Gokken grote verleiding in Australië's samenleving Nieuw kabinet voor het eerst voor de lens KAB betreurt gebrek aan contact met het NVV f STANDARD George Adamski9 Amerikaans ambassadeur van Venus Vliegende schotels bestaan al eeuwenlang, zegt hij s ZATERDAG 16 MEI 1939 Prof. dr. J. E. de Quay heeft gistermiddag en -avond verga derd met personen die zich voor het bekleden van een mi nisterspost beschikbaar hebben gesteld. Praktisch gezegd: Ne derland, dit is uw nieuwe Kabinet Van links naar rechts: mr E. H. Toxopeüs (binnenlandse zaken), me juffrouw mr. M. A. M. Klompé (maatschappelijk werk), mr. J van Aartsen (volkshuisvesting en bouw nijverheid), mr. J. M. L. Th. Cals (onderwijs, kunsten en wetenschap pen), prof. dr. J. Zijlstra (financiën), prof. dr. J. E. de Quay (minister president cn algemene zaken), mr. dr. Ch. J. M. A. van Rooy (sociale zaken), drs. H. A. Korthals (verkeer cn waterstaat), mr. V. G. M. Ma- rijnen (landbouw, visserij en voed selvoorziening). en drs. J. W. de Pous (economische zaken). Op de foto ontbreken mr. A. C. W Beerman (justitie), mr. J. M. A. II. Luns (buitenlandse zaken) en S. J. van den Bergh (defensie). MAPRO-spirool is sterk en soepel en overol in huis Ie gebruiken. Voor Uw gordijnen, de wos. Uw gorderobe enz Enorm proctisch, eenvoudig te be- mogelijkheden met ned. octrooi 74341 Let op de gele bus Nieuw kabinet Het kabinet-De Quay heeft al voordal er iets omtrent bekend was het stempel van christelijk-sociale politiek op zich gedrukt gekregen. De confessionele par- tijen eisten, dat regeringsprogram en keuze van personen zouden moeten waar borgen, dat het nieuwe bewind zich in deze richting zou gaan bewegen. Ook dit zal dus moeten blijken. De sociaal-econo mische paragraaf van de regeringsver klaring is bü voorbaat verzekerd vaif de scherp-kritisclie belangstelling van voor- en tegenstanders. Er zal nieuwe wijn ge schonken moeten worden. Hoe hij zal smaken is goeddeels afhankelijk van de tong, die hem proeft. Maar een eerste vereiste nan krachtig en consequent be leid is wel, dat men geen nieuwe en oude wijn gaat mengen. Het kabinet-De Quay zal zich het beste kunnen handhaven e de meeste waardering kunnen ver we: ven, indien het een gezond eigen sociaa economisch program met kracht uitvoer Ons land is in belangrijke mate afhankt lijk van de bewegingen van de intei nationale conjunctuur Naarmate de lang zame verbetering van de laatste tijd zie verder voortzet, zal het gemakkelijkei zijn met maatregelen van overheidswege een redelijke verdeling van de groeiende welvaart te bevorderen. Het zal eei de grootste verdiensten van het komende bemind kunnen zjjn, indien dit dan ge beurt op grond van zijn eigen beleid op dit terrein, zodat bij de afrekenii hopelijk vier jaar niet vastgesteld zal kunnen worden, dat een aantal u lijke verbeteringen uitsluitend tot stand konden komen doordat zij door de oppo sitie op een falend beleid moesten u den veroverd. Al g. Dagblad). .n onze correspondent in Australië, Leo 't Hart.) DEZER DAGEN werd in Australië een hotel verloot; een prijs van bijna twee miljoen gulden.. Het was een loterij ten bate van een lief dadige instelling, het bleek geen succes te zijn want een derde van het aantal loten kon niet worden verkocht. Betekent het dat de „goklust" in Australië vermindert? Zulks aller minst, de loterij-markt is overvoerd, hetgeen voor Australië heel wat zegt! i weduwe ergens in het achterland voor de plm. tien gulden welke zij haar lot had neergeteld, de eigena- van het hotel. „Wat moet ik ermee inen", vroeg zij zich af, „ik zal het gaan verkopen". De verkoopwaar- an het hotel wordt op rond ander half miljoen gulden geschat. Verder wa- ïr in deze loterij nog enkele huizen als kleinere prijzen, voor een totaal van plm. 200.000 