CHPIS1TUJK
Israëls rol in de
heilsgeschiedenis
Billy Grahams geheim: hij
is wat hij verkondigt
LADY ISABELLA
Onvoldoende begrip voor
beroep van de zeeman
Een woord voor vandaag
Dr. H. Berkhof over
Israëls toekomst
yORIGE week gaven we de
mening van dr. W. J. de
Wilde weer over de toekomst
van Israël, nu vervolgen we met
de ri«ie van dr. H. Berkhof, zo
als die deze week in het blad
.Mervormd Nederland" werd
opgenomen. In dit artikel, dat
wij enigszins bekort hebben, be
gint dr. Berkhof met het twee
voudige antwoord dat de kerk
steeds gegeven heeft op de
vraagIs Israëls rol in de heils
geschiedenis uitgespeeld?
Sinds Christus' komst heeft
Israel sis volk het doel bereikt,
dat God er mee voorhad. Het
evangelie gaat nu de hele wereld
In en Israel kan terugtreden.
Maar tegelijk zegt men: Sinds
Israel Christus heeft verworpen en
gekruisigd, ligt er een oordeel over
dit volk, tengevolge waarvan het
iljn bijzondere plaats In de heils
geschiedenis heeft verloren.
Dit tweevoudige antwoord is
Innerlijk tegenstrijdig. Of het eer
ste Is waar en dan ls het terug
treden van Israël een normale en
heilzame zaak. Of het tweede is
waar en dan Is het terugtreden
van Israël abnormaal en een sto
rende factor in Gods heilsplannen.
Wij sullen belde motiveringen dan
ook afzonderlijk moeten bekijken.
Is sinds Christus' komst de eigen
rol van Israël op een normale en
heilzame wijze ten einde gekomen?
Zover Ik kan zien, beantwoordt
het nieuwe Testament deze vraag
beslist ontkennend. Integendeel,
nu de Messias verschenen is, kan
de wereldroeping van Israël zich
pas gaan ontplooien. In de volheid
des tijds. moet Israël als volk van
de Messias de grote getuige van
zijn Koning worden ten overstaan
van de volken. Daarom weet Jezus
zjch allereerst gezonden om Israël
Kroongetuige
/"vOK wanneer Hij gekruisigd is.
vv leggen noch Hij zelf noch zijn
apostelen zich bij deze houding
van Israël neer. Petrus roept in de
Pinksterrede en elders uitdrukke
lijk Israël op om voorop te gaan
in de nieuwe heilstijd (Hand. 2 39,
3 .26). Paulus bezoekt in alle ste
den eerst de synagogen. Blijkbaar
blijft Israël ook na de hemelvaart
meer dan een volk tussen de vol
ken. Als Israël niet meedoet, is dat
nog iets heel anders dan als b.v.
Tibet niet meedoet. Want Israël is
de kroongetuige van de Messias in
de Messiaanse tijd jegens de vol
keren der wereld.
Uit het vorige blijkt al, dat het
tweede traditioneel-kerkelijke ant
woord op onze vraag dichter bij de
waarheid is Als Israëls rol uit
gespeeld is of schijnt, dan hangt
dat samen met Israëls schuld.
Israels grote rol begint pas, maar
het weigert die te spelen. Dat
heeft ontzaglijke gevolgen. Petrus
durft in Hand. 319—21 zelfs te
zeggen, dat de wederkomst van
Christus wordt uitgesteld door het
ontbreken van berouw en bekering
bij zijn volk.
Er is een taak
Israëls ongehoorzaamheid
werkelijk Gods plannen kan stui
ten Israël was bedoeld als het in
strument waardoor Christus' heil
tot de volkeren zou komen. En het
wonderlijke is nu, dat Israël tegen
wil en dank zulk een instrument
wordt. Want juist door hun af
wijzing van Christus komt in het
zendingswerk een onmiddellijke
weg naar de volkeren open te lig
gen. „Door hun val is het heil tot
de heidenen gekomen" (Rom.
11-11».
Maar dan zegt Paulus nog meer
in die bladzijden. Nu speelt Israël
zijn rol in de heilsgeschiedenis
tegen wil en dank. Maar eenmaal
zal het die willens en gelovig op
zich neipen. Men kan vragen. Men
kan vragen, hoe Paulus dat zo
zeker weet. Zijn antwoord is:
„Want de genadegaven en de roe
ping Gods zijn onberouwelijk"
<Rom. 1129) God heeft zich
eenmaal met dit volk verbonden.
En Zijn trouw is hun ontrouw te
sterk af. De menselijke schuld is
een verschrikkelijke macht. Maar
Gods liefdewil is een nog groter
macht. Wat dat precies betekenen
zal, laat zich moeilijk zeggen.
