WILLEN KLOOS 1 De dichter en criticus MAPRO NTS overweegt aankoop van magnetische beeldhanden Zoo drong ik aan den leidraad van uw stem Blindlings vooruit, en stond aan de*oever der Oneindigheidgelijk een kind voor 't eerst Over den rand van 't duin de zomerzee Ziet klimmen „Wie eens zijn stem, het glorieuse klagen heeft gehoord, ziet in den nacht hem als een zuil van bloed onder den lagen hemel, een stad in vuur, die alles heeft geboet waardoor óns leven leven is geweest. I. Marsman over Willem Klooa VPRO-radioprijsvraag voor jongeren Om de jonge luisteraars te active ren op radiogebied en ook wel om wat fleur te brengen in de jeugduitzendin gen ,,Rijp en groen", heeft de VPRO een radioprijsvraag voor jongeren uit geschreven. Gevraagd worden bandjes, waarop kant en klaar een programmaatje is opgenomen, dat door een groepje jon geren is verzonnen en uitgevoerd, net jes met aan. en afkondiging en al. Het mogen hoorspelletjes, klankbeeldjes, cabaretjes of wat dan ook wezen, als het maar origineel werk is en niet langer duurt dan 14 minuten. Bekroonde inzendingen gaan in het VPRO-jeugdprogramma de lucht in en de eerste prijs is een bandrecorder. De inzendingen moeten vóór 1 juli a s. binnen zijn bij de VPRO in Hilversum. 9 Een vrolijk muzikaal mei-pre gramma, waaraan verschillende oir roeporkesten en -koren en natuu: lijk solisten meewerken, wordt ge geven over de Duitse zendei of 971 kHz, tussen 7.3 9.05 i EÉN DER MERKWAARDIGSTE ceremoniën bij de Pauskroning vindt plaats, wanneer het nieuw gekozen Vaticaanse staatshoofd in pracht en glorie de schitterend verlichte St. Pieter is binnengedra gen, opgewacht door een juichende mensenmenigte, eerbiedige geeste lijken, internationale diplomaten en Romeinse autoriteiten in gala. Op dat moment van eer en glorie in 's Pausen leven, waarin hij voor het eerst de hulde ontvangt als staatshoofd van Vaticaanstad, treedt één der hoge geestelijken naar voren, verbrandt tot driemaal toe hennep aan een rietstaf, uitroepende, terwijl het hennep tot as verbrandt: Sancte Pater! Sic transit gloria mundi! Heilige Vader, zó vergaat de glorie dezer wereld! Dat woord komt onwillekeurig in de Ik ben te veel een mensch geweest, gedachten van wie aan Willem Kloos Een mensch, die gilde en klaagde terugdenkt, die vijfentwintig jaar ge leden zijn vijfenzeventigste geboortedag Dj drnnk zijn aias vierde pn wipnc eeuwfeest men dpzpr U1e aronK ZU" H'a5. SIC TRANSIT Het raadsel bij Willem Kloos is inder daad geweest, dat hij steeg tot de hoogste Melancholie toppen van literaire roem. een roem die in de ogen van het letterlievend publiek aan het begin van deze eeuw scheen vast te staan voor de literatuur geschiedenis, totdat men, nu vijfentwintig jaar geleden, moest ontdekken, dat Kloos zijn roem overleefd had, dat hij verzen had geschreven die weinig anders dan uitlopers waren van de romantiek, dat hij kritieken had gepubliceerd, wier grondbeginselen door een ieder werden erkend, maar juist da. 0 meer werden herlezen. Nóg was Willem denis, Kloos hoofdredacteur van „De Nieuwe Gids", nóg streed hij voor zijn „nieuwe" waarheden, die inmiddels al een halve eeuw oud waren, maar men luisterde ders niet meer naar hem. Wie, zelfs van de Nieuwe Gids", ouderen, las een vijfentwintig jaar ge- groot leden nog „De Nieuwe Gids" om andere loon. redenen dan historische? Slechts in bloemlezingen werden zijn enkele