CHRISTELIJK
ZIJLSTRA
LADY ISABELLA
Vrijzinnig protestantisme
is teleurgesteld
Kerkeraden mogen niet doen
alsof niets is veranderd
Chr. leeszalen hebbent
gebrek aan personeel
Verontrlisting over
het v.g.Lo.
Easi Lynne
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Twee knipsels uit een
vrijzinnig bind
JN het hoofdorgaan Kerk en
Wereld" van de Vereniging
van Vrijzinnige Hervormden
komen twee artikelen voor die
ingaan op de verhouding var.
de vrijzinnigen in de Neder
landse Hervormde Kerk tot de
recht einnlgen.
Het blad opent met een hoofd
artikel van prof. dr. P. Smits,
waarin hij ingaat op een artikel
van prof. dr. H Kraemer in het
maandblad „Wending" naar
aanleiding van publicaties van
Simon Vestdijk en Sierksma.
Hoewel de schrijver blij is met
het artikel van Kraemer kan hij
zich niet aan de indruk onttrek
ken dat hij ergens opgesloten
rit tussen Kraemer en Vestdijk.
In dit verband schrijft Prof.
Smits enkele dingen die zeker
in orthodoxe kringen de aan
dacht zullen trekken:
"pROF. KRAEMER signaleert in
dit verband met verontrus
ting de geloofsinzichten van Karl
Jaspers, die het christelijk exclu-
sivijme een ontsporing van de bij
belse religie acht, maar het over-
Srote deel der vrijzinnigheid zal
ier ongetwijfeld achter Jaspers
en tegenover Kraemer staan. Op
één dogmatisch punt wil ik wel
wat concreter worden: voor de
meerderheid der vrijzinnigen zijn
zowel het kerstverhaal als het op-
standingsverhaal omtrent Jezus
geen hellsfeitcn. maar heilsprojec-
ties, zodat het hun dan ook inner
lijk onaanvaardbaar voorkomt om
het zg. lichamelijk, heilsfeitelijk
karakter van de opstanding tot
dié centrale geloofswaarheden te
rekenen waarover men in ,de her
vormde kerk niet eens meer dis-
problematiek. die m het hele
thema van de ..sprekende'' dan
wel de .zwijgende" God ligt op-
5 e sloten, al zou ik een bock als
at van prof Mlskotte over ..Als
de goden zwijgen"
Nu is dan in zijn plaats be
noemd dr. A. F. N. Lekkerkerker
te Utrecht. Over de besprekingen
betreffende dit agendapunt mag
niets vermeld worden. Alleen kan
er gezegd worden, dat de be
kwaamheid van de benoemde niet
in twijfel wordt getrokken, dat het
ook we! vaststond, dat de benoe
ming zou worden aanvaard en dat
de wenselijkheid om onder de 8
kerkelijke hoogleraren toch ook
wel één vrijzinnige te benoemen
bij de meerderheid der synodele
den ten adviseurs) niet zo sterk
werd gevoeld.
Een troost is. dat er onder de
staatshoogleraren nogal enkelen
van deze kleur gevonden worden,
maar ontslaat dit feit de kerk van
haar eigen verantwoordelijkheid?
Ook de omstandigheid, dat de
kerkelijke hoogleraren om beur
ten optreden als adviseurs der sy
node pleit voor een grotere scha
kering in de samenstelling van dit
college.
Schrijver dezes is geen voor
stander van ..partij-benoemingen"
bij elke vacature, maar hij is wel
van mening, dat. de Commissie
voor het Hoger Onderwijs in dit
geval de modaliteit der kandida
ten zwaarder had moeten laten
wegen. Het zou niet juist zijn om
speciaal ten aanzien van deze be
noeming de synode partijpolitiek
te gaan verwijten. Maar wel mag
mer. ten opzichte van het beleid
in zijn geheel bij hoogleraarsbe
noemingen in onze kerk van een
zekere teleurstelling spre' m.
déprojecteren.
de brokken, die de discussie
Buskes-De Wilde heeft gemaakt.
Het achteraf bezien zinneloze van
deze op hoog peil staande discus
sie is. dat hier met zevenmijls
laarzen over enorm zware theolo
gische problemen moest worden
heengewandeld, die de overgrote
meerderheid van het kerkevolk,
met inbegrip van de ouderlingen
cn de predikanten, noch intellec
tueel. noch existentieel éan kan.