Lezen wjj Rom. 11 in het licht der
oudtestamentische profetieën, dan
houdt het zeker mede in, dat
Israël eenmaal in onze wereld als
kroongetuige van zijn Koning een
machtige apostolaire rol te ver
vullen zal krijgen. Dat daarm^
ook een herstel van land en staa
verbonden zal zijn, wordt in het
nieuwe Testament alleen aan
geduid (Luc. 21:24), maar als iets
vanzelfsprekends. Of de huidige
staat Israël een pril voorteken is
van de aanstaande vervulling
dezer beloften? Het is niet te be
wijzen, maar wie gelooft aan de
komende vervulling, weet dat ook
de staat Israël op de weg daar
heen een grotere of kleinere rol te
vervullen heeft.
Het gaat ons aan
A/TISSCHIEN zegt iemand nu, dat
•L»-1 heel die vraag naar de plaats
van Israël ons eigenlijk niet aan
gaat. Maar dan vergist hij zich.
Want als Gods beloften in het
O.T. aan dit volk gedaan, wegens
Israëls schuld niet en nooit meer
in vervulling kunnen gaan, dan
raakt dat net zo goed de kerk en
staan haar slechts twee wegen
open; of ze beroemt zich dat zij
met zo schuldig is als Israël en
zich daarom als zijn plaatsver
vangster mag beschouwen. Of ze
erkent haar eigen schuld, maar
moet dan geloven dat ook in haar
geval de menselijke schuld de
vervulling van Gods beloften kan
r mjj_
Gods
xrouw geloven, als ik dat voor
Israël niet kan? Maar de belijde
nis van Israëls toekomst mag ons
voor overmoed en voor wanhoop
bewaren. Als er een toekomst is
voor Israël, dan ook voor mij.
Werkweekeinde jeugdevangelisatie
Ds. Pop: „Bijbedoelingen zijn
fataal voor het werk"
(Van een onzer verslaggevers)
Hoe zet men een goed gerichte evangelisatie-campagne op in een
nieuwe stadswijk? Deze vraag heeft het afgelopen weekeinde vele
jongeren uit de jeugdevangelisatiebeweging beziggehouden tijdens een
trainingsconferentie in „De Horst" te Driebergen. Voordat zij in kleine
discussiegroepen de praktische vragen gingen bespreken, hadden zij
van ds. F. J. Pop, voorzitter van Kerk en Wereld, een duidelijke aan-
wijzing gekregen. „Het geheim van evangeliseren is, dat men niet zo
maar een rol speelt, maar een rol is. De blijde boodschap moet worden
weerspiegeld in degene, die anderen daarvan wil vertellen. Dat is ook
het grote geheim van de evangelieverkondiging van Billy Graham:
hij is zijn rol
als jongeren.
de oude-
.Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepbaarstelling: de heren D. H.
Bosma te Nieuwkoop, en A. Noorder-
graaf te Noorden zijn beroepbaar. Bo
vendien zijn toegelaten tot de evangelie
bediening de heren J. B. Assendorp te
IJmuiden, dr. R. Bakker te De Bilt,
J. H. ten Broecke te Amsterdam, A. J
de Bue te Driewegen (Z.), Tj. Bijlsma
te Den Helder, G. H. Cassutto te
Scheveningen, J. G. Eelderink te Ruur-
lo, J. Th. Groot te Utrecht, J, G.
Kooren te Driebergen, R. Kuin te
Aalsmeer. A. Muilwijk te Ameide. R.
Pomp te Nieuw Buinen, A. K. van der
Schoot te Velp. J. H. Vlijm te Lunteren,
B. van der Wal te Muiden, J. Roldanur
te Utrecht, Y, Schaaf te Hilversum.
Aan de dames E. A. Bos te Benne-
kom, I. C. Jansen te Oosthuizen en B
P. Wensink te Scherpenzeel (Gid.) is
het getuigschrift voor vrouwelijke kan
didaten uitgereikt.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Aalten ivac.-J. Wijngaar
den): L. Schuurman te Giessenburg; te
Kruis en opstanding betekenen ver
zoening, vergeving, genade, rechtvaardi
ging van de zondaar, overwinning van
de satan, de thuiskomst van de verloren
zoon en het daarop volgende feest der
verlossing en de nieuwe hemel en nieuwe
aarde. Als men met het evangelie do
wereld in trekt, moet dat gebeuren met
zuivere bedoelingen. Het gaat niet om
de uitbreiding van het ledental van de
kerk, maar om het winnen van ménsen.
Het gaat er niet om om de wereld chris
telijker doen worden maar om de her
scheppende kracht van het woord van
Christus duidelijk te maken. De „fat
soenlijke" burger is een zondaar, Het
evangelie stelt de mens voor een nieuwe
situatie, nl. dat het Koninkrijk Gods
voelbaar is geworden. Bekering is daar
om het énige antwoord. Wy moeten ons
daarom bekeren tot het zijn van onze
rol. volkomen los van bijbedoelingen, d)e
fataal voor het werk zijn. Vele omstan
digheden maken ons woord ongeloof
waardig, ook omdat onze houding vaak
in tegenstelling staat tot de blijde bood
schap die wij proberen te verkondigen.