mees- tersonnetten nageslagen. Zo was hy tegen het einde zijns leven groots én tragisch, het blijvend vertrekpunt voor de nieu were letterkunde én een ouderwetse legende; iemand met wie men uitsluitend in bloemlezingen raad wist, eigeniyk schreide, vierde feest En diep-gevoelde dingen zeide. Nu ben 'k een delicaat artiest, Verliefde van zijn fantasieën, Maar die zich 't aller-liefst verliest In zijn kokette melancholieën. i wie? om wat?. Ik weet niets meer, kan niets meer voelen dan zoet gespeel met dit en dat Van rijmen, zachte, klare, koele. „DE NIEUWE GIDS" tot op vandaag onvergetelijk. Hij is de taalvernieuwer zonder ruste geweest, de strijder voor onn n.piinip generatie, en één der lei- tijdschrift, ,.De bijna al wie geworden in de Nederlandse helemaal niet meer in het volle lev< Het grote punt van discussie ligt slechts hier, dat waar Kloos zich zelf al meer geloofde te zyn de eigenlyke schepper van de literatuurrenaissance der tachtiger jaren, hij slechts de stoot de literatuurgeschiedenis, daartoe gaf, en gedurende enige jaren de hartstochtelijke polemist ls geweest van een jongerengeneratie tegen de ironie én met bezonnenheid en extre misme beide het falen der voorgaande generatie uitriep, was tijdens zyn leven een spreekwoord geworden; alleen gevonden zouden hebben in nei uju- twistte men on den duur over de vraag: schrift ,,De Nieuwe Gids". In de ver enkelen die zijn eniging „Flanor" hadden Paap, Van geweest, werden vreemden in een tijd die luisterde naar Marsman en Slauerhoff, Du Perron en Ter Braak, Anton van Duinkerken en Willem de Mérode. Sic transit gloria mundi! LEGENDE EN WETENSCHAP Dit lot te ondergaan is moeilijk, in wezen is het ons aller lot! Ons aller leven is een mengsel slagen en mislukken, bereiken en altoos op weg zijn, de toppen bestijgen orga; en daarna weer afdalen, de vergetelheid tegemoet. De Grieken wisten het reeds, die de zielen via de Rivier der Vergetel heid het Dodenrijk deden binnengaan. Ook de Bijbel verbloemt dit lévens facet geenszins, maar leert Van Deyssel, Van Eeden, De Meester, Aletrino en Kloos reeds lang vrij in tensief contact met elkaar. Ook is onjuist de suggestie van Willem Kloos dat hun werk door alle andere bestaande bladen geweigerd was. In ,,De Nederlandsche Specta tor", in „De Amsterdammer", in ,,As- trea" en in „Nederland" hadden ze hun werk reeds geplaatst gekregen. Maar ze waren als échte jongeren on geduldig; ze konden hun tijd moeilijk afwachten; het langzame afwegen der oudere redacteuren konden ze niet ver dragen en zo stichtten ze een eigen was hun recht, en, gege- met dit blad enkele jaren lang hebben gepresteerd, wellicht zelfs hun plicht. Maar het was o n e e r 1 ij k, toen ze eenmaal het oor van Neder land hadden, te vertellen dat dat Eén elders de duffe literatoren hun werk de blijvende is, en dat alleen In Hem geweigerd hadden. Kloos zelf zou daar- I gevonden wordt, dat bij, toen hij aa~ U_1 1 f J r>~ al onze culturele arbeid Nieuwe Gids" s dat by Hem eeuwige antwoord sturen armen zijn die ook de vruchten leven veilig zal heenvoeren Rivier der Vergetelheid, die reeds tydens 3 leven aanvangt. confraters Van Looy, Van Deyssel en de Jan Veth hun bijdragen inzonden. Ook de historicus heeft echter niet te maken hoe de geschiedenis an- Kloos daalde en vrijwel onzichtbaar werd. Alleen, hij weigerde het te erken nen, en toen. na een literaire