C+iRISTFUJK
Baptisten vierden hun
350-jarig bestaan
Bijbel bron van belijden
en dwaalleer
Weer twee zendelingen
voor Nieuw-Guinea
Hervormde scliippersjeugd
koos landrot als erelid
Ontsnapt
j langs Krakatau
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Spreekt de bijbel zichzelf
telkens weer tegen
Het blad „De Bazuin", het
officiële orgaan van de Theolo
gische Hogeschool te Kampen
schrijft over de Bijbel die een
bron is voor een rechtzinnig
belijden en voor dwaalleer:
"UR is een oude distichon 1)
-L' lezer, schrik niet van het
Grieks, ik vertaal het u terstond
dat vroeger als kenmerkend op
schrift op de eerste bladzijde van
een huisbijbel meermalen was te
vinden en dat in het latijn
aldus luidt:
Hie liber est in quo quaerit sua
dogmata quisque;
Invenit et interum dogmata
quisque sua.
Dit betekent:
Dit is nu het Boek waarin een
ieder de leervoorstellingen zoekt
rfiie hij belijden wil; maar ook zal
een ieder er zijne leervoorstellin
gen in vinden!
Gij voelt wat deze spreuk wil
zeggen.
Waaraan of aan wie ligt dit?
Het is een opmerkelijk ver
schijnsel waarbij of bij wie
ligt de oorzaak?
Ligt het aan de Bijbel óf ligt
het aan de mensen die hem met
zo verschillende verstandelijke
overwegingen, met zo geheel an
dere gesteldheid en vulling van
het hart, met zoveel Geesteslei-
ding of verwerping van Geestes-
leiding lezen?
Voorbeelden
EEN paar voorbeelden. „Sola
fide" zeiden Luther en
Calvijn: Zalig: door het geloof al
léén, zonder de werken der wet.
Zij beriepen zich bijvoorbeeld op
Rom. 3 28.
Zalig door geloof èn werk zegt
de Rooms-Katholiek. En hij slaat
de brief van Johannes open en
leest ons voor: „Gij ziet dat een
mens gerechtvaardigd wordt door
werken en niet slechts uit geloof".
Zó staat het te lezen in Jac. 3
24; zó staat het ook in uw en
mijn bijbel.
In dit leven komt geen mens tot
de volmaaktheid, zeiden Luther en
Calvijn, en zeggen gij, lezer, en
ik. En wij beroepen ons bijv. op
Rom. 7, waar Paulus, en toch stel
lig na zijn wedergeboorte en be
kering. zulke ontroerend-droeve
dingen aangaande zichzelf belijdt.
Maar dan komt Wesley, de va
der van het Engelse Methodisme.
zonder twijfel een zéér gelovig
christen, een kind van God, en
leert de Christian Perfection, de
mogelijkheid en bij velen
werkelijkheid, van een christelij
ke volmaking in dit leven; tenge
volge van een „second change",
een „tweede verandering". En op
triumfantelijke toon beroept ook
hij zich op de Heilige Schrift en
citeert Jezus' woord. Matth. 5 48:
„Weest gijlieden dan volmaakt,
gelijk uw Vader die in de heme
len is. volmaakt is"; Luk. 19
21: „Zo gij wilt volmaakt zijn,
verkoop al wat gij hebtFil.
3 15: „Zovelen dan als wij vol
maakt zijr.2 Tim. 3 17:
..Opdat de mens Gods volmaakt
zij
De vijf artikelen tegen de Re
monstranten leren met beroep op
de Schrift dat er geen afval der
heiligen is, omdat God zijn wer*
eens verlicht zijn geweest en
deel gekregen hebben aan de Hei
lige Geest en daarna afgevallen
zijn. weder opnieuw tot bekering
te brengen
Zo ziet men het: ook de twee
de regel van liet distichon is waar:
ieder die eigen gevoelens verde
digt. ook al wijken die nog zozeer
af van wat de rechtzinnige belij
ders der waarheid leren, vindt nog
wel plaatsen in dc Heilige Schrift
waarvan hij getuigt: „Hier staat
't toch maar!"
„Dit boek is het. waarin ook een
ieder zijne vooropgestelde
leringen aantreft of méént aan te
treffen
Tegensteüingen
IK herhaal: hoe kan dit nu?
Spreekt dan de Heilige Schrift
op verschillende plaatsen zichzelf
tegen?
Ons antwoord moet luiden:
Neen.
Maar Schrift moet steeds met
Schrift vergeleken worden.
De waarheid Gods is zo rijk en
véélzijdig, dat tegenstrijdig-schij-
nende uitspraken, met beroep op
haar. kunnen worden gedaan.
Bij nader en dieper onderzoek
blijkt echter steeds weer dat die
niet elkander ondergraven en wèg-
werken. maar aanvullen en hech
ter maken.
