c PIANISTEN fyaekillustriitier <Vccr<:rLi cfeieze mmu KOORZANG uit DUITSLAND EN RUSLAND r ÜLJ: iiiiiiiniiiiiiiiuni Nieuw boek van Dr. Eernstman SPI» JHëjI&MSL r: ZATERDAG 30 MEI 1959 Eenzame en geïsoleerd kunst uit de 8-ste eeuw ie IS het noorden van Europa ligt een klein landje, Ierland, het groe ne eiland", een van de eerste landen, die tot het christendom bekeerd werden. Wonder boven wonder behoorde dit eilandje nooit tot een der provincies van het Imperium Romanum en kon de oude Keltische bevolking daar heel lang haar oorspronkelijke aard en cul tuur bewaren. Zelfs toen in de vijfde eeuw n. Chr. de Britse monnik St. Pa trick de bevolking tot het christendom bekeerde en spoedig veel kerken en kloosters ontstonden, bleven de schep pingen nog eeuwenlang de typische eigen kunstvormen vertonen, die abso luut geen verwantschap hebben met de kunst, die in dezelfde tijd elders in de christelijke wereld geproduceerd was. Deze Keltische cultuur was en bleef on afhankelijk van de overheersende Middel- landse-zeeculturen, die de andere landen doordrongen en bevruchtten. Gespaard voor de rampen en verwoestingen, die in de volksverhuizingstijd de hele be schaafde wereld teisterden, bleef Ierland in de woeste eeuwen, (5e, 6e en 7e n. Chr.) een waar toevluchtsoord van een hoogstaande kloostercultuur, een middelpunt van de westerse beschaving. De r expressionisme" Ierse kloosters ver- Vorm van „abstract richtten, door ker stening der heide nen en civilisering der barbaren, niet alleen in het na burige Britannië, maar pok op het continent, was van beslissende be tékenis. Maar even belangrijk Dr. J. P. A. Eernstman, de oud rector van het Huy- gens Lyceum te Voorburg, is in zijn grijze dagen zijn oude liefde trouw gebleven. Deze liefde is: De Griekse Tra gedie en zijn trouwuiting is de waardevolle studie, die hij hieraan heeft gewijd ïn welke zojuist 'bij De Er ven F. Bohn N.V. te Haar lem onder dezelfde titel is i-»ii zijn vragen, proDiemen, aie c. raadselen zullen blijven, boeiende Uitgegeven als nummer 04 raadselen, interessante problemen van de Tweede Reeks van moeten Cwi^och^'schuSd'ig0 blijvend de bekende Volksuniversi- Wij bewonderen de eigen aard, het teits Bibliotheek, meesterschap, wij ondergaan de suggestieve werking van deze in- jn ,j;n jeugd heeft dr. Eernstman druktvekkende kunstwereld. Wu opDoen„s Sophokles' .Philoktetes' kunnen ook haar uitstralingen vT j- sprake ervan! Is zij dan jong? Ook dat niet! Kan men zeggen, dat zij westers is. of misschier nog eerder oosters? Dit zijn vragen, problemen, die dat die opvoering toch niet helemaal i 'roege middeleeuwen nog veel- werd zijn wens eens een Philoktetes t> vuldig te vinden zijn, zowel in de kelijk zijn moest en in 1930 heeft hij andere landen volgei gen boekillustraties als in de klein' kunst van West-Europa. Maar ze blijft toch geïsoleerd, een zeldzaam meen, zoals elke w nistische schepping later begreep hij. was geweest. Het en, zoals hij wer- huhp van Abraham opvoering weten der Vries in het Haagse Seinpost organiseren, die werkelijk aan de antieke spelregels zoveel mogelijk voldeed. Zoveel mogelijk want een adequate feno- voorstelling zal wel nooit lukken. Trouwens, als men eens over expressio- exacte gegevens zou beschikken, dan zouden deze toch maar zeldzaam betrekking hebben op een bepaalde historische periode leen maar typerend zijn voor één bepaalde stijlopvatting. De Griekse Tragedie. en dr. Eernstmans boek is daarvan één doorlopend getuigenis heeft voortdurend de invloeden van een zich immer wijzigende ontwikkeling ondergaan. l)<De belangrijkste Ierse boe ken zijn de „Book of Durrow" i>r Eernstman beschrijft haar want het blijft jammer, dat de uit de 7de eeuw, de ..Book of dan ook, zoals zij in haar bloei- geleerde schrijver niet een Kells" uit de 8ste eeuw. beide tijd <de 