bloei, die door een ieder erkend móést worden, staanbaar te maken ook Willem Kloos ouder werd en viel niet anders verliep' onder de oordelen van vergetelheid en -- - - wat gewéést was. riep hij de legende op koesterde en cultiveerde deze, en poogdt de geschiedenis van de Tachtiger Be- weging te doen luiden zoals hy zich die terrein, indacht, ijverig geholpen door zijn echt genote Jeanne Reyneke van Stuwe. jongeren; ook de literatuurhistori- heeft slechts te constateren hoe de ikkeling verliep en te trachten ver- het zo en Vandaag zal niemand de machtige betekenis ontkennen die „De Nieuwe Gids" enige jaren heeft gehad, en arlijk niet alleen op strikt literair ein, en de natie zal altijd met dank eerbied aan het werk der Tachti gers terugdenken. Dit nu werd zijn ongeluk, de legende dient, roept juist daarmee de onderzoeker op, en die is gekomen, via Stuiveling, via Colmjon en 's Gra- vesande, om slechts de bekendsten te noemen. Zij hebben het Kloosbeeld van de bloemlezingen ongenadig stukgesla gen en wat ons overbleef was een handvol verzen, door niemand in groot heid betwist, kritieken die van talent getuigen, maar samenvoegingen bevat ten van wat én in Nederland én in het buitenland reeds gezegd was, voorts een Beweging die bijna uitsluitend op nega- üeve beginselen enkele talentvolle ul jongeren bijeen hield, en een leider Slechts de bundeling problemen zoveel n e'«°?ir«'e'*e seen inbreuk heeft gemaakt n .ra- 0p factoren die gereed lagen, maar een schokkend gevolg ervan was, en dat de Tachtiger Beweging dat alles heeft versneld en aan dat alles vorm heeft gegeven. Maar bijna geen uitspraak van de Tachtigers, of deze was reeds eerder, in Nederland of daarbuiten gedaan, en welhaast geen literaire vormgeving, of deze was reeds beproefd en aan te wijzen in de Nederlandse literatuur. .,- Slechts de bundeling van diverse ge- le,derschap wel altijd den der dachte0ide vormglving ervan, ge- ,dtiit rwm M» «Ml moderne levensimpuls 'u"i n"or hevig als alleen jongeren die kun- vertolken, was nieuw, en heeft het van de literatuur van die dagen verbaasd, verschrikt, ont steld en voor een deel onttroond! En dan zwijgen wij het vermelden niet traditionaTs ook niet zou getuigen van nobelheid dank voor wat Willem Kloos inderdaad wél is geweest! Wie iets wil verstaan van deze para dox bij Willem Kloos, van de strijd tussen legendevorming en de ongenadig heid van vrij onderzoek, leze naast elkaar het nog in 1947 verschenen boek dat mevrouw Kloos schreef over haar echtgenoot. „Het ménschelijk Beeld van Willem Kloos' en het bronnenonderzoek dat G H. 's Gravesande in '955 publi ceerde in zijn boekwerk „De geschie denis van De Nieuwe Gids". SNEL UITEEN Het onuitroeibaar besef des mensen dat verscheidenheid slechts gerespec teerd dient te worden binnen de om heining van een eensgezind optrekken, constateert met spijt dat de Tachti gers slechts enkele jaren zijn bijeen gebleven. Maar voor wie het wonder geweldige aanschouwt dat enkele oudere scholie- Er steekt In dit a algemeen menselijke waarschuwing: wie de legende oproept In de kunst, in de wetenschap, in de politiek, in de kerk, zal juist door het onderzoek dal Jeugd vrije ontwikkeling vereist, deze legende (gevormd door de per soon zelf of door zijn volgelingen) op wekt. gevonnist worden, meer dan ooit anders het geval zou zijn -eweest! Dat is één der lessen van het mensc i zijn