Wie al de gegevens der Schrift
in zijn leer en belijdenis verwerkt
komt tot het complete gebouw,
waarvan Jezus Christus het leven
de fundament en de hoeksteen is
en dat met zijn gevelspits tot in
de hemel en tot in de eeuwigheid
reikt.
voltooit. Geen afval der heiligen,
immers ook onbestaanbaar met
de uitverkiezing van eeuwigheid.
Maar dan komt bijv. de Room
se kerk, die wèl een afval der
heiligen mogelijk acht (en daar
om liefst vlak voor 't sterven nog
„bedient", het laatste Oliesel toe
dient) en de dogmatici dier kerk
halen er Hebr. 6 4 bij aan:
„Het is onmogelijk degenen die
m
Van Pelgrimssteeg naar verkeersweg
Burgemeester
van Beerta
Unie-voorzitter
Van Nelle bestellen
In het R.A.I.-gebouw te Am
sterdam is donderdagochtend de
grote bijeenkomst begonnen van
baptisten uit vele westerse lan
den ter herdenking van het feit,
dat 350 jaar geleden de Engelse
ballingen John Smyth en Thomas
Helwys te Amsterdam de eerste
baptistengemeente stichtten. Uit
deze gemeente zijn de baptisten
gemeenten in de gehele wereld
gegroeid tot een gezamenlijk
ledental van 23 miljoen.
Ds. H. van der Werf uit Emmen, die
de leiding van de ochtendbijeenkomst
had, sprak een openingswoord met als
titel: „Kiezen vraagt vrijheid". Hij noem-
Adv. de als een der kenmerken voor de we-
Alliance zendingsdag
reldwijde baptistenbeweging van ni
gisteren: haar diepe drang naar eerbie
diging harerzijds van het recht der 1
selijke persoonlijkheid om in vrijheid
te beslissen of en hoe men God zal wil
len dienen.
Vrijheid
Van Nelle bestellen 1 Adv
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Gameren (toez.) G. M. v.
Dieren te Ede.
GEREF. KERKEN
Beroepen: te Brooks (Alberta, Canada):
A. v. d. Ende te Munneburen.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt: voor Aagtekerke: K. de Gier
BAPTISTEN GEMEENTEN
Beroepen te Den Helder: A. H. Agte-
reek, kandidaat te Amsterdam.
Ook ditmaal bestond er weer grote
belangstelling voor de jaarlijkse Al
liance zendingssamenkomst, die op
Hemelvaartsdag in „Lommerrijk" te
Rotterdam is gehouden. Ruim 800
vrienden van de Nederlandse afde
ling van het wereldwijde zendingsge
nootschap The Christian and Missio
nary Alliance waren op deze stralen
de meidag getuige van de plechtige
inzegening en uitzending naar Cen
traal Nicuw-Guinea van mejuffrouw
A. C. Ubhink uit Arnhem en zuster
Ans in 't Veld uit Den Haag.
In de morgenuren vertelde mrs. Abra-
Iiamson over haar ervaringen als zen
delinge in Afrika, waar zij 36 jaar lang
een vruchtbaar arbeidsveld vond. Ds.
J. Lutcyn uit Ichtegem in België sprak
naar aanleiding van het thema „Dat God
ons de roeping waardig achte" over de
zendingsopdracht.
In de middagsamenkomst gaf de groep
werkende Alliance-vrienden een overzicht
van de snelle ontwikkeling van de zen-
dingsarbeid over de gehele wereld. Het
door dr. A. B. Simpson in 1887 opgerich
te interkerkelijke zendingsgenootschap
beschikt thans over een staf van 824
zendelingen werkzaam in 22 landen.
De heer L. Pasman uit Haarlem wek
te zijn gehoor, waaronder zich vele jon
geren bevonden, op tot dienstbaarheid
aan God.
Het hoogtepunt van deze blijmoedige
zesde Alliancedag werd gevormd door
de inzegening en uitzending van de bei
de jonge vrouwen naar het zendingsveld.
Het was doodstil in de zaal, toen de
grijze erevoorzitter, ds. J. Knecht uit
Brussel zijn vragen aan de toekomsti
ge zendingsarbeidsters besloot met de
woorden: „Zijt u bereid als God het in
zijn ondoorgrondelijke wijsheid van u
mocht vragen uw leven voor Hem te
geven?"
Een tweemaal duidelijk hoorbaar
en een zegenbede van alle aan
wezigen betekende het einde van dit in
drukwekkende moment.
Tot slot heeft de directeur van de
Stichting „Alliance Zendings-Centrum
Parousia" te Wassenaar, ds. W. Köne-
mann de dames Ubbink en In 't Veld
nog toegesproken. Hij wees met vreug
de op het feit, dat in de afgelopen zes
jaar reeds zeven mensen konden wor
den uitgezonden en dat dit getal nu tot
negen is verhoogd.