gulden. Zoals gezegd, het werd geen financieel icces voor de organisatoren, zij legden stevig geld op toe. Het kan zelfs ee Australiër te machtig worden met al di loterijen; er „lopen" trouwens nog twe van die monster-verlotingen met hoofd prijzen van plm. 250.000 gulden. Doch de „gewone" loterijen, waa in iedere staat zo gemiddeld zes tot acht per week worden getrokken, geven belastingvrije hoofdprijzen van 50.000 gulden met vele kleinere prijzen. Voor iedere trekking moeten 100.000 loten gen f 2.25, voor wat de gewone loterij betreft, worden verkocht, hetgeen ge schiedt door het hoofd- en de bijkantorer in de grote steden en via de agenten. Het beeld omtrent de Australische gok lust is hiermee nog lang niet getekend, doch geeft wel het meest populaire deel. daarvan. Want. naast de welhaast alge mene deelname aan die gewone en soms extra loterijen, zijn daar vele andere „goksoorten", niet in het minst die, wel ke de paardenrennen betreffen. Er kan worden aangenomen, dat Australië door het publick per jaar rond een miljard gulden aan allerlei vo van weddenschappen en loterijen wordt besteed, waarbij de staat Nieuw-Zuid Wales met 200 miljoen gulden aan d< top staat. Zij ontvangt er ruim zevei miljoen gulden van uit de gemaakte winsten, waarvan 4)4 miljoen gulden uit de eigen staatsloterijen. Pad naar de afgrond Men kan zeggen dat bepaalde person die hun geluk in het veld zoeken, inderdaad gelukkig mee gemaakt kun nen worden, daarnaast echter heeft dit gegok reeds menigeen op het pad de financiële en morele afgrond gevoerd en bracht het sommigen zelfs tot zelf moord. Onlangs verklaard.e mevr. E trice Ingleson voor de rechtbank Sydney: „Ik heb lange tijd „Slippery Sam" gespeeld, waarbij door het draaien van een kaart ruim vierduizend gulden kon worden verspeeld". Mevr. Ingleson werd bankroet verklaard m 25.000 gulden aan schulden. Het is één voorbeeld uit de vrijw dagelijkse lijst van gok-slachtoffers, hoe wel vele loterij-tickets de naam van automaten, doch verder dan een „actie' „Happy landing"; „My best day" of is men nog niet gekomen. „Happy life" dragenUiteraard moet En, noemde de directeur van eei hieraan worden toegevoegd, dat dege- Staatsloterij de vermeerdering van zijr te beperken tot hun jaaromzet met bijna 100.000 gulden, niet ïrbetering in de handel.. japanse Prinses verloofd iende Hisanaga Shimazu, hebben zich vandaag officieel verloofd volgene de vele eeuwen oude traditie, dat wil zeggen zonder elkaar te zien en zonder ring. De ver loving werd een feit, toen een kamerheer, de keizerlijke oudere van de Prinses, Shimazu's moeder, die weduwe traditionele geschenken bracht en een n van de jongeman tegelijkertijd ver lovingsgeschenken naar het keizerlijk paleis droeg. De wederzijdse geschenken bestonden uit zeebra6em, Japanse wijn en rollen zijde. Vier uur later werden Shimazu en zijn moeder door de Keizer en de Keizerin ten paleize ontvangen Shimazu zelf mocht zijn verloofde, met wie hij tegen het einde van het jaar hoopt te trouwen, daarna e Dagvaarding deugde nietvrijspraak De rechtbank te Assen heeft gisteren een boekhouder vrijgesproken van de hem ten laste gelegde verduistering van *60.000, omdat de dagvaarding niet aan le voorwaarden voldeed Veertien dagen geleden had de boek houder voor de rechtbank bekend, de 60.000 in een periode van ongeveer vier jaar ten nadele van een manufacturen zaak in Assen te hebben verduisterd. Hij had het geld besteed aan zijn hobby: het kopen en fokken van uitheemse vo gels in een volière. Teeen h. geva ■af. maanden voorwaardelijk, geëist. Conferentie Genève (Vervolg van pagina 1) Lloyd, te soepel tegenover de Russen op melden, dat de westelijke ministers ge durende het weekeinde zullen proberen de barsten te lijmen. De Engelsen in Genève