Samaritaanse hulp aan de weg van
OECUMENE ÜL3 ROEPING EN SNGSI
;V
GEESTELIJK
LEVEN.
Ml
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 11 APRIL 1959
Geen „Kaap de Goede Hoop" meer?
Het zuidelijk punt van Zuid-Afrika heeft jarenlang in
de geschiedenis „Stormkaap" geheten. De omgeving
was een gevaarlijk gebied en tot de tijd van de
grote ontdekkingsreizen slaagde geen kapitein er in
door dit stormgebied heen te komen.
Totdat eindelijk de man opstond. Vasco da Gama, die
er in slaagde „Stormkaap" te passeren. Vanaf dat
ogenblik droeg dit plekje niet langer deze troosteloze
naam. maar werd ..Kaap de Goede Hoop". Immers
achter deze kaap lag het rijke Indië. Zo was de
.Goede Hoop" wel een heel materialistische hoop.
„Goede Hoop" dreigt weer een „Stormkaap" te wor
den, ook al waait de wind nu uit. een andere hoek.
Fel staan de meningen in Zuid-Afrika tegenover el
kaar als het gaat om de ..apartheid", de rassen
scheiding tussen blank en bruin.
In wezen heeft dit probleem pas degrote omvang ge
kregen. die het nu heeft, toen de steenkool, het
goud en de diamanten werden ontdekt. De goedkope
..bruine krachten werden vanuit de noordelijke
stammengebieden naar de mijnen gelokt. Toen deze
invasie grote omvang begon aan te nemen kwam
2°.: "ÏV „P.röWeem van de apartheid aan de orde
zekere zin de wrange vruch-
Wissel of werkelijkheid
De Spreuken-dichter heeft een aantal pertinente dingen
te zeggen over rijkdom. Hij schrijft onder andere:
..Wie op zijn rijkdom vertrouwt, die zal vallen" en
m een ander hoofdstuk: ..Tob u niet af voor rijkdom,
richt gij uw oog er op. hij is er met meer. want
plotseling maakt hij zich vleugels, als een arend
vliegt hij ten hemel."
Het geloof maakt van de „Stormkaap" van ons le
ven een „Kaap de Goede Hoop". Laten we-échter
nooit vergeten dat deze „Goede Hoop" geen aardse-
hoop is. geen „welvaartsstaat" en geen hoogconjunc
tuur. en zelfs geen vrederijk, gesticht door topconfe-
Na
gesproken
ze „Goede Hoop" moet
ordt er de laatste jaren veel te veel
aardse taak als christenen. On-
het oog doen richjen
Kaap de Goede Hoop"
ziet voqp zich een wereld,
pij volkomen is, en dat kan nooit op deze
H| in een duizendja
t nadruk vertellen^
het geloof passeert,
Gods heerschap--
zijn. Zelfs de
rlg vrederijk op aarde sullen u i
dat zelfs dan de wereld niet zonder zonde zal zijn.
ook al is. de Satan gebonden.
De diamanten en het goud achter „Kaap de Goede
Hoop" hebben er weer een „Stormkaap" van ge-
ize ogen al te veei op deze aar-
hetzelfde overkomen. De hoop
aakt. Als wij
de richten zal o
ligt in God en in onze toekomst bij God Geloof i
geen wissel op de eeuwigheid maar een weg tot de
werkelijkheid.
Zij noemen Amin Mohammed een botter j
BIJ DE FOTO'S:
Dank zij de YMCA is Ar
vluchteling met e,
I ■attachter-het prikkelden,
leerde Amih Jack Mnudzap
de ambachtsschool van de
boftr. uant l,ij tverd als lee,
en leert nu dagelijks om
smidstverktuigrn die in I
schoollokaal i
1 MCA
Maar niet alleen de praktijk moet hij lerer
Ook algebra wordt hem in het Arabisch bijg
bracht, zodat hij straks ook de theorie onde
de knie zal hebben (foto midden onder).