Het gesprokene werd afgewisseld door
opgewerkte samenzang, door solozang
ds. F
Wagenschiet uit Tongeren
een optreden van het zang-
het Bijbel-Instituut uit Parijs
Van Nelle bestellén I Adv
o.l.v. Rev. David Barnes. Miss Marie
Frelight, zendelinge uit West-Afrika, gaf
een kort getuigenis.
De vergadering werd geleid door
voorzitter, de heer L. de Graaf.
Mejuffrouw Ubbink en zuster In 't
Veld zullen over enige maanden
Nieuw-Guinea vertrekken. Sinds 1939
is de Alliance werkzaam op Nieuw-
Guinea. Zendingsgebied bij uitstek
was aanvankelijk de streek rond de
Wisselmeren, na de oorlog werden
ook zendelingen naar de Baliem-
vallei gezonden. Momenteel zijn r
dan 60 vertegenwoordigers van
Alliance op Nieuw-Guinea werkzaam
van wie circa tien Nederlanders.
Van Nelle bestellen 1
Adv
selljk t
Ds. Frank le Cornu
8 mei 80 jaar
Ds. I. Frank le Cornu te Utrecht,
emeritus-predikant van de Waalse ge
meenten, viert op vrijdag 8 mei zijn
80e verjaardag Ds. Le Cornu werd
op 8 mei 1879 in Frankrijk geboren.
Hij studeerde te Grenoble, waar hij
de graad van bachelier et lettres phi
losophic behaalde en in Zwitserland
r hij zijn proefschrift over „La
Predication d'Ernest d'Hombree",
predikant en beroemd redenaar te
Parijs, verdedigde.
Ds. Le Cornu diende eerst 18 jaar
de Waalse gemeente van Den Bosch
vertrok in 1923 naar Utrecht, waar
hij op 1 juli 1945 met emeritaat ging.
Gereformeerde Gemeenten
Midclelharnis vraagt
voorgangers aan
classis Rotterdam
De classis Middelharnis van de gerefor
meerde gemeenten omvat acht kerken,
die, nu ds. H. van Gilst van Middelharnis
ÏTvin iïÏÏS TT ONDERDEN jonge stemmen klom
consulentschappen. De classis Middelhar-A A_ ?eIl °P Hemelvaartsdag
Baptisten hebben volgens hem altijd
gestreden voor vrijheid van geweten en
voor vrijheid van godsdienst. Is de vrij
heid de mens eenmaal gegeven, dan pre
dikt de baptist hem de liefde van Chris
tus. Ook in de doop der gelovigen, die
tevens de overschrijding van de drempel
der gemeente inhoudt, ligt dit principe
van de vrijheid om te kiezen besloten.
„De doop is een vraag naar een goed ge
weten tot God. Ze is een gewetensbeslis
sing, in vrijheid genomen".
Die vrijheid is ook te vinden, waar hel
gaat om de inhoud van het belijden. Bap
tisten hebben doorgaans geen tot in vele
paragrafen uitgewerkte belijdenisgeschrif
ten. Ze laten meestal tot leden toe per
sonen die belijden te geloven in Jezus
Christus, de gekruisigde en opgestane
„In 1609 begon het wereldbaptisme
gezien -in Amsterdam. Het begon haar
pelgrimage in de Pelgrimsteeg aldaar.
Sindsdien is het .in korte tijd die nauw*
steeg ontgroeid en heeft het zich langs
de grote verkeerswegen verspreid tot in
alle continenten", aldus ds. Van der Werf.
Nieuwe voorzitter
In de twee dagen voor de hemelvaarts
dag. hadden de afgevaardigden van de
plaatselijke gemeenten die bij de Unie
zijn aangesloten, reeds in een bijzonder
vlot tempo een groot aantal organisatori
sche vragen besproken. In plaats van d(
voorzitter van de Unie, ds. H. van dei
Werf, die aftrad en niet herkiesbaar was
werd de burgemeester van Beerta geko
zen, de heer E. de Haan.
Burgemeester De Haan. die in 19(
Musselkanaal werd geboren was
tijd wethouder van Heerenveen er
van de provinciale Staten van Friesland
voor de Partij van de Arbeid en werd in
1955 burgemeester. Hij diende de Unie
reeds in de jaren 19421946 als secreta
ris-administrateur en van 19491953 als
beheerder van het bureau van de jeugd
beweging.
dam-Cèntrum tot vice-voorzitter
heer W. Modderman uit Sneek tot alge
meen adjunct.
Renderloo behouden
Met grote eenstemmigheid besloot de
vergadering om het buiten „Renderloo"
te Epe, dat enige jaren als buitencen
trum werd gebruikt, niet te verkopen.
Oorspronkelijk was men van plan, toen
het veel grotere buiten „De Vinkenhof"
werd gekocht en ingericht als conferentie
oord en seminarium, het buiten in Epe
te verkopen. Nu zal het behouden blij
ven speciaal voor het jeugdwerk.
De Unie-commissie verkreeg goedkeu
ring op zijn besluit, om een activerings-
in het leven te roepen, die
brede voorlichting over plaat-
landelijke arbeid zal zorgen in
ae zin van het Amerikaanse promotion-
work. In deze commissie werken diverse
commissies samen.
