LOUIS BARTHOU r Rede te Genève van sa* «sr rs"'n8c:r.dié^ankr,ik Stumima gaat verdwijnen „Gelooft gij, mijne heren, dat ik uit naam van Frankrijk hierheen gekomen ben, om een toegevendheid in acht te nemen, die de werkelijke stand van zaken en daarmee de gehele ernst van de situatie verheimelijken zal? Ik houd geen aanklachtsrede jegens wie dan ook, omdat ik geen haat jegens wie dan ook koester. Maar ik heb een hartstocht voor de waarheid. Ook vóór ik de eer had hier te spreken, heb ik altijd geloofd dat men de waar heid spreken moet, koste het wat het koste. Nu versta ik wel dat men uit voorzichtigheid aarzelen kan deivaarheid te zeggenmaar er komt een ogenblik, waarop men alles zeggen moet. Dit ogenblik is thans gekomen. Ik zal voorzichtig, gematigd maar vastbesloten alles zeggen MINISTER LOUIS BARTHOU Rede Gen. (30 r i 1934). „II weet hoe ik het Duitsland van Kant en Goethe, van Bach, Beethoven Wagner liefheb en vereer. Slechts het door Mirabeau getypeerde Pruisische dat de gehele wereld aan zich vrezen. Dat was en blijft de brandstichter va herhaal het hoogste waakzaamheid gebodei iderwerpen teil, hebben wij te Europa. Hier vooral is ik MINISTER LOUIS BARTHOU ~->mmentaar Even in Vlaanderen De 80-jarige Vlaamse schrijver Ernest Claes was zelf verteller bij het televisiespel dat naar zijn boek ..Pastoor Campens zaliger" is ge schreven en dat wij gisteravond op film te zien kregen in een NTS- programma. Belgische tonelisten gaven een wat trage maar meermalen treffende opvoering van deze heel naïeve echt-Vlaamse geschiedenis uit het pretentieloze leven van de goede dorpspastoor, van wie de grootste belhamel uit de parochie nu nog zegt: „Zulke goede mensen zijn er Men mag over de oubolligheid en het vrijmoedige godsdienstige leven trachten de route op het Vlaamse platteland denken Een televisietea niemand zal Camera s herhalen de reis het beloofde land naar Duizenden jaren nadat het oude volk Israël zijn lange omzwervingen door de woestijn maakte, op reis naar het Beloofde Land, zullen camera s die tocht vast te leggen op films, n de NCRV vertrekt binnenkort naar de landen rondom de oude wereldzee om te gaan speuren naar wat er nog^ f kennen, bij deze voorstelling in het gebleven van vele plaatsen, die in het Oude hart van een waar christen te heb ben gekeken. Daarbij moeten we maar vergeten dat het technischo deel, zowel in beeld als geluid veel te wensen liet. Er waren toch ook momenten van knappe toneelkunst, vooral worden genoemd in verband met de geschiedenis i Als het dan straks weer winter is, zullen de televisiekijkers de resultaten van deze ^expeditie" op tenminste drie films kunnen zien. zulks ter ge legenheid van het 35-jang bestaan van de NCRV dat met deze en andere bij- strijdvaardige pastoorsmeid beeld waren. De figuur pastoor Campens zelf werd ir tweede deel pas aannemelijk. de door verdriet geslagen schoen- zondere uitzendingen wordt gevierd. maker de oude stovenzetster of de Het team. dat op 15 juli a s. w-il Jeugd lj was van aard een ir hU had beide zUden i wat Goethe eens schreef: De jongeren kenden Louis Barthou „Eins bist du de mLeben schuldig, nauwelijks toen deze in februari 1934 Handle oder bleib- jn Ruh zaken inVet ™ób\net-Doumerque. In ze- gist Hommer schlaae^u'"' kere zin was dat geen wonder, want Bist dn Hammer schlage zu. Barthou was van de generatie van de drie jaar oudere Jaures, de twee jaar oudere Poincaré, en van Briand, die evenals Barthou in 1862 geboren werd. Toch was Barthou reeds vóór 1930 meer dan tienmaal minister geweest, onder Dupuy (1894—1895) onder Méli- ügo Tweeënzeventig