5e eeuw) moet zijn ge- hoofdstuk heeft gewijd in Dublin bewaard, verder nog weest, toen Aischylos. Sophokles theatertheori Evangeliarium in St. Gallen en Euripjdes haar gestalte gaven. bewaard, en verschillende frag menten, die eveneens in deze eeuwert ontstonden. Aristote- - - Horatius. Dezen immers Verder 'dan deze vijfde eeuw wil hebben via de Renaissance een hij niet gaan. geweldige invloed uitgeoefend Öp dit punt zou men zelfs het op het klassieke toneel in West- boek een tekort kunnen verwijten, Europa. In ons land hebben met name Vossius en Daniel Hein- die. Zijn boek is uiter mate belangrijk voor een ieder, die inzicht wil krijgen in het Griekse theater als zodanig. Vooral, omdat het zich niet beperkt tot de lite raire (laat staan louter- philologische) aspecten, maar aandacht schenkt aan de totaliteit van het theater, zowel in zijn speltechni- sche realisering, als zijn religieus- culturele betekenis, Men kan dr. Eernstman hiervoor slechts van harte dankbaar zijn. Het is geen teken van onvol daanheid. maar wel van grote waardering, als men hieraan de wens verbindt nog eens eer. stu die van zijn hand te mogen be groeten over de invloed van de Griekse tragedie op het toneel, dat later kwam. Zonder Grieken geen toneel, niemand kan ons dit zo duidelijk maken, als deze deskundige, die zowel de Grieken als het toneel kent als weinigen. EV. GROLLE BOEKBESPREKING Toengeb. de hunebedbouwer, door Johan Hidding. Uitga ve J. H. Kol N.V., Kampen- Waarom zending? door dr. J. de lezer was, dat zich hier de eerste aan raking en verbinding tussen het Oud-Keltisohe Noorden, en de Christelijke geest voltrok. Ierland wist rijn culturele positie tot de 9e eeuw te bewaren, toen Noor mannen en Denen het eilandje overvielen, veroverden, en veel kostbaar cultuurgoed vernielden. Keltische cultuur Later In de Middeleeuwen, in het eerste westerse wereldrijk, dat Karei de Grote stichtte, en dal als erfgenaam van het Ro meinse Rijk optrad, vond ook Ier land haar plaats, en kwam in na der contact met de westerse be schaving en daardoor ook met de antieke erfenis. Nooit meer open baarde zich echter daarna de wa re Keltische geest in haar onaf hankelijke, zuivere vorm, zo sterk, als in deze bloeitijd van de 7-de en 8-de eeuw. Wat bezitten wij van deze Kel tische cultuur? Helaas, bleef van de bouwkunst, van kerken en kloosters, maar bitter weinig over: enkele grafmonumenten, stenen kruisen met Keltische or namentiek. en de merkwaardige, eenzame, onversierde ronde to rens van onbekende bestemming. Méér bleef van hun kleinkunst bewaard. Daarbij zijn prachtige sieraden en andere metaalwer ken, boekbanden, kerkelijke voor werken van verbazende perfectie, met de bekende Keltische motie- Maar de belangrijkste kunst werken, die in de hoede der kloos ters bewaard bleven, zijn enkele kostbare manuscripten. Deze hei lige boeken, door Ierse monniken geschreven, met oneindige vlijt, geduld en vaardigheid, rijk geïl lustreerd, zijn de levende getui gen van de bizarre, originele en verrassende kunstwereld van een volk. met ongekende fantasie en groot scheppend vermogen. Het is echter een kunst die zo vreemd en zo ingewikkeld is, dat de interpretatie ervan een bijzon dere instelling vereist. Wat zijn de meest karakteris tieke eigenschappen van deze grote vorm, de wilde driften zijn onderdrukt, als het ware overwel digd en tot orde geroepen. Als we deze kunst als expres- sibnisme willen interpreteren, steeds dit voor ogen houden. Want aan. dat hier een diepe innerlijke houding tot uitdrukking komt. en een wil, die zich tegen de natuur lijke wereld verzet. Immers, de natuurvormen, in dien deze als tekstillustraties toch nog optreden, iheilige figuren, beesten, evangelisten-symbolen, af en toe zelfs een bijbelse voorstel ling), ondergaan zodanige vervor mingen en verwringingen, dat