Op voorstel van de gemeente te De
venter zal de Unie-commissie onderzoe
ken of de uitgave van een schriftelijke
bijbelcursus mogelijk is. terwijl de motie
van de gemeente te Daarlerveen-Vrooms-
hoop ter stimulering van intensievere
gewestelijke samenwerking werd aan-
De gemeente te Utrecht zag haar wens,
dat door de verschillende commissies zou
worden samengewerkt in zake de verkrij
ging van fjnanciën, voor een groot deel
in vervulling gaan, daar door de ver
gadering een desbetreffend voorstel dezer
gemeente werd aangenomen.
Minder scherp
In de ochtendsamenkomst op He
melvaartsdag sprak ook de algemeen
secretaris van de Baptisten-Unie uit
Groot-Britannië en Ierland, dr. Ernest
A. Payne. Hij memoreerde het ont
staan van de eerste gemeente in 1609,
di gesticht werd door Engelse vluch
telingen in Amsterdam, maar sprak
zijn overtuiging uit dat dat niet de al
lereerste baptistengemeente was, omdat
de eerste in het Nieuwe Testament
wordt beschreven.
De gevolgen van dit gebeuren
1609 noemde dr. Payne van de groot
ste betekenis voor het gehele christen
dom. De kleine gemeenschap var
Smyth (die later uit berouw over de
zelfdoop naar de Doopsgezinden over
ging) en Helwys (die het werk var
Smyth krachtig voortzette) is uitge
groeid tot een „wereldwijde gemeen
schap van verbazingwekkende grootte."
Belangrijker dan getallen noemde
spreker echter „de erkenning In Luther
se, Hervormde, Anglicaanse en Congre
gations listische Kerken, dat het thans
minder gemakkelijk is dc kinderdoop
te rechtvaardigen dan in de 17e eeuw.
Het gesprek hierover is minder scherp
en veel vriendelijker dan eertijds. Ook
de baptisten willen hieraan deelnemen
in de geest, die Smyth vlak voor
sterven in zijn geloofsbelijdenis
sprak: „Dat allen, hoe ze zich ook
men christenbroeders zijn, met berouw
over de vele scheidingen terwille
minder belangrijke punten". In deze
geest willen we de herdenking vieren'
zo besloot de Britse predikant.
Aan deze bijeenkomst verleenden m-
dewerking het Chr. muziekcorps „I
Bazuin" uit Groningen onder leiding
van Piet Dolk en een aantal zangkoren
onder leiding van K. Pieket Weeserik
uit Utrecht.
Slotsamenkomst
De herdenkingsbijeenkomst werd
der meer bijgewoond door de predikant
van de Wereld Alliantie der Baptisten,
dr. Th. F. Adems uit Richmond in de
Verenigde Staten, dr. E. A. Bell na
mens de Amerikaanse (vroeger Noor
delijke) Baptisten Conventie, ds. G. W.
Sadler, vertegenwoordiger'van de South
ern Baptist Convention in Amerika,
dr. J. Nordenhaug, president van
Theologisch Baptisten Seminarium
Rüschlikon in Zwitserland en dr.
Cook, de secretaris van de Europese
Baptisten Federatie.
Tijdens de slotsamenkomst op He
melvaartsdag, die onder leiding stond
van de nieuwe Unie-voorzitter. burge
meester E. de Haan, hield ds. F. E.
Huizinga uit Hengelo, vice-president van
de Europese Baptistenfederatie, een toe
spraak over het onderwerp „Geen an
dere naam". Hij betoogde, dat geen
s boven zichzelf uitgroeit en dat de
s mens blijft, enerzijds superieur
alles wat hem omringt, anderzijds
onderworpen aan allerlei conflicten in
zijn innerlijk leven Velen gaan gebukt
onder het zo-zijn. Verkondigers van het
evangelie van God zeggen, dat Jezus
de Weg, de Waarheid en het Leven is,
dat door hem het zo-zijn gebroken
wordt, dat Hij verlost en bevrijdt.
Er is onder de hemel geen andere
naam gegeven, waardoor de mens
behouden kan worden. „Die Jezus
verkondigen wij en we zullen dat
blijven doen met steeds dieper
dende overtuiging, met toenemende
'kracht, met de zekerheid van de
'waarheid en met de overwinning
•het hart", aldus ds. Huizinga. Ten
slotte wekte de heer De Haan tot
hernieuwde toewijding op.
Van Nelle bestellen
nis heeft nubesloten zich om hulp tel eerbiedwaardige dorpskerk te Scher-
wenden tot de classis Rotterdam. De clas-1 penzeel (Gld.) waar de Hervormde
sis Rotterdam omvat zestien gemeenten j
en heeft vier predikanten. In dit ressort
zijn niet minder dan twaalf vacatures.