Men veronderstelt tegenwoordig wel
dat de mens voor het woord ongevoelig
Is geworden en dat het beeld, het plaatje,
doen. Ik geloof dat niet. aldus ds^
J. Wolthuis, kand. te
Boechout (België):
Lutherse wereldfederatie
vergadert te Wenen
WENEN, 13 febr. (Associated Press).
- Vandaag is tt Wenen onder leiding
van de voorzitter van de Lutherse we
reldfederatie. dr. Franklin Clark Fry
tVer Staten) de lente-bijeenkomst van
het dngehjks bestuur der federatie be
gonnen. j
Dr. Fry werd vergezeld ooor ae se
cretaris dei Lutherse federatie, dr. Carl
Lundquist.
De agenda van de bijeenkomst is Aanleiding
niet(4t>eHe»ld 8n^erkpunTenardeVhouding!fe»t- dat hervormde predikant
yord' o«nt?en van het gevallen bezwaren hebben tegen het
der Lutheranen t«B »»nj« _kondi.de legerpredikantschap. zonder deze open-
r/eldconX' .if'X k-n„en t, geve„'
Gees (Dr
Groningen.
Aangenomen nas
J. Végh te Andijk.
CHRISTELIJKE GEREF. KERKEN
Bedankt voor Werkendam: B. Bijle-
veld te Noordeloos.
Tweetal te 's-Gravenhage-West: W
Heerma te Veenendaal, C. den Hertog te
IJmuiden.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Sint Annaland: Chr. van
Dam te Rotterdam-Zuid.
BOND VAN VRIJE EVANG. GEM.
Emeritaat: I J Vasseur te Kampen
hoopt per 1 maart a s. met emeritaat te
gaan.
Aangenomen: de benoeming tot hulp
prediker te Kampen: A. van Gent te
Zaandam.
Zes hervormde theologen ln Oost
Zeeuws-Vlaanderen hebben in een open
brief vijf bezwaren geuit tegen het leger
predikantschap. Zij baseren hun bezwa
ren op vijf overwegingen. Eén daarvan
verwerpt een beroep op Romeinen 13
ter rechtvaardiging van de doelstellingen
van de krijgsmacht. ..Het zwaard is hier
immers instrument van een rechtsorde
ning- (de goeden belonen en de kwaden
straffen) die tussen oorlogvoerende par
tijen ontbreekt." De ondertekenaars zijn
ds. P J. Pennings, ds. K. Verbeek, vika-
ris S. den Blaauwen, ds. E. E. Stern,
ds. R. G, J Timmers en vikaris J. Bre
de open brief is het
Gevestigde samenleving
In welke wereld moet nu het evange
lie worden vertolkt? De socioloog drs.
P. Kramer, verbonden aan Kerk en We
relc^, beeft daarop een uitvoerig antwoorc
gegeven. Hij beschreef onze samenleving
van vandaag als industrlëel kapitalis
tisch: zij is voortdurend in beweging, al
zijn er in de kerken zowel in Neder
land als in vele andere landen nog
zeer velen, die leven in de illusie van
de romantiek van de „gevestigdi
leving", een maatschappij met v
de levensvormen. Het tegendeel
duizenden trekken naar de grote steden,
de landbouw wordt voortdurend minder
intensief beoefend en de industrieën
marcheren het platteland op. Duizenden
mensen zijn van de ene soort werk in
een vaak volkomen andere arbeidsom-
eeving opgenomen. Met staat er min of
meer verbijsterd tegenover, zowel oude
Geen onzin
En geen wonder: zij leven allen
in dezelfde samenleving en
v-rgeet ook de invloeden van erfe-
A heid en milieu niet! Wél is
die jeugd anders, nuchterder, open
hartiger en veel ontvankelijker voor
hen, die zich bezig willen houden
met haar levensvragen.
Als een radarscherm registreert
zij en neemt zij waar of die belang
stelling volstrekt eerlijk is. De jeugd
wil geen onzin horen, maar roept
om practische zin. Zij is niet zo
vooringenomen als men soms wel
denkt, maar wil het desnoods wel
eens met de kerk „proberen". Maar
als wij hen willen laten luisteren,
moeten wij hun een duidelijke op
lossing laten zien. Dat is de uitda
ging van de jeugd aan ons, aldus
drs Kraemer.
Goede aanpak
In de middaguren kregen de conferen
tiegangers hun ideeë- mtrent de aan
Dak van een campagne te bespreken. Zij
deden dat dat in kleine discussiegroepen
van hoe kon het anders gemengde
samenstelling: Jeugd en Evangelie, Youth
tor Christ, Interkerkelijke Jeugdactie,
Rotterdam, E.J.A., Vïaardingen, Jonge
Kerk. e.d.
