Bromfietsprobleem liep
regering uit de hand
0
Leidse inspecteur Cornelisse
zou vooral jongste groepen
bromfietsers willen opvangen
van het draaiboek
In 1905 wasten Oegstgeester
vrouwen in de sloot
AN ES
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 30 MEI 1959
EP
Agenda voor Leiden
Zaterdag
R.-K. technische school Don Bosco, 1.30
tot 3.50 uur: openbare les.
Garenmarkt, 8.15 uur v.m.: vertrek
cursie oud-Ledden naar Schipluiden
Maasland.
Wykgebouw Levendaal, 8 uur: slot-
avond Geref. jeugdverband, Otto Ster-
Den Burcht, 8 uur: feestavond buurt-
speeltuinvereniging „Groenoord".
Stadsgehoorzaal, 7.30 uur: feestavond
meelfabriek De Sleutels ter gelegenheid
van het 75-jarig bestaan.
Gereformeerd Jeugdhuis, Breestraat, 8
uur: evangelisatie-avond, spreker
heer J. Wichert, Wuppertal.
Maandag
Boerhaavezaal, 8 uur: voorlichting vak
opleiding bouwbedrijf.
Stadhuis, 2 uur: gemeenteraad.
Speeltuin Rondom de Watertoren aan
Dozystraat, 7.30 tot 9 uur: volksdansavond.
Antonius-clubhuis, 7.30 uur: jeugdavond
De Professorenwijk.
OEGSTGEEST: gemeentehuis, 3 tot 5
nur: receptie Oranjevereniging ter gele
genheid van gouden jubileum.
Gebouw Prediker, 8 uur: evangelisatie
bijeenkomst, spr. de heer J. Maasbach.
Stadsgehoorzaal, 2.30 uur: jaarvergade
ring afd. Leiden Alg. Ned. Bond van ge
pensioneerden.
OEGSTGEEST, zaal Endegeest, 8 uur:
feestavond ter gelgenheid van gouden ju
bileum Oranjevereniging.
Woensdag
Kericzaal academisch ziekenhuis, 12.50.
tot 1.20 uur: middagpauzebijeenkomst.
Prins Hendrikplein, 8 uur: evangelisa
tiebijeenkomst Baptisten Gemeente.
Koor Pieterskerk, 7.30 uur: avondgebed
Zomerzorg, 7.45 uur: jaarvergadering
afd. Leiden Ned. Volleybalbond.
Gebouw Levendaal 1, 7.45 uur: commis
sie huishoudelijke en gezinsvoorlichting,
kook- en bakdemonstratie.
OEGSTGEEST: bovenzaal Geref. kerk,
8 uur: Arjoe, ledenvergadering.
Donderdag
Gebouw Kamer van Koophandel, 2.30
uur: ledenvergadering met verkiezing van
voorzitter.
Schouwburg, 7.30 uur: kinderoperette-
klas afdeling Oegstgeest van de Mij vooi
Toonkunst.
Antoniusclubhuisj 7.30 uur: feestavond
ter. gelegenheid van uitreiking diploma':
van de afdeling Leiden van de EHBO.
Vrijdag
De Doelen, 8 uur: jaarvergadering Ned.
Rode Kruis.
Stadhuisplein, 8 uur v.m.: vertrek K.
O.-excursie naar Arnhem.
Zaterdag
Station, 1.15 uur: vertrek P.C.O.V.-
excursie naar kasteel De Haar.
Station. 1.50 uur: vertrek excursi
Leiden Ned. Chr. Re is vereniging
Kennemerduinen.
Den Burcht, 8 uur: feestavond re
gemeentepolitie.
Stadhuisplein, 8.30 uur n m.: opening
tentweek evangelisatiewerk.
Brengt nieuwe minister uitkomst?
