KOPSTUKKEN Kabinetsprogram kan moeilijkheden geven ZIJLSTRA Sunil wast stralend wit..7 uit de politieke strijd Textielindustrie staat er thans beter voor Geen insignes Weer vier jaar gevraagd tegen brandstichter gebracht in twee afdelingen: die van de schakers en die van de bok sers. Laat men oud-premier Drees (meer een wedstrijdleider) buiten beschouwing, dan behoren tot de afdeling schakers de oud-ministers Samkalden, Vondeling. Hofstra en Suurhoff. en tot de afdeling boksers de partijvoorzitter Evert Vermeer (middengewicht) en de leider van de socialistische Tweede-Kamer fractie mr. Burger (zwaargewicht) Voor alle duidelijkheid zij nog ver meld. dat schaker Suurhoff in zijn vrije tijd graag bokst, dat bokser Burger zich af en toe tot een schaakspeHetje laat verleiden, dat bokser Vermeer een reuzehekel heeft aan schaken en dat schaker Vondeling, als hij verliest, geneigd is naar hooivork en dorsvlegel te grijpen. Sedert eind vorig jaar heb ben in de P.v.d.A. de boksers het voor het zeggen. Hun aanvoerder, zwaargewicht Burger, heeft wed strijdleider en schakers naar huis gestuurd, een rode bril opgezet, en ziet daardoor iedere tegenstander aan voor een Welter-gewicht. Gelukkig heeft mr. Jacob Albertus Wilhelmus (Jaap) Burger behalve de gestalte en de mentaliteit ook de spor- tiviteit van de (goede) bokser. Hij is agressief, vechtlustig, niet zelden ruw, maar hij houdt zich aan de spelregels en is eerlijk genoeg om de verdiensten van tegenstanders te erkennen. In de afgelopen weken heeft hij zich voor gedaan als een onvervalste socialist van de marxistische stempel, als een gekwelde door heimwee naar de oude S.D.A.P.-romantiek, maar niemand weet beter dan Burger zélf, dat de ideologie van de klassestrijd niet meer past in het moderne maatschappijbeeld en dat alleen demagogie nog in staat is iets van de echte Troelstra-sfeer op te roepen. Niet gehinderd door gevoel voor nuances spireekt hij over de rechtse groeperingen als over „werk tuigen van het conservatisme", maar hij is realist genoeg om in te zaen, dat de (vage, en zeker niet essentiële) tegenstelling vooruitstrevend-behou- dend dwars door de partijen loopt en dat een „rechts" bewind wel eens het einde kon betekenen van het ver meende progress!viteits-monopolie der P.v.d-A. De ruige, volkse Burger, die zich zo nadrukkelijk opwerpt als dè grote kampioen van de minder-draagkrach- tigen (hoe graag zou hij nog spreken van „verworpenen der aarde"), de boze Burger, die zo verbolgen toomt tegen de „naar het Welterianisme af zakkende confessionele Kamermeer derheid", deze Burger speelt een spel, een doorzichtig, opportunistisch ver- kiezimgsspel, en hij weel dat. Hij weet ook waar het spel ophoudt en de wer kelijkheid begint. Op kritieke momen- tén heeft deze bokser getoond een sohaker te kunnen zijn. Reconstrueerde hij niet ln '55, na de huurorisls, op be kwame wijze het derde kabinet-Drees en maakte hij in '56 niet ais informa teur een einde aan de eindeloos lijken de kabinetsformatie? De politicus Burger heeft brokken gemaakt en hij maakt die nog, maar het moet gezegd worden, dat hij ze ook weet op te ruimen. De bokshandschoenen gaan dan uit en met blote handen wordt er gewerkt. In de oorlog Burger behoort tot de generatie der in en dóór da oorlog gevormde poli tici. Vóór '43 was hij een in den lande onbekend Dordts advocaat, die deel uitmaakte van de S.D.A.P., maar geen enkele partijfunctne bekleedde. Hij werd in 1904 te Willemstad geboren, bezocht de H.B.S. te Oud-Beijerland, deed staatsexamen en studeerde rech ten aan de universiteiten van Utrecht en Amsterdam. In '43 kwam er aan zijn rustige Burgerbestaan een einde, want in mei van dat oorlogsjaar ont- J. A. W. Burger die fout zijn geneest", werd de directe aanleiding tot zijn ontslag als minister. Na de bevrijding kwam hij in de Tweede Kamer, eerst voor de S.D.A.P.. later voor de P.v.d.A. In de jaren 19461948 was hij president van het tribunaal te Dordrecht. Ook als parle mentariër hield hij zioh intensief bezig met het vraagstuk van de zuivering cn het beleid ten opzichte van de poli tieke delinquenten. Aller aandacht vestigde hij in juni 1948 op zich toen hij met zijn roemruchte interpellatie over de perszuivering een ongekend felle aanval deed op het beleid van de K.V.P.