atrix ZIB el Marineofficier J mannelijk is een echt beroep Kleine bakker op de bres voor zijn zelfstandigheid ^Leraren middelbare scholen als gasten op Hr. Ms. De Ruyter Schoenindustrie vertoont zwakke plekken 29?° Premies voor bedrijven in oiitwikkelingskernen voor blijvend mooie handen Vier maanden geëist tegen Hallstein en Blankenhorn DINSDAG 21 APRIL 1959 lci Het bestehet lekkerste: snert en bami [eho v he (Van een onzer redacteuren) «Jj a/b Hr. Ms. De Ruyter, maandag ,f harN DE LONGROOM van de kruiser Harer Majesteits De Ruyter heb ik esp vanmiddag een kopje koffie gedronken met mejuffrouw H. A. J. Griep, Ae Nederlands doceert aan een middelbare school in Den Haag, en ik heb lertaar gevraagd welke indruk zij heeft van de Koninklijke marine. Ik kon 'and|at vragen want juist voor het opdoen van indrukken was zij, met nog len aantal hoofdbestuursleden van lerarenorganisaties, voor een vaartocht- er (P"zee met het vlaggeschip van (opleidings)smaldeel 1 door de marine- Ie vjutoriteiten uitgenodigd. De marine had met deze uitnodiging een doel. Schout-bij-nacht L. Brou- m irer> vlagofficier personeel, die ook aan boord was, heeft me daarover zeer jr Uitvoerig verteld. Hij zei: „Jaarlijks zijn er in Nederalnd een 7000 afgestu- zj'Meerde middelbare scholieren, die in het totale produktieapparaat een ilplaats moeten veroveren. Velen van hen gaan eerst studeren en vallen dus 'oor een directe plaatsing af. Het aantel, dat overblijft, moet worden ver- •Jeeld over het bedrijfsleven en het overheidsapparaat. En aan die concur rentiestrijd op een arbeidsmarkt, die krap is, moet de marine meedoen". Moeilijke positie „We hebben dit jaar 100 lelborsten nodig. Dat betekent dat een 250 gegadigden moeten aan- len, want er vallen er altijd af. e worden afgekeurd, of ze trek- zich eigener beweging terug, of jn om bepaalde redenen niet ge- li :hikt voor opleiding tot officier. VOQiYCllTlltKt i blijkt, dat men in het alge- leen weinig van de marine weet. En lat maakt de positie van de marine ds)ij het aantrekken van personeel dub- jel moeilijk. niets te wensen overliet. Zij waren op de brug en in de ziekenboeg, in de operatie kamer en in de wasserij, in de manschap penverblijven en in de machinekamer. Zij zagen het loden en het splitsen en knopen op de bak, het klaarmaken van het mid- dagschaften in de kombuis, het uitbenen van vlees in de bottelarij, zij zagen de mitrailleurs in werking, en de kanons, en het overgeven van lasten aan het fre gatschip Harer Majesteits De Zeeuw, dat ook voor oefening was uitgevaren. Zij zagen het leggen van een rook- en nevel- scherm en zij volgden luchtdoelricht- oefeningen. Zij liepen trap op trap af, zij imaj weet niet of begrijpt niet", zei 'bij-nacht Brouwer, „dat de ma il bepaalde taak op zich heeft ge- als onderdeel van de taak, die Nederlandse samenleving in haar ge- ieel heeft. De marine is onbekend. Zij it veel op het water en als thuishaven ft zij oorden, waar de doorsnee Ne- [erlander weinig komt. Wie weet er bij- irbeeld wat van Den Helder af? En it alles bij elkaar vindt zijn tegenslag lij de aanmelding. En toch moeten wij goed onze mensen hebben als elk inder deel van het overheidsapparaat, isch Op elk ogenblik van de dag en de olnacht varen er een 4000 koopvaarders op eunde Noordzee en op de Atlantische ïoeloccaan, en liggen er 1800 koopvaarders vonin de havens. Van die aantallen is onge veer 10°/. Nederlands. Onze invoer over tweemaal zo groot als over land. natie hebben we dus belang bij het verkeer ter zee. Daarom is het nodig, dat die belangen worden beschermd, en dat deet de marine. We hebben ons eens af gevraagd of het onderwijs een