Van Nelle bestellen I
Adv
18
En mijnheer Nicolson. wat denkt u ervan?" De
kwartiermeester stond geen meter van hem vandaan
en in het bijzijn van leden van de bemanning was
de kapitein altijd de nauwgezetheid in persoon te
genover de hogere officieren.
Nicolson haalde de schouders op en kwam dooi
de gazen deur binnen. Hij had ^een J£erkwaardige
harakiri plegen,
het
gelukt te ontko-
lichte, bijna katachtige gang. alsof hij
droge stokken liep, en ",ae Ha'
breken Hij keek even
ende oven daarboven,
glans van het water,
oosten,
oude.
dat hij ze zou
ar de koperkleurige, gloei-
aar de olieachtige koper-
r de verre horizon in het
hemel en water elkaar ontmoetten in
««Fmetaaiblauwe glans, en ten slotte naar de uit
het noordoosten opkomende deining m het spiegel-
gladde water, die het schip aan bakboordzijde raak
te. Hij haalde-opnieuw de schouders op. keerde zich
om en keek de kapitein aan; en voor de-honderdste
maal verbaasde deze zich over het heldere ijsblauw
van zijn ogen. dat dubbel trof in dat donkere, door
gebruinde gezicht. Hij had nog nooit ogen
1- w,ooi- irj de verte op deze ogen leken.
gezien die ook r
logische geest, en nog nooit in dc Alpen Keweest.
Dat is voor geen tweeërlei uitleg vatbaar, wel
De stem klonk zacht en beheerst getuigde van een
minimum aan inspanning en paste volkomen bi] cie
manier waaroo hij liep. en bij zijn verdere hou
ding. Maar zij had een diepe, resonerende klank,
waardoor hij zich met groot gemak duidelijk ver
staanbaar kon maken in een zaal vol .door elkaar
pratende mensen, of in een harde wind. Hij ge
baarde door de open gazen deur „Alle kenmerken
De barometer staat nu op 28 5, maar een klein uur
geleden stond hij nog op 28.75. Hij loopt achteruit
als een bezetene. Het is het verkeerde jaargetijde
en ik heb nog nooit gehoord van een cycloon op
deze breedte, maar ik ben toch bang dat we een
beetje wind zullen krijgen
U bent een genie in het zich voorzichtig uit
drukken. stuurman", merkte Findhorn droogjes op
En wees niet zo oneerbiedig een taifoen „een
beetje wind" te noemen. Hij zou het eens kunnen
door ALISTAIR MAC LEAN
(vertaling Rob Limburg)
horen." Findhorn zweeg een ogenblik, glimlachte,
en vervolgde zacht: „Ik hoop dat hij het doet, stuur
man. Het zou een buitenkansje zijn."
„Dat zou het zeker!" mompelde Nicolson. „En re
gen! We krijgen een massa regen."
„Bij emmers vol", antwoordde kapitein Findhorn
voldaan. „Regen, hoge zeeën en windkracht tien
en elf, en geen Jap zal r~"
krijgen. Welke koers var<
„Een dertig, kapitein."
„Goed. houd het daar maar op. Dan zijn we mor
genmiddag in Straat Karimata, en daar maken we
altijd nog wel een kans. We zullen alleen voor hun
grote vloot uit de weg gaan, en omkeren doen we
voor niemand. Denkt u, stuurman", vervolgde de
kapitein volkomen kalm en rustig, „dat er iemand
op de loer zou liggen op ons?"
„Wanneer u een paar honderd vliegers en alle
schepen in de Chinese Zee niet meerekent, „nee "Een
korte glimlach gleed over Nicolsons gezicht. Toen
deze de rimpeltjes om zijn ooghoeken bereikte,
werden deze even wit, maar daarna was het voor
bij. „Ik betwijfel of er één van onze gele vrienden
is binnen een kring van vijftien mijl, die niet weet
dat we vannacht uit Singapore zijn uitgebroken. Wc
moeten de kostelijkste lekkernij zijn sinds de Prince
of Wales naar de kelder is gegaan, en de uitwer
king van deze klap zal naar rato zijn Zij zullen
op de loer liggen bij alle uitgangen Makassar.
Singapore, Doerian en Riouw en bij het opper
bevel zal men zich geen raad weten en bij dozijnen
„Maar zij hebben toch zeker nooit gedacht aan
Straat Tjombol of aan Temiang?"
„Ik denk dat ze over een behoorlijke dosis ge
zond verstand beschikken, en aannemen dat wij dat
ook doen", antwoordde Nicolson peinzend. „Geen
mens die zijn hersens bij elkaar heeft, zal 's nachts
met een grote tankboot als deze door die wateren
varen, zeker niet met de diepgang die wij hebben,
en^dan zonder ook maar één enkel licht in het
Kapitein Findhorn boog het hoofd, half knik, half
buiging. „U bent nogal complimenteus tegenover u
zelf, stuurman."