Prof. Kraemer heeft mij er dan
ook van overtuigd, dat deze dis-
J - -- het
- JUBsdcr-
land niet had moeten plaatsvinden
maar dat er eerst gedurende lan
ge tijd in kleine kring bmnenska-
zijn artikel zeg
Ik nu: dit zal een studie-dialoog
moeten worden en zijn artikel kan
daartoa op zichzelf reeds
moeten komen: het geloofsbe
grip. (Buber's Zwei Glaubenswei-
sen en Barth's religiebegrip), het
openbaringsbegrip, het transcen-
dentiebegrip, de wetenschappelij
ke grenzen van de psychologie
enerzijds, maar ook van de the
ologie als wetenschap anderzijds,
terwijl we misschien het beste
doen met in alle besprekingen
realistisch uit te gaan van het on
miskenbare feit van diepgaande
veranderingen in 'iet bewustzijn
en de vorm van het innerlijk le
ven van de hedendaagse mens.
Verkiezing
In een tweede artikel geeft
da. A. Noorman een verslag
over de hoogleraarsverkiezing
voor Groningen:
ALS zodanig was in de vorige
vergadering dr. J. M. de Jong.
conrector van het seminarie te
Driebergen, benoemd, maar deze
wenste aan zijn tegenwoordige
werkkring trouw te blijven en
heeft voor de benoeming te Gro
ningen bedankt. Een gang van
zaken, die bij predikantsbemepin-
gen vaak voorkomt, maar die bij
de benoeming van kerkelijke hoog
leraren toch wel ongebruikelijk
en niet erg gewenst is.
Meer aandacht voor
evangelisatie
redacteuren)
t'oor de uitwendige zending moeten
hebben. Wij hebben niet alleen een
taak voor hen. die ver weg zijn, maar
jook voor hen, die vlak bij ons wonen".
|zei ds. Vermaas in zijn inleiding. Hij
constateerde op dit laatste punt onder
„De kerkeraden mogen niet doen kerkleden een groot tekort, een on-
alsof er niets is veranderd en of de i verantwoordelijke laksheid en lauu)-
situatie nog precies hetzelfde is als 75|heid. In het evangelisatie-werk geldt
ja^r geleden," Deze opmerking maak-1" het bijzonder: Ziet toe hoe gij
te ds. J. Vermaas, Ned. Hervormd I wandelt.
predikant te Veenendaal in een za-i
,..j.Het evangelisatie-werk moet ter hand
terdagmiddag te Utrecht gehouden genomen WOrden. omdat Christus «elf
vergadering van de Ncd. Hervormde opdracht hiervoor gegeven heeft en
Bond voor Inwendige Zending op Ge- j uit bewogenheid met de naaste. Maar
ref. Grondslag. Eerder had ds. Ver-; in hoogste instantie gaat het er in de
maas aan de hand van de cijfers op eerste plaats niet om. dat een afge-
de enorme toename van de onkerke- dwaalde «lig wordt, maar opdat, zo-
lijkheid in ons land ÏmmSSSS,™'ïartl
In deze bijeenkomst, die onder leiding
stond van ds. H. G. Abma uit Monster,
werd in het bijzonder aandacht aan het
evangelisatiewerk geschonken.
De voorzitter, ds. Abma merkte in zijn
openingswoord reeds op, dat de evange
lisatie in de eigen (Geref. Bonds» ge
meenten meer en meer de aandacht
vraagt en voor het hoofdbestuur van de
bond aanleiding is geweest om in 1957
een enquête onder de kerkeraden van
de Geref. Bonds gemeenten te houden.
lrHet gebod van Christus: Predik het
Evangelie aan alle creaturen wil niet
zeggen, dat we alleen een open oog
normen bij
subsidiëring
(Van een onzer verslaggevers)
Dr. K. Spreij. voorzitter van de bond,
ging in een korte causerie in op die
personeelsmoeilijkheden. Hij meende dat
de onderwijswet Cals op den duur een
oplossing van het vraagstuk kan bete
kenen. als de suggestie, om een biblio
theekopleiding op te nemen in het les
rooster van de te stichten scholen voor
maatschappelijk-sociale arbeid (nieuwe
vorm voor scholen voor maatschappe
lijk werk) wordt gerealiseerd. Gezien
het Lestaan van christelijke scholen
voor maatschappelijk werk ook. zal dus
een speciale opleiding voor het christe
lijk bibliotheekwezen op de lange duur
tot de mogelijkheden behoren.
Dr. Spreij zei eveneens te denken
aan noodmaatregelen ter voorziening
van de vele vacatures op korte ter
mijn. Die noodmaatregelen zouden een
kortere weg tot hrt diploma moeten
Inhouden dan volgens de bestaande re
glementaire opleiding. Daarbij zou
ook moeten worden afgeweken van de
eisen der vooropleiding, die vrij zou
moeten zijn. Ter vergelijking voerde
dr. Spreij de na de oorlog ingestelde
„stoomcursussen" voor onderwijzers
aan. die indertijd goede resultaten
hebben gehad. Hij zei dat het depar
tement van onderwijs achter de even
tueel te nemen noodmaatregelen staat.