-minister Giêlen. In 1949 werd hij voorzitter van de VARA en In 1952 volgde hij mr. L. A. Donker op als fractievoorzitter van de P.v.d.A. in de Tweede Kamer. Emotioneel vluchtte hij bezet Nederland en week met elf anderen in een motorbootje uit naar Engeland. Na een gevaarvolle tocht bereikte hij Londen en daar bleek men de inliohtingen, die hij over het vaderland kon verstrekken, hard nodig te hebben. In augustus '43 nam oorlogspremier Gerbrandy de moedige, intelligente, maar politiek onervaren Engelandvaarder op in zijn kabinet, eerst als minister zonder portefeuille, later als minister van binnenlandse zaken. In januari 1945, toen het kabi net in Eindhoven werkte, ontstond er tussen hem en Gerbrandy een conflict over de bevoegdheden van het Militair Gezag. Een radiorede, waarin hij de opmerking maakte, dat „het bij de zuivering niet gaat om mensen die fouten hebben gemaakt, maar om hen In deze laatste hoedanigheid heeft hy bij lange na niet de hoogte kunnen bereiken van een Romme, een Oud en een Schouten. Als gewoon Kamerlid verre van onbekwaam, bleek h(j als politiek leider veel te emotioneel cn tc agressief om werkclUk groot te kunnen z(jn. Hij mist ten enenmale Romme's geslepenheid en tact, Schou- tens zelfbeheersing cn overtuigings kracht en Ouds weelderige welspre kendheid. Hy houdt ervan de dingen eerlijk en onomwonden, desnoods bruusk cn bits, te zeggen, maar hU vergeet daarbij al te vaak, dat de politiek de kunst is van het mogelijke cn dat in die kunst diplomatiek talent even onontbeerlijk is als rondborstig heid. Het gevolg is, dat Burger in de Kamer niet zelden gevloerd wordt door tegenstanders, die handiger, scherpzinniger, cn vooral gematigder zijn dan hij. In rustiger perioden hervindt hij echter het evenwicht, dat noodzakelijk is om zich als leider te handhaven. Dan gooiit hij alle fraseologie over boord en blijkt plotseling tot redelijk, constructief overleg in staat. Hij heeft dat getoond tijdens kabinetsformaties, hij toonde het ook tijdens lange, moei zame Kamerdebatten, die dreigden vast te lopen op zijn onverzettelijk heid. Sommigen vragen zich bezorgd af, of deze periodieke metamorfose van bokser tot schaker voortaan ach terwege zal blijven nu de matigende persoonlijkheid van dr. Drees wat op de achtergrond is geraakt. Wie de so cialistische fractieleider vandaag aan de dag hoort fulmineren tegen alles wat niet socialistisch (en dus „conser vatief') is, zal deze bezorgdheid delen. Wie hem echter op het P.v.d.A.-ver kiezingscongres te Amsterdam hoorde zeggen, „dat de socialisten de oppo sitie niet begeren" en „dat een vol ledig socialistisch beleid niet zou pas sen in de huidige politieke verhoudin gen in ons land, omdat de meerder- held in Nederland niét Socialistisch is", neigt ertoe rekening te houden met het gezonde verstand en £e plooibaar heid van de man-van-uitersten, die Burger heet. Duurder vliegen Door de invoering van een toeslag op de tarieven voor het transatlantische straalvervoer hebben de in de IATA ver zamelde burgerluchtvaartbedrijven een mogelijk uiteenvallen van hun vereniging en daarmee het uitbarsten van een tarie- venoorlog waarschijnlijk voorkomen. Feit is in ieder geval, dat er in de IATA zelden tevoren zo verbitterd en hard ts1 gevochten over een tariefstelling als vorig jaar oktober in Cannes en vorige week in