Amin Mohammed is één van de bijna een miljoen
vluchtelingen, die in het Midden-Oosten huis en haard
hebben moeten verlaten. Zo lang hij zich kan herin
neren, heeft hij gewoond in een kamp, waar meer
dan 30.000 Palestijnse vluchtelingen, allen Arabieren,
wachten op de toekomst, die nooit komt. Cementen
huizen hebben de plaats ingenomen van de linnen
tenten, als om hen in te prenten dat hun vluchte
lingenstatus een permanent karakter heeft. Veertien
jaar is Amin en al meer dan tien jaar woont hij
achter prikkeldraad.
WAN tijd tot tijd kijkt hij uit lichaam zich gezond heeft kuh-
naar de berg. waar Chris- nen ontwikkelen.
tus heen gebracht werd door
de duivel om verleid te worden jyjAAR eindelijk kwam hei
Of hij loopt naar de Dode ogenblik, dat zijn meester-
Zee, waar een groot, nieuw hem voor volleerd verklaar
vacantiehotel wordt gebouwd den. Hij had de klassen doorlo
een hotel waar Amin nooit zal pen en andere kinderen moe*
logeren. Het kamp van Amin ten zijn plaats innemen. In di'
ligt aan de weg van Jeruzalem tijd leerde hij over het prik
naar Jericho, aan de weg ivaar keidraad Jock Mnadzaganiav
de barmhartige Samaritaan kennen, het hoofd van de am
zich voorzichtig boog over de bachtsschool van de YMCA
bijna vermoorde Israëliet.
Amin heeft geboft. Hij were'
DF geschiedenis herhaalt zich. aangenomen als leerling lasse
Waar de Joden zich nau- en kan nu een vak gaan leren
welijks bekommeren om het zodat hij straks zich ergens
leed van mensen, die eens in in de Arabische wereld als
Israël hun grondgebied hadden smid zal kunnen vestigen. Zo
dat hun door de Verenigde Na- is Amin een vluchteling me'
ties is ontnomen om de staat een toekomst geworden, een
Israël te stichten, staat een ho- van de weinigen, want de 1clei-
tel van de YMCA. Dit. hotel ne school biedt naiiweüjfos
is meer dan een onderkomen ruimte genoeg om plaats te
Van het begin af aan heeft de bieden aan de dringende jon-
YMCA besloten, om iets voor 9e mensen uit Amin's kamp zijn toekomst niet in het prik-
de kinderen te doen. Toen de Honderden en duizenden in keidraad rond het kamp
mensen nog in tenten woonden Jordanië en de Negeb missen blijven hangen,
werd de lagere school gesticht
en jarenlang heeft Amin daar
de lessen gevolgd. Hij leerde
er het abc: hij kreeg er extra
melk als bijvoeding, hij leerde
er sporten beoefenen zodat zijn
de Samaritaanse hulp van de
YMCA. In hun ogen is Amin
een boffer. En Amin vindt he
ook, want hij weet dat dank
zij de hulp van de YMCA
Rappori gereformeerde depuiaien over oecumeniciteit en pluriformiteit"
De deputaten van de Gereformeerde Ker
ken, die een studie gemaakt hebben van het
vraagstuk van de oecumeniciteit en pluriformi
teit, hebben hun rapport aan de Gereformeer
de synode, die te Utrecht zal worden gehouden,
toegestuurd. De voornaamste conclusie van dit
rapport is wel dat de synode wordt aangera
den om nieuwe deputaten te benoemen die de
volgende opdracht zouden moeten krijgen:
J zich met name te bezinnen op de vraag óf
en in hoeverre de Gereformeerde Kerken
bereid zijn in de veelheid der kerken een
grondslag voor oecumenisch verband te
aanvaarden, die niet samenvalt met haar