Ook uit het jaarverslag van de secre
taris. dr. J. Karsemeijer uit Dordrecht,
bleek dat het gebrek aan personeel de
oprichting van nieuwe leeszalen ernstig
stagneert. Er zal een ernstige opwek-
Dr. Karsemeijer maakte in zijn opti
mistisch jaarverslag melding van de
wensen die de bond nog heeft ten op
zichte van de normen der subsidierege
ling, die de overheid stelt. Die normen
xijn voor wat betreft de christelijke
concept-huishoudelijk reglement
werd goedgekeurd. De bestuursleden dr.
Spreij (al een kwart eeuw bestuurslid)
en G. Koster werden bij acclamatie her-
te verdubbelen en ging akkoord met het
voorstel de bond opnieuw met 30 jaar
te verlengen om voor de tweede maal
QNDANKS de tegenwerking, die zelfs'koninklijke goedkeuring te verkrijgen.
v van protestanten wordt ondervon- Een concept-huishoudelijk reglement
den, neemt de belangstelling voor het
christelijk bibliotheekwezen in den
lande toe. In verschillende plaatsen
komt men tot oprichting van een
christelijke leeszaal. Een grote moei
lijkheid daarbij is echter de perso- TI
neelsvoorziening, die zorgen baart. LnieCOllecte
Dit bleek op de algemene ledenver
gadering van de bond van christelij
ke openbare leeszalen en bibliotheken
In Nederland, welke vergadering za
terdagmiddag in Utrecht is gehouden.
De evangelisatie-arbeid kan ongeorga
niseerd tot openbaring komen, zo meen
de ds. Vermaas, d.w.z., dat ieder mede
levend kerklid tegenover zijn naaste een
trouw getuige is. „Het zwaarste accent
zal echter op het georganiseerde evan
gelisatie-werk moeten vallen, omdat de
wereld ook in de kerk zijn duizenden
heeft verslagen."
De door de bond gehouden enquête be
sprekend. deelde ds. Vermaas mede. dat
de kerkeraden maar langzaam hebben
gereageerd.
Van de 195 aangeschreven gemeenten
hebben er 116 geantwoord. Van deze ga
ven 113 een bevestigend antwoord op de
vraag of de kerkeraad overtuigd was van
de noodzakelijkheid van evangelisatie. In
93 gemeenten was er geen commissie
evangelisatie-arbeid en 16 van deze
93 gemeenten verklaarden bereid te zijn
tot het benoemen van zulk een commis
sie over te gaan. Slechts drie gemeen
ten bleken een evangelisatie-ouderling te
hebben.
Hoewel plaatselijke omstandigheden
een woordje meespreken, meende ds.
i Vermaas, dat er voor het evangelisatie
leeszalen nog steeds niet objectief. De Werk toch wel hoofdlijnen moeten zijn.
leeszalen zijn ook voor wat betreft de £0 zal er een aparte commissie voor
rijkssubsidies afhankelijk van de goedeevangelisatie, veelal benoemd door de
wil der gemeenteraden. En bier en daar kerkeraad en werkend onder toezicht
(bijvoorbeeld in Rotterdam) laat die van die kerkeraad, moeten zijn.
Huisbezoek blijve het voornaamste on
derdeel van het werk. Verder achtte hij
de vorming van gesprekskringen bij de
kerkleden aan huis een uitstekende me
thode om tot een goede evangelisatie te
komen. Hoewel de tijd van massale
openluchtsamenkomsten voorbij is, k
nen in sommige gevallen bijzondere
menkomsten toch hun nut hebben.
Op dit referaat van ds. Vermaas volg
de een uitvoerige gedaohtenwisseling,
waarbij verschillende problemen
stad en land aan de orde kwamen.
Geen objectieve
üeroepingswerk
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Goedereede, J.
Vlijm, kand. te I unteren, die bedankte
voor Schelluinen en W Inge Langerak.
te De Lie
Bedankt voor Bergum, H. R. Zijlstra
te Koudek: a/d Rijn.
-v I tot hulpprediker te Maai
tensdijk ds. J. v. d. Lir^cn a.s. emeritu
zendingspredikant van Utrecht Hij heeft
de benoeming aangenomen en bedankt
voor de benoeming naar Vreeland.
GEREF. V"'.KEN (vrugema"*' t)
Aangenomen naar Fergon-Guelph, On
tario. Canada iCan. Rcf. Ch.). P. Kingma
te Noordbergum.
CHRIST GEREF. KERKEN
Beroepen te Deventer, J. M. Visser
Dokkum.
Bedankt voor Haarlem Noord. H. -oi
man te 's-Grr venhage.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Zaandam: H. Rijksen te
te Vlaardingen.