dood, tot op vandaag l uiteengaan eer een natu ir<?ebeuren dan een noodlottige catastrophe. Daarbij komt nog dat Kloos vanwe ge zijn zelfgenoegzaamheid, waarmee hij zich snel van zijn vrienden ver vreemdde, weinig geschikt Maar als voornaamste oorzaak vaak maakten ook deze jongeren de fout dat ze «negatieve) stellingen be trokken aangaande vragen waaraan ze in feite nog niet waren toegekomen. Toen het leven ze dwong tot werkelij ke confrontatie met nationale, religi euze en sociale vragen, gingen de Tachtigers uiteen: Van der Goes en Gorter kozen voor het socialisme, Fre- derik van Eeden later voor het rooms- katholicisme, en Albert Verwey schreef op rijpere leeftijd gedichten met na tionale strekking. Wanneer de Tachtigers met hun stel ling ,,De kunst om de kunst" bedoel den dat de aesthetische structuur een geheel eigen verzorging vergde, had den zij gelijk, maar waar zij in we zen de aesthetische waarden van de totale werkelijkheid dreigden te isole ren, sneden zij zich zelf en de kunst af van de andere aspecten van die to tale werkelijkheid, en één der weini- Mn die op dit pad voortging. Willem oos, belandde op een dode weg. waarvan Frederik van Eeden eens te recht opmerkte: „Kloos heeft het woord meer liefgehad dan God. Maar de Muze is een engel Gods, die niet verafgood wil wezen. Dan wendt zij slch af". Abraham Kuyper, die als geen ander had gestreden tegen de iso lering van de kunst van de religie, zou dit anders gezegd hebben dan Van Ee den, maar hij zou de tendens van het woord van Frederik van Eeden onder schreven hebben. „De Nieuwe Gids" zou later onder leiding van de natio- naal-socialist dr. Alfred Haighton, na in juni 1943 voor het laatste versche nen te zijn, een jammerlijk einde ne men. door niemand meer geëerd, een smakelijk on-nationaal einde, dat er gens toch te rijmen valt met het vol gehouden é-nationale standpunt van de vroegere oprichter Willem Kloos. HET SONNET Wie zal Willem Kloos, afgezien van zijn historische functie die hij eens in de Nederlandse letteren vervulde, voor ons blijven? Misschien de dichter van een hand vol sonnetten, die wellicht ook voor volgende generaties, mits met enige meditatieve aanleg begaafd, van be lang zullen blijven. Dat Willem Kloos de sonnetvorm aanbeval, een vers vorm door Hooft en Vondel reeds lang gebruikt, is niet centraal, wel dat hij ons énkele sonnetten heeft geschonken die een halve eeuw lang duizenden diep ontroerd hebben. Eerste regels als „Ik denk altoos aan u, als aan die droo- men" en „Ik droomde van een kal- men, blauwen nacht" en „De boomen dorren in het laat seizoen" alsmede ..De Zee, de Zee klotst voort in einde- looze deining" wekken ook vandaag nog bij de oudere generatie gevoelens op van grote dankbaarheid en verering jegens de dichter Kloos. En wie van de ouderen zal ooit de indruk kunnen vergeten van het zeer romantische, maar in rust volkomen sonnet: Nauw zichtbaar wiegen op een lichten zucht De witte bloesems in de scheemring ziet, Hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht, Een enkele, al te late vogel vliedt. En ver, daar ginds, die zacht- gekleurde lucht Als perlemoer, waar ied're tint vervliet In teêrheid.Rust o. wonder vreemd genucht! Want alles is by dag zóó innig niet. Alle geluid, dat nog van verre sprak, Verstierf de wind, de wolken. alles gaat Al zacht en zachter alles wordt zoo stil. En ik weet niet, hoe thans