Parijs over de straaltarieven. Louter voor de overgangsperiode, waarin de schoorvoetende aflevering van straalvlieg tuigen enkele maatschappijen bevoorrecht ten opzichte van tientallen andere lucht vaartbedrijven, is het heffen van een matige extra-toeslag voor straalvervoer te blijven. Het is vanzelfsprekend, dat ook de luchtvaarttarieven hun grond moeten vinden in de kostprijs met daarbovenop een redelijke winstmarge. Als men de resultaten van de meeste internationale luchtvaartbedrijven van de afgelopen jaren beziet, dan moet men concluderen, dat bij sommige van overheidswege ge- subsidiceerde bedrijven niet eens de kost prijs wordt goedgemaakt en dat bij andere van een beslist niet overdreven winst tnarpe sprake Is. Van grote winstmarges zal ook in de eerstkomende jaren van het luchtverkeer wel niet veel komen. Alleen al niet, omdat de steeds groter wordende vervoerscapaciteit der luchtvloten alleen rendabel gemaakt kan worden door meer vervoer. En meer vervoer wordt alleen bereikt door lagere tarieuen. De stelling, dat voor een beter produkt (het sneller en comfortabeler vliegen in een straal vliegtuig b.v.) ook meer betaald moet worden, is voor iedere luchtvaartdirectie een redelijk verlangen, maar zal in de luchtvaart praktisch wel niet duurzaam te verwezenlijken zijn. (De Volks krant). Opt imisme niet ongerechtvaardigd A LS ONDERDEEL van de eerste Voorjaarsbeurs, die voor gebruiks- goederen, wordt maandag a.s. 's morgens om half tien de Textieljaar- beurs op de parterre van de Vrédenburggebouwen te Utrecht op bijzondere wijze geopend. Prinses Irene zal dit doen in de hal die naar haar werd ge noemd. Natuurlijk zal het een feestelijk gebeuren zijn als de Prinses aan wezig is en na de opening een uurtje op de Textieljaarbeurs blijft rond kijken. De voorzitter, de heer A. Biemond jr., zal de Prinses een geschenk aanbieden, dat bestaat uit een pakket met honderd damasten servetten en twaalf bijpassende tafellakens, alle geborduurd met het wapen van de Vrouwelijke Utrechtse Studentenvereniging, waarvan prinses Irene lid is. Ter inleiding van de beurs heeft de voorzitter, de heer J. C. Bottenheim, gisteren in een persconferentie een over zicht gegeven van de huidige stand van zaken in de Nederlandse textielindustrie en van de problemen, waarmee zij heeft te kampen. Er zijn veel artikelen, die op de bin nenlandse markt concurreren tegen de textiel: de begeerlijke televisietoestel len, scooters e.d. en dus dienen positieve stappen ondernomen te worden om de consument koper te houden. Een daar van is het volgen van de mode, niet alleen op kledinggebied, maar ook in de woningtextiel. Ook moet bet publick geprikkeld wor den tot sneller vervangen van textiel door nieuwe aanschaf, zoals dit ook in het buitenland geschiedt. Textiel be hoeft niet totaal versleten te zijn eer er nieuw wordt gekocht. Wat nu de verschillende takken van textielindustrie betreft het volgende. De kousenindustrie is de inzinking die in 1957 begon voor het grootste deel te boven. De totale garenverwerking per jaar bedraagt 13 miljoen kg. Bij de da meskousen wint de naadloze kous zoveel veld, dat de produktie hiervoor moest worden omgeschakeld. De maillot be looft een voorlopig blijvend modever schijnsel te worden. De produktie var herensokken stijgt voortdurend. Dé tricot ondcrkleding gaat steedi meer van wit naar gekleurd en hoewel de produktie met 6 pet afnam in was zij toch gunstiger dan werd wacht. Tricto bovenkleding cn babygoc- deren vond enorm veel afzet, de pro duktie steeg met 40 pet tot bijna drie miljoen stuks. Dc uitvoer in deze sector leverde in 1958 het recordcijfer van 50.7 miljoen op. De katoen-, rayon- en linnenindustrie is vol vertrouwen, haar aandeel in de afzet op de Euromarkt te krijgen, in dien de EEG-landen het verdrag niel alleen