jaar oud, pensioengerechtigde leeftijd, vatie nij deze taak op, met een vitaliteit en Int tiatief die slechts weinig jonge minis ters in zijn plaats betoond zouden heb- Daarbij, Barthou antwoordde zel den op aanvallen die op hem ge daan werden, hij ging eigen weg, en en Duitsland een verdrag gesloten, en al bevatte het geen geneime clausu- dus op les, het kon van belang worden, wan- atte hij neer de verhouding tussen Polen en t en lni- Frankrijk nog meer verkoelde. Zondagmiddag 22 april 1934 arriveer de Barthou in Warschau. Vooraf had op het program. hij in de trein zich jegens de journa- thou naar Genève reizen, om er een ngaande de Europe- listen als volgt uitgelaten: ,,Ik ver- zitting van de Ontwapeningsconferen- "J~ u" wacht veel van de besprekingen die tie mee te maken, die ook werd bij- ik met de Poolse staatslieden zal heb- gewoond door diverse belangrijke genoegen kennis ma- staatslieden als Sir John Simon Aloïsi, speuren. President Masaryk en dr. Be- nesj waren mij zeer vriendschappelijk gezind en de 'betekenis van de vriend schapsband is nog versterkt." Bezoeken aan Londen, Boekarest. Ro- Wenen en Belgrado stonden thans Zijn standpunt $e vrede formuleerde hij als volgt: wacht veel ,,Een jaar geleden schreef ik, dat ei in 1934 onmogelijk oorlog kon komen. Ik zou thans hetzelfde niet me mijn mening durven uitspreken." Dit 15 juni 1898 werd het kabinet-Méli- weggevaagd, en diverse ministers dat Barthou de Frai rvan zijn nooit meer opgetreden, voudig zou gaan orgai laar Barthou had gezwegen, evenals grond af opnieuw opbouwen Ik zal i als ken met uw minister van buitenland- Litw zaken Beek. Maar het zal mij voldoende. Europa begreep nog groter genoegen zijn de kennisma- D. de Graeff en de hoogleraren V. H. nauwelijks acht ja. ter trad Barthou weer op als minister dat jaar, en het program, dat Colijn en Barthon onder Sarrien (1906), onder Clémenceau (19061909), drie maal onder Briand (19091910; 1913 en 1929), onder Painléve (1917), tweemaal onder Poincaré (1926—1928 en 1928-- 1929), terwijl hij van 21 maart tot 2 december 1913 zelf minister-president In Louis Barthou zien wijthet voor beeld van de grote Franse culturele am bassadeur. die tevens in de politiek zijn levensidealen vervulde. Hij las dage- Grote lijks Montaigne, Descartes, Monies- verwerve quieu, Voltaire, Diderot, Pascal. Stend- sten, toen hij zelf, zij het slechts kort, hal. Flaubert en Anatole France, en van 21 maart tot 2 december 1913 mi- was een groot kenner van de muziek nister-president werd. - van Bach, Handel, Mozart, Beethoven, J j Schumann. Berlioz. Debussy en vooral Wat Colijn vow de Nederlandse de- Wagner. Hij publiceerde reisbeschnj- 'ensie betekend heeft door het ont vingen over België. Nederland en Duits- werpen, indienen, verdedigen en doen veiligheid Zijn naam werd een program in slagveld' king te hernieuwen met uw minister Rutgers, Francois en Moresco. van oorlog, maarschalk Pilsoedski, die 1921 begeleid heb, toen hij de Frankrijk bezocht. Ik herinner aan dat bezoek om het lot van onze landen nader te brengen in een kader van hartelijke samenwer king en loyaal vertrouwen. Ik ben één van hen die in 1921 het Verdrag van Frans-Poolse alliantie ondertekenden. Deze alliantie zal gehandhaafd wor den. Zij beantwoordt niet alleen aan de beiangeo van beide landen, maar is on- vriendschap met Polen, werkelijk misbaar voor het evenwicht in Euro met pa. Wanneer er misverstanden heersen, zoals dat altijd kan gebeurt De Ontwapenings conferentie Een stevig bondgenootschap tussen Frankrijk en de Kleine En tente (Tsjecho-Slowakije, Rume- ucji