dit hart, zoo zwak, Dat al zóó moê is, altyd luider slaat. Altijd maar luider, en niet rusten wil. Maar men heeft te bedenken dat de ze sonnettenbloei pover was als men het geheel van Kloos' oeuvre ó'pmeet. Het blijft bij een hoogstens tien son netten. en ongaarne bladert men de rest van zijn bundels in, waarin men weerzinwekkende scheldsonnetten kan vinden tegen Van Eeden, Verwey. Her man Gorter, Van Deventer. Jan Veth en Van der Goes In dagen waarin zelfmoord en dronkenschap, hallucina ties en eenzaamheden Kloos bedreigd hebben, heeft hij zich ook als kunste naar vergooid, en schreef hij gedich ten tegen tegenstanders en vrienden, die in de slechtste studentenalmanak nauwelijks zouden zijn te vergoelijken. Dat is de periode waarop van toepas sing zou zijn het treffende vers dat Slauerhoff eens heeft geschreven: Nog zweven liedren op den wind En gaan van mond tot mond, Van ouder op kind Maar 't speeltuig ligt in 't stof geworpen En hij die ze er aan ontlokte Is nu een afgestompte, verstokte Dronkaard geworden, in de laatste dorpen. Nog zweven liedren op den wind.... Heeft Slauerhoff by deze regels aar Kloos gedacht? Wy weten het niet Wel weten we da' Marsman een gedicht over Kloos ein digde met de regels: hy heeft geleefd als een verterend vuur en honderd harten zorgeloos verdaa. en honderd levens achteloos verbrand totdat er niets meer van hem overschoo dan een gebroken, dof, verwezen en arm het land, dat niët vergeven kan de sombere weelde van dien ondergang, de wilde glorie van dat morgenrood. velen zullen gedacht hebben kleine versje dat Willem Kloos eer zijn verzenbundel schreef: De bl&ren vallen zacht. ■Ik kan alleen betreuren. Dat ik niet eens verwacht, Wat eens nog kan gebeuren. De bldren vallen zacht. Dat was bij Marsman dezelfde dank baarheid voor het baanbrekend werk van Willem Kloos. die Boutens in zyn bundel „Zomerwolken" in statige vers regels had uitgezongen jegens Kloos: In lange teugen dronk den nieuwen wijn Van uw doorgulde geestdrift bij den dood Van hem die als de vroegste leeuwerik Opschoot in 't eindelooze ondoor- wiekte blauw Van Hollands hemelopen lentemorgen Wie dichters als Boutens en Marsman zó heeft doen getuigen van hun dank voor wat hy voor ze betekend heeft, verdient wél een plaats in onze litera tuurgeschiedenis! HULDIGING Het is om dit alles niet alleen te begrijpen, het is ook gerechtvaardigd dat toen Willem Kloos op zondag 6 mei 1934 vijfenzeventig jaar werd, velen zich opmaakten om hem te huldigen. Ten huize van de kunstschilder Antoon van Welie, aan de Wilhelminalaan te 's Gravenhage, recipieerde op zondag 6 mei 1934 het echtpaar Kloos-Reyneke van Stuwe. Een grote schare bewonderaars was aanwezig, onder wie opgemerkt werden Hélène Swarth. Annie Salomons, Vic tor E. van Vriesland, Frans Mijnssen, Maurits Wagenvoort. mr. J. C. Bloem, Joannes Reddingius, alsmede dr. K. H. de Raaf en dr. H. K. E. de Jong. terwijl uit politieke kring aanwezig waren de vice-president van de Raad van State. jhr. mr. F Beelaerts van Blokland, het lid van de Raad van State mr. J Limburg, oud-minister Bongaerts en de waarnemend burge meester van Den Haag. J. R Snoeck Henkemans. Aan Kloos werd een krans geschon ken door de Maatschappij van Ne- ierlandsche Letterkunde, alsmede een couvert met geld. Wegens plotselinge afwezigheid van Lodewijk van Deyssel werd het woord ?evoerd door dr. K. H. de