naar de letter, maar ook naar de geest naleven. Frankrijk handhaaft bijv. nog omslachtige invoerprocedures en er is een gecoördineerde gemeenschappelij ke handelspolitiek nodig tegenover de communistische landen en Azië. De tapijtindustrie had begin 1958 een kleine teruggang in de produktie, maar gelooft deze dit jaar te zullen overwin nen. De confectie-industrie is redelijk tevreden. DONDERDAG 5 MAART 1959 WITTER DAN DE WITSTE MEEUW Hier is met Sunil gewassen.dat hemels blauwe Sunil, waarin al het wasgoed stralend wit wordt, werkelijk stralend wit! Bleken en blauwen kunt u zelfs ver geten, met Sunil hebt u minder was- werk, minder te wringen, dus... minder slijtage. Waar Sunil de was doet, blijft alles veel langer nieuw, ook wasmachine en wringer varen er wel bij! Neem meteen het voordelige reuzenpak en spaart uw linnenkast Dr. Tilanus op C.H.U.-congres: Niet enthousiast voor een Jiinderhijslagverzekering (Van één onzer verslaggevers) TK WIL GEEN ÉNKELE UITSPRAAK doen over de samenstelling van het na de verkiezingen te vormen kabinet. De A.R.-topfiguren Zijl stra, Berghuis en Bruins Slot zijn te voorbarig geweest met hun bewering, dat het na de verkiezingen te vormen kabinet er één van christelijke sig natuur zal moeten zijn. Wij zullen moeten afwachten wie er formateur wordt en met welk program hij komt. Dit laatste kan moeilijkheden geven, voor óns met name op het punt van de algemene kinderbijslagver zekering en op dat van de regeling van het voortgezet onderwijs". Aldus de C.H.U.-lijsttrekker dr. H. W. Tilanus in een rede, die hij gistermiddag hield aan het einde van de bijzondere verkiezingsvergadering van zijn partij in Krasnapolsky te Amsterdam. C.H.U.-voorzitter Beernink had in zijn openingsrede reeds verklaard, dat men in C.H.-kring bepaald niet staat te trappelen van ongeduld om de wet op de algemene kinderbijslag- verzekering te aanvaarden. De C.H., aldus dr. Tilanus. zijn niet tegen de kinderbijslag, maar wel wagen zij zich af of daaraan het karakter van een ver zekering moet worden gegeven. Zij heb ben zich dat in de Kamer ook met be trekking bot de Weduwen- en Wezenwet afgevraagd. De fractie heeft ten slotte toch voorgestemd, omdat er alles voor een goede verzorging van weduwen en wezen tc zeggen va 11 Ten aanzien van de kinderbijslag liggen de zaken anders. „Ik zie nog niet in, dat de verzekeringsge dachte daarop van toepassing Is", aldus dr. Tilanus. De verscherping van de politieke tegen stellingen (die de heer Tilanus zei te be treuren) dateert eigenlijk al van het be gin der zittingsperiode van het vorige ka binet. Het was prof. Romme, dde begon te spreken over een „noodkabinet". Het optreden van een andere K.V.P.-er, dr Lucas, kenmerkte zich door een zekere wrangheid, waaraan minister Hofstra zich ergerde. De A.R. hebben het kabinet wel gesteund, maar niet van harte, de A.R.-dractioleidor Bruins Slot trad soms scherp op, zelfs tegen zijn eigen geestverwant minister Zijlstra. De VVD heeft, bij monde van prof. Oud, het ka binet steeds bespottelijk brachten te ken. De socialisten voelden zich onbevre digd, omdat zij niet bereikten wat zij Dreigende massa schuift door warmte 55 cm naar Herbriggen Door het warme weer is de massa steen, aarde cn ijs. die het Zwitserse dorpje Herbriggen bedreigt, de afgelopen dagen 55 centimeter naar het plaatsje opge- De vorige weken was geen beweging in de gevaarlijke massa waarge- Ook nu bestaat echter nog geen reden om alarm te slaan, verklaarde een i de kantonale regering. Het onderste gedeelte van dc massa is nog steeds tweehonderd meter verwijderd van de steile bergwand aan de voet waarvan Ifcrbriggen ligt. Het dorpje is nog vrijwel uitgestorven, doch wanneer de aardverschuiving uitblijft, zullen de bewoners van huizen die niet direct gc- v aarlopen, op negen maart