oe wordt een menó ZATERDAG 30 MEI 1959 Harry Pulles vertelde het ons: Kleiboer en Bc gers mogen d twee klinkende n men zijn op het g bied van organis ren, er is nóg een 1- man, wiens ster wel iswaar nog niet zó hoog steeg, maar wiens prestaties zo lang zamerhand toch wel van dien aard zijn geworden, dat men hem zonder overdrijving als „Dritte im Bunde" zou mogen beschouwen. Want hij werkt heel anders start bijvoorbeeld altijd zonder een cent garantie en is, vermoedelijk terecht, van mening, dat de door hem gevolgde methode het op den duur van alle andere winnen zal. Zijn naam is Harry Pulles, 37 jaar oud, vader van zes kin deren en woonachtig in Breda. Iedereen in het zuiden kent hem. weet althans van zijn be staan af en is er van op de hoog te. dat wanneer Harry Pulles zich ergens voorspant, succes bij voor baat verzekerd is. „Laten we er Harry Pulles maar bijhalen" zegt men beneden de Moerdijk, als er wat op stapel moet worden gezet. En tot dusver heeft deze nog nim mer het vertrouwen beschaamd „Hoe wordt een mens nu orga nisator?" he'bben we hem onlangs gevraagd toen hij in een klein zol derkamertje op het raadhuis van Etten-Leur al maar zat te telefo neren in verband met de grote vliegherdenkingsfeesten. die daar van 5 tot en met 14 juni worden gehouden. Want op 27 juni is het immers een halve eeuw geleden, dat de eerste motorvlucht boven Nederland werd uitgevoerd. En wel door de Belgische graaf De Lambert met een Wright Flyer boven Etten. Harry gooit de haak nu met enige nadruk op het telefoontoe stel, grijpt een sigaret, tovert thee op z'n bureau en haalt dan even diep adem om eens heerlijk uit te kunnen blazen. Hij lacht er zelf om en herhaalt onze vraag: „Hoe wordt een mens nu organi sator?". „Ja, hoe word je zoiets eigenlijk? 'k Weet het heus niet. 't Ging zoals het ging." Levenshistorie Maar omdat hij terstond voelt dat we met zo'n antwoord wei nig gebaat zijn trekt hij eens aan z'n kuif en vertelt een stukje le venshistorie. „Toen ik de mulo en de middelbare handelsschool ach ter de rug had in de zomer van 1939 liet ik me inschrij ven voor een opleiding voor het Kon Ned. Indische leger, het K.N.I.L. In verband met de inter nationale spanning was die oplei ding verplaatst van Nijmegen naar Aalsmeer. Ik dus naar Aalsmeer. Maar de gebeurtenissen ontwik kelden zich dermate snel, dat ik reeds in de mei-dagen van 1940 werd ingezet bij Schiphol. Dat liep weldra uit op krijgsgevangen schap. Aanvankelijk werd ik op transport gesteld naar Amers foort, doch niet zo lang daarna naar Herrenberg. bij Stuttgart, omdat ik politiek niet betrouw baar werd geacht. Welnu, daar in het zuiden van Duitsland ben ik met het organiseren begonnen^ organiseri «Ik start altijd zonder een cent subsidie of garantie» opgezet onder de naam ,,'t Hart Tijdens de 17 dagen „Mento" in van Brabant'. Hiervoor wordt Oosterhout hadden we 17 dagen echter eerst een half miljoen gul- regen. En zodoende „slechts" den garantie gestort. Maar is het 117.000 bezoekers. Het had drie- dan nog een kunst om iets te on- maal zoveel kunnen zijn. Maar dernemen?? dat is niet zo erg. Alleen van de Gevaar 7 deelnemers aan de diverse con- gressen, die aan de P.H.-E.L. zijn Jammer genoeg zien sommige gekoppeld, zijn we zeker. Voor oudere organisators mij nu als hen een gevaar omdat ik het pr' cipieel anders doe. Maar n< mijn vaste overtuiging is nier. waarop ik te werk i ontvangsthal met 3000 in- plaatsen in voorbereiding. Wat er —ar verder komt wachten we af. Vast ma- staat intussen, dat de omschake- de ling van landbouw naar industrie, businessman" Ik ben ook nog hun medewerking aan de P.H.