moeten kwaad hebben gemaakt over een bericht, waarin wordt gesuggereerd, dat Enge land een geheime politieke overeenkomst met Rusland heeft afgesloten. Niemand wil Engeland van ontrouw beschuldigen. Het Amerikaanse persbureau A.P. meent echter in Genève een zekere sfeer van wantrouwen tegenover Engeland te moeten signaleren. was het weg, dat eerste grijze haartjet Doe 't zélf - óók de crémc behandeling - met de POLYCOLOR Haarkuur. Vraag hét uw drogist of parfu merie. (1.95) ...geen schrik en geen moeite! Gewoon thuis zélf uw haar wassen met POLYCOLÖR-Kleurshampoo. Het wordt zónder verven bijgetint in uw eigen kleur of een modieuze nuance. Een weldaad voor uw haar en uw verschijning! Tube f 1.95 (Keus uit 20 tinten) LAHNEMANN Ur«nN.H. Postbus 18. I VERGADERING OVER SER-ADVIES (Van onze sociaal-economische redactie) TAE K.A.B betreurt het ten zeerste dat in de achter haar liggende periode met het N.V.V. geen ge zamenlijke gedachten vorming over de vrijere loonvorming heeft plaats gevonden. Een begin is er wel ge weest, maar om onnaspeurlijke rede nen is daar verder geen voortgang Emigranten leren les Er kan rustig worden gezegd dat on der de emigranten geen enkele is, die hun eigen vaderland een goklust heb ben gezien als die, welke in Australië wordt aangetroffen en zelfs het befaam de Monte Carlo overschaduwt. Een •bezoeker uit Nevada in Califorme, it als Amerikaans gokcentrum wordt aangemerkt, constateerde bij zijn bezoek Australië dat hetgeen zich in zijn woonplaats afspeelt, nog maar „peanut" wat hij hier zag. Hoe dan ook, emi granten met „gevoel" voor gokken, kun- n Australië hun lusten botvieren. Er zijn ongetwijfeld uitzonderingen, maar ls regel kan worden geconstateerd, dat ij zich in sterke mate weten te beheer- en, waarbij onze landgenoten gunstig opvallen. Het minst blijken de Grieken tegen verleiding bestand; zij hebben zelfs .gen bureaus die adviseren op het in gewikkelde' en vakkundige terrein van wedden op de paardenrennen. Na de Grieken zijn het de Italianen die verstrikt blijken te raken in, wat zij aan vankelijk denken, gemakkelijk „geld verdienen". Het is echter gebleken dat in het algemeen de Italiaanse vrouwen zich tegen de gok-animo "van hun echtge noten verzetten; zij in het bijzonder ne men de wijze lessen ter harte welke in dezen worden geleerd. Zoals de Italiaan, die na vele jaren hard werken ruim 25.000 gulden had op gespaard en, toen de hartstocht hem te pakken kreeg, in twee weken tijds alles verloor. Zulk een les schokt de hele Ita liaanse gemeenschap in wijde omgeving! De meeste emigranten blijken in de diverse goksystemen pas belang te gaan stellen wanneer zij een aantal jaren in Australië zijn, voornamelijk doordat zij aanvankelijk, door onbekendheid met de taal, bang zijn te worden „genomen". Dat zulks niettemin in later jaren toch ge beurt, hebben velen van hen met schan de, doch vooral met schade moeten Het zit in het bloed Mogen de emigranten, waarvan velen om principiële redenen, zich verre hou den van al hetgeen met loterij en gokken te maken heeft, de Australiërs zit het om zo te zeggen in het bloed. Van kerkelijke zijden wordt soms fel tegen dat alles geageerd, doch men ver neemt dan veelal het Stoïcijnse ant woord: „Drinken en gokken zijn nu een maal de twee hoofdzonden van de Australiërs", waarna men rustig verder drinkt en gokt De State en Federale regeringen laten de zaken zoals ze zijn, per slot van re kening moet de staatskas gevuld en wor den vele instellingen, waarvan in de eer ste plaats de ziekenhuizen, er door ge financierd. De i felle tegen de gok- Luxcmburg. De hertogin van Parma, de moeder van prin6 Felix van Luxemburg, is gisteren in Luxemburg gestorven. Zij is 96 jaar geworden. SIEMENS SLEDE-STOFZUIGER licht gewicht q grote zuigkracht