naar bun dorp mogen terugkeren. zich principieel ten doel hadden gesteld De verhoudingen zijn zeker ook ver scherpt door de buitenparlementaire ac tie, die vooral door een zeker ochtend blad is gevoerd. „De C.H. hebben aan al deze ophitser^) niet meegedaan, omdat zjj dat niet in 's lands belang achtten", aldus spreker, die vervolgde: „Als christelijke centrum- party zijn wij van mening, dat christenen in de politiek niet ophitsend, maar der apaiserend en remmend dienen treden. Wij zijn gouvernementeel niet uit slapheid of toegefelijkheid, maar welbe wust cn zolang dat met het landsbelang verenigbaar is". De elfde december lag de C.H. ledder, naar hij zei, zwaar, omdat op deze dag het partijbelang boven het landsbelang kwam te staan. „Ik heb dat heel erg ge vonden", aldus de heer Tilanus. Hij meende voorts, dat het vorige kabinet, de heren zowel als de enige dame, wel wat erg gevoelig en prikkelbaar zijn ge weest, getuige o.m. een recent interview met minister Samkalden, die verklaarde, dat de Kamer de regering telkens heeft tegengewerkt. De thans allerwege gehanteerde tegenstelling progressief—conservatief noemde de C.H.-lijsbtrekker „verdord, verouderd en volmaakt onjuist". Daze tegenstelling ligt immers met ta volksleven verankerd, maar ze l naar Engels voorbeeld, opgedrukt. Hier in Nederland benadert men echter de problemen, ook de sociale, vanuit een beginsel. Wat de heer Tilanus ook weer had getroffen was, dat verschil lende partijen ln hun verkiezingspro grams e.d. zo nadrukkelijk de materi ele belangen naar voren schuiven. In geestelijk opzicht achtte hij dit een achteruitgang. De aandacht van de kie zers wordt op deze wijze te veel naar het sociaal-economische vlak getrokken en men vergeet daarbij, dat het om de totale mens gaat: om zijn godsdienstige, culturele zowel als om zijn sociale wel zijn. De heer Tilanus wilde twee personen uit c.h. kring in het bijzonder hulde bren- V ereen voudigd probleem gen voor het vele werk, dat zij in de afgelopen jaren hebben verricht: het Tweede-Kamerlid Tj. Krol, die sedert 1935 parlementslid is en besloten heeft zich niet meer heridesbaar tc stellen, en de minister van defensie ir. C. Staf, die zich tijdens de morgenvergaderóng ver weerd had tagen de kritiek, die naar aan leiding van de moeilijkheden bij het D.M.L. op hem is geleverd. „Men mag God dankbaar zijn, dat hij minister Staf de kracht heeft willen geven om zijn werk te doen", aldus de heer Tilanus, die het zeer betreurde, dat één of twee bla den het rapport van de commissie-Koer sen zo weinig objectief hebben weerge geven en gecommentarieerd, dat het door de lezers uitgelegd kan worden ais een kritiek op het beleid van minister Staf. Hat had de C.H. leider pijnlijk getrof fen, dat nu op een enkel onderdeel van het defensiebeleid de staf over de minis ter van oorlog wordt gebroken, terwijl men, als men dat beleid In het grote ver band beziet, niets anders dan de grootste waardering voor ir. Staf kan hebben. In zijn antwoord op vanuit de zaal ge stelde vragen (een forum van C.H. Twee de-Kamerleden behandelde 's middags verschillende actuele kwesties) zei de heer Tilanus nog, dat het onjuist zou zijn het eerste gedeelte van het rapport-Koer sen in het openbaar te behandelen, ter wijl het tweede gedeelte nog moet ver schijnen. Behandeling van deze en ook van andere kwesties door een Kamer, die het ontbinddngsbeshiit in haar zak heeft, achtte de C.H. lijsttrekker ook overigens bedenkelijk, omdat vlak voor de verkie zingen de zaken te veel in het politieke vlak worden getrokken. Het lid van de commissie-Koersen gen. Calmeyer, C.H. Tweede-Kamerlid, zéi, dat de commissie het eerste gedeelte van het rapport reeds nu heeft willen uitbrengen om niet de Indruk te wekken, dat deze zaak onder de tafel wordt gehouden. Diensttijd