfelt aan Hem zelf.
BIJ EEN BENOEMING
po
In India geen
christelijk
programma
Met uitzondering van de In
dische staatsomroep stellen alle
kleinere Oostaziatische landen
zendtijd ter beschikking aan de
kerken. Volgfens een onderzoek
dat gepubliceerd werd in het
blad „Kirche und Rundfunk",
richten deze programma's zich
hoofdzakelijk tot de „randkerke-
lijken", maar slagen zij er toch
in ook de aandacht van de niet-
christenen te vangen.
Ceylon neemt een bijzondere plaats in,
omdat op dit eiland de kerken en zen
dingsorganisaties jarenlang zendtijd
van de staat hebben kunnen kopen. Op
deze manier konden zij uitzendingen
verzorgen naar India en Pakistan.
Twee jaar geleden heeft de regering
deze contracten echter eenzijdig ver
broken. Wel heeft de staatsomroep nu
tien procent van haar tijd beschikbaar
gesteld voor religieuze uitzendingen
Deze tijd wordt naar evenredigheid
verdeeld tussen de verschillende gods
diensten. De tijd die ter beschikking
van de christenen gesteld wordt, moet
worden verdeeld tussen de rooms-ka-
tholieken en de protestanten die zijn
aangesloten bij de Nationale Raad van
Christelijke Kerken.
Deze Raad heeft eer. commissie voor
radiozaken aangesteld. Zij beschikt
echter over maar betrekkelijk weinig
zendtijd, namelijk iedere veertien da
gen een ..christelijk half uurtje" in de
Engelse taal. Bovendien beschikt zij
dan iedere maand over een half uur
in het Tamil en het Singhalees. De
uitzendtijden zijn betrekkelijk gunstig,
namelijk op zondag van zeven tot half
acht. Verder heeft zij de beschikking
gekregen over veertien maal vijf mi
nuten op de vroege morgen in de drie
talen. Voor feestdagen worden nog
vier uur zendtijd gegeven.
In verband met de korte tijd die be
schikbaar is heeft de commissie beslo
ten om geen kerkdiensten uit te zen
den behalve op Goede Vrijdag. Men
maakt gebruik van dlsoussles, hoor
spelen en geestelijke muziek.
MEER KANSEN
Ook op Malakka beschikt de kerk maar
over weinig zendtijd. Het voordeel
hier is echter dat door de uitzonder-
50
Nicolson knikte „Korpo.aal Frasen en iijn twee
kranige kerels Toen ik hun vertelde, dat ze naar
de provisiekamer moesten gaan. en daar v°orlop g
moesten blijven. vroeg de korpora^. rf het rne
mijn bovenkamer mankeerde, veronderstel da;
hij zich gegriefd voelde. Ze beschikken samen over
drie geweren en een machinegeweer, en ik vermoed
da: ze tienmaal zoveel zullen presteren als die twee
daa met hun Hotchklssen."
„V°l de andere soldaten
door ALISTAIR MAC LEAN
lucic ou.u-k". -w het precies hetzelfde
lied;e. Komen ook met hun wapens aanzetten. Hoe-
geoia rti geen vertoon van heldhaftigheid: bij alle
vier allee* maar een soort van grimmige vastbe-
sl .o*heiï Echte jongens nóg. De twee zieken lig-
gec. :s? In het hospitaal. Die zijn te ziek om te
w»rd«»n vervoerd. Ik denk dat ze daar niet meer of
m'r^er veilig zijn dan ergens anders op het schip.
Er zijn een >.aar verpleegsters bij ze
.Alle vier?" Findhorn fronste de wenkbrauwen.
„Maa- ik dacht...."
„En de re»'.?"
>r wiien er ook vijf," gaf Nicolson toe. ..Maar
riië v: e v eeloof ik een geval van ..shellshock'
Alex - - en *105. w«t. ik weet zijn naam niet precies.
F - .vrvs :n Haat zijn zenuwen zijn aan
fl.ri-r. ge;-)", er. Ik heb hem naar de anderen in
de piiA"*-kaner iroe'en sl°pen."