T~\AT IS NOG EENS HANDIG", zeiden de Nederlanders glimlachend
tot elkaar toen in 1948 de eerste voorzichtige berichtjes verschenen
over een vindingrijke Italiaan, die een motortje had uitgevonden, dat het
fietstrappen overbodig zou maken. Nederland, de fietsrijdende natie,
volgde de berichten met grote belangstelling. En nog geen jaar later
schenen de eerste fietsen, voorzien van hulpmotortje, op de Nederlandse
wegen. Het motortje werd bevestigd aan het voorwiel van een gewone
fiets, kostte nog geen tweehonderd gulden en de gelukkige bezitter be
hoefde niet meer te trappen. Met zijn motortje ging hij zelfs nog even
sneller dan de gewone fietser, die trappend zijn weg door Nederland moest
vinden. De Nederlanders keken welwillend doch voorzichtig toe. Men werd
niet onmiddellijk ontrouw aan het vervoermiddel, dat ruim 75 jaren de
Nederlander door Nederland had gebracht. In 1949 kwamen er 4.500 brom
mers op de Nederlandse wegen; oude mensen, die niet meer zo goed konden
trappen, leken de aangewezen gebruikers te zullen worden. Niemand
voorzag een revolutionaire ontwikkeling. Ook het ministerie van verkeer
en waterstaat niet; dit deelde de bromfiets bijna ongeïnteresseerd in onder
de klasse „wielrijders". En Nederland fietste voort.
Tentoonstellingen
Academiegebouw Rapenburg: tentoon
stelling van werken van drie Haagse
kunstenaars, -tot eind deze maand.
De Lakenhal: Het Nederlandse Portret,
tot 31 augustus.
Films
Casino (2.30, 7 an 9.15 uur): The Eddy
Duohim Story (14 jaar).
Lido (2.30, 7 en 9.15 uur): Eiland der
liefde (18 jaar).
Luxor (2.30, 7 en 9.15 uur). De vrouw,
die tweemaal leefde (18 jaar).
Rex (2.30, 7.15 en 9.15 uur): Verraad in
Korea (14 jaar).
Trianon (2.30, 7 en 9.15 uur): Ik wil leven
(18 jaar).
Musea, instituten, leeszalen e.<L
Academisch Historisch Museum Rapen
burg 73: elke dag geopend vaD half 10 tot
half 1, uitgezonderd op dinsdag en vrijdag
van 2 tot 6 uur.
Hortus Botanicus Rapenburg: elke dag
geopend van 9 tot 12 en van 2 tot 4
uur (na 1 april tot 5 uur).
Geologisch eD mineralogiscb museum
Garenmarkt 1 b: elke dag geopend vaD 10
tot 12 en vaD 2 tot 4 uur
ravesteen. Pieterskerkhof 6, Juridisch
studiecentrum, elke dag te bezichtigen
tussen 9 en 12-30 en 2 tot 5 uur (liefst Id
de vakanties), concierge: Kolfmakersteeg
16 a.
Prentenkabinet, Kloksteeg 23: elke dag
geopend vaD 2 tot 5 uur
Rijksherbarium, Nonnensteeg 1: elke
dag geopend van 8.30 tot 12.30 en van 2
tot 4 uur (behalve zaterdagmiddag)
Rijksmuseum voor Oudheden. Rapen
burg 28: elke dag geopend van 10 tot 4
Archeologisch Instituut, Rapenburg 26
elke dag geopend van S tot 12 en van i
tot 5 uur (behalve zaterdagmiddag)
Bibliotheek universiteit. Rapenburg 74
elke dag algemene studiezaal en uitleen
afdeling geopend van half 10 tot half 6
op zaterdag tot 5 uur
InlichtLngenkantoor V.V.V., Steenstraai
1 b: elke dag geopend van 9 tot 5 uur, op
zaterdag tot 1 uur
Contactbureau voor afgestudeerden
Rapenburg 6 op maandag woensdag en
rrijdag geopend van 10 tot 12 30 en vaD
tot 4 uur
Leeszaal
6traat 27:
tot 5.30 en
donderdag
10 tot 5.30
van 10 tol
Legermuseum „Generaal Hoefer'
hulslaan 7: elke dag geopend van 10 toi
I uur.
Pilgrlmfathers-huisje, Bolsotkade 2: elke
dag geopend van half 10 tot 12 en van i
tot 4 uur
n bibliotheek Reuvens, Bree-
aandag en woensdag vaD I
van 7 tot 9 uur; dinsdag en
aD 1 tot 5.30 uur; vrijdag van
n van 7 tot 9 uur; zaterdag
5.30 uur
Pest
Alles had zo mooi kunnen zijn: Na
een drukke dagtaak geen vermoeiend
trappen meer, maar een aardig motor
tje, dat al het werk zou doen. Zoals
deze brommers staan te wachten om
de werkers op een Leidse fabriek
huiswaarts te brengen. Zo had het
kunnen zijn. Doch dezelfde brommers,
die hier op het plaatje zo geduldig
staan te wachten, ontaarden niet zel
den in loeiende monsters, omdat een
onkundige en onwetende berijder
denkt, dat het wegdek uitsluitend
voor hem is gelegd. Deze dwaalweg
eindigt nogal eens in het ziekenhuis
of voor de rechtbank.