Yougo-Slavië)hernieuwde belangen' land en schreef werken over Mirabeau, (1913), Lamartine (1916), Baudelaire (1917), Victor Hugo (1924), Pierre Lo- ti (1930). Danton (1932) en Richard Wagner (1932). werpen, indienen, verdedigen aanvaarden van de Militiewet vi Eerste Wereldoorlog, dat heeft thou in 1913 betekend voor de Franse defensie: hij dienstplicht i ging van de Oostgrenzen en breidde de luchtvloot uit! nsgezind optreden tesamm Engeland, goede relaties met Italië en Oostenrijk, enali sluitstuk van dat alles: een bond genootschap met Rusland! tussen de beste vrienden, dan ben ik er zeker van dat een ernstige openhar tigheid deze misverstanden spoedig zal kunnen doen verdwijnen De zaken werden tussen Barthou, Beek en Pilsoedski besproken, De Ontwapeningsconferentie kwam einde mei 1934 in malaisestemming bijeen te Genève. onder voorzitter schap van Henderson, die op de cri- tieke situatie wees, maar aandrong op voortzetting van de pogingen en aan- zelfs moedigde om tot beslissingen te ko- De Austen Chamberlain diep verontrust over de ontwikkelingen in Hitler-Duits- land, en die verontrusti: dat hij in zijn laatste levensj stem vertolken kon te Frankrijk. JEUGD Evenals Clémenceau en Jaures l het verontrus- hij Heftig werd hij in hel parlement ge- Jaures, Franklin-Bouillon. Paul Bon cour en Viviani, maar tóen de oorlog uitbrak was Frankrijk mede door Bar thou gered. éfsrti;r.isvrvw£ reldoorlog direct als vrijwilliger, en sneuvelde in december 1914 I de Elzas. uidus scheen Barthou zich uit het bezócht Politieke-leven terug te trekken! lezm- Louis Barthou speelde ae commu nistische kaart Ruslandtegen Hitler-Duitsland uit. De man die nooit gepacteerd had cialisten, Wenste - aan één tafel plaats te nemen onj het gezamenlijk op te nemen te gen Hitier! en de diepe beschaamdheid die bestond; daarna sprak Litwinow die als zijn overtuiging uitsprak dat alleen de Pil- rechtsgelijkheid der staten basis kon soedski geloofde niet in de duurzaam- zijn van een concrete ontwapening, heid van de Sowjetstaat, en wilde de Op woensdag 30 mei sprak de En- anti-sociahnttsche handen vrij houden tussen Rusland en gelse minister van buitenlandse zaken, Duitsland, omdat hij ook minder ver- Sir John Simon, die de hoop koesterde trouwen in de Volkenbond had dan Bar- dat Duitsland naar Genève zou terug- thou. Maar meL dat al werden de ver- keren, immers ,,wij tiebben het een- houdingen tussen beide landen verbe- voudige en duidelijke feit onder het oog fmet d'e Russen e" Brpl^-vnldoenin, kon Bar, le z en. dat een internationale Ziedaar het program van Barthou rllOT„„ >934. «en P'an waarvan het sluitstuk onder ook hct verschil driejarige het grootste opzien baarde' verbeterde de verdedl- Zijn grootvader kon zen noch schrijven, maar de jonge Louis bezocht sinds 1875 het rooms-ka- tholiek gymnasium te Pau, dat thai naar hem genoemd 1 Barthou nam in dit verband "het Ini tiatief, Rusland op te nemen in de Vol kenbond. een punt waarmee bijna de gehele wereld te maken zou krijgen. Op vrijdagmiddag 25 mei, de eerste maal gen houdende aan de Sorbonne. Een mi- -dat Barthou zijn beleid in het Franse nisterschap onder Painlevé in de herfst parlement verdedigde, sprak hij over van het jaar 1917 duurde slechts twee het toetreden van Rusland tot de Vol maanden. en wordt achteraf geheel kenbond: ,,Ik zeg dat het een belang- overschaduwd door het optreden van rijke gebeurtenis voor de Europese vre- thou op zijn bezoek terugzien, hij op woensdag 25 april naar Frank- rijks andere bondgenoot verder reis de, waarmee Polen echter in onmin leefde: Tsjecho-Slowakije. In Praag