eigen confessie en of het voor haar aanne
melijk is, indien de werkelijke gelding van
zulk een grondslag boven alle twijfel ver
heven zou zijn, dé christologische belijdenis
als zulk een grondslag te aanvaarden, dan
wel of zij een andere grondslag en zo ja
welke, zouden willen bepleiten;
2 in verband met de geldigheid en de beteke
nis van zulk een grondslag zich in verbin
ding te stellen met de Wereldraad van
Kerken, de Oecumenische Raad van Kerken
in Nederland, en de International Council
of Christian Churches om de ingrijpende
vragen, die met de aanvaarding van zulk
een grondslag voor oecumenisch verband
gegeven zijn, nader te overwegen;
3 aan andere kerken van gereformeerde con
fessie, met welke de Gereformeerde Kerken
in Nederland in oecumenisch verband sa
menleven, dit rapport toe te zenden, haar
oordeel daarover te vragen en haar op te
wekken om over de in dit rapport aan de
orde gestelde vragen tot meer helderheid en
eenparigheid van gevoelen te komen,
4 éveneens aan de Nederlandse Hervormde
Kerk, de Christelijke Gereformeerde Ker
ken en aan de Gereformeerde Gemeenten
in Nederland dit rapport toe te zenden, haar
óórdeel daarover te vragen en zo mogelijk
tot samenspreking over de inhoud en de
vervulling van de schriftuurlijke
nische roeping der kerk te komen:
5 het resultaat van al deze arbeid in een
rapport samen te vatten en de volgende
synode van advies te dienen.
Na i
r jaar studie hebben de deputaten van de Gereformeerde hun dagen gesproken werd
de r
Christus als God en Zaligmaker"
acceptabel is. Er wordt echter
eveneens met nadruk gesteld dat
het feit dat de Wereldraad de for
mule niet handhaaft en vrijzin
nigen in haar midden toelaat, niet
het enige bezwaar is. Zelfs als
alle kerken de formule volledig
zouden aanvaarden blijven de pro
blemen bestaan want er zijn ker
ken die de formule wel aanvaar
den maar met wie oecumenisch
samenleven toch nog moeilijk is,
zoals b.v. de Anglicaanse, Rooms-
Katholieke en Grieks-Katholieke
Kerken.
Uitvlucht-
De deputaten hebben hun pro
bleem opgelost door de synode te
adviseren maar weer deputaten
te benoemen die aan de studie
kunnen gaan. Dit klinkt als een
uitvlucht, als een uitstel zoeken
om geen keuze te behoeven te
maken tussen de drie practische
mogelijkheden die zich in Neder
land voordoen: n.l. keus tussen
de Wereldraad, de I.C.C.C. en als
derde weg een eigen aanbod om
samen met de Hervormde Kerk en
enige andere kerken een uiter
lijk overleg te stichten.
bij de massajeugd
Niets dan goeds
1 DE oude Romeinen wisten het al wel: over de doden
spreke men niet dan om hun goede kanten recht te laten
2 wedervaren. Weliswaar heeft men daar in de loop der tijden
2 van gemaakt dat men de overledenen zoveel mogelijk moet g-
'2 ophemelen, maar dat was de oorspronkelijke bedoeling van
-h hun uitspraak niet. De Romeinen wilden het liefst maar
G zwijgen. De Romeinen wisten het welJammer dat juffrouw
G Dittes nooit van de Romeinen gehoord heeft....
Uit de
VOLKSWIJK
Juffrouw Dittes u begrijpt
dat reeds is weduwe. Zij is
dat reeds lange, lange jaren. Zó
lange jaren dat niemand in ons
midden Jan Dittes gekend heeft.