Raaf, Vic tor van Vriesland en dr. K. H. E. ie Jong, terwijl Maurits Wagenvoort mevrouw Kloos toesprak. De toneel- jpeler Louis de Vries droeg enkele i sonnetten voor van Willem Kloos. Er verden gelukwenstelegrammen voor gelezen, onder meer van Arthur van 5chendcl en Menno ter Braak. Zo was de dichter en literatuurcri ticus Willem Kloos de volle herfst van zijn leven ingetreden, uiterlijk onge- MAPRO-spirool i» sterk en soepel en overal in huis te gebruiken. Voor Uw gordipen, de was, Uw gorderobe enz Enorm proelisch, eenvoudig te be vestigen en te verwijderen. meer mogelijkheden met GORDIJNSPIRAAL ned. octrooi 74341 Let op de gele bus Kunstschilder van rechtsvervolging ontslagen Het Amsterdamse Gerechtshof heeft de Arnhemse kunstschilder H. G. G. ontslagen van rechtsvervolging omdal men de opzet niet aanwezig acht bi.i het verborgen houden voor de politie van een 20-jarig meisje. De jongedame was van haar moeder in Arnhem weggelopen. G. zou haar naar Amsterdam hebben gebracht en een kamer voor haar hebben gehuurd De Amsterdamse Rechtbank had d< kunstsrhilder in december veroordeel' tot zes maanden gevangenisstraf. D( procureur-generaal voor het Hof eist' twee weken terug tien maanden. Zijn raadsman in tweede instantie mr. Francois Pauwels had het ontslag van rechtsvervolging bepleit. Apparaat van 600.000 U zult zich herinneren, dat we U al maanden geleden beloofden dat de telerecordings beter zouden worden. Dat deden we op gezag van de NTS en de oorzaak daarvan zou de aankoop van een nieuw en moderner appa raat zijn, dat inplaats van filmband van 16 mm een strook van 35 mm, zou kunnen opnemen, hetgeen de helderheid bij uitzending zeer ten goede zou komen Als datum was genoemd 1 januari 1959, maar omdat U en ik nog niets hebben gezien van verbeterde telerecordings, hebben wij ons gewend tot de heer A. H. van der Veen. die niet alleen directeur van de NCRV is, maar ook technisch commissaris van de NTS. Bij dit gesprek vertelde hij ons tevens, dat de NTS de aanschaf van een magnetische beeldbandapparatuur overweegt. „Hoe zit het nu toch met dat nieu- „Denkt u, dat in de komende zomer- we 35 mm-apparaat?", vroegen wij maanden er veel telerecordings zullen hem en het antwoord was: worden vertoond, ik bedoel daarmee ..Het heeft helaas langer geduurd dat er veel reprises komen?" dan we dachten. Het is er wel. maar ..Dat ligt niet in de bedoeling. Ten het wordt nog gemonteerd en dal is eerste zijn er niet zo heel veel tele- een langdurig en nauwkeurig werk recordings voorhanden, war.t het op Toch zullen we het binnen korte tijd deze wijze „bewaren en heruitzenden in gebruik kunnen nemen." van een programma" is heel duur. De „Maar hoe komt het dan dat de N.T.S. heeft daarvoor maar een be'- montage zo bijzonder lang duurt?" paald contingent en de omroepvereni gingen mogen daaruit naar rato put- Omdat er een lelijke tegenvaller ten. En bovendien willen we niet ..de is Toen het geplaatst en gesteld was zomermaanden afdoen door in de kast bleek, dat bij uitzending van de op- te grijpen naar oud materiaal". Er namen de helderheid wel veel groter zullen wel enkele reprises zijn. er zul- gehate „sluier" verdwe- len ook films worden vertoond, nen, maar dat zich nu een soort r ré-patroon in het beeld voordoet en dat is bepaald hinderlijk bij het kij ken Bovendien denkt de kijker dan dat het aan zijn toestel ligt en blijft tevergeefs