eenkomst inzake het bewapenings vraagstuk noodzakelijkerwijze in zich sluit, dat Duitsland er deel van uit maakt." Hierop nam Louis Barthou het woord! De rede van Barthou j de universiteit te Bordeaux er rechten te studeren. Hij vestigde zich daarna te Pau als advocaat, steeds maar lezende, en de omgang rfpH'h'ppaafHp" i nnee 8 F ra ns e° (fhrli v e r s het machtige kabinet-Clémenceau. dat dé zafzijn" de, begaafde jon^e Franse ^schrijvers gr dlreet volgt en dat tot 1920 zal blijven regeren. Hartelijker nog dan in Warschau was de ontvangst in Tsjecho-Slowa kije, wijl hier geen misverstanden wa ren weg te nemen, doch slechts een vriendschap bevestigd diende te wor- wiji den. Met Benesj besprak Barthou de de 'waarheid Zijn rede werkte als bui. die de meest uiteenlopende mentaren ten gevolge had: grote in stemming en verontwaardigde erger voldoening dat éindelijk te Genève gezegd, als Pierre Loti, Paul Bourget cel Prévost. In 1889 werd hij lid van het parle ment. in een tijd aldus dat men nog niet via connecties met partijbesturen een verkiesbare plaats op de lijst ge schonken kreeg, maar in de jaren waarin men, gestimuleerd door trou we vrienden en persoonlijk tegeng' staan door vijanden van formaat, zie een zetel in het parlement had te ver- lijke Beëlzebub Herstelbetalingen Naar Wazrchau Opde conferentie april—19 als hoofd van de Franse delegatie, formaat, zich werd e_r "goor de Duitsers als de lijfe- i-.-u aangezien. De reis van de Franse minister van buitenlandse zaken naar Warschau was verscheeif Barthou °nd*r mimster Paul B°ncour vast" april 1934 Anders dan Clémenceau, en Briand, leed hij niet at tations met het socialisme, waardooi hij in later jaren nooit genoodzaakt is geweest verwijten van verraad en on trouw van oude strijdmakkers te moe ten incasseren. Louis Barthou was en bleef gedurig een oer-conservatieve po liticus die opkwam voor de verdediging van de geestelijke waarden van Frank- De Dreyfus-afffaire hield w. -HS scherpe réde tegen dè Millerand Duitsers, maar alles werd weggevaagd jeugdflir- door tiet accoord dat Rathenau op 16 april te Rapallo met de Russen sloot! gesteld, en daar In het verdrag van 12 mei 1921 wa ren de verhoudingen tussen Frankrijk en -Polen--vastgelegd, later nog nader ™Ijnr gepreciseerd en 1925. Op blik raadzaam leken. Hij waardig van af, toen men deze veeëndertigjarige lce«'id werd 'telle" rog te voorbarig aebtte''., Barthou minister van openbare Maar Polen had enige ernstige grie- -ven tegen Frankrijk, en vooral deze: dat het niet langer als een voogdij- kind, opgevoed vanuit het Verdrag Pilsoedski de van Versailles, dat de Poolse staat weer opnieuw aanzijn had geschonken, wilde behandeld zijn. Polen wilde er- kwam Barthou toe als een kend zijn als grote mogendheid, juist necht. Op de conferentie- van Genua door Frankrijk' zou hij graag bepaalde flinke voorstel- Frankrijk had, gegeven eigen gevaren, len gedaan hebben, dié zijn scherpte alle reden deze wensen tegemoet te komen: in januari 1934 hadden Polen In oktober 1922 werd Barthou door het kabinet-Poincaré benoemd tot voor zitter van de herstelbetalingscommis sie. Eduard Herriot merkte over. deze benoeming op: ,,De eer aan het hoofd van de Herstelbetalingscomm ontwikkeling en organisatie van Mid- je critiek vanwege zoveel agressivi- den-Europa, en met Masaryk dineerde teit. De rede werd door allen bewon- Barthou op het Hradsjin. waarbij Be- derd om de logica en overtuigings- nesj in zijn tafelrede opmerkte:, „nooit kracht, maar door deze geroemd als sedert 1918 is er een wolkje geweest een gr0otse tijdrede. door gene afge- tussen onze beide landen. wezen als een al te suggestieve verkie- Toen Barthou op zondagmiddag 29 zingsrede! De kleine, levendige Fransman, niet in het papier aflezend zoals Hender- in, Simon. Norman Davis en Litwi- Zü is door geen schaduw !