ze haast onherkenbaar zijn, onnatuur lijk, Bezinning over deze belangrijke vraag is vruchtbaar in allerlei op zicht. Laat men dit voortreffelijk eeen twiïfel geschriftJe- oorspronkelijk een referaat, daarbij ter hand nemen richting te geven. Het meisje door Aimée van Tricht. Uitga ve Uitgeversmaatschappij Hol land, Amsterdam. Vondel de moed niet had ervan af te wijken. Maar se» dit terzijde. Dr Eernstman heeft zich tot taak gesteld niet verder te gaan dan deze vijfde eeuw en getracht de Griekse tragedie op dat tijdstip van haar ontwikkeling zo nauw- Aischylos. Sophokles keurig mogelijk te tekenen. Hij is des. hierin voortreffelijk geslaagd. Met een grote kennis van za- Uiteraard heeft hij daartoe ook ken, met een grote voorzichtigheid uitgebreide aandacht besteed aan in het oordeel, maar bovenal met de Goudkust, de voorgeschiedenis. Het is zeer een grote liefde heeft dr. Eernst- st. die graag op de- zijn onderwerp behandeld. Toengeb is de zoon vreesde dorpshoofd Kien. Het ver haal speelt zich af in de tijd der hunebedbouwers, van wie de reus achtige Kien er een is. Het hune bed dat hij met zijn mannen heeft gebouwd is echter een bron van voortdurende strijd met de bewo ners van het dorp in het noorden. Nu beschrijft het verhaal de bele venissen van Toengeb, die, terwijl hij nog een jongen is, allerlei hel dendaden verricht en daardoor bij de noorderburen bekend komt te staan als de raadselknaap, die je maar beter uit de weg kunt blij- Een man voor Mariëtte, door H. E. Bates. Uitgave Nieuwe Wieken, Amstelveen. Het uit het Engels vertaalde boek beschrijft de geschiedenis van een achttal vrijbuiters pa en ma Larkin en hun zes kinde ren dat op zijn boerderij als in Luilekkerland leeft. Er is geld. eten en drinken in overvloed interessant te lezen wat de schrij- ver over de oertijd van het Griek- Zijn voorliefde gaat (terecht) uit op het erf struikelt theater heeft mede te delen, naar Euripides, de meest „men- den, kalkoenen Een eenvoudig en toch bijzon der verhaal over een te vondeling Hij sprak en ik hoorde, door gelegde neger-baby. die tenslotte A. K. Straat,ma. Uitfat. Uit- aU "trertl Sig"!U?e"d! "tS a i. Ti ii j naar haar geboorteland terug- .„„j geversmaatschappij Holland, keert Laat het verloop der ge- tra?ed, Amsterdam. beurtenissen soms wat te gemak kelijk zijn opgebouwd, er zit gang spanning in het boek, het leest de problemen worden niet vermoeiende ganzen. Zelf oudste dochter, Mariëtte, ii verwachting en „moet dus De iijbelse dagboeken moeten tel- kens weer nieuw en anders zijn v]ot ook want hun Hoe de tragedie zich ontwikkeld selijke" onder de tragici heeft uit de levenslustige Dionu- heeft hij diens ..Iphigeneia in ïau- soscultus. ris" en de „Hippolutos" met zijn Na deze voorgeschiedenis wijdt leerlingen opgevoerd. Dit hij achtereenvolgens hoofdstukken voorbeelden de eerste opvoeringen der klassiek ton^.. -- ------ y? V j ï--t Cï-.t* 'die 'de comedie en het sa- componeerde dan persoonlijk de tig beschreven. Uiteindelijk blijkt t'yrspel noemt hij terloops): aan koormuziek. Thans nu hij geen overigens jlat Mariette toch _niet koor en publiek, het theater; maskers; mm worden geholpen". Een belastingambtenaar wordt het geïnspireerd slachtoffer. De manier waarop de- wordt ingepalmd is gees- dat kunnen school meer heeft - lulll„ c„ üiaaKcio, -.j.. werk vrije tijd heeft hij de gelegenheid de verloving al het boek. het leest te beëindigen met een bespreking gevonden tot het schrij de voornaamste werken Ém"'' verwachting verloving al een feit. Het is .V.luchtig geschreven verhaal en inleiding tot de Griekse trage- daardoor aardige vakantielectuur. alleen gestyleerd bron is onuitputtelijk. Dit blijkt vinden snel hun oplossing. We bepaald abnormaal. de menselijke figuur boek bekijkt, zou men kunnen vragen: daad is deze kunst