BOND VAN VRIJE EV. GEM.
Examens: Na gehouden examen is be
vorderd tot kand. in de theol. en beroep
baar verklaard: I. L. Uyterschoot te
Helvoirt. N.br. die beroepen werd door
Apeldoorn als pred. met bijz. opdracht
voor de geestelijke verzorging der ge
detineerden in Noordbrabant.
Benoemd tot geestelijk verzorger in
algemene dienst van de vereniging „Het
Hoogland" met standplaats Beekbergen:
ds. M. F. Dekkers te Oude Pekela, die de
benoeming ook heeft aangenomen.
GEREF. GEM. IN NEDERLAND
Beroepen te Rijssen: Chr. v.
Woestijne te Barneveld.
n de zetel te Parijs is gevestigd,
net algemene stemmen gekozen drs.
Cosijn uit Breda. Hij heeft deze
functie voor twee jaar aanvaard. De heer
Cosijn was vanaf 1956 vice-president van
d unie. Zijn voorgarger is de Italiaan
Franco Nobili.
goede wil nog wel eens iets te
De i
Lijst.23 van de 80e Uniecollecte hei
dc volgende bedragen:
Bedum 985; Kielwlndeweer 235.50: Onst-
wedde 274: Vlagtwedde (Welte) 96; Olde-
boorn 214.21: Steggerda 168; IJtst 193,55;
Drouwenermond 418: Gees 518.50; Graf
horst 383, Eefde 300: Jutphaas 531.25: Nic-
(Advertentie)
Het Verband van Hervormde (geref.)
Ambtsdragers in de Hervormde Kerk
zal maandag 9 maart in het wijkgebouw
Boothstraat te Utrecht een bijeenkomst
•houden onder leiding van ds. G. Sam
son hervormd predikant te Hoog-Blok-
land, refereren zal over: „Het gezag
van Gods Woord in ons kerkelijk leven".
„Het zoeklicht'"
Het blad van de evangelist Johannes
de Heer „Het Zoeklicht" bestaat veertig
jaar De jaarlijkse toogdag. zal daarom
geheel in het teken staan van dit jubi
leum Het zal op 15 juli worden gehou
den in de Ahoyhal van Rotterdam.
fofcliek>
Soms defaitisme
onder de
leerkrachten
(Van een onzer verslaggevers)
De v.g.l.o.-groep van de Protes
tants-Christelijke Onderwijzersvereni
ging heeft te Utrecht jaarvergadering
gehouden onder voorzitterschap van
de heer W. M. Vlasblom te Monster,
die ook tweede voorzitter van de
P.C.O.V. is.
Dc vergadering droeg een zeer
opgewekt karakter, ofschoon het
woord van de voorzitter in zijn
openingsrede allerminst aan de
zonnige kant was.
Volgens de heer Vlasblom is er bij
\e v.g.Lo.'-leerkrachten sprake van
erontrusting, ja soms van defaitisme
Men beschouwt deze nieuwe vorm
van onderwijs als een doodgeboren
kindje. Er is hier en daar ook sprake
149
Zi) liet de jongen
ren OP hot grasveld.
„Blijf alstublieft zitten", zei mijnheer Carlyle. ter
wijl hij zelf tegenover haar plaats nam en zich zon
der twijfel over haar schildpadbril verbaasde. „Hoe
sta at het met William? V'ant dat wilde ik u vragen".
Zij legde haar hand op baar boezem, in een po
ging die tot bedaren te brengen en trachtte haar
stem in bedwang te krijgen om rustig te kunnen
spreken: nu was zij alleen met hem!
„Er was nog geen verandering", zeide zij half
luid: toen vatte zij moed en besloot openhartiger te
spreken.
„Laatst had ik u aldus begrepen, mijnheer, dat
dc dokter nog veer geroepen zou worden."
„Ja. zeker Ik had hem mee naar Lynneborough
willen nemen naar dokter Martin en dat ritje zou
hem goed hebben gedaan, maar tk heb het zo druk
gehad, dat er geen tijd voor zoiets was. Ook weet
lk niet, wanneer ik nu vrij zal zijn."
„Laat mij dan gaan met hem. mijnheer", riep rij
vol vurig verlangen. „Werkelijk, ik vind dat er geen
tijd meer verloren mag gaan. Wij zouden.per trein
kunnen gaan Wal hebt u er op tegen?" voegde zij
tr snel aan !oc „Hij is beslist vertrouwd bij mij!
Mijnheer Carlyle glimlachte „Vertrouwen doe ik
hem cn u nok", nep hij uit „en ik vind. dat het
een goed plan rou zijn. als u niet tegen de moeite
opziet."