taak heeft lijk-gemeenten De i bij de voorlichting aan de jeugd over de mogelijkheden, die het leven biedt. De onderwijswereld heeft dat met ,,ja" be antwoord. Goed, maar dan mogen bij die voorlichting de strijdkrachten niet wor den vergeten. En om hen, die direct bij de vorming van de-jeugd zijn betrokken, een idee te geven wat de marine doet, is deze vaartocht georganiseerd". De marine was weer een voortreffe lijke gastvrouw. Zij had voor alles ge zorgd, en niets over het hoofd gezien. Voor de twee vrouwelijke gasten is, zo stond er in het programmaboekje, dat bij aankomst aan boord in Rotterdam werd uitgereikt, ,,het Toilet Commandant op het G-dek gereserveerd. Het zal als zo danig gemerkt zijn met een bordje Om half elf vanmorgen gooide de krui ser los en stoomde zij naar zee. De gas ten konden zich vrijelijk over het schip bewegen. Van aan hen toegevoegde offi cieren kregen zij een voorlichting, die gehouden. het voordek i i ze aten het beste e de Koninklijke mai heeftgeurende. het lekkerste kende erwtensoep, en bami, Zee en weer Het weer was voor een vaartocht ideaal. De zee was bijna spiegelglad en de warmte van de zon nam de koude van de ietwat frisse wind weg. Hr. Ms. De Ruyter, varend met' een snelheid van een 26 mijl, ploegde zich rusbiig door het water en het schap lag zo vast, dat het was zoals een jonge officier poëtisch zei alsof het rustte op een breed bed van wit schuim. En dat is dan het va rend bedrijf van onze Koninklijke ma rine, dat de hele wereld omvat. Toen het schip terugstoomde naar Rot terdam om zijn passagiers af te zetten daarna koos het weer zee om deel te nemen aan oefeningen ten zuiden van Engeland heb ik in de longroom over dat varend bedrijf met mejuffrouw Griep zitten praten cn haar naar haar indruk ken gevraagd. En dit vertelde ze„Ik vind het be roep van marine-officier een echt man nelijk beroep. Maar het lijkt soms of er de huidige scholieren niet zo heel veel voor geschikt zijn. Je moet over kwaliteiten beschikken, die niet mis zijn. Het gaat vooral om persoonlijkheid. Je moet discipline kennen, en bereid zijn n te werken met alle anderen op het schip. En gëen noten op je zang hebben. Maar zo is het met alles. Als je iets wil bereiken, als je meer wil zijn dan een ander moet je je opofferingen getroos- en meer inspannen. Een homogeni- en een kameraadschap als er bij de ne is, vind je nergens anders". Coördinatie kan produktie doen oplopen J de opening van de Tweede in ternationale schoenenbeurs in Utrecht heeft mr. L. de Block, direc teur-generaal voor de Industrialisatie en de Energievoorziening gisteroch tend een ernstige waarschuwing ge geven aan de Nederlandse Schoen industrie. Hij drong aan op overleg en ar beidsverdeling tussen de kleine be drijven, opvoering van de export, aanpassing bij de mode-eisen en be vordering van het research-work, op dat Nederland zal kunnen blijven concurreren op de Euromarkt. Wel heeft de Nederlandse schoenin dustrie na de tweede wereldoorlog een spectaculaire ontwikkeling doorgemaakt, aldus mr. De Block, en in de laatste 14 jaren een prestatie geleverd waarop zij met voldoening kan terugzien, toch zijn er enkele aanwijsbare zwakke plekken, die voorziening behoeven alvorens ZORGEN GROOT IN KLEINBEDRIJF i heb- Struycken en ZijlsU i het lang verwachte ontwerp van wel regeling van de financiële verhouding sen rjjk en gemeenten ingediend. In loofdlijnen snorden de nanhevelignen van de commissie-Oud overgenomen. Dat is verheugend, omdat een goede basis voor samenwerking tussen hogere jere overheid, waaraan de laatste nogal wat ontbroken heeft, alleen gelegd kan worden als men het over de \hoofdzaken van