Wat des te minder verwonder-
lijk is aangezien het echtpaar
Dittes destijds in een gans ander stadsdeel woonde, zodat
hoogstens daar nog ooggetuigen kunnen wonen van wat eenmaal
het meest voorbeeldige manspersoon 'en het nog veel meer
voorbeeldige huwelijksleven in de ganse stad ja. in het
gehele land moet geweest zijn. Wij hebben dergelijke oog-
gituigen overigens nooit opgeroepen; wij geloven juffrouw
ittes graag; wij willen niets liever doen dan dat; wij zouden
hoogstens beducht zijn dat enig ingewijde ook maar één smetje
wierp op het blanke gewaad waarin juffrouw Dittes nog dag
dag haar eenmalige echtgenoot voor ieders ogen pleegt te
2 schilderen.
dat te doen.
Kerken, die door de synode van Leeuwarden werd opgedragen
om het vraagstuk van „oecumeniciteit en pluriformiteit" te be
studeren. hun rapport eindelijk aan de synode van Utrecht en ter
voorbespreking aan de kerken in Nederland toegezonden. Eer de
kerkeraden het rapport uitvoerig hebben kunnen bespreken, heeft ^aar "j
het Centraal Weekblad dit rapport reeds openbaar gemaakt, zodat pri^ei
.het te verwachten is dat de voordiscussies over deze problemen'
in het openbaar zullen worden gehouden, nog vóór de afgevaar
digden er op de Utrechtse synode hun gedachten over kunnen
laten gaart.
f minder zuivere openba
ring. Het rapport-oecumene voegt
aan deze woorden toe: „Dit is
voor hen geen quiëtistisch motief
(reden om daarin te berusten).
:en des te krachtiger
door samenspreking
de geboden eenheid te herwin-
Vrije Evangelische Gemeenten,
die toch heus niet zo ver van de
gereformeerde belijdenis afstaan,
of zelfs aan de Ev. Lutherse Kerk
of de Unie van Baptisten? Heel
Het is onze indruk dat de her- bevreemdend is dat over de Vrij-
vormden zeker niet onwelwillend gemaakte Gereformeerde Kerken
tegenover deze derde mogelijkheid met geen woord gerept wordt.
toen het dagblad „De Tijd-Maas-
bodc" er als de kippen hij was om
het artikel uit het „Centraal Week
blad" in extenso over te nemen.
Ook als de Gereformeerde Ker- denzoals "ik niet^Wa:
irdig i
dat i
gespro- door i
ken te Utrecht uitspreken ni<
reid te zijn om deel te nemen aan
Wereldraad of I.C.C.C. zullen zij
b vindt wel een aanleiding om meneer Dittes in het gesprek
2 te betrekken Kijk, we zien samen een film. In die film
2 zal ongetwijfeld een held voorkomen, want anders is die film Jy
G het aankijken niet waard. Die held zal in de eerste plaats
G knap van uiterlijk zijn, daarbij edel van inborst, waarschijn- 3-
2 lijk sterk van gestalte. Voorts zal. die held allemaal enorme
2 prestaties leveren: kinderen uit brandende huizen halen, lief-
2 tailige maagden aan ploertige misdadigers ontrukken, dolle hon-
G den en losgebroken locomotieven beteugelen, en - aan het einde -j
2 van het spel - de beeldschone heldin zolang in zijn armen
2 knellen als de filmcritici goed kunnen keuren. En na zulk
■d een film gaat dan het licht weer aan en stroomt de zaal n»
G leeg. Maar nu kunt u er van verzekerd zijn dat juffrouw 2-
d Dittes zal talmen om zich in de duistere' avondstond te be-
2 geven. Want juffrouw Dittes blijft peinzend op haar plaats
zitten. In trance. Net zo. lang tot ze die stafleden, die zich 23-
d bezig houden met het opruimen van alle rommel voor zich
d alleen heeft. En dan zal ze opstaan en spreken: „Juffrouw, g
2 dat was nou net mijn man, hè? Hoe bestaat het hè? Precies
2 zijn gezicht, hè? Zoiets deed hij nou ook altijd hè...." Nieuwe- 5
lingen gaan op deze uitlatingen belangstellend in. Oudgedien-
niet Want we weten dat we nu moeten oppassen. g
dat niet dan hebben we minstens een uur van niets 5
de boeg. En dan wordt 't per slot van rekening 3-
staan. Deze beslissing echter Merkv
houdt in dat de Gereformeerde ken wordt over de Gereformeer- bewijz
Kerken zich practisch nog jaren de Gemeenten in Nederland. Hel dan studeren. Is dit probleem in de
2 dan goeds 1
G helemaal nachtwerk.