-E.L. een idealist, die iets doen wil hebben toegezegd, zeker de gemeenschap. r. veel belangstelling van de West- streef ik ernaar, bij elke tentoon- brabanders zal hebben", stelling tevens de streek en haar ..Ja", zeg^ Harry Pulles, „nu problematiek te pousseren. Dus draait alles perfect, maar twee - hoe de boestanden waren, hoe ze jaar geleden in Sluis stond ik er thans zijn en hoe ze moeten wor- nog heel anders voor. Ik was uit- den. En voorts is m'n grootste genodigd voor een bespreking in ideaal, de beeldende kunst erbij het meest gerenommeerde hotel te betrekken. In Etten-Leur, waar aldaar, maar had geen stuiver op dus de volgende maand de vlag- zak. Met een kennis, die toeval- gen zullen wapperen, en waar een hg ook naar Sluis moest, mocht grote expositie komt onder dei ik meerijden. Ik kwam daar aan. luchtvaartkentekens PH-E(tten-)} zag vele grote „sleeën" voor de L(eur) zal het streekeigen van' deur staan, ging naar binnen, heel West-Brabant naar voren maakte kennis met B. en W. en worden gebracht. En dank zij de andere autoriteiten, werd ont- medewerking van kunstenaars als haald op pils en cognac, en meen- Hildo Krop. Man Andriessen, de op een gegeven ogenblik ook prof. Bronger, prof. Esser e.d. cen rondje te moeten geven Kort zullen in de groenstrook langs de daarna werd ik verschrikkelijk wandelpaden tientallen beeldhouw- nerveus over de rekening, die me werken worden geplaatst, opdat straks gepresenteerd zou worden het publiek zonder enige moeite °aar de besprekingen lange tijd j--- - stroef liepen, werd ik nog nerveu zer. Toen ten slotte het einde van de conferentie daar was en de ober me zijn nota overhandigde met 32 erop, flitste het door m'n brein: ..Houd u die rekening nog maar bij u, ik blijf toch de Door 12 andere hele week hier logeren te betrekken wa? gr„oot. JAARLIJKSE VIERING VAN SHAKESPEARES GEBOORTEDAG in Stratford tweeëntachtig vlaggen on ren miljoenenzaak met deze kunst kennis kan ma- Streekeigen Bij de O.K. 2 in Eersel (1958) bracht ik eveneens dat streek eigen naar gemeenten Een culturele en toeristische miljoenenzaak de indruk van de ontsluiting van Kempenland. Net zo bij de ten toonstelling „Sluis presenteert" in 1957. Deze expositie droeg zelfs een internationaal stempel, d.w.z. een Nederlands-Belgisch, vanwe ge de bijzondere ligging van Sluis. anders? Als het gezelschap ten- vertrokken zou ik wel weer goe- Maar het Over enkele weken wordt het idyllische Stratford-on- moest ik Avon weer overstroomd met naar schatting een miljoen mensen, als het er dit jaar niet méér zyn dan anders ge zien het feit, dat 1959 het jaar is van het honderdste rijkste Shakespearemonument familie, vrouw en toneelfiguren kosten een pond, een houten voet stukje met een tinnen model van Shakespeares geboortehuis kost achttien pond. De grote Shake- spearekermis begon al tweehon derd jaar geleden toen de souve nirwinkels als paddestoelen uit de grond opschoten en vele van de thans bestaande winkels (sommi ge zijn twee bij drie meter groot) dateren nog uit die tijd. Tachtig jaar geleden werd het belang- Shakcspearefestival. Souvenirwinkels worden belegerd, dit betalen wij gast' Ik ging na afloop 4 kilometer allemaal. li honderden meters film worden belicht met mensen uit bierbrouwer uit Birmingham. In alle werelddelen en op de achtergrond de idyllische Avon, het kerkje van St. Gowers en het verzakte huisje, waar en heb gewacht op B beid om al liftende naar Breda Zij komen m drommen naar het met rozen overgroeide Ik zoek hel dos lang niet alleen '"„"4 'ZmVSv-n0"'" le"' huisje, waar Anne Hathaway, Shakespeares vrouw, werd brouw in koffie- en theewinkeltjes die geboren en het sterfhuis van de grote Bard. er overigens natuurlijk ook bij ho- als plaatselijke industriëlen, mid denstands- en landbouworganisa ties. waren tevreden over dc ..Mento" en niet minder ons ten- toonstellingscomité, dat een batig saldo boekte van 17.000! Toen alles voorbij was. was ik dood op, daar ik me niet alleen met opzet en indeling van de tentoon stelling het hoofd had moeten bre ken, maar tevens alle publiciteit op me had genomen. Niettemin was ik zo gelukkig als een kind. Daarna kreeg ik de ene op dracht na de andere: een tentoon stelling in Axel, een expositie in Sluis, idem in Sint-Jansteen, in Eersel en in Steenbergen. En overal eindigden we met winst, zodat er ook voor mij een behoor lijk bestaan van over kon sehie- Dan