Tegen de moeite opzien! Terwijl het leven van
haar zoontje op het spel stond! „Laat ons vandaag
maar gaan. mijnheer" zei zij vol koortsachtig on-
„Ik wil eens zien uit te vinden, of mevrouw Car
lyle het ponvwagentje nodig heeft" zei hij „Het is
beter, dat te nemen, dan als haringen tn een ton in
de trein te zitten
Haar hart kwam in opstand, toen hij het vertrek
verliet. Wat mevrouw Carlyle „nodig had" voor haar een shi
grillen, had dat voorrang boven het leven van haar
kind? Een ogenblik van tweestrijd en toen vouwde
«ij gedwee haar handen op haar knieën: was dat
van
door ANN LUDLOW
Mijnheer Carlyle keerde terug. „Het ponywagentje
staat tot uw beschikking madame Vine. John rijdt
u naar Royal, dat is mijn hotel altijd in Lynnebo
rough en dokter Martin woont daar maar enkele
huizen vandaan. Bestelt u in het hotel maar wat u
wilt, dat komt dan op mijn rekening. Misschien is
het 't beste als u daar maar dineert, het is mis
schien niet goed voor William dat hij tc laat eet."
„Goed mijnheer, dank u wel. Hoe laat kunnen wij
vertrekken?
„Wanneer u maar wilt. Tien uur. schikt dat?"
„O zeker, mijnheer. Dank u zeer mijnheer."
..Dank u waarvoor?" lachte mijnheer Carlyle.
„dat ik u een lastige reis bezorg soms? Eens kij
ken het honorarium voor de dokter zal een gui
nea zijn", zei hij, terwijl hij zijn beurs te voor
schijn haalde.
„O, dat komt er niet op aan", viel zij hem haas
tig in de rede. „ik zal zelf wel voor hem betalen,
dat zou ik graag willen"
Mijnheer Carlyle keek haar bevreemd aan. Hij zei
niets, maar legde zonder meer de sovereign en
hevig:
gedachten flitste een hertnnering: die ochtend, ja
ren geleden, toen lord Mount Severn haar enige
goudstukken had overhandigd, drie sovereigns, en
dat honderd-pondbiljet, dat haar later zo vrijgevig
in de hand iverd gestopt door iemand anders. Toen
was zij de uitverkorene zijns harten, o ja. dat was
zij. al was het niet uitgesproken geweest. En nu..?
Een pijn alsof zij" in doodsnood was, sneed door
haar verbitterd hart
„U kunt er dokter Martin
hij precies het gestel heeft
in herinneren, dat
zijn moeder", ver-
ijnheer"Carlyle, terwijl zijn gelaat even op
lichtte „Dat kan misschien een aanwijzing zijn ten
opzichte van de behandeling. Toen hij hem een jaar
of twee geleden voor ziekte in behandeling had,
heeft hij dat zelf gezegd."
„Ja. mijnheer."
Hij liep door de hal op weg naar de ontbijtzaal.
Zij stoof de trap op naar haar slaapkamer en zonk
ineen, overweldigd door een vloed van wanhopige
tranen. O. die liefde, waarmee zij hem nu liefhad,
dat jaloers verlangen, waarmee zij hartstochtelijk
smachtte naar zijn genegenheid, en dat weten, dat
zij nu gescheiden waren voor eeuwig en altijd, dat
zij minder voor hem betekende dan niets!
Zacht wat, mevrouw! Dat is niet het dragen van
HOOFDSTUK 13
Er verschijnt een Russische boer op West Lynne
Mijnheer Carlyle hielt een toespraak tot het ge-'vraag of het bijbeis onderwijs
peupel van het balkon i"-'"'
aam oud gebouw,
istkoets.
van teruggang. Dit wordt sommige
onderwijzers tot een obsessie. Dat
sommige leerkrachten het v.g.l.o.
laten wordt dan aangemerkt als
teken van het naderend einde van dit
schooltype. ,Jden vergeet echter",
aldus de heer Vlasblom, „dat jaarlijks
vele leerkrachten van de lagere school
naar het u.l.o, overstappen, zonder
dat iemand zich daarom ongerust gaat
maken over de toekomst van het lager
onderwijs."
Al is het waar. dat het v.g.l.o. niet
op rozen gaat en dat de strijd c
zijn voortbestaan een zware strijd
er zijn toch wei enkele gunstige teke
nen. De heer Vlasblom wees op een
op I januari jl. van kracht gewor
den wetswijziging, die mogelijkheden
biedt, en op het ingediende wetsont
werp op het voortgezet onderwijs,
waarin toch ook plaats aan dit onder
wijs gegeven wordt.