Nicolson antwoordde niet. Hij keerde zich om cn
liep naar de andere kant van de brug, langs de
kwartiermeester en Vannier, de vierde stuurman.
Zijn voeten maakten op het de'k niet meer geluid
dan het geritsel van vallende bladeren. Aan het eind
van de brug gekomen, bleef hij staan en keek door
de stuurboorddeur van de stuurhut naar de neve
lige silhouet van het eiland Lingga. dat langzaam
oploste in de purperen verte, daarna kwam hij
weer terug. Vannier en de kwartiermeester sloe
gen hem zwijgend gade. met vermoeide nieuwsgie
righeid in vermoeide ogen.
Boven hun hoofd weerklonk nu en dan het geluid
van stemmen of het geschuifel van doelloos rond
lopende voeten. Daarboven zaten de kanonniers, die
de twee Hotchkisses model H. 5 bedienden, oordeel
kundig geplaatst aan weerskanten van het teakhou
ten kompashuis Het waren maar oude kanonnen,
heel oud en zwak. en ze schoten erg onnauwkeurig.
Ze waren alleen maar goed voor het moreel van
degenen, die ze nog nooit tegen een vijand hadden
behoeven te gebruiken. De zelfmoordplaatsen wer
den de posten bij die twee kanonnen boven op de
stuurhut genoemd, aan alle kanten onbeschut als dit
hoogste gedeelte van de brug was, altijd het eerste
mikpunt bij overvallen op tankboten. De kanon
niers wisten dit opperbest, en aangezien zij ook maar
mensen waren, voelden zij zich al dagenlang bitter
weinig op hun gemak en werden met de dag ruste
lozer.
(Wordt vervolgd)
Schippers jeugdraad zijn jaarlijkse
landdag begon. In blijheid zong men
de psalmen en gezangen, passend
bij het Hemelvaartsevangelie, daf
verkondigd werd door ds. J. J. H
van der Ree, predikant van de va
rende gemeente te Amsterdam.
Uitgaande vai Handelingen 1 vers 11
(waar de discipelen zich horen verwij
ten. dat zij naar de hemel blijven sta
ren) stelde ds. Van der Ree de vraag:
„Waar kijken jullie naar?"
Er valt zoveel te zien in de wereld,
vooral op een zonnige Hemelvaartsdag.
Maar is er iemand, die deze dag naar
de hemel kijkt? Wij willen allemaal
wel een hemel, maar dan niet ergens
ver weg in de hoogte, doch liever op
aarde. Dat is de hemel, die wij zelf
willen bouwen, het surrogaat van de
hemel waar Jezus Christus zetelt.
De hemel, die wij op aarde bouwen,
zal eerder een hel blijken te zijn, in
dien wij niet naar Jezus kijken. Zijn
opgenomen-worden was geen vlucht.
Hij is wel omhoog gegaan, maar Hij
heeft de wereld niet afgeschreven.
Want niet het noodlot regeert op aar
de, maar Hij.
Wij moeten de aarde trouw blijven,
maar mét de opgenomen Heiland. Wij
moeten de wereld bekijken met de
ogen, waarmee Christus naar haar
kijkt. Dan wordt het leven iets feeste
lijks, want dan bouwt men geen eigen
hemel op aarde, maar men werkt
mee aan de bouw van het koninkrijk
der hemelen.
Dc schippersjeugd-Ianddag, die in
1930 voor het eerst werd gehouden
(met 64 bezoekers), zag ditmaal on
geveer duizend jongeren bijeen.
Daar Scherpenzeel geen zaal heeft,
die op zulk een gezelschap is berekend,
had men de eierhal gehuurd. Daags te
voren stond daar nog een miljoen eie
ren opgetast, maar door persoonlijke
medewerking van de burgemeester zelf
die een bekwaam stoelensjouwer
Onmiddellijk na de hemelvaart konden de discipelen het ge
zang inzetten Het hoofd omhoog", maar de brok in de keel
maakte het hun onmogelijk om verder te zingen: „Het hart
naar boven." Hun hart trok niet naar boven maar naar het
verleden.
Wij kunnen Christus op twee manieren verwachten. Als onze
Heer, die de gelukkige ogenblikken uit het verleden komt
herstellen en het nare nu komt verjagen, of als de Heer die
Zijn rechtmatige plaats op aarde komt innemen.
De bijbel roept ons op om klaar te zijn voor de wederkomst.
Maar het wonderlijke is dat de discipelen verwijtend werd ge
vraagd: „Wat staat gij daar en ziet op naar de hemel?"
Wie alleen maar het hoofd en niet ook het hart heeft gericht
op Christus, vergeet dat er een taak op aarde is. Hij leeft met
zijn hoofd in de wolken.
Wie alleen maar het hart op Christus gericht heeft, maar het
hoofd op de dingen rondom ons, is in opdracht van Christus
bezig zijn levenstaak te vervullen, maar al gauw geneigd te
vergeten dat ons werk op aarde toch ijdel is. Zo iemand raakt
dan gauw teleurgesteld. Pas als wij beide richten op Christus
blijven wij verwachtend onze verantwoordelijkheid vervullen.