heb ik t ontvluchtin De Duitsers stonden op dat ge bied echter ook hun mannetje, zo dat ik wel tot driemaal toe wist te ontsnappen, doch tevens tot driemaal toe gepakt werd een maal vlak bij de Zwitserse gr Enfin, de oorlog liep ik werd instructeur in nei nieuwe Nederlandse leger, kwam bij de „Welzijnszorg" terecht en kreeg volop gelegenheid, m'n organisa- tiedrang in dienst te stellen van de ontwikkeling en ontspanning van onze militairen. Door een on geluk werd ik in 1949 helaas Veel boeiender Dat standhoudertje spelen was wel aardig, daar je met allerlei mensen in aanraking kwam, doch veel boeiender leek het me. zo'n hele tentoonstelling op poten te zetten. Nadat ik nog enige jaren voor diverse firma's als leider van stands en als verkoper was oogetreden en aldus voldoende „in de keuken" had kunnen kijken kreeg ik mijn grote kans met de februari-ramp van 1953. Binnen 48 uur moest ik de Chasseekazerne inrichten als opvangcentrum voor vluchtelingen, inclusief kinderen en kraamvrouwen. En dit verliep allemaal zó gesmeerd, dat ik meende best geschikt te zijn voor beroepsorganisator. Daarom ac cepteerde ik meteen een uitnodi ging voor het organiseren van een tentoonstelling in Assen ter gele genheid van de T.T. Maar oh, la la. ook ik moest door schade en schande wijs worden. Want ik bleek nog maar een groentje te zijn. „Dank" zij enkele „vlotte jongens, op wier medewerking ik een beroep had gedaan, verspeel de ik de helft van m'n spaarcen ten en bijna al m'n zenuwen. Het werd een complete sof daar in As- Prettig Weet u wat zo prettig is tegen woordig? Ik hoef niet meer naar de mensen toe te gaan, doch zij komen naar mij.' Ik zeg dit niet uit verwaandheid, maar als je als organisator wil optreden moet je over veel zeggenschap kunnen beschikken. Anders ga je onherroepelijk eronder door. Ik maak dus een plan en stel m'n eisen. Zo moet ik bijv. de ver zekering krijgen, dat de hele ge meente achter me staat. Ten tweede verlang ik een kantoortje op het gemeente huis. En ten derde bepaalde inkom sten- en uitgaven en dan is het usance, dat zij, wan neer ze iets voor exposeren voelen, alvast de helft van de kosten stor ten op de girorekening van de stichting. Van de gemeente zelfj of van de leden van het comité verlang ik geen stuiver. Zelfs geen enkele financiële garantie. Ik begin uitsluitend te werken met de helft van het geld dergenen, die deelneming aan de expositie heb ben toegezegd. Op grond hiervan bepaal ik de omvang 'er tentoon stelling, doch houd ik rekening er mee, dat de expositieruimte zon der veel moeite kan worden uitge breid Komen er nu mede door een flinke publiciteit zich nog méér gegadigden melden, dan maak ik een nieuwe begroting. En daarna eventueel nog een der de en een vierde. Door deze wij ze van werken blijf ik steeds met beide benen op de grond staan en is het onmogelijk jezelf of an deren in de vingers te snijden. Ik maak dus uit niets iets, hetgeen enig is in Nederland. In Tilburg wordt thans ook een tentoonstelling Voorts wil ik vooral de jeugd trekken. Daarom gaat m'n vriend Jan van Giels op tal van scholen lezingen houden. En er komt een nationaal jazzconcours. En als Uai- allemaal weer voorbij is ga ik in september en oktober vissen en tevens wat peinzen op nieuwe ideeën voor elders. Voorlopig kan ik nl. twee jaar met diverse ex posities vooruit. „Slaapt u altijd rustig?" vragen we Harry Pulles. ..Neen, ik lig ook wel eens lang het alleei wakker. Aan innerlijke spannin gen ontkom je bij dit werk tuurlijk niet. Al was maar, omdat je zo moeuij* slag kunt slaan naar het aantal bezoekers. Voor Etten-Leur ver wacht ik er 100.000. Dat mag u gerust in de krant zetten. Even wel: het cijfer dat ik achter_ in m'n hoofd heb vertel ik u niet. In elk geval zorg ik ervoor, dat ik zelfs bij de slechtste standigheden gedekt ben. Onder de hanebalken van raadhuis van Etten-Leur I Harry Pulles enkele maanden leden al zijn domicilie. Vandaar, lat de telefoon daar al die tijd ■eeds haast onophoudelijk gai .Want om