dan primitief? Geen nieuv. echter niet altijd zó als Straatsma, dat inder- menige dagoverdenking anders is en veelvuldig DETECTIVE-VERHALEN Will Geerlink heeft een 11-tal korte detective-verhalen bij el kaar uitgegeven en de voorzit- de Ned. Geoffrey Gill Een lied van de Biesbosch, door C. Baardman. Uitgave J. N. Voorhoeve, Den Haag. Zes de druk. Dat dit boek om een zesde druk vroeg verbaast niet. Want hel is een boeiend verhaal over het zeer aparte leven in de Brabantse n deze tijd" genoemd. En zijn Biesbosoh. Baardman weet er zó niet veel grote figuren die zich over te schrijven, dat de lezer ontspannen in het het water i krijgen ook moderne muziek graag even ontspannen in het het water en wat op en bij dat -pep uionf tussen de heden- speurders verhaal? De verhalen water wordt beleefd, als het wa- DE J h. Will Geerlink zijn spannend e Lijnornamentiek Ambachts- vraagstukken Ambachtsvraagstukken in Europees perspectief, uitgave Stichting Ambachtspubliciteit, onder redactie van G. P. J. van Overbeek, Badhuisweg 108, Den Haag. Onder de titel Ambachtsvraag- stukken in Europees perspectief, is een Europa-nummer versche nen van de Kroniek van het Am bacht, waaraan deskundigen op het gebied van de ambachtsbe vordering en de ambachtsorgani satie uit twaalf verschillende lan den hun medewerking hebben verleend. Dank zij een voortref felijk samenspel tussen de am bachtsdeskundigen, die aan deze publikatie medewerkten, kon be langrijk studie- en vergelijkings materiaal worden bijeengebracht, dat als baken kan dienen voor het jn Nederland te voeren ambachts- beleid. Daarnaast kan deze uit gave worden beschouwd als een nuttige bijdrage tot de zozeer wenselijke gedachtenuitwisseling In het kader van de wordende Europese markt. In het boek is een samenvatting van de inhoud in het Frans en Duits opgeno men. Voor ieder, die bij het am bacht betrokken is, een voortrel- felijke uitgave om zich internatio naal te oriënteren. TN de eerste plaats zien we hier een streng aan het vlak gebon den, abstracte lijnornamentiek, van chaotisch-drukke en overda dige rijkdom. Een lijnenspel van hartstochtelijke, bijna extatische bewegingsdrang. Een waar „per petuum mobile", waar alles draait en slingert, kronkelt en golft, alles in elkaar verwerkt, met elkaar onoplosbaar vervlochten is. in een onrustige. duizelingwekkende dwarreling. Het merkwaardigste is echter, dat die chaos en deze ontembare dynamiek, door zeer strakke krachtige en duidelijke omtreklij nen in toom gehouden worden Deze omtrekken vormen of de mooie, grote initialen, de begin letters van de tekst, of grote, een voudige en strenge geometrische vormen, die "n krasse tegenstel ling staan tot de dwarrelende, be wogen vulling. Want binnen deze strakke om lijstingen leeft een hevig opgewon den wereld van wemelende, vreemde wezens, als door een mikroskoop gezien! Half orna ment, half vrij lijnenspel, half fa beldieren. die aan slang, vogel of hond herinneren, hier en daar zelfs mensenhoofden en zelfs kleine, verwrongen menselijke fi guurtjes. De kronkelende, dier-achtige we zens bijten met hun snavels in eikaars slangenlijf, en vormen daardoor een oneindig aan elkaar vastgeknoopt weefsel, dat haast Club een voorwoord laten toch kan men niet van leesvoer schrijven. Deze bundel (158 spreken Het is kundig geschreven J. TT.*er« en Geerlink verlaagt het literaire b,Z-.)