Als „werkterrein" had drs. Kraemer
Stichting van een
Herv. Gemeente
Groot-Eindhoven
Er bestaan plannen voor de vorming
an de Hervormde Gemeente Groot-Eind-
jven, waartoe de gemeente Eindhoven
et een aantal omliggende gemeenten
verenigd zal moeten worden- Het plan
is uitgegaan van de Provinciale Kerk
vergadering van Noord-Brabant en Lim
burg en later overgenomen door de
Raad voor de Predikantstractementen
De oplossing is vooral noodzakelijk ge
zien ae situatie van de kleine gemeenten
rondom Eindhoven, die zichzelf finan
cieel niet in stand kunnen houden, terwijl
Eindhoven niet in staat is de nodige
nieuwe predikantsplaatsen te stichten.
Leiden gekozen, van welke stad hij ve-
le sociologische gegevens had verzameld.
De discussiegroepen vonden die gege
vens maar povertjes, want voor
goed gerichte campagne moet men i
weten d'an alleen de huishuur, percen
tages van leeftijden en dergelijke globale
aanduidingen, een conclusie, waarmeé de
leiding van de conferentie wika L. A.
C. van Ginkel, mej. wika I. Dales en ds.
A. H. van den Heuvel nogal was inge
nomen. Men moet inderdaad vele
crete gegevens bij de hand hébben -
die met verstand hanteren! voordat
men aan het praktische werk begint.
Gunstige invloed
Er zijn helaas nog veel acties, die
zonder een enkel gegeven worden
ondernomen. Men moet niet in jonge
onervarenheid geestdriftig er op los
werken, maar een kring van adviseurs
hebben. Veel waardering bleek men
te hebben voor het zondagsschoolwerk,
waarvan de gunstige invloed nog op
veel latere leeftijd merkbaar zyn. Een
voorbereiding van enige maanden ti
zeker nodig, meende een ervaren Rot
terdammer, die bij het werk van
Evangelisch Herstel en Opbouw be
trokken bleek te zijn. Men, moet elkaar
eerst goed leren kennen en een vriend
schapsband in eigen kring hebben. Dan
ontstaat een groep mensen, van wier
medewerking men de eerste twee,
drie jaar zeker kan zijn.
Men kan niet ólles doen, en men moet
daarom veelal noodgedwongen een ge
richte keus doen tussen de vele moge
lijkheden om werk aan te pakken. Een
andere groep meende; eerst de kerke
lijke mensen, vooral de jeugd, door mid
del van een appèl oproepen tot gebed en
actie. In een kantine van een bedrijf zou
men instuifavonden kunnen organiseren.
Vele jongeren hebben „drempelvrees"
ten aanzien van dé kerk en daarom moet
men hen liever op „neutraal terrein"
trachten te ontmoeten. Om aan geld te
komen voor dergelijke activiteiten wilde
men een oppasdienst organiseren. Men
moet niet te veel bedelen bij anderen,
hoe goedwillend ze ook mogen zijn, maar
zélf wat doen. Dat bleek overigens niet
te betekenen, dat men giften zou afwij
zen! Gesprekmogelijkheden openen zich
eerst bij de leeftijdsgroepen van 16 jaar.
Voor de jongere groepen kan men hob
byclubs, e.d. oprichten, maar hoe vertelt
men het bijbelverhaal? Een vraag i
men niet „uit" kwam, te meer, omdat
de omstandigheden zo sterk kunnen ver
schillen per wijk en soms zelfs per straat.
Het werk van de EJA te Vïaardingen
tot voor kort onder leiding van wika
van Vliet, thans te Beverwijk bleek
voor vele groepen bijzonder belangwek
kend te zijn door de frisse aanpak.
Ned. Christen Zeelieden Vereniging
J. Hudig Dzn. vraagt meer inzicht
hij predikanten en onderwijzers
(Van onze sociale redactie)
De heer J. Hudig Dzn heeft za
terdag op de algemene vergade
ring van de Nederlandse Christen
Zeelieden Vereniging (N.C.Z.V.)
te Amersfoort krachtig gepleit
voor een beter begrip voor het be
roep van de zeeman. Weliswaar is
het op het ogenblik zo, dat de ad-
spirant-zeevarenden zowel uit gro-
Het plan is nu voor een deel gereaii- t steden en afgelegen dorpen ko-
seerd, doordat ds. G. E. Bakker uit ie slcuc" c" s i
Heeze gedurende twee en een halve dag men, als uit de havenplaatsen,
'cr week een eigen wijkgedeelte in maar het is nog lang niet overal
:indhoven-Stratum gaat bewerken, ter- i
vijl ds J G de Pater uit St, Ooedenrode duidelijk dat de zeeman een De
in Eindhoven-Woensel werkzaam zal zijn hoorliik beroep uitoefent.