het te voeren beleid eens is. De wet regelt vooral de verdeling ran de uit de algemene belastingen via het Gemeentefonds beschikbaar komende middelen. Gestreefd is naar een betere verdeling, waarbij meer rekening kan worden gehouden met de afwijkende be hoeften van de verschillende gemeenten. Een zeer belangrijke zaak moet echter 1>og geregeld worden. Dat is de vraag of de bevoegdheid van de gemeenten om zelf belastingen op te leggen, vergroot moet worden. De meninaen, ook in gemeente lijke kring, zijn verdeeld Van het nieuwe kabinet mag echter ver langd worden, dat het met spoed zijn oordeel bekendmaakt, opdat de Kamers Jich bij de bespreking van de thans inge diende wetsontwerpen met het geheel en "iet met één zij het belangrijk detail hunnen bezighouden. De regeling van de gemeentelijke finan ciën is te lang slepende gehouden en te veel is met voorlopige maatregelen ge werkt. Thans moet een afdoende, meer definitieve oplossing worden gevonden. (He Vrjje Volk) PHILIPS elektrische koffiemolen veilig, snel Ploegenstelsel funest voor het ambacht in stad en dorp door hard werken door hem en zijn voorgeslacht verkregen, op te geven. Daarom verzet de kleinere bakker zich tegen de plannen van zijn grote broer. teamverband de moeilijkheden de baas te blijven en blijft vech- i zelfstandig bestaan. De zorgen zijn groot in het klein bedrijf. De broodfabrieken zijn Izware concurrenten, die de midden- ;standsbedrijven hoe langer hoe meer overvleugelen. De bakker ziet zich genoodzaakt steeds meer pro- dukten, die hij naast het gewone brood verkoopt, van de fabriek te betrekken. Vroeger bakte hij zelf roggebrood, koek en beschuit. Maar in onze dagen is dat er niet meer bij. De consument verlangt merk artikelen, die de fabriek op de markt heeft gebracht en de bakker heeft daaraan maar te voldoen. Is naast het banket en het losse koekje slechts het brood als eigen produkt overgebleven, ook op dit [laatste wordt in de ogen van de kleine bakker een aanslag gepleegd, [die hij maar moeilijk kan weer staan. Hij ziet dat het ambacht van bakker langzaam verdwijnt en dat [het broodbakken industrieel wordt. [Een bakker, die wij spraken, voor spelde somber: „Ik zie een gerqis- l'oze overgang naar het grootbedrijf, is nog maar een kwestie van DE MINISTER van economische za- ken heeft een paar regelingen be kendgemaakt ter bevordering van de industrialisatie in de ontwikkelings kernen. Eén regeling komt neer op het verlenen van een premie aan on dernemers, die tot vestiging of uit breiding van industriële bedrijven in de aangewezen kernen overgaan. De premie wordt verleend bij vesti ging van een nieuw te 9tichten perma- gebouw met een nuttig vloeropper vlak van ten minstje 500 vierkante meter oor een uitbreiding van een perma nent gebouw met ten minste 500 vier kante meter. Voorwaarde voor de premie is dat de ondernemer in beginsel een mannelijke arbeidskracht per 100 m2 nieuwbouw aanstelt. In geval van uitbreiding moet n de bestaande personeelsbezetting man per 50 m2 nieuwbouw worden aangenomen. De premie zal. als de gemeente ten behoeve van de ondernemer bouwt, aan gemeente worden uitgekeerd. De pre- komt dan door een verlaging van de jaarlijkse huursom of huurkooptermijn an de ondernemer ten goede. De premieregeling is van toepassing oor die vestigingen of uitbreidingen, aarvan de bouw na 20 april 1959 begint. Deze premie- en prijsreduktieregeling houdt in, dat aan de gemeenten, waarin aangewezen ontwikkelingskernen zijn gelegen, bij verkoop, verhuur of uitgifte In erfpacht van het daartoe in ovei stemming met de minister aangewezen gemeentelijke industrieterrein uit de kas van het Rijk 50 