ï°w,' 2|L" °1922 of misverstand verduisterd. Overal ^n. af r[Óhttf hli heb ik de waarde van de trouwe .T13" al dra r'chtte hij vriendschap voor Frankrijk leren ken nen en schatten. Niets gaat boven per soonlijk contact met de buitenlandse staatslieden. Ik heb in maarschalk Jski de man teruggevonden, die 1921 de slagvelden Parijs weerkeerde, kon hij aan de journalisten verklaren: „Eerst thans, nu ik mijn indrukken verzamel, overzie ik de betekenis Overal uitgestrekte arm zijn nuchtere taal tot de wereld, die nog steeds ge- maarscna ik n - ik in i»zi ae siagveiaen aan de Mar- ne en de Maas heb getoond. Hij heeft ïcn Dé mij als een vriend ontvangen. De bond tussen Polen en Frankrijk is versterkt. Polen is een grote mogendheid, die zich nog niet in haar ware grootte ge toond heeft. In Tsjecho-Slowakije wa ren geen moeilijke vraagstukken te be laagd, terwijl Duitsland zijn budgét de Reichswehr alleen reeds met de luchtmacht met pet. verhoogde." Barthou liet zijn gedachten de vrije trekken, wordt gevormd door de regisseur Dick van Bommel en de assistent-regisseur-cineast Rob Ma- riouw Smit. Zij worden begeleid dor een adviseur, de bekende oud testamenticus prof. dr. Th. C. Vrien- zen uit Den Dolder. Op het ogenblik zijn de voorbereid selen in volle gang. Er v r- Toch blijft er nog veel avontuur over, want er zal moeten worden gezocht naar allerlei vaag om schreven plaatsen, waarvan geen of slechts weinig overblijfselen zijn en die toch bij de veertig jaren in de woestijn zulk een belangrijke rol hebben gespeeld. Duidelijk is, dat de politieke situatie in het Midden Oosten op de voorberei dingen wel enige invloed heeft, maar, zoals ons van de zijde der NCRV werd verteld, het team heeft voor deze bij zondere opdracht veel medewerking ondervonden van de diplomatieke ver tegenwoordigingen in ons land en zo tingen voor d weet, :onstrueerd, opdat beginnen en hoe te reizen. Verder moet er voor de uitrusting worden gezorgd, want al is de begaan baarheid van woestijnen beter dan dui zenden jaren geleden, het kan toch een lange en wellicht vermoeiende tocht worden en men moet op alles zijn voorbereid, zeker wanneer de kostba re apparatuur moet worden meege voerd en onderhouden. Belgisch huwelijk op Eurovisie De Italiaanse televisie zal voor de Eurovisie een directe reportage ma ken van het huwelijk tussen prinses Paolo van Italië en prins Albert van België dat in juli a s. te Rome wordt gesloten. Zoals u weet is de bijzonderheid van ^ra dit huwelijk dat het door de jjaus zelf Nw wordt gesloten lijk huwelijk Adverteerders willen reclametelevisie In een officieel rapport heeft de Ne derlandse Bond van Adverteerders aangedrongen op de invoering van re clametelevisie. De al eens geopperde gedachte, ev. reclame-uitzendingen te geven voor en na het NTS-journaal acht de Bond niet aantrekkelijk. Hij wil enkele malen per avond in het programma reclame-inlassen. Het ziet er vooralsnog niet naar uit. dat de overheid dit zal toestaan noch dat de omroeporganisaties zulk een voorstel met handgeklap zullen toejuichen. Programma voor zondag geen burger- Mui lij* „unv,.jn JSafgaan. Ten- 11.3 SSS "cc niet zijn 1 NCRV: 12.00 i ploeg", i vanavond 15 30 Muz Om 7.40 uur begint in het KRO-pro- gramma de uitzending „Populaire klassieken", waarin het Limburgs Symfonieorkest, gedirigeerd' door André Rieu en met medewerking