Foto N. van der Horst
Totdat de storm volkomen onver
wacht opstak. Men ontdekte, dat het
frame van een gewone fiets te slap
was voor de motorische kracht.
Ondernemende fabrikanten zagen
een grootse mogelijkheid en gingen
speciale bromfietsen bouwen,
combinatie van fiets en motor. Om
de jeugd voor het nieuwe vervoer
middel te winnen, ging men de snel
heid opvoeren. Indrukwekkende
reclamecampagnes maakten de mens
heid duidelijk, dat men niet meer
volledig meetelde zonder brommer.
Ingewikkelde afbetalingssystemen
brachten de brommers ogenschijnlijk
binnen ieders bereik. En de brom
fiets werd steeds zwaarder, steeds
sneller en steeds veelvuldiger. In
1950 was het aantal bromfietsen op
de Nederlandse wegen al vertien
voudigd, vergeleken met het jaar
daarvoor; weer een jaar later reden
148.000 bromfietsen door Nederland.
Toen begonnen de problemen zich
pijnlijk duidelijk aan te kondigen.
Het ministerie van verkeer en water
staat begon zioh voorzichtig zorgen te
maken. Men ging zich verdiepen in vra-
van ondergeschikt belang of de
brommer op de rijwielpaden mocht; of er
belasting moest worden betaald maar
het grote probleem hoe men de brom
berijders en de andere weggebruikers
et een sluitende wetgeving kon bescher-
en bleef onaangetast.
In 1955, toen bijna een half miljoen
brommers van allerlei type en snelheid
de meest uiteenlopende bestuurders
de Nederlandse wegen daverden,
kwam men van ministeriële zijde tot de
nederige bekentenis, dat het bromfiets-;
vraagstuk de regering uit handen was
gelopen.
En daar is het tot nu toe bij gebleven.
Berucht
In 1955 was de bromfiets al berucht ge
worden in Nederland; toen was een onge-
lukkenstatistiek, waarbij „dodelijke af
loop" een vertrouwd begrip was gewor
den, al zijn angstwekkende curve naar een
nog steeds niet bereikt hoogtepunt be
gonnen.
De wetgever deed enkele noodsprongen
et werd aan jongelieden beneden de
leeftijd van 16 jaar verboden een brom-
te berijden; er kwamen maximum
snelheden; de cylinderinhoud van de rij
wielen werd aan banden gelegd; de snel-
brommers zestig kilometer per uur
erden na overleg met de fabrikanten
uit de verkoop genomen.
Toen men in de loop van de korte ge
schiedenis, die de brommer tot nu toe
heeft gehad, tot deze bepalingen kwam,
het eigenlijke probleem de wetgever
al uit handen gelopen. De maatregelen
kwamen tot stand op aandringen van een
wanhopige verkeerspolitie, die het toch al
ingewikkelde Nederlandse verkeer tot
ohaos zag verworden; op aandringen
van niet-brommend Nederland, dat
zijn op de Nederlandse wegen toch al
leven met een nieuw en zeer groot i
gevaar zag bedreigd en dat dol werd van'
het lawaai, dat afgesneden knalpijpen
voortbrachten.
Het genoegelijke brommertje van 1948,
dat zo'n uiitkomst soheen voor amechtige
lieden, was in bijna boosaardige vorm te
rechtgekomen bij duizenden overmoedi
ge jongelieden, die o-p deze brommers
liefst op drukke verkeersaders een vage
straatroem poogden te bereiken.
Laten we het probleem zo nauw
keurig mogelijk pogen te omschrij
ven. Men heeft een voorwerp, dat
gevaar kan opleveren in handen van
onbevoegden gegeven, zodat bezitter
en buitenstaander worden bedreigd.
tig vervoermiddel zijn. Men kan wel
en zeer terecht bezwaar maken
tegen de wijze, waarop vele brom
mers momenteel worden gebruikt.