„Al do an Ieren hebben gedaon wat ik van gg
lang It, D- CK'iC aroho.rri
biner "vur om de r
laUn. toen ik b—n
de v,c-.i£.ckarr.er h-t enig'
v«t#geo h-t scnlr
(vertaling Rob Limburg)
1 d- gebru krli;i<
r b»> menu-; s
1 ach dri»
h.-
anvankelijk
..•hinlatenkamer te ver-
:on had gewezen, dat
vertrek was in het bo-
zond»' directe uitgang
plaats
1 rijk
1 en
de kanonnen beginnen te donderen. Dat is om van
te walgen, Johnny, en het komt helemaal niet te
pas Een lichtzijde van de Blimps van deze wereld
is, dat ze niet weten wat vrees is."
„Dat doet Farnholme ook niet." Nicolsons stem
klonk zeer beslist. „Daar zou ik heel wat op dur
ven verwedden. Maar ik geloof dat hij zich zeer
bezorgd maakt over iets." Nicolson schudde het
hoofd „Het is een eigenaardige oude kerel, kapi
tein, en hij moet wel een heel bijzondere reden
hebben om de veiligheid op te zoeken maar
het heeft beslist niets te maken met angst voor
zijn eigen hachje."
„Misschien heb je gelijk." Findhorn haalde de
schouders op. „Maar ik geloof niet dat het enig
verschil uitmaakt. In ieder geval, op dit ogenblik
niet, Is Van Effen bij hem?"
„Die is in de eetzaal. Hij was bang dat Siran
en z'n vrienden op een ongelegen ogenblik lastig
zouden kunnen worden. Hij heeft zijn revolver bij
zich Die zullen nu heus niets beginnen." Nicolson
glimlachte flauwtjes „Van Effen lijkt me werke
lijk een bijzonder kranige kerel."
„Heb je Siran en zijn mannen in de eetzaal ge
laten?" Findhorn stak zijn lippen vooruit. „Dat is
onze zelfmoordsalon. Onbeschermd tegen mitrail
leurs van voren en van achteren en de luiken
voor de vensters zouden een peuleschilletje zijn
voor een kanonskogel." Het was meer een vraag
dan een constatering, wat ook bleek uit de half
spottende, half op antwoord wachtende uitdrukking
op zijn gezicht. Maar Nicolson haalde alleen maar
de schouders op en draaide zich om teneinde met
zijn koude, onverschillige ogen de horizon
noorden af te zoeken.
De Jappen kwamen c
tweeën 's middags terug,
of vier vliegtuigen zouden voldoende zijn geweest,
maar men zond er vijftig. Zij maakten korte met
ten met het schip:-geen voorafgaande, als het ware
tastende schermutselingen, noch eerst een hoogte
bombardement: alleen maar die lange uithaal, in
een grote bocht, naar het zuidwesten, en daarna
één verpletterende aanval, met de zon mee: een
goed berekende, scherp gepreciseerde aanval van
in V-formatie vliegende torpedobommenwerpers,
duikbommenwerpers er. Zero's, waarvan de knappe
uitvoering slechts werd overtroffen door de blinde,
wilde woestheid. Vanaf het ogenblik waarop de
eerste Zero vlak over het dek scheerde en met
beide kanonnen de brug beschoot, totdat dc laat
ste torpedobommenwerper weer de hoogte inging
en met een scherpe bocht de wijk nam voor de
schok van de ontploffing .van zijn eigen torpedo
verliepen er slechts drie minuten. Maar die drie
minuten hadden de „Viroma" van de fraaiste,
modernste tankboot van de Anglo-Arabian met haar
twaalfduizend ton smetteloos staal en haar de nade
rende vijand hun nietige uitdaging tegemoet dreu
nende kanonnen, veranderd in één grote, gloeiende
en rokende puinhoop Alle kanonnen zwegen: van
de machines was niet veel meer over, en vrij
wel de gehele bemanning was dood of stervende
Aan deze onbarmhartige, onmenselijke moordpartij
viel maar een ..lichtzijde" te bespeuren: het ge
nadeloos-woeste karakter van de aanval werd ten
minste nog wat getemperd door de genadige snel
heid waarmee hij had plaats gehad
(Wordt vervolgd)
lijke positie van Singapore, er twee
radiostations ontstaan zijn. namelijk
radio Malakka en radio Singapore.