iets groots te organis Maar bovenal zullen zij William S. Hart, die kon bewij- een bezoek brengen Shakespeare Memorial Thea tre, waar vanaf midden mei tot half september de stem van Shakespeare zal weer- brandde dit theater af; zekere Benson kocht de puinhopen en deed jarenlang goede zaken met de verkoop van souvenirs vervaardigd uit half verbrand hout. Archibald Flower, de zoon van de deed ondertussen pogin- de driehonderdduizend pond bijeen te krijgen om een nieuwe schouwburg te bouwen. Toen hij het geld zes jaar later ter. dat hij rechtstreeks afstamde bijeen had, kwam i Joan Hart, Shakespeares r" Het kost overigens tiendui zenden om alles in goede staat klinken, zoals hij nu al te houden. Souvenirgretige be- drie en een halve eeuw tot zoekers nemen alles mee, wat kunnen en de keurig aange- de wereld spreekt. In Stratford beschouwen ieg<je tuintjes worden elk helft van de Amerikaanse Shake- spearestichting. Het is een der duurste theaters ter wereld, wat niet wegneemt dat het altijd vol is. Er zijn mensen die plaatsen nemen voor elk matinee en elke avondvoorstelling in het seizoen en die rustig negentien keer King Lear en vijftien keer Hamlet gaan de vijftienduizend inwoners zoen vertrapt. De diverse Sha- ™:llli,™Ahik?!tre..a.IS!h™i kespearehuizen slaap bij de Bij Stichting voor een miljoen pond ter "miljoe'ïT toeristen st"«"d de kataps. maar u ™ndi™e" Restaurant 1 even beroemd als het thea- het restaurant van Alger- Whitcombe; het is namelijk per jaar inbrengt mag wel in ere houden. De men de buursteden Co- kunnen Andere getallen over te bewijzen t nuttigen alvorens Shakespeare e het Shakespeare citaat) maar in Stratford strijkt men niet minder op gewekt tussen de drie en vier miljoen pond sterling per jaar op. Stratford heeft wel het een en ander dat een band met Shake speare vormt. Hij werd er in 1564 geboren, trouwde met een meisje uit het dorp en was toen ruim vijftien jaar elders. Toen keerde hij terug en bleef tot zijn sterfdag in Stratford. Men heeft daar het huis waar hij werd geboren, het kerkje waar hij werd begraven, het huisje waar zijn vrouw werd Stratfords miljoenenzaken zijn ventry en Warwick mogen tweehonderd souvenirwinkels, dan al spreken van „veil met een gemiddelde van dui- "ante" P" dag, omzet een miljoen souvenirs per jaar en drie tot vijf miljoen briefkaarten. het huis izyn Gebokst „Doch een ezel stoot zich in 't gemeen slechts eenmaal aan de zelfde steen" dacht ik bij me zelf. En toen ik in 1956 na eerst nog wat getraind te hebben met klein goed opnieuw een kans kreeg pakten de zaken heel wat beter uit. In dat jaar bestond Oos terhout drie eeuwen en dus moest er wat leven in dc brouwerij wor den gebracht. Zowel de Oos- terhoutse Harmonie als de zang vereniging „Aurora" smeedden plannen voor een concours, cr moest een flinke expositie aan vastgeknoopt worden en of ik dat nu eens voor elkaar wilde boksen. Toen heb ik gebokst. Tweeduizend vierkante meter tentoonstellings ruimte waren amper voldoende om de gegadigden onder te brengen. Alle deelnemers, zowel landelijke, een keer of tien, tracht het klimaat te peilen, oriënteer me in zake de eigenaar digheden die elke streek bezit en ga eerst eens pra_ den, die het meest enthousiast zijn. Daarna zoek ik contact met de tegenstanders. Want als er er gens plannen op duiken, heb je altijd pessimisten die rondkraaien, dat „zoiets voor onze gemeente toch niets waard Van zulke te genstanders maak ik eerst mede standers. Dan ben ik al een heel eind. Dan moet er een comité komen stichting. En plaatsje op het raadhuis om aan het geheel een officieus tintje te geven. In veel gemeenten is dat zeer belangrijk En wat nu die begroting betreft, deze zet ik altijd sober op. Ik laat door de stichting het comité wat zakenmensen aan schrijven, waarbij de voorwaarden worden vermeld De mensen in Stratford hebben dus wel wat te laten zien en al zo een drie eeuwen lang maken zij daar een royaal 'gebruik van. In de hoofdstraat van Stratford waar Shakespeares hebben gewoond; i