I. l4öf" TWEEDE PINKSTERDAG BIJ KONINGIN (Van redacteuren) De Amerikaan George Adamski zal op Tweede Pinksterdag op Paleis Soestdijk door H.M. Koningin Juliana worden ontvangen. Op dezelfde dag houdt hij een lezing in het Gebouw voor K. en W. in Den Haag en vier dagen daarna spreekt hij in Bellevue in Amsterdam. George Adamski is de man, die rotsvast gelooft, dat vliegende schotels bestaan, ja, sterker nog, dat mensen, zoals wij, maar dan afkomstig van verre planeten door de patrijspoorten van die vliegende schotels het doen en laten van de aardbewoners nauwlettend in de gaten houden. te, wist hij toch door zijn boeken .en publikatiés. en thans ook weer door zijn lezingen, de aandacht te vesti gen op het fenomeen der vliegende schotels. George Adamski, die na de oorlog in het zonnige Californië, niet ver van het grote Amerikaanse observa torium van Mount Palomar een cafe taria begon, was bijzonder geïnteres seerd in de astronomische waarne mingen, die daar door de enorme telescoop door de erkende geleerden werden gedaan. De cafetaria-exploitant ging de astronomie als liefhebberij beoefe nen, schafte zich kostbare telescopen aan en begon de nachtelijke hemel af te speuren. Hij kwam al spoedig met de sensationele mededelingen, dat er aan het firmament nog andere dan de officiële hemellichamen Soms nam hjj hele zwermen vlie gende schotels waar, die in keurige formaties hoog boven Californië zweefden, om dan plotseling op top snelheid tc verdwenen. Hjj ontdekte ook de sigaarvormige moederschepen van waaruit de kleinere schotels naar de dampkring van onze aarde werden gedirigeerd. En George Adamski zag zelfs kans om foto's van deze ruimteschepen te maken. Soms waren ze heel dichtbij, dan weer toonde het negatief niet meer dan enkele stippen. astronomen, toen werkelijk een zep- pelin-achtig voorwerp, dat aan de bovenkant helder oranje was, zicht baar werd en even later kwam uit dit moederschip een vliegende scho tel. Adamski was overtuigd, dat het om hem te doen was. En zijn ver moedens werden aldus zijn eigen boek natuurlijk al heel spoedig werkelijkheid. Want, terwijl de anderen op een (veilige) afstand bleven toekijken, liep Adamski naar de schotel, dia intussen in het woestijnzand geland was en waaruit een menselijke fi guur was gestapt Hij had lang haar, het hing bot op zijn schouders, hij was ongeveer 1.65 meter lang, had grote kalme grijsgroene ogen en was bijzonder aantrekkelijk om te zien. En volgens de op 17 april 68 jaar geworden Amerikaanse amateur- astronoom, die als éénjarige Poolse baby met zijn ouders naar de States emigreerde, doen die in de techniek en ook in de beschaving zo ver ge vorderde Venus- en andere planeten- bewoners dat vliegen in de ruimte al sedert het jaar 18.617.841 vóór Christus. Ja, u leest het goed, acht tien miljoen en nog ruim zeshonderd duizend jaar, voordat de Christelijke jaartelling begon. Deze theorie verkondigde George Adamski enkele jaren geleden in zijn boek, dat zoveel pennen in beweging bracht: „De Vliegende Schotels zijn geland". Hij baseerde die theorie op de zgn. Brahmaanse tabellen, waarin hij ontdekt heeft, dat in die voor historische tijden een ruimteschip van Venus onze planeet met een bezoek moet hebben vereerd. Veel van zijn waarnemingen grondde deze Californische restauranthouder op de mythen uit de Oosterse rell- Gesprek Theorie Maar In z(|n boek over de „Vlie gende Schotels" had George Adamski ook nog enkele theorieën voor de orthodoxe Christenen. H(j zei daarin letterlijk: „Orthodoxe Christenen be hoeven geen conflicten met hun ge loof te krijgen, als zij de gedachte van buiten-aardse mensen, die meer ontwikkeld zijn dan wij accepteren. Als zij dit in eenvoudige theologische termen willen stellen, kunnen wjj zeggen, dat op Venus geen „zondeval der mensen" heeft plaatsgevonden." En daarbij plaatste de schrijver nog een voetnoot van de volgende In houd: „Het Vaticaan heeft afgekon digd. dat het niet in strijd met het geloof of de moraal vindt om aan tc nemen, dat planetaire naburen cr aan ontkwamen, tot de erfzonde te Grote dag En op donderdag, 20 november 1952, kwam voor George Adamski de grote dag Om half één 's middags had hij voor het eerst persoonlijk contact met een mens uit een andere wereld. Die merkwaardige ontmoe ting gebeurde in de Californische woestijn. 