van de violist Arthur Grumiaux werken van Grétry, Mozart ('3e vioolconcert) en Schubert speelt. Om 8.35 het laatste programma Tierelantijnen en daarna ontspanningsmuziek tot 10.35 uur. In het VARA-programma kunt u om 8.35 uur luisteren naar een luch tig concert door het promenadeorkest o.l.v. Hugo de Groot, waarin Fania Chaprio pianosoliste is bij de uit voering van de Rhapsodie in Blue van Gershwin. Om 9.30 uur herinne ringen aan VARA-programma's van voor de oorlog cn om 10 uur sport- rubriek van Bob Spaak. en orgel: _19.30 20.45 'GI KRO: 19 45 2L30 Mijnheer Petereit komt om spel; 22.25 Lichte muz; 22.45 Avondgebec en liturg kal; 23.00 Nws; 23.15—24.00 Ka- 10 40 Cat Lichte mu spel; 13.0 N-ws? n"o7 "De" toestand in dt is; 13.17 Meded of gram; 13.21 VPRO: 18.30 I 0.50 De Mas caus; 22.05 Gr'a TIPS uit het buitenland Programma voor maandag Ook deze avond wijdt Brussel Vlaams nog aan de uitzending van de wed strijd vioolspel „Koningin lElisabeth" in Brussel. U kunt ernaar luisteren op golflengte 324 m, tussen 8 en 9.30 Het zaterdagavondconcert dat de BBC op 464 m uitzendt duurt van 8.40—10.16 uur en wordt gegeven f-i5'0v door het BBC-symfonieorkest onder ber. leiding van Rudolf Schwarz. Ditmaal zee': C werken van Rawsthorne, Lars-Lars- de Nee son, Gal en Dvorak. g'00™* Een vrolijke vakantierevue wordt derr| uitgezonden in het Duitse program- Gram; ma op 309 m/971 kHz Tal van so- men n; listen werken mee. Te beluisteren nade c 8.00 Nws. 9.00 V d zieken; 9.30 Gram; 9-35 Waterst; 9 40 Vd vrouw; 10.15 Theologische ether leergang; 11.00 Gram; 11.20 Voordr; 11.40 Gram, 12.00 Lichte muz; 12.25 Voor boer en tuinder; 12.30 Land- en tuinb meded; 12 33 Gram; 12.10 Calvijnherdenking. 13.00 18.30 Fri' 19.30 Radiokra 18.45 0 Ne- 19.55 doelbewust,v deze functie dat hij op 19 januari 1923 te Parijs een rede hield I, i.over >'De rechten van Frankrijk en de -conservatieve van Duitsland", een rede. die werken m het derde kabinet-Dupuy (1 juli 189414 januari 1895), maar eerst zijn optreden in het oer- anti-socialistische kabinet-Méliiic, «hoi- in opnieuw zijn vriend Poincaré zit ting had. gaf aan Barthou een teke nende plaats in de Franse^ politiek^ h( verwoest geworden, dèt land ZeÖs Barthou's biograaf Wilhelm :d?or. Herzog merkt over deze periode op: land verwoest, hebben op ónze velden en in ónze fabrieken een afschuwelijk werk van systematische verwoesting Bar'ih-o"! >»p ^^'te^be^er^"™0/ "ïdo^ werd geacht van het kahmet-MtoM. To^en'^en'pVdlctë" vï"™" waartegen de historisch bekende storm- Drovinc;es" aanvallen zich richtten vaji Clemen- Barthou en geheel Frankrijk stonden hij uitsprak met maarschalk Foch der zijn gehoor, en waarin hij onder meer de visie van Frankrijk vertolkte met de woorden: „Wij zijn Duitsland kreeg te behandelen. trapt doof 0„„ lege„. lijn fa-.,eken ziin niet verwoest Zij zijn integendeel ..Het was de ntthst &SZ"SFC2ïl uit het leven van Louis Barthou tpag. 129) en schrijft later zelfs: „deze vlek de vraag, die de wereld zou blijken te ilde Duitsland niet betalen, om dat het niet kón betalen óf kon Duitsland niet betalen, omdat het dit niet wilde? Barthon 1934 Jaurès en Zola, vens de invloedrijke portefeuille van 0n0Di0<;b- binnenlandse zaken beheerde, ging de zesendertigjarige minister Barthou er van uit. dat deze zaak niet tot zijn res sort behoorde, wijl Justitie cn Oorlog hiermee te maken hadden. Heel Frank rijk verhief zich. stond in brand van wege de Dreyfusaffaire, maar Barthou zweeg, evenals Poincaré. Natuurlijk kenden ook zij de meesterstukken van aanvalspolemiek die Frankrijk dage lijks verontrustten, die van