- U't&ege^fn .door 4U,ife' peil niet ter wille van de leeshon- venj W. P. v. Stockum te Den ger Bovendien heeft hij gebroken Haag. Het titelverhaal „Moord met de gewoonte het detective bij eb" is het langst, de ande- verhaal altijd in heel luxe omge- re verhalen zijn korter. vingen te Ja ten spelen. daagse Ned. componist en de geven amateur-pianist is eigenlijk wel erg groot. De de pedagogen of a weinige activiteit van de meeste J®" amateur-pianisten. Maar men moet toch ook ergens anders de den lijve ervaart. „iet a m a teur-pia ni sten. Dagfinale, een avondboek voor c,s Tl **\1". X, tï,c moet ,och ook er"— jonge mensen, door dr. C. Gil- speelt veelal het bekende „klas- schuld zoeken, n.l. bij de compo- huis e.a. Uitgave J. H. Kok, sieke" repertoire, speciaal de nisten. Te weinig nog wordt er N.V.. Kampen. populair geworden werkjes. Wat door de hedendaagse componisten hoort men eigenlijk in de huise- - - J 1 J Ja, dit boek mocht nog wel ljjke kring? Toch echt weinig hotels. Zijn verhalen spelen zich ?ens herdrukt worden. Nog meer pianomuziek van eigentijdse Het detective-verhaal wordt dan af in Den Haag en Wassenaar en )°"Se mensen kunnen er veel aan componisten. Ook bij uit- misschien door de high brow niet ze geven stuk voor stuk een prach- hebben Ieder van de twaalf voeririgen op muziekscholen is tot de schone letteren gerekend, tige tekening van de ..couleur lo- auteurs schnjft een maand lan£ deze verhalen zijn zeer zeker li- cale" Een bundeltje dat zijn weg over een onderwerp. Practisch teratuur. Heeft Chesterton dit wel zal vinden bij de vele lief soort lectuur niet „de ridderroman hebbers. eigen nog levende LUTHER en het beroep het repertoire veelal erg rwTTTÏuTs- perkt. Chopin en Beethoven staan dan bovenaan. Luther en het beroep, door ds. C. C. G. Visser. Uitgave Neder landse Bond „Maarten Luther", VIA NAALD SN PIAAT liet 1 valt. Even vreemd, ongewoon en ver rassend als deze lijnfantasieën. zijn de kleuren van deze boekil lustraties. Nooit zijn er goud of zilver, nooit een purperen onder grond. maar ook geen sterke na tuurlijke of stralende kleuren zo als andere miniaturen. Het ge heel toont een bleke, lichte kleur combinatie. waarin de kleuren lichtgroen geel, lichtrood, licht- af e toe derscheiden zijn. Soms is alles ietwat donkerder, en dan geeft het door het warmere kleurengamma, een meer harmonische eenheid die zelfs aan een Perzisch tapijt herinnert. Spanninq W/IJ kunnen deze kunst niet beter karakteriseren dan met het begrip: abstract expressionis me: Wat zij uitdrukt is: opwin ding, spanning, onrust, een zucht naar spiritualiseren van alle vor men doch tevens ccn zucht naar oneindige, onophoudelijke bewe ging en chaotische menigvuldigheid eigenlijk een innerlijke dwang tot het mateloze. Maar het komt nooit zo ver! De mateloze overdrijving is getemd door een sterkere macht, door de JLS er twee landen genoemd kunnen worden als het over goede koorzang gaat, dan zijn het zeker wel Duitsland en Rusland. Beide landen hebben op dit gebied een eeuwenoude traditie. Natuurlijk is er ook in deze landen kaf onder het koren, maar over het algemeen zijn de Duitse en Russische zangkoren voorbeelden van goed gedisciplineerde en zangtechnisch goed getrainde vocale ensembles. Wie toevallig tijdens een bezoek aan de Expo in Brussel het Rus sische Academie Koor o.l.v. Alex ander Svechnikov heeft gehoord, zal van die koorcultuur in Rusland opnieuw een duidelijk en schoon bewijs hebben gekregen. En dat is dan nog wel een amateurkoor. In 1943 is het koor opgericht en het heeft zich in die korte tijd een grote populariteit verworven. Be grijpelijk dat er nu ook grammo foonplaten van zijn opgenomen. De dirigent en oprichter Alexan der Svechnikov was verbonden aan Radio Moskou en was ook direc teur van de jongenszangschool. Nu is hij president van het Russische zangeisgenootschap er. leider van het Russische Academie Koor Voor de koorzang heeft hij zich ge heel ingezet en heel wat werk van moderne Russische componisten heeft hij tot uitvoering gebracht Als rasecht koordirigent ziet ook hij in de a capella-zang de basis van de koorzang. Met zijn Acade mie Koor heeft hij ook een groot klassiek repertoire opgebouwd. Maar daarnaast is er voldoende ruimte gebleven om het echte Rus sische