Vooral in Singapore zijn er ook mo
gelijkheden om zendtijd te kopen. De
kerken, die in Malakka bij de Chris
telijke Raad zijn aangesloten, hebben
ook daar een programmacomitr ge
sticht. De vergaderingen kunnen bijge
woond worden door een rooms-katho-
liek geestelijke om doublures te voor
komen.
Burma biedt veel uitgebreider moge
lijkheden. De regering staat iedere
zondagavond vijftien minuten zendtijd
af voor een uitzending in de Engelse
taal: „de kerk spreekt". Op feest
dagen beschikken de kerken over veel
meer zendtijd om muziekprogram
ma's en kerkdiensten uit te zenden.
Deze maand werd er op de Filippijnen
een Christelijke Radioschool voor Zuid-
oost-Azië gesticht. Men hoopt hier lei
dinggevende christenen uit de verschil
lende landen enige kennis bij te bren
gen van programmatcchnick.
De grootste mogelijkheden voor het uit
zenden van Christelijke programma's
liggen op de Filippijnen. Daar be
schikt de South East Christian Radio
Broadcasting Association over meerde
re zenders die vier en twintig uui
per dag evangeliserende programma's
uitstralen naar de verschillende landen
in Azië. Dit station is tot ver achter
bamboegordijn te horen. Vooral d
bijbelstudie cursussen worden door du
zenden gevolgd.
1000-jarig bestaan
der Sint Baafskerk
te Aardenburg
Op zaterdag 20 juni zal in een bi.
eenkomst in de Sint Baafskerk te
Aardenburg het 1000-jarig bestaan
van deze kerk worden herdacht,.»
tegenwoordigheid van de commissa
ris der koningin in Zeeland en ver
schillende kerkelijke en wereldlijke
autoriteiten.
Daarbij zal het 1000 jaar oude gebouw,
dat laatstelijk gerestaureerd is,
nieuw officieel voor de eredienst
den overgedragen. De kerkvoogdij der
Nederlandse Hervormde Gemeente, die
het gebouw in eigendom heeft, heeft
gemeend de Sint Baafskerk op die dag
niet alleen voor eigen gemeenteleden
open te stellen, maar voor alle inwo
ners van Aardenburg, omdat deze kerk
als monument van geschiedenis en cul
tuur ook enigszins het eigendom is
alle inwoners.
De Sint Baafskerk te Aardenburg, die
volgens de „Chronycke van Vlaende
ren" van Nic. de Spars werd gebouwd
in 959. heeft een bewogen bestaan ge
kend. In de middeleeuwen geplunderd
in 1202 door de inwoners van Rijs-
sel in Frankrijk en in 1282 door de
Gentenaren werd zij tijdens
tachtigjarige oorlog voor het grootste
deel vernield. Na de wederopbouw van
1653—1665 werd zij voor de hervorm
de eredienst gebruikt en bij de jong
ste oorlog door granaatvuur zeer zwaar
beschadigd.
De toren had zo zwaar geleden, dat de
ze op 28 december 1945 omverwaai-
de. echter zonder persoonlijke onge
lukken te veroorzaken Thans is de
kerk onder leiding van Rijksmonumen
tenzorg volledig gerestaureerd.
Prof. dr. J. Hroniadka
zeventig jaar
De bekende Tsjechische kerkelijke
leider prof. dr. Joseph Hromadka werd
9 juni zeventig jaar. Deze professor
van de Johan Amos Comenius-faculteit
te Praag werd in Hoslawice geboren en
studeerde achtereenvolgens aan de
universiteiten van Wenen, Bazel. Heidel-
berg, Aberdeen en Praag. In 1920 werd
hij professor in de systematische theolo
gie aan de Johannes Hus-faculteit. In
1939 moest hij emigreren, en werd aan
de universiteit van Princeton professor
in de christelijke ethiek. Na de oorlog
keerde hij naar Praag terug en aan
vaardde daar een leerstoel.
Hromadka heeft altijd sterk onder de
invloed van Karl Barth gestaan. In zijn
land heeft hij een dam opgeworpen
tegen de vrijzinnige leer en onder zijn
invloed is een nieuwe samenbundeling
van reformatorische krachten ontstaan.
Sinds 1954 behoort Hromadka tot het
Centraal Comité van de Wereldraad van
Kerken. Hij is een van de zes vice-
presidenten.