Zola in de „Figaro", die van Clémenceau in de „Aurore", die van Jaurès in de „Pe tite République" maar de anders zo strijdbare Barthou zag toe hoe het af liep, wenste geen stelling te nemen, zag hoe het recht zijn loop zou ne men en zweeg, zweeg, zweeg! Het is typerend eigenlijk voor lede de wérkelijk zich een zaak cn treedt dan op, maar hü laat zich de nooit door anderen het front bepa- In het begin van de dertiger jaren, na zijn laatste ministerschap onder Briand. in 1929, was Barthou achter gebleven in de tweede rij. Was zijn loopbaan afgesloten? Reeds in 1918 was hij lid geworden van de Acadé mie frangaise en in 1922 had hij zijn parlementszetel verwisseld met een van de Senaat. Naderde een eervol maar niet opvallend einde van een loopbaan, waarin hij geleefd had vol- groot strijder: gens de door hem zeÖ geformuleerde grote strijder kiest leefregel: „Voor een nuttig leven zijn hij strijdt, drje dingen nodig: gezondheid, metho- Maar de oude Gaston Doumerque, Barthou wenste geen deel te heb- onder wiens presidentschap hij drie ben aan de Dreyfus-strijd. hij was jaar lang minister van justitie was ge- een aarts-reactionaire minister, die sveest (19261929), gaf hem de kans, wel voor het recht van Frankrijk, door hem op 9 februari 1934 in zijn maar niet voor de vooruitgang der vermaarde kabinet op te nemen als mi- socialistcn wilde strijden. Hij was nister van buitenlandse zaken, voor „recht en orde", maar wist En direct doorzag Louis Barthou de misbruikten om tegen de bestaande mogelijkheid, waarop hij jaren lang dat de socialisten de Dreyfuszaak gehoopt en gewacht had: Frankrijk orde te kunnen rebelleren! ten tweede malen, als In 1913, maar uw haar vraagt om make-upi Veel fleuriger en glan- zender wordt uw haar, als u het thuis zelf wast met POLYCOLOR Kleurehampoo. Bijget-int- (zonder ver ven) in uw natuurlij ke haarkleur of een nieuwe nuance. Het kost zo weinig moei te, 't geeft zoveel extra charme! (keus uit 20 tinten) Doe het zélf - óók de crème behandeling -met de POLYCOLOR Haarkuur (1.95) Vraag het uw drogist of parfumerie. 't hoort bij uic make-up! LAHNEMANN - Urta „Zijn wij zover gekomen dat er een mogendheid is. die tegelijker tijd onzichtbaar én tegenwoordig ts en, wanneer u mij toestaat dit beeld te gebruiken, juist door haar afwezigheid aanwezig is, dus een mogendheid, die niet hier is, die uit de Volkenbond is getreden, dieonderzoek instellei daarom geen verantwoordelijkheid ke waren verbonden heeft, en die alle rechten zonder j ^o^den plichten heeft?" Ten aanzien van Simons voorslag Duitsland opnieuw naar Genève te nodigen, was Barthou's antwoord kort en krachtig: „Misschien reist het gehele bureau van de Ontwapeningsconferentie naar Berlijn om Duitsland uit te nodi gen, maar dan zonder mij!" Zo vertolkte Barthou de al meer op komende overtuiging in Europa, die samengevat werd in de uitspraak: geen ontwapening zonder veilig- De laatste zin van zijn grote rede uidde: „Wie bedreigt Duitsland? Frank rijk niet, mijne heren. Wij bedrei gen niemand, wij willen niemand aanvallen. Wij verlangen niets. De verdragen hebben ons gegeven wat ons toebehoorde en meer ver langen wij niet!" Verdaagd Weergaloos was de indruk die deze openhartige rede op de Ontwapenings- conferentie maakte, een rede, waarbij vergeleken zelfs de toespraak van Lit winow, zoals de Matin" opmerkte, Beek (Polen) zag van zijn toespraak af, Henderson schorste de beraadsla gingen, een ieder was geschokt. Simon vertrok naar Londen; De Graeff (Ned.), Saito (Japan), Hymans (Bel gië), Motta (Zwitserland) en Aloïsi (Italië) trachtten te Genève te