de zaal aan kant i
(zolang de deputaten studerenl zal wel een fout zijn,
dit
Onze eerste indruk is dat het te van
lijvig rapport, dat uit 62 dichtbe- torisch
tikte vellen bestaat, een wat wij- op een aantal punten tot een theo-
felende uitweg wijst uit de proble- logische studie uitgroeide
zich gehouden
„De ontwikkeling van de oecume
nische situatie in studie te ne
men," want eén overgroot gedeel-
Een andere
Christus
Deze gedachte leeft nu ook sterk
in de Gereformeerde Kerken
Meer dan ooit wordt de
ne gezien als een opdru^.-
ipport geeft een his- hebben echter sterk de indruk dat
cht. Deze studie.^die ^e kerken niet goed raad weten
met de uitvoering van deze taak.
De visies wat betreft de oecu
meniciteit staan scherp tegenover-
glkaar in de Gereformeerde Ker-
die met alle ge
weld willen dat de kerk deel gaat
uitmaken van de Wereldraad, an
deren echter zien deze raad bijna
als een openbaring van de Valse
Profeet uit de Openbaring. Weer
anderen zouden graag zien dat de
Gereformeerde Kerken de Chris-
de groep die zich enkele jar
leden afscheidde van de Gerefor- nog niet voldoende bestud^
meerde Gemeenten in Neder
land en Amerika. nl. de zoge
naamde „Groep Steenblok".
en „de Nederlandse geloofsbelij- .-
der,,., en de pluriformiteit. «niet
echter de synode nauwelijks een
weg aan. De deputaten zijn er ken
nelijk niet in geslaagd de tegen
gestelde gedachten in de Gere
formeerde Kerken met elkaar in
ders waren 2„ me. .0,de telakt Gereformeerden gingen vol-
afzijdig zullen houden, waardoor
een gesprek tussen de kerken in
Nederland niet op gang komt.
Het voorstel van de deputaten
bevat nog enkele opmerkelijke fa-
opdracht. We cetten. De deputaten willen hun
rapport sturen aan de Hervormde
Kerk, de Christelijke Gereformeer- Nederland volgt met interesse
de Kerken en de Gereformeerde de discussie die nu begonnen is.
Gemeenten in Nederland. Waar- Zelfs de rooms-katholieken heb-
om sturen ze het ook niet aan de ben belangstelling. Dat bleek wel
fgelopen tien jaar "binnen de We
reldraad, de I.C.C.C. en de Ge-
Se" reformeerde Oecumenische Synode
Belangstelling
Nederland volgt
ndrük dat' de andere
kerken nu een daadwerkelijke
stap verwachten Naar zeker in
zicht is het ogenblik gekomen om
uit dc studeerkamer in het prak
tische leven en de onderlinge ver
houdingen te treden. Zal' de syno
de van Utrecht dit wagen? De de
putaten waagden het nog met.
Zij zien de oecumene als roeping
maar de practische uitwerking
veroorzaakt angst en onzekerheid.
juffrouw Dittes haar man
en grammofoonplaat. Laat
G daarop musiceren wie wil, zingen wie kan. Laat het een solo ü-
2 zijn of een residentie-orkest. Laat het bittere ernst zijn of de g
2 meest speelse luim. Het doet er allemaal niet toe, want altijd a"
2 zal het eind van het lied wezen dat juffrouw Dittes zegt: „N?t
het lied
hè? Hoe bestaat het hè?'
e dat zei juffrouw Dittes zelfs na een bijbels ver-
Jozef verteld werd. Jozef verkocht. En
tan huis. En Jozef in de gevangenis.