Hromadka heeft zich vooral ingespan
nen om te bewijzen dat het mogelijk is
als christen in de marxistische heer-
QOK als krant willen wij niet ach
terblijven een hartelijke geluk
wens uit te spreken
van Bouke Roolvink
zijn eervolle benoeming tot staats
secretaris bij het departement van
sociale zaken en volksgezondheid
Het was een algemeen bekend feit,
dat Roolvink op het gebied van de fantasieloos beleid van de laaiy,
loonvorming, een terrein, dat thans jaren tot gevolg heeft gehad, I
aan hem zal worden toevertrouwd, hier voor de staatssecretaris 1
als bijzonder deskundig stond aange- uiterst moeilijke taak. En de s l
schreven. Hij is een van de weinigen, atie op politiek gebied overziend,^
die dit ingewikkelde terrein beheer- deze taak ook niet altijd een dl
sen. Het is voor de regering dan ook bare blijken te zijn. bi;
een gelukkige omstandigheid, dat zij Maar wij hebben Roolvink li
een figuur als Roolvink bereid ge
vonden heeft een deel van het be
langrijke werk, dat voor rekening ook al ontmoette hij tegensti
komt van de minister van sociale za- Gaarne spreken we ons vertroui
volksgezondheid, op zijn uit in het werk, dat hij nu niet all^r(
juist besluit. Hij heeft terecht de fc8V
aangegrepen om waar te maken,
De situatie op loongebied In Neéje
land overziende, lettend op de iov
bestaande star geleide loonpolii
op vele vergroeiingen, die
1 de Nederlandse li
op regeringsnixi
schouders te nemen. ten dienste t
Wij hebben reden om aan te nemen, beweging,
dat de aanvaarding van de benoeming ten dienste van ons gehele volk.i
voor Roolvink geen eenvoudige zaak gaan verrichten. Het belang van
is geweest. Er was moed voor nodig Nederlandse werknemer zal
om in de huidige constellatie der po- daarbij ongetwijfeld voor ogen lfec
litieke verhoudingen dit positieve be- ven staan,
sluit te nemen. Wij achten het een
PERSPECTIEF VOOR DEFENSIE
De (nu nog voorlopige) keuze van «n*., enz. Juist een klein land
generaal Calmeyer en de kapitein ter zorgen voor een kleine en efficicf
zee De Jong tot staatssecretarissen
bij Defensie, lijkt een gelukkige. De
fensie is een zeer gespecialiseerd be
drijf geworden waarbij ook in de po
litieke leiding deskundigheid niet kan
worden gemist.
Niét dat we de organisatorische op
lossing van minister Van den Bergh - J s
zo bijzonder gelukkig achten. Hij njca» geneeskundige dienst,
staat een verticale opzet voor met een d'*n®t» sport, enz. óók met succes
staatssecretaris voor ieder deel var
de krijgsmacht. Daar staat de hori
zontale opzet tegenover die naar
ren is gebracht tijdens de behar
ling van de defensiebegroting 1959 in
de Tweede Kamer door de toenmali
ge minister Staf en door generaal Cal
meyer: één staatssecretaris voor ma
terieel en één voor personeel.
Tegen de verticale opzet van minis-
topstructuur, die overigens meer
hangt van de taakomschrijving fem
van het schema. Het staat wel t
dat de huidige coördinatie van zrode
coördineerd worden, omdat voor
ze kleine defensie het opleidingst «f
veel te groot is. F
gaan is de 1800 miljoen gulden
jaar die nu voor de defensie ter I
schikking is, te weinig om het delfu
sieplan uit te voeren. Een voorbed)8
onze parate divisies blijven te I
ter"Van den Bergh zijn wel enige be- onder de oorlogssterkte en missen
ontbeerlijke zaken, voor verkenn*"
bijvoorbeeld en verder gepantscL'
personeelswagens die nodig zijn
de infanterie om de tanks bij te ht 1
den. Wil men met die 1800 miljeti
denkingen aan te voeren. Misschien
redeneert hij dat je (zoals bij de Uni
lever) in aparte fabrieken aparte di
recteuren neerzet dat geldt ook
wel (ongeveer) in de krijgsmacht, -,
maar die directeuren zijn dan de chefs uitkomen (en dat is toch wel een
van staven. De minister en de staats-
secretarissen vormen dan te zamen de
Raad van Beheer!