Later op de dag besprak de heer
Vlasblom nog afzonderlijk de toekomst
mogelijkheden van het v.g.l.o. Dit on
derwijs is bestemd voor zwakbegaafde
leerlingen .n voor jongens en meisjes,
die geestelijk nog niet rijp zijn, en die
er hun „wachtlokaal" vinden.
Als zodanig heeft het v.g.l.o. echter
een heel andere functie, dan het nu zo
vaak krijgt, namelijk om te dienen als
rest-school, waarvan de leerlingen mei
meer of minder animo hun leerplichti
ge tijd uitdienen, en als vergaarbak var.
gedeclasseerde leerlingen Het ontbreekt
het v.g.l.o. aan de mogelijkheid om als
doorstromingsschool en als uitloopschool
te dienen, en dat is de oorzaak
geringe bloei.
De heer Vlasblom zette uiteen, dat
het v.g.l.o. een gerichte school be
hoort te zijn. Zoals de lagere techni
sche school dat is voor de technische
sector en de lagere tuinbouwschool
voor de agrarische sector, behoort het
v.g.l.o. op de economisch-administra-
tieve sector gericht te wezen. Er zijn
nog honderden functies waarvoor geen
beroepsopleiding bestaat en waan
Seen brede intellectuele vorming
ig is. Hier kan het v.g.l.o. een nutti
ge opleidende taak vervullen, gelijk de
heer Vlasblom vaststelde. Een en an
der is al uitgewerkt in plannen, die
hij nader toelichtte.
De andere spreker op deze vergade
ring was ds. S. de Vries, gereformeerd
predikant te Buitenpost, die vroeger
zelf het onderwijs gediend heeft. Zijn
toespraak behelsde het antwoord op de
verfd.
an Het Bokshoofd af.
vermaard in de tijden van
en toonbeeld van vergane
ouderwets ruim en groen ge
en er was volop plaats voor zijn vrienden
zich op te stellen. Hij was een redenaar
met overtuigingskracht, die het oor wist te boeien
en het hart te treffen; maar al had hij gesproken
met zijn mond vol pruimen en was hij stamelend
en stotterend in iedere zin blijven steken, het wilde
applaus en geschreeuw zou desondanks even alge
meen zijn geweest. Mijnheer Carlyle was hoogst
populair in West Lynne ook afgezien van zijn kan
didatuur en zijn redenaarskunst, en geheel West
Lynne maakte gemene zaak tegen sir Francis Le-
vison.
(Wordt vervolgd..
BH jon
geren van 12 tot 16 jaar nog wel zin
heeft Dit met het oog op de neerslach
tige stemming ten aanzien van deze
zaak, die bij menig onderwijzer (en ca
techeet) heerst.
Met nadruk verklaarde ds. De
Vries, dat het bijbels onderwijs aan
deze jongeren roeping en plicht is,
zolang men nog gelooft dat er een
lijn loopt van Gods Vaderhart naar
het hart van de kinderen. Ook kwa
jongens en lastige meisjes moet men
blijven zien als kinderen van God en
daarom mag hun het bijbels onder
wijs niet onthouden worden.
Als Christus voor de eerste keer zijn volgelingen gaat voor
bereiden op Zijn komende kruisiging, noemt Hij met name
de oudsten, overpriesters en schriftgeleerden als de schuldigen
(Lucas 9 22). De geestelijke leiders, die aangewezen waren
om de waarheid en wil van God uit te leggen, joegen Hem
in de dood. Zij bezaten het geopenbaarde Woord van God,
maar toen het levende Woord kwam, herkenden zij Hem niet.
In de laatste jaren is er veel geschreven over de onfeilbaarheid
van Gods Woord. Is de gehele Bijbel een directe openbaring
van God, of bevat de Bijbel slechts het Woord van God gehuld
in menselijke fouten, fabels en vertelseltjes? Dit laatste is door
de orthodoxe en evangelische christenen steeds met kracht
van de hand gewezen.
Maar juist deze bijbelgetrouwe mensen stonden in de laatste
dagen voor de kruisiging vooraan in de rij van schreeuwende
vijanden van God. De mensen, die de Bijbel zo goed wisten
uit te leggen, veroordeelden de Messias, die in die Bijbel werd
geprofeteerd. Waarom herkenden zij Christus niet? Omdat zij
de Bijbel zagen als een godsdienstige „Hoe hoort het eigen
lijk", een soort geestelijke „Groskamp-ten Have", in plaats van
een ontmoeting tussen God en mens. Hoe leest u de Bijbel?
Om Jezus Christus beter te leren kennen? Alleen als u Hem
daarin telkens weer ontmoet, zult u Hem herkennen als Hij
komt.
SLECHTS VIJF VOORBEELDEN
UET maandblad „De Stem van de
n Arbeid", orgaan van het N.V.V.,
schrijft in zijn laatst verschenen
nummer een artikel over oud-minis
ter Suurhoff en publiceert daarin het
antwoord van deze voormalige be
windsman op een aantal vragen.