De heer Calmeyer heeft ook een vraag over de verkorting van de diensttijd moe ten beantwoorden. Naar zijn mening Is een dergelijke verkorting alleen te be werkstelligen, wanneer men dienstplich- Zie vervolg pagina 9 DE gemeenteraadsleden van Amsterdam, die grote stad, zullen voorlopig een dierbare wens niet in vervulling zien gaan. We hebben er reeds melding van gemaakt, dat zij er naar hunkeren bij plechtige gele genheden een insigne te dragen, dit ter onderscheiding van de gewone Amsterdammers. Aan dit insigne zou men namelijk onmiddellijk kun nen zien, dat de drager behoort tot de groep van mensen, die de belan gen van een andere groep mensen behartigt. Een plan daar voor was ai he- maal uitge werkt. De zaak was in handen van B. en W. die voor de rest zou- len zorgen. Om dat het insigne echter almaar uit bleef hebben zij zich bezorgd tot het college gewend en gevraagd hoe het nu toch wel zit met het zicht bare teken van hun waardigheid. Daarop hebben zij nu antwoord ge kregen. De plannen worden niet uit gevoerd, want zij vragen te veel geld. Voorlopig zullen de Amster damse gemeenteraadsleden dus niet van de overige Amsterdammers zijn te onderscheiden. UILTJE COACH 27 cent "l^OOR HET Haagse gerechtshof is gistermiddag opnieuw vier jaar gevangenisstraf met aftrek en ter be schikkingstelling van de regering ge- eist tegen de 35-jarige fabrieksarbei der A. de M. uit Gouda, die in de nacht van 28 op 29 juli van het vorige jaar opzettelijk vijf hooibergen in de Krimpenerwaard in brand had ge stoken. Alle vragen van de president van hel Hof. mr. L. van Lookeren Campagne, stuitten tijdens de zitting af op een „ik weet het niet meer" van de verdachte Het ging gistermiddag voor het Hof voornamelijk om de vraag of verdachte al of niet toerekeningsvatbaar kon wor den geacht. De officier van justitie bij de Rotterdamse Rechtbank was van mening, dat dit niot het geval was en eiste daar om alleen ter beschikkingstelling. De Rechtbank meende dat verdachte vermin derd toerekeningsvatbaar was cn veroor deelde hem daarom bovendien tot vier jaar. De psychiater, dr G. C. Jedelo uit Por- tugaal, die door de verdediger als ge tuige was gedagvaard, meende dat er bij de fabrieksarbeider geen sprake was van normale sgressieve-beheersing. „Deze man inrichting". is ziek en hoort thuis in i meende hij. De fabrieksarbeider lijdt sche afwijkingen, mogelijk tengevolge van een hersenbeschadiging. De procureur-generaal, mr. J. Zaaijer, was het helemaal niet met de psychiater eens. In zijn requisitor zei hij o.m.: „Het enige, wat ons interes>eert is de brand stichting, die tonnen schade, levensgevaar en verdriet heeft opgeleverd. Normaal zou men een dergelijk misdrijf taxeren op acht jaar gevangenisstraf. Maar zoals al tijd bij een zwaar misdrijf komt er een psychiatrisch rapport, waarin staat dat de dader niet of verminderd toerekenings vatbaar is. Als wij al die rapporten zou den moeten geloven, konden wc wel op houden." Mr. Zaaijer baalde een uitlating van een hoogleraar in de psychologie aan. die zou hebben gezegd: „Psychiaters verkla ren iedereen voor verminderd toereke ningsvatbaar, omdat ze bun eigen ver minderde toerekeningsvatbaarheid willen verbergen". „Het is gebleken, dat deze man zich be hoorlijk heeft kunneq staande houden tn de maatschappij Er is geen aanwijzing dat hij ontoerekenbaar is", zo ging de procureur-generaal door. Mr Zaaijer wil de wel verminderde toerekeningsvatbaar heid aannemen cn kwam dus tot bevesti ging van het Rechtbankvonnia. De verdediger, mr. F. H. Piket, besprak het vele niet normale in het leven van do verdachte Hij verzocht dc arbeider allien beschikking van de regering le stellen. i cpilcpti- Het Hof zal 18 maart arrest s Votfi> Ovütiktöfkb -pofcii&k AR 3

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 5