BEZITSVORMING
bezitsvorming is de afgelopen
jaren in vele kringen een dank
baar onderwerp van discussie ge
weest. De kwestie is van zuiver
principiële zijde benaderd, maar ook
de praktische mogelijkheden zijn be
zien.
Duidelijk is daarbij steeds gewor
den, dat men in confessionele kring
aanzienlijk meer begrip heeft voor
de positieve waarde van de bezits
vorming dan in socialistische kring.
De confessionele groeperingen heb
ben als positieve en principiële be
tekenis van de bezitsvorming voort
durend gesteld, dat hier mogelijk
heden liggen voor een versterking
van het maatschappelijk verantwoor
delijkheidsbesef bij de werknemers
en een betere waardering van de
eigen maatschappelijke positie door
deze categorie. Gaarne onderschrij
ven we deze positieve waardering
van de bezitsvorming.
Terecht wordt naar onze mening de
noodzaak tot stimulering van de be
zitsvorming gesteld. Onmiddellijk en
onlosmakelijk verbonden met de
principiële aanvaarding volgt hierop
echter de vraag, hoe men in de prak
tijk tot een dergelijke stimulering zal
kunnen komen.
Het advies over lonen, huren en
subsidies, dat de Sociaal-Economi
sche Raad aan de regering heeft
voorgelegd, toont onmiskenbaar, dat
de confessioneel-maatschappelijke
groeperingen de consekwenties van
haar principiële houding ten aanzien
van de bezitsvorming ook in de prak
tijk wensen te aanvaarden.
Zij hebben namelijk en bloc de
vrijere loonvorming verdedigd, de
SPAARREGELINGEN
jLfET C.N.V.-rapport over de gepre
mieerde spaarregelingen bevat een
aantal zeer waardevolle suggesties.
Een bedrijfsspaarregeling wordt ge
zien als een belangrijk middel voor
de werknemers ter bevordering van
het duurzaam bezit. Op het gespaar
de bedrag zou de werkgever maan
delijks of wekelijks een bepaalde
premie toe kunnen leggen om zo de
bereidheid tot het sparen te stimu
leren. Dit stimuleren zal zowel kun
nen gelden voor de groep, die reeds
spaart als voor hen, die nog over de
spaardrempel heen geholpen moeten
worden.
Er wordt van uit gegaan, dat een
spaarregeling nooit een verkapte
vorm van loonsverhoging mag wor
den door het verlenen van te grote
premies en evenmin de vorm mag
aannemen van liefdadigheid. Er zal
dus ge.en sprake moge zijn van be
nadeling van de groep, die om fi
nanciële redenen niet tot sparen kan
komen. Alvorens tot spaarregelingen
over te gaan zullen behoorlijke so
ciale voorzieningen per onderneming
tot stand gekomen moeten zijn, die
het gehe!; personeel omvatten.
Wanneer het in een onderneming tot
een spaarregeling komt, zal deze
eveneens voor het gehele personeel
moeten gelden. Sparen houdt welis
waar verband met de hoogte van het
inkomen, maar het wordt toch pri
mair een kwestie van mentaliteit
geacht, zodat het aanhouden van een
inkomensgrens onjuist zou zijn.
Wel is de C.N.V.-commissie de ge
dachte toegedaan, dat de maximale
premie voor ieder gelijk moet zijn.
Is het spaarbedrag, maximaal bijv.
5% van het inkomen en zou de pre
mie voor ieder (bij volledige benut
ting van de spaarmogelijkheid) 75
per jaar bedragen dan varieert deze
premie, procentueel uitgedrukt in
het spaarbedrag, gelijkmatig met het
jaarinkomen. Bij 3000 inkomen en
een spaarbedrag van 150 zou de
spaarpremie 50% bedragen, maar bij
een inkomen van 15.000 en een
spaarbedrag van 750 is de premie
slechts 10% van het spaarbedrag.
Gedacht wordt aan een premie-uit-
loonvorming, die uitzicht biedt op c
een ruimere beloning in de bedrijfs
takken waar dit inderdaad mogelijk
is, die bovendien de ontwaardering
van het geld tegengaat, in tegenstel-
ling tot de geleide loonpolitiek, en
die daarom geheel past in het stre
ven, de bezitsvorming te stimuleren
We zouden ook aandacht willen
vragen voor een zeer concrete zaak
ter bevordering van de bezitsvor- 1
ming, namelijk de gepremieerd*
spaarregelingen in onderneming en J
bedrijfstak. Hier zal het bedrijfsleven
kunnen tonen, dat de zaak van d«
bezitsvorming hem ernst is. En w(
hebben goede hoop, dat we ons hiei
niet vergissen.