pet van de goedgekeurde koopprijs of gekapitaliseerde huurprijs of erfpachtscanon zal worden betaald. Voorwaarde is, dat op dit terrein een industriegebouw wordt gesticht. Russische order voor Duitse werf Rusland onderhandelt met de Howaldts- werke te Kiel over een contract ter waar de van 150 miljoen mark voor de bouw van tien fabrieksschepen voor zijn visse rsvloot. Verwacht wordt dat het contract mei tot stand zal komen. De Howaldts- rerke, eigendom van de Duitse regering, heeft in de periode 1955-1957 reeds 24 van deze drijvende fabrieken voor de Russen gebouwd. De nieuwe schepen zullen iets groter worden en een draagvermogen krijgen van 3000 bruto ton elk. De Franse grens gaat gezelliger worden. Er is een aantal char mante meisjes opgeleid tot „douanière" of hoe dat dan ook heten mag. In elk geval zullen zij de passen controleren en de koffers nakijken. Ze hebben moeten beloven tegen smok kelaars streng, maar tegen eer lijke mensen vriendelijk te zijn. Ongetwijfeld zullen er hier door voortaan veel eerlijke mensen naar Frankrijk reizen. Uitbreiding Shells Shell Pernis Chemische zal de capaciteit van de synthetische gllycerinefabriek ver groten. aanvankelijk tot 15.000 ton tegen 1960. Het besluit tot uitbreiding werd ge nomen een jaar na de ingebruikneming en is gevolg van de gunstige ontvangst van het produkt op de wereldmarkt. w. nit e Co's Transformatorenfabrick. Voorlopige resultaten in eerete helf van 1958/59 hebben aan verwachtingen beant woord; omzet ongeveer op peil van 1957' 58; desondanks vertoont bedrijfsresultaat gunstig beeld, zodat bevredigend boekjaar verwacht. Geen voordeel De middenstandsbakker heeft be paald geen aardigheid in de plannen van het grootbedrijf. Het ploegen stelsel acht hij funest voor zijn 'am bacht. dat erdoor zal uitsterven. Hij kan dat systeem nooit volgen, maar er slechts zijn personeel door ver liezen. De kleine bakker betwist het zijn grote broer voorts, dat ploegen- arbeid economische voordelen zou opleveren, die in een lagere brood prijs zouden resulteren Het f a b riekspe rs one el verlangt voor nachtarbeid minder werkuren tegen hogere lonen, die de voorde len van een grotere produktie met goedkopere apparatuur weer elimi neren, zo zegt hij, daarin gesteund door een rapport, dat prof. dr. F. L. van Muiswinkel al een paar jaar geleden op verzoek van de Bakke- rijstichting uitbracht. Mindere kwaliteit De bezwaren van de midden standsbakker tegen de plannen van de industrie worden niet slechts uit eigen belang geopperd. De consu ment is ook niet met fabrieksbrood gediend, zegt hij, vooral niet als het grootbedrijf geen concurrentie meer heeft van de zelfstandige bakker, aan een gemechaniseerd produktieschema is gebonden en neer aandacht aan de kwaliteit .'an het brood kan schenken. Als het grootbedrijf de verkoop- ijd van vers brood (10 uur) op 8 ïur wil brengen, heeft het de mid denstandsbakker niet mee. Het heeft geen zin, meeht hij. Tegenwoordig ontbijt men maar nauwelijks meer, terwijl al te vers brood 'niet eens gezond is. Vroegere openstelling brood te gaan halen, is dc kleine bakker van mening, dat een derge lijke parallellisatie de bezorging af breuk doet. als het ware uitholt. Dat zou wel eens tot een hogere brood prijs kunnen leiden, want de bezor ger werkt niet op provisie, maar op weekloon. Minder bezorgen of niet, dat weekloon moet hij behouden en het moet ten slotte ergens vandaan komen. Vele middenstandsbakkers zijn be zorgd over de toekomst. Is het niet om een mogelijke invoering van het ploegenstelsel. dat zij straks brood van de fabriek zullen moeten be trekken, dan is het wel om de aan gekondigde wijziging