lied uit te voeren. op- sel. Ér worden spran kelende en wat weemoedige volks liederen gezongen in bijzonder knappe bewerkingen. Ook zijn er twee koorliederen bij van Rach maninoff en Taneiev. Alles a ca- pella. (25 cm. langspeelplaat S 06201 R). Deze koorzang is zo gaaf en zo natuurlijk, dat gaf FONTANA i burg en Leipzig, was professor in Innsbruck en directeur van de Westfalische Landeskirchenmusik- schule in Herfora en docent aan de Universiteit van Münster. In zijn twee boeken onder de titel fragmenten, nl. de koorge- tjes Etudes uitgegeven. ten en aria's „Gloria in excel- Deo", „Laudamus te", „Gra- agimus tibi". „Osanna". .Be- Agnus Dei" en „Dona rekening gehouden met de moge lijkheden van de amateurs. Grote moeilijke sonates of zware piano concerten zijn door de amateur niet in te studeren en die kan men ook niet als studiemateriaal op muziekscholen gebruiken. Muziekuitgeverij Harmonia Hilversum hèeft nu getracht die Amsterdam, kloof tussen hedendaagse compo nist en amateur,pianist te over- ue Nederlandse Bond „Maar- bruggen door Nederlandse en Bel- ten Luther" stelt zich ten doel gische componisten opdrachten te kennis van en de liefde voor geven voor het schrijven van klei- de Lutherse belijdenis te bevor- nere pianowerkjes, die door ama- deren en de beginselen van deze teurs gespeeld kunnen worden. In belijdenis voor het gemeenschaps- U"1"J sn jeven der mensen te doen kennen en belijden. Overeenkomstig deze doelstel- Twee deel- lin£ Seeft de bond een reeks totaal zijn er zo ongeveer 50 we werkjes ontstaan. Onder re dactie van Hans P. Keuning zijn nu twee deeltjes Sonatines, twee plaat uit deeltje., Speelstukken deelten ncdictus" alle koordirigenten. samenwerking met de N.C.R.V heeft hij al meerdere kooruitvoe ringen in ons land geleid. CANTATE, de Duitse grammo- foonplaten-produktie die" zich spe cialiseert op de protestantse kerk muziek. heeft de kwaliteiten van Wilhelm Ehmann graag willen ge bruiken en deze koorleider zelfs belast met van de produkti al meerdere platen op- geschriften uit over „Luther en de wereld". In deze serie hoopt men de orde te stellen: het huwe lijk. arbeid en beroep, het econo- ÜJPmisch leven, de kunst, het recht. I.UUI5 pacem'(25 cm. langspeel- Mozart, Clementf, Kuhïau, Purcelï, de staat enz. De derde brochu- plaat 663 009 ER'. Eugen Jochum Telemann, Beethoven, Tschaikows- re in deze reeks is getiteld: „Lu- ky> Burgmüller. Czerny, e.a. In ther en het beroep". De vragen de bundels Sonatines komen van naar de persoonlijke en maat- de de hedendaagse componisten Sona- schappelijke plaats van de arbeid or van Henk Badings, Os- van de moderne mens worden hier Hemel. Jurr. Andriessen, aan de orde gesteld, tegen de Hans P. Keuning, Albert de Klerk, achtergrond van de opvattingen, dirigeert het koor en het symfonie orkest van de Beierse Rad als vocale solisten werken Die Chorführung" heeft Ehmann alt Hertg Töpper en de tenor Pe- fines' schat van jnateriaal gegeven jer peai-Si dje uitzonderlijk en stijlvol hun aria's zingei - OI d Men kan moeilijk zeggen dat Eu- Marcel Poot. Herman Strategier die gen Jochum - -- -- - - - i dat radiokoor uit het bijzonder Luther, i Marinus de Jong. Het zijn veel- ook Calvijn, had over de beteke- München heeft gevormd. Ook dat ai aardige prètentieloze stukken, nis van de arbeid. Speciale aan- die geen al te hoge technische dacht wordt gevraagd voor de stellen en de amateur heel uitspraken van de grote Refor- vertrouwd mator, die ook thans nog gelden klanken. voor het maatschappelijk leven. De bundels Speelstukken bevat- Een en ander wordt toegespitst ten bijzonder leuke werkjes van in het laatste hoofdstuk, dat Lu- Henk Badings. Marinus de Jong, bher's boodschap voor de wereld Hans P Keuning. Albert de Klerk, van vandaag behandelt. Erkend Herm. Strategie koor heeft als alle