De wljkkerkeraad-Oost van Eindhoven do Kovnllrino
heeft 'na overleg met en goedkeuring Grote groepen van de bevolkl g
de kerkeraaa van Heeze) ds. Bak- i halen voor dit beroep de neus nog
Wijk II Bjop Ouders schakelen soms predi-
137
Met Kerstmis kwam «?n }°nfer*
vrouw Waring. Alice Chal oner, een knap
van twintig j- u"
i tante
Jive BRHI B'sie
bij haar logeren. Zij woonde met
dë"provincie. Zij 1 Han
j veel mooier dan
Blanche ooit was geweest, en Franc ia Lev,son,die
haar sinds haar kinderjaren niet meer had Be«en,
vatt* zoals hij het genoemd zou hebben liefde
haa op. Liefde )a1 H.j volgde hor overal
schaduw en fluisterde haar lieve woordjes
kortom hij maakte haar duizelig
de
had daa
er wera
Sir Francis drong op spoed aan en Aiice
»i"«
i haar meester. Door taaie vol-
onderhoud met sir Francis te
verkrijgen-"" hoe hij zich er ook tegen verzette, het
gelukte hem niet ~'~l*
tot zichzelf kwam. maakte ^ich i
vastbeslotenheid
harding 1 MM
Het
onttrekken,
nauwelijks te geloven, maar hij ontkende
Met vriendelijke spot antwoordde
wat gebeurd was! Met vriendelijke spoi aniwooraae
hil op haar verontwaardigde verwijzingen naar wat
er tussen hen geweest was, .Liefde, huwelijk On-
zin! Haar verbeelding had haar parten .gespeeld
Ten slotte daagde hij haar zelfs uit bewijzen over
te leggen, dat hij haar meer dan normale vriend
schap had betuigd of ooit op
maar had gezinspeeld.
En bewijzen overleggen kon zij niet. Zij
in het bezit van zelfs maar g"w- K'
verbintenis ook
stukje beschreven
'11 liem'nd.
hiuu vriend of vlj'nd. dieln sU.I we, te getuigen,
dat hij ooit een woord van liefde tegenover haar
had uitgesproken Daarvoor was hij te voorzichtig
geweest Bovendien waren daar haar eigen plechtige
verzekeringen ten overstaan van haar zuster Lydia.
inhoudende dat er absoluut nletj bestond tussen haar
en Francis Levtson; wie zou haar geloven, indien
zij nu plotseling haar draai nam en bekende dat
de. e verzekeringen vals geweest waren? Neen. zij
van
Easi Lynne
door ANN LUüLOW
zag in, dat zij zich op een zinkend schip bevond,
zonder de geringste kans op redding.
Een kans echter besloot zij nog te wagen: een
beroep op Alice. Het gebeurde had Blanche Chal-
loner op ruwe wijze de ogen geopend voor 's mans
slechtheid, en zij was er zich nu van bewust, welk
een volkomen ongeschikte huwelijkskandidaat hij
voor haar zuster was. Zij kwam tot de conclusie,
dat uit die verbintenis alleen maar ellende kon
voortkomen en dat Alice zo mogelijk er voor be
waard moest worden, dit te doen Zou zij zelf dan
wel met hem getrouwd zijn? Zeker, maar voor dat
frisse jonge meisje Alice was het een heel andere
zaak: die had niet, zoals zij. de beste jaren van
haar leven verknoeid met wachten op hem.
Toen de familie ter ruste was gegaan en er stilte
heerste in het huis, begaf Blanche Challoner zich
naar de slaapkamer van haar zuster Allee was
nog niet met uitkleden begonnen; zij zat in een ge
makkelijke stoel bij het haardvuur, de voeten te
gen de haardplaat, een liefdesbrief van sir Francis
te lezen.
..Alice. Ik ben gekomen om Je een verhaal te
vertellen", zei zij kalm. „Wil je er naar luisteren?"
..Een ogenblikje Wacht even", antwoordde Alice
Zij las de brief, legde die terzijde en begon weer
te spreken. ..Wat zei je. Blanche'' Een verhaal?"
Blanche knikte. „Verscheidene Jaren geleden was
er eens een mooi jong meisje, niet bijzonder rijk,
van dezelfde stand als wij. Een heer, die zelf ook
niet bijzonder rijk was, begeerde en won haar lief
de. Tot een huwelijk kon het niet komen; ik zei
al dat hij niet rijk was. Zij hadden elkaar m het
geheim lief in de hoop op betere tijden en jaren
gingen voorbij, terwijl haar hart van verlar i
smachtte. O. Alice, ik kan je niet beschrijven.
lief zij hem had. hoe zij hem nog steeds liefh >t
tot op dit ogenblik! Ondanks een slechte reputatie
hield zij aan hem vast, stevig en tegelijk teder
als de wijnstok aan het latwerk want de wereld
sprak kwaad van hem."
„Wie was dat jonge meisje?" viel Alice haar in
de rede. „Is dit een romantische liefdesgeschiedenis,
Blanche of is het echt gebeurd?"