Iedere bevoegde auto-, motor- of
terberijder, hoe roekeloos hij ook moge
zijn, is éénmaal in zijn leven gedwongen
geweest een studie te maken van ver
keersregels; hij kent de spelregels en als
hij zich daar niet aan houdt, is hij bewust
in overtreding en neemt hij de risico's,
die naar ziekenhuis en rechtbank kunnen
Een bromfietser is niet zelden een jon
gen. die honderd gulden heeft gespaard,
naar een rijwielzaak stapt, zich laat uit
leggen, hoe het apparaat op gang komt, en
zioh vervolgens in het verkeer stort.
Flauwtjes herinnert hy zich zoiets
van „verkeer van rechts heeft voor
rang": dat alle gemotoriseerde ver
keer ook dat van links op bromfiet
sen voorrang heeft, weet hy meestal
in het geheel niet. En waarom zou
hy voorrang geven? Het is voor een
automobilist toch zeker veel een
voudiger even op de rem te trappen
dan voor hem om zyn zware brom
mer tot stilstand te brengen?
Nu dan?
En zo scheren zij langs kruispunten en
maken glijdende linkse bochten of ze op
een renbaan proefrijden.
Een tweede groep bromfietsberijders
vormt ook een steeds groter wordend ge
vaar. Toen het vriendelijke hulpmotortje
verscheen, dacht men aan amechtige lie
den. En nog dagelijks zetten dezen hun
fiets op stal om een brommer te bestij
gen. die allang niet meer vriendelijk is.
Deze mannen zullen niet door linkse
bochten suizen of vóór een zware zeston
ner heenschieten. Maar iedere gemotori
seerde snelheid is te hoog voor hun reac
tievermogen. Zij worden bij een verkeers-
moeilijkheid zenuwachtig, reageren ver
keerd en wederom loeit de Eerste-Hulp-
Dienst langs de straten.
Oplossing
Gesprekken met verkeersdeskundigen
hebben de volgende voorstellen opge-
De minimumleeftijd voor bromfi
berijders stellen op 18 jaar, zoals deze
geldt voor alle weggebruikers met ge
motoriseerde voertuigen;
De maximumsnelheid op wegen er
paden, dde niet uitsluitend voou
bromfietsers bestemd zijn, terugbren
gen tot die welke de snelheid van een
gewone fiets nauwelijks te boven gaat;
Een verplioht rijbewijs voor alle
bromfietsberijders op zo kort moge
lijke termijn.
Dat laatste is ad meer voorgesteld
doch de overheid heeft tot nu toe geen
enkele stap ondernomen om dit te reali-
Er rijden momenteel ongeveer
50.000 bromfietsen in Nederland.
Wanneer de regering dit jaar nog
zou bepalen, dat met ingang van
1 jan. '63 alle bromfietsberijders een
soort rijbewijs met aangepaste nor
men zouden moeten hebben, be-
Tien jaar geleden verscheen
het eerste vriendelijke brom
mertje op de Nederlandse
wegen.
Vier jaar geleden verklaarde
een minister, dat het bromfiet
sersprobleem de Nederlandse
regering uit handen was ge
lopen.
En dagelijks sterven er men
sen langs de Nederlandse we-
qen. Mensen die wellicht ver
der hadden kunnen leven, als
die ene bromfietser van het
nog steeds uitgroeiende leger
bromberijders, iets had ge
weten van de regels van het
spel, dat hij zo roekeloos
dikwijls meespeelt.
Sinds enkele dagen heeft
Nederland een nieuwe rege
ring. En de minister van Ver
keer en Waterstaat de heer
H. A. Korthals woont in
Leiden Hopelijk zal deze
„Leidse" minister erin slagen
orde in de bromfietsers-chaos
te brengen. Opdat ook dit
nieuwe vervoermiddel zijn
juiste plaats op de Nederlandse
wegen vinde.