Één van deze vragen is: „Hoe zal het
verder gaan?" Oud-minister Suurhoff
denkt aan wat er tijdens zijn regeer
periode nog niet is afgekomen, n.I.
een nieuwe invaliditeitswet, een
ziekenfondswet, de weduwen- en
wezenwet, de kinderbijslagwetten,
een wettelijke vacantieregeling, een
arbeidsvoorwaardenwet En de
politicus Suurhoff geeft dan als ant
woord, dat als de komende verkie
zingen de vorming van een rechts
kabinet mogelijk maken, de tot nu
toe gevolgde koers in gevaar komt.
Niet dat het in de K.V.P. of zelfs bij
de A.R.P. en de C.H.U aan sociaal
voelende en vooruitstrevende elemen
ten zou ontbreken, maar zo'n rechtse
regering zou hoogstens op een kleine
meerderheid in de Tweede Kamer
kunnen hopen. Daardoor zou zij de
gevangene worden van een betrek
kelijk kleine groep onder aanvoering
van Weiter, Duynstee, Lucas, Schmal
cn nog enkele gelijkgezinde figuren.
Of nog erger men zou bij de
V.V.D. steun moeten zoeken. Helaas
moet gezegd worden, dat men zich
zelf in deze moeilijke positie gema
noeuvreerd heeft. Tot zover de poli
ticus Suurhoff.
Naar de mening van Suurhoff zal na
de verkiezingen een rechtse regering
hoogstens op een kleine meer
derheid in de Tweede Kamer kunnen
hopen. Dit betekent dus, dat de
Partij van de Arbeid thans reeds
aankondigt, bij het tot stand komen
van een rechtse regering van het be
gin af aan overal „neen" tegen te zul
len zeggen. Men zal altijd in het gun
stigste geval slechts op een kleine
meerderheid kunnen rekenen, dus
in geen enkel geval op de socialisten.
Dit betekent geen steun van de
P.v.d.A. aan de regering, zelfs los van
de zaken waarom het gaat. Dit lijkt
op obstructie.
De Partij van de Arbeid zal tegen
zijn, ook al zullen er wetsontwerpen
aan de Tweede Kamer worden aan
geboden, die oud-minister Suurhoff
had willen indienen, maar
hij niet toegekomen is omdat de
partij hem tot heengaan dwong. Men
kan zich zo niet aan de indruk ont
trekken, dat de socialisten ditmaal in
de Tweede Kamer nog voor het wets
ontwerp voor een weduwen- en
wezenverzekering hebben gestemd,
omdat het ontwerp nog door Suur
hoff werd ingediend. Was dit niet zo
geweest, dan hadden zij wellicht
tegen gestemd.
Over deze uitlating van oud-minister
Suurhoff in „De Stem van de Ar
beid" hebben wij ons verbaasd, om
dat de na-oorlogse socialisten veertien
jaar beweerd hebben constructief te
willen medewerken in het belang van
het land.
Eveneens hebben wij ons verbaasd
over de aanval van oud-minister
Vondeling op het constructieve, voor
uitstrevende beleid in de noordelijke
provincies van zijn voormalige ambt
genoot, prof. Zijlstra. Deze heeft overi
gens zelf op afdoende wijze de heer
Vondeling reeds van repliek gediend.
Ook de nog steeds volgehouden voor
stelling, dat de socialisten gedwongen
zijn geweest uit de regering te stap
pen en dat zij niet zelf door een
ondergeschikte, toekomstige belas
tingaangelegenheid enorm op te bla
zen, hun eigen positie in de regering
onmogelijk maakten, wekt verbazing.
Ook het opnemen van ingezonden
stukjes in „Het Vrije Volk" over het
minderwaardig optreden van ambte
naren tegenover werklozen (als het
al gebeurd is), in de vooroorlogse ja
ren, daarbij suggererend, dat de toen
malige eerste minister dr. H. Colijn,
daarvoor verantwoordelijk was,
achten we niet alleen verbazingwek
kend, maar beneden peil.
Met de heer Tilanus vragen wij ons
af, hoe de „doorgebroken" P.v.d.A.-
mensen deze propaganda voor hun
verantwoording kunnen nemen.
De hoofdredacteur van „Het Vrije
Volk" heeft de heer Tilanus gevraagd,
wat er dan aan de propaganda van
de P.v.d.A. mankeert, en hij verzocht
de heer Tilanus „laat ons zeggen, vijf
sprekende voorbeelden te geven van
socialistische propaganda, waarvoor
zogenaamde P.v.d.A.-mensen zich
moeten schamen".