bemid- Na een geweldig hoogtepunt op de zich reeds maandenlang voortslepende conferentie, moesten de beraadslagin gen verdaagd worden, om deze rede De Algemene Rekenkamer deed een de kosten wel- n het In stand de Studieverzameling mili- j tair materieel (Stumima), die o m. ten doelheeft het geven van een histo risch overzicht van de ontwikkeling van het militaire materieel en de militaire uitrusting. Op basis van de toestand per 31 de cember 1957 bleken de jaarlijkse kos ten, met inbegrip van de geschatte huurwaarde van het gedeelte van het gebouw, waarin de Stumima was ge huisvest. ruim 103.000 te bedragen. Uit een door de Rekenkamer inge steld onderzoek naar werkwijze en nut van deze instelling werd de conclusie getrokken, dat men of tot personeels inkrimping zou kunnen overgaan, waar mede een jaarlijkse besparing van ca. 37.750 was te bereiken, of zou kunnen besluiten tot algehele opheffing. De Kamer heeft de door haar ver zamelde gegevens aan de betrokken autoriteiten doen toekomen. Naar zij heeft vernomen, zal de Stu mima worden geliquideerd, met dien verstande, dat de verzameling zal wor den verdeeld over de verschillende mi litaire onderwijsinstellingen, zonder dat hieraan kosten voor het rijk verbonden mogen zijn voor het beschikbaar stel len van ruimte en personeel. van Barthou te verwerken. Maar aan één overtuiging had Barthou's uitbarsting gestalte ge geven: dat men de verkondigers van de totale oorlog niet met vre- desmanlfesten en verdrag i kan tegemoet treden, zonder vooraf duidelijk vast te stellen wat de ge volgen van een eventuele verdrags- breuk zullen zijn! En hiermee heeft Louis Bar thou met zijn rede op woensdag middag 30 mei 1934 eeii overtui ging vertolkt, die ook vijfentwin tig jaar later nog niets zou heb ben ingeboet aan actualiteit! 23.40—24.00 1 7.10 Gym: 7.20 Gram; 9 05 Gym v d vrouw; y.ia ixram. vrau: 10 00 Morgenwijding. VARA: 10 20 Gram, 10 40 Voordr; 11.00 Lichte muz; 11.30 Gram; 12.00 Orgel en zang; 12.30 Land- en tulnb meded; 12.33 V h platteland; 12.38 Gram; 13.00 Nws: 13.15 V d Middenstand; 13.20 Dansork en sol; 13.45 Oog voor de toe komst, caus; 14.00 Moderne muz; 14.25 Gram; 14.55 Promenade-ork en soliste: 15 35 Hammondorgel; 16.00 Zestig minuten voor boven de zestig: 17.00 Volksmuz; 17.15 Vacantietips: 17.50 Mil comm; 18.00 Nws i ik nuchter, klankb; 21.00 plm. 21.45 Voordr); 23.00 Nws; 23.15 en 23.40 19 Gina Bachauer, piano The London Or chestra o.l.v. Alec Sherman. II. César Franck Symphonie in d kl. t Lento-Allegro non troppo Allegretto Allegro non troppo Symphonie Orkest van Bamberg o l.v. Fritz Lehmann. III. Ernest Chausson Poème op. 25 Arthur Grumiaux. viool l'Orchestre des Concerts Lamoureux o l.v. Jean Fournet. IV. Maurice Ravel 1 Introduction et Alle gro Nicanor Zabaleta, harp Symphonie Or kest van Radio Berlijn o l.v. Ferenc Fric-, say 2. Le Tombeau de Couperin Prélude Forlane Menuet Rigaudon l'Orchestre de !a Suisse Romande o.l.v. Ernest Ansermet. 3. Concert voor plano cn orkest in g gr. t. Allegramente Adagio assai Presto Monique Haas. piano Symphonie Orkest van de N W.D.R. Hamburg o.l.v. Hans Schmidt-Is- Na het journaal van de NTS is het om 8.20 uur VARA-uitzending. Begonnen wordt met de quiz „Je neemt er wat van mee" en besloten met een showprogramma „Een avond in Saint Germain des Prés". [Vlevisie voor morgen Televisieprogramma'*. NTS: 11.46—1200 lurovisle: Calvijnherdenking te Genève. >RO20 00 Quizprogr: 21.00 Amsterdams lunstmaandork; 21.45 Pauze: 22 00 Geza- lenlijk progr v. AVRO. KRO, VARA en 'PRO. Sport ln beeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 9