radio-koren - een vaste koorleider. Wat het koor op deze plaat doet is absoluut gaaf voorzichtig bekend i en Jochum vertekent ondanks maken met de nie ijn toch romantische instelling - leze koorleider zeus nergens de muziek van Bach Al- de artistieke leiding lgs js doorzichtig en beweeglijk se- ktie. Onder zijn direc- bleven, zonder anti-Bachse porta- de Vries wordt dat een terug tot Luther KÏnTrd' h^ft hüjnnuWm[gev?)e!d Slechts dc solo-violist Rufolf Koec- Robbé, Ja" Fefdwhof'. De twee en Calvijn niet mog°elijk Kantorei heeft hij nu uugevoeid kert geeft Zljn partij in de alt-aria rhiiznnHcr dat. zoals rcrof. W. Bani ...„o' te"* iets te veel gevoel. Friedrich Micheelsen. resp. ..Ich door er een beetJC van a,e echte wollt dass ich daheime war en barokke, bijna dartele geloofsblij- „Herr, nun lassest du deinen Die- heid van deze ana verloren gaal - -n rieden fahren De motel- Overigens een zeer goede opname. i zijn opgenomen in de Paulus- kerk te Darmstadt. (45-toeren- plaat T 71890 F). Als U wilt weten wat goede polyfone koorzang is. dan moet U dit plaatje eens be luisteren. Deze prachtige motetten zijn door Wilhelm Ehmann in een grote eenvoud, maar toch met uit drukking, gebracht. Een aanwinst op het gebied van de koordisco theek. kert geeft zijn partij m de alt-aria deejHes met Etudes (bijzonder dat. zoals prof. W. Banning het eigenlijk mezzo-sopraan) .Lauda- gogd studje.materiaal) bevatten gezegd hééft, sinds de industriali- naast „klassieke" etudes ook wer- satie het karakter der maat- ken van Jurr. Andriessen, Oscar schappij niet meer overwegend v. Hemel, Hans P. Keuning, Al- statisch is en het christelijk den- bert de Klerk, Marinus de Jong. ken niet meer ongebroken. Be- Herm. Strategier en Edward toogd wordt echter, dat Luther CORN. BASOSKI Stam. Deze r dat ook de individuele vocale pres taties van de Russen zeer hoog aia ullv<- zijn. Een sopraan met een volko- dirigent dat i opname die geleid wordt door iemand, die moer reputatie heeft Is orkestdirigent. Het is de eerste irigent van de Beierse radio in München, Eugen Jochum (geb. 1902). Jochum wordt thans alge meen als de beste Brahms- en Duitsland i jaloers op wordt. De dirigent weet alles volkomen doorzichtig te hou den. hij weet de fraaiste crescen- di en decrescendi te maken en hij die in 1904 geboren werd, heeft heeft een totaalklank bereikt die van zijn jeugd af al slechts te bewonderen valt. En de toond voor de koorza solo van de *opraan T. Blagosklo- deerde muziekwetenschap land geliefd gemaakt. Voor de grammofoonplaat heeft >~- de"koorzang Hij stü- Jochum nu een uitvoering gegeven i i Frei- van Bach's Hohe Messe en daar- ongerijmde leugen grauwe hersenschim mijn voeten schuiven langs de hemelkoepel en verwarren daar een vroege vogelvlucht mijn handen zetten twijfelend hun schreden op de brede stoeprand van het licht onder mij zie ik vertwijfelend een vergezicht. ANNEKE GELUK "S bundeltjes willen Calvijn ook thans nog wel iets te zeggen hebben, wanneer het gaat om het behoud van het menselij ke in de mens, dat door buiten menselijke krachten onderdrukt of vernietigd wordt. Verschillende malen sluit de schrijver zich aan bij uitspraken van Albert Schweit zer die een van de eersten wordt genoemd, die zich met de prakti sche consekwenties van Luthers leer in het maatschappelijk le ven heeft beziggehouden. Als de achtergrond van heel Luther's leer over het beroep wordt de liefde tot de naaste genoemd. In de lijn van Luther sprekend, veroordeelt de schrijver elke be voorrechting van het ene ras bo ven het andere. Allen, die zich interesseren voor de vele moeilijke verhoudingen bij de moderne beroepsuitoefe ning. zullen gaarne kennis nemen van dit oude maar niet verouder- 1 de Reformatorische geluid in een 1 J -J i tijd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 20