„Echt gebeurd. Ik heb haar zelf gekend. Al die
Jaren, en het zijn er vele. moedigde hij haar aan
en bracht haar in de waan, dat haar liefde beant
woord werd. In de loop van de tijd erfde hij een
vermogen en de hindernis die hun huwelijk in de
weg stond, was dus opgeruimd. Ten tijde, dat dat
gebeurde, was hij in het buitenland, maar hij keer
de onmiddellijk naar huis terug; hun omgang ving
weer aan en haar kwijnend hart begon weer op
te leven. Toch scheen het huwelijk nog niet op
handen te zijn, hij sprak er nooit over en toen
wendde zij zich tot hem. „Ja, nu zou het spoedig
gebeuren", luidde zijn antwoord en weer leefde zij
i hoopvolle verwachting
„Ga verder. Blanche", riep Alice, die belangstel
ling voor de geschiedenis had opgevat en in de ver
ste verte niet vermoedde dat zij er zelf persoonlijk
bij betrokken was.
„Ja. dat doe ik. WU je wel geloven. Alice, dat
hij bijna dadelijk na die laatste belofte iemand zag.
die hem geschikter voorkwam en dat hij haar
ten huwelijk vroeg, terwijl hij de andere in de steek
liet. aan wie hij met tedere denkbare band van eer
gebonden was. zodoende zilts verloochenend wat er
tussen hen bestaan had, zelfs zijn eigen woorden
en beloften?"
„Hoe schandelijk! En zijn zij getrouwd?"
„Zij gaan trouwen. Zou jij zo'n man willen heb-
(Wordt vervolgd
kanten en leraren en onderwijzers
in om hun kinderen van hun voor
nemen af te brengen naar zee te
gaan, aldus de heer Hudig.
Hij vroeg zich af,
jongens in deze richting geen kans
geeft en hen niet aanmoedigt inplaats
van hen tegen te houden.
Als een van de belangrijkste oorzaken
van dit wanbegrip noemde de heer
Hudig, het feit dat men over het alge
meen totaal niet op de hoogte is van
de grote toekomstmogelijkheden die
hier liggen. De jongelui, die doorzetten
zullen merken, dat zij ver uitkomen
boven de positie die zij bereikt zouden
hebben in hun eigen omgeving. De
verantwoordelijkheid, die de zeevarende
te dragen krijgt, is over het algemeen
groter dan de verantwoordelijkheid die
men in vergelijkbare maatschappelijke
functies aan werknemers toevertrouwt.
Zij, die zelf bij de zeevaart betrokken
zijn. zullen in eigen omgeving dit geluid
met overtuiging moeten laten horen,
zo meende de heer Hudig. En de cate
gorieën als predikanten, onderwijzers
en leraren zouden tot een ander inzicht
gebracht moeten worden, omdat het
dikwijls deze groepen zijn die ge
raadpleegd worden.
Sterke groei
In de vergadering van de N.C.Z.V,
kon de secretaris, de heer C. Grundel
te Rotterdam, melding maken van een
ledenwinst van 154, De vereniging telt
thans ongeveer 1100 leden. De N.C.Z.V.
is geen vakorganisatie- zij wil bezin
ningsorganisatie zijn, die primair de
zeeman wil helpen ook op zee, waar hij
vele contacten en veel steun moet
missen, zijn verantwoordelijkheid als
christen te dragen. Een zeer belangrijke
functie bij het werk van de vereniging
heeft het goed verzorgde verenigings
blad ,,Quo Vadis", dat geredigeerd
wordt door de heer E. Draaisma te
Pijnacker.
Samen met de Nederlandse Zeemans
centrale beschikt de vereniging over
1100 kisten met boeken, tesamen 15 000
boeken tellenc. Er zijn vaste ruildepots,
vanwaar de ksten over de schepen van
de koopvaardijvloot rouleren. Aan lees-
geld is het laatste jaar 12.600.— op
gebracht. Per schip wordt daarvoor
aan boord eea beheerder aangesteld.
Van groot belang is ook de samenwer
king van de N.Ü.Z.V. met de Deputaten
voor de Koopvaardij van de Geref. Ker
ken, de Landelijce Hervormde Zeemans-
raad, de Ned. Zeemanscentrale en de
Koopvaardijpredkanten.
Van de vereniging kunnen lid worden
alle zeevarendai en oud-zeevarenden
van alle rangen bij de grote en kleine
handelsvaart, bj de zeevisserij en de
grote sleepvaar. Het secretariaat is
gevestigd: Deensestraat 91a Rotterdam.
g£
„Ware het niet de Here, die met ons wasis de eerst
regel van psalm 124. Als we even verder lezenzien we, c
de dichter weet dat zonder God hij verloren zou zijn gewees
Ondanks de hoorn der kennis in de hof van Eden, ondanks ht
kruis op de berg Golgotha, ondanks het feit, dat ons eigt
hart zo vaak in een totaal andere richting trekt, mogen te
weten, dat God met ons is.