Een ander tegenargument is dat de
drie krijgsmachtonderdelen veel ge- -- Yin
meenschappelijks hebben. Men denke krimpen, maar het is bekend f
eiste), en wil men die essentiële
ken uitvoeren, dan zal men op andr
aan infanterie en mariniers, aan
vliegtuigen, electronica, juridische en
geneeskundige dienst, sportopleidin-
wij daar geen voorstanders van
Er zijn namelijk andere wegen
te geven en daarom menen we da!'
gen. voertuigen, raketten, munitie, voor onze defensie nog perspectief^]
VERSCHUIVING IN UITGAVEN g
op
Het is niet moeilijk om in het grote
defensie-apparaat een aantal posten
aan te wijzen waarop tezamen tien
tallen miljoenen bespaard kunnen
worden die dan ten goede kunnen
komen aan de praatheid van onze
krijgsmacht. We doen hieronder een
greep zonder zelfs maar de preten
tie van volledigheid te hebben.
1. Zeer tegen de zin van vele offi
cieren is de basisopleiding van de
luchtdoelartillerie van 2 op 4
maanden gebracht. En dat bij een
dreigend tekort aan mankracht
en beroepspersoneel dat teveel bij
de opleidingen zit in plaats van
bij de parate troepen, die door
hun nogal statische taak graag
twee maanden basisopleiding wil
len verzorgen. Indien deze en
diverse andere basisopleidingen
korter worden gemaakt dan vier
maanden zijn al enkele tientallen
miljoenen guldens verdiend.
2. Ondanks Benelux en E.E.G. wer
ken er bij de grens nog steeds
drie gezagsinstanties, n.l. douane,
rijkspolitie en Koninklijke Mare-
chausse. Het personeel van de
laatste ware in te zetten als in
structeurs.
3. Er zijn te veel landelijke staven
bij het leger en de luchtmacht
staf is te groot. Het basiscomman
do en de materieelinspecteurs
vormen doublures en bestrijken
hetzelfde gebied als de Nederland
se Territoriaal Bevelhebber wiens
taak kleiner werd. Samenvoeging Dit zijn zo maar een aantal voorbet
ligt dus voor de hand. den die willen illustreren dat er vo<
4. Al te veel technici zijn in de basis Defensie nog altijd perspectief II
achter een bureau gezet en kun- Het kan echter alleen als er wèerkl
nen de werkplaats weer in waar van verantwoordelijkheid naar beul
ze thuis horen. lijk nieuwe lijnen worden getrokk(
5. Door het tekort aan beroepsperso- den en van doelmatigheid van ondi
neel moeten steeds maar weer ren op.
grote groepen dienstplichtijl
lange en kostbare opieidinf£
volgen. Als wij goed zijn ingeliU
is de commissie-Van Voorst I j
de colclusie gekomen dat vootti
de technische beroepsmilltai^'
veel te laag betaald worden in vf°
gelijking met de burgerman
schappij. Op vragen van Karaf j
leden hieromtrent Is steeds in tu
ge bewoordingen geantwoord.
schuld ligt hier deels ten depart
mente maar toch ook wel bij ïe
georganiseerd overleg van de mi
taire organisaties. De middelbdh
en lagere ambtenaren bijvoii!
beeld kregen een achterstand'
ronde, doch de onderofficieren nP
en evenmin de lagere officie!
groepen. Hoe moet dat ooit gola
gaan in een land met zo wei»
animo voor beroepsdienst?
men hierin verbetering brenjj1'
dan zou men zonder bezwaar ku 1
nen overgaan tot het invoeren vL
een vijfdaagse werkweek die
zou Defensie voor één keer e«|e
voor zijn op personeelsgebied
personeel meer regionaal willr
maken. Een plaatselijke commau
dant bijvoorbeeld zou in plaat*!
lijke bladen moeten kunnen ij
verteren voor het bezetten yi
is dat de woningnood onder I
bepaalde functies. Een ander pui
beroepsmilitairen krachtiger ij i
moeten worden bestreden dan W
geval is geweest.
scnappjj te leven. Volgens vele westerse munisme. Hij is ook een van de actief
theologen staat hij daarmee in het ge-1deelnemers van de Praagse vredei
dat hij teveel buigt voor het com- conferenties.