van de Ar beidswet. die in 1960 al zou moeten ingaan. Dan zal de bakker gedwon- gen zijn te werken volgens nieuwe, aan de eisen van hygiëne aangepas- te voorschriften. Velen zullen hun bakkerij bijna een complete ver- bouwing moeten doen ondergaan om aan die voorschriften, welke be trekking hebben op vloeren, wan den, plafonds, werktafels en derge lijke, te voldoen. Dat betekent in vestering en niet elke bakker be schikt over kapitaal of durft het risico van een lening aan. Hij zal dus maar al te gauw zijn heil zoe ken in het betrekken van brood van de fabriek en tot het beroep van broodloper overgaan. Samenwerken Is samenwerking met branchege- noten in stad of dorp de oplossing? Niet bepaald, zo hebben verschillen de bakkers al ondervonden. Zij voegden hun bedrijven samen, maar zagen zich op den duur door de ondernemendste onder hen aan de kant geschoven. Een oplossing voor het behoud van zelfstandigheid is dat niet bepaald. Nee. de weg die de kleine bakkers thans inslaan, is anders. Meer en i meer ziet men hen de koppen bij 1 elkaar steken om in teamverband J te bespreken wat er moet gebeuren. Dan wordt er gesproken over ge- 1 zamenlijke inkoop van grondstoffen I tegen prijzen, gelijk aan die welke 1 het grootbedrijf voor zijn (grote) hoeveelheden bloem betaalt. Dan wordt er met medewerking van de overheid een saneringsfonds gesticht, dat uitkeringen doet bij opheffing van noodlijdende, onren- dabele bakkersbedrijven. Dan wisselt men van gedachten over verkoopsystemen en praat men met elkaar over het ambacht, dat hen dierbaar is. En telkens blijkt I t er nog kansen genoeg nog wel degelijk plaats Ie middenstandsbakker, mits hij actief en ondernemend is. Mits hij zich aanpast aan de zich wijzigende omstandigheden en dc kansen, die er liggen, aangrijpt en benut in eerlijke concurrentie met het grootbedrijf. weggevallen tarief bescherming kan wa- ïn. In de eerste plaats rijst de vraag of de gemiddelde bedrijfsgrootte in deze industrie niet aan de lage kant is. De totale produktie van de Nederlandse schoenindustrie werd volgens de jongste, in 1953 gehouden enquête voortgebracht door ca. 300 bedrijven. Verdelen we de totaalproduktie in vier parten, dan le verden drie bedrijven het eerste. 12 het tweede. 33 het derde en meer dan 250 het vierde deel. Deze verschillen zijn te groot en mo gelijk zou iets worden bereikt, indien men binnen de kleine industrie tot nau were samenwerking, afspraken omtrent specialisatie en uitbesteding en het ma ken van bepaalde onderdelen en toe levering zou overgaan. Hierdoor zou de produktiviteit omhoog en zouden de kosten omlaag gaan. Ook eist vergroting van de produkti viteit binnen elk bedrijf veel aandacht, want daarin bestaan nog te grote ver schillen. Een andere eis is de aanpas sing aan de mode. omdat de invoer van luxe-schoeisel uit andere EEG-landen bijv. Italië straks minder belast wordt en dit dan misschien aantrekkelijker wordt voor de binnenlandse koper. Wat de export betreft moet ook meer aan dacht a allen op het modieuze schoeisel en niet vrijwel uitsluitend, zoals tot nu toe, op het goedkopere vlotte model. Bij de vervaardiging van luxe-schoei sel speelt de vormgeving een grote rol. Ook hiervoor geldt dus het devies: sa menwerking, omdat alleen grotere een heden zich kunnen veroorloven zelf ont werpers aan te stellen. Ten slotte toonde mr. De Block het grote nut van research-work aan. Het Lederinstituut van het TON verricht speurwerk, maar beschikt daarbij over veel te weinig gelden: er kunnen nau welijks vijf teams werken en die moe ten de gehele industrie bestrijken. De bijdrage van de schoenindustrie zelf hier voor is zo