Tussen
de
bladzijden
Ih wil leverteen schreeuiv om
hulp uit de onderwereld
rV^RIANON (2.30, 7 en 9.15 uur). Op 3 juni 1955, 's morgens half twaalf,
-* werd de 32-jarige Barbara Graham in de gaskamer van de staatsge
vangenis van Californië terecht gesteld. Na een geruchtmakend proces was
deze jonge vrouw, aanvankelijk een prostituee maar later getrouwd en
moeder van een kleuter, ter dood veroordeeld. De film Ik wil leven, geeft
de geschiedenis weer, gebaseerd op kranteartikelen van de journalist Ed
Montgomery. Wanneer zich deze zaak werkelijk zo heeft toegedaan, dan is
ontstellend lichtvaardig te werk gegaan.
Barbara wordt
deplichtig
de
iord
ïjn
meegerekend in drie jaar examen
zouden moeten doen. Gemiddeld zou
den er dus 350.000 bromtesten per
jaar moeten worden afgenomen.
Laat men deze examens nu eens over
100 posten verdelen eventueel met
inschakeling van een ongetwijfeld
bereidwillige verkeerspolitie dan
komt men per post op 3.500 testen
per jaar, ongeveer 20 per werkdag.
Inspecteur G. A. N. Cornelisse, leider
in de Leidse verkeerspolitie zag nog
andere, meer geleidelijke oplossing. Hij
meende, dat men er juist aan zou doen
vooral de jongste groepen bromberijders
op te vangen. Jongelieden in de leeftijd
16 tot 20 jaar zou men op korte ter
mijn moeten verbieden zonder rijbewijs
te brommen; de oudere groepen zou
langere termijn van examen-doen
kunnen toestaan, daar deze groepen
der gevaarlijk zijn op de weg.
Noodzaak
Men kan moeilijk bezwaar hebben tekende dit, dat naar schatting
tegen de bromfietsdit kan een nut-1 miljoen bromfietsers de aanwas
s men een van deze twee systemen
zou toepassen, zou men over enkele ja
ren de toestand weer in handen hebben
Men kan opwerpen, dat voor het examen-
afnemen een ingewikkeld en kostbaar ap
paraat nodig is. Doch is dit argument
niet van ondergeschikte aard? Momen
teel kost het bromfietsprobleem Neder
land dagelijks mensenlevens; mensen, die
door eigen onkunde gedood of verminkt,
mensen, die door de onkunde van ande
ren worden gedood of verminkt. Een dag
je bij een kantongerecht leert voorts
hoeveel materiële schade dagelijks door
bnomfietsfouten wordt veroorzaakt.
Eens zal men toch tot daden moe
ten overgaan. Het bromfietsprobleem
zal zich in Nederland niet meer
„vanzelf" oplossen. Daarvoor heeft
dit nieuwe vervoersmiddel zich te
hecht in de samenleving genesteld.
Hoe eerder men het dus aangrijpt,
hoe beter dit is.
Voor de bromberijders zelf.
En voor de bedreigde mede-weg
gebruikers.
Moge de nieuwe minister, de heer Kort
hals te Leiden, hier een weg vinden.
gefortuneerde
weduwe. Het enige
„bewijs" is het
verleden van het
zoiets) en de om
standigheid. dat zij
haar alibi niet aan
nemelijk kon ma
ken. Zij verklaart
op de avond van
de moord bij haar
man en kind thuis
te zijn geweest,
maar de enige ge
tuige, haar man,
is door het gebruik
van verdovende
middelen zo afge
stompt, dat zijn
verklaring waar
deloos is. Een ver
dachte uit de Ame
rikaanse onderwe
reld herkrijgt zijn
vrijheid door haar
te beschuldigen,
terwijl de politie
bij het vooronderzoek de jonge
onder valse voorwendsels
de verklaring afdwingt.
De kracht van de film ligt in het aan
grijpende spel van Susan Hayward. Zij
vertolkt op knappe wijze de rol van de
vrouw, die van een beruchte nachtkroeg
tijgerin een jonge moeder wordt, die
oprecht tracht boven haar verleden uit
te komen. De kwellingen die een ter
eroordeelde moet ondergaan als
op het laatste ogenblik nog de
gelijkheid tot uitstel, revisie of gratie
•rblijft, zijn overrompelend echt weer-
;en. Een zwak punt is, dat de film
uitvoerig is. Regisseur Robert Wise
heeft er jammer genoeg teveel willen
bijhalen.