17 kilometer van Desert Cenbre in de richting van Parker in Arizona. Men had hem verteld, dat daar al eerder schotels moesten zijn geland en met enkele andere mensen trok Adamski de woestijn ln. Er was Adamski weinig aanvaardbaar acht- grote opwinding onder de Ontvangst Adamski kon niet met de man 1 spreken, maar wel kwam het tot een „telepathisch gesprek" en daaruit ontdekte hij, dat de man van Venus afkomstig was. Het gesprek-in-ge- dachten was buitengewoon vriend schappelijk, maar Adamski mocht toch geen tooht in de schotel maken, ofschoon hij daarom wel vroeg. De anderen hadden ademloos naar het gebeuren gekeken en toen de Venus- man al weer was vertrokken, vonden zij merkwaardige voetafdrukken in het woestijnzand, waarvan ijlings gipsafgietsels werden gemaakt om de wereld te bewijzen, dat het alle maal werkelijkheid was en zeker geen hallucinatie. De getuigen leg den zelfs een verklaring af ten over staan van een notaris en Adamski kreeg een publiciteit, die hem wereldberoemd maakte. Maar de officiële Amerikaanse autoriteiten (zij weten veel meer, zegt Adamski nu nog steeds) hadden geen commentaar en geen antwoord voor de eerste mens, die contact had met de buitenwereld, zoals zij ook nooit hadden geantwoord, als Adam ski weer een zending foto's naar Washington stuurde, om zijn theo rieën te bewijzen. Na die gedenkwaardige dag van november 1952 had George Adamski nog altijd volgens zijn eigen ver klaringen zeer vaak contact met de mensen van Venus, maar ook van Saturnus en Mars, die met hun tech- nisoh-volmaakte ruimteschepen naar onze aarde kwamen. Waarom Waarom ze dat deden en doen? Ook daarvoor heeft Adamski zijn verkla ring. De planeetbewoner; willen ons aardlingen redden van de naderende ondergang. Deze mensen-van-vee!- hogere-orde (die geen oorlog voeren, die zeer beschaafd zijn, die 1000 jaar of ouder worden) hebben alle pro blemen, waarmee onze wetenschaps mensen nog tobben, al eeuwenlang opgelost. En de elektromagnetische kracht brengt hun schapen naar de aarde, laat daar Venusmersen ach ter, die „gewoon" bussen de Ameri kanen gaan werken, en z'j trachten de mensheid tot het inzicht te bren gen, dat al die aardse tegenstrijdig heden nergens voor nodig zijn. George Adamski werd hun „am bassadeur". Hij vloog al enkele ma len in vliegende schotels, dronk Venuswater, at Venusfrnit, nam nog honderden foto's (die niet allemaal lukten), zag zelfs al een keer de, volgens z(jn bevindingen. zeer vruchtbare cn bewoonde achterkant van de maan en bleef, ondanks alle sceptische commentaren, die men op z(jn onderzoekingen gaf, halsstarrig bij zijn mening, dat het allemaal waar was, wat hjj zag, ofmeende te mee gemaakt, verklaarde vanmorgen drs. Th. Coppes, adjunct-directeur van het wetenschappelijk advies bureau van de K.A.B. tijdens een vergadering van dat verbond, die was gewijd aan het onlangs uitge brachte S.E.R.-advies over huren en lonen. Van N.V.V.-zijde zijn immers herhaalde lijk de feilen van geleide loonvorming erkend en is gezegd dat die loonvorming ook voor hen geen dogma is. Het is niet uitgesloten te achten, aldus drs, Coppes, dat gezien de praktijk van de loonvor ming in de laatste tijd overeenstemming tussen de vakcentrales bereikt had kun nen worden. Dit geldt temeer omdat ook de K.A.B. niiet voor een volledige vrije loonvorming is. Er blijft, zo zei drs. Cop pes. ook naar K.A.B.