Zijn wij wel ingelicht, dan is op
korte termijn een rapport van d« 1
Stichting van de Arbeid te verwach
ten, juist over het onderwerp van df
gepremieerde spaarregelingen in d«
bedrijven. De commissie van d<
belast, bestond uit 12 leden van hei
stichtingsbestuur zelf, voorts uit drie
leden van het College van Rijksbe-
middelaars en uit vertegenwoordi- J;
gers van de departementen van bin- v
nenlandse en sociale zaken.
In afwachting van het rapport vae g
de stichting zouden we thans echtei u
aandacht willen vragen voor hel
verdienstelijke rapport, dat een com- c
missie van het Christelijk Nationaal1
Vakverbond enige tijd geleden ovei s
de kwestie van de gepremieerde be-1
drijfsspaarregelingen heeft uitge- <j
bracht, een rapport, dat naar buiten 1
toe nogal onopgemerkt ls gebleven
kering tot gemiddeld 2% van d< L
totale loonsom per onderneming.
Voor de uitvoering van de spaarre- e
geling zou een spaarraad gevormd1
moeten worden, waarvoor de onder
nemingsraad de leden zou kunnen a
aanwijzen en bij het tot stand komen 0
van spaarregelingen zouden de vak
organisaties betrokken behoren t« 1
worden. Gedacht wordt aan eenz
blokkering van de spaartegoeden
gedurende drie jaren. Bij het opne-
men van spaargelden binnen dez«d
termijn zou men dan geen recht heb- j
ben op de spaarpremie. In special* v
gevallen zou de spaarraad een af
wijkende beslissing kunnen nemen F
Begrijpelijkerwijze staan deze gepre-d
mieerde spaarregelingen geheel loi*
van de reeds Ingevoerde vormen vai^
jeugdsparen en bouwsparen.
Dat het C.N.V. hier het beginsel vaid
de premiëring aanvaardt, achten wijt*
juist, omdat er inderdaad iets gedaar
zal moeten worden om de werkne-®
mers, na de sterke na-oorlogse geldig
ontwaarding en het geschikte ver
trouwen in de algemene economisch* s-
ontwikkeling, weer tot sparen te be 4
wegen. Wanneer het bedrijfslever
zelf, zoals het C.N.V. voorstelt, be c
reid zou zijn, een zeer belangrijk*E
bijdrage te leveren, achten wij di(
lofwaardig. Vanzelfsprekend zal dil
geen gevolgen mogen hebben voois
de loonontwikkeling. u
De voorgestelde vorm van premiërin)
lijkt on. gelukkig gekozen, omda^d
alle werknemers In een onderne-^
ming in dc regeling opgenomen kun-h
nen worden en de regeling toc!ifl
voor de laagste inkomens het meesi
attractief zal zijn. f,
Met belangstelling zien wij thans ui
naar het rapport, dat de Stichting
van de Arbeid over deze materie za:
uitbrengen en dat in grote lijnen d*
mening van het gehele Nederlands* d
bedrijfsleven zal vertegenwoordigen b
Gepremieerde spaarregelingen peiv
onderneming of bedrijfstak zouden*'
in de toekomst een belangrijke bij g
drage kunnen leveren ter verwer- h
kelijking van de nagestreefde bezits-b
vorming. e
bleek! had men van deze ruimte
een gezellige feestzaal gemaakt, waar
een voortreffelijke band, The Blue Birds
uit Rotterdam, de landdagdeelnemers
klankrijk ontving.
Scherpenzeels burgervader, mr, C, P.
Hoytema van Konijnenburg, had ken
nelijk plezier in het geval. Toen hij
zijn welkomstwoord sprak, roemde hij
het initiatief van de Hervormde Schip-
persjeugdraad om juist deze plaats uit
te kiezen, waar geen water is en waar
ïn van schippers niets weet.
De heer C. W. Smit. die de leiding
in de landdag had, stelde voor om
de burgemeester die als geschenk
van zijn gemeente een paar dozijn eie
ren aanbood tot erelid van de H.J.S.
te benoemen. Onder daverend applaus
speldde hij de burgemeester het insigne
op. Ja, het gaat bij de schippersjeugd-
Ianddag iets luidruchtiger toe dan op
kaar te beschrceuwe:
Uit naam van de Raad voor de Va
rende Gemeente sprak de heer J. J
Steinhart uit Voorschoten de jongeren
toe. Daarna begon men aan een bui
tenprogramma met spel en wedstrij
den. Wika A. Barel had hiervan de lei
ding.
Laat op de middag keerde men ir
de eierhal terug voor een gevarieerd
binnenprogramma met zang en muziek.
De dagsluiting werd geleid door ds. A
H. Weenink, predikant van de varende
gemeente te Groningen. Radiozanger
Jules de Corte heeft daarbij gezongen.
Het liep al tegen de nacht eer men
zijn schip of zijn internaat (soms in
Ha rlingen en Delfzijl) weer bereikte,
met de herinnering aan een geslaagds
dag in Scherpenzeel.