Denk nooit, dat dit een voorrecht is. Een voorrecht loopt voot
uit op een toekomstig recht. Maar we hebben geen enkel rechLg
op Gods aanwezigheid. Reeds in het paradijs verloor de men
dat recht en in de geschiedenis vergooide de mens dat reek
Gods nabijheid is geen recht, maar een wonder.
De nabijheid Gods is ook geen gevoel. Het enige gevoel, de
de mens in Gods tegenwoordigheid zou kunnen beheersen,
een gevoel van onbehagen en vrees. Wie bij God leeft, gat
meer en meer beseffen, dat hij een zondaar is. Soms denk i
wel eens, dat God ons Zijn nabijheid niet al te sterk laat voelt
om ons voor wanhoop te behoeden. Bij God komt de mens U
zondebesef, maar nooit laat God de mens daarin stikken.
Maar al wordt Gods nabijheid misschien niet altijd even ster
gevoeld, wij kunnen Hem wel ervaren. Achter de omstandii f'
heden staat God. Ook voor u!
Kanttekening;
WAAROM DEZE TOEVOEGING
lië moeten horen, dat men daar nog
steeds vasthoudt aan de Nederlandse
souvereiniteit over Nederlands
«Nieuw-Guinea.
Een negatief resultaat dus, want de
Indonesische regering denkt over
deze souvereiniteit geheel anders.
Zij komt volgens haar aan Indone
sië toe.
Wat de Indonesische minister wel
naar huis mag meenemen is de ver
zekering, dat Australië zich niet zal
verzetten tegen een overeenkomst
tussen Indonesië en Nederland. Voor
waarde voor zulk een overeenkomst
zou voor Australië moeten zijn, dat
zij in overeenstemming dient te
zijn met de internationaal aanvaar
de beginselen.
Deze laatste formulering is rijkelijk
vaag, maar wij menen het toch wel
zó te mogen zien, dat Australië ook
op dit punt blijk geeft van enig
vertrouwen ln gezond verstand bij
de Nederlanders.
In theorie zijn er tussen Nederland
en Indonesië heel wat te sluiten over
eenkomsten mogelijk. Maar-,blijkens
duidelijke uitlatingen van Indonesi
sche kant is er sleéhts één overeen
komst tussen Nederland en Indone
sië mogelijk, die Indonesië bevredi
gen kan. Te weten die, waarbij de
GEVAARLIJKE POLITIEK
souvereiniteit over Nieuw-Guine
zonder meer aan Indonesië word ieli
overgedragen.
Nederland zal zulk een overeenkom!5t 1
niet aangaan. Maar aangenomen eeDe
ogenblik dat het zulks deed,
Australië zich dan niet verzetten ej'
De vage bewoordingen van de foi
mulering geven de indruk, dat het dl
niet zou doen. In werkelijkheid zo^cu
het zulk een overeenkomst vermot r.
delijk fataal achten. Waarmee daiS:
het vertrouwen in het gezonde ver a
stand bij Nederland bewezen is.
Wij willen wel opmerken, dat wj
stellig ingenomen zijn met de her. w
nieuwde erkenning van Australisch)
kant van de Nederlandse souverei
niteit over Nederlands Nieuw-Gol
nea, juist ten overstaan van den
Indonesische minister gedaan.
Wat daaraan nog werd toegevoegd A
dus dat Australië zich niet tegei ig
een overeenkomst verzetten zal, lijk! p
ons weinig opportuun en is van eet
aard, dat het bij de Indonesiërs
juiste veronderstellingen kan oproe.
pen. Zal Indonesië het niet willei j
aanwenden als een middel om Ne !nk
derland onder druk te zetten?
Indonesië toch laat het nu al voorfcre!
komen, alsof Nederland niet pratei kh
wil. Nederland echter wil wel pra ,r'
ten, doch bepaaldelijk niet vanulr
de basis waarvan Indonesië wenst nl
te gaan.
JT)E meerderheid van de Tweede
Kamer zal morgen genoopt wor
den onze vloot in bescherming te
nemen tegen socialistische aanval
len.
Sinds jaar en dag streeft de P.v.d.A.
naar afschaffing van ons vliegkamp
schip „Karei Doorman". Morgen
zal het gaan over de modernisering
van onze kruisers, een wapen waar
de socialisten ook al tegen zijn.
De socialisten hebben voor hun
standpunt argumenten die door de
meerderheid van de Tweede Kamer
niet gedeeld kunnen worden. De so
cialisten zien niet in, dat juist Ne
derland ter wille van de Atlantische
verdediging een grote vloot op de
been moet houden.