Ik wil leven, confronteert ons met de
duistere kanten van de menselijke sa
menleving. In de onderwereld leven ook
De rolprent is als een schreeuw
onderwereld, een schreeu'
hulp. Zo'n appel mag ons niet onberoerd
(Onrecht treffend belicht).
Vrouw die tweemaal leefde
LUXOR (2.30, 7 en 9.15 uur) Men kan
)g zo sceptisch staan ten opzichte
ït werk van Alfred Hitohcook, één ding
moet men hem toegeven: in het opwek-
van spanning kent hij zijn weerga
En dat is het waar in zijn films
draait. Hitchcock is op zijn m
kunstenaar, die steeds opnieu'
juiste vorm voor zijn fantastische intri
gues weet te vinden. Hij kent di
lijkheden van de film. Knap vakmai
schap en vindingrijkheid doen hier
wonderlijke sfeer ontstaan. De filmbeel
den spreken zo indringend, di
loop van het verhaal wordt meegesleept,
of r
Barbara Graham met haar
zoontje Bonnie, een aangrij
pende rol van Susan Hayward
in de film lk wil leven.
TN ONZE SERIE oud-Leiden ditmaal
een dorpsbeeld van Oegstgeest uit
de eerste jaren na de eeuwwisseling.
Oegstgeest lag toen dichter by hel cen
trum van Leiden dan tegenwoordig,
want de gemeentegrens liep by de
halte Posthof, een begrenzing, die de
kerkelyke Gemeenten nog steeds aan
houden.
Wie de Geversstraat van nu beziet,
kan zich mocilyk indenken dat deze In
1905 niet mécr was dan een landweg
getje, waarlangs de tram naar Katwyk
reed zonder het verkeer te hinderen
Er was weinig verkeer; Oegstgeest
concentreerde zich rondom de Groene
of Willibrordkerk en de Dorpsstraat.
Het bruggetje rechts op de foto is de
toegang naar het Wilhelminapark De
tram passeert de kruising Geversstraat-
De Kcmpenaerstraat en de inrit naar
de Endegeesterlaan.
Met de watervoorziening
rr in die UJd nog niet zo bes
daarom maakten de huisvro
de was gebruik van vlonders,
ind het
de slootkant
strceks 1905, I
de heer M. va:
10 te Bodegra
de bebouwing
en getimmerd. Om-
deze foto, ons door
iet. Wilhelminastraat
afgestaan, werd ge-
langzamerhand met
m het Wilhelminapark.
Het (oude) raadhuis stond
enkele huizen er omheen. In de loop
der jaren hebben de bomei
en het bruggetje plaats moeten maken
voor het grote verkeer. De Geversstraat
snydt nu niet alleen het dorp in twee
gedeelten, maar is tevens de grote ver
bindingsweg tussen Leiden cn de kust.
Christen-onderwijzers
een ogenblik bijeen
De Leidse afdeling van het protestants-
christelijk onderwijzersverbond vergader
de gisteravond in het Gereformeerd
Jeugdhuis. De agenda was bijzonder kort,
zodat men alweer spoedig naar huis kon.
Voorzitter L. Kalsbeek uit Katwijk stelde
direct het kiezen van een afgevaardigde
naar de landelijke voorvergadering van
het P.C.O V. aan de orde. Het zal op
deze vergadering gaan over statuten
wijzigingen. Met algemene stemmen be
sloot men de heer W. van Jolingen het
Leidse standpunt in Utrecht te laten
verdedigen.
De vrouw die tweemaal leefde, is zo'n
staaltje van spanning-opwekking. Men
kan allerlei kritiek hebben op de merk
waardige geschiedenis, maar men heeft
hier nu eenmaal met een speciaal genre te
doen, waarbij levensechtheid een onderge
schikt iets is. Het gaat om de spanning,
die sommigen ontspanning pleegt te bie
den en wanneer men van opwinding en
griezelen houdt, dan komt men bij het
zien van de film De vrouw die tweemaal
leefde, ruimschoots aan zijn trekken.
Als men de clou
is de aardigheid er
af. Daarom doen wij e
het zwijgen toe.