met de regelknop- pen werken." „Kan dat euvel weggenomen wor- „Ja, maar moeilijk. Het probleem is op het ogenblik provisorisch opgelost en daarom hopen we dat we het ap paraat binnen enkele weken kunnen gaan gebruiken. Maar dan blijven we eraan werken om een definitieve op lossing te vinden." .Denkt de N.T.S. er niet over, met de magnetische opnameband te gaan werken, zoals Amerika, Engeland en Duitsland ook doen?" „Ja, daarover denken we zeker. Op het moment wordt deze apparatuur be studeerd. De aanschaf zou ƒ600.000 kosten maar er zijn enkele hezwaren. die ons nog tegenhouden." „Kunt u die bezwaren noemen?" „Ja." zegt de heer Van der Veen „U weet dat men op deze banden beeld kan opnemen en dan direct weer uitzenden net als dat met geluidsban den gaat. Er behoeven dan geen films te worden ontwikkeld, kortom, er gaat geen moment tijd verloren. Maar de beeldbanden kunnen nog niet wor den afgekeken voor de uitzending. Heeft de apparatuur dus even gewei gerd of is er een verkeerde of slechte opname gemaakt, dan komt alles in de uitzending, met hiaten, fouten en al. We kunnen dus nog niet „knippen en plakken" en dat is een groot be- „Acht u dit bezwaar groter dan de voordelen die er aan deze werkwijze verbonden zijn?" „Neen, in feite niet en daarom ver wacht ik wel, dat de N.T.S. zich toch zulk een apparaat zal aanschaffen." „En de andere bezwaren?" „Die worden o.m. gevormd door de hoge aankoopkosten en dan bijv. door het feit dat de beelden niet zo heel erg sterk zijn en er dus licht storing optreedt bij de ontvangst. Maar och, in ons kleine land behoeven de signa len niet al te ver te worden doorge geven en daarom zullen we wel daar overheen kunnen stappen „Zal het dus zo worden dat bij verbeterde apparatuur men de tele- recording niet meer van direct beeld zal kunnen onderscheiden?" „Ja, zo moet het beslist worden. Dat kan al met de 35 mm-band." „En als dat bereikt is zal er dan nog steeds bij worden gezegd dat er een telerecording draait?" „Neen, dan niet meer. Nu moeten we het nog bij wijze van excuus aan kondigen...." bepaald niet uitsluitend." vanavond en uitvoering van Stra- winski's „Le sacre du printemps" door het Radio Filharmonisch orkest o.l.v. Bernard Haitink. Om 8.20 uur is Arthur Grumiaux solist bij de uit voering van de Sonatine in g van Schubert en om 8.35 uur volgt het amusementsprogramma „Tierelan tijnen". Daarna vrolijke muziek tot 10.35 uur. Op het Plein 8 uur 13 brengt de VARA plezier in de huiskamer; om 10.15 uur wordt tussen gezellige mu ziek in het spel „Het hangt aan de muur en het tikt" gespeeld. Programma voor zondag Hilversum 1. 402 m. KRO: 8.00 Nws; 8.15 Gram; 8.25 Hoogmis. NCRV- 9.30 Nws en waterst; 9 45 Gram IKOR: 10.00 Kerkelijke tet; 12.55 Gram; 13.00 Nws; 13.05 De hand aan de ploeg, caus; 13.10 De wadders. hoorsp; 13 30 Lichte muz; 13.45 Boekbespr; 14.00 V d jeugd; 14.30 Radio Philh ork en soliste: 15.30 Muz caus; 16 00 Sport; 16.30 Vespers; Convent van kerken: 17.00 Geref kerkdienst NCRV: 18 30 Gram; 18 35 Orgel- conc; 19.00 Kerkelijk nws; 19 05 Koorzang: 19.30 Het Evangelie van Johannes, caus. KRO: 19 45 Nws; 20.00 Het naadje van de kous, 20 45 Omr ork, koren en sol; 21.25 tadio Philh ork: 23 40—24.00 Grs OMMENTAAR Meester Ploeger Opnieuw heeft de VARA een prachtige slag geslagen met de po pulaire televisie-uitzending „Anders dan anderen", ditmaal door „meester Willem