De socialisten zeggen: de drie grote
schepen zijn voor Nederland een
blok aan het been. Ze weten wel,
dat de maritieme verdediging van
het Westen ook gebaseerd zal moe
ten zijn op het gebruik van vlieg
kampschepen en kruisers, maar, zo
vragen ze, waarom moet ons land
nu juist deze dure bijdrage aan de
Navo leveren?
Door deze aanvallen op de huidige
defensiepolitiek wordt de meerder
heid in de P.v.d.A. nog niet zoiets
als de vooroorlogse S.D.A.P., die
immers de algemene ontwapening
vóórstond. Dit stellen wij voorop.
Er is gelukkig geen sprake van, dat
de P.v.d.A. niet bereid zou zijn om
mee te werken aan de verdediging
van het Westen. Zij wil dat boven
dien beslist doen in het verband van
EEN OUD ZEER
ia»
de tweede wereldoorlog niet bijzon
der hartelijk geweest. De Koreanen
konden erg moeilijk vergeten, dat de
Japanners hun land nooit met rust
hebben kunnen laten.
Zelfs toen in 1950 de door de Sow-
jetunie geïnspireerde Koreaanse
oorlog uitbrak, viel het de Zuid-
koreaanse regering heel moeilijk, wat
normaler betrekkingen aan te kno
pen met Japan, van waaruit de
strijd tegen de communisten werd
geleid.
En zo bleven zich in de loop der
jaren moeilijkheden voordoen, die
tot uiting kwamen in het opbrengen
van Japanse vissersvaartuigen door
Zuidkorcaanse oorlogsbodems en het
vasthouden van de bemanningen.
Onderhandelingen tussen Japan en
Zuid-Korea bleken te enenmale on
mogelijk.
Intussen onderzocht Japan moge
lijkheden om verlichting te brengen
in de door de grote overbevolking
veroorzaakte nood. Een van de mid
delen, welke hiertoe konden bijdra
gen, was het doen repatriëren van
meer dan een half miljoen Kore
anen, die na de oorlog niet naar
hun land waren teruggekeerd.
Aangezien besprekingen met Zuid-
Korea tot geen enkel resultaat leid
de Atlantische samenwerking.
Echter gaat het er wel steeds men
naar uitzien, dat de P.v.d.A.
heel eenzijdige defensiepolitiek
voert. De Navo wil ze niet ver
zwakken. Maar zij ziet voorbij aat
het feit dat we ook nog een eigen
nationale taak te vervullen hebbea
Men denke hierbij alleen maar aan
de verdediging van Nieuw-Guinea,
In deze verkiezingstijd maken dl
socialisten van Nieuw-Guinea
belangrijke kwestie. Zij willen niet
meewerken aan de uitzending van
dienstplichtigen van land- en lucht
macht naar dat gebiedsdeel. Zij
len de verdediging van Nieuw-Gui
nea overlaten aan de marine.
Maar in wezen is het enige ds:
socialisten met onze vloot doen: ha»!
afbreken. De Karei Doorman" en
de twee kruisers moeten verdwij
nen.
Intussen wordt daarmede de moge
lijkheid om de Nederlanders op
Nieuw-Guinea te beschermen steedl
kleiner.
Het is een tegenstrijdige toestand:
de socialisten werken wel mee aai
de uitzending van ambtenaren en
onderwijzers naar Nieuw-Guinea,
maar wanneer het erop aankomt
hoe dat land verdedigd moet wor
den, geven we „niet thuis". Dan
worden de Nederlanders daar aan
hun lot overgelaten.
Het is helaas een levensgevaarlijke,
onduidelijke politiek, die het ver
dient juist in deze verkiezingsweken'
aan de kaak te worden gesteld.
den, werd contact gezocht met
Noord-Korea, ook al vanwege het
feit, dat talrijke „Japanse" Kore
anen uit dat gebied afkomstig wa
ren en een klein deel van hen sym
pathiseerde met het communistische
regime in dat gebied.
Thans is het zover, dat Japan een
begin heeft gemaakt met de ver
scheping van 600.000 Koreanen naar
Noord-Korea. Tot dusver is niet ge
bleken dat deze mensen tegen hun
wil worden gerepatrieerd, hetgeen
niet uitsluit, dat dit in de komende
weken wel het geval kan blijken te
zijn.
Zuid-Korea heeft fel tegen de repa
triëring van de Japanse Koreanen
geprotesteerd en zelfs gedreigd met
militaire actie, zodat de Verenigde
Staten het reeds nodig hebben ge
oordeeld, te verklaren, dat zij zulks
in elk geval niet zuilen toestaan.
Er gaat ongetwijfeld een enorme
tragiek schuil achter de verschepin
gen, die thans aan de gang zijn. Is
Zuid-Korea echter zo begaan met
liet lot van de mensen, die nu naar
Noord-Korea worden gebracht, als
het doet voorkomen, dan zou het er
beter aan doen, alsnog contact met
de Japanse regering te zoeken en
toelating in Zuid-Korea mogelijk te
maken.