uitermate gering, dat deze één team kan bekostigen. Ongetwijfeld kunnen de bedrijven voor dit hoognodige werk meer geld beschikbaar stellen en zij zouden er bij gebaat zijn. Het cijfer van de export lijkt bevre digend, maar slechts een klein aantal bedrijven werken aan de uitvoer mee. Mr. De Block vraagt zich daarom af, of niet meer bedrijven zich op de export kunnen gaan toeleggen, ook dit zou de Nederlandse industrie, die getoond heeft de zaken flink te kunnen aanpakken, nog meer ten goede komen. endanks huishoudelijk werk HANDCREME de onzichtbare handschoen Emissie Nillmij De N.V. Levensverzekeringmaatschappij Nederlandse Nillmij. van 1859 zal na aan vaarding van de nodige statutenwijziging op 12 mei 3513 aandelen op naam van 500 nominaal uitgeven tegen 100 waarbij twee oude volgestorte aandelen A recht geven op 1 nieuw aandeel A en 2 oude aandelen B met 25 storting op 1 nieuw aandeel B. Verder zullen de statuten vrijwillige volstorting mogelijk maken tegen een door commissarissen telkens vast te stellen koers, doch niet beneden pari. De bedoeling is die moge lijkheid voor onbepaalde tijd te openen tegen zodanige koers dat een werkelijk rendement van 6 mogelijk is, op basis van het laatste dividend voor de storting. Het voorgesteld dividend is 13 (v.j. 12%) over gestort en 2 (2%) over niet gestort kapitaal. Dividendvoorstellen (rierom in té óytènf •kopen zou bovendien de bakker zelf betekenen, dat hij nog meer dan nu de gehele nacht voor de oven zou moeten staan. En daar voelt hij weinig voor. De bezorging Ook over de broodverkoop in andere levensmiddelenzaken is hij uiteraard weinig te spreken. Afge- Vonnis wordt morgen uitgesproken TNE OPENBARE AANKLAGER van de rechtbank in Bonn heeft gis teren tegen Hallstein en Blankenhorn vier maanden voorwaardelijke ge vangenisstraf geëistwegens laster tegen de Duitse hoofdambtenaar dr. Strack. De aanklager vorderde vendien van Hallstein een boete 5000 mark en van Blankenhorn 3000 Zoals bekend staan Hallstein, voo ter van de Europese Commissie, Blankenhorn, ambassadeur van Bondsrepubliek in Parijs, terecht omdat zij Strack, een ambtenaar bij het mi nisterie van economische zaken, hadden beschuldigd van corruptie. Hij zou met name steekpenningen hebben aangeno men van Egyptenaren tijdens de onder- handelingen over een Duits-Egyptische economische overeenkomst. In ruil voor dit geld zou Strack, als vertegenwoordi- van de Bondsrepubliek een soepele houding hebben aangenomen tijdens de besprekingen. Maanden geleden klaagde Strack de beide Duitsers aan wegens laster en ijdens het wekendurende proces leek het of Strack inderdaad van elke smet worden gezuiverd. echter een plotselinge n invloedrijke Egypte- de rechtbank verklaar- Egyptisch zakenman, De zaak wending to< naar, Galal, de dat hij Gamal El Abd, had horen vertellen hoe Strack de corruptie pleegde. Abd zou hebben verteld, dat de Duitsers naar hem toe was gekomen en hem geld had gevraagd. Strack zou dan voor de koopman een gunstige bepaling in het verdrag laten opnemen. Gisteren werd deze koopman gehoord, maar hij ontkende pertinent ooit iets dergelijks verteld te hebben. Hij maakte Galal uit voor een leugenaar. De open bare aanklager zag hierin te meer het bewijs voor de integriteit van dr. Strack ":wam zodoende tot zijn eis jegens beide lasteraars, Blankenhorn en Hallstein. De twee verdedigers vroegen beide m vrijspraak voor hun cliënten. Morgen zal de rechtbank vonnis wijzen. Naamsverandering van B.P.M. De naam van de N.V. Bataafseha Petro- leummaatschappij is op 21 april veranderd in Bataafsohe Petrcleummaatsohappij N,\r,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 5