(Spannende ontspan
nende spanning voor rr
het verhaal
een groot deel
wat dat betreft
i met sterke
voelt ziich thui6
't Bonthuis
le kwaliteit Xage pryzen
Volledige garantie
J. v. Egmond. Nw Rijn 54. Tel. 23308
Eddy Duchin
CASINO (2.30, 7 en 9.15 uur) In 1951
stierf de populaire Amerikaanse pianist
Eddy Duchin na een succesvol maar ook
bewogen leven. Aanvankelijk opgeleid tot
drogist, had hij slechts één doel: pianist
zijn bij een bekend orkest. In de wereld
stad New York werd zijn ideaal werke
lijkheid. Wonderlijk snel maakte hij car
rière en kort na zijn huwelijk had Duchin
der beroemdste bands van' New
York.
Dit
als
VOOR KOLEN
VOOR) AARSPR IJZEN
Oud, Herengracht 19, Leiden. Tel. 20597
Tentweek in Leiden
8-14 juni
Uitgaande van
voor het evangelisatiewerk te Leiden
wordt van 8 tot en met 14 juni op het
Schuttersveld een tentweek gehouden.
Sprekers en koren van verschillende ker
kelijke en geestelijke gemeenschappen
zullen medewerking verlenen. De bijeen
komsten beginnen alle om 8 uur. Er i6
een actueel thema voor deze week geko-
namelijk: „Ruimtevaart.... waarheen?"
Zondagavond 7 juni om half 9 is er op
het Stadhuisplein een appèl ter inleiding
de tentweek. Er zal dan een toespraak
worden gehouden en het programma ver
meldt verder koorzang en samenzang. Op
woensdag-, zaterdag- en zondagmiddag in
de tentweek zijn er kindensamenkomsten,
m 3 uur beginnen. De -tent kan vele
kinderen bevatten!
ging gepaard
■eel persoonlijk verdriet. Eddy Du-
omn, wiens ideaal het was geworden
mensen gelukkig te maken met muziek,
werd zelf een geslagen en ongelukkig
man, wie slechts een betrekkelijk kort
leven was beschoren.
In Casino maakt men deze week door
de film The Eddy Duchin story kennis
met dit bewogen leven. Hoewel enkele on
derdelen niet onze waardering hebben,
deze van muziek doortintelde film in
kleuren en op breed scherm, toch wel een
de Hogewoerd waard, in het
bijzonder voor minnaars van de gematig-
de-moderne muziek.
(Bewogen leven van een beroemde
pianist)
Eiland der liefde
LIDO (2.30, 7 en 9.15 uur) In de Fran
ce liefdesromans van de vorige eeuw
peelden onbewoonde eilanden en schip
breuken veelal een grote rol. En de voor
liefde voor dit thema blijken de Fransen
;n te hebben, want de film
Eiland der liefde speelt ook weer op een
onbewoond eiland, w
;chipbreukelingen terecht komt
iefde" een kans te geven.
Het thema is geactualiseerd
ichipbreukelingen komen van eer,
pedered oorlogsschip af. De Fransen hou
thalen en navrante
oplossingen. In deze film hebben ze een
oorlogscorrespondent en drie meisjes op
een verlaten eilandje gezet. Eén meisje
is geestelijk gestoord, het tweede zwevend
idealistisch en het derde nuchter bere
kend. Geen van hen overleeft het avon
tuur; de journalist wordt als een een-
Het verhaal is triest, maar de uitwer
king is zozeer beneden de maat gebleven
dat daardoor het geheel ridicuul is gewor
den. Daverende lachsalvo's klinken door
de zaal en dit achten wij voor een Franse
film een blamage.
Verschillende scènes getuigen ten slotte
van een zo groot gebrek aan goede smaak
dat wij ons moeilijk kunnen voorstellen,
dat onze lezerskring deze film het predi-
caat „aanvaardbaar" zou geven.
groepje
getor-
Ni
ts gezienniets gemist)
Verraad in Korea
REX (2.30. 7.15 en 9.15 uur) Verraad
Korea geeft een beeld van mensont
erende methoden, die worden aangewend
egenstanders dingen te laten zeggen,
die zij niet menen. Het gaat hier over een
officier die uit Noordkoreaanse gevangen
schap terugkeert en ervan wordt beschul
digd met de vijand te hebben geheuld.
Geen erg opwekkend verhaal, maar wat
:t oorlog samenhangt, is nu eenmaal
rschnkkelijk.
Facet van de oorlog)
Zie voor stadsnieuws
ook pagina 4 en 7