-opvattingen bij de toekomstige loonvorming een belangrijke taak weggelegd voor de overheid en de centrale organisaties van werkgevers en werknemers. Daaraan vooraf gaat echter de taak van de organisaties van de des betreffende bedrijfstak zelf. Zij dienen namelijk overeenstemming te bereiken over de nieuwe lonen en andere arbeids voorwaarden. De macht van de vak beweging zal in het algemeen niet verder reiken dan de economische mogelijkheden van de desbetreffende bedrijfstak. Dit laatste noemde drs. Coppes nu precies waar het om gaat. omdat als men meer wil realiseren, men ofwel de eigen be drijfstak of de eigen onderneming grote schade toebrengt, ofwel een loonsver hoging verkrijgt ten koste van de consu ment en dat is ook ten koste van de andere Nederlandse werknemers. Het overheidsbeleid zal naar de mening van drs. Coppes altijd een globaal beleid moe ten zijn en mag nooit tot in de details gaan. zoals dat met het huidige loonbeleid wel het geval is. Een van de belangrijkste redenen waarom de K.A.B. naar een vrijere loonvorming toe wil is omdat de ontwikkeling van de produktmteit in Nederland gorgen baart, zei drs. Coppes, in dit verband de werkgelgenheid aan halend. De toekomstige werkgelegenheid wordt het beste gewaarborgd door de ontwikkeling van een doelmatig produk- tie-apparaat. Alleen als wij bijblijven, kunnen we de werkgelegenheid op peil houden. J. A. Middelhuis De K.A.B.-voorzibter J. A. Middelhuis zei in zijn openingswoord dat de weder zijdse verhoudingen tussen de confessio nele vakcentrales en het N.V.V, niet zijn aangetast door de meningsverschillen be treffende de loonvorming. Hij achtte het niet uitgesloten dat de vakcentrales elkaar in de praktische uitvoering van de loon politiek wel zullen vinden, zowel onder ling als in relatie met de centrale werk geversorganisaties. De heel Middelhuis onderstreepte nog eens dat de K.A.B. blijft staan op het standpunt dat de werknemers een rechtmatig aandeel van de welvaart toekomt. De K.A.B. verzoekt de nieuwe regering uitdrukkelijk de ontwikkeling op de bouwmarkt nauwlettend te volgen cn tijdig de nodige maatregelen te nemen, die kunnen voorkomen dat de in 1958 in gezette. zij het ook geringe verlaging, van de bouwkosten wordt doorkruist door overspanningen op de bouwmarkt, zei dr. G. van der Gun. economisch adviseur van de K.A.B. Want die overspanningen die de laatste weken in bepaalde delen van het land weer zichtbaar worden op de bouwmarkt kunnen er toe leiden dat de bouwkosten weer oplopen. De K.A.B. doet bovendien een dringend beroep op gemeentebesturen en woningbouwcorporaties om zeer in het bijzonder bij de bouw van woningen in de sociale sector, met name de woning-, wetsector als uitgangspunt te nemen om dat de woningen die gebouwd worden, ook bewoond moeten kunnen worden door die mensen waarvoor zij primair bestemd zijn Slechts een sterk prijsbewustzijn van al degenen die bij de voorbereiding en de bouw van woningen betrokken zijn, als mede een evenwichtiger ontwikkeling op de bouwmarkt, zullen het mogelijk ma ken een werkelijk sociale woningbouw te plegen en het huurvraagstuk nader tot een oplossing te brengen. Teleurstellend vond de heer Van der Gun dat de rege ring ondanks het feit dat zij sinds het S.E.R.-advies van 28 november 1952 als uitgangspunt van haar beleid heeft ge nomen het streven naar vrije huren op een in evenwicht zijnde woningmarkt, waarbij het huurniveau bepaald wordt door de rendabele kosten van de nieuw bouw. er niet in geslaagd is het huur vraagstuk tot een bevredigender oplos sing te brengen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 5