En het was dat we ook toen de zaal wilden opruimen, want 5-
we hadden eigenlijk wel graag willen horen waarom Jozef in
die omstandigheden juffrouw Dittes zo aan haar man had doen
denken. Maar we zeiden niettemin slechts: „O ja?!" En:
willen opstaan: de stoelen moeten aan kant!
mijn
b Geloof me dat z
2 haal Toen er ove
2 Jozef bij Potifar
Eén
,1e jon
ml r 11 k
de Veluwse kerkgangers, dal h[
een gegeven ogenblik hardop
„Komen wy nu uit dc kerk? Hi
lykl nota bene wel een begrafenis!
Dal bad hy kennelijk niet vo<
dovemansoren gezegd, want ce
oud mannetje haakte erop in e
zei: „Wy zyn bedroefd, omdat om
Heiland aan het kruis is gesp
kerd!", waarop dc jongen repl
eeerdc: „Gelukkig heb ik ce
Heiland, die niet alleen gestorvei
maar ook opgestaan ik!"
Ds. Rang in „De Meerklok'
gekomen om opnieuw depu
taten te benoemen, die aan de
studie moeten gaan.'
Wel ligt er een verschil tussen
de opdracht die de deputaten van
Leeuwarden hadden en die de
deputaten van Utrecht zullen moe-
111 ten krijgen. De eersten gaven
ele meer historisch overzicht, ter
in de aan te wijzen deputaten
iet theologische studie moeten gaar
an maken van het complexe oectïme-
fr| nische vraagstuk,
int Ook in de nieuwe opdracht
wordt een nauw verband gelegd
zo tussen „oecumeniciteit", dus het
,rc samenleven van dc verschillende
kerken in de wereld, en „pluri-
an formiteit". Met dit laatste woorc
"P dat reeds sinds 1936 regelmatig op
de kerkelijke vergaderingen valt
wordt bedoeld dat de kerken vat-
Christus zich in verschillende vor
men kunnen openbaren.
fccc.
t lid zouden worden
i de
doen. We hebben
welingen ei
ik heb nu geen tijd, hoor!"
iet laten uitpraten. Eens waren
we hebben haar dat wèl laten
genomen, een royaal
HITTERE NASMAAK
k Ds.^ G. N. Lammens i
Afzijdig
„Kralingse Kerk-
rrukkelykc blyde bood-
Onderscheidinc
In dit verband komt dan steedi
weer de onderscheiding ware er
valse kerk aan dc orde. Het rap
port legt er de nadruk op dat dc
hervormers reeds het wlt-zwart-
Tot nu toe heeft de kerk de
ragen kunnen ontlopen door zich
"en afzijdig te houden van iedere prac-
ijj tische uiting van de oecumene,
en Dit zal echter in de toekomst niet
mogelijk blijven De omstandighe
den dwingen de kerk tot positie
kiezen Ongetwijfeld zijn er le
den die er op wijzen dat de ker
ken toch al deelnemen aan de Ge
reformeerde Oecumenische Syno-
ie. Maar velen hebben het gevoel
dat de oecumene verder reikt dan
1e kerken van eigen karakter. Dc
groeiende internationale contac-
'en dwingen de kerken om nu ein
delijk eens uit te spreken wat zij
villen
Tot deze uitspraak is het niet
;ekomen. Het rapport geeft de in
druk dat de onderlinge tegenstel-
ingen nog zo groot zijn dat dr
deputaten onmogelijk tot een een
stemmige conclusie konden ko
men. Dat de Gereformeerde Ker
ken vanzelf naar de Wereldraad
zouden toegroeien wordt in dit
rapport gelogenstraft. Met nadruk
wordt gesteld dat de basisformu-
EEN HANDDRUK
Ds. F. E. Huizinga in „De Christen" over
predikanten die in de put kunnen zitten
Als die mannen (en vróuwen) eens wisten hoeveel
goed *e doen met een enkel waarderend woord. Ze
hoeven geen lofrede af tc steken op hun predikant.