Vijf van dergelijke voorbeelden te
noemen lijkt ons niet zo moeilijk.
NIET UIT DE WEG GAAN
A LS de tekenen niet bedriegen, zul
len de laatste besprekingen, wel
ke de Britse premier Macmillan van
daag met zijn Russische collega
Chroesjtsjef voert, iets van de span
ning wegnemen, die vorige week na
de felle en beledigende rede van de
Rus de internationale situatie heeft
gekenmerkt.
Zijn verontschuldiging, dat zijn rede
van dinsdag jl. voor binnenlands ge
bruik bestemd was evenals zijn
verbazing over de reactie er op
niet oprecht gemeend. Zij stelt
Chroesjtsjef echter in staat, een wat
minder onvriendelijke houding aan
te nemen, nu Macmillan op het punt
staat te vertrekken om het overleg
met zijn westelijke bondgenoten voort
te zetten.
Het is slechts de vraag, of de Rus wel
volkomen vrij is in zijn overleg met
ftfacmillan. De gebeurtenissen van de
vorige week hebben nl, het vermoe
den doen ontstaan, dat Chroesjtsjef
wat de buitenlandse politiek met han
den en voeten gebonden is aan dc
groep in de partij, die nog steeds de
oude stalinistische opvattingen hul
digt.
De invloed van deze groep blijkt ove
rigens ook uit de reis, die Chroesjtsjef
over enkele dagen naar Oost-Duits-
Iand zal maken en die wellicht zal
resulteren in het opstellen van een
Russisch-Duits vredesverdrag. Ook de
ze manoeuvre maakt deel uit van een
weldoordacht plan, de onderhande-
sterk mogelijk te maken.
iingspositie van de Sowjetunie zo
Het zijn die onderhandelingen, waar
op de Russen zeer bewust aansturen.
Macmillan zal dan ook naar zijn land
terugkeren ip de overtuiging, dat de
westelijke mogendheden een gesprek
met de Sowjetunie niet uit de weg
moeten gaan, door zich achter een
(overigens niet onbelangrijke) proce-
dure-kwestie te verschuilen.
Wel wordt het de hoogste tijd, dat
de westelijke Grote Drie en West-
Duitsland het met elkaar eens wor
den over een nieuwe aanpak van het
Duitse probleem, die aan de ene kant
rekening houdt met bepaalde Russi
sche voorwaarden, maar die ander
zijds de veiligheid van de westelijke
wereld en de vrijheid van de Duitsers
niet in gevaar mag brengen.
Komt het Westen met een plan voor
de dag, dat tot de verbeelding spreekt
van landen als India, dan kan het
zich altijd nog tot de Verenigde Na
ties wenden en in een beroep op het
wereldgeweten trachten, de Sowjet
unie tot rede te brengen cn er van
te weerhouden, stappen tc doen, die
de wereldvrede ernstig in gevaar kun
nen brengen.
Het is niet voldoende, dat wij vast
besloten door de Sowjetunie gelan
ceerde voorstellen van de had wij
zen. Sr moet wat beters tegenoever
geplaatst worden. Zo lang dat niet
gebeurt kunnen de Russen hun spel
van kat en muis voortzetten. Met alle
risico's, die daaraan voor de vrije
wereld vorbonden zijn.
Dr. D. J. de Groot
overleden
O.» 60-jarige leeftijd is te Kampen.
j langdurige ongestt-„.ieid, dr. D. J. de
Groot, emeritus predikant van - Ge
reformeerde Kerken en bibliothecaris
vn de Theolo^ .s-' cogeschool te Kam
pen, overleden. Dr. de Groot studeerde
theologie aan de Vrije Universiteit waar
hij op 25 september 1931 promo arde
to ctor in de theologie op een proef
schrift getiteld: „Calvijn's opvatting over
de inspiratie der Heilige Op
H septeml »r 1928 aj.. vaardde hij het
Jikamb' te Woudsend (Fr.), welke
gemeente hij gediend heeft tot juni 1952
teen hem om gezondheidsredenen eervol
emeritaat werd verleend. Nadien was hij
werkzaam a!s biblioth arts van de theo
logische «set ol te Kamper.
Dr. De Groot he. -«c wer-
ki ge chreven. Vorige week kwam de
uitgave gereed van zijn k „Verweer
en verantwoording over het goed recht
de Gere' de Kerken
De teraardebestelling van zijn stoffe
ls,.. overschot zal a.s. donderdagmiddag
geschieden te 14.30 uur op de algemene
begraafplaats te IJsseln\ulden.
)e wereldbonden van de YMCA en de
CJMV zijn van plan om in Nazareth
een centrum te bouwen voor christe
lijke. joodse en mohammedaanse jon
geren. Het zal een van de grootste ge
bouwen word in het Middenoosten.