leder- Ër bestaat zelfs Whitcombe vaak al om acht uur aan de gang om driehonderd toe risten van ham-and-eggs te voor zien. Het Shakespearehobel is eigendom van Emile Sachs, een gemoedelijke Zwitser, die volgens de beste Zwitserse tradities heerst over zijn hotel met drieëntachtig kamers en zevenentwintig badka mers. De kamers hebben er geen nummers, maar dragen de namen van toneelstukken of figuren van Er zijn meer dan vijfhonderd Shakespeare. Het hotelbedrijf is Bui niet slecht, als men nagaat dat is en een week lang ko men om Shakespeare te zien spe len in zijn geboorteplaats prijzen zijn i Souvenirs schillende Shakespearesouve- nirs te koop vanaf Arine Hatha- vele wayzakdoeken en Shakespeare- men blikopeners tot en met Shake- len speare-barometers en -eierklokken. de eerbiedwaar- een legt zich daarbij mige relieken moeten dere kwaliteit zijn, zoals Shakespeai "55S?"'™ "'.'bfS?- Keu Hamlet speelde lang heeft iedereen Som- met Shakespeares hoofd in bijzon- nog afgezien van de Hamletsiga- het rettenkokers en Shylocknotenkra- kers. Gekleurde tegels met por- rugkrabber dige traditie aangepast. Zo gaat borden en gedenkplaten die alle maal iets van Shakespea tellen. In de Midlandbank staart zijn beeltenis u tegen. In het het in tretten Stratford dit jaar zijn honderdste officiële seizoen in sedert de ge boorte van de Stichting en u kunt ervan opaan. dat het een goed seizoen gaat worden! aid) Shakespearehotel ziet u hem de hall en op de bierkroezen in de bar. U kunt in Stratford geen sigaret of sigaar doven of u raakt wi>i Shakespeare in het asbakje. Op ve^i" ge*ld de stoel waarop Shakespeare zat (beslist ge maakt door een onovertroffen meubelmaker). ford gekleed als in de tijd q»zen; noewei niet van anaitespeare Strat- zeif afkomstig zijn meubilair, gordijnen gegaran- werd i op het graf en verzamelen zich dan hoofdstraat, waar de vlaggen tweeëntachtig naties (Japan is de f950 Shakespeare pond sterling, maar voor het huis, 0 waar zijn dochter Suzanne heeft gewoond, legde de Stichting in vierenvijftigduizend pond De laatste jaren heeft de tige muziek wordt uitgevoerd. Juistheden Dat is maar een bescheiden be gin. Het hele jaar door komen er verzoeken uit alle delen van de kistje Stratford c 1 fles gidsen in Stratford binnen de per ken te houden; zij mogen alleen de historische waarheid vertellen en -moeten hun eigen grapjes bui ten geding laten. De staf van dc Stichting telt nu drie dozijn men sen, van wie de helft rondleiders vijftii t de pond per week verdienen. Ma a Leergierig Avon en elk verzoek gaat verge- zeld van een gift aan de Shake speare herdenkings stichting. In keer per jaar afdraaien, mei begint het seizoen te lopen. Elke vakantiedag moet het ge meentebestuur driehonderd pond sterling uitgeven voor extra ver keerspolitie en straatvegers. Elke mooie zomerdag zullen automobi listen met pleizier een uur rijden over de honderdveertig meter lange Avonbrug om de stad bin- ?n te komen. De gemiddelde be- jjoeïd zoeker geeft t pond sterling uit lijk ook twaalf shillings voor een bezoek aan de diverse Shakespea- rebouwsels. Al die monumenten zijn in han- De chefgids Wilfrid Osborne heeft aan de hand van hem gestelde vragen een Shakespeare-encyclo- pedie samengesteld met duizen den vragen en antwoorden. Oor spronkelijk was dit boek alleen be de rondleiders, maar tegenwoordig is het ook een best seller in Stratford en overal waar men wat van Shakespeare wil we ten. Amerikanen zijn het meest weetgierig en weten vaak het min ste. Osborne herinnert zich nog de Shakespearetrost, die alUJd de Amerikaan, die het huis j j van Anna Boleyn wilde zien en üoed werk doet, niet alleen door die er nie, van ,e overtulgen waSi behouden, ^at niet de ongelukkige Anna Bo- al die gebouw maar ook door ruzies uit de reld te helpen. Zo waren er voor vrouw de trust een eeuw geleden zijn weest werk begon drie huizen met drie was die Anne Hathaway de Shakespeare was ge- Een andere herinnering

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 15