Ze hoeven niet elke zondagmorgen me. blo«„en
in de hand te slaan. Maar een bemoedigende hand
druk kan de dienaar al uit die kuil halen, waarin ken-
nelyk de dienstknechten soms dreigen «f tc glydenv
DOK DIEFSTAL
Ds. J. Dol in het „Hervormd Weekblad" na
er op gewezen te hebben dat uitbuiting door
werkgevers diefstal is:
Het omgekeerde kan trouwens ook voorkomen: er
is een tekort aan werkkrachten op de arbeidsmarkt.
Iedere ondernemer loopt te schreeuwen om werk
lieden. Nu gaan dc werknemers hun slag slaan. Ze
willen wel komen werken, maar dan moeten er
ïitbctaald
dan de Naam die het
Ja,
zullei
schema verwierpen en er al in Ie' van de Wereldraad: „Jezus
zyn. Maar
uitleg, die de catechismus geeft aan het ach
is het diefstal, diefstal door geweld, door
olger
allerlei
igelie openhaar
Johannes' buik kwarr
ip een bittere na
het hoekje lag. ms
Journalist A. C. de Gooyer in het „Kerkblad"
voor de gereformeerden in N.-Brabant en Lim
burg:
Pasen is: „Wordt vervolgd."
b uur. Maar toen hebben we de hele verbijsterende geschiedenis
2 ook horen besluiten met iets. dat ons niet geviel. Want altijd
G na zestig minuten lofzang zegt juffrouw Dittes steevast: „Het
2 is maar goed dat ikke het langst ben blijven leven. Het was
'n goeie man. En ik kan zonder zelfverwijt aan hem denken.
2 Maar als ikke eens eerst was komen te vallen? Nee, dan zou
b hij zich altijd verwijten hebben gemaakt dat hij voor mij j>
G niet goed geweest zou zijn. Wan>t zoals ik voor hem was - zo
2 is er geen tweede!" En dan begrijpen wij dat het vele goede
G van doden soms gezegd wordt, om zich zelf te prijzen En
G dat wisten die oude Romeinen dus ook al! 3-
2 MIEBEL
Xfü-b-üifü-ü
Passiestonden Belijdenisgeschenken
KEIIK EN TEUKVI.SIE
Ds. A. van Roon in „de Strijdende Kerk":
het belangrykslc is toch wel dat met de c
In de bundel Passiestonden
een aantal meditaties van de her
vormde kerkelijke hoogleraar dr.
H. Jonker bijeengebracht. In de Saven die mogen
i Van K.ulen N.V., Den Haag,
agen et licht enkele mooie uit-
srbrugd. Zy brcngei
ar krygen allerlc
ïecten - ook d,
kt publiek cei
-al alles „kleiner*
Nieuwezijdskapel te Amsterdam
hebben week op week velen geluis
terd naar deze fijnzinnige over-
denkingen van het lijden van
if- Christus. In eenvoudige woorden
r- schetst dr. Jonker enige aspecten
van het lijden énige, want wie
cou ze alle kunnen weergeven?
Dat wil dr. Jonker vooral zeggen:
voor de wereld „verloren in
tchuld" was Christus „de man
Uitgeverij Van Keulen te 's-Gra-
venhage verzorgde de correcte
uitgave van dit 64 pag. tellende
boekje.
een bijzonder treff"nd boekje.
Wij getuigen", geschreven dooi
de predikant J. Overduin, G.
van Duinen en E. Pijlman; een
gecalllgrafeerde tekst van 'cele
gedeelten uit de Hebreeënbrief.
Ook kan als geschenk uitne
mend dienst doen een mooi boek
je van ds. J. OverJ.u. „Ik zoek
een r.ens". Uitgegeven bij Zomer
en Keuning N.V. te Wageningen.