Ploeger" van de Amster damse volksscholen, de mentor van het Vakantiekinderfeest, als hoofd persoon te kiezen. Het begin was al een bekwame vondst: de actrice Marie Hamel speelde keurig mee toen zij verkozen werd als middel punt en haar oude schoolmeester als eerste haar kwam verrassen. Pas toen hij zijn opwachting had gemaakt en de uitzending verder zou gaan rondom Marie Hamel, bleek dat meester Ploeger, de enorm krasse 81-jarige met zijn markante witte kop en zo pienter en gevat als een schooljongen haar plaats moest in- Wie gisteravond aan het toestel heeft gezeten, zal zich doorlopend verbaasd hebben over het. onvoor stelbare geheugen van deze ras onderwijzer, die zich met het groot ste gemak leerlingen uit de eerste jaren van 1900 herinnerde en boven dien eventjes vlug de data opnoem de van de tijd dat deze nu al be jaarde oud-leerlingen in zijn klas zaten! Maar elke kijker zal ook diep on der de indruk zijn gekomen van de grote liefde welke deze onderwijzer (die nooit hoofd wilde worden) had voor zijn leerlingen, die tot de al lerarmsten behoorden. Telkens weer kwam dat uit en het bleek ook wel uit de bijzondere genegenheid die zijn oud-leerlingen die hem kwa men verrassen, hem betoonden. De climax van de avond was wel het verschijnen van een van zijn eigen kweekschoolleraren, een 97-jarige met wie hij tevergeefs en uiterst vriendschappelijk kibbelde over een datum in het verre verleden. Een kostelijke uitzending, waarbij Bert Garthof weer alle eer toekomt voor zijn voortreffelijk gastheer schap en kundige leiding. Gev« 10.00 11.15 Omr ork. AVRO: 12"0Ö Thea solist; 12.30 Sportsplegel; 12.35 Orgelspel; 13.00 Nws en SOS-ber; 13.07 De toestand ln de wereld, caus; 13.17 Meded of gram; 13.20 Alles op één kaart: 13.30 Even bijdraaien: 14.00 Boekbespr; 14.20 Clavecimbelrecital; 14.50 Het Jodendom ln de laatste twee eeuwen, lezing: 15.05 Dansmuz; 15.30 Ka- merork en soliste; 16.30 Sportrevue. VARA: 17 00 Theaterork en sol; 17.30 V d jeugd; 17.50 Nws. sportuitsl er sportjoum. VPRO: 18.30 Liberaal Joodse dienst. IKOR: 19.00 V d jeugd; 19.30 De open deur, causerieën. AVRO 20.00 Nws; 20.05 Gevar progr: 20.50 De maansteen, hoorsp; 21.30 Lichte muz; 21.45 Sevllla op zoncag, caus; 22.00 Accor- deonmuz; 22.15 Act; 22.30 Gram; 23.00 Nws: 23.15 Sportultsl; 23.20—24.00 Gram. Programma voor maandag HILVERSUM I 402 m. NCRV: 7.00 Nws: 7.10 Gram; 7.50 Een 1 8 00 Nws; 8.15 Sporti de dag: Gewijde boer ded: 12.33 Gram; 12.53 Gram en act; 13.00 Nws; 13.15 Lichte muz; 13.40 Gram: 14.05 Schoolradio; 14.30 Gevar progr; 15.30 Gram; 16.00 Bijbellezing: 16.30 Strijkork; 17.00 V d kleuters; 17.15 V d jeugd; 17.30 Grain, 17.40 Beursber; 17.45 Regerlngsuitz; Rijksdelen Overzee: Manokwari, 60 jaar stad, door VV.G.F. Winla; 18.00 Orgel- conc: 18.30 Nederl volksliederen; 18.50 Gram; 18.55 Een goed woord voor een 3F •p; 20.04 Gewijde muz 21.20 Gram; 22.00 22.15 Strijkkwart; 3.15 Voor de middens! luz; 13.45 De weg 4 00 Strijkkw Na het NTS-journaal en het weer- overzicht komt om 8.20 uur de VARA in de ether met een filmreportage van de opening van haar nieuwe studio in Hilversum. Om 8.30 uur een telerecording van Teddy Schol- tens tournee lang Europese tele visiestations en na een filmintermez- zo om 9 20 uur de quiz „Je neemt er wat